ជំពូកទី២
អង្គការមួយដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះយេហូវ៉ា
ចូរទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ
«កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនឹងផែនដី»។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលទ្រង់បានបង្កើត«ជាការល្អប្រពៃ»។ (លោ. ១:១, ៣១) ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សជាតិឲ្យមានអនាគតដ៏អស្ចារ្យ។ ក៏ប៉ុន្តែ សុភមង្គលរបស់មនុស្សជាតិបានត្រូវបង្អាក់ជាបណ្ដោះអាសន្ន ដោយសារមានការប្រឆាំងនឹងទ្រង់នៅសួនអេដែន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានផ្លាស់ប្ដូរគោលបំណងរបស់ទ្រង់សម្រាប់ផែនដីនិងមនុស្សជាតិទេ។ សូម្បីតែពេលទ្រង់មានបន្ទូលកាត់ទោសអ្នកដែលបានប្រឆាំងនឹងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់នោះ បន្ទូលរបស់ទ្រង់ក៏បានបញ្ជាក់ថា កូនចៅរបស់អ័ដាមដែលស្ដាប់បង្គាប់ នឹងអាចទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះបាន។ ការថ្វាយបង្គំពិតនឹងត្រូវស្ថាបនាឡើងវិញ ហើយព្រះនឹងបំផ្លាញមេកំណាចនិងការរបស់វាចេញ។ (លោ. ៣:១៥) នៅពេលនោះ អ្វីទាំងអស់នឹងមានលក្ខណៈ«ល្អប្រពៃ»ឡើងវិញ។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចគោលបំណងនេះតាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដែលជាព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់។ (១យ៉ូន. ៣:៨) ហេតុនេះហើយ គឺជាការចាំបាច់ដែលយើងទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ។—កិច្ច. ៤:១២; ភី. ២:៩, ១១
តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទ
នៅពេលយើងគិតអំពីតួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ យើងត្រូវយល់ថា តួនាទីរបស់ទ្រង់រួមបញ្ចូលមុខងារផ្សេងៗ។ ព្រះយេស៊ូជាអ្នកលោះមនុស្សជាតិ ជាសម្ដេចសង្ឃ ជាសិរសាឬអ្នកនាំមុខក្រុមជំនុំ និងឥឡូវនេះជាស្តេចនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ការរំពឹងគិតអំពីតួនាទីទាំងនេះធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តអបអរថែមទៀតចំពោះរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ ហើយក៏ធ្វើឲ្យយើងស្រឡាញ់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូកាន់តែខ្លាំងឡើងដែរ។ ព្រះគម្ពីរពណ៌នាអំពីមុខងារផ្សេងៗរបស់ព្រះយេស៊ូ។
ពេលដែលព្រះយេស៊ូកំពុងតែបំពេញកិច្ចបម្រើនៅផែនដី ទ្រង់បានសឲ្យឃើញថាមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់នឹងត្រូវផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងព្រះឡើងវិញតាមរយៈទ្រង់។ (យ៉ូន. ១៤:៦) ដោយសារព្រះយេស៊ូជាអ្នកលោះមនុស្ស ទ្រង់បានបូជាព្រះជន្មទ្រង់ជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង។ (ម៉ាថ. ២០:២៨) ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូមិនត្រឹមតែទុកគំរូល្អអំពីការប្រព្រឹត្តសមស្របតាមគោលការណ៍របស់ព្រះប៉ុណ្ណោះទេ។ ទ្រង់បានទៅជាអ្នកដែលមានតួនាទីសំខាន់បំផុតក្នុងការសម្រេចគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ គឺតាមរយៈព្រះយេស៊ូតែប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចត្រូវផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងព្រះឡើងវិញ ហើយទទួលព្រះគុណពីទ្រង់។ (កិច្ច. ៥:៣១; ២កូ. ៥:១៨, ១៩) ក្រោយព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតជាយញ្ញបូជាហើយត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ នោះបានបើកឱកាសឲ្យមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់ទទួលពរជានិច្ចជាកាល ក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
នៅស្ថានសួគ៌ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទក៏មានមុខងារជាសម្ដេចសង្ឃ។ ក្នុងឋានៈនេះ ទ្រង់អាច«អាណិតអាសូរដល់សេចក្ដីកំសោយរបស់យើងរាល់គ្នា» ហើយលុបលាងបាបរបស់អ្នកកាន់តាមទ្រង់នៅផែនដី ដែលបានថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះ។ សាវ័កប៉ុលបានពន្យល់ថា៖ «សំដេចសង្ឃនៃយើង ទ្រង់មិនមែនមិនអាចនឹងអាណិតអាសូរ ដល់សេចក្ដីកំសោយរបស់យើងរាល់គ្នានោះទេ ព្រោះទ្រង់បានត្រូវសេចក្ដីល្បួងគ្រប់យ៉ាង ដូចជាយើងរាល់គ្នាដែរ តែឥតធ្វើបាបឡើយ»។ សាវ័កប៉ុលលើកទឹកចិត្តអស់អ្នកដែលអនុវត្តជំនឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទឲ្យទទួលប្រយោជន៍ពេញលេញពីការរៀបចំរបស់ព្រះសម្រាប់ការផ្សះផ្សាទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់ ដោយប្រាប់ថា៖ «ដូច្នេះ ត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នាមកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណ ដោយក្លាហាន . . . សំរាប់[«ទទួលជំនួយ»]ពេលត្រូវការ»។—ហេ. ៤:១៤-១៦; ព.ថ.; ១យ៉ូន. ២:២
