តើជំនឿឆ្វេងកាន់កាប់ទៅលើជីវិតរបស់អ្នកឬទេ?
ជំនឿឆ្វេងផ្សេងៗមានទូទាំងពិភពលោក។ ជួនកាល ជំនឿឆ្វេងត្រូវគេគោរពជាកេរ្ដិ៍ដំណែលវប្បធម៌ដ៏មានតម្លៃ ឬមួយក៏ត្រូវចាត់ទុកជាអ្វីធម្មតាដែលគួរឲ្យចង់ដឹងចង់ឮ និងដែលនាំឲ្យជីវិតមានភាពចំឡែកគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។ នៅប្រទេសខាងលិចវិញ មនុស្សមិនសូវជឿទៅលើជំនឿឆ្វេងឡើយ។ នៅប្រទេសឯទៀត ជំនឿឆ្វេងអាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើជីវិតរបស់មនុស្ស ដូចជានៅទ្វីបអាព្រិចជាដើម។
វប្បធម៌ទ្វីបអាព្រិចភាគច្រើនមានមូលដ្ឋានទៅលើជំនឿឆ្វេង។ កុន កម្មវិធីវិទ្យុ និងអក្សរសាស្ត្រនៅទ្វីបអាព្រិចច្រើនតែលើកឡើងអំពីជំនឿឆ្វេង មន្តអាគម ការថ្វាយបង្គំជីដូនជីតា និងការប្រើប្រាស់វត្ថុស័ក្ដិសិទ្ធិ។ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សជាច្រើនទទួលឥទ្ធិពលខ្លាំងម្ល៉េះពីជំនឿឆ្វេងដូច្នេះ? តើជំនឿឆ្វេងមកពីណា?
តើអ្វីនាំឲ្យមានជំនឿឆ្វេង?
ជំនឿឆ្វេងភាគច្រើនផ្ដើមចេញពីការខ្លាចវិញ្ញាណមនុស្សស្លាប់ឬក៏វិញ្ញាណណាផ្សេងទៀត។ បើកើតមានហេតុការណ៍ណា មនុស្សចាត់ទុកថាពួកវិញ្ញាណកំពុងតែប៉ុនប៉ងទាក់ទងនឹងមនុស្សរស់ ដើម្បីគំរាមកំហែង ព្រមាន ឬក៏ប្រទានពរដល់មនុស្ស។
វិធីព្យាបាលនិងវេជ្ជសាស្ត្រក៏អាចត្របាញ់បញ្ចូលជំនឿឆ្វេងដែរ។ សំរាប់មនុស្សជាច្រើនក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ការព្យាបាលទាន់សម័យគឺថ្លៃណាស់ និងពួកគេពិបាករកបានណាស់។ ដូច្នេះ មនុស្សជាច្រើនរកការព្យាបាល ឬក៏ខំរកវិធីបង្ការជំងឺដោយផ្អែកលើទំនៀមទំលាប់ជាកេរ្ដិ៍ដំណែលពីដូនតា ឬមួយក៏ផ្អែកលើមន្តអាគមនិងជំនឿឆ្វេង។ អ្នកទាំងនេះក៏មានអារម្មណ៍ស្រួលជាង ពេលពួកគេទៅជួបគ្រូមន្តអាគម ដែលស្គាល់ទំនៀមទំលាប់របស់ពួកគេនិងចេះភាសារបស់ខ្លួន ជាជាងពួកគេទៅជួបគ្រូពេទ្យដែលខ្លួនពុំស្គាល់។ ប្រការនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សបន្តជឿទៅលើជំនឿឆ្វេង។
តាមទំនៀមទំលាប់ជំនឿឆ្វេង មនុស្សជឿថាពួកគេកើតមានជំងឺនិងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ មិនមែនដោយចៃដន្យទេ តែដោយសារអំណាចពីស្ថានវិញ្ញាណ។ គ្រូមន្តអាគមពោលអះអាងថា វិញ្ញាណរបស់ជីដូនជីតាមិនសប្បាយចិត្តដោយសារហេតុណាមួយ។ ឬក៏គ្រូអន្ទងខ្មោចប្រហែលជាអះអាងថា មនុស្សម្នាក់បានដាក់អំពើមកលើអ្នករងគ្រោះនោះ តាមរយៈគ្រូមន្តអាគមមួយផ្សេងទៀត ដោយហេតុនេះហើយបានជាធ្វើឲ្យគាត់មានជំងឺឬក៏គ្រោះថ្នាក់។
ជំនឿឆ្វេងមានផ្សេងខុសៗគ្នាទាំងអស់ទូទាំងផែនដី។ ជំនឿឆ្វេងបានរីកសុសសាយដូច្នេះ អាស្រ័យទៅលើរឿងប្រពៃណី ទំនៀមទំលាប់ និងកាលៈទេសៈតាមតំបន់។ ប៉ុន្តែ ជំនឿទាំងអស់នោះសុទ្ធតែមានដំណូចមួយ គឺថា មនុស្សត្រូវតែធ្វើឲ្យបុគ្គលណាមួយឬក៏អ្វីណាមួយនៅស្ថានវិញ្ញាណរំងាប់កំហឹង។
តើជំនឿឆ្វេងធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ឬក៏អត់?
