ហេតុដែលគេធ្វើអំពើហឹង្សា
កូនង៉ាម្នាក់នៅក្រុងដិនវើ រដ្ឋកូឡូរ៉ាដូ ស.រ.អ. បានកើត២៧សប្ដាហ៍មុនពេលកំណត់។ ទារកប្រុសនេះបានរស់រានមានជីវិត ហើយក្រោយពីបានមើលថែរក្សាអស់រយៈបីខែក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ក៏បានឲ្យឪពុកម្ដាយយកកូននេះទៅផ្ទះវិញ។ បីសប្ដាហ៍ក្រោយមក កូននេះបានត្រឡប់ចូលមន្ទីរពេទ្យវិញ។ ហេតុអ្វី? វាមានរបួសយ៉ាងធ្ងន់នឹងខួរក្បាល ដោយសារឪពុកបានចាប់គ្រវីទារកនេះយ៉ាងឃោរឃៅ។ ឪពុកវាមិនអាចទ្រាំនឹងការយំរបស់កូនខ្លួនទេ។ ក្មេងតូចនេះបានត្រូវខ្វាក់ភ្នែកព្រមទាំងពិការទៀត។ ពេទ្យវិជ្ជាដ៏ទំនើបបានសង្គ្រោះវាពីកំណើតដ៏ពិបាក ប៉ុន្តែមិនអាចសង្គ្រោះវាពីអំពើហឹង្សារបស់ឪពុកឡើយ។
កូនក្មេងជាច្រើនបានត្រូវគេធ្វើបាប វាយតប់ ឬបានគេសម្លាប់ក្នុងកន្លែងមួយដ៏ឃោរឃៅជាងគេនៅលើផែនដីនេះ គឺនៅឯផ្ទះ! អ្នកខ្លះស្ទង់មើលថា គ្រាន់តែក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកប៉ុណ្ណោះ មានកូនក្មេងប្រមាណ៥.០០០នាក់ដែលស្លាប់រៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយសារឪពុកម្ដាយរបស់គេ! យោងទៅតាមទស្សនាវដ្ដីសុខភាពពិភពលោក «ការធ្វើបាបប្រពន្ធជាហេតុរបួសច្រើនជាងគេក្នុងចំណោមស្ត្រី ដែលអាចបន្តពូជបាន»ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។ តើប្រទេសឯទៀតយ៉ាងណាដែរ? «ពីមួយភាគបីទៅពាក់កណ្ដាលចំនួនស្ត្រីដែលបានគេស្ទង់សួរ[ក្នុងប្រទេសក្រីក្រ] នោះរាយការណ៍ថាបានត្រូវធ្វើបាបដោយគូរបស់គេ»។ ត្រូវហើយ មានមនុស្សមួយចំនួនធំបានត្រូវរងទុក្ខដោយអំពើហឹង្សា ជាពិសេសនៅឯផ្ទះ។
ប្ដីនិងប្រពន្ធជាច្រើន ខំប្រឹងដោះស្រាយការខ្វែងគំនិតដោយប្រើអំពើហឹង្សា។ នៅក្នុងប្រទេសខ្លះ ឪពុកម្ដាយនិងគ្រូបង្រៀនប្រើអំពើហឹង្សា ដើម្បីសម្ដែងកំហឹងរបស់គេទៅលើកូនក្មេង។ ពួកអ្នកដែលចូលចិត្តសម្លុតគេនិងយាយីពួកទន់ខ្សោយ ដោយប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅលើគេ សំរាប់ការកំសាន្តចិត្តប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុអ្វីក៏មនុស្សលោកចេះតែធ្វើអំពើឃោរឃៅច្រើនម្ល៉េះ?
