ជំពូកទី៧
អង្គការមួយដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះយេហូវ៉ា
កិច្ចប្រជុំដែល‹បណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយប្រព្រឹត្តការល្អ›
គឺជាការសមរម្យណាស់! ដែលមានការរៀបចំសម្រាប់ឲ្យគ្រិស្តសាសនិកជួបជុំគ្នាជាទៀងទាត់ ដើម្បីថ្វាយបង្គំហើយទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណ។ គឺជាការសំខាន់ដែលយើងទាំងអស់គ្នាជួបជុំគ្នាដើម្បីស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក្នុងបំណងរៀនអ្វីដែលទ្រង់តម្រូវពីយើង ហើយរបៀបដែលយើងអាចបម្រើទ្រង់បាន។ សព្វថ្ងៃនេះទាំងចាស់ទាំងក្មេងត្រូវជួបជុំគ្នាដូច្នេះ ដូចជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណ ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលតាមរយៈម៉ូសេឲ្យធ្វើដូចតទៅនេះ៖ ៧ឆ្នាំម្ដងក្នុងអំឡុងបុណ្យបារាំ «ត្រូវឲ្យប្រមូលបណ្ដាជនទាំងប្រុសទាំងស្រីនឹងកូនក្មេង ហើយនឹងពួកអ្នកដទៃដែលនៅអស់ទាំងទីក្រុងរបស់ឯងមក ដើម្បីឲ្យគេស្ដាប់ ហើយបានរៀន ព្រមទាំងកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង ទាំងប្រយ័តនឹងប្រព្រឹត្តតាមអស់ទាំងពាក្យក្នុងក្រិត្យវិន័យនេះ»។—ចោទិ. ៣១:១២
ខនោះនាំឲ្យយល់បានថា គោលបំណងនៃការជួបជុំគ្នាសព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចនៅសម័យបុរាណដែរ គឺដើម្បីស្ដាប់និងរៀន ហើយធ្វើជា«សិស្សរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»ដោយឲ្យទ្រង់បង្រៀនយើង។ (អេសា. ៥៤:១៣) នៅអ៊ីស្រាអែលនាសម័យបុរាណ គ្រាដែលជួបជុំគ្នាដើម្បីថ្វាយបង្គំតែងតែជាគ្រាសប្បាយណាស់។ ដាវីឌបានបញ្ជាក់ចំណុចនេះដោយសរសេរថា «កាលគេនិយាយមកខ្ញុំថា ‹ចូរយើងចូលទៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះយេហូវ៉ា› នោះខ្ញុំមានសេចក្ដីអំណរអរណាស់»។ (ទំនុក. ១២២:១) សាវ័កប៉ុលបានប្រាប់ពីហេតុមួយទៀតដែលត្រូវមានអំណរពេលជួបជុំជាមួយអ្នកថ្វាយបង្គំគ្នីគ្នា។ គាត់សរសេរថា «ត្រូវឲ្យយើងពិចារណាមើលគ្នាទៅវិញទៅមក . . . ដើម្បីនឹងបណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តការល្អ»។ (ហេ. ១០:២៤) កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមស្គាល់គ្នាកាន់តែច្បាស់ឡើងៗ លើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយទទួលកម្លាំងចិត្តពីការសំណេះសំណាលគ្នា។ កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះក៏ជាគ្រាបែបនោះដែរ ពេលពួកគាត់ជួបជុំគ្នាដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា។
កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ
ព្រះគម្ពីរដៅបញ្ជាក់អំពីសារៈប្រយោជន៍នៃការជួបជុំគ្នាដើម្បីថ្វាយបង្គំនិងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុក. ២៦:៨, ១២; ម៉ាថ. ១៨:២០) អ្នកដែលបានជឿតាមសេចក្ដីពិតនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣គ.ស. មិនបានចាត់ទុកការជួបជុំគ្នាជារឿងស្រាលនោះទេ។ ពួកគាត់បានបន្តព្យាយាមក្នុងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកសាវ័ក ហើយ«រាល់តែថ្ងៃ គេនៅតែព្យាយាមក្នុងព្រះវិហារ ដោយមានចិត្តព្រមព្រៀងគ្នា»។ (កិច្ច. ២:៤២, ៤៦) នៅសម័យក្រោយមក ពេលគ្រិស្តសាសនិកបានជួបជុំគ្នាដើម្បីថ្វាយបង្គំ ពួកគាត់បានអានសេចក្ដីដែលព្រះបានបណ្ដាលឲ្យអ្នកបម្រើទ្រង់កត់ទុក។ នោះរួមទាំងសំបុត្រសរសេរដោយបណ្ដាសាវ័កនិងគ្រិស្តសាសនិកឯទៀត។ (១កូ. ១:១, ២; កូល. ៤:១៦; ១ថែ. ១:១; យ៉ា. ១:១) ក្រុមជំនុំបានអធិស្ឋានជាមួយគ្នា។ (កិច្ច. ៤:២៤-២៩; ២០:៣៦) ជួនកាលអ្នកដែលជាសាសនទូតបានរៀបរាប់បទពិសោធន៍។ (កិច្ច. ១១:៥-១៨; ១៤:២៧, ២៨) ពួកគាត់បានពិភាក្សាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ និងអំពីការសម្រេចនូវបទទំនាយដែលព្រះបានបណ្ដាលឲ្យសរសេរ។ ពួកគាត់បានទទួលការណែនាំស្តីអំពីកិរិយាប្រព្រឹត្តដែលសមរម្យសម្រាប់គ្រិស្តសាសនិក ហើយរបៀបគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ គ្រិស្តសាសនិកគ្រប់រូបបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យខ្នះខ្នែងប្រកាសដំណឹងល្អ។—រ៉ូម ១០:៩, ១០; ១កូ. ១១:២៣-២៦; ១៥:៥៨; អេភ. ៥:១-៣៣
នៅសម័យយើង កិច្ចប្រជុំរបស់គ្រិស្តសាសនិកពិត មានលក្ខណៈជាច្រើនដែលស្របតាមគំរូពីសម័យពួកសាវ័ក។ យើងធ្វើតាមការទូន្មាននៅហេព្រើរ ១០:២៥ ដោយ«ឥតលែងប្រជុំគ្នា ដូចជាអ្នកខ្លះធ្លាប់នោះឡើយ [តែ]ត្រូវឲ្យកំឡាចិត្តគ្នាវិញ ឲ្យកាន់តែខ្លាំងឡើងផង តាមដែលឃើញថាថ្ងៃនោះជិតមកដល់ហើយ»។ ក្នុងអំឡុងជាន់ក្រោយបង្អស់នៃរបបលោកិយអាក្រក់និងពិបាករស់នៅនេះ យើងត្រូវការនូវការលើកទឹកចិត្តថែមទៀត។ យើងទទួលការលើកទឹកចិត្តនោះដោយជួបជុំគ្នាជាទៀងទាត់ដើម្បីរក្សាឲ្យមានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ និងចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍ជាគ្រិស្តសាសនិកពិត។ (រ៉ូម ១:១១, ១២) ដូចនៅសម័យប៉ុលដែរ គ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃនេះក៏រស់នៅក្នុងចំណោមតំណមនុស្សខិលខូច។ យើងបានលះចោលនូវសេចក្ដីទមិឡល្មើស និងវិញ្ញាណឬចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សលោកិយ។ (ភី. ២:១៥, ១៦; ទីត. ២:១២-១៤) យើងចង់នៅក្នុងចំណោមរាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាជាជាងនៅកន្លែងណាផ្សេងទៀត មែនទេ? (ទំនុក. ៨៤:១០) ហើយក៏គ្មានអ្វីផ្ដល់ប្រយោជន៍ច្រើនជាងការស្ដាប់ការពន្យល់អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដែរ មែនទេ?
