ព្រះយេហូវ៉ា«រមែងសំដែងប្រាប់ពីការដែលត្រូវមកខាងចុងបំផុត»
«តាំងតែពីដើមដំបូង អញរមែងសំដែងប្រាប់ពីការដែលត្រូវមកខាងចុងបំផុត ហើយតាំងពីចាស់បុរាណក៏ប្រាប់ពីការដែលមិនទាន់មានមកដែរ»។—អេសាយ ៤៦:១០
១, ២. ហេតុអ្វីព្រឹត្ដិការណ៍ទាក់ទងនឹងការវាយលុកទីក្រុងបាប៊ីឡូនគឺអស្ចារ្យម្ល៉េះ? តើនេះបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
នៅពេលយប់ជ្រៅ ពួកទ័ពទាំងឡាយបានលបចូលតាមបាទទន្លេអ៊ើប្រាតដោយសម្ងាត់ ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅ គឺការទន្ទ្រានចូលទីក្រុងដ៏មហិមានិងមាំមួនឈ្មោះបាប៊ីឡូន។ កាលឈានទៅដល់ច្រកចូលទីក្រុង ពួកទ័ពប្រទះឃើញអ្វីដែលគេនឹកមិនដល់ទេ ពោលគឺ ទ្វារធំធេងទាំងពីរនៃកំពែងទីក្រុងបាប៊ីឡូនបានត្រូវទុកចំហ! ពួកទ័ពឡើងចេញពីបាតទន្លេហើយចូលរុករានទម្លាយទីក្រុងភ្លាមៗ។ លោកស៊ីរូសជាមេដឹកនាំទ័ពទាំងនោះ ហើយគាត់ឡើងកាន់អំណាចជាសម្រេចលើទឹកដីទាំងមូលដែលគាត់បង្ក្រាបនោះ ព្រមទាំងចេញបង្គាប់ឲ្យដោះលែងពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានឃុំទុកនៅទីនោះ។ ជាលទ្ធផល ពួកនិរទេសរាប់ពាន់នាក់បានត្រឡប់ទៅស្រុកវិញ ដើម្បីស្ថាបនាឲ្យមានការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀតនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម។—របាក្សត្រទី២ ៣៦:២២, ២៣; អែសរ៉ា ១:១-៤
២ ពួកអ្នកប្រវត្ដិវិទូយល់ស្របថា ពិតជាមានព្រឹត្ដិការណ៍នោះកើតឡើងនៅឆ្នាំ៥៣៩-៥៣៧ មុនគ.ស.។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលអស្ចារ្យបំផុតគឺថា ព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនោះបានត្រូវលាតត្រដាងឲ្យដឹងប្រមាណ២០០ឆ្នាំមុននោះទៅទៀត។ យូរឆ្នាំមុន ព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យព្យាការីរបស់ទ្រង់ឈ្មោះអេសាយ ពណ៌នាអំពីការរលំនៃទីក្រុងបាប៊ីឡូន។ (អេសាយ ៤៤:២៤–៤៥:៧) ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែបើកសម្ដែងឲ្យដឹងអំពីកាលៈទេសៈប៉ុណ្ណោះដែលទាក់ទងនឹងការវាយលុកទីក្រុងបាប៊ីឡូន តែទ្រង់ក៏ប្រាប់ឲ្យស្គាល់ឈ្មោះរបស់អ្នកដែលនាំមុខពួកទ័ពទាំងនោះ។a ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលជាស្មរបន្ទាល់របស់ទ្រង់នៅសម័យនោះថា៖ «ចូរនឹកចាំពីការដែលកន្លងទៅហើយតាំងពីបុរាណ ដ្បិតអញនេះហើយជាព្រះ ឥតមានណាទៀតឡើយ អញជាព្រះហើយគ្មានអ្នកណាដូចអញសោះ តាំងតែពីដើមដំបូងអញរមែងសំដែងប្រាប់ពីការដែលត្រូវមកខាងចុងបំផុត ហើយតាំងពីចាស់បុរាណក៏ប្រាប់ពីការដែលមិនទាន់មានមកដែរ»។ (អេសាយ ៤៦:៩, ១០ក) ព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជាព្រះមួយអង្គដែលអាចជ្រាបទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងក្រោយមក។
៣. តើយើងនឹងពិនិត្យមើលចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះ?
