សេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរដែលលើកតម្កើងព្រះ
១ នៅឯមហាសន្និបាតប្រចាំតំបន់ឆ្នាំ២០០៨ ដែលមានប្រធានថា«សកម្មពលរបស់ព្រះដឹកនាំយើង» យើងបានទទួលពរដ៏វិសេសមួយពីព្រះយេហូវ៉ា ពោលគឺសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីពីបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច បានចេញជាភាសាខ្មែរ! ឥឡូវ ដោយសារយើងអាចអានបណ្ដាំរបស់ព្រះហើយយល់គំនិតរបស់លោកច្បាស់ជាង នោះធ្វើឲ្យជំនឿរបស់យើងកាន់តែរឹងមាំ! ម្យ៉ាងទៀត ជំនួយដ៏ពិសេសនេះក៏បានជួយឲ្យយើងមានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងក្នុងការ«បង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ» ពេលចូលរួមកិច្ចការដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យ ពោលគឺកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ និងការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។—២ធី. ២:១៥; ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០
២ អ្នកបកប្រែតែងជួបនឹងការពិបាកផ្សេងៗ ដូចជាការសម្រេចចិត្តថា តើត្រូវប្រើពាក្យបែបណា? ហើយតើត្រូវបកប្រែយ៉ាងដូចម្ដេច ទើបអ្នកអានអាចយល់បាន? ការសម្រេចចិត្តនេះគឺកាន់តែពិបាក ពេលដែលអ្នកបកប្រែទទួលភារកិច្ចបកប្រែបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីជាភាសាខ្មែរបានលះចោលទាំងស្រុង នូវទម្លាប់ជាច្រើនដែលគម្ពីរខ្មែរមុនៗបានធ្វើតាម។ ហេតុអ្វីក៏ដូច្នេះ?
គ្មានពាក្យរាជសព្ទ
៣ លក្ខណៈលេចធ្លោជាងគេមួយរបស់សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីភាសាខ្មែរ គឺគម្ពីរនេះគ្មានពាក្យរាជសព្ទទេ។ នេះធ្វើឲ្យសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីខុសប្លែកពីគម្ពីរខ្មែរឯទៀត។ ហេតុអ្វីមានការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំដូចនេះ? វគ្គទី៣នៃបុព្វកថាសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីចែងថា៖ «សេចក្ដីបកប្រែនៃគម្ពីរបរិសុទ្ធនេះ គឺសៀវភៅម៉ាថាយ ដល់សៀវភៅការបើកបង្ហាញ ប្រើភាសាដែលមនុស្សសាមញ្ញអាចយល់បាន ដូចបទគម្ពីរភាសាដើមបានត្រូវសរសេរដោយប្រើពាក្យនិយាយធម្មតានៅសម័យនោះដែរ។ នោះស្របតាមគោលបំណងរបស់ព្រះដែលត្រូវបញ្ជាក់នៅធីម៉ូថេទី១ ២:៣, ៤៖ ‹ព្រះដែលជាអ្នកសង្គ្រោះយើងចាត់ទុកការនោះជាការប្រសើរ ហើយក៏ពេញចិត្តនឹងការនោះ ហើយលោកមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត›»។ បើប្រើពាក្យរាជសព្ទ គោលដៅនេះគឺពិបាកសម្រេច។ ហេតុអ្វីពិបាក?