ព្រះយេហូវ៉ាផ្គត់ផ្គង់អាហារខាងវិញ្ញាណជាបរិបូរ ដែលធ្វើឲ្យស្កប់ស្កល់និងពេញចិត្ត។ (ទំនុក. ១៤៥:១៤, ១៥) អាហារតាមត្រូវពេលកំពុងតែត្រូវចែកចាយ តាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់និង‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥) តើសមាជិកម្នាក់ៗក្នុងអង្គការរបស់ព្រះទទួលអាហារនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? វិធីមួយគឺតាមរយៈកិច្ចប្រជុំនានាដែលមានរាល់សប្ដាហ៍ក្នុងក្រុមជំនុំ។ ឥឡូវយើងនឹងរៀនអំពីកិច្ចប្រជុំទាំងនេះនិងផលប្រយោជន៍ដែលយើងទទួល ពេលដែលជួបជុំជាទៀងទាត់ហើយ‹បណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយប្រព្រឹត្តការល្អ›។
ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម
ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះយេហូវ៉ាជាវិធីសំខាន់បំផុតដែលរាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណតាមត្រូវពេល។ អត្ថបទមួយចំនួនដែលបោះពុម្ពក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានត្រូវរៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាប្រចាំសប្ដាហ៍ជាក្រុមជំនុំ។ អត្ថបទទាំងនោះមានការណែនាំពិសេសដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ព័ត៌មានដែលក្រុមជំនុំពិចារណាយ៉ាងហ្មត់ចត់ក្នុងការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ញ៉ាំងចិត្ត ដាស់សតិបងប្អូនហើយលើកកម្លាំងខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគាត់។
អត្ថបទសម្រាប់សិក្សាទាក់ទងនឹងប្រធានបទផ្សេងៗ។ ច្រើនដង ព័ត៌មាននោះទាក់ទងនឹងរបៀបអនុវត្តគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ហើយក៏ជួយគ្រិស្តសាសនិកមិនឲ្យទទួលឥទ្ធិពលពី«វិញ្ញាណ[ឬ«ចិត្តគំនិត»]របស់លោកីយ»ឬក៏ប្រព្រឹត្តអំពើស្មោកគ្រោក។ (១កូ. ២:១២; ព.ថ.) ពន្លឺខាងវិញ្ញាណភ្លឺកាន់តែច្បាស់ឡើងៗតាមទំព័រទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ដែលបំភ្លឺភ្នែកយើងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនព្រះគម្ពីរនិងអំពីការសម្រេចនៃបទទំនាយផ្សេងៗតាមដែលព្រះយេហូវ៉ាបើកសម្ដែង។ យ៉ាងនេះ យើងគ្រប់គ្នាអាចតាមទាន់នូវសេចក្ដីពិតដែលត្រូវបើកសម្ដែង ហើយក៏អាចបន្តដើរក្នុងផ្លូវរបស់មនុស្សសុចរិត។ (ទំនុក. ៩៧:១១; សុ. ៤:១៨) បើយើងចូលរួមការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមទាំងលើកដៃឆ្លើយសំណួរផ្សេងៗ នោះអាចជួយឲ្យយើងអរសប្បាយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានសុទ្ធតែសេចក្ដីសុចរិត។ (រ៉ូម ១២:១២; ២ពេ. ៣:១៣) នោះក៏ជួយឲ្យយើងបង្ហាញផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណក្នុងជីវិតយើង ហើយរក្សាឲ្យមានចិត្តប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងក្នុងការខ្នះខ្នែងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (កា. ៥:២២, ២៣) ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជួយពង្រឹងជំនឿរបស់យើង ប្រយោជន៍ឲ្យយើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក ហើយប្រមូល«ទ្រព្យសម្បត្ដិទុកជាគោលយ៉ាងល្អសំរាប់ខ្លួន ដល់ថ្ងៃក្រោយវិញ» ដើម្បី«ចាប់បានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។—១ធី. ៦:១៩; ១ពេ. ១:៦, ៧
យើងអាចឃើញច្បាស់ថា ព័ត៌មានដែលត្រូវពិភាក្សារាល់សប្ដាហ៍ក្នុងការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមគឺចាំបាច់ណាស់។ ព័ត៌មាននោះជួយឲ្យយើងរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ក្រសោបយកសេចក្ដីពិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជារបស់ផងខ្លួន កែប្រែរបៀបរស់នៅរបស់យើងឲ្យសមស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយមានសាមគ្គីភាពក្នុងការថ្វាយបង្គំជាមួយបងប្អូនរបស់យើងទូទាំងពិភពលោក។ តើយើងម្នាក់ៗអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ឲ្យច្រើនបំផុត ពីការរៀបចំនេះសម្រាប់ផ្ដល់អាហារខាងវិញ្ញាណ? ចូរសិក្សាមេរៀននីមួយៗទុកជាមុន ដោយបើកមើលបទគម្ពីរទាំងអស់ដែលមិនដកស្រង់ទីនោះ រួចលើកដៃឆ្លើយសំណួរក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំ។ ការចូលរួមកិច្ចប្រជុំនឹងធ្វើឲ្យចំណុចដែលត្រូវពិភាក្សាដិតជាប់ក្នុងចិត្តនិងគំនិតរបស់យើង។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកឯទៀតទទួលប្រយោជន៍ពេលដែលស្ដាប់យើងបញ្ជាក់ពីជំនឿនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ បើប្រុងស្ដាប់នូវចម្លើយរបស់អ្នកឯទៀត យើងទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីមេរៀននីមួយៗរាល់សប្ដាហ៍។
ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជួយឲ្យយើងមានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណនិងជំនឿមុតមាំ។ យើងមិនគួរចាត់ទុកកិច្ចប្រជុំនេះជាកិច្ចប្រជុំធម្មតាដែលមិនសូវសំខាន់។ គ្មានអ្នកណាគួរខានទៅទទួលប្រយោជន៍ពីសំវិធានការសំខាន់នេះ ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំដើម្បីលើកកម្លាំងរបស់អស់អ្នកក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកពិត។
កិច្ចប្រជុំសាធារណៈ
តាមធម្មតា កិច្ចប្រជុំសាធារណៈនិងការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រចាំសប្ដាហ៍គឺធ្វើឡើងនៅថ្ងៃតែមួយ ប៉ុន្តែរបៀបព័ត៌មានត្រូវថ្លែងជូនគឺខុសគ្នា។ ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមជាការពិភាក្សាតាមរយៈសំណួរនិងចម្លើយ ដោយមានអ្នកស្ដាប់ចូលរួមដែរ រីឯកិច្ចប្រជុំសាធារណៈវិញជាសុន្ទរកថាដែលមានមូលដ្ឋានលើប្រធានបទមួយពីព្រះគម្ពីរ។ កិច្ចប្រជុំទាំងនេះជាមធ្យោបាយសំខាន់សម្រាប់បំពេញសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកថ្មីនិងសមាជិកក្រុមជំនុំ។—កិច្ច. ១៨:៤; ១៩:៩, ១០
បើយើងអញ្ជើញអ្នកចាប់អារម្មណ៍ព្រមទាំងសាធារណជនទូទៅ យើងអាចជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យស្គាល់សេចក្ដីបង្រៀនសំខាន់ៗដំបូងពីព្រះគម្ពីរ។ កិច្ចប្រជុំសាធារណៈជួយទាំងអស់គ្នាឲ្យដឹងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់គ្រិស្តសាសនិកពិត ថែមទាំងលើកទឹកចិត្តឲ្យរក្សាសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រ។
