យ៉ូបបានស៊ូទ្រាំ—យើងក៏អាចស៊ូទ្រាំបានដែរ!
«មើល! យើងហៅពួកអ្នកដែលចេះស៊ូទ្រាំ ថាជាអ្នកមានសុភមង្គល»។—យ៉ាកុប ៥:១១, ពថ
១. តើជនគ្រីស្ទានចំណាស់ម្នាក់បានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាខ្លះអំពីសេចក្ដីទុក្ខលំបាករបស់គាត់?
‹អារក្សវាដេញតាមខ្ញុំ! ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចយ៉ូបដែរ›! អាឡិកស្សាឌឺ ហ៊ូ ម៉ាក់មិល្លិន បាននិយាយពាក្យសម្ដីទាំងនេះប្រាប់ទៅមិត្តជិតដិតរបស់គាត់ម្នាក់នៅឯមន្ទីរចាត់ការនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ បងប្រុសម៉ាក់មិល្លិនបានបញ្ចប់ជីវិតរបស់គាត់នៅលើផែនដីនៅខែសីហា ថ្ងៃទី២៦ ឆ្នាំ១៩៦៦ កាលដែលមានអាយុ៨៩ឆ្នាំ។ គាត់បានដឹងថាកិត្ដិយសចំពោះកិច្ចបំរើស្មោះត្រង់នៃពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងដូចគាត់នឹងទៅ«តាមគេជាប់»។ (វិវរណៈ ១៤:១៣) មែនហើយ ពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងនឹងបន្តកិច្ចបំរើព្រះយេហូវ៉ា តាមរយៈសេចក្ដីរស់ឡើងវិញ ជាជីវិតអមតៈនៅលើស្ថានសួគ៌។ មិត្តរបស់គាត់ទាំងឡាយមានសេចក្ដីអំណរណាស់ ដែលបងប្រុសម៉ាក់មិល្លិនបានទទួលរង្វាន់នោះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងកំឡុងឆ្នាំចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់គាត់នៅលើផែនដី គាត់មានសេចក្ដីទុក្ខលំបាកជាច្រើន រួមទាំងបញ្ហាខាងសុខភាព ដែលធ្វើឲ្យគាត់ដឹងយ៉ាងច្បាស់នូវការប៉ុនប៉ងរបស់សាតាំង ដើម្បីបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះ។
២, ៣. តើយ៉ូបជាអ្នកណា?
២ កាលដែលបងប្រុសម៉ាក់មិល្លិនបានមានប្រសាសន៍ថា គាត់មានអារម្មណ៍ដូចយ៉ូបនោះ គឺគាត់សំដៅទៅបុរសម្នាក់ ដែលបានស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងនៃជំនឿដ៏ធំ។ យ៉ូបបានរស់នៅក្នុង«ស្រុកអ៊ូស»គឺប្រហែលជានៅទិសខាងជើងនៃប្រទេសអារ៉ាប៊ី។ គាត់ជាកូនចៅរបស់សិម ដែលជាកូនប្រុសរបស់លោកណូអេ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលបានថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា។ ការសាកល្បងរបស់យ៉ូប ប្រហែលជាបានកើតឡើងនៅចន្លោះមរណភាពនៃយ៉ូសែបនិងគ្រាដែលម៉ូសេបានបង្ហាញថាខ្លួនគាត់ជាមនុស្សទៀងត្រង់។ ក្នុងកំឡុងពេលនោះ គ្មានអ្នកណាមួយនៅលើផែនដីមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះស្មើនឹងយ៉ូបឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ទុកយ៉ូបជាអ្នកដែលមិនអាចបន្ទោសបាន ទៀងត្រង់ ហើយកោតខ្លាចដល់ព្រះ។—យ៉ូប ១:១, ៨
៣ ជាអ្នក«ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៃអស់ទាំងពួកបូព៌ាប្រទេស» យ៉ូបមានអ្នកបំរើជាច្រើន ហើយបសុសត្វរបស់គាត់មានចំនួន១១.៥០០ក្បាល។ ប៉ុន្តែភោគទ្រព្យខាងវិញ្ញាណគឺសំខាន់ជាទីបំផុតចំពោះគាត់។ ដូចឪពុកទាំងឡាយដែលគោរពព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ យ៉ូបច្បាស់ជាបានបង្រៀនកូនប្រុសប្រាំពីរនាក់និងកូនស្រីបីនាក់របស់គាត់អំពីព្រះយេហូវ៉ាហើយ។ សូម្បីតែក្រោយពីពួកគេលែងរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់ក្ដី ក៏គាត់បានធ្វើជាសង្ឃសំរាប់គ្រួសារ ដោយថ្វាយយញ្ញបូជាសំរាប់ពួកគេ ក្រែងលោពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប។—យ៉ូប ១:២-៥
៤. (ក) ហេតុអ្វីក៏ពួកជនគ្រីស្ទានដែលរងទុក្ខវេទនាគួរតែយកយ៉ូបមកពិនិត្យពិច័យ? (ខ) ស្តីអំពីយ៉ូប តើមានសំនួរអ្វីខ្លះដែលយើងនឹងពិនិត្យពិច័យ?
