បណ្ដាស្ដេចទី២
សេចក្ដីសង្ខេប
១
២
អេលីយ៉ាបានត្រូវខ្យល់ព្យុះនាំយកទៅ (១-១៨)
អេលីសេធ្វើឲ្យទឹកនៅក្រុងយេរីខូទៅជាស្អាត (១៩-២២)
ខ្លាឃ្មុំសម្លាប់ក្មេងប្រុសៗដែលមកពីក្រុងបេតអែល (២៣-២៥)
៣
យេហូរ៉ាមជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១-៣)
ម៉ូអាប់បះបោរប្រឆាំងនឹងស្រុកអ៊ីស្រាអែល (៤-២៥)
ម៉ូអាប់បានច្បាំងចាញ់ (២៦, ២៧)
៤
អេលីសេធ្វើឲ្យប្រេងរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់មានច្រើនឡើង (១-៧)
ការរាក់ទាក់របស់ស្ត្រីនៅក្រុងស៊ូណែម (៨-១៦)
ស្ត្រីនោះបានទទួលរង្វាន់ជាកូនប្រុសមួយ ក្រោយមកកូននោះស្លាប់ (១៧-៣១)
អេលីសេប្រោសកូនប្រុសនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ (៣២-៣៧)
អេលីសេធ្វើឲ្យសម្លលែងមានជាតិពុល (៣៨-៤១)
អេលីសេធ្វើឲ្យមាននំប៉័ងជាច្រើន (៤២-៤៤)
៥
៦
អេលីសេធ្វើឲ្យផ្លែពូថៅអណ្ដែតឡើង (១-៧)
អេលីសេប្រឆាំងនឹងពួកស៊ីរី (៨-២៣)
ព្រះបានបើកភ្នែករបស់អ្នកបម្រើរបស់អេលីសេ (១៦, ១៧)
ព្រះធ្វើឲ្យពួកស៊ីរីងងឹតភ្នែក (១៨, ១៩)
ក្រុងសាម៉ារីមានការអត់ឃ្លាន (២៤-៣៣)
៧
អេលីសេប្រកាសទុកជាមុនអំពីទីបញ្ចប់នៃការអត់ឃ្លាន (១, ២)
គេរកឃើញអាហារនៅជំរំទ័ពស៊ីរីដែលបានត្រូវទុកចោល (៣-១៥)
ទំនាយរបស់អេលីសេបានក្លាយជាការពិត (១៦-២០)
៨
ស្ត្រីនៅក្រុងស៊ូណែមបានទទួលដីធ្លីរបស់គាត់មកវិញ (១-៦)
អេលីសេ បេនហាដាត និងហាសេអែល (៧-១៥)
យេហូរ៉ាមជាស្ដេចស្រុកយូដា (១៦-២៤)
អាហាស៊ីយ៉ាជាស្ដេចស្រុកយូដា (២៥-២៩)
៩
យេហ៊ូបានត្រូវតែងតាំងជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១-១៣)
យេហ៊ូសម្លាប់យេហូរ៉ាមនិងអាហាស៊ីយ៉ា (១៤-២៩)
យេសិបិលបានត្រូវសម្លាប់។ ឆ្កែស៊ីសាច់នាង (៣០-៣៧)
១០
យេហ៊ូសម្លាប់ពូជពង្សអាហាប់ (១-១៧)
យេហ៊ូសម្លាប់ពួកអ្នកគោរពបូជាព្រះបាល (១៨-២៧)
សេចក្ដីសង្ខេបនៃការគ្រប់គ្រងរបស់យេហ៊ូ (២៨-៣៦)
១១
អាថាលៀដណ្ដើមរាជ្យបល្ល័ង្ក (១-៣)
យេហូអាសបានត្រូវតែងតាំងជាស្ដេចដោយសម្ងាត់ (៤-១២)
អាថាលៀបានត្រូវសម្លាប់ (១៣-១៦)
ការរៀបចំឡើងវិញរបស់យេហូយ៉ាដា (១៧-២១)
១២
យេហូអាសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៣)
យេហូអាសជួសជុលវិហារ (៤-១៦)
ការឈ្លានពានរបស់ពួកស៊ីរី (១៧, ១៨)
យេហូអាសបានត្រូវសម្លាប់ (១៩-២១)
១៣
យេហូអាហាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១-៩)
យេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១០-១៣)
អេលីសេល្បងលចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់យេហូអាស (១៤-១៩)
សេចក្ដីស្លាប់របស់អេលីសេ។ ឆ្អឹងរបស់គាត់ធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់រស់ឡើងវិញ (២០, ២១)
ទំនាយចុងក្រោយរបស់អេលីសេបានក្លាយជាការពិត (២២-២៥)
១៤
អាម៉ាស៊ាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៦)
