ជំពូកទី១៦
លោកយេស៊ូបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត
លោកយេស៊ូសម្អាតវិហារ
ក្រោយពីលោកយេស៊ូចូលរួមពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅភូមិកាណាហើយ លោកក៏ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងកាពើណិម។ ម្ដាយរបស់លោកនិងប្អូនប្រុសរបស់លោកឈ្មោះ យ៉ាកុប យ៉ូសែប ស៊ីម៉ូន និងយូដាសកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយនឹងលោក។
ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូធ្វើដំណើរទៅក្រុងកាពើណិម? ពីព្រោះអ្នកកាន់តាមថ្មីជាច្រើនរបស់លោករស់នៅក្នុងក្រុងកាពើណិមឬក្បែរនោះ ដូច្នេះលោកអាចបង្ហាត់បង្រៀនពួកគាត់ក្នុងតំបន់ទាំងនោះ។ បន្ថែមទៅទៀត ក្រុងនេះល្បី ហើយធំជាងក្រុងណាសារ៉ែតនិងភូមិកាណា។
អំឡុងពេលលោកយេស៊ូស្នាក់នៅក្រុងកាពើណិម លោកធ្វើការអស្ចារ្យផ្សេងទៀត។ ជាលទ្ធផល មនុស្សជាច្រើននៅក្រុងកាពើណិមនិងនៅជិតក្រុងនោះឮអំពីអ្វីដែលលោកបានធ្វើនៅទីនោះ។ មិនយូរក្រោយពីនោះ លោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោកដែលជាអ្នកធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ជនជាតិយូដា ត្រូវធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីចូលរួមបុណ្យរំលងសម្រាប់ឆ្នាំ៣០ គ.ស.។
ពេលនៅឯវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានឃើញលក្ខណៈដ៏អស្ចារ្យមួយរបស់លោក ដែលពួកគាត់មិនធ្លាប់ឃើញពីមុន។
ច្បាប់របស់ព្រះតម្រូវឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជូនសត្វជាគ្រឿងបូជានៅវិហារ ហើយអ្នកដែលចូលរួមត្រូវការអាហារក្នុងអំឡុងពេលស្នាក់នៅទីនោះ។ ដូច្នេះ សម្រាប់អ្នកដែលធ្វើដំណើរពីឆ្ងាយទៅក្រុងយេរូសាឡិម ច្បាប់របស់ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យយកប្រាក់ទៅជាមួយដើម្បីទិញ«គោ ឬចៀម»ឬពពែ និងរបស់ផ្សេងទៀតដែលចាំបាច់សម្រាប់ស្នាក់នៅក្នុងក្រុងនោះ។ (ចោទិយកថា ១៤:២៤-២៦) ដូច្នេះ ពួកឈ្មួញក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមលក់សត្វផ្សេងៗក្នុងទីធ្លាធំនៃវិហារ សម្រាប់ជូនជាគ្រឿងបូជា។ ឈ្មួញខ្លះកេងប្រវ័ញ្ចអ្នកទិញ ដោយដំឡើងថ្លៃយ៉ាងច្រើន។
ពេលឃើញដូចនោះ លោកយេស៊ូខឹងយ៉ាងខ្លាំង ហើយលោកចាក់កាក់របស់ពួកអ្នកដូរប្រាក់ចោល ក៏ផ្កាប់តុរបស់ពួកគេ ហើយដេញពួកគេទាំងអស់គ្នាចេញពីវិហារ។ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរយករបស់ទាំងនេះចេញទៅ! ឈប់យកកន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាខ្ញុំធ្វើជាកន្លែងលក់ដូរ!»។—យ៉ូហាន ២:១៦
ពេលអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូឃើញដូច្នេះ ពួកគាត់នឹកចាំអំពីទំនាយស្តីអំពីបុត្ររបស់ព្រះថា៖ «ខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់លោក»។ ប៉ុន្តែ ជនជាតិយូដាសួរលោកថា៖ «តើអ្នកមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីដើម្បីបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា អ្នកមានសិទ្ធិធ្វើការទាំងនេះ?»។ លោកយេស៊ូតបឆ្លើយថា៖ «ចូររុះវិហារនេះចោល ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃ»។—យ៉ូហាន ២:១៧-១៩; ទំនុកតម្កើង ៦៩:៩
ជនជាតិយូដាស្មានថាលោកយេស៊ូសំដៅទៅលើវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ដូច្នេះពួកគេសួរលោកថា៖ «វិហារនេះបានត្រូវសង់ក្នុងរយៈពេលសែសិបប្រាំមួយឆ្នាំ ដូច្នេះតើអ្នកអាចធ្វើឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃដូចម្ដេចបាន?»។ (យ៉ូហាន ២:២០) ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូកំពុងសំដៅទៅលើរូបកាយរបស់លោកដែលប្រៀបដូចជាវិហារ។ បីឆ្នាំក្រោយមក អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបាននឹកឃើញពាក្យទាំងនេះ ពេលលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។