ជំពូកទី១៦
អង្គការមួយដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា
ភាតរភាពដែលមានសាមគ្គីភាព
បន្ទាប់ពីទាក់ទងដោយឡែកអស់រយៈពេល២.០០០ឆ្នាំជាមួយបុរសម្នាក់ឈ្មោះអ័ប្រាហាំ ហើយបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលដែលជាកូនចៅរបស់គាត់ នោះព្រះយេហូវ៉ាបាន«បង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ . . . ទៅលើប្រជាជាតិនានា ដើម្បីរើសយករាស្ត្រមួយជាតំណាងនាមរបស់លោក»។ (សកម្ម. ១៥:១៤) រាស្ត្រទុកសម្រាប់នាមព្រះយេហូវ៉ានឹងក្លាយទៅជាសាក្សីរបស់ទ្រង់ ដែលមានសាមគ្គីភាពទាំងចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្ត មិនថាពួកគេរស់នៅកន្លែងណាក្ដី។ នៅទីបំផុតការប្រមូលរាស្ត្រសម្រាប់នាមរបស់ព្រះនឹងសម្រេចអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានបង្គាប់ទៅសិស្ស។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដូច្នេះ ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពល បរិសុទ្ធរបស់លោក ហើយបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់តាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា»។—ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០
ដោយបានថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងជ្រមុជទឹកហើយ យើងបានក្លាយទៅជាសិស្សរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តព្រមទាំងរួមចំណែកក្នុងភាតរភាពនៃគ្រិស្តសាសនិកនៅទូទាំងពិភពលោកដែលមានសាមគ្គីភាព។ សមាជិកក្នុងភាតរភាពនេះមិនអនុញ្ញាតឲ្យភាពខុសគ្នារវាងជាតិសាសន៍ កុលសម្ព័ន្ធឬសេដ្ឋកិច្ចបំបាក់បំបែកពួកគេឡើយ។ (ទំនុក. ១៣៣:១) ជាលទ្ធផលទោះបីបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំមកពីសាសន៍ឬជាតិផ្សេងក្ដី យើងស្រឡាញ់និងគោរពបងប្អូនទាំងនោះ។ ប្រហែលបងប្អូនខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់យើង តែពីមុនយើងមិនដែលគិតថាគាត់អាចជាមិត្តរបស់យើងទេ ដោយសារតែសាសន៍ វប្បធម៌ ការអប់រំ ឬសេដ្ឋកិច្ចខុសគ្នា។ ដោយសាមគ្គីភាព យើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាបងប្អូនដែលឥតពុតមាយា ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះជាចំណងដែលមិនអាចបំបែកបំបាក់បាន ថែមទាំងខ្លាំងក្លាជាងទំនាក់ទំនងឯទៀត មិនថាទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម សាសនា ឬក្រុមគ្រួសារក្ដី។—ម៉ាក. ១០:២៩, ៣០; កូឡ. ៣:១៤; ១ពេ. ១:២២
ការកែប្រែចិត្តគំនិត
ប្រសិនបើបងប្អូនខ្លះពិបាកលះចោលការប្រកាន់ជាតិសាសន៍ នយោបាយ វណ្ណៈ ឬការប្រកាន់ឯទៀតដែលនៅតែដក់ជាប់ក្នុងចិត្តនោះ សូមបងប្អូនពិចារណាអំពីគ្រិស្តសាសនិកដែលជាសាសន៍យូដាពីសម័យដើម។ ពួកគាត់ឈប់ប្រកាន់ជាតិសាសន៍តាមទម្លាប់មួយដែលមានក្នុងសាសនាយូដាតទៅទៀត។ សូមនឹកគិតអំពីពេត្រុសដែលបានត្រូវបង្គាប់ឲ្យទៅផ្ទះរបស់កូនេលាសជាមេទាហានសាសន៍រ៉ូម ហើយដោយសេចក្ដីសប្បុរសព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពេត្រុសឲ្យត្រៀមខ្លួនដើម្បីបំពេញភារកិច្ចនោះ។ សូមបងប្អូនអានកំណត់ហេតុទាំងមូលនេះនៅ សកម្មភាពជំពូកទី១០។