៤ មូលហេតុទី១គឺ មនុស្សត្រូវស្គាល់ពាក្យរាជសព្ទច្បាស់ទើបអាចយល់បាន។ ពិតមែនតែមនុស្សជាច្រើនយល់ពាក្យរាជសព្ទខ្លះ ដូចជាព្រះអង្គ ទ្រង់ និងប្រទាន ប៉ុន្តែដើម្បីបកប្រែយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ក៏ចាំបាច់ប្រើពាក្យដែលមនុស្សមិនសូវស្គាល់ដែរ ដូចជាព្រះឩរូ ព្រះពាហុ និងព្រះឱង្ការ។ មូលហេតុទី២គឺ ការបកប្រែដោយប្រើពាក្យរាជសព្ទតម្រូវឲ្យប្រើឃ្លាដែលវែងនិងស្មុគស្មាញ ដូចជាឃ្លាព្រះទ្រង់ព្រះតម្រិះ ដើម្បីបញ្ជាក់គំនិតដ៏ស្រួលយល់ថាព្រះដឹងអ្វីមួយ។ ពេលដែលបកប្រែដោយប្រើឃ្លាបែបនេះ អ្នកអានប្រហែលជារីកចម្រើនយឺតជាងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ដោយសារពួកគេពិបាកយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះ ទោះជាបណ្ដាំនោះមានអត្ថន័យមិនពិបាកយល់ក៏ដោយ។ (១កូ. ១៤:៩) មូលហេតុទី៣គឺ ការបកប្រែដោយប្រើពាក្យរាជសព្ទអាចធ្វើឲ្យគម្ពីរទៅជាសៀវភៅដែលមានតែអ្នកចេះដឹងអាចយល់បាន។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេស៊ូបានសរសើរព្រះជាបិតារបស់លោកជាសាធារណៈ ពីព្រោះព្រះបានផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យមនុស្សដែលមិនមែនជាអ្នកចេះដឹងអាចយល់បាន។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «លោកបានលាក់អ្វីៗទាំងនេះយ៉ាងល្អពីអ្នកប្រាជ្ញនិងអ្នកចេះដឹង ហើយបានបើកសម្ដែងឲ្យកូនតូចៗយល់វិញ ពីព្រោះនេះគឺសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកជាបិតា»។ (លូក. ១០:២១) សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីខំធ្វើតាមគោលការណ៍នេះ។
៥ តើនេះមានន័យថា យើងមិនអាចប្រើពាក្យរាជសព្ទពេលផ្សព្វផ្សាយឬពេលថ្លែងសុន្ទរកថាឬទេ? មិនដូច្នេះទេ។ បើបងប្អូនណាម្នាក់គិតថាម្ចាស់ផ្ទះឬអ្នកស្ដាប់យល់ពាក្យរាជសព្ទ ហើយសម្រេចចិត្តប្រើពាក្យទាំងនោះ នេះជាការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន។ គ្មានអ្នកណាត្រូវរិះគន់គាត់ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដូចគ្នាដែរបើបងប្អូនណាសម្រេចចិត្តមិនប្រើពាក្យរាជសព្ទ គ្មានអ្នកណាត្រូវរិះគន់ការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ទេ។ (១ធី. ៦:៤) សៀវភៅរបស់យើងនឹងបន្តប្រើពាក្យទាន់សម័យដែលបង្ហាញការគោរព ហើយដែលស្រួលយល់ ដូចពាក្យដែលមនុស្សប្រើពេលនិយាយទៅកាន់មន្ត្រីរាជការដែរ។
របៀបតបឆ្លើយពេលមានមនុស្សជំទាស់
៦ ចុះបើម្ចាស់ផ្ទះជំទាស់នឹងពាក្យក្នុងសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី ជាពិសេសពាក្យដែលសំដៅទៅលើលោកយេស៊ូ? សូមចាំថា មនុស្សភាគច្រើនដែលជំទាស់គឺជាសមាជិកពិភពគ្រិស្តសាសនា។ នេះច្រើនតែដោយសារពួកគេបានត្រូវបង្រៀនថា លោកយេស៊ូជាព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេជំទាស់ពេលឃើញថាពាក្យដែលសៀវភៅរបស់យើងប្រើពេលសំដៅទៅលើលោកយេស៊ូ គឺខុសគ្នាពីពាក្យដែលសំដៅទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមប្រៀបធៀប យ៉ូហាន ១:៣០, ព.