មូលហេតុដែលមនុស្សក្លាយទៅជាឃោរឃៅ
អ្នកខ្លះអះអាងថា មនុស្សមានចិត្តឃោរឃៅមកពីកំណើត។ កាលដែលឧក្រិដ្ឋកម្មឃោរឃៅជាទូទៅបានអន់ថយក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក តែក្នុងចំណោមយុវជនវិញ គឺបានកើនឡើងច្រើនណាស់។ ហើយការចាប់អារម្មណ៍នឹងអំពើឃោរឃៅក៏បានកើនឡើងដែរ។ បណ្ដាញទូរទស្សន៍បីដ៏ធំជាងគេបានបញ្ចាំងរឿងឧក្រិដ្ឋកម្មជាទ្វេគុណ ហើយតាមសេចក្ដីរាយការណ៍អំពីឃាតកម្ម បានឡើងដល់បីដងច្រើនជាងពីមុនៗ›។ ត្រូវហើយ ឧក្រិដ្ឋកម្មនាំឲ្យបានចំណេញ។ លោកខាល ម៉ីននិនជើ ដែលជាពេទ្យផ្នែកវិជ្ជាវិកលចរិត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមិនគ្រាន់តែត្រាប្រណីនឹងអំពើឃោរឃៅ ប៉ុន្តែព្រមទាំងដាក់នៅទំព័រខាងមុខកាសែតពត៌មានទៀតផង។ មួយភាគបីឬមួយភាគបួននៃកម្មវិធីទូរទស្សន៍របស់យើងប្រើអំពើឃោរឃៅ ដើម្បីកំសាន្តកូនក្មេងរបស់យើង។ យើងមិនគ្រាន់តែយល់ព្រមនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មប៉ុណ្ណោះទេ! ឱមិត្តសំឡាញ់អើយ យើងចូលចិត្តវាណាស់»។
ការស្រាវជ្រាវខាងវិទ្យាសាស្ត្រនៅពេលថ្មីៗនេះ បង្ហាញថាដំណើរខួរក្បាលនិងស្ថានភាពជុំវិញ ក៏មានទំនាក់ទំនងនឹងកំហឹងរបស់មនុស្សដែរ។ «អ្វីដែលយើងចាប់ផ្ដើមសន្និដ្ឋានគឺថា ស្ថានភាពដ៏អាក្រក់ដែលរុំព័ទ្ធកូនក្មេងជាច្រើននោះ ប្រាកដជា នាំឲ្យមានការរាលដាលនៃអំពើឃោរឃៅ» លោកបណ្ឌិត ម៉ាកុស គ្រឺស៊ី ពីមហាវិទ្យាល័យដែលជាវិជ្ជាស្ថានសំរាប់ការស្រាវជ្រាវខាងយុវជននៅក្រុងអ៊ីលីណយ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រឹត្ដិការណ៍ដែលព័ទ្ធជុំវិញ គឺពិតជានាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរខាងអណូក្នុងខួរក្បាល ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្តដោយសន្ទុះចិត្ត»។ កត្ដាដូចជា«ការបាក់បែកខាងប្រព័ន្ធគ្រួសារ ការកើនឡើងនៃឪពុកឬម្ដាយដែលមានតែម្នាក់ ភាពក្រីក្រដែលមិនចេះចប់ ហើយការប្រើយ៉ាងផ្ដេសផ្ដាសនូវគ្រឿងញៀន អាចធ្វើឲ្យជាតិគីមីនៅក្នុងខួរក្បាលទន់ទោរទៅរកអំពើឃោរឃៅ ជាឥទ្ធិពលដែលពីមុនមិនបានគិតថា នឹងកើតឡើងបានឡើយ» សៀវភៅ នៅក្នុងខួរក្បាល បានចែងមក។