កិច្ចប្រជុំសាធារណៈពន្យល់នូវប្រធានបទផ្សេងៗ។ សុន្ទរកថានានាទាក់ទងនឹងសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរឬបទទំនាយ ឬមួយក៏គោលការណ៍និងឱវាទក្នុងបទគម្ពីរស្តីអំពីជីវិតគ្រួសារ អាពាហ៍ពិពាហ៍ បញ្ហាដែលពួកយុវជនយុវនារីជួបប្រទះ ឬសីលធម៌របស់គ្រិស្តសាសនិកពិត។ សុន្ទរកថាខ្លះទាក់ទងនឹងការបង្កើតដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ចំណែកសុន្ទរកថាឯទៀតវិញ នោះលើកបញ្ជាក់នូវគំរូល្អប្រសើររបស់មនុស្សផ្សេងៗក្នុងព្រះគម្ពីរដែលធ្លាប់បង្ហាញជំនឿ សេចក្ដីក្លាហាន និងភក្ដីភាព ហើយរបៀបយើងអាចយកតម្រាប់តាមពួកគាត់។ កិច្ចប្រជុំសាធារណៈពិតជាគ្រាមួយសម្រាប់ទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណដែលបង្កើនចំណេះដឹងនិងលើកកម្លាំងចិត្តរបស់យើង។
ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីកិច្ចប្រជុំសាធារណៈ យើងត្រូវតែទៅប្រជុំជាទៀងទាត់ ត្រូវប្រុងស្ដាប់ ត្រូវបើកបទគម្ពីរតាមការអញ្ជើញរបស់អ្នកថ្លែង ហើយត្រូវផ្ទៀងតាមពេលគាត់អាននិងពន្យល់បទគម្ពីរនីមួយៗនោះ។ (លូ. ៨:១៨) ធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងចេះបើករកបទគម្ពីរឲ្យបានស្ទាត់ជាង ថែមទាំងនឹងបង្កើនចំណេះរបស់យើងអំពីបទគម្ពីរ។ យើងគួរផ្ទៀងតាមអ្វីដែលត្រូវថ្លែងនោះ ដោយតាំងចិត្តកាន់ខ្ជាប់តាមអ្វីដែលយើងរៀនហើយអនុវត្តដោយខ្លួនឯង។—១ថែ. ៥:២១
ប្រសិនបើមានអ្នកថ្លែងគ្រប់គ្រាន់ ក្រុមជំនុំប្រាកដជានឹងមានសុន្ទរកថាសាធារណៈរាល់សប្ដាហ៍។ ច្រើនដង ក្រុមជំនុំអាចធ្វើដូច្នេះបានដោយអញ្ជើញអ្នកថ្លែងពីក្រុមជំនុំឯទៀតដែលនៅជិតៗ។ បើខ្វះអ្នកថ្លែងនៅតំបន់ណាមួយ ក្រុមជំនុំត្រូវចាត់ចែងឲ្យមានសុន្ទរកថាសាធារណៈច្រើនបំផុតតាមលទ្ធភាព។
ព្រះគ្រិស្តយេស៊ូ សាវ័ករបស់ទ្រង់ និងសហការីរបស់ពួកគាត់បានធ្វើកិច្ចប្រជុំសាធារណៈស្រដៀងនឹងកិច្ចប្រជុំរបស់ក្រុមជំនុំស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ។ ព្រះយេស៊ូពិតជាអ្នកប៉ិនប្រសប់បំផុតក្នុងការថ្លែងសុន្ទរកថា។ មនុស្សធ្លាប់និយាយអំពីទ្រង់ថា៖ «មិនដែលមានអ្នកណានិយាយដូចអ្នកនោះទេ»។ (យ៉ូន. ៧:៤៦) របៀបព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលសឲ្យឃើញថាទ្រង់មានជំនឿជឿជាក់ ហើយនោះបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលស្ដាប់ទ្រង់នឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត។ (ម៉ាថ. ៧:២៨, ២៩) មនុស្សដែលធ្វើតាមបន្ទូលទ្រង់បានទទួលផលប្រយោជន៍ជាច្រើន។ (ម៉ាថ. ១៣:១៦, ១៧) ពួកសាវ័កបានធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់។ នៅកិច្ចការ ២:២២-៣៦ យើងអាចអានសុន្ទរកថាដែលពេត្រុសបានថ្លែងនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣គ.ស.។ សុន្ទរកថានោះបានញ៉ាំងចិត្តអ្នកស្ដាប់យ៉ាងខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ ដែលពួកគាត់ខ្លះបានអនុវត្តតាមអ្វីដែលបានឮពេលនោះ។ ក្រោយមកទៀត នៅទីក្រុងអាថែន មនុស្សមួយចំនួនបានទទួលប្រយោជន៍ពីសុន្ទរកថាថ្លែងដោយសាវ័កប៉ុល។ (កិច្ច. ១៧:២២-៣៤) ស្រដៀងគ្នាដែរ នៅសម័យយើងនេះ មនុស្សរាប់លាននាក់បានទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចប្រជុំសាធារណៈប្រចាំសប្ដាហ៍ ព្រមទាំងសុន្ទរកថាសាធារណៈដែលត្រូវថ្លែងនៅសន្និបាតមណ្ឌល នៅមហាសន្និបាត សន្និបាតជាតិ និងសន្និបាតអន្តរជាតិ។ យើងគួរទៅកិច្ចប្រជុំសាធារណៈជាទៀងទាត់។
ការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើ
ការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើផ្ដោតទៅលើកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង។ កិច្ចប្រជុំនោះផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យយើងចូលរួមច្រើនបំផុតក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ការនាំមនុស្សឲ្យធ្វើជាសិស្ស ហើយផ្សព្វផ្សាយថា ពេលកំណត់ដែលព្រះនឹងសម្រេចតាមការជំនុំជម្រះគឺជិតដល់ហើយ។ (ម៉ាថ. ២៨:២០; ម៉ាក. ១៣:១០; ២ពេ. ៣:៧) ភាគច្រើន យើងបំពេញកិច្ចបម្រើនេះដោយនិយាយជាមួយបុគ្គលម្នាក់ៗហើយជូនសៀវភៅអំពីព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែការអនុវត្តគោលការណ៍សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងជីវិតរបស់យើង មានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើប្រសិទ្ធភាពរបស់យើងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយទៅលើផលដែលយើងបង្កើត។ (ម៉ាថ. ១៣:២៣; យ៉ូន. ១៥:៨) ដោយអនុវត្តតាមគោលការណ៍ទាំងនេះ យើងបង្ហាញឲ្យមនុស្សឃើញថា ការប្រព្រឹត្តតាមបទគម្ពីរមានឥទ្ធិពលល្អ។ ហេតុនេះហើយ ការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើផ្ដោតទៅលើរឿងទាំងអស់នេះដែលយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការបម្រើព្រះ។
ជារៀងរាល់ខែ កិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើងបញ្ជាក់នូវកម្មវិធីសម្រាប់ការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើប្រចាំសប្ដាហ៍។ អ្នកនឹងទទួលកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើងមួយសន្លឹកពីក្រុមជំនុំ។ នៅពេលក្រុមជំនុំទទួលកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើងខែថ្មី នោះប្រធានអ្នកចាស់ទុំវិភាគមើលយ៉ាងហ្មត់ចត់នូវអ្វីៗក្នុងនោះ ហើយកំណត់ឲ្យបងប្រុសផ្សេងៗដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ថ្លែងផ្នែកនានាជូនក្រុមជំនុំ។ ប្រធានអ្នកចាស់ទុំអាចចាត់ចែងឲ្យអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ទៀតកំណត់ផ្នែកនីមួយៗនោះ។
អ្នកចាស់ទុំនិងអ្នកងារជំនួយដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ត្រូវកំណត់ឲ្យថ្លែងផ្នែកផ្សេងៗក្នុងការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើ។ ពួកគាត់គួរប្រុងប្រយ័ត្នមិនបញ្ចូលព័ត៌មានក្រៅ តែគួរបកស្រាយផ្នែកនោះដូចត្រូវណែនាំក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើង។ នេះមានន័យថាបងប្រុសផ្សេងៗដែលត្រូវកំណត់ឲ្យធ្វើផ្នែកនានា ត្រូវតែសិក្សាព័ត៌មាននោះយ៉ាងហ្មត់ចត់ដើម្បីស្វែងយល់ថា តើអ្វីជាគោលចំណុចដែលត្រូវបង្រៀន? ហើយតើអាចបកស្រាយយ៉ាងដូចម្ដេចប្រយោជន៍ឲ្យបងប្អូនស្រួលយល់និងស្រួលចងចាំចំណុចទាំងនោះ? ពួកគាត់ក៏គួរគិតវែងឆ្ងាយអំពីរបៀបពន្យល់ព័ត៌មានឲ្យស្របតាមកាលៈទេសៈរបស់ក្រុមជំនុំ។