ចំពោះក្រុមគ្រួសារជាច្រើន កំណើតនៃកូនភ្លោះជារឿងគួរឲ្យរីករាយត្រេកអរណាស់។ ប៉ុន្តែ ចំពោះបុគ្គលដែលជឿលើជំនឿឆ្វេង ជឿថាកំណើតកូនភ្លោះជាប្រផ្នូលមួយ។ នៅតំបន់ខ្លះនៅទ្វីបអាព្រិចប៉ែកខាងលិច មនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកកំណើតកូនភ្លោះជាកំណើតនៃព្រះពីរអង្គ ហើយពួកគេថ្វាយបង្គំកូនភ្លោះទាំងនេះ។ បើកូនមួយឬក៏កូនទាំងពីរស្លាប់ទៅនោះ ក្រុមគ្រួសារសូនរូបសំណាកមួយតំណាងកូនភ្លោះពីរនាក់នេះ ហើយក្រុមគ្រួសារទាំងមូលត្រូវសែនព្រេនម្ហូបចំណីថ្វាយរូបសំណាកនេះ។ នៅកន្លែងផ្សេងទៀត មនុស្សខ្លះពេលកើតកូនភ្លោះពួកគេចាត់ទុកនោះជាការត្រូវបណ្ដាសា ហើយពួកគេជឿដល់ម្ល៉េះ ដែលអ្នកជាមាតាបិតាហ៊ានរហូតដល់សម្លាប់កូនមួយចោល។ ហេតុអ្វី? ដោយសារអ្នកទាំងនោះជឿថា នៅថ្ងៃណាមួយកូនភ្លោះនោះនឹងសម្លាប់មាតាបិតាខ្លួន បើពួកគាត់ឲ្យកូនទាំងពីរបន្តរស់នៅ។
ឧទាហរណ៍ទាំងនេះបង្ហាញថា ទោះជាជំនឿឆ្វេងខ្លះមើលទៅដូចជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍គ្មានគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ តែមានជំនឿឯទៀតដែលពិតជាប្រកបទៅដោយគ្រោះថ្នាក់មែន ហើយក៏អាចបណ្ដាលឲ្យស្លាប់ទៀតផង។ កាលបើមានអ្នកណាម្នាក់បកស្រាយថា ហេតុការណ៍ណាមួយជាប្រផ្នូលអាក្រក់នោះ ហេតុការណ៍នេះ ទោះជាសាមញ្ញធម្មតាក៏ដោយ អាចប្រែជារឿងប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់បាន។
ការពិត ជំនឿឆ្វេងគឺជាសាសនាមួយដែរ។ ដោយឃើញថាជំនឿឆ្វេងអាចប្រកបទៅដោយគ្រោះថ្នាក់ដល់ម្ល៉េះ យកល្អយើងគួរពិចារណានូវសំនួរថា៖ តើជំនឿឆ្វេងនិងទំនៀមទំលាប់នៃជំនឿឆ្វេងផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកណា?