ក្នុងការបើកសម្ដែងឲ្យឃើញក្នុងគំនិតមួយ ពេត្រុសត្រូវបានប្រាប់ឲ្យសម្លាប់ ព្រមទាំងបរិភោគសត្វខ្លះដែលជនជាតិយូដាចាត់ទុកជាស្មោកគ្រោកសូម្បីតែពាល់ក៏មិនបានដែរ។ ពេលពេត្រុសប្រកែក នោះមានសំឡេងពីស្ថានសួគ៌ប្រាប់គាត់ថា៖ «ឈប់ហៅអ្វីៗដែលព្រះបានសម្អាត ថាមិនស្អាត»។ (សកម្ម. ១០:១៥) ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែធ្វើអន្តរាគមន៍ដើម្បីឲ្យពេត្រុសកែប្រែចិត្តគំនិតរបស់ខ្លួនសម្រាប់ភារកិច្ចដែលគាត់នឹងទទួលនោះ ពោលគឺទៅជួបបុរសម្នាក់ជាសាសន៍ផ្សេង។ ប៉ុន្តែពេលគាត់ធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះពេត្រុសបានប្រកាសទៅអស់អ្នកដែលជុំគ្នានៅទីនោះថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ជនជាតិយូដាគ្មានច្បាប់ចូលទៅជិតឬទាក់ទងជាមួយនឹងជាតិសាសន៍ដទៃទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនគួរហៅមនុស្សណាម្នាក់មិនស្អាតឬស្មោកគ្រោកឡើយ។ ហេតុនេះ ពេលដែលគេទៅហៅខ្ញុំ ខ្ញុំក៏មកដោយមិនជំទាស់ទេ»។ (សកម្ម. ១០:២៨, ២៩) បន្ទាប់មក ពេត្រុសបានឃើញពីទីសំអាងដែលបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងលោកកូនេលាសនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។—១ពេ. ៣:១០-១២
សុលពីទីក្រុងតើសុសជាផារិស៊ីម្នាក់ដែលចេះដឹងជ្រៅជ្រះ តែលោកត្រូវបន្ទាបខ្លួនហើយសេពគប់ជាមួយមនុស្សដែលលោកមិនអាចសេពគប់ជាមួយពីមុនដោយសារលោកមានឋានៈខ្ពស់។ លោកក៏ត្រូវធ្វើតាមការណែនាំពីពួកគាត់ដែរ។ (សកម្ម. ៤:១៣; កាឡ. ១:១៣-២០; ភី. ៣:៤-១១) យើងអាចជឿជាក់ថា មនុស្សដូចជាស៊ើគាសប៉ូឡូស ឌីយ៉ូនីស ដាម៉ារីស ភីលេម៉ូន អូណេស៊ីមនិងអ្នកឯទៀតច្បាស់ជាបានកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួនពេលបានទទួលសារដំណឹងល្អ ទើបអាចក្លាយទៅជាសិស្សរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត។—សកម្ម. ១៣:៦-១២; ១៧:២២, ៣៣, ៣៤; ភីលេ. ៨-២០
ការរក្សាសាមគ្គីភាព ដែលយើងមានទូទាំងពិភពលោក
សេចក្ដីស្រឡាញ់ពីបងប្អូនប្រុសស្រីក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង ពិតជាជួយទាក់ទាញចិត្តយើងទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់ទ្រង់។ យើងមិនធ្លាប់ពិសោធន៍សេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចនេះក្នុងក្រុមឬអង្គការឯទៀតទេ។ យើងបានឃើញយ៉ាងច្បាស់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសាមគ្គីភាពដែលសិស្សពិតរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តនឹងមាន ដូចលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំឲ្យបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ យ៉ាងនេះ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នា»។ (យ៉ូន. ១៣:៣៤, ៣៥) ប៉ុន្តែពេលយើងដឹងថាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងឃើញក្នុងក្រុមជំនុំ គឺគ្រាន់តែមួយភាគតូចនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅទូទាំងពិភពលោក នោះនាំឲ្យយើងមានចិត្តអបអរកាន់តែច្រើនឡើងៗចំពោះការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលើមនុស្សជាតិ! យើងជាសាក្សី ហើយយើងក៏រួមចំណែកក្នុងការសម្រេចទំនាយក្នុងគម្ពីរដែលបញ្ជាក់អំពីការប្រមូលមនុស្សនៅគ្រាជាន់ក្រោយ ឲ្យមកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាដោយមានភាពសុខសាន្តនិងសាមគ្គីភាព។ ទំនាយនេះគឺកត់ទុកនៅក្នុងសៀវភៅមីកា ៤:១-៥ ដូច្នេះសូមអញ្ជើញបងប្អូនអានទំនាយនេះចុះ។
នៅសព្វថ្ងៃនេះមានហេតុជាច្រើនដែលបណ្ដាលឲ្យបែកខ្ញែកគ្នា ដូច្នេះហើយមនុស្សភាគច្រើនគិតថា ការប្រមូលមនុស្ស«ពីគ្រប់ប្រជាជាតិ គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធ គ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ភាសា» នោះមិនអាចធ្វើបានឡើយ។ (បប. ៧:៩) សូមពិចារណាពីភាពខុសគ្នារវាងសង្គមដែលជំនាញខាងបច្ចេកវិជ្ជា និងសង្គមដែលកាន់តាមទំនៀមទម្លាប់កុលសម្ព័ន្ធពីបុរាណ។ សូមគិតអំពីសាសនាដែលប្រជែងគ្នានៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលរួមសាសន៍និងរួមជាតិដូចគ្នា។ ពេលមានស្នេហាជាតិលេចឡើង មនុស្សកាន់តែច្រើនទៅៗ បានបែកបាក់គ្នាខាងនយោបាយ។ ណាមួយទៀត បើយើងពិចារណាអំពីភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងខាងសេដ្ឋកិច្ចរវាងមនុស្សនៅគ្រប់ទីកន្លែង ព្រមទាំងគិតអំពីការបែកខ្ញែកគ្នាឯទៀតដែលរាប់មិនបាន នោះការប្រមូលមនុស្សពីគ្រប់ប្រទេស បក្ស ក្រុម និងគ្រប់វណ្ណៈឲ្យមានចំណងដែលបំបែកបំបាក់មិនបានហើយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងភាពសុខសាន្ត នោះគឺជាអព្ភូតហេតុមែន។ មានតែព្រះដែលមានគ្រប់ទាំងចេស្ដាប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចធ្វើអព្ភូតហេតុនោះបាន។—សាក. ៤:៦
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយសាមគ្គីភាពដូចនេះមានជាពិតប្រាកដ ហើយពេលយើងបានថ្វាយខ្លួននិងជ្រមុជទឹកធ្វើជាសាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងបានរួមចំណែកក្នុងភាតរភាពដែលមានសាមគ្គីភាព។ ជំនឿរបស់យើងបាននាំឲ្យយើងមានស្ថានភាពដែលប្រៀបដូចជាសួនមនោរម។ ដោយទទួលប្រយោជន៍ពីស្ថានភាពដែលប្រៀបដូចជាសួនមនោរមនេះ យើងមានភារកិច្ចជួយរក្សាស្ថានភាពនោះ។ យើងអាចជួយរក្សាស្ថានភាពនោះដោយធ្វើតាមពាក្យរបស់សាវ័កប៉ុលនៅកាឡាទី ៦:១០ ដែលថា៖ «ម្ល៉ោះហើយ ដរាបណាយើងមានឱកាស នោះចូរយើងធ្វើល្អដល់មនុស្សទាំងអស់ ជាពិសេសដល់បងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង»។ ការរក្សាស្ថានភាពដែលប្រៀបដូចជាសួនមនោរមក៏មានន័យថា យើង«មិនធ្វើអ្វីក្នុងបំណងទាស់ជាមួយនឹងអ្នកឯទៀតឬលើកខ្លួនហួសប្រមាណ ប៉ុន្តែបន្ទាបខ្លួនដោយចាត់ទុកអ្នកឯទៀតថាប្រសើរជាងខ្លួន បន្តយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកឯទៀត មិនត្រូវគិតអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះទេ»។ (ភី. ២:៣, ៤) ដរាបណាដែលយើងបង្រៀនខ្លួនឲ្យមានទស្សនៈចំពោះបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិករបស់យើងដូចព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនគិតអំពីភាពខាងក្រៅរបស់គាត់ ឬមិនប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើភាពមិនល្អឥតខ្ចោះដែលនៅទីបំផុតនឹងលែងមានតទៅទៀតនោះ យើងនឹងនៅតែមានទំនាក់ទំនងដែលប្រកបដោយភាពសុខសាន្តនិងសុភមង្គលជាមួយបងប្អូនយើង។—អេភ. ៤:២៣, ២៤
