ជំពូកទី៤២
ព្រះយេស៊ូស្តីបន្ទោសពួកផារីស៊ី
ប្រសិនបើដោយអំណាចរបស់សាតាំង ដែលទ្រង់បានបណ្ដេញពួកអារក្សនោះ ព្រះយេស៊ូច្បាស់ជាចង់មានបន្ទូលថា សាតាំងនិងបក្សពួករបស់វានឹងបែកខ្ញែកគ្នាហើយ។ ទ្រង់មានបន្ទូលតបវិញថា៖ «ត្រូវតែរាប់ថា ដើមឈើល្អ ផ្លែវាក៏ល្អ ឬថាដើមឈើអាក្រក់ ហើយផ្លែវាក៏អាក្រក់ដែរ ដ្បិតគេស្គាល់ដើមឈើដោយសារផ្លែវា»។
គឺជាការល្ងីល្ងើហើយដែលចោទថា ផលដ៏ល្អកើតមកពីការបណ្ដេញអារក្សចេញ គឺដោយសារព្រះយេស៊ូបំរើសាតាំងនោះ។ ប្រសិនបើផ្លែល្អ នោះដើមឈើមិនអាចទៅជាអាក្រក់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ផលផ្លែដ៏អាក្រក់របស់ពួកផារីស៊ីដែលចោទដ៏ល្ងីល្ងើនេះ ថែមទាំងការប្រឆាំងដ៏គ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ទាស់នឹងព្រះយេស៊ូ ជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថាពួកគេជាពួកអាក្រក់ទៅវិញ។ ព្រះយេស៊ូបានលាន់ព្រះឱស្ឋថា៖ «ពូជពស់វែកអើយ! ដែលអ្នករាល់គ្នាអាក្រក់ម្ល៉េះ តើធ្វើដូចម្ដេចនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាពោលសេចក្ដីល្អបាន ពីព្រោះមាត់តែងនិយាយ តាមសេចក្ដីបរិបូរដែលនៅក្នុងចិត្ត»។
ដោយពាក្យសំដីរបស់យើងបង្ហាញនូវសភាពនៃចិត្តរបស់យើង អ្វីដែលយើងនិយាយផ្ដល់នូវមូលដ្ឋានសំរាប់ការជំនុំជំរះ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃជំនុំជំរះ នោះមនុស្សលោកនឹងត្រូវរៀបរាប់ប្រាប់ ពីអស់ទាំងហេតុនៃពាក្យឥតប្រយោជន៍ ដែលគេបាននិយាយ ដ្បិតអ្នកនឹងបានរាប់ជាសុចរិត ដោយសារពាក្យសំដីរបស់ខ្លួន ឬនឹងត្រូវទោស ក៏ដោយសារតែពាក្យសំដីនោះដែរ»។
ថ្វីបើព្រះយេស៊ូធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យក៏ដោយ នោះពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ីស្នើសុំថា៖ «លោកគ្រូ! យើងខ្ញុំចង់ឃើញទីសម្គាល់ពីលោក»។ ថ្វីបើពួកបុរសទាំងនេះពីក្រុងយេរូសាឡិម ប្រហែលជាមិនបានឃើញដោយផ្ទាល់ភ្នែកនឹងអព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់ក៏ដោយ គឺមានទីសំអាងនិងសាក្សីស្តីអំពីរឿងទាំងនេះដែរ។ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់ពួកមេដឹកនាំយូដាថា៖ «ដំណមនុស្សអាក្រក់ ហើយកំផិត គេចេះតែចង់ឃើញទីសំគាល់ តែនឹងគ្មានទីសំគាល់ណាបានប្រទានមកគេ ក្រៅពីទីសំគាល់របស់ហោរាយ៉ូណាសឡើយ»។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់នូវអ្វីដែលទ្រង់ចង់មានបន្ទូល ដោយបន្តថា៖ «ដ្បិតដែលលោកយ៉ូណាសបាននៅក្នុងពោះត្រីធំ អស់៣ថ្ងៃ៣យប់យ៉ាងណា កូនមនុស្សក៏នឹងនៅក្នុងផ្ទៃផែនដី៣ថ្ងៃ៣យប់យ៉ាងនោះដែរ»។ ក្រោយពីត្រីបានលេបគាត់ នោះយ៉ូណាសបានចេញមកវិញហាក់ដូចជាបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូបានទាយប្រាប់ថា ទ្រង់នឹងសោយទិវង្គត ហើយនៅថ្ងៃទីបី ទ្រង់នឹងបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ សូម្បីតែព្រះយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញក្រោយមកក្ដី ក៏ពួកមេដឹកនាំយូដាបដិសេធ«ទីសំគាល់របស់ហោរាយ៉ូណាស»ដែរ។
ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា ដោយសារលោកយ៉ូណាសបានផ្សព្វផ្សាយប្រាប់ ហើយពួកបុរសនៅទីក្រុងនីនីវេដែលបានប្រែចិត្ត នោះនឹងសឲ្យឃើញជាគំរូសំរាប់ពួកយូដាដែលនឹងទទួលការផ្ដន្ទាទោសក្នុងគ្រាជំនុំជំរះដែលបដិសេធចោលព្រះយេស៊ូនោះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ទ្រង់បានប្រៀបធៀបទៅនឹងមហាក្សត្រីនៅស្រុកសេបា ដែលបានយាងមកពីចុងផែនដី ដើម្បីមកស្ដាប់ចំណេះរបស់ហ្លួងសាឡូម៉ូន ហើយបានមានសេចក្ដីកោតស្ងើចនឹងអ្វីដែលព្រះនាងបានទតឃើញនិងសណ្ដាប់ឮ។ ព្រះយេស៊ូកត់សម្គាល់ថា៖ «ហើយមើល! នៅទីនេះមាន១អង្គវិសេសជាងហ្លួងសាឡូម៉ូនទៅទៀត»។
រួចមក ព្រះយេស៊ូប្រទាននូវរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីបុរសម្នាក់ ដែលវិញ្ញាណអាក្រក់បានចេញហើយនោះ។ ប៉ុន្តែ បុរសនេះមិនបានផ្ដល់ឲ្យខ្លួនឯងនូវអ្វីៗដ៏ល្អៗនោះទេ ដូច្នេះអារក្សប្រាំពីរដ៏ខ្លាំងក៏ចូលគាត់ទៀត។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ឯមនុស្សដំណអាក្រក់នេះ គេនឹងបានដូច្នោះដែរ»។ សាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានត្រូវសំអាតហើយបានពិសោធន៍នូវការកែទំរង់ ដូចជាការជៀសចេញជាបណ្ដោះអាសន្នពីវិញ្ញាណអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ ការបដិសេធរបស់សាសន៍នេះចំពោះពួកព្យាការីរបស់ព្រះ ដែលក្រោយមកបានប្រឆាំងនឹងព្រះគ្រីស្ទផ្ទាល់ នោះលាតត្រដាងនូវសភាពដ៏កំណាច ដែលមានកាន់តែអាក្រក់ជាងពីមុនទៅទៀត។
កាលដែលព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូល នោះមាតានិងបងប្អូនទ្រង់ក៏មកដល់ ឈរនៅខាងក្រៅ។ ដូច្នេះមនុស្សម្នាក់និយាយថា៖ «មើលន៏! ម្ដាយ នឹងប្អូនលោក ឈរនៅខាងក្រៅចង់និយាយនឹងលោក»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «តើអ្នកណាជាម្ដាយហើយជាប្អូនខ្ញុំ?» រួចទ្រង់ក៏លើកព្រះហស្តចង្អុលតំរង់ទៅពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «នុ៎ះន៏! ម្ដាយ ហើយនឹងប្អូនខ្ញុំ ដ្បិតអ្នកណា ដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ គឺអ្នកនោះហើយ ជាប្អូនប្រុសស្រី ហើយជាម្ដាយខ្ញុំវិញ»។ តាមរបៀបនេះ ព្រះយេស៊ូបង្ហាញថាទោះជាទ្រង់ជិតស្និទ្ធឬមានសាច់ញាតិក្ដី នោះទំនាក់ទំនងជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់គឺមានតម្លៃជាងនោះទៅទៀត។ ម៉ាថាយ ១២:៣៣-៥០; ម៉ាកុស ៣:៣១-៣៥; លូកា ៨:១៩-២១
▪ តើពួកផារីស៊ីមិនបានធ្វើឲ្យ«ដើមឈើ»និង«ផ្លែ»ទៅជាល្អយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើអ្វីជា«ទីសំគាល់របស់លោកយ៉ូណាស»? ហើយតើបានត្រូវបដិសេធចោលនោះក្រោយមកយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅសតវត្សទីមួយប្រៀបដូចជាបុរស ដែលមានវិញ្ញាណអាក្រក់បានចេញនោះ យ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់នូវទំនាក់ទំនងដ៏ជិតស្និទ្ធ ជាមួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នោះ?