ជំពូកទី៩៩
ព្រះយេស៊ូបង្រៀននៅក្រុងយេរីខូរ
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ព្រះយេស៊ូនិងហ្វូងមនុស្សដែលរួមដំណើរជាមួយនឹងទ្រង់មកដល់ក្រុងយេរីខូរ ដែលត្រូវធ្វើដំណើរអស់មួយថ្ងៃពីក្រុងយេរូសាឡិមទើបទៅដល់ទីក្រុងនោះ។ តាមមើលទៅ ក្រុងយេរីខូរមានពីរផ្នែក មួយផ្នែកបុរាណជារបស់ពួកសាសន៍យូដា ហើយមួយផ្នែកទៀតជាផ្នែកថ្មីជារបស់សាសន៍រ៉ូម ផ្នែកទាំងពីរមានចម្ងាយពីគ្នាប្រហែល១,៥គីឡូម៉ែត្រ។ កាលដែលហ្វូងមនុស្សធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងចាស់និងចូលក្នុងក្រុងថ្មី នោះមានមនុស្សខ្វាក់ពីរនាក់អង្គុយសុំទាននៅទីនោះ ពួកគេឮសម្លេងអ៊ូរអរជាខ្លាំង។ មនុស្សខ្វាក់ម្នាក់ឈ្មោះបារទីមេ។
ពេលពួកគេឮថាព្រះយេស៊ូទ្រង់យាងតាមទីនោះ បារទីមេនិងមិត្តរបស់គាត់ក៏ស្រែកឡើងថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌអើយ!»។ បណ្ដាជនបង្គាប់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ឲ្យអ្នកទាំងពីរនេះនៅស្ងៀម តែពួកគេស្រែករឹតតែខ្លាំងឡើងថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌអើយ! សូមទ្រង់ប្រោសមេត្ដាដល់យើងខ្ញុំផង»។
ព្រះយេស៊ូក៏ឈប់ពេលឮសម្លេងស្រែកឡូឡានេះ។ ទ្រង់សុំមនុស្សដែលរួមដំណើរឲ្យនាំអ្នកស្រែកនោះចូលមកជិតទ្រង់។ ពួកគេក៏ទៅហៅមនុស្សខ្វាក់មក ដោយប្រាប់ថា៖ «ចូរសង្ឃឹមចុះ! ហើយក្រោកឡើង លោកហៅឯង»។ បុរសខ្វាក់នេះមានចិត្តរំភើបណាស់ ក៏បោះអាវក្រៅចោល ស្ទុះក្រោកឡើង ដើរតំរង់ទៅរកព្រះយេស៊ូ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលសួរគាត់ថា៖ «តើចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីឲ្យអ្នក?»។
មនុស្សខ្វាក់ទាំងពីរនាក់នោះទូលឆ្លើយថា៖ «ឱព្រះម្ចាស់អើយ! សូមប្រោសឲ្យភ្នែកយើងខ្ញុំបានភ្លឺឡើងផង»។
ព្រះយេស៊ូមានព្រះទ័យអាណិតដល់ពួកគេពន់ពេក ក៏ពាល់ភ្នែករបស់ពួកគេ។ យោងទៅតាមកំណត់ហេតុរបស់ម៉ាកុស នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅមនុស្សខ្វាក់ម្នាក់ថា៖ «ទៅចុះ! សេចក្ដីជំនឿអ្នកបានសង្គ្រោះអ្នកហើយ»។ ស្រាប់តែភ្នែករបស់អ្នកសុំទានទាំងពីរនាក់បានភ្លឺឡើងភ្លាម ហើយពួកគេចាប់ផ្ដើមសរសើរដំកើងព្រះ។ នៅពេលបណ្ដាជនឃើញនូវអ្វីដែលបានកើតឡើង នោះពួកគេក៏សរសើរព្រះដែរ។ បារទីមេនិងមិត្តរបស់គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមដើរតាមព្រះយេស៊ូភ្លាម។
ពេលព្រះយេស៊ូដើរកាត់ក្រុងយេរីខូរ នោះមានមនុស្សច្រើនណាស់។ មនុស្សគ្រប់គ្នាចង់ឃើញបុគ្គលដែលបានប្រោសមនុស្សខ្វាក់ឲ្យបានភ្លឺនោះណាស់។ មនុស្សប្រជ្រៀតចូលមកជិតព្រះយេស៊ូជុំជិត ហើយជាលទ្ធផល នោះមនុស្សខ្លះមិនអាចមើលទ្រង់ឃើញទេ។ សាខេជាមេលើអ្នកយកពន្ធនៅម្ដុំក្រុងយេរីខូរ គាត់ក៏នៅក្នុងចំណោមបណ្ដាជននោះដែរ។ គាត់មានមាឌតូចណាស់ ដូច្នេះហើយគាត់មិនអាចមើលឃើញអ្វីឡើយ។