ប្រភពដើមនៃជំនឿឆ្វេង
មនុស្សខ្លះសព្វថ្ងៃនេះបដិសេធថា គ្មានអារក្សសាតាំងឬមួយក៏វិញ្ញាណអាក្រក់ឡើយ ទោះជាមានភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថា ពួកវាពិតជាមានមែនក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ ឧបមាថាមនុស្សបដិសេធថា គ្មានសត្រូវក្នុងពេលដែលមានសង្គ្រាមនោះ គំនិតបែបនេះអាចនាំទៅដល់គ្រោះថ្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។ ការតយុទ្ធនឹងបុគ្គលវិញ្ញាណដែលខ្លាំងក្លាជាងមនុស្សជាតិ គឺដូច្នោះដែរ ពីព្រោះសាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ ‹យើងរាល់គ្នាតយុទ្ធនឹងអំណាចអាក្រក់ខាងវិញ្ញាណ›។—អេភេសូរ ៦:១២
ទោះបីជាយើងមើលវិញ្ញាណអាក្រក់ពុំឃើញក៏ដោយ តែពួកវាពិតជាមានមែន។ ព្រះគម្ពីរបញ្ជាក់ថា បុគ្គលវិញ្ញាណមួយដែលយើងមើលមិនឃើញ បានប្រើសត្វពស់ដូចជាមនុស្សប្រើរូបអាយ៉ង ដើម្បីនិយាយទៅកាន់អេវ៉ា ជាស្ត្រីដែលព្រះបង្កើតមុនគេ និងនាំឲ្យនាងបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:១-៥) ព្រះគម្ពីរបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណនៃបុគ្គលវិញ្ញាណនោះដោយហៅវា«ពស់ពីបុរាណ ដែលឈ្មោះហៅថា អារក្ស ហើយសាតាំងផង ដែលបាននាំលោកីយទាំងមូលឲ្យវង្វេងចេញ»។ (វិវរណៈ ១២:៩) សាតាំង បុគ្គលវិញ្ញាណនោះបាននាំឲ្យទេវតាផ្សេងទៀតបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះផងដែរ។ (យូដាស ៦) ទេវតាអាក្រក់ទាំងនេះបានក្លាយជាបិសាចឬសត្រូវរបស់ព្រះ។
ព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ធ្លាប់បណ្ដេញបិសាចចេញពីរូបកាយមនុស្ស។ (ម៉ាកុស ១:៣៤; កិច្ចការ ១៦:១៨) វិញ្ញាណទាំងនេះមិនមែនជាជីដូនជីតាដែលបានស្លាប់ទៅហើយនោះទេ ដ្បិតមនុស្សស្លាប់«ឥតដឹងអ្វីឡើយ»។ (សាស្ដា ៩:៥) ផ្ទុយទៅវិញ វិញ្ញាណទាំងនេះជាពួកទេវតានោះឯងដែលសាតាំងបានបំបះបំបោរពួកវាឲ្យវង្វេងចេញនោះ។ ការទាក់ទងឬការចុះចូលនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់មិនមែនជារឿងលេងសើចទេ ពីព្រោះអារក្សសាតាំងដែលជាមេដឹកនាំរបស់ពួកវាចង់លេបត្របាក់យើង ហើយ ពួកវាគឺដូចសាតាំងដែរ។ (ពេត្រុសទី១ ៥:៨) បំណងរបស់ពួកវាគឺដើម្បីនាំឲ្យយើងវង្វេងចេញពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ដែលជាសេចក្ដីសង្ឃឹមតែមួយគត់សំរាប់មនុស្សជាតិ។
