តើសេចក្ដីសុខរបស់អ្នកពឹងទៅលើអ្វី?
នៅភូមិតូចមួយនាទ្វីបអាហ្វ្រិកប៉ែកខាងលិច យុវបុរសម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូស្វេ បានលាក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់ហើយធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងដ៏ធំមួយ ដើម្បីរកការងារធ្វើដែលជាប់លាប់នឹងដែលអាចនាំឲ្យគាត់មានសេចក្ដីសុខ។a ប៉ុន្តែ មិនយូរក្រោយមក សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គាត់បានរលាយសាបសូន្យអស់ទៅ ពេលគាត់សង្កេតឃើញថា ទីក្រុងមិនមែនជាកន្លែងស្រួលរកលុយនោះទេ។
ពេលដែលគាត់ខំប្រឹងទម្លាប់ខ្លួននឹងជីវភាពរស់នៅក្នុងទីក្រុង គាត់ស្រងាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ពីព្រោះទីក្រុងគឺខុសគ្នាពីការសង្ឃឹមរបស់គាត់ឆ្ងាយណាស់។ ចន្លោះពេលនោះ យ៉ូស្វេមានចិត្តអន្ទះអន្ទែងយ៉ាងខ្លាំងចង់ត្រឡប់ទៅជួបជុំក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់នៅក្នុងភូមិដ៏តូចដែលគាត់បានចាកចេញនោះ។ ប៉ុន្តែ យ៉ូស្វេខ្លាចថាអ្នកខ្លះនៅស្រុកគាត់នឹងសើចចំអកឲ្យគាត់។ គាត់ខ្វល់ខ្វាយថា៖ ‹គេនឹងនិយាយថា ខ្ញុំជាមនុស្សមិនបានការសោះ ពីព្រោះខ្ញុំមិនបានជោគជ័យក្នុងការរកស៊ីនៅទីក្រុងទេ›។
អ្វីដែលសង្កត់ធ្ងន់ជាងនេះទៅទៀតទៅលើចិត្តរបស់យ៉ូស្វេគឺថា មាតាបិតារបស់គាត់ប្រហែលជានឹងខកចិត្តនឹងគាត់ផងដែរ ដោយព្រោះពួកគាត់បានពឹងពាក់យ៉ូស្វេឲ្យជួយរកលុយ។ ដំណាលគ្នាដែលយ៉ូស្វេខំទ្រាំនឹងការឈឺផ្សាក្នុងចិត្តនេះ គាត់ក៏រកបានការងារមួយដ៏ទាបថោក ដែលតម្រូវឲ្យគាត់ធ្វើការច្រើនម៉ោង ហើយបានប្រាក់ខែតែបន្ដិចបន្តួចផ្ទុយពីបំណងប្រាថ្នារបស់គាត់។ គាត់ធ្វើការហួសកម្លាំងរហូតដល់បាក់កម្លាំង។ រៀងរាល់សប្ដាហ៍ គាត់មានពេលកាន់តែតិចទៅៗដើម្បីចូលរួមកិច្ចការគ្រីស្ទានដែលគាត់ស្រឡាញ់ពេញចិត្តនោះ។ គាត់កំសត់កណ្ដោចកណ្ដែងដោយព្រោះគាត់នៅឆ្ងាយពីភាពកក់ក្ដៅក្នុងក្រុមគ្រួសារនិងពីសំឡាញ់ជិតស្និទ្ធរបស់គាត់។ នៅទីបំផុត គាត់ទទួលស្គាល់ថា ទីក្រុងមិនបានផ្ដល់នូវសេចក្ដីសុខតាមបំណងប្រាថ្នារបស់គាត់នោះទេ។
ការពិសោធន៍របស់យ៉ូស្វេគឺដូចគ្នានឹងការពិសោធន៍របស់មនុស្សជាច្រើនឯទៀតនៅប្រទេសផ្សេងៗ។ យ៉ូស្វេមិនបានមកទីក្រុងដោយចិត្តមហិច្ឆតានោះទេ គាត់គ្រាន់តែចង់បានសេចក្ដីសុខប៉ុណ្ណោះ។ គាត់ពិតជាបានជឿជាក់ថា ទីក្រុងមានលទ្ធភាពផ្ដល់ឲ្យសេចក្ដីសុខច្រើនជាងភូមិដ៏តូចរបស់គាត់។ ជួនកាល មនុស្សម្នាក់អាចរកស៊ីបានធូរធារជាងពិតមែន ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាសេចក្ដីសុខពិតប្រាកដនោះទេ។ វាពិតជាមិនបានធ្វើឲ្យយ៉ូស្វេមានសេចក្ដីសុខពិតប្រាកដនោះទេ ហើយក៏ទំនងជានឹងមិនក្លាយជាការពិតដែរសំរាប់មនុស្សភាគច្រើនដែលដើរតាមគន្លងនេះ។ នេះធ្វើឲ្យយើងចង់សួរថា៖ ‹តើសេចក្ដីសុខគឺជាអ្វីទៅ?›។
សេចក្ដីសុខមានអត្ថន័យផ្សេងៗអាស្រ័យនឹងយោបល់មនុស្សម្នាក់ៗ។ វចនានុក្រមមួយបកស្រាយពាក្យសេចក្ដីសុខ សំដៅទៅលើការផុតពីគ្រោះថ្នាក់ ការនិរភ័យឬផុតពីការខ្វល់ខ្វាយព្រួយបារម្ភ។ មនុស្សភាគច្រើនទទួលស្គាល់ថា គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរស់ដោយផុតពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងស្រុងបានទេ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សតែងស្កប់ចិត្តឲ្យតែគេអាចមានអារម្មណ៍ថាគេមានសេចក្ដីសុខ ទោះជាមានស្ថានភាពប្រកបទៅដោយគ្រោះថ្នាក់នៅជុំវិញគេក៏ដោយ។
ចុះអ្នកវិញ? ដើម្បីបានសេចក្ដីសុខ តើអ្នកពឹងអ្វីទៅ? តើសេចក្ដីសុខស្ថិតក្នុងទីក្រុងជាជាងនៅក្នុងភូមិដ៏តូច ដូចជាយ៉ូស្វេបាននឹកស្មាននោះទេ? មិនថាអ្នកត្រូវរកលុយនៅកន្លែងណាឬតាមវិធីណាក្ដី តើលុយជាប្រភពនៃសេចក្ដីសុខឬ? តើអ្នកប្រហែលជាខំរកសេចក្ដីសុខដោយធ្វើជាអ្នកមានមុខមាត់ធំដុំក្នុងសង្គមឬ? មិនថាអ្នកគិតរកសេចក្ដីសុខពីប្រភពណាក៏ដោយ តើសេចក្ដីសុខនោះនឹងគង់វង្សសំរាប់អ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអស់រយៈពេលប៉ុន្មានទៅ?
យើងសូមពិចារណាវិធីបីយ៉ាងដែលមនុស្សជាច្រើនខំរកសេចក្ដីសុខ ពោលគឺ ទីអាស្រ័យនៅ លុយ ឬក៏ឋានៈក្នុងសង្គម។ បន្ទាប់ពីនោះ យើងនឹងពិចារណាប្រភពនៃសេចក្ដីសុខដ៏ពិតប្រាកដនិងដែលគង់វង្សជានិច្ច។
[កំណត់សម្គាល់]
a មិនមែនឈ្មោះពិតប្រាកដទេ