ទោះជាមានវិធីផ្សេងៗដែលព័ត៌មានអាចត្រូវថ្លែងក៏ពិតមែន តែរបៀបថ្លែងមិនត្រូវលេចធ្លោជាងព័ត៌មានដែលកំពុងតែត្រូវថ្លែងនោះទេ។ ការសម្ដែងមិនត្រូវស្មុគស្មាញដោយយករបស់ច្រើនមកតែងឆាកដូចឈុតសម្ដែងនោះទេ។ ចូរប្រើលំដាប់រៀបចំដែលបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពធម្មតា ដូចនៅកន្លែងធ្វើការ ពេលផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ ពេលបង្រៀនសិស្សព្រះគម្ពីរនៅផ្ទះ ឬការពិភាក្សាគ្នាជាក្រុមគ្រួសារ។ លំដាប់រៀបចំត្រូវសមស្របតាមកាលៈទេសៈដែលមានតាមតំបន់ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកផ្សាយអាចយល់របៀបយកតម្រាប់តាមគំរូនោះ។
អ្នកផ្សាយដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនិងជាជនគំរូ ព្រមទាំងកូនមិនទាន់គ្រប់អាយុរបស់ពួកគាត់ដែលមានកិរិយាល្អ អាចត្រូវប្រើសម្រាប់ផ្នែកផ្សេងៗដូចជាការសម្ដែង។ ពួកគាត់អាចត្រូវសម្ភាសឬអញ្ជើញឲ្យរៀបរាប់បទពិសោធន៍របស់ខ្លួន។ បើអ្នកមានឱកាសចូលរួមយ៉ាងនេះ ចូរធ្វើតាមការណែនាំរបស់បងប្រុសនោះស្ម័គ្រពីចិត្តនិងដោយសប្បាយចិត្ត ថែមទាំងយកចិត្តទុកដាក់ទៀតផង ដោយទទួលស្គាល់ថា នោះជាផ្នែកនៃកិច្ចបម្រើដែលអ្នកថ្វាយចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗគួរប៉ងប្រាថ្នាមានរបៀបរស់នៅដែលទាក់ទាញអ្នកឯទៀតឲ្យកាន់តាមព្រះយេស៊ូគ្រិស្តដោយថ្វាយខ្លួនជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងបំណងជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នោះ ការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើបានត្រូវរៀបចំឡើងដោយមានគោលដៅដូចតទៅ៖ (១) លើកទឹកចិត្តយើងឲ្យចូលរួមកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអស់ពីលទ្ធភាព(មិនថាពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ តាមផ្លូវ ឬកន្លែងណាផ្សេងទៀតដែលមានមនុស្សនៅ) ហើយបង្កើនសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ (២) បង្រៀនយើងរបៀបត្រឡប់ទៅជួបអ្នកចាប់អារម្មណ៍ឬអ្នកដែលយើងបានជូនសៀវភៅ។ (៣) ញ៉ាំងចិត្តយើងឲ្យលៃទុកពេលជាទៀងទាត់សម្រាប់បង្រៀនសិស្សព្រះគម្ពីរ និងជួយពួកគាត់ឲ្យស្គាល់អង្គការរបស់ព្រះ។ (៤) ជួយជាយោបល់អំពីរបៀបផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការ។ (៥) បង្ហាញយើងរបៀបបង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងការជួយអ្នកថ្មី កូនរបស់យើង និងយុវជនយុវនារីឯទៀតឲ្យថ្វាយខ្លួនជាសិស្សព្រះយេស៊ូ។
អ្នកនឹងទទួលប្រយោជន៍បើអ្នកមើលដោយហ្មត់ចត់ទុកជាមុននូវព័ត៌មានសម្រាប់កិច្ចប្រជុំនោះក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើង។ ជួនកាល អត្ថបទពីសៀវភៅផ្សេងៗរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវពិភាក្សាឬពន្យល់។ ការស្រាវជ្រាវទុកជាមុនមិនត្រឹមតែជួយឲ្យអ្នកបង្កើនចំណេះដឹង តែក៏នឹងផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យអ្នកចូលរួមពេលដែលផ្នែកនោះសួរយោបល់របស់អ្នកស្ដាប់។ កាលអ្នករៀនកាន់តែច្រើនពីការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើ នោះកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់អ្នកនឹងកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពដែរ។
នៅពេលសមាជិកទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំទៅការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើជាទៀងទាត់ លទ្ធផលគឺក្រុមជំនុំមានសាមគ្គីភាពក្នុងកិច្ចបម្រើ។ ដោយសារស្មរបន្ទាល់គ្រប់រូបជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយ យើងត្រូវទៅការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើជាចាំបាច់ដើម្បីទទួលជំនួយក្នុងការបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់យើង។ កិច្ចប្រជុំនេះក៏មានប្រយោជន៍ដែរសម្រាប់អស់អ្នកដែលចង់ថ្វាយខ្លួនជាអ្នកបម្រើព្រះ។ ចូរទៅកិច្ចប្រជុំនេះជាទៀងទាត់រាល់សប្ដាហ៍។
កិច្ចប្រជុំបែបនេះមិនមែនទើបតែចាប់ផ្ដើមមាននៅសម័យយើងទេ តែមានមូលដ្ឋានលើគំរូជាក់ច្បាស់ក្នុងបទគម្ពីរ។ មុនដែលព្រះយេស៊ូចាត់សិស្សរបស់ទ្រង់ទៅផ្សព្វផ្សាយ ទ្រង់បានផ្ដល់ការណែនាំល្អិតល្អន់ស្តីអំពីអ្វីដែលត្រូវនិយាយនិងធ្វើ។ (ម៉ាថ. ១០:៥-១១:១; លូ. ១០:១-១៦) ក្រោយមក សិស្សរបស់ទ្រង់បានបន្តរៀបចំឲ្យមានកិច្ចប្រជុំបែបនេះ ដែលក្នុងកម្មវិធីប្រជុំនោះពួកគាត់បានរៀបរាប់បទពិសោធន៍ពីកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយការឮព័ត៌មានបែបនេះបានពង្រឹងកម្លាំងចិត្តពួកគាត់ឲ្យខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រ។ (កិច្ច. ៤:២៣-៣១) យើងធ្វើតាមទម្លាប់នោះសព្វថ្ងៃនេះ។
សាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយ
សាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយជារបៀបរៀបចំមួយដែលបាន ហើយកំពុងតែអប់រំសមាជិកទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ កម្មវិធីសិក្សានោះរួមបញ្ចូលការអានព្រះគម្ពីរ សុន្ទរកថាអំពីព្រះគម្ពីរ សុន្ទរកថាថ្លែងដោយសិស្ស និងការបង្ហាត់បង្រៀនឯទៀតសម្រាប់កិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ ឱវាទត្រូវបានផ្ដល់ដើម្បីជួយសិស្សរីកចម្រើនបន្ដិចម្ដងៗក្នុងការថ្លែងព័ត៌មាន។ ទោះជាសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយមានព័ត៌មានផ្សេងៗដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ថែមទាំងមានប្រយោជន៍សម្រាប់ក្រុមជំនុំទាំងមូលក៏ពិតមែន អ្នកចូលរួមទាំងអ្នកស្ដាប់មានឱកាសបង្កើនសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងលក្ខណៈណាមួយនៃកិច្ចបម្រើ។ ការរៀនសាឡើងវិញម្ដងម្កាលផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងពិចារណាថា តើយើងបានរីកចម្រើនប៉ុន្មានក្នុងកិច្ចបម្រើសមស្របតាមការបង្ហាត់បង្រៀនដែលយើងបានទទួល?