ព្រះគម្ពីរលាតត្រដាងនូវវិធីមួយដែលសាតាំង និងពួកបិសាចរបស់វានាំឲ្យមនុស្សវង្វេងនោះ គឺ «អារក្សសាតាំងក៏ក្លែងខ្លួនធ្វើជាទេវតានៃពន្លឺ»។ (កូរិនថូសទី២ ១១:១៤) សាតាំងចង់លួងលោមបញ្ឆោតយើងឲ្យជឿថា វាអាចជួយយើងឲ្យបានជីវិតដ៏ប្រសើរជាង។ ដូច្នេះតាមមើលទៅ ហាក់បីដូចជាមានផលប្រយោជន៍បណ្ដោះអាសន្នពីជំនួយរបស់វិញ្ញាណអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ ពួកវាមិនអាចផ្ដល់នូវសេចក្ដីសុខដ៏ឋិតឋេរបានឡើយ។ (ពេត្រុសទី២ ២:៤) ពួកវាក៏មិនអាចផ្ដល់នូវជីវិតជារៀងរហូតបានដែរ ដ្បិតបន្ដិចទៀតពួកវានឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។ (រ៉ូម ១៦:២០) អ្នកបង្កើតរបស់យើងគឺជាប្រភពតែមួយគត់នៃជីវិតជារៀងរហូតនិងសុភមង្គល ហើយទ្រង់អាចការពារយើងបានល្អបំផុតពីពួកវិញ្ញាណអាក្រក់។—យ៉ាកុប ៤:៧
ព្រះមានបន្ទូលថាការស្វែងរកជំនួយតាមរយៈមន្តអាគមគឺជាអំពើអាក្រក់។ (ចោទិយកថា ១៨:១០-១២; ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ២១:៦) ការស្វែងរកជំនួយបែបនោះជាការសេពគប់នឹងពួកសត្រូវរបស់យើង និងជាការចងមេត្រីភាពជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលបានក្បត់ព្រះ! ការមើលក្បួនហោរាសាស្ត្រ ការសុំជំនួយពីគ្រូមន្តអាគម ឬក៏ការសាកធ្វើតាមទំនៀមទំលាប់ជំនឿឆ្វេងបានន័យថា ពួកវិញ្ញាណអាក្រក់កាន់កាប់ទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកក្នុងជីវិត។ នេះគឺដូចគ្នានឹងការចូលរួមជាមួយនឹងពួកវាក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះដែរ។
តើយើងអាចត្រូវការពារពីពួកវិញ្ញាណអាក្រក់បានឬទេ?
អាឌេa ជាបុរសម្នាក់ដែលរស់នៅប្រទេសនីគើរ បានរៀនព្រះគម្ពីរពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ដែលផ្សព្វផ្សាយពេញពេល។ អាឌេបានពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលគាត់មានវត្ថុស័ក្ដិសិទ្ធិក្នុងហាងរបស់គាត់ ដោយពោលថា៖ «មានសត្រូវជាច្រើន»។ អ្នកបង្រៀនព្រះគម្ពីររបស់អាឌេបានបង្ហាញគាត់ថា មានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្ដល់នូវការការពារដ៏ពិត។ គ្រូបង្រៀននោះបានអានឲ្យអាឌេស្ដាប់នូវទំនុកដំកើង ៣៤:៧ ដែលចែងថា៖ «ទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ាចោមរោមនៅជុំវិញនៃអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ ហើយក៏ជួយគេឲ្យរួច»។ អាឌេបានសន្និដ្ឋានថា៖ «បើព្រះយេហូវ៉ាពិតជាអាចការពារខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងចោលវត្ថុស័ក្ដិសិទ្ធិនេះ»។ ច្រើនឆ្នាំបានកន្លងទៅហើយ ឥឡូវនេះអាឌេជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ និងជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយពេញពេល។ គ្មានសត្រូវណាម្នាក់របស់អាឌេបានធ្វើទុក្ខទោសដល់រូបគាត់ឡើយ។