ដូច្នេះសាខេក៏រត់ទៅខាងមុខ ឡើងលើដើមល្វាដែលដុះនៅតាមផ្លូវព្រះយេស៊ូកំពុងតែយាងមកតាមនោះ។ នៅលើដើមនោះ គាត់អាចមើលឃើញអ្វីៗទាំងអស់។ កាលបណ្ដាជនចូលមកជិត នោះព្រះយេស៊ូក៏ងើបព្រះនេត្រឡើងទៅលើហើយមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «សាខេ! ចូរអ្នកចុះមកជាប្រញាប់ ដ្បិតថ្ងៃនេះ ខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅផ្ទះអ្នក»។ លោកសាខេក៏ចុះមកជាប្រញាប់ដោយអំណរ ហើយក៏ទៅផ្ទះដើម្បីរៀបចំទទួលព្រះយេស៊ូជាភ្ញៀវដ៏សំខាន់របស់គាត់។
ប៉ុន្តែ កាលមនុស្សទាំងអស់បានឃើញដូច្នោះ នោះពួកគេរអ៊ូរទាំរិះគន់ព្រះយេស៊ូ។ ពួកគេយល់ថា គឺមិនត្រឹមត្រូវទេ ដែលព្រះយេស៊ូយាងទៅផ្ទះមនុស្សមានបាបបែបនេះ។ ដ្បិតសាខេបានក្លាយទៅជាអ្នកមាន ដោយទារពន្ធបំបាត់គេក្នុងមុខរបរជាអ្នកយកពន្ធ។
មនុស្សជាច្រើនក៏ដើរតាម ហើយពេលព្រះយេស៊ូចូលផ្ទះរបស់សាខេ នោះពួកគេរអ៊ូរទាំរិះគន់ថា៖ «លោកបានចូលទៅស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះរបស់មនុស្សមានបាប»។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូឃើញថា សាខេអាចកែប្រែចិត្តបាន។ ហើយព្រះយេស៊ូមិនបានខកព្រះទ័យឡើយ ដ្បិតសាខេឈរទូលទ្រង់ថា៖ «មើល! ព្រះអម្ចាស់អើយ! ទូលបង្គំចែកទ្រព្យទូលបង្គំពាក់កណ្ដាលឲ្យដល់មនុស្សក្រីក្រ ហើយបើទូលបង្គំបានហូតពន្ធបំបាត់ចំពោះអ្នកណា នោះទូលបង្គំនឹងសងគេ១ជា៤វិញ»។
សាខេសឲ្យឃើញថាការប្រែចិត្តរបស់គាត់គឺស្មោះ ដោយចែកទ្រព្យរបស់គាត់ពាក់កណ្ដាលឲ្យដល់មនុស្សក្រីក្រ និងដោយប្រើទ្រព្យពាក់កណ្ដាលទៀតដើម្បីសងអស់អ្នកដែលគាត់បានបំបាត់នោះ។ តាមមើលទៅ គាត់អាចគិតពីបញ្ជីពន្ធរបស់គាត់ នូវទ្រព្យប៉ុន្មានដែលគាត់ជំពាក់មនុស្សទាំងនេះ។ ដូច្នេះគាត់ស្បថថានឹងសងគេមួយជាបួន ដើម្បីធ្វើតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ ដែលចែងថា៖ ‹បើអ្នកណាលួចចៀមគេ នោះត្រូវសងចៀមបួនឲ្យធួននឹងចៀមមួយ›។
ព្រះយេស៊ូមានការពេញព្រះទ័យនឹងសាខេណាស់ ដែលគាត់សន្យាថានឹងចែកទ្រព្យរបស់គាត់ដល់មនុស្សក្រីក្រ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ថ្ងៃនេះ! សេចក្ដីសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយ ពីព្រោះអ្នកនេះជាពូជលោកអ័ប្រាហាំដែរ ដ្បិតកូនមនុស្សបានមក ដើម្បីនឹងរកហើយជួយសង្គ្រោះដល់មនុស្សបាត់បង់»។
នៅពេលមុននេះ ព្រះយេស៊ូទើបពន្យល់នូវស្ថានភាពនៃ‹កូនវង្វេង› ក្នុងរឿងកូនបង្ហិនទ្រព្យ។ ឥឡូវនេះ យើងឃើញជីវិតពិតនៃមនុស្សវង្វេង ដែលរកឃើញវិញ។ ទោះជាមេដឹកនាំសាសនានិងអស់អ្នកដែលតាមពួកគេ រិះគន់ហើយរអ៊ូរទាំនឹងព្រះយេស៊ូដែលយកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងមនុស្ស ដូចជាសាខេជាដើមក្ដី ក៏ព្រះយេស៊ូនៅតែបន្តស្វែងរកកូនវង្វេងរបស់ពូជអ័ប្រាហាំទៀតដែរ។ ម៉ាថាយ ២០:២៩-៣៤; ម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២; លូកា ១៨:៣៥–១៩:១០; និក្ខមនំ ២២:១
▪ តាមមើលទៅ តើព្រះយេស៊ូជួបមនុស្សខ្វាក់សុំទាននៅកន្លែងណា? ហើយតើទ្រង់ធ្វើអ្វីឲ្យពួកគេ?
▪ តើសាខេជាអ្នកណា? ហើយហេតុអ្វីបានជាគាត់ឡើងដើមឈើដូច្នេះ?
▪ តើសាខេសឲ្យឃើញនូវការប្រែចិត្តរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើយើងអាចរៀនមេរៀនអ្វីពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូប្រព្រឹត្តនឹងសាខេ?