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ អង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើកម្មវិធីសម្រាប់សាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ កាលវិភាគនេះបញ្ជាក់ព័ត៌មានដែលត្រូវប្រើជាមូលដ្ឋាន ហើយរបៀបសុន្ទរកថានីមួយៗត្រូវថ្លែង។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ សាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយបានសឲ្យឃើញថាមានតម្លៃខ្ពស់ក្នុងការអប់រំស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពជាអ្នកប្រកាសអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។ អស់អ្នកដែលកំពុងតែចូលរួមជាទៀងទាត់ជាមួយក្រុមជំនុំ រួមទាំងអ្នកថ្មីដែលចូលរួមកិច្ចប្រជុំដែរ អាចចុះឈ្មោះជាសិស្សក្នុងសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយបាន ឲ្យតែពួកគាត់យល់ស្របនឹងសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយរបៀបរស់នៅរបស់ពួកគាត់គឺសមស្របតាមគោលការណ៍គ្រិស្តសាសនិក។
ដោយចុះឈ្មោះជាសិស្សក្នុងសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយ យើងបង្ហាញថាយើងចង់ជឿនទៅមុខខាងវិញ្ញាណ។ ការណែនាំដែលទទួលពីសាលានោះអាចជួយឲ្យយើងប្រព្រឹត្ត«ការល្អ»ជាអ្នកសរសើរព្រះយេហូវ៉ាជាសាធារណៈ។ (ម៉ាថ. ៥:១៦) កិច្ចប្រជុំនោះក៏ជួយឲ្យយើងសម្រេចការច្រើនជាង ក្នុងពេលដែលយើងផ្សព្វផ្សាយ ហើយក៏ជួយយើងចេះឆ្លើយយ៉ាងល្អនៅកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ ដើម្បីបណ្ដាលអ្នកឯទៀតឲ្យប្រព្រឹត្តការល្អ។ ចំណែកបងប្រុសវិញ ការបង្ហាត់បង្រៀនដែលទទួលពីកិច្ចប្រជុំនឹងជួយគាត់យ៉ាងច្រើនឲ្យមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើជាអ្នកងារជំនួយឬអ្នកចាស់ទុំ ហើយនៅទីបំផុតមានសមត្ថភាពថ្លែងសុន្ទរកថាសាធារណៈនិងដឹកនាំផ្នែកសំខាន់ៗក្នុងការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើ។
ពេលមានសុន្ទរកថា អ្នកដែលបានចុះឈ្មោះក្នុងសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយរួចហើយនឹងត្រូវជម្រាបទុកជាមុន ល្មមឲ្យរៀបចំសុន្ទរកថាខ្លួនដោយហ្មត់ចត់។ នៅពេលយើងមានសុន្ទរកថា គឺជាការសំខាន់ណាស់ដែលយើងមកមុនប្រជុំចាប់ផ្ដើម។ យើងគួរព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីមកថ្លែងសុន្ទរកថារបស់យើង។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមានរឿងអាសន្ន ហើយយើងមិនអាចថ្លែងសុន្ទរកថារបស់យើងបាន យើងគួរប្រាប់អ្នកត្រួតពិនិត្យសាលាភ្លាមៗឬអ្នកជំនួយរបស់គាត់ ដើម្បីគាត់អាចរៀបចំឲ្យអ្នកផ្សេងទៀតថ្លែងជំនួស។
សាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយជាផ្នែកទៀងទាត់នៃកម្មវិធីរបស់យើងសម្រាប់ទទួលអាហារខាងវិញ្ញាណ ហើយសាលានោះផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ជាច្រើន។ ព្យាការីអេសាយបានពោលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់បានប្រទានឲ្យខ្ញុំមានវោហារ ដូចជាអ្នកដែលបានរៀនសូត្រហើយ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានចេះប្រើពាក្យសំដី នឹងជ្រោងមនុស្សគ្រាកចិត្តឡើង»។ (អេសា. ៥០:៤) សាលានោះពិតជាបានរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការជួយបង្ហាត់បង្រៀនបងប្អូនរាប់លាននាក់ ឲ្យមានវោហារដូចជាអ្នកដែលបានរៀនពីព្រះយេហូវ៉ា។ តាំងពីឆ្នាំដំបូងមកម្ល៉េះ ការរៀបចំនេះបានជួយឲ្យអ្នកដែលចុះឈ្មោះរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ហើយរៀនរបៀបនិយាយស្ទាត់ជាងនិងដោយប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាង ពេលផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ដោយមានវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដឹកនាំ នោះការបង្ហាត់បង្រៀននេះបានផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យរាស្ត្រព្រះតបឆ្លើយដល់អ្នកណាដែលសួរពីហេតុនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគាត់។ ការអប់រំតាមរបៀបនេះអំពីរបៀបប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះពិតជាពរមួយ។
អ្នកដែលបានចុះឈ្មោះជាសិស្សក្នុងសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយ អាចទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើនបើប្រើសៀវភៅក្នុងបណ្ណាល័យនៅសាលព្រះរាជាណាចក្រ។ បណ្ណាល័យនោះគួរមានសៀវភៅនានារបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងលិបិក្រមប្រកាសនវត្ថុប៉មយាម និងសេចក្ដីបកប្រែព្រះគម្ពីរពីរបីប្រភេទ ហើយឯកសារយោងផ្សេងៗទៀតដែលមានប្រយោជន៍។ យើងអាចប្រើសៀវភៅទាំងអស់នោះដោយសេរីមុនឬក្រោយកិច្ចប្រជុំ។
ការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំ
សមាជិកក្រុមជំនុំនិងអ្នកឯទៀតដែលចូលរួមជាមួយក្រុមជំនុំ ទទួលផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនជាច្រើនណាស់ពីការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំ ដែលតាមធម្មតា ជាកិច្ចប្រជុំតូចជាងកិច្ចប្រជុំឯទៀត។ ពីរបីគ្រួសារនិងមនុស្សខ្លះទៀតជួបជុំគ្នាសម្រាប់កិច្ចប្រជុំនេះ។ ក្រុមសិក្សានីមួយៗជួបជុំគ្នានៅទីតាំងសមរម្យ នៅកន្លែងផ្សេងៗក្នុងតំបន់ផ្សាយរបស់ក្រុមជំនុំ។ តាមធម្មតា នោះគឺក្នុងផ្ទះរបស់បងប្អូនរួមជំនឿ។ សាលព្រះរាជាណាចក្រក៏អាចត្រូវប្រើសម្រាប់កិច្ចប្រជុំនេះដែរ។
ក្រុមសិក្សានេះផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ខ្លះ ដែលមិនអាចទទួលភ្លាមៗពីការរៀបចំឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ តើហេតុអ្វីគឺដូច្នេះ? គឺដោយសារការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំមិនត្រឹមតែផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងសិក្សាប្រធានបទពីព្រះគម្ពីរដោយហ្មត់ចត់ តែក៏ផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ដោយផ្ទាល់ខ្លួនចំពោះភាពរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងក្រុមតូចនោះដែរ។ ជំនួយនេះប្រហែលជារួមបញ្ចូលការឲ្យឱវាទពីបទគម្ពីរ ការលើកទឹកចិត្តនិងការណែនាំស្តីអំពីរបៀបបំពេញកិច្ចបម្រើ ព្រមទាំងជំនួយផ្សេងទៀតដ៏ចាំបាច់ខាងវិញ្ញាណ សមស្របតាមតម្រូវការរបស់បុគ្គលនោះ។ ជំនួយនេះផុសចេញពីសេចក្ដីសប្បុរសដ៏ស្មោះរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងការយកព្រះទ័យទុកដាក់របស់ទ្រង់ចំពោះរាស្ត្រទ្រង់។—អេសា. ៤០:១១
