ភាគ១៣
ស្តេចល្អនិងស្តេចអាក្រក់
អ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបែងចែក។ តាំងពីគ្រានោះមក ស្តេចជាច្រើនគ្រប់គ្រងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយស្តេចភាគច្រើនគឺមិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះទេ។ ក្រុងយេរូសាឡិមបានត្រូវបំផ្លាញចោលដោយជនជាតិបាប៊ីឡូន
ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានទាយ នោះអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបែងចែកក្រោយពីសាឡូម៉ូនបោះបង់ចោលការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធ។ បុត្រគាត់ឈ្មោះរេហូបោមដែលគ្រប់គ្រងបន្ទាប់ពីគាត់ជាមនុស្សគ្មានមេត្ដា។ ដូច្នេះ កុលសម្ព័ន្ធ១០នៃអ៊ីស្រាអែលក៏បានបះបោរបង្កើតរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល។ កុលសម្ព័ន្ធពីរបន្តនៅស្មោះត្រង់នឹងវង្សត្រកូលរបស់ដាវីឌនៅក្រុងយេរូសាឡិម ដោយបង្កើតរាជាណាចក្រខាងត្បូងនៃយូដា។
រាជាណាចក្រទាំងពីរមានប្រវត្ដិដ៏ជ្រួលច្របល់។ មូលហេតុធំគឺដោយសារស្តេចដែលគ្មានជំនឿនិងមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ រាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែលមានបញ្ហាច្រើនជាងរាជាណាចក្រខាងត្បូងនៃយូដា ពីព្រោះស្តេចនៃរាជាណាចក្រខាងជើងបានជំរុញការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក្លែងក្លាយតាំងពីដំបូងមក។ ទោះជាមានអ្នកប្រកាសទំនាយដូចជាអេលីយ៉ានិងអេលីសេបានធ្វើការដែលប្រកបដោយឫទ្ធានុភាព ថែមទាំងបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញក៏ដោយ តែពួកអ៊ីស្រាអែលនៅតែត្រឡប់ទៅធ្វើអាក្រក់ដដែល។ នៅទីបំផុត ព្រះបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិអាសស៊ើរបំផ្លាញចោលរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល។
រាជាណាចក្រយូដានៅបានមួយសតវត្សរ៍យូរជាងរាជាណាចក្រខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល ប៉ុន្តែព្រះក៏បានដាក់ទោសពួកគេដែរ។ នៅរាជាណាចក្រយូដា មានតែស្តេចខ្លះប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើតាមការព្រមាននៃពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ ហើយបានខំព្យាយាមដឹកនាំបណ្ដាជនមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ ស្តេចយ៉ូសៀសបានចាប់ផ្ដើមសម្អាតការគោរពប្រណិប័តន៍មិនពិតចេញពីរាជាណាចក្រយូដា ហើយបានជួសជុលវិហារព្រះយេហូវ៉ា។ នៅពេលដែលរកឃើញសំណៅដើមនៃច្បាប់របស់ព្រះ ដែលលោកបានឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ នោះបានជំរុញចិត្តស្តេចយ៉ូសៀសយ៉ាងខ្លាំង ហើយហេតុនេះគាត់បានបង្កើនការកែលម្អក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។
ប៉ុន្តែ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ស្តេចបន្ទាប់ពីយ៉ូសៀសមិនបានធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អនោះទេ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិបាប៊ីឡូនច្បាំងឈ្នះរាជាណាចក្រយូដា បំផ្លាញចោលក្រុងយេរូសាឡិមនិងវិហារនៃក្រុងនោះ។ ពួកអ្នកដែលនៅរស់បានត្រូវចាប់យកទៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ ព្រះបានទាយថាពួកគេនឹងស្ថិតនៅទីនោះអស់រយៈពេល៧០ឆ្នាំ។ ក្នុងរយៈពេលនោះ ស្រុកយូដាបានត្រូវបោះបង់ចោល រហូតដល់ជនជាតិយូដាបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យត្រឡប់មកក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដូចដែលព្រះបានសន្យា។
ប៉ុន្តែ លែងមានស្តេចណាទៀតក្នុងវង្សត្រកូលដាវីឌដែលនឹងគ្រប់គ្រង រហូតដល់អ្នកសង្គ្រោះដែលបានត្រូវសន្យា ពោលគឺមេស្ស៊ីដែលបានត្រូវទាយទុកនោះ។ ស្តេចភាគច្រើនដែលគ្រប់គ្រងនៅក្រុងយេរូសាឡិម បានបង្ហាញឲ្យឃើញតាមរយៈអំពើអាក្រក់របស់ខ្លួនថាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងឡើយ។ មានតែមេស្ស៊ីប៉ុណ្ណោះដែលពិតជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រង។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅស្តេចចុងក្រោយនៃវង្សត្រកូលដាវីឌថា៖ «ចូរ . . . ដោះមកុដចេញ។ . . . ដរាបដល់អ្នកនោះកើតឡើង ដែលមានច្បាប់ទទួល រួចអញនឹងប្រគល់ដល់អ្នកនោះ»។—អេសេគាល ២១:២៦, ២៧
—មានមូលដ្ឋានលើពង្សាវតារក្សត្រទី១ ពង្សាវតារក្សត្រទី២ របាក្សត្រទី២ ជំពូក១០រហូតដល់៣៦ យេរេមា ២៥:៨-១១។