តើមានចំណេះច្រើនពេកសំរាប់យើងឬ?
សាសនទូតមួយគូនៅទ្វីបអាហ្វ្រិកខាងលិចអង្គុយនៅឆ្នេរសមុទ្រកំពុងតែមើលពន្លឺព្រះចន្ទយ៉ាងស្រទន់។ស្វាមីនោះបានពោលថា៖ «តើមនុស្សមានចំណេះប៉ុនណាអំពីព្រះចន្ទ?ហើយតើមានពត៌មានប៉ុន្មានទៀតអំពីព្រះចន្ទដែលយើងត្រូវយល់ដឹងនោះ?»។
ភរិយាគាត់បានឆ្លើយថា៖ «ចូរបងគិតមើលបើយើងអាចមើលឃើញផែនដីកំពុងតែធ្វើដំណើរដូចយើងឃើញព្រះចន្ទ។ តើមនុស្សជាតិមានចំណេះប៉ុន្មានរួចទៅហើយ? តើមានចំណេះប៉ុន្មានទៀតដែលត្រូវដឹងនោះ? «ចូរបងគិតអំពីនេះទៅមើល! ផែនដីធ្វើដំណើរជុំវិញព្រះអាទិត្យ ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យក៏ធ្វើដំណើរដែរ។ នេះបានន័យថា យើងនឹងមិនដែលស្ថិតនៅមួយកន្លែងទេ។ តាមពិត យើងស្គាល់កន្លែងដែលយើងស្ថិតក្នុងសកលលោក គឺដោយសារតែយើងដឹងអំពីព្រះអាទិត្យនិងផ្កាយប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងយើងមានចំណេះដឹងច្រើនណាស់អំពីរឿងខ្លះៗ ប៉ុន្តែម្យ៉ាងទៀត យើងមិនទាំងដឹងថាយើងស្ថិតនៅកន្លែងណាក្នុងសកលលោកពិតប្រាកដផង!»។
គំនិតរបស់គូស្វាមីភរិយានេះពណ៌នានូវសច្ចភាពដ៏សំខាន់ខ្លះៗ។ គឺហាក់ដូចជាយើងត្រូវក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះច្រើនណាស់។ ពិតមែន យើងម្នាក់ៗរៀនចំណុចថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ មិនថាយើងរៀនច្រើនប៉ុនណាក៏ដោយ ក៏យើងហាក់ដូចជាមិនអាចរៀនឲ្យបានលឿនតាមក្ដីប្រាថ្នាឡើយ។
ពិតមែន ក្រៅពីសមត្ថភាពក្រេបយកពត៌មានថ្មីៗ នោះសមត្ថភាពផ្ទុកពត៌មានក៏មានច្រើនដែរ។ ដោយសារបច្ចេកទេសថ្មីៗមនុស្សជាតិអាចផ្ទុកពត៌មានបានយ៉ាងសម្បើម។ សព្វថ្ងៃនេះថាសកុំព្យូទ័រអាចផ្ទុកពត៌មានបានច្រើនដល់ម្ល៉េះ ដែលត្រូវបង្កើតពាក្យខាងគណិតវិទ្យាដើម្បីដាក់ឈ្មោះឲ្យថាសបែបនោះ។ ស៊ីឌី(CD)ធម្មតាអាចផ្ទុកពត៌មានបានច្រើនហើយខ្លះបានរហូតដល់ចំនួន៦៨០មេកាបៃ(megabytes) ឬក៏មានចំនួនច្រើនជាងនោះទៅទៀត។ ឌីវីឌី(DVD)ធម្មតាអាចផ្ទុកពត៌មានច្រើនជាងស៊ីឌី(CD)ប្រាំពីរដង។ ហើយនៅថ្ងៃមុខក៏នឹងមានឌីវីឌី(DVD)ខ្លះទៀតដែលមានចំណុះច្រើនជាង។
យើងសឹងតែពុំយល់នូវរបៀបដែលមនុស្សចែកចាយពត៌មាននៅសម័យនេះ។ ម៉ាស៊ីនបោះពុម្ពដែលមានល្បឿនយ៉ាងលឿនបំផុត គឺបោះពុម្ពកាសែត ទស្សនាវដ្ដី និងសៀវភៅ។ យើងអាចរកពត៌មានច្រើនឥតគណនាតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនថឺណិត។ ការចែកចាយពត៌មានតាមវិធីនេះនិងវិធីឯទៀត គឺមានកាន់តែច្រើនឡើងៗដែលយើងពុំអាចក្រេបជញ្ជក់យកអស់បាន។ ជួនកាលគេប្រៀបប្រដូចចំនួនពត៌មានច្រើនបែបនេះទៅនឹងសមុទ្រដែលធំធេងដល់ម្ល៉េះ ដែលយើងត្រូវតែរៀនឲ្យចេះហែលទឹកដើម្បីឲ្យរស់ ដោយមិនផឹកទឹកច្រើនពេក បើនិយាយជាអត្ថបដិរូប។ ដោយសារតែមានចំណេះច្រើនដល់ម្ល៉េះ នេះតម្រូវឲ្យយើងចេះជ្រើសរើសយកចំណេះណាហើយចោលចំណេះណា។