អ្នកត្រួតពិនិត្យការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំចេះសិក្សាព្រះគម្ពីរយ៉ាងហ្មត់ចត់ ហើយមានសមត្ថភាពជួយអ្នកឯទៀតបង្កើនចំណេះអំពីព្រះគម្ពីរនិងអនុវត្តចំណេះនេះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ក្រៅពីដឹកនាំក្រុមសិក្សា អ្នកត្រួតពិនិត្យក៏យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខុមាលភាពរបស់បងប្អូនម្នាក់ៗក្នុងក្រុមសិក្សារបស់គាត់និងភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគាត់ ដោយជួយក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយទៅជួបលើកទឹកចិត្តនិងណែនាំពួកគាត់និងអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំពេលដែលត្រូវការ។ អ្នកងារជំនួយដែលមានសមត្ថភាពអាចដឹកនាំក្រុមសិក្សាបើមិនមានអ្នកចាស់ទុំគ្រប់គ្រាន់។
កិច្ចប្រជុំនេះជាការសិក្សាជាក្រុម ដោយប្រើសៀវភៅមួយរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ បើនិយាយឲ្យចំទៅ ប្រជុំនេះមានលំនាំដូចប្រជុំសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ ការសិក្សាចាប់ផ្ដើមនិងបញ្ចប់ដោយមានសេចក្ដីអធិស្ឋាន មានអ្នកអានវគ្គនីមួយៗ អ្នកដឹកនាំសួរសំណួរអំពីវគ្គនោះ បងប្អូនឆ្លើយ ហើយបទគម្ពីរនានាក៏ត្រូវអានតាមដែលមានពេល។ ដើម្បីធ្វើឲ្យចំណុចសំខាន់ៗដិតជាប់ក្នុងគំនិតបងប្អូនម្នាក់ៗ អ្នកដឹកនាំអាចលៃពេលសម្រាប់រៀនសាឡើងវិញយ៉ាងខ្លី ពេលដែលរៀនចប់ហើយ។ ពេលដែលយើងទៅកិច្ចប្រជុំនេះរាល់សប្ដាហ៍ យើងបង្កើននូវចំណេះនិងការយល់ដឹងរបស់យើង។ យើងនឹងរៀនចំណុចជាមូលដ្ឋាននៃអ្វីដែលត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅសិក្សា ហើយរបៀបគាំទ្រចំណុចទាំងនោះដោយប្រើព្រះគម្ពីរ ព្រមទាំងរបៀបពិភាក្សាព័ត៌មានដដែលនោះជាមួយអ្នកដែលយើងខំជួយក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ (២ធី. ២:១៥) កិច្ចប្រជុំនេះនឹងជួយយើងយ៉ាងច្រើនឲ្យចេះបង្រៀនព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះឲ្យបានល្អជាង។
ក្នុងក្រុមតូចបែបនេះ យើងមានឱកាសច្រើនជាងដើម្បីឆ្លើយសំណួរ។ យ៉ាងនេះ យើងទាំងអស់គ្នា រួមទាំងអ្នកថ្មី មានឱកាសទម្លាប់ខ្លួននឹងការថ្លែងប្រាប់ជាសាធារណៈអំពីជំនឿរបស់យើងនៅមុខអ្នកឯទៀត។ (ហេ. ១៣:១៥) ជាការល្អបើយើងរៀនឆ្លើយចេញពីចិត្ត ជាជាងអានពីសៀវភៅ។
បងប្អូនណាក៏ដោយក៏អាចអានបទគម្ពីរដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែមានបងប្អូនតែម្នាក់ដែលអានវគ្គនីមួយៗ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យក្រុមសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំនឹងកំណត់ជាមុនឲ្យបងប្រុសម្នាក់ដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹករួចហើយ និងចេះអានស្ទាត់ អានវគ្គនីមួយៗ។ រាល់សប្ដាហ៍គាត់អាចកំណត់ឲ្យបងប្រុសម្នាក់ទៀតអានវគ្គនីមួយៗ។ ប្រសិនបើគ្មានបងប្រុសម្នាក់ដែលមានសមត្ថភាព នោះអ្នកត្រួតពិនិត្យអាចអានខ្លួនឯងឬមួយបងស្រីម្នាក់ដែលមានសមត្ថភាពអាចអានបាន។
ដោយសារក្រុមសិក្សាមាននៅកន្លែងផ្សេងៗក្នុងតំបន់ផ្សាយ នោះធ្វើឲ្យយើងនិងអ្នកចាប់អារម្មណ៍ថ្មីៗក្នុងសហគមន៍ស្រួលទៅកិច្ចប្រជុំនេះ។ យើងគួរព្យាយាមនាំអ្នកឯទៀតមកកិច្ចប្រជុំនេះជាមួយយើង ដើម្បីពួកគាត់អាចស្គាល់នូវការពិភាក្សាដែលលើកកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ និងការសំណេះសំណាលគ្នាយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលដែលយើងមាន។
ទីតាំងសម្រាប់ក្រុមសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំមិនត្រឹមតែសម្រាប់សិក្សាប៉ុណ្ណោះ តែក៏អាចជាកន្លែងប្រជុំគ្នាមុនចេញទៅផ្សព្វផ្សាយដែរ។ នៅទីតាំងការសិក្សា ក្រុមនោះអាចជួបជុំគ្នានៅម៉ោងដែលល្អសម្រាប់បងប្អូនមុនចេញទៅផ្សព្វផ្សាយ។ ដោយធ្វើតាមការរៀបចំទាំងអស់នេះ ក្រុមសិក្សានីមួយៗរួមធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីសម្រេចគោលបំណងពីរយ៉ាង ពោលគឺការសិក្សានិងការផ្សព្វផ្សាយ។
ប្រជុំសម្រាប់កិច្ចបម្រើផ្សាយ
នៅថ្ងៃនិងម៉ោងផ្សេងៗរាល់សប្ដាហ៍ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជួបជុំជាក្រុមដើម្បីរៀបចំចេញទៅផ្សព្វផ្សាយ។ តាមធម្មតានៅកិច្ចប្រជុំទាំងនេះ ពួកគាត់ពិភាក្សាបទគម្ពីរមួយ(យកល្អបទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃប្រសិនបើទាក់ទងនឹងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ) យោបល់អំពីរបៀបប្រព្រឹត្តក្នុងកាលៈទេសៈផ្សេងៗដែលយើងជួបប្រទះក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ឬក៏ចំណុចពីកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើង។ បន្ទាប់ពីនោះ បងប្អូនធ្វើការរៀបចំ ហើយបងប្អូនម្នាក់អធិស្ឋានដើម្បីក្រុមនោះ។ ពេលអធិស្ឋានហើយ បងប្អូនអាចចេញទៅផ្សព្វផ្សាយបាន។ កិច្ចប្រជុំបែបនេះផ្ដល់ការណែនាំដែលមានប្រយោជន៍ថែមទាំងផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តសម្រាប់អ្នកដែលចេញទៅផ្សព្វផ្សាយ។ នៅឯកិច្ចប្រជុំនេះ អ្នកដឹកនាំអាចចាត់ចែងដើម្បីឲ្យអ្នកផ្សាយថ្មីឬអ្នកផ្សេងទៀតទទួលជំនួយណាដែលចាំបាច់ក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ កិច្ចប្រជុំទាំងនេះមានរយៈពេល១០ទៅដល់១៥នាទី។
កិច្ចប្រជុំនៅក្រុមជំនុំថ្មីឬក្រុមជំនុំតូច