ថ. និងគម្ពីរសមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ) ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចពន្យល់ម្ចាស់ផ្ទះយ៉ាងខ្លីថា ជនជាតិខ្មែរភាគច្រើនមិនយល់ពាក្យរាជសព្ទទាំងស្រុងទេ ដូច្នេះគម្ពីររបស់យើងប្រើពាក្យដែលមនុស្សទូទៅអាចយល់ហើយដែលបង្ហាញការគោរព។ ការពន្យល់ដូច្នេះប្រហែលជាគ្រប់គ្រាន់។ បើប្រើគម្ពីរថ្មីដោយចិត្តក្លាហាន នោះនឹងជួយមនុស្សដែលមានចិត្តរាបទាបនិងគំនិតត្រឹមត្រូវឲ្យយល់សេចក្ដីពិតថា ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគ្រិស្តជាអ្នកណា តែបើយើងខ្លាចមនុស្ស នោះរារាំងពួកគេមិនឲ្យរៀនអំពីសេចក្ដីពិតវិញ។ ពិតមែនតែនៅប្រទេសកម្ពុជាមានសមាជិកមួយចំនួននៃពិភពគ្រិស្តសាសនា តែសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីគឺជាជំនួយដ៏ល្អប្រសើរក្នុងការជួយមនុស្សពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋានឲ្យយល់សេចក្ដីពិតថា លោកយេស៊ូជាបុត្ររបស់ព្រះ។
៧ បងប្អូនជាច្រើនបានពេញចិត្តដោយសារគម្ពីរគ្មានពាក្យរាជសព្ទ។ អ្នកផ្សាយម្នាក់បាននិយាយថា ឥឡូវគាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់ពិតជាអាចអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ដូចជាកំពុងនិយាយជាមួយនឹង«ឪពុកខ្លួន» ហើយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ច្រើនជាងចំពោះលោក។ អ្នកផ្សាយម្នាក់ទៀតបានបញ្ជាក់ថា អ្នកកាន់តាមរបស់លោកយេស៊ូជាមនុស្សដែល«មិនបានរៀនសូត្រ» ដូច្នេះគឺសមហេតុសមផលជាងដែលពួកគាត់បានប្រើពាក្យសាមញ្ញធម្មតាជាជាងពាក្យវប្បធម៌។
ការផ្លាស់ប្ដូរពាក្យឯទៀត
៨ ប្រហែលជាមានសំណួរចោទឡើងអំពីមូលហេតុដែលពាក្យឯទៀតដែលយើងធ្លាប់ប្រើពីមុនបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរក្នុងសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី។ ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះរាជាណាចក្រយើងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧ មានសេចក្ដីជូនដំណឹងដែលចែងថា៖ «យើងខំព្យាយាមធ្វើឲ្យសៀវភៅរបស់យើងដែលចេញជាភាសាខ្មែរ . . . ជៀសវាងពីពាក្យណាដែលទាក់ទិននឹងសាសនាមិនពិត»។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីពាក្យ«បាប» ដែលឥឡូវបានត្រូវបកប្រែថា«ខុសឆ្គង»។
៩ ជិត៩០ភាគរយនៃមនុស្សក្នុងតំបន់ផ្សាយនៅប្រទេសកម្ពុជាកាន់ពុទ្ធសាសនា ហើយជឿតាមនិយមន័យនៃពុទ្ធសាសនាស្តីអំពី«បាប»។ វចនានុក្រមភាសាខ្មែរបកស្រាយអត្ថន័យពាក្យ«បាប»ថា«អំពើលាមក»។ ដូច្នេះ មនុស្សភាគច្រើនយល់ថា«បាប»សំដៅទៅអំពើខុសធ្ងន់ដែលប្រព្រឹត្តទៅលើសត្វ ឬមនុស្សម្នាក់ទៀត ដូចជាឃាតកម្ម ឬការចាប់រំលោភជាដើម។ ម្ល៉ោះហើយបានជាមនុស្សភាគច្រើនមិនចាត់ទុកថាខ្លួនជាអ្នក«មានបាប»ទេ ដោយសារពាក្យនេះសំដៅទៅមនុស្សអាក្រក់។ ជាលទ្ធផល នេះធ្វើឲ្យពួកគេគិតថា