សង្គ្រាមជាមួយអេដំ និងជាមួយអ៊ីស្រាអែល (៧-១៤)
សេចក្ដីស្លាប់របស់យេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១៥, ១៦)
សេចក្ដីស្លាប់របស់អាម៉ាស៊ា (១៧-២២)
យេរ៉ូបោមទី២ជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (២៣-២៩)
១៥
១៦
អេហាសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៦)
អេហាសឲ្យជំនូនដល់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី (៧-៩)
អេហាសយកលំនាំតាមទីបូជារបស់ព្រះដទៃ (១០-១៨)
សេចក្ដីស្លាប់របស់អេហាស (១៩, ២០)
១៧
ហូស៊ាជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១-៤)
ការដួលរលំនៃរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែល (៥, ៦)
ពួកអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវនិរទេសដោយព្រោះតែការក្បត់ជំនឿ (៧-២៣)
ជនជាតិដទៃបានត្រូវនាំយកទៅរស់នៅក្នុងបណ្ដាក្រុងរបស់ពួកសាម៉ារី (២៤-២៦)
ការលាយឡំជំនឿសាសនារបស់ពួកសាម៉ារី (២៧-៤១)
១៨
ហេសេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៨)
រៀបរាប់អំពីការដួលរលំនៃរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលម្ដងទៀត (៩-១២)
សានហេរីបលុកលុយស្រុកយូដា (១៣-១៨)
រ៉ាបសាកេប្រមាថមើលងាយព្រះយេហូវ៉ា (១៩-៣៧)
១៩
ហេសេគាស្វែងរកជំនួយពីព្រះតាមរយៈអេសាយ (១-៧)
សានហេរីបគំរាមកំហែងក្រុងយេរូសាឡិម (៨-១៣)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ហេសេគា (១៤-១៩)
អេសាយប្រាប់ចម្លើយរបស់ព្រះ (២០-៣៤)
ទេវតាសម្លាប់ពួកអាស៊ីរីអស់១៨៥.០០០នាក់ (៣៥-៣៧)
២០
ជំងឺរបស់ហេសេគា និងការជាឡើងវិញ (១-១១)
អ្នកនាំសារមកពីក្រុងបាប៊ីឡូន (១២-១៩)
សេចក្ដីស្លាប់របស់ហេសេគា (២០, ២១)
២១
២២
យ៉ូសៀសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១, ២)
ការណែនាំសម្រាប់ការជួសជុលវិហារ (៣-៧)
សៀវភៅនៃក្រឹត្យវិន័យបានត្រូវរកឃើញ (៨-១៣)
ទំនាយរបស់ហ៊ូលដាស្ដីអំពីអន្តរាយ (១៤-២០)
២៣
ការរៀបចំឡើងវិញរបស់យ៉ូសៀស (១-២០)
ការធ្វើបុណ្យរំលង (២១-២៣)
ការរៀបចំថែមទៀតរបស់យ៉ូសៀស (២៤-២៧)
សេចក្ដីស្លាប់របស់យ៉ូសៀស (២៨-៣០)
យេហូអាហាសជាស្ដេចស្រុកយូដា (៣១-៣៣)
យេហូយ៉ាគីមជាស្ដេចស្រុកយូដា (៣៤-៣៧)
២៤
ការបះបោរប្រឆាំងនិងសេចក្ដីស្លាប់របស់យេហូយ៉ាគីម (១-៧)
យេហូយ៉ាគីនជាស្ដេចស្រុកយូដា (៨, ៩)
ការនាំយកទៅស្រុកបាប៊ីឡូនលើកទី១ (១០-១៧)
សេដេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា។ ការបះបោររបស់គាត់ (១៨-២០)
២៥
ការឡោមព័ទ្ធរបស់នេប៊ូក្នេសាទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម (១-៧)
ក្រុងយេរូសាឡិមនិងវិហារបានត្រូវបំផ្លាញ។ ការនាំយកទៅជាលើកទី២ (៨-២១)
កេដាលៀបានត្រូវតែងតាំងជាអភិបាល (២២-២៤)
កេដាលៀបានត្រូវសម្លាប់។ បណ្ដាជនបានរត់ទៅស្រុកអេហ្ស៊ីប (២៥, ២៦)
យេហូយ៉ាគីនបានត្រូវដោះលែងនៅបាប៊ីឡូន (២៧-៣០)