ព្រះយេស៊ូក៏ជាសិរសាឬអ្នកនាំមុខក្រុមជំនុំដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ សព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចនៅសតវត្សរ៍ទីមួយដែរ យើងមិនត្រូវការមនុស្សជាអ្នកនាំមុខយើងឡើយ។ ព្រះយេស៊ូប្រទានការណែនាំតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បទគម្ពីរបរិសុទ្ធ និងតាមរយៈអ្នកគង្វាលដែលបំពេញមុខងារក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ អ្នកគង្វាលទាំងនេះមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ថែមទាំងត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រះយេស៊ូនិងព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ស្តីអំពីរបៀបដែលថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ។ (ហេ. ១៣:១៧; ១ពេ. ៥:២, ៣) ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយអំពីព្រះយេស៊ូថា៖ «មើល! អញបានតាំងដាវីឌទុកជាទីបន្ទាល់ដល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ គឺជាអ្នកនាំមុខ ហើយជាអ្នកបង្គាប់ដល់គេ»។ (អេសា. ៥៥:៤) ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាទំនាយនេះសំដៅលើទ្រង់ ពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់សិស្សទ្រង់ថា៖ «ហើយកុំឲ្យអ្នកណាហៅខ្លួនជា‹សាស្ដា›ឡើយ ដ្បិតមានសាស្ដា[ឬ«អ្នកនាំមុខ»]តែ១ប៉ុណ្ណោះ គឺជាព្រះគ្រីស្ទ»។—ម៉ាថ. ២៣:១០; ព.ថ.
ដើម្បីបញ្ជាក់នូវគុណសម្បត្ដិទ្រង់ ថែមទាំងឲ្យយល់ថាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងជួយយើង នោះព្រះយេស៊ូអញ្ជើញយើងថា៖ «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ! ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ! ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ (ម៉ាថ. ១១:២៨-៣០) ដោយសារព្រះយេស៊ូដឹកនាំក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានតាមរបៀបស្លូតបូតដែលធ្វើឲ្យយើងបានសេចក្ដីសម្រាកដល់ព្រលឹងនោះ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានបង្ហាញថា ទ្រង់ជា«អ្នកគង្វាលល្អ» ហើយទ្រង់យកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌។—យ៉ូន. ១០:១១; អេសា. ៤០:១១
ពេលប៉ុលសរសេរសំបុត្រទីមួយទៅកាន់បងប្អូននៅទីក្រុងកូរិនថូសនោះ គាត់ពន្យល់មុខងារមួយទៀតនៃតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ គាត់សរសេរថា «គួរឲ្យទ្រង់បានសោយរាជ្យ ទាល់តែដាក់អស់ទាំងខ្មាំងសត្រូវនៅក្រោមព្រះបាទទ្រង់។ ហើយកាលណាទ្រង់បានបង្ក្រាបគ្រប់របស់ទាំងអស់នៅក្រោមទ្រង់នោះព្រះរាជបុត្រានោះឯង ក៏នឹងត្រូវក្រាបក្រោមព្រះ ដែលបានបង្ក្រាបគ្រប់ទាំងអស់ នៅក្រោមទ្រង់ដែរ ដើម្បីឲ្យព្រះបានធ្វើជាគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់»។ (១កូ. ១៥:២៥, ២៨) ព្រះបានបង្កើតព្រះយេស៊ូមុនអ្វីទាំងអស់ ហើយមុនដែលព្រះយេស៊ូយាងមកផែនដី ទ្រង់ធ្លាប់គង់នៅស្ថានសួគ៌ហើយមានឋានៈជា«មេជាង»របស់ព្រះ។ (សុ. ៨:២២-៣១) ពេលព្រះចាត់ព្រះយេស៊ូឲ្យយាងមកផែនដី ទ្រង់បានធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះគ្រប់ពេលវេលា។ ទ្រង់បានស៊ូទ្រាំនឹងការល្បងលដ៏ខ្លាំងបំផុត ហើយពេលសោយទិវង្គតទ្រង់នៅតែបានរក្សាភាពស្មោះត្រង់នឹងព្រះវរបិតាទ្រង់។ (យ៉ូន. ៤:៣៤; ១៥:១០) ដោយសារព្រះយេស៊ូស្មោះត្រង់នឹងព្រះរហូតដល់សោយទិវង្គត នោះទ្រង់បានទទួលរង្វាន់។ ព្រះបានប្រោសព្រះយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌ រួចប្រទានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងព្រះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ទៀតផង។ (កិច្ច. ២:៣២-៣៦) ក្នុងឋានៈជាស្តេចនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូបានទទួលមុខងារដ៏អស្ចារ្យក្រៃលែងពីព្រះ គឺការនាំពលទេវតាខ្លាំងក្លាច្រើនសន្ធឹកមកបំផ្លាញការគ្រប់គ្រងមនុស្សជាតិចេញពីផែនដី ហើយបំបាត់អំពើទុច្ចរិតឲ្យសូន្យទៅ។ (សុ. ២:២១, ២២; ២ថែ. ១:៦-៩; វិវរ. ១៩:១១-២១; ២០:១-៣) រួចមក ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ដែលត្រូវគ្រប់គ្រងដោយព្រះគ្រីស្ទ នឹងទៅជារដ្ឋាភិបាលតែមួយគត់លើផែនដីទាំងមូល។—វិវរ. ១១:១៥
តើការទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ទ្រង់ រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែលជាគំរូរបស់យើង ទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍។ ទ្រង់បានត្រូវបង្គាប់ឲ្យថែរក្សាយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់មុខងារដ៏សំខាន់ណាស់ដល់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ គឺជាមុខងារជាអ្នកនាំមុខនិងអ្នកបង្គាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះសព្វថ្ងៃនេះ។ ហេតុដូច្នេះ ការទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះមានន័យថា យើងរក្សាភាពស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ានិងជឿនទៅមុខជាមួយអង្គការរបស់ទ្រង់។
អ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូនៅសតវត្សរ៍ទីមួយបានទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ។ អ្នកទាំងនោះបានបង្ហាញថាពួកគេទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទដោយរួមចិត្តរួមគំនិតតែមួយបំពេញកិច្ចបម្រើក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយចុះចូលចំពោះការដឹកនាំរបស់ទ្រង់ដែលមកតាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនិងបទគម្ពីរដែលព្រះបានបណ្ដាលឲ្យកត់ទុក។ (កិច្ច. ១៥:១២-២១; វិវរ. ១:១) សាវ័កប៉ុលបានសរសេរអំពីសាមគ្គីភាពរបស់ពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងថា «ដោយកាន់តាមសេចក្ដីពិត ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់វិញ នោះឲ្យយើងបានធំឡើង ខាងឯគ្រប់ការទាំងអស់ក្នុងទ្រង់ ដែលទ្រង់ជាសិរសា គឺជាព្រះគ្រីស្ទ ដែលរូបកាយទាំងមូលបានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នាមកអំពីទ្រង់ ដោយសារគ្រប់ទាំងសន្លាក់ដែលផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ តាមខ្នាតការងាររបស់អវយវៈនិមួយៗ នោះរូបកាយបានបង្កើនឡើង ដើម្បីនឹងស្អាងខ្លួន ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់»។—អេភ. ៤:១៥, ១៦
ក្រុមអ្នកចាក់ប្រេងតាំងនិង«ចៀមឯទៀត»ក៏ដូចជារូបកាយមនុស្សដែរ ដ្បិតមានសមាជិកផ្សេងៗដូចជារូបកាយមានអវយវៈទីទៃពីគ្នាដែរ។ នៅពេលសមាជិកម្នាក់ៗក្នុងក្រុមជំនុំសាមគ្គីគ្នាជាមួយសមាជិកឯទៀតនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នោះមានកំណើនឬការរីកចម្រើនឡើង ហើយយើងរក្សានូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏កក់ក្ដៅ ដែលជា«ចំណងនៃសេចក្ដីគ្រប់លក្ខណ៍»។—យ៉ូន. ១០:១៦; កូល. ៣:១៤; ១កូ. ១២:១៤-២៦
ព្រឹត្ដិការណ៍ពិភពលោកដែលកំពុងតែសម្រេចតាមបទទំនាយក្នុងព្រះគម្ពីរ បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤មកម្ល៉េះ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានទទួលអំណាចជាស្តេចព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ទ្រង់កំពុងតែគ្រប់គ្រងនៅកណ្ដាលពួកខ្មាំងសត្រូវទ្រង់។ (ទំនុក. ២:១-១២; ១១០:១, ២) តើនេះជាភ្លើងសញ្ញាបញ្ជាក់អ្វីអំពីសម័យយើង? ចំពោះសត្រូវរបស់ទ្រង់ នេះបញ្ជាក់ថាព្រះយេស៊ូនឹងសម្ដែងឫទ្ធិតេជះខ្លាំងក្លាជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេចនិងព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងព្រះអម្ចាស់ ពេលទ្រង់សម្រេចតាមការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះទៅលើពួកគេ។ (វិវរ. ១១:១៥; ១២:១០; ១៩:១៦) មិនយូរប៉ុន្មានទៀត សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាស្តីអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលក្រោយមនុស្សដំបូងបានបះបោរប្រឆាំងទ្រង់ នោះនឹងត្រូវសម្រេចចំពោះអ្នកដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ។ (រ៉ូម ១៦:២០) យើងពិតជាសប្បាយណាស់! ដែលយើងបានទទួលស្គាល់តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ ហើយមានសាមគ្គីភាពដើម្បីសម្រេចកិច្ចបម្រើទូទាំងពិភពលោកក្រោមការនាំមុខរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងគ្រាចុងក្រោយនេះ។