ពួកគេមិនត្រូវការថ្លៃលោះទេ ហើយក៏ធ្វើឲ្យគិតដែរថា គ្រិស្តសាសនាលើកទឹកចិត្តមនុស្សឲ្យធ្វើអំពើអាក្រក់ ដោយបង្រៀនថាលោកយេស៊ូជួយសង្គ្រោះមនុស្សទុច្ចរិត។ ហេតុនេះហើយ មនុស្សជាច្រើននិយាយអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់គ្រិស្តសាសនិកថា«ធ្វើបាបបានបុណ្យ»។ ដូច្នេះហើយ ម្ចាស់ផ្ទះភាគច្រើនមិនចាត់ទុកថា ពាក្យសម្ដីឬគំនិតមិនសមរម្យ ឬមួយក៏ការខានធ្វើអ្វីមួយជា«បាប»ទេ។
១០ ម្យ៉ាងទៀត អត្ថន័យនៃពាក្យ«បាប»ក្នុងគម្ពីរគឺចម្លែកណាស់សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ពីព្រោះគម្ពីរចែងថា«បាប»អាចត្រូវឆ្លងដល់កូនចៅតទៅ ហើយក៏ចែងថាមនុស្សអាចទទួលរងផលអាក្រក់ពី«បាប»របស់អ្នកឯទៀតដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែពុទ្ធសាសនាបង្រៀនថា មនុស្សអាចទទួលរងផលពី«បាប»របស់ខ្លួន ក្នុងជាតិនេះឬក្នុងជាតិក្រោយប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ពុទ្ធសាសនាក៏បង្រៀនថា គ្មានអ្នកណាអាចជម្រះ«បាប»ឲ្យអ្នកឯទៀតឬទទួលផលនៃបាបនោះជួសអ្នកណាម្នាក់ទៀតបានឡើយ។ ដោយសារមូលហេតុទាំងនេះ ពាក្យ«ខុសឆ្គង»បានត្រូវយកមកប្រើជំនួសវិញ។ ពាក្យនេះមានអត្ថន័យស្រដៀងនឹងអត្ថន័យនៃពាក្យភាសាដើម ដូចបានបកស្រាយនៅរ៉ូម ៥:១២។ ពេលដែលយល់អត្ថន័យត្រឹមត្រូវនៃ«អំពើខុសឆ្គង» នោះជួយមនុស្សឲ្យយល់មូលហេតុដែលយើងត្រូវការនូវថ្លៃលោះ ហើយក៏ជួយឲ្យយល់ឥទ្ធិពលដែលមកពីអំពើខុសឆ្គងរបស់អាដាម។
១១ សេចក្ដីបកប្រែថ្មីនេះមានការផ្លាស់ប្ដូរមួយចំនួនទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ពាក្យដែលពីមុនបានត្រូវបកប្រែថា«វិញ្ញាណ» ឥឡូវបានត្រូវបកប្រែដោយប្រើពាក្យផ្សេងៗដូចជា«សកម្មពល» «បុគ្គលវិញ្ញាណ» និង«ចិត្ត»។ ហេតុអ្វីបានជាប្រើពាក្យផ្សេងៗជាច្រើន រីឯសេចក្ដីបកប្រែពីមុនប្រើពាក្យតែមួយ? ជាជាងបកប្រែពាក្យមួយៗដោយមិនគិតពីឃ្លា នោះសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីបញ្ជាក់អត្ថន័យនៃពាក្យភាសាដើមតាមឃ្លា។ នេះធ្វើឲ្យសេចក្ដីបកប្រែនោះមានន័យច្បាស់ជាង និងស្រួលយល់ជាង។
១២ យើងរីករាយណាស់ដែលនៅក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាបណ្ដារាស្ត្រតែមួយដែលពិតជាទទួលការបំភ្លឺពីព្រះ! (២កូ. ៤:៦) យើងមានឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យដែរ! ពោលគឺ យើងអាចគាំទ្រយ៉ាងស្មោះត្រង់នូវខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់របស់គ្រិស្តនិងគណៈអភិបាល។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥) ចូរឲ្យយើងបង្ហាញថាយើងយល់តម្លៃនៃសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីជាភាសាខ្មែរ ដោយអានឲ្យស្គាល់គម្ពីរនោះ និងដោយរៀនសេចក្ដីពិតដែលគម្ពីរបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ ថែមទាំងប្រើដោយប្រសិទ្ធភាពដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យរួចពីសេចក្ដីងងឹតខាងជំនឿ។