កាលដែលមនុស្សកាន់តែច្រើនក្លាយទៅជាសិស្សព្រះយេស៊ូ ចំនួនក្រុមជំនុំក៏កើនឡើងដែរ។ មិនថាក្រុមជំនុំថ្មីនោះកើតពីការបែកក្រុមជំនុំដ៏ធំមួយ ឬត្រូវបង្កើតដោយអ្នកផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយក៏ដោយ ត្រូវតែមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនិងអ្នកឯទៀតដែលទទួលស្គាល់អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ ហើយចង់ចុះចូលចំពោះការណែនាំពីពួកគាត់។ ធម្មតា អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលផ្ញើសេចក្ដីស្នើសុំធ្វើជាក្រុមជំនុំថ្មី។ ក្នុងករណីខ្លះ ក្រុមតូចៗប្រហែលជាទទួលប្រយោជន៍ច្រើនជាង ប្រសិនបើនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់ក្រុមជំនុំមួយដែលនៅជិត។
ជួនកាលក្រុមជំនុំតូចមានសមាជិកសុទ្ធតែជាបងប្អូនស្រីប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងករណីនេះ បងស្រីម្នាក់ដែលអធិស្ឋានតាងនាមក្រុមជំនុំឬដឹកនាំកិច្ចប្រជុំត្រូវពាក់អ្វីមួយលើក្បាល សមស្របតាមការរៀបចំដែលបញ្ជាក់ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ (១កូ. ១១:៣-១៦) ក្នុងករណីភាគច្រើន ពួកគាត់នឹងអង្គុយហើយបែរមុខមើលបងប្អូន។ បងស្រីទាំងនោះមិនថ្លែងសុន្ទរកថាជូនក្រុមជំនុំស្ដាប់ទេ។ ពួកគាត់អាននិងប្រាប់យោបល់ពីព័ត៌មានដែលត្រូវរៀបចំដោយអង្គការស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ឬបើមិនចង់ប្រើរបៀបដដែលៗ ពួកគាត់អាចពិភាក្សាព័ត៌មាននោះដោយសំណួរនិងចម្លើយឬការសម្ដែងក៏បាន។
ធម្មតា អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលនឹងជូនយោបល់ការិយាល័យសាខាស្តីអំពីបងប្អូនប្រុសដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើជាអ្នកចាស់ទុំឬអ្នកងារជំនួយក្នុងក្រុមជំនុំថ្មីមួយ។ ប្រសិនបើគ្មានបងប្រុសណាម្នាក់មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ ដូចក្នុងករណីក្រុមជំនុំដែលមានតែបងស្រីប៉ុណ្ណោះ នោះការិយាល័យសាខានឹងកំណត់ឲ្យបងស្រីម្នាក់ដឹកនាំកិច្ចប្រជុំហើយមើលការខុសត្រូវលើការផ្ញើនិងទទួលសំបុត្រពីការិយាល័យសាខា។ ក្រោយមក ពេលមានបងប្អូនប្រុសដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ អាចត្រូវតែងតាំងបាន នោះពួកគាត់នឹងមើលការខុសត្រូវលើភារកិច្ចទាំងនេះវិញ។
សន្និបាតពិសេសនិងសន្និបាតប្រចាំមណ្ឌល
កិច្ចប្រជុំរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមានតាំងពីកិច្ចប្រជុំតូចដែលមានតែពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះ រហូតដល់សន្និបាតធំដែលមានរាប់ពាន់នាក់។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានការរៀបចំឲ្យក្រុមជំនុំផ្សេងៗដែលស្ថិតក្នុងមណ្ឌលជាមួយគ្នាឲ្យជួបជុំគ្នាមួយថ្ងៃសម្រាប់សន្និបាតពិសេស ហើយពីរថ្ងៃសម្រាប់សន្និបាតប្រចាំមណ្ឌល។ គ្រាសប្បាយទាំងនេះផ្ដល់ឱកាសឲ្យបងប្អូនទាំងអស់គ្នា«បើកចិត្តឲ្យទូលាយឡើង» ពេលសំណេះសំណាលជាបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិក។ (២កូ. ៦:១១-១៣) ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›រៀបចំប្រធានដែលមានមូលដ្ឋានលើបទគម្ពីរថែមទាំងរៀបចំសុន្ទរកថាផ្សេងៗសម្រាប់កម្មវិធីទាំងនោះ។ ព័ត៌មាននោះត្រូវផ្ដល់តាមរបៀបផ្សេងៗ ដូចជាសុន្ទរកថា ការពិភាក្សាគ្នា ការសម្ដែង និងបទសម្ភាសន៍។ តាមធម្មតា កម្មវិធីមានសុន្ទរកថាផ្សេងៗដែលទាក់ទងនឹងកាលៈទេសៈតាមតំបន់ឬឱវាទដែលជូនជាពិសេសសម្រាប់មណ្ឌលនោះ។ ការណែនាំដែលផ្ដល់តាមត្រូវពេលដូច្នេះ លើកទឹកចិត្តអស់អ្នកដែលទៅសន្និបាត។
នៅសន្និបាតពិសេសនិងសន្និបាតប្រចាំមណ្ឌល មានឱកាសឲ្យសិស្សថ្មីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដើម្បីបង្ហាញការថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ អស់អ្នកដែលទៅសន្និបាតទទួលការលើកទឹកចិត្តដោយស្ដាប់សេចក្ដីរាយការណ៍និងបទពិសោធន៍ដែលទាក់ទងនឹងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។
មហាសន្និបាត
មួយឆ្នាំម្ដង មានកិច្ចប្រជុំធំជាងដែលរៀបចំដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ធម្មតានោះគឺមហាសន្និបាតបីថ្ងៃ ដែលរួមបញ្ចូលក្រុមជំនុំពីមណ្ឌលផ្សេងៗ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រហែលជាស្រួលជាងនិងសមហេតុសមផលជាង បើការិយាល័យសាខានៅប្រទេសដែលមិនមានស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើន រៀបចំឲ្យក្រុមជំនុំទាំងអស់នៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់ការិយាល័យសាខានោះជួបជុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ។ នៅប្រទេសខ្លះការរៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំទាំងនេះប្រហែលជាមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាសមស្របតាមកាលៈទេសៈតាមតំបន់ ឬស្របតាមការណែនាំពីគណៈអភិបាល។ មហាសន្និបាតជាតិក៏មានដែរ។ ជាទៀងទាត់មានមហាសន្និបាតអន្តរជាតិទូទាំងផែនដី ដែលប្រហែលជាមានស្មរបន្ទាល់រាប់ម៉ឺននាក់ចូលរួមពីប្រទេសផ្សេងៗ។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ មនុស្សជាច្រើននាក់បានរៀនអំពីដំណឹងល្អដោយសារការផ្សាយព័ត៌មាននៅជិតឆ្ងាយអំពីកិច្ចប្រជុំធំៗទាំងនេះរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