ព្រះគម្ពីរបង្ហាញថា យើងជួបប្រទះនឹងហេតុនិងព្រឹត្ដិការណ៍ដោយមិនដឹងទុកជាមុនឡើយ។ (សាស្ដា ៩:១១) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលល្បងលយើងដោយយកអ្វីអាក្រក់មកធ្វើទុក្ខដល់យើងទេ។ (យ៉ាកុប ១:១៣) សេចក្ដីស្លាប់និងភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើងកើតមកពីបាប ដែលឆ្លងមកពីអ័ដាម។ (រ៉ូម ៥:១២) ហេតុនេះហើយ មនុស្សទាំងអស់គ្នាឈឺយូរៗម្ដងនិងធ្វើកំហុសដែលអាចនាំឲ្យមានផលវិបាក។ ដូច្នេះ ការនិយាយថាជំងឺទាំងអស់និងឧបសគ្គទាំងអស់ជាអ្វីដែលមកពីវិញ្ញាណអាក្រក់ គឺខុសទាំងស្រុង។ ជំនឿបែបនេះគ្រាន់តែនឹងជំរុញយើងឲ្យខំធ្វើអ្វីដើម្បីរំងាប់ចិត្តពួកវាប៉ុណ្ណោះ។b ពេលយើងឈឺ យើងគួររកការព្យាបាលត្រឹមត្រូវវិញ មិនមែនរកយោបល់របស់អារក្សសាតាំងដែលជា«អ្នកកំភូត ហើយជាឪពុកនៃសេចក្ដីនោះ»ទេ។ (យ៉ូហាន ៨:៤៤) ស្ថិតិលេខបង្ហាញឲ្យឃើញថា មនុស្សនៅប្រទេសដែលច្រើនតែគោរពតាមជំនឿឆ្វេង ដែលជាកេរ្ដិ៍តំណែលមកពីជីដូនជីតានោះ មិនមានអាយុវែងជាងឬក៏ជីវិតល្អជាងមនុស្សដែលរស់នៅប្រទេសឯទៀតទេ។ ដូច្នេះ គឺច្បាស់ហើយដែលថា ជំនឿឆ្វេងមិនផ្ដល់នូវផលប្រយោជន៍ខាងសុខភាពទេ។
ព្រះគឺខ្លាំងជាងបុគ្គលវិញ្ញាណអាក្រក់ ហើយទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងសុខុមាលភាពរបស់យើង។ «ព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ តែងទតមកលើមនុស្សសុចរិត ឯព្រះកាណ៌ទ្រង់ក៏ផ្ទៀងស្ដាប់ពាក្យទូលអង្វររបស់គេ»។ (ពេត្រុសទី១ ៣:១២) ចូរអធិស្ឋានឲ្យទ្រង់ការពារអ្នកនិងផ្ដល់ប្រាជ្ញា។ (សុភាសិត ១៥:២៩; ១៨:១០) ចូរព្យាយាមសិក្សាស្វែងយល់ព្រះគម្ពីរ ដែលជាព្រះបន្ទូលដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។ ចំណេះពិតពីព្រះគម្ពីរគឺជាការការពារដ៏ល្អបំផុត។ ចំណេះនោះអាចជួយយើងទទួលស្គាល់នូវមូលហេតុដែលអ្វីដ៏អាក្រក់កើតឡើង និងជួយយើងទទួលព្រះគុណពីព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្ដា។
ផលប្រយោជន៍ដែលមកពីចំណេះអំពីព្រះ
ចំណេះពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងគោលបំណងរបស់ទ្រង់គឺជាគន្លឹះនៃការទទួលការការពារដ៏ពិត ហើយគឺផ្ទុយពីភាពល្ងង់ខ្លៅនិងជំនឿឆ្វេង។ នេះគឺឃើញជាក់ស្តែងក្នុងករណីរបស់លោកហ្សន បុរសម្នាក់នៅប្រទេសបេណាំង។ ក្រុមគ្រួសាររបស់ហ្សនជឿយ៉ាងខ្លាំងទៅលើជំនឿឆ្វេង។ យោងទៅតាមទំនៀមទំលាប់កុលសម្ព័ន្ធ ស្ត្រីម្នាក់ដែលទើបតែបានសម្រាលកូនប្រុសមួយ ត្រូវនៅក្នុងផ្ទះខ្ទមពិសេសមួយអស់រយៈពេលប្រាំបួនថ្ងៃ។ បើស្ត្រីនោះសម្រាលបានកូនស្រី នោះគាត់ត្រូវនៅក្នុងផ្ទះខ្ទមនោះប្រាំពីរថ្ងៃ។
នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ប្រពន្ធរបស់លោកហ្សនសម្រាលបានកូនប្រុសដ៏ស្អាតមួយ ហើយដាក់ឈ្មោះថាម៉ាក។ ដោយផ្អែកលើចំណេះរបស់ពួកគាត់អំពីព្រះគម្ពីរ ហ្សននិងប្រពន្ធរបស់គាត់ មិនចង់មានទំនាក់ទំនងទាល់តែសោះជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ តើពួកគាត់នឹងខ្លាចចិត្តអ្នកដទៃនិងចុះចាញ់បណ្ដោយតាមការបង្ខិតបង្ខំ ហើយចូលនៅក្នុងផ្ទះខ្ទមនោះឬទេ? អត់ទេ!។ ពួកគាត់បានបដិសេធជំនឿឆ្វេងនេះ។—រ៉ូម ៦:១៦; កូរិនថូសទី២ ៦:១៤, ១៥
តើក្រុមគ្រួសាររបស់ហ្សនបានមានគ្រោះថ្នាក់ទេ? ជាច្រើនឆ្នាំបានកន្លងបាត់ទៅហើយ មកទល់ឥឡូវនេះម៉ាកគឺជាអ្នកងារជំនួយក្នុងក្រុមជំនុំស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលនោះ គឺមានភាពសប្បាយរីករាយណាស់ ដែលពួកគាត់មិនបានអនុញ្ញាតឲ្យជំនឿឆ្វេងមានឥទ្ធិពលទៅលើជីវិតរបស់ពួកគាត់ និងបំផ្លាញនូវភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគាត់ឡើយ។—កូរិនថូសទី១ ១០:២១, ២២
ពួកគ្រីស្ទានពិតត្រូវជៀសវាងពីទំនៀមទំលាប់អាក្រក់នៃជំនឿឆ្វេង និងទទួលពន្លឺខាងវិញ្ញាណដែលត្រូវផ្ដល់ដោយព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកបង្កើត ហើយដោយព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទជារាជបុត្រារបស់ទ្រង់។ យ៉ាងនេះ ពួកគ្រីស្ទានអាចមានសេចក្ដីសុខដ៏ពិត ដែលមកពីការយល់ដឹងថា ពួកគេកំពុងតែធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនៅចំពោះព្រះ។—យ៉ូហាន ៨:៣២
[កំណត់សម្គាល់]
a ឈ្មោះបានត្រូវប្ដូរ
b សូមមើលអត្ថបទជាភាសាអង់គ្លេសចំណងជើងថា«តើអារក្សធ្វើឲ្យយើងឈឺឬទេ?»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមពីថ្ងៃទី១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៩៩
[ប្រអប់/រូបភាពនៅទំព័រ៥]
ជំនឿឆ្វេងខ្លះៗពីប្រទេសផ្សេងៗ
• ពេលចង្កឹះឈរត្រង់នៅក្នុងចានបាយ នេះជាប្រផ្នូលបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីស្លាប់
• អ្នកដែលឃើញសត្វទីទុយនៅក្រោមពន្លឺថ្ងៃ នឹងត្រូវរាសីដាក់
• ពេលរលត់ទៀនក្នុងកំឡុងពិធីណាមួយ បានសេចក្ដីថា វិញ្ញាណអាក្រក់នៅក្បែរៗនោះ
• បើឆ័ត្រធ្លាក់លើកម្រាលឥដ្ឋ នេះបានន័យថា ផ្ទះនោះនឹងមានឃាតកម្មកើតឡើង
• ការដាក់មួកលើគ្រែបណ្ដាលឲ្យស៊យ
• សូរកណ្ដឹងអាចបណ្ដេញព្រាយបិសាច
• ពេលទៀនទាំងអស់លើនំខួបកំណើតរលត់តែម្ដងពេលគេផ្លុំជាលើកទីមួយ នេះធ្វើឲ្យសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់អ្នកផ្លុំក្លាយជាការពិត
• បើអំបោសផ្អែកលើគ្រែ នេះអនុញ្ញាតឲ្យវិញ្ញាណអាក្រក់នៅក្នុងអំបោសនោះដាក់បណ្ដាសាលើគ្រែ