ការយកចិត្តទុកដាក់ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក
ដូចជាសាវ័កប៉ុលបានពន្យល់យ៉ាងល្អតាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ សមាជិកក្នុងក្រុមជំនុំជាអវយវៈផងគ្នាទៅវិញទៅមកហើយយកចិត្តទុកដាក់នឹងគ្នាទៅវិញទៅមក។ (១កូ. ១២:១៤-២៦) អ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកមួយឬចំណែកណាមួយនៃអង្គការ នោះក៏មានឥទ្ធិពលលើរាស្ត្ររបស់ព្រះទាំងឡាយដែរ។ ទោះបីជាយើងប្រហែលរស់នៅឆ្ងាយពីបងប្អូនខ្លះដែលជាសមាជិកនៃភាតរភាពនៅទូទាំងពិភពលោកក៏ដោយ តែយើងក៏យកចិត្តទុកដាក់លើសុខុមាលភាពរបស់ពួកគាត់ដែរ។ ប្រសិនបើមានបងប្អូនខ្លះកំពុងតែរងទុក្ខការបៀតបៀន បងប្អូនឯទៀតក៏កើតទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំងដែរ។ ប្រសិនបើបងប្អូនខ្លះកំពុងតែខ្វះខាតអ្វីដែលត្រូវការ ឬរងទុក្ខដោយសារគ្រោះមហន្តរាយ សង្គ្រាម និងភាពចលាចលក្នុងស្រុក នោះបងប្អូនឯទៀតខំព្យាយាមស្វែងរកវិធីផ្សេងៗដើម្បីផ្ដល់ជំនួយឲ្យពួកគាត់ពង្រឹងចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងផ្ដល់ជំនួយខាងទ្រព្យសម្បត្ដិផងដែរ។—២កូ. ១:៨-១១
គប្បីឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិករបស់យើងរៀងរាល់ថ្ងៃ។ មានបងប្អូនខ្លះដែលកំពុងតែជួបប្រទះការល្បួងឲ្យធ្វើអំពើអាក្រក់។ ប្រហែលគេដឹងគ្រប់គ្នាអំពីការរងទុក្ខរបស់បងប្អូនយើង ប៉ុន្តែគេមិនសូវដឹងអំពីការប្រឆាំងដែលបងប្អូនខ្លះទៀតជួបប្រទះជាប្រចាំថ្ងៃនៅកន្លែងធ្វើការ និងពីក្រុមគ្រួសារដែលមិនមានជំនឿដូចគ្នាទេ។ (ម៉ាថ. ១០:៣៥, ៣៦; ១ថែ. ២:១៤) នេះជាអ្វីដែលនាំឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាខ្វល់ខ្វាយ ពីព្រោះយើងជាបងប្អូននឹងគ្នាដែលនៅក្នុងពិភពលោកនេះ។ (១ពេ. ៥:៩) ណាមួយទៀត ក៏មានបងប្អូនដែលខំធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ដែលនាំមុខក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ និងត្រួតពិនិត្យក្រុមជំនុំ។ ចំណែកបងប្អូនខ្លះទៀតក៏ទទួលភារកិច្ចមើលការខុសត្រូវលើកិច្ចការទូទាំងពិភពលោកនៃអង្គការរបស់ព្រះដែរ។ បងប្អូនទាំងអស់នេះត្រូវការឲ្យយើងអធិដ្ឋានចំពោះពួកគាត់ ហើយតាមរយៈការអធិដ្ឋាននេះយើងបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងស្មោះចំពោះបងប្អូនយើង ព្រមទាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះពួកគាត់ដែរ សូម្បីតែមិនមានអ្វីទៀតដែលយើងអាចធ្វើផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីជួយគាត់ក្ដី។—អេភ. ១:១៦; ១ថែ. ១:២, ៣; ៥:២៥