ការប្រែប្រួលក្នុងខួរក្បាល បានត្រូវគេអះអាងថា រួមបញ្ចូលការបន្ទាបកំរិតជាតិសេរ៉ូតូនិន ដែលជាជាតិគីមីមួយក្នុងខួរក្បាល ដែលបានត្រូវគេគិតថា ជួយទប់កំហឹងនោះ។ ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ជាតិស្រាអាចបន្ទាបកំរិតជាតិសេរ៉ូតូនិនក្នុងខួរក្បាល ដោយហេតុនោះធ្វើឲ្យមានមូលដ្ឋានខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ចំពោះការទាក់ទងរវាងអំពើឃោរឃៅនិងការប្រមឹកស្រា ដែលគេបានដឹងជាយូរមកហើយ។
កត្ដាមួយទៀត គឺទាក់ទងនឹងការកើនឡើងនៃអំពើឃោរឃៅសព្វថ្ងៃនេះ។ សៀវភៅទំនាយដែលគួរឲ្យទុកចិត្តបាន គឺព្រះគម្ពីរបានប្រាប់ថា «អ្នកត្រូវដឹងអោយច្បាស់ថា នៅពេលចុងក្រោយបង្អស់ នឹងមានគ្រាលំបាក មនុស្សម្នានឹងមានចិត្តអាត្មានិយម ស្រឡាញ់ប្រាក់ ក្រអឺតក្រទម អួតខ្លួន . . . គេជាមនុស្សអត់ចិត្ត គ្មានអធ្យាស្រ័យ និយាយមួលបង្កាច់ មិនចេះទប់ចិត្ត ឃោរឃៅ ស្អប់អំពើល្អ ជាមនុស្សមានចិត្តក្បត់ ឆាប់ច្រឡោត អួតបំប៉ោង . . . ចូរចៀសចេញអោយឆ្ងាយពីមនុស្សប្រភេទនេះទៅ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-៥, ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ) ត្រូវហើយ អំពើឃោរឃៅដែលយើងឃើញសព្វថ្ងៃនេះ គឺកំពុងតែសម្រេចនឹងទំនាយរបស់ព្រះគម្ពីរ ដែលស្តីអំពី«ជាន់ក្រោយបង្អស់»។
មានអ្វីមួយទៀត ដែលធ្វើឲ្យនេះជាគ្រាដ៏មានគ្រោះថ្នាក់បំផុត។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «វេទនាដល់ផែនដី នឹងសមុទ្រវិញ ពីព្រោះអារក្សបានចុះមកឯអ្នករាល់គ្នា ទាំងមានសេចក្ដីឃោរឃៅជាខ្លាំង ដោយវាដឹងថាពេលវេលាវាខ្លីណាស់ហើយ»។ (វិវរណៈ ១២:១២) អារក្សនិងពួកបិសាចរបស់វាបានត្រូវបោះទម្លាក់ពីស្ថានសួគ៌ ហើយឥឡូវនេះកំពុងធ្វើការអាក្រក់របស់វាទៅលើមនុស្សលោក។ ជា«មេគ្រប់គ្រងរាជ្យលើអាកាស» នោះអារក្សប្រើ«វិញ្ញាណ ដែលសព្វថ្ងៃនេះ បណ្ដាលមកក្នុងពួកមនុស្សរឹងចចេស» ដែលធ្វើឲ្យផែនដីនេះ ជាកន្លែងដែលមានអំពើឃោរឃៅកាន់តែច្រើនឡើង។—អេភេសូរ ២:២
ដូច្នេះ តើយ៉ាងដូចម្ដេច ដែលយើងអាចប្រឈមហើយទប់ទល់នឹង«ឥទ្ធិពល»ដ៏ឃោរឃៅនៃលោកីយ៍សព្វថ្ងៃនេះ? ហើយតើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចដោះស្រាយការខ្វែងគំនិត ដោយឥតប្រើអំពើហឹង្សានោះ?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ៣]
កូនក្មេងជាច្រើននាក់បានត្រូវគេធ្វើបាប វាយតប់ ឬបានគេសម្លាប់ក្នុងកន្លែងមួយដ៏ឃោរឃៅជាងគេនៅលើផែនដីនេះ គឺនៅឯផ្ទះ!