• បើឆ្មាខ្មៅដើរកាត់មុខ នោះនឹងធ្វើឲ្យស៊យ
• បើធ្លាក់សមមួយ នេះបានន័យថាបុរសម្នាក់នឹងមកលេង
• បើដាក់រូបដំរីឲ្យមុខបែរទៅរកទ្វារ នេះធ្វើឲ្យមានលាប
• បើដាក់ដែកក្រចកជើងសេះលើខ្លោងទ្វារ នោះបង្កើតឲ្យមានលាភ
• បើវល្លិម្យ៉ាងឈ្មោះអៃវីដុះវារតាមផ្ទះ នេះការពារពីគ្រោះកាច
• អ្នកដែលដើរក្រោមកាំជណ្ដើរនឹងត្រូវអស់លាភ
• អ្នកដែលធ្វើឲ្យកញ្ចក់ឆ្លុះរូបបែក ត្រូវស៊យអស់ប្រាំពីរឆ្នាំ
• អ្នកដែលកំពប់ម្រេច នឹងឈ្លោះជាមួយមិត្តសំឡាញ់ជិតស្និទ្ធបំផុត
• បើកំពប់អំបិល ត្រូវស៊យទាល់តែយកអំបិលមួយចិបបោះទៅក្រោយពីលើស្មាឆ្វេង
• បើទុកឲ្យកៅអីយោលទៅយោលមក នេះទាក់ទាញឲ្យបិសាចមកអង្គុយ
• បើផ្កាប់ស្បែកជើង នឹងត្រូវស៊យ
• បើមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ ត្រូវបើកបង្អួចដើម្បីឲ្យព្រលឹងអាចចេញ
[ប្រអប់នៅទំព័រ៦]
ត្រូវរំដោះពីក្រោមការកាន់កាប់ដោយជំនឿឆ្វេង
ពេលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពីរនាក់កំពុងតែផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់មួយ នៅប្រទេសអាព្រិចខាងត្បូងនោះ ពួកគាត់គោះទ្វារ រួចស្ត្រីម្នាក់ដែលជាសាង៉ូម៉ា(គ្រូមន្តអាគម)បើកទ្វារទាំងស្លៀកពាក់សំលៀកបំពាក់ផ្លូវការរបស់គ្រូសាង៉ូម៉ា។ ស្មរបន្ទាល់នោះចង់ចេញទៅវិញ ប៉ុន្តែ ស្ត្រីនោះបានទាមទារឲ្យស្មរបន្ទាល់នោះផ្សព្វផ្សាយឲ្យគាត់ស្ដាប់។ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់បានអានចោទិយកថា ១៨:១០-១២ ដែលបង្ហាញនូវទស្សនៈរបស់ព្រះអំពីការធ្វើមន្តអាគម។ គ្រូមន្តអាគមនោះបានយល់ព្រមសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ គ្រូនេះក៏បានប្រាប់ថា ប្រសិនបើការសិក្សាព្រះគម្ពីរនាំឲ្យគាត់ជឿជាក់ថា ការធ្វើជាសាង៉ូម៉ាម្នាក់គឺខុសនឹងព្រះហឫទ័យព្រះយេហូវ៉ា នោះគាត់នឹងឈប់។
ក្រោយគ្រូមន្តអាគមនេះសិក្សាជំពូកទី១០ក្នុងសៀវភៅអ្នកអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដីជាមួយព្រះគម្ពីរ គាត់ក៏ដុតចោលអស់ទាំងគ្រឿងប្រដាប់ប្រដាដែលទាក់ទងនឹងមន្តអាគម និងចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំនៅសាលព្រះរាជាណាចក្រ។ ម្យ៉ាងទៀត គាត់បានរៀបការសមស្របតាមច្បាប់ ទោះជាគាត់បានរស់នៅដោយឡែកពីប្ដីរបស់គាត់អស់រយៈពេល១៧ឆ្នាំមកហើយក៏ដោយ។ ឥឡូវ ពួកគេទាំងពីរនាក់បានថ្វាយខ្លួននិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
[រូបភាពនៅទំព័រ៦]
«សាង៉ូម៉ា»ម្នាក់ បោះឆ្អឹងដើម្បី ទាយឲ្យដឹងថា អ្នកជំងឺឈឺអ្វី
[រូបភាពនៅទំព័រ៧]
ចំណេះពិត អំពីព្រះនាំមក នូវការការពារដ៏ពិត និងសុភមង្គល