៣ តើព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបអំពីព្រឹត្ដិការណ៍នាអនាគតកាលច្រើនប៉ុណ្ណា? តើទ្រង់ជ្រាបពីគ្រប់អ្វីៗដែលយើងនឹងធ្វើឬទេ? បើដូច្នេះ តើនេះមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាកំណត់វាសនាអនាគតឲ្យមនុស្សយើងឬ? ក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទជាបន្ទាប់យើងនឹងពិនិត្យមើលចម្លើយក្នុងព្រះគម្ពីរចំពោះសំណួរទាំងនេះ និងសំណួរឯទៀតដែរ។
ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមួយអង្គដែលចេះទាយទុកជាមុន
៤. តើបទទំនាយទាំងប៉ុន្មានក្នុងព្រះគម្ពីរមកតែពីអ្នកណា?
៤ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាអាចជ្រាបទុកជាមុនពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលអនាគត ទ្រង់បានបណ្ដាលឲ្យអ្នកបម្រើទ្រង់នៅសម័យព្រះគម្ពីរសរសេរទំនាយជាច្រើន ដែលជួយឲ្យយើងដឹងទុកជាមុនអំពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថា៖ «មើល! ការខាងដើមទាំងប៉ុន្មានបានកន្លងទៅហើយ។ គឺជាការថ្មីដែលអញថ្លែងប្រាប់នេះ អញប្រាប់ពីការទាំងនោះដល់ឯងរាល់គ្នាមុនដែលកើតមកផង»។ (អេសាយ ៤២:៩) នេះពិតជាឯកសិទ្ធិណាស់ចំពោះអ្នកដែលជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា មែនទេ?
៥. ពេលមនុស្សដឹងទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើ តើពួកគេមានភារកិច្ចអ្វី?
៥ ព្យាការីអេម៉ុសផ្ដល់ទំនុកចិត្តឲ្យយើងដោយសរសេរថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនធ្វើអ្វីដូច្នោះឡើយ លើកតែទ្រង់សំដែងឲ្យពួកហោរាជាអ្នកបំរើទ្រង់ឃើញគំនិតលាក់កំបាំងរបស់ទ្រង់ផង»។ ពេលមនុស្សដឹងអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ដែលត្រូវកើតមកតាមក្រោយនោះ ពួកគេក៏មានភារកិច្ចត្រូវធ្វើផងដែរ។ សូមកត់សម្គាល់ពាក្យប្រៀបប្រដូចដែលអេម៉ុសរៀបរាប់ទៀតថា៖ «សិង្ហបានស្រែកគ្រហឹមហើយ! តើមានអ្នកណាដែលមិនព្រមខ្លាច?»។ ពេលសត្វសិង្ហស្រែកគ្រហឹម គ្រប់មនុស្សនឹងសត្វក្បែរៗនោះភ្ញាក់ភ្លាម។ ដូចគ្នាដែរ ពេលឮបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពួកព្យាការីដូចអេម៉ុសក៏ប្រកាសប្រាប់សាររបស់ទ្រង់ភ្លាម។ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់បានចេញវាចាហើយ! តើមានអ្នកណានឹងទប់មិនទាយបានឬ?»។—អេម៉ុស ៣:៧, ៨
«ពាក្យ»របស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែ«សំរេច»
៦. ក្នុងករណីទាក់ទងការដណ្ដើមយកទីក្រុងបាប៊ីឡូន តើព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចតាម«គំនិត»របស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលតាមរយៈព្យាការីអេសាយថា៖ «គំនិតសំរេចរបស់អញនឹងស្ថិតស្ថេរនៅ អញនឹងធ្វើតាមបំណងចិត្តអញគ្រប់ប្រការ»។ (អេសាយ ៤៦:១០ខ) ស្តីអំពីទីក្រុងបាប៊ីឡូននោះ ព្រះយេហូវ៉ាមាន«គំនិត»ឬបំណងព្រះហឫទ័យហៅលោកស៊ីរូសចេញពីស្រុកពើស៊ី ដើម្បីឲ្យបានជ័យជម្នះក្នុងការដណ្ដើមយកទីក្រុងបាប៊ីឡូន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសប្រាប់ពីបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ច្រើនឆ្នាំទុកជាមុន។ ដូចបានបញ្ជាក់ហើយ ព្រឹត្ដិការណ៍នោះបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ៥៣៩ មុនគ.ស.។
៧. ហេតុអ្វីក៏យើងមានទំនុកចិត្តថា «ពាក្យ»របស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែសម្រេច?
៧ ជិតបួនរយឆ្នាំមុនលោកស៊ីរូសទន្ទ្រានចូលទីក្រុងបាប៊ីឡូននោះ ពលទ័ពរបស់សាសន៍អាំម៉ូននិងសាសន៍ម៉ូអាប់បានមូលកម្លាំងគ្នា ហើយគំរាមកំហែងដល់ស្តេចយ៉ូសាផាតនៅស្រុកយូដា។ ស្តេចយ៉ូសាផាតបានអធិស្ឋានដោយមានទំនុកចិត្តថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃពួកឰយុកោយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអើយ! តើទ្រង់មិនមែនជាព្រះនៅស្ថានសួគ៌ទេឬអី? តើទ្រង់មិនគ្រប់គ្រងលើអស់ទាំងនគររបស់សាសន៍ដទៃទេឬអី? ហើយនៅព្រះហស្តទ្រង់ នោះក៏មានព្រះចេស្ដានឹងឥទ្ធិឫទ្ធិដែរ ដល់ម្ល៉េះបានជាគ្មានអ្នកណាអាចនឹងទប់ទល់នឹងទ្រង់បានឡើយ»។ (របាក្សត្រទី២ ២០:៦) អេសាយក៏បានបង្ហាញទំនុកចិត្តដូចគ្នាដែរ ពេលមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ ទ្រង់បានសំរេចនឹងធ្វើហើយ តើអ្នកណានឹងរំលប់រំលាងបាន? ព្រះហស្តនៃទ្រង់បានសូកទៅហើយ តើអ្នកណានឹងបង្វិលឲ្យត្រឡប់ទៅវិញបាន?»។ (អេសាយ ១៤:២៧) ស្តេចនេប៊ូក្នេសានៅស្រុកបាប៊ីឡូនបានវង្វេងស្មារតីមួយរយៈ តែពេលមានស្មារតីឡើងវិញទ្រង់បង្ហាញព្រះទ័យរាបទាបដោយទទួលស្គាល់ថា «ឥតមានអ្នកណាអាចនឹងឃាត់ទប់ព្រះហស្ត[ព្រះយេហូវ៉ា] ឬនឹងទូលសួរទ្រង់ថា ‹ទ្រង់ធ្វើអ្វីដូច្នេះ?› បានឡើយ»។ (ដានីយ៉ែល ៤:៣៥) ពិតមែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ាធានាដល់រាស្ត្រទ្រង់ថា៖ «ពាក្យអញ . . . មិនដែលវិលមកឯអញវិញដោយឥតកើតផលយ៉ាងដូច្នោះ[ទេ] គឺនឹងធ្វើសំរេចតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៅក្នុងចិត្តអញ ហើយនឹងចំរើនកើនឡើងក្នុងការអ្វីដែលអញចាត់ទៅធ្វើនោះ»។ (អេសាយ ៥៥:១១) យើងអាចទុកចិត្តទាំងស្រុងថា «ពាក្យ»ឬបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចជាពុំខាន ដ្បិតទ្រង់តែងតែបំពេញបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់។
«គំនិតសំរេច»ដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន«តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»
៨. តើ«គំនិតសំរេច»ដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន«តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»សំដៅទៅលើអ្វី?
៨ ក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលសរសេរជូនបងប្អូនគ្រីស្ទាននៅទីក្រុងអេភេសូរនោះ គាត់បានពន្យល់អំពី«គំនិតសំរេច»ដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន«តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»។ (អេភេសូរ ៣:១១) គំនិតសំរេចនេះមិនមែនជាផែនការ ដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើដើម្បីសម្រេចកិច្ចការអ្វីមួយទេ។ ព្រះមិនចាំបាច់ធ្វើដូច្នេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គំនិតសម្រេចនេះជាបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងការសម្រេចគោលបំណងដើមរបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សជាតិនិងផែនដីនេះ។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨) សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលបទទំនាយទីមួយដែលបានកត់ទុកក្នុងព្រះគម្ពីរ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ថា បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចជាមិនខាន។
៩. តើលោកុប្បត្តិ ៣:១៥ ទាក់ទងនឹងបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងណា?
៩ សេចក្ដីសន្យានៅលោកុប្បត្តិ ៣:១៥ បង្ហាញថា ក្រោយអ័ដាមនិងអេវ៉ាធ្វើបាបនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចព្រះទ័យភ្លាមថា ស្ត្រីដែលជានិមិត្តរូបនោះត្រូវបង្កើតពូជឬកូនប្រុសមួយ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានជ្រាបទុកជាមុនថា ស្ត្រីនៃទ្រង់និងសាតាំង ហើយពូជស្ត្រីនិងពូជសាតាំង ត្រូវមានសេចក្ដីខ្មាំងឬប្រឆាំងនឹងគ្នា។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ជ្រាបអំពីលទ្ធផលនៃការប្រឆាំងគ្នានោះដែរ។ ទោះបីជាព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងចឹកកែងជើងពូជរបស់ស្ត្រីនៃទ្រង់ក៏ដោយ នៅទីបំផុតតាមកំណត់ពេលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពូជទ្រង់ត្រូវកិនក្បាលពស់នោះដែលជាអារក្សសាតាំង។ ទំរាំដល់ពេលនោះ បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចាប់ផ្ដើមសម្រេចបន្ដិចម្ដងៗ តាមជំនួរវង្សដែលបានកំណត់ រហូតដល់ពេលដែលព្រះយេស៊ូលេចមកជាព្រះមេស្ស៊ីតាមសេចក្ដីសន្យា។—លូកា ៣:១៥, ២៣-៣៨; កាឡាទី ៤:៤
អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវទុកជាមុន
១០. តាំងពីដំបូងមក តើព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ទុកជាមុនឲ្យអ័ដាមនិងអេវ៉ាធ្វើអំពើបាបឬទេ? សូមពន្យល់។
១០ សាវ័កពេត្រុសបានរៀបរាប់អំពីមុខនាទីដែលព្រះយេស៊ូមានក្នុងបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសរសេរថា ព្រះយេហូវ៉ា«ស្គាល់[ឬ«បានជ្រើសតាំងព្រះគ្រីស្ត»]តាំងពីមុនកំណើតលោកីយមក តែទើបនឹងលេចមកនៅជាន់ក្រោយបង្អស់នេះដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នា»។ (ពេត្រុសទី១ ១:២០; ខ.ស.) តាំងពីដំបូងមក តើព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ទុកជាមុនឲ្យអ័ដាមនិងអេវ៉ានឹងធ្វើអំពើបាបដែលតម្រូវឲ្យព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទថ្វាយជីវិតទ្រង់ជាយញ្ញបូជាលោះឬទេ? អត់ទេ! ដ្បិតក្នុងបទគម្ពីរពាក្យថា«កំណើត»លោកិយ មកពីភាសាក្រិចដែលមានន័យចំៗថា «ព្រោះពូជ»។ តើមានការ«ព្រោះពូជ»ឬការបង្កើតកូនមុនអ័ដាមនិងអេវ៉ាធ្វើបាបឬទេ? គឺអត់មានទេ! អ័ដាមនិងអេវ៉ាបង្កើតកូនក្រោយបានធ្វើខុសបញ្ញត្ដិព្រះ។ (លោកុប្បត្តិ ៤:១) សរុបសេចក្ដីទៅ អ័ដាមនិងអេវ៉ាបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយភ្លាមៗនោះទ្រង់តម្រូវឬជ្រើសតាំង«ពូជ»សង្គ្រោះមួយអង្គ រួចមកទើបអ័ដាមនិងអេវ៉ាបង្កើតកូន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូរួមជាមួយការប្រោសទ្រង់ឲ្យរស់ឡើងវិញនោះ បានរៀបចំឲ្យមានតម្លៃលោះដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តាមរយៈតម្លៃលោះនេះ គឺត្រូវលែងមានបាបឆ្លងរាលដាលទៀត ហើយសាតាំងក៏នឹងលែងមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សជាតិទៀតដែរ។—ម៉ាថាយ ២០:២៨; ហេព្រើរ ២:១៤; យ៉ូហានទី១ ៣:៨
១១. តើព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវទុកជាមុនឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍អ្វីទៀត ដើម្បីសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានតម្រូវទុកជាមុនឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍មួយទៀតកើតឡើងដែរ ដើម្បីសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ប៉ុលបានបង្ហើបឲ្យដឹងដូច្នេះ ពេលដែលគាត់សរសេរដល់ពួកគ្រីស្ទាននៅទីក្រុងអេភេសូរថា ព្រះយេហូវ៉ានឹង«បំព្រួម[ឬ«ប្រមូល»]គ្រប់ទាំងអស់[«អោយរួមគ្នា»]ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ទាំងរបស់នៅស្ថានសួគ៌ នឹងរបស់នៅផែនដីផង»។ រួចមក ប៉ុលបានពន្យល់អំពី«របស់នៅស្ថានសួគ៌»ដ៏ជាពួកអ្នកដែលត្រូវជ្រើសតាំងឲ្យទទួលមត៌កជាមួយព្រះគ្រីស្ទថា៖ «ទ្រង់បានដំរូវយើងទុកជាមុន តាមដំរិះសំរេចរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់ធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់តាមដែលគាប់ព្រះហឫទ័យទ្រង់»។ (អេភេសូរ ១:១០, ១១; ខ.ស.) ពិតមែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចឬតម្រូវទុកជាមុនថា មនុស្សមួយចំនួននឹងរួមគ្នាជាផ្នែកទីពីរនៃពូជនាងដែលជាស្ត្រីនៃទ្រង់ ហើយពួកគាត់នឹងរួមចំណែកជាមួយព្រះគ្រីស្ទក្នុងការប្រទានឲ្យមនុស្សជាតិទទួលប្រយោជន៍ពីតម្លៃលោះ។ (រ៉ូម ៨:២៨-៣០) សាវ័កពេត្រុសហៅពួកអ្នកទាំងនេះជា«សាសន៍បរិសុទ្ធ»។ (ពេត្រុសទី១ ២:៩) សាវ័កយ៉ូហានមានឯកសិទ្ធិឃើញចក្ខុនិមិត្តមួយ ដែលប្រាប់ឲ្យដឹងចំនួនពួកអ្នកដែលនឹងរួមគ្នាជាអ្នកគ្រប់គ្រងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ គឺមនុស្ស១៤៤.០០០នាក់។ (វិវរណៈ ៧:៤-៨; ១៤:១, ៣) ពួកគាត់នឹងគាំទ្រព្រះគ្រីស្ទជាស្តេចដើម្បី«សរសើរដល់សិរីល្អ»របស់ព្រះយេហូវ៉ា។—អេភេសូរ ១:១២-១៤
១២. ហេតុអ្វីក៏យើងដឹងថាព្រះមិនបានកំណត់វាសនាឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោមពួក១៤៤.០០០នាក់?
១២ ការតែងតាំងពួក១៤៤.០០០នាក់ទុកជាមុន មិនមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាកំណត់វាសនាបុគ្គលនីមួយៗនោះឲ្យមានភាពស្មោះត្រង់ក្នុងកិច្ចបម្រើទ្រង់ទេ។ គឺច្បាស់ហើយថា បទគម្ពីរគ្រីស្ទានភាសាក្រិចបានត្រូវសរសេរជាពិសេសដើម្បីជួយណែនាំនិងពង្រឹងកម្លាំងពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងឲ្យមានចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍ ដើម្បីសឲ្យឃើញថា ពួកគាត់ពិតជាគួរនឹងទទួលតំណែងស្របទៅតាមការត្រាស់ហៅឲ្យឡើងស្ថានសួគ៌។ (ភីលីព ២:១២; ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៥, ១១; ពេត្រុសទី២ ១:១០, ១១) ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបទុកជាមុនថា នឹងមានមនុស្ស១៤៤.០០០នាក់ដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនបានកំណត់វាសនារបស់បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោម១៤៤.០០០នាក់នោះទេ។ បុគ្គលម្នាក់ៗដែលបានត្រូវជ្រើសរើសរក្សាឬបាត់បង់មុខតំណែងនេះអាស្រ័យទៅលើវិថីជីវិតដែលគាត់សម្រេចចិត្តយក។—ម៉ាថាយ ២៤:១៣
អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបទុកជាមុន
១៣, ១៤. តើសមត្ថភាពជ្រាបទុកជាមុនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែមានលក្ខណៈសមស្របនឹងអ្វី? ហេតុអ្វី?
១៣ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមួយអង្គដែលមានគោលបំណងព្រមទាំងទាយទុកជាមុនផង តើទ្រង់ប្រើព្រះតម្រិះដែលទ្រង់មានទុកជាមុនយ៉ាងដូចម្ដេច? សំខាន់ទីមួយ មានការធានាថាគ្រប់ទាំងផ្លូវប្រព្រឹត្តរបស់ទ្រង់សុទ្ធតែពិតត្រង់ សុចរិតនិងប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រទៅបណ្ដាគ្រីស្ទានសាសន៍ហេព្រើរនៅសតវត្សរ៍ទីមួយគ.ស. គាត់បញ្ជាក់អំពីពាក្យសម្បថនិងសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាថា «សេចក្ដីទាំង២មុខនេះ[គឺ]មិនចេះប្រែប្រួល [ហើយ]ខាងឯសេចក្ដីទាំង២នោះ ព្រះទ្រង់កុហកពុំបានទេ»។ (ហេព្រើរ ៦:១៧, ១៨) ប៉ុលបានបញ្ជាក់ចំណុចនេះម្ដងទៀតពេលសរសេរសំបុត្រទៅលោកទីតុសថា ព្រះយេហូវ៉ា«មិនចេះភូត»ទេ។—ទីតុស ១:២
១៤ ម្យ៉ាងទៀត ទោះបីជាព្រះយេហូវ៉ាមានគ្រប់ព្រះចេស្ដាក៏ដោយ ទ្រង់មិនដែលប្រព្រឹត្តដោយអយុត្ដិធម៌សោះឡើយ។ លោកម៉ូសេបានពណ៌នាអំពីព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដ៏ស្មោះត្រង់[ដែល]ឥតមានសេចក្ដីទុច្ចរិតណាឡើយ។ ទ្រង់ក៏ត្រឹមត្រូវហើយទៀងត្រង់»។ (ចោទិយកថា ៣២:៤) អ្វីៗក៏ដោយដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើនោះ តែងតែមានលក្ខណៈសមស្របនឹងគុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់។ ទង្វើរបស់ព្រះយេហូវ៉ារមែងសឲ្យឃើញនូវទំនាក់ទំនងនឹងគ្នារវាងគុណសម្បត្ដិចម្បងរបស់ទ្រង់ គឺសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា យុត្ដិធម៌និងតេជានុភាព។
១៥, ១៦. នៅក្នុងសួនច្បារអេដែននោះ តើព្រះយេហូវ៉ាទុកឲ្យអ័ដាមមានឱកាសជ្រើសរើសអ្វី?
១៥ សូមគិតអំពីរបៀបដែលគុណសម្បត្ដិទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់បានត្រូវសឲ្យឃើញ ពេលទាក់ទងនឹងព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកើតមានឡើងក្នុងសួនច្បារអេដែន។ ក្នុងនាមជាព្រះវរបិតាដែលពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលមនុស្សត្រូវការ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ័ដាមឲ្យមានសមត្ថភាពគិតពិចារណា វែកញែកហេតុផលនិងចេះសម្រេចចិត្ត។ សត្វទាំងឡាយមានតែសភាវគតិ តែអ័ដាមមានសមត្ថភាពធ្វើការជ្រើសរើសវិញ។ ក្រោយព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់នោះ ទ្រង់បានទតពីបល្ល័ង្កទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌ហើយឃើញថា «គ្រប់ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានធ្វើនោះ . . . ទាំងអស់ជាការល្អប្រពៃ»។—លោកុប្បត្តិ ១:២៦-៣១; ពេត្រុសទី២ ២:១២
១៦ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាដាក់ច្បាប់មិនអនុញ្ញាតឲ្យអ័ដាមបរិភោគផ្លែពី«ដើមដឹងខុសត្រូវ» ទ្រង់ក៏បានផ្ដល់ការណែនាំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យអ័ដាមចេះសម្រេចចិត្ត។ ព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យអ័ដាមបរិភោគផ្លែពីគ្រប់ដើម«ឈើទាំងអស់ក្នុងសួនច្បារ» លើកលែងតែដើមឈើមួយគត់ ហើយទ្រង់ក៏ព្រមានអំពីលទ្ធផលអាក្រក់ដែលមកពីការបរិភោគផ្លែឈើពីដើមដែលទ្រង់ដាក់បម្រាមលើនោះ។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៦, ១៧) ព្រះយេហូវ៉ាបានពន្យល់ដល់អ័ដាមអំពីអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងបើគាត់មិនស្ដាប់បង្គាប់។ តើអ័ដាមសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វី?
១៧. តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា ព្រះយេហូវ៉ាអាចជ្រើសរើសនូវអ្វីដែលទ្រង់ចង់ជ្រាបទុកជាមុន?
១៧ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពជ្រាបអំពីអ្វីៗទាំងអស់ទុកជាមុនក្ដី តាមមើលទៅទ្រង់បានសម្រេចមិនចង់ជ្រាបទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលអ័ដាមនិងអេវ៉ានឹងធ្វើនោះ។ ដូច្នេះ រឿងនេះមិនទាក់ទងសំណួរថា តើព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពជ្រាបអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលអនាគតឬអត់? តែទាក់ទងសំណួរថា តើទ្រង់មានបំណងព្រះហឫទ័យជ្រាបទុកជាមុនអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងអស់នៅខាងមុខឬយ៉ាងណា? ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចវែកញែកហេតុផលថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមួយអង្គដែលពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដូច្នេះទ្រង់ពិតជាមិនកំណត់វាសនាឲ្យមនុស្សដំបូងបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់ហើយនាំឲ្យមនុស្សជាតិមានទុក្ខវេទនានោះឡើយ។ (ម៉ាថាយ ៧:១១; យ៉ូហានទី១ ៤:៨) យ៉ាងនេះយើងឃើញថា ព្រះយេហូវ៉ាគ្រាន់តែជ្រើសរើសនូវអ្វីដែលទ្រង់ចង់ជ្រាបទុកជាមុនប៉ុណ្ណោះ។
១៨. ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ជ្រាបអ្វីខ្លះទុកជាមុន តើមានន័យថាទ្រង់មិនមានគ្រប់លក្ខណៈឬ? ហេតុអ្វី?
១៨ ពេលព្រះយេហូវ៉ាសម្រេចមិនចង់ជ្រាបអំពីអ្វីខ្លះទុកជាមុននោះ តើនេះមានន័យថាទ្រង់ខ្វះអំណាចឬមិនមានគ្រប់លក្ខណៈឬទេ? គឺមិនមានន័យដូច្នេះទេ! លោកម៉ូសេបានពណ៌នាអំពីព្រះយេហូវ៉ាជា«ថ្មដា» ហើយពន្យល់បន្ថែមទៀតថា៖ «ការរបស់ទ្រង់សុទ្ធតែគ្រប់ល័ក្ខណ៍»។ ព្រះយេហូវ៉ាគ្មានទោសសោះចំពោះផលអាក្រក់ដែលមកពីបាបដែលមនុស្សប្រព្រឹត្ត។ ផលវិបាកដែលយើងរាល់គ្នាជួបប្រទះនៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺសុទ្ធតែមានដើមកំណើតពីអំពើទុច្ចរិតរបស់អ័ដាមដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ សាវ័កប៉ុលបានវែកញែកហេតុផលយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា៖ «បាបបានចូលមកក្នុងលោកីយដោយសារមនុស្សតែម្នាក់ ហើយក៏មានសេចក្ដីស្លាប់ចូលមកដែរដោយសារអំពើបាបនោះជាយ៉ាងណា នោះសេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាយ៉ាងនោះដែរ ដ្បិតគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាបហើយ»។—ចោទិយកថា ៣២:៤, ៥; រ៉ូម ៥:១២; យេរេមា ១០:២៣
១៩. តើយើងនឹងឆ្លើយសំណួរអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទជាបន្ទាប់?
១៩ អត្ថបទសិក្សានេះបានបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនចេះប្រព្រឹត្តដោយអយុត្ដិធម៌សោះ។ (ទំនុកដំកើង ៣៣:៥) ផ្ទុយទៅវិញ គុណសម្បត្ដិ ខ្នាតតម្រាសីលធម៌ និងសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យទ្រង់អាចសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់បាន។ (រ៉ូម ៨:២៨) ក្នុងនាមជាព្រះមួយអង្គដែលចេះទាយទុកជាមុន ព្រះយេហូវ៉ារមែងសម្ដែងប្រាប់«ពីការដែលត្រូវមកខាងចុងបំផុត ហើយតាំងពីចាស់បុរាណក៏ប្រាប់ពីការដែលមិនទាន់មានមកដែរ»។ (អេសាយ ៤៦:៩, ១០) យើងក៏បានពិនិត្យមើលថា ព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពជ្រើសរើសអ្វីដែលទ្រង់ចង់ជ្រាបទុកជាមុន។ បើដូច្នេះ តើនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើយើង? តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីដឹងប្រាកដថា យើងកំពុងតែសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីៗស្របទៅតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះ? បើធ្វើដូច្នេះ តើយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ? អត្ថបទជាបន្ទាប់នឹងពន្យល់ចំណុចទាំងនេះ។
[កំណត់សម្គាល់]
a សូមមើលសៀវភៅចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ទំព័រ១៨ វគ្គ១៧ បោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
តើអ្នកអាចពន្យល់បានទេ?
• សូមរៀបរាប់ឧទាហរណ៍ខ្លះៗពីបុរាណដែលបង្ហាញថា«ពាក្យ»របស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែ«សំរេច»។
• តើព្រះយេហូវ៉ាបានតម្រូវទុកជាមុននូវ«គំនិតសំរេច»អ្វី«តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»?
• តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើសមត្ថភាពជ្រាបទុកជាមុនតាមរបៀបណាខ្លះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
ស្តេចយ៉ូសាផាតមានទំនុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ា
[រូបភាពនៅទំព័រ២៥]
ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយទុកជាមុនអំពីការសោយទិវង្គតនិងការប្រោសឲ្យព្រះយេស៊ូរស់ឡើងវិញ
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
តើព្រះយេហូវ៉ាកំណត់វាសនាឲ្យអ័ដាមនិងអេវ៉ាប្រឆាំងទ្រង់ឬទេ?