សម្រាប់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាដែលបានថ្វាយខ្លួននោះ មហាសន្និបាត សន្និបាតជាតិ និងសន្និបាតអន្តរជាតិជាគ្រាសប្បាយសម្រាប់ជួបជុំគ្នាថ្វាយបង្គំដោយសាមគ្គីភាព។ សន្និបាតទាំងនេះជាឱកាសឲ្យទទួលពន្លឺថែមទៀតអំពីសេចក្ដីពិត ថែមទាំងចេញសៀវភៅថ្មីសម្រាប់សិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនឬជាក្រុមជំនុំឬមួយក៏សម្រាប់កិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយក៏ជាឱកាសសម្រាប់ពិធីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកមហាសន្និបាតជាការរៀបចំសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជួយឲ្យរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ហើយសម្រាប់ពិចារណាការជឿនទៅមុខក្នុងការបំពេញសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះគ្រិស្តឲ្យផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ នៅប្រទេសខ្លះៗដែលតូចជាង មហាសន្និបាតមួយៗប្រហែលជាសន្និបាតជាតិតែម្ដង។ សន្និបាតធំបែបនេះជាភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថា រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាមានភាតរភាពអន្តរជាតិជាគ្រិស្តសាសនិកដែលបានថ្វាយខ្លួន ថែមទាំងមានទីសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់ថាពួកគាត់ជាសិស្សពិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។—យ៉ូន. ១៣:៣៥
ដោយចូលរួមកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំព្រមទាំងសន្និបាតនិងមហាសន្និបាតរបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ា យើងពង្រឹងការតាំងចិត្តឲ្យធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងក៏ត្រូវការពារពីឥទ្ធិពលលោកិយដែលអាចបំផ្លាញជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះគ្រិស្ត។ យើងទាំងអស់គ្នាគួរអរព្រះគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលទ្រង់បានរៀបចំឱកាសទាំងនេះដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងខាងវិញ្ញាណដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់នៅគ្រាចុងបញ្ចប់នេះ។
អាហារល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់
មួយឆ្នាំម្ដង នៅថ្ងៃខួបការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ក្រុមជំនុំទាំងឡាយនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើបុណ្យរំលឹកការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះគ្រិស្ត ឬហៅថាអាហារល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់។ (១កូ. ១១:២០, ២៣, ២៤) នេះជាកិច្ចប្រជុំសំខាន់បំផុតប្រចាំឆ្នាំរបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ា។ យើងបានត្រូវបង្គាប់ដោយចំៗឲ្យធ្វើបុណ្យរំលឹក។—លូ. ២២:១៩
ថ្ងៃខែបុណ្យរំលឹកគឺចំនឹងថ្ងៃខែបុណ្យរំលងដែលត្រូវបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ (និក្ខ. ១២:២, ៦; ម៉ាថ. ២៦:១៧, ២០, ២៦) បុណ្យរំលងគឺជាបុណ្យប្រចាំឆ្នាំដែលរំលឹកពីពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានចេញពីស្រុកអេស៊ីបនៅឆ្នាំ១៥១៣មុនគ.ស.។ នៅឆ្នាំនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ថ្ងៃទី១៤នៃខែដំបូងតាមប្រតិទិនចន្ទគតិរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ជាថ្ងៃពួកគាត់ត្រូវបរិភោគសាច់ចៀមបុណ្យរំលងហើយចេញពីទាសភាពនៅស្រុកអេស៊ីប។ (និក្ខ. ១២:១-៥១) កាលបរិច្ឆេទនោះត្រូវកំណត់ដោយរង់ចាំអយនកាលឬថ្ងៃដែលមានយប់១២ម៉ោងនិងថ្ងៃ១២ម៉ោងនៅរដូវផ្ការីក។ ថ្ងៃនោះហៅថាអយនកាល។ បន្ទាប់មកពួកគាត់ចាំទាល់តែឃើញព្រះចន្ទដើមខ្នើតនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម។ ពេលឃើញហើយ ពួកគាត់រាប់១៤ថ្ងៃបន្ទាប់ពីនោះ។ ធម្មតា បុណ្យរំលឹកគឺចំនឹងថ្ងៃព្រះចន្ទពេញបូណ៌មីជាលើកទីមួយបន្ទាប់ពីអយនកាល។
ម៉ាថាយ ២៦:២៦-២៨មានបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ស្តីអំពីរបៀបធ្វើបុណ្យរំលឹក។ បុណ្យនោះមិនមែនជាក្បួនរីតិ៍ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងមន្តអាគមទេ តែជាពិធីនិមិត្តរូប សម្រាប់អ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងឲ្យធ្វើជាអ្នកគ្រងមត៌កនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ (លូ. ២២:២៨-៣០) គ្រិស្តសាសនិកឯទៀតដែលបានថ្វាយខ្លួនរួចហើយ និងអ្នកចាប់អារម្មណ៍ដែលទៅពិធីអាហារល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទៅក្នុងបំណងជាអ្នកសង្កេតមើល។ ដោយទៅពិធីនោះ ពួកគាត់បង្ហាញនូវចិត្តកតញ្ញូចំពោះព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់សំវិធានការដែលទ្រង់រៀបចំតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជាតិទាំងឡាយ។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកបុណ្យរំលឹកជាកិច្ចប្រជុំពិសេសហើយព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីទៅជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
ធម្មតា រាល់ឆ្នាំ នៅដើមឆ្នាំមិនយូរក្រោយបុណ្យរំលឹក មានសុន្ទរកថាពិសេសមួយដែលត្រូវថ្លែងក្នុងក្រុមជំនុំទាំងឡាយរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគាត់ព្យាយាមអញ្ជើញអ្នកចាប់អារម្មណ៍ទាំងអស់ឲ្យចូលរួម។ សុន្ទរកថានោះមានព័ត៌មានដ៏ត្រូវពេលសម្រាប់អ្នកដែលចង់ធ្វើឲ្យព្រះសព្វព្រះហឫទ័យ។ សុន្ទរកថានោះក៏បានត្រូវរៀបចំដើម្បីបណ្ដាលឲ្យមានការចាប់អារម្មណ៍ថែមទៀតទៅលើការសិក្សាព្រះគម្ពីរ។
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានអំណរដោយរង់ចាំឱកាសជួបជុំគ្នានៅឯកិច្ចប្រជុំ ដែលទីនោះយើង«ពិចារណាមើលគ្នាទៅវិញទៅមក . . . ដើម្បីនឹងបណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តការល្អ»។ (ហេ. ១០:២៤) ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›យកចិត្តទុកដាក់រៀបចំកិច្ចប្រជុំទាំងនេះសមស្របទៅតាមសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។ គួរគប្បីឲ្យអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទាំងឡាយព្រមទាំងអ្នកចាប់អារម្មណ៍ទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីការរៀបចំទាំងនេះសម្រាប់ជួបជុំគ្នា។ ដោយបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូចំពោះសំវិធានការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈអង្គការរបស់ទ្រង់ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះមានសាមគ្គីភាព។