មូលហេតុមួយទៀតដែលយើងត្រូវជ្រើសរើសយកចំណេះគឺថាពត៌មានជាច្រើនសព្វថ្ងៃគឺពុំសូវមានប្រយោជន៍ទេ។ ប្រាកដហើយ ពត៌មានខ្លះៗគឺមិនល្អ ហើយគ្មានប្រយោជន៍សោះចំពោះយើង។ ចូរចាំថា ចំណេះសំដៅទៅពត៌មាន មិនថាល្អឬអាក្រក់ មានប្រយោជន៍ឬក៏ឥតមានប្រយោជន៍។ អ្វីដែលធ្វើឲ្យពិបាកយល់ គឺថាអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកជាហេតុការណ៍ពិត គឺមិនត្រឹមត្រូវទៅវិញ។ ច្រើនដងពាក្យរបស់អាជ្ញាធរដែលត្រូវគេគោរពក្ដី ក៏សឲ្យឃើញថាពាក្យនោះមិនពិតទៅវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ្នកកត់ទុកពត៌មាននៅទីក្រុងអេភេសូរពីបុរាណ ដែលមនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកគាត់ជាមន្ត្រីរាជការដែលមានប្រាជ្ញា។ គាត់បានពោលអះអាងថា៖ «តើមានអ្នកឯណាដែលមិនដឹងថា ពួកអ្នកនៅក្រុងនេះ ជាអ្នកថែរក្សាព្រះវិហារនៃព្រះឌីអានដ៏ធំ ដែលធ្លាក់មកពី[«ស្ថានសួគ៌», ខ.ស.]នោះ?»។ (កិច្ចការ ១៩:៣៥, ៣៦) ទោះជានេះហាក់ដូចជាមនុស្សដឹងទូទៅក៏ដោយ ហើយមនុស្សច្រើនគិតថា នេះជាអ្វីដែលមិនអាចប្រកែកបានក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែពំនោលនោះគឺមិនពិតទេ ដែលរូបព្រះនោះបានធ្លាក់ពីស្ថានសួគ៌។ ដោយមូលហេតុល្អ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធព្រមានជនគ្រីស្ទានឲ្យការពារខ្លួនពី«សេចក្ដីដែលក្លែងហៅថា ចំណេះវិជ្ជាផង»។—ធីម៉ូថេទី១ ៦:២០
មូលហេតុដ៏សំខាន់ដែលយើងត្រូវជ្រើសរើសចំណេះ គឺថាជីវិតយើងសព្វថ្ងៃនេះគឺខ្លីណាស់។ មិនថាអ្នកមានអាយុប៉ុន្មានក៏ដោយ នោះច្បាស់ហើយថាអ្នកចង់ចេះជំនាញផ្សេងៗ ប៉ុន្តែអ្នកដឹងថា អ្នកពុំមានអាយុវែងដើម្បីរៀនចេះជំនាញផ្សេងៗនោះទេ។
តើបញ្ហានេះនឹងលែងមានឬទេ? តើមានចំណេះម្យ៉ាងដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងរស់បានយូរ ពោលគឺរស់នៅជានិរន្តរ៍ឬទេ? តើចំណេះបែបនេះមានហើយទេដឹង? បើដូច្នេះ តើមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចទទួលបានឬទេ? តើនឹងមានថ្ងៃដែលចំណេះទាំងអស់ជាពាក្យពិតនោះទេ? គូស្វាមីភរិយាបំរើជាសាសនទូតដែលត្រូវបានរៀបរាប់ខាងលើនេះបានរកឃើញចម្លើយដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ស្កប់ចិត្ត ហើយអ្នកក៏អាចរកឃើញបានដែរ។ សូមអានអត្ថបទជាបន្ទាប់ ដែលនឹងអាចជួយអ្នកឲ្យក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះបានជារៀងរហូត។