មូលហេតុដែលយើងឲ្យសេចក្ដីរាយការណ៍អំពីកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង
១ យូរៗម្ដង តើអ្នកភ្លេចឲ្យសេចក្ដីរាយការណ៍ពីកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់អ្នកឬទេ? យើងគ្រប់គ្នាច្បាស់ជាត្រូវការនូវសេចក្ដីរំឭកម្ដងម្កាលមែន។ ប៉ុន្តែ បើយើងមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវអំពីការរាយការណ៍នូវកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង ហើយបើយើងយល់នូវមូលហេតុដែលពិតជាសំខាន់ឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ នោះប្រហែលជាងាយស្រួលជាងឲ្យយើងចាំមិនភ្លេចក្នុងការរាយការណ៍ឲ្យបានត្រឹមត្រូវអំពីកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង។
២ បងប្អូនម្នាក់ធ្លាប់សួរថា៖ «ប្រសិនបើព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបអំពីអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើក្នុងកិច្ចបំរើទ្រង់នោះ ហេតុដូចម្ដេចបានជាខ្ញុំត្រូវរាយការណ៍ប្រាប់ក្រុមជំនុំដូច្នេះ?»។ ត្រូវហើយ ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបអំពីអ្វីដែលបងប្អូនម្នាក់ៗកំពុងតែធ្វើមែន ហើយទ្រង់ក៏អាចវិនិច្ឆ័យថា យើងធ្វើកិច្ចបំរើនេះអស់ពីដួងចិត្ត ឬមួយក៏មានសមត្ថភាពធ្វើច្រើនជាងទៀត។ យ៉ាងណាក៏ដោយព្រះគម្ពីរបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាប់ផ្ដល់ឲ្យនូវរបាយការណ៍ផ្សេងៗតាំងពីដើមមកម្ល៉េះអំពីសកម្មភាពនៃរាស្ត្រទ្រង់។ ព្រះយេហូវ៉ាបានកត់ទុកនូវចំនួនថ្ងៃដែលណូអេបានចំណាយក្នុងទូកធំនោះ ហើយទ្រង់ក៏បានកត់ទុកចំនួនឆ្នាំដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើដំណើរកាត់ទីរហោស្ថាន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានកត់ទុកចំនួនបណ្ដាជនដែលបានរក្សាភាពស្មោះត្រង់ ហើយទ្រង់ក៏បានកត់ទុកចំនួនបណ្ដាជនដែលមិនបានស្ដាប់បង្គាប់ផងដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានរាយការណ៍អំពីចំបាំងហើយជ័យជំនះនិមួយៗនៅក្នុងស្រុកកាណាន ហើយបានរៀបរាប់អំពីសមិទ្ធិផលនៃពួកចៅហ្វាយស្មោះត្រង់របស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល។ ត្រូវមែន ព្រះយេហូវ៉ាបានរាយការណ៍ចំណុចល្អិតល្អន់ច្រើនអនេក ស្តីអំពីសមិទ្ធិផលនិងការប្រព្រឹត្តនៃរាស្ត្រទ្រង់។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានវិញ្ញាណទ្រង់ដើម្បីបណ្ដាលឲ្យមនុស្សសរសេររបាយការណ៍ទាំងប៉ុន្មានខាងលើនេះ អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពីមុន ហើយនេះក៏សបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវទស្សនៈរបស់ទ្រង់អំពីការសរសេរ និងការរក្សាទុករបាយការណ៍ដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ហេតុការណ៍ជាច្រើនដែលព្រះគម្ពីររៀបរាប់តាមប្រវត្ដិសាស្ត្រនោះបង្ហាញថា សាសន៍ដែលតំណាងព្រះនាមយេហូវ៉ាបានរក្សាឲ្យមានការកត់ទុកនិងរបាយការណ៍ដ៏ច្បាស់ត្រឹមត្រូវ។ ក្នុងករណីជាច្រើននោះ កំណត់ហេតុក្នុងព្រះគម្ពីរមិនអាចមានសារៈប្រយោជន៍ពេញលេញបានទេ បើគ្មានសេចក្ដីរាយការណ៍ពីចំនួនជាក់ច្បាស់នោះ។ សូមគិតពិចារណានូវឧទាហរណ៍ដែលមានក្នុងខគម្ពីរដូចតទៅនេះ: លោកុប្បត្តិ ៤៦:២៧ និងនិក្ខមនំ ១២:៣៧; ពួកចៅហ្វាយ ៧:៧; ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១៩:៣៥; របាក្សត្រទី២ ១៤:៩-១៣; យ៉ូហាន ៦:១០; ២១:១១; កិច្ចការ ២:៤១; ១៩:១៩។
៣ សព្វថ្ងៃនេះក៏មានមូលហេតុផ្សេងៗដែលបណ្ដាលឲ្យយើងរាយការណ៍ពីកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងដែរ។ របាយការណ៍ទាំងនេះពិតជាមិនបង្ហាញអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើក្នុងការបំរើព្រះយេហូវ៉ាទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងរាយការណ៍នោះ អាចជួយអស់ទាំងបងប្អូនក្នុងអង្គការយើង ហើយជាពិសេសជួយពួកអ្នកចាស់ទុំនិងសមាគមយើងឲ្យសម្រេចគោលដៅផ្សេងៗ។
៤ ជួនកាលរបាយការណ៍ទាំងនេះបង្ហាញថា យើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់នឹងលក្ខណៈណាមួយនៃកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង។ លេខចំនួនផ្សេងៗអាចបង្ហាញថា បងប្អូនបានរីកចំរើនខាងផ្នែកខ្លះៗ ឬមួយក៏បង្ហាញថា ចំនួនពួកអ្នកផ្សាយតាមតំបន់ខ្លះៗបានចំរើនឡើងឬបានថយចុះក៏មាន។ បងប្អូនប្រហែលជាត្រូវការនូវការលើកទឹកចិត្ត ឬប្រហែលជាមានបញ្ហាខ្លះដែលត្រូវដោះស្រាយដែរ។ ពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យដែលទទួលខុសត្រូវនោះ នឹងមើលសេចក្ដីរាយការណ៍និមួយៗ ហើយខំដោះស្រាយរឿងណាដែលប្រហែលជាបង្អាក់ការរីកចំរើនរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ឬក្រុមជំនុំទាំងមូល។
៥ ម្យ៉ាងទៀតរបាយការណ៍នោះក៏ផ្ដល់ប្រយោជន៍ក្នុងអង្គការយើង ដើម្បីសម្រេចចិត្តអំពីទីកន្លែងដែលត្រូវការអ្នកផ្សាយច្រើនជាង។ តើតំបន់ណាខ្លះបង្កើតផលច្រើន? តើតំបន់ណាដែលមិនសូវរីកចំរើននោះ? តើយើងត្រូវការប្រកាសនវត្ថុណាទៀត ដើម្បីជួយមនុស្សរៀននូវសេចក្ដីពិត? របាយការណ៍និមួយៗជួយសមាគមយើងឲ្យគិតស្មានជាមុនអំពីប្រកាសនវត្ថុប៉ុន្មានក្បាលដែលត្រូវការសំរាប់តំបន់និមួយៗទូទាំងផែនដី រួចគេក៏បោះពុម្ពច្រើនល្មមកុំឲ្យខ្វះព្រះគម្ពីរឬប្រកាសនវត្ថុខាងព្រះគម្ពីរដែលត្រូវប្រើក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយ។
៦ សំរាប់យើងភាគច្រើនវិញ របាយការណ៍នានានាំឲ្យមានការលើកទឹកចិត្ត។ ពេលយើងទទួលដំណឹងអំពីកិច្ចការដែលបងប្អូនយើងកំពុងតែធ្វើក្នុងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អទូទាំងពិភពលោក យើងពិតជារំភើបចិត្តណាស់ មែនទេ? សេចក្ដីរាយការណ៍ដែលបង្ហាញពីការកើនឡើងនូវចំនួនអ្នកផ្សាយនោះ តែងជួយយើងយល់អំពីការរីកចំរើនទូទៅនៃអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ បទពិសោធន៍របស់បងប្អូនម្នាក់ៗតែងធ្វើឲ្យយើងកក់ក្ដៅក្នុងចិត្ត ទាំងញ៉ាំងឲ្យយើងខំខ្នះខ្នែងផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងអស់ពីសមត្ថភាព។ (កិច្ច. ១៥:៣) គឺសំខាន់ណាស់ ឲ្យយើងម្នាក់ៗជួយក្រុមជំនុំដោយឲ្យសេចក្ដីរាយការណ៍ពីកិច្ចការផ្សាយរបស់យើង។ ទង្វើដូចនេះបង្ហាញនូវការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបងប្អូនយើងនៅគ្រប់ទីកន្លែង ហើយការធ្វើបែបនេះក៏សឲ្យឃើញថា យើងសុខចិត្តចុះចូលចំពោះរបៀបរៀបចំនៃអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—ម៉ាថ. ២៤:៤៥-៤៧