ដោយមានភាពចលាចលនៅលើផែនដីក្នុងអំឡុងគ្រាជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ ព្រមទាំងភាពអាសន្ន ហើយមហន្តរាយដែលមានជាញឹកញយដូចជារញ្ជួយផែនដីនិងទឹកជំនន់ នោះសាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវប្រុងប្រៀបខ្លួនដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ជួនកាលនេះមានន័យថា យើងត្រូវចាត់វិធានការផ្ដល់ជំនួយនិងរៀបចំជំនួយខាងសម្ភារៈដែលមានចំនួនយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក។ ពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានតាំងគំរូល្អចំពោះរឿងនេះ។ សិស្សរបស់លោកយេស៊ូនៅប្រទេសឯទៀតបានបញ្ជូនទ្រព្យសម្បត្ដិដល់បងប្អូននៅស្រុកយូដាពេលមានគ្រាអំណត់នៅទីនោះ ហើយពួកគេសប្បាយចិត្តធ្វើដូចនេះ ដោយនឹកចាំពីដំបូន្មានរបស់លោក។ (សកម្ម. ១១:២៧-៣០; ២០:៣៥) សាវ័កប៉ុលបានរៀបផ្ញើជំនួយដើម្បីឲ្យមានរបៀបរៀបរយក្នុងការចាត់ចែងជំនួយនោះ។ (២កូ. ៩:១-១៥) នៅពេលថ្មីៗនេះ ពេលបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកឆ្លងកាត់កាលៈទេសៈពិបាក នោះអង្គការនិងបងប្អូនម្នាក់ៗបានផ្ដល់ជំនួយនិងជូនអ្វីៗដែលត្រូវការយ៉ាងរហ័ស។
ទុកដោយឡែក ដើម្បីធ្វើតាមបំណងចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
ភាតរភាពរបស់យើងដែលមានសាមគ្គីភាពនៅទូទាំងពិភពលោកត្រូវបានរៀបចំដើម្បីបំពេញតាមបំណងចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នៅពេលឥឡូវនេះ បំណងចិត្តរបស់ទ្រង់ គឺឲ្យយើងផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅលើផែនដីដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយបានឮ។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤) ណាមួយទៀត បំណងចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅពេលដែលយើងកំពុងតែធ្វើកិច្ចការនេះ គឺឲ្យយើងរមែងប្រព្រឹត្តសមស្របតាមខ្នាតតម្រាសីលធម៌ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ទ្រង់។ (១ពេ. ១:១៤-១៦) ដើម្បីឲ្យបំពេញកិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាន គប្បីឲ្យយើងសុខចិត្តចុះចូលនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយជួយផ្សាយដំណឹងល្អឲ្យបានច្រើនឡើង។ (អេភ. ៥:២១) ពេលឥឡូវនេះជាពេលបន្ទាន់ជាងមុនៗទៅទៀត ដូច្នេះនេះមិនមែនជាពេលដើម្បីស្វែងរកប្រយោជន៍ខ្លួនឡើយ តែជាពេលដើម្បីចាត់ទុករាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអាទិភាពក្នុងជីវិតយើង។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) ដោយចងចាំពីរឿងនេះហើយធ្វើការជាមួយគ្នាដោយមានសាមគ្គីភាពដើម្បីប្រយោជន៍ដំណឹងល្អ នោះនឹងនាំឲ្យយើងមានអំណរហើយស្កប់ចិត្តពីឥឡូវនេះ ព្រមទាំងនាំឲ្យមានពរជារៀងរហូតដែរ។
ជាសាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងពិតជាមានឯកសិទ្ធិពិសេសដោយឡែកពីមនុស្សឯទៀត។ យើងជាមនុស្សស្អាតស្អំដែលខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរបស់យើង។ (ទីត. ២:១៤) យើងមិនមែនខុសប្លែកពីអ្នកឯទៀតនិងញែកខ្លួនពីគេដោយសារយើងចង់ឲ្យគេយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើយើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យយើងខុសប្លែកពីអ្នកឯទៀត។ យើងមិនគ្រាន់តែធ្វើការជាមួយបងប្អូនរបស់យើងនៅទូទាំងពិភពលោក តែយើងក៏និយាយភាសាដូចគ្នា ពោលគឺភាសានៃសេចក្ដីពិត ហើយយើងទាំងអស់គ្នាប្រព្រឹត្តស្របតាមសេចក្ដីពិតដែលយើងនិយាយនោះ។ នេះបានទាយមកពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រើអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ទ្រង់ឈ្មោះសេផានាឲ្យប្រកាសថា៖ «អញនឹងឲ្យជនជាតិទាំងឡាយ មានបបូរមាត់ស្អាត[ឬ«ភាសាបរិសុទ្ធ»] ដើម្បីឲ្យគេបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នា ហើយព្រមចិត្តគ្នានឹងគោរពដល់ទ្រង់»។—សេផា. ៣:៩; ព.ថ.
បន្ទាប់មកព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យសេផានារៀបរាប់អំពីភាតរភាពដែលមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺភាតរភាពនៅទូទាំងពិភពលោកដែលស្អាតស្អំនិងមានសាមគ្គីភាពថា៖ «ពួកសំណល់នៃអ៊ីស្រាអែលនឹងមិនប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ឬពោលកុហកទៀតឡើយ ក៏នឹងឥតឃើញមានអណ្ដាតឆបោកនៅក្នុងមាត់គេដែរ ដ្បិតគេនឹងរកស៊ីហើយដេកចុះឥតមានអ្នកណាបំភ័យគេឡើយ»។ (សេផា. ៣:១៣) សាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើការជាមួយគ្នាដោយសាមគ្គីភាព ពីព្រោះពួកគេបានរៀនយល់ច្បាស់អំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានកែប្រែចិត្តគំនិតព្រមទាំងរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ទ្រង់។ ពួកគេអាចបំពេញនូវអ្វីដែលតាមទស្សនៈរបស់មនុស្សគិតថា មិនអាចបំពេញបានឡើយ។ ត្រូវហើយ បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកនៅទូទាំងពិភពលោកជាមនុស្សដែលខុសប្លែកមែន ពីព្រោះពួកគេជារាស្ត្ររបស់ព្រះដែលលើកកិត្ដិយសទ្រង់នៅពេញផែនដី។—មីកា ២:១២
ភាតរភាពនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានៅទូទាំងពិភពលោក បង្ហាញថាពួកគេខំធ្វើតាមអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានបង្គាប់ ហើយជាអ្វីដែលលោកបានបញ្ជាក់ថាជាទីសម្គាល់នៃសិស្សពិតរបស់លោក។ អស់អ្នកដែលខំស្វែងរកដើម្បីឲ្យស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ជឿពិតប្រាកដថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់មែន ដូចបានសឲ្យឃើញតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមានក្នុងចំណោមពួកគេ។ ដោយសារយើងរួមចំណែកជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលត្រូវបានរៀបចំ ហើយដែលមានឯកសិទ្ធិបន្តធ្វើការក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយនៅគ្រាចុងបញ្ចប់នេះ នោះនាំឲ្យយើងសប្បាយចិត្តមែន! ដោយបន្តប្រដាប់ខ្លួនក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយឲ្យមនុស្សស្គាល់យើងពីទីសម្គាល់នេះ យើងអាចទុកចិត្តថាយើងនឹងមានឯកសិទ្ធិដ៏រីករាយជាច្រើន ក្នុងភាតរភាពរបស់យើងដែលមានសាមគ្គីភាពនៅទូទាំងពិភពលោក។