៤ ចំពោះជនគ្រីស្ទានណាដែលបានរងទុក្ខវេទនា យ៉ូបជាបុគ្គលម្នាក់ដែលគេគួរតែយកមកពិនិត្យពិច័យ ដើម្បីឲ្យពង្រឹងកំឡាំងចិត្តគេឲ្យចេះស៊ូទ្រាំដោយអត់ធ្មត់។ សិស្សយ៉ាកុបបានសរសេរថា៖ «មើល! យើងហៅពួកអ្នកដែលចេះស៊ូទ្រាំ ថាជាអ្នកមានសុភមង្គល។ អ្នករាល់គ្នាបានឮអំពីការស៊ូទ្រាំរបស់លោកយ៉ូបហើយៗក៏បានឃើញនូវលទ្ធផលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឲ្យ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងថ្នាក់ថ្នម និងមេត្ដាករុណាយ៉ាងក្រៃលែង»។ (យ៉ាកុប ៥:១១, ពថ ) ដូចយ៉ូប ពួកអ្នកកាន់តាមចាក់ប្រេងតាំងរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងពួក«ហ្វូងធំ»នៅបច្ចុប្បន្ននេះ ត្រូវការការស៊ូទ្រាំដើម្បីដោះស្រាយឲ្យបានជោគជ័យនឹងការសាកល្បងនៃជំនឿរបស់គេដែរ។ (វិវរណៈ ៧:១-៩) ដូច្នេះ តើការសាកល្បងអ្វីខ្លះ ដែលយ៉ូបបានស៊ូទ្រាំនោះ? ហេតុអ្វីក៏ការសាកល្បងនោះបានកើតឡើង? ហើយតើតាមរបៀបណា ដែលយើងអាចមានប្រយោជន៍ពីការពិសោធន៍របស់គាត់?
រឿងចំណោទដ៏សំខាន់មួយ
៥. តើអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ ដែលយ៉ូបមិនបានដឹងនោះ?
៥ រឿងចំណោទដ៏ធំមួយហៀបនឹងកើតឡើងនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ ដែលយ៉ូបមិនបានដឹងអ្វីឡើយ។ នៅថ្ងៃមួយ«ពួកកូនព្រះបានទៅគាល់នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា»។ (យ៉ូប ១:៦) រាជបុត្រាតែមួយគត់ដែលកើតផ្ទាល់ពីព្រះ ជាព្រះបន្ទូលបាននៅទីនោះ។ (យ៉ូហាន ១:១-៣) ពួកទេវតាសុចរិតនិងពួកទេវតាដែលបានបះបោរដែលជា‹ពួកកូនរបស់ព្រះ›ក៏មានវត្តមាននៅទីនោះដែរ។ (លោកុប្បត្តិ ៦:១-៣) សាតាំងក៏បាននៅទីនោះដែរ ពីព្រោះការដេញវាចេញពីស្ថានសួគ៌មិនទាន់បានកើតឡើង រហូតដល់ក្រោយពីការស្ថាបនាឡើងព្រះរាជាណាចក្រនៅឆ្នាំ១៩១៤។ (វិវរណៈ ១២:១-១២) នៅសម័យយ៉ូប សាតាំងបានចោទរឿងចំណោទដ៏សំខាន់មួយ។ វាហៀបនឹងបញ្ចេញការសង្ស័យអំពីភាពត្រឹមត្រូវនៃអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទៅលើសត្តនិករទាំងអស់របស់ទ្រង់។
៦. តើសាតាំងបានខំព្យាយាមធ្វើអ្វី ហើយតើវានិយាយបង្ខូចព្រះយេហូវ៉ាដោយយ៉ាងណា?
៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលសួរថា៖ ‹តើឯងមកពីណា›? សាតាំងបានទូលឆ្លើយថា៖ «មកពីដើរចុះឡើងទៅមកនៅផែនដី»។ (យ៉ូប ១:៧) វាបានខំស្វែងរកត្របាក់បុគ្គលណាម្នាក់។ (ពេត្រុសទី១ ៥:៨, ៩) ដោយបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍នៃពួកបុគ្គលដែលកំពុងតែបំរើព្រះយេហូវ៉ា សាតាំងចង់បញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា គ្មានអ្នកណាម្នាក់នឹងបំរើព្រះឲ្យបានពេញលេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់បានទេ។ ក្នុងការប្រឈមទល់នឹងរឿងចំណោទនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលសួរសាតាំងថា៖ ‹តើឯងបានសង្កេតមើលយ៉ូប ជាអ្នកបំរើអញឬទេ ដ្បិតគ្មានអ្នកណាមួយ នៅផែនដីឲ្យដូចគាត់ឡើយ ជាអ្នកដែលគ្រប់ល័ក្ខណ៍ហើយទៀងត្រង់ ក៏កោតខ្លាចដល់ព្រះហើយចៀសចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ផង›? (យ៉ូប ១:៨) យ៉ូបបានអនុលោមទៅតាមបមាណីយរបស់ព្រះបានទាំងអស់ ថ្វីបើគាត់ជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី។ (ទំនុកដំកើង ១០៣:១០-១៤) ប៉ុន្តែសាតាំងបានស៊កសំដីថា៖ «ដែលយ៉ូបកោតខ្លាចដល់ព្រះអង្គ តើឥតមានប្រយោជន៍ទេឬ? តើទ្រង់មិនបានធ្វើរបងព័ទ្ធជុំវិញ ព្រមទាំងគ្រួ នឹងរបស់ដែលគាត់មានទាំងប៉ុន្មានផងទេឬអី? ទ្រង់បានប្រទានពរ ដល់ការដែលដៃគាត់ធ្វើ ទ្រព្យសម្បត្ដិគាត់ក៏បានចំរើនឡើងនៅលើផែនដី»។ (យ៉ូប ១:៩, ១០) ដូច្នេះ អារក្សបាននិយាយបង្ខូចព្រះយេហូវ៉ា ដោយផ្ដោះផ្ដងថាគ្មានអ្នកណាម្នាក់ស្រឡាញ់និងថ្វាយបង្គំទ្រង់ ពីចិត្តដោយអបអរដល់ឋានៈនិងគុណសម្បត្ដិរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ប៉ុន្តែវានិយាយផ្ដោះផ្ដងទៀតថា ព្រះសូកសត្តនិករឲ្យបំរើទ្រង់វិញ។ សាតាំងចោទថាយ៉ូបបានបំរើព្រះដើម្បីតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនមែនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេ។
សាតាំងវាយប្រហារ!
៧. តើតាមវិធីណាដែលអារក្សបានប្រកួតនឹងព្រះ ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយយ៉ាងណា?
៧ សាតាំងបានទូលថា៖ «ដូច្នេះ ចូរទ្រង់គ្រាន់តែលូកព្រះហស្ត ទៅពាល់របស់ផងគាត់ទាំងប៉ុន្មានចុះ នោះគាត់នឹងប្រមាថដល់ទ្រង់ នៅចំពោះព្រះភក្ដ្រ»។ តើព្រះទ្រង់នឹងតបឆ្លើយដល់ការប្រកួតដ៏ប្រមាថនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «មើល! អញប្រគល់របស់ដែលគាត់មានទាំងប៉ុន្មាន ទៅក្នុងអំណាចឯងហើយ កុំឲ្យតែដាក់ដៃលើខ្លួនគាត់ឡើយ»! អារក្សវាបាននិយាយថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលយ៉ូបមានគឺព្រះបានប្រទានពរឲ្យមានជាច្រើន ព្រមទាំងបានដាក់របងការពារឲ្យទៀតផង។ ព្រះទ្រង់នឹងអនុញ្ញាតឲ្យយ៉ូបរងទុក្ខ តែទ្រង់ហាមមិនឲ្យសាតាំងដាក់ដៃប៉ះពាល់ទៅលើរូបរាងកាយគាត់ឡើយ។ ក្នុងការប្ដេជ្ញាដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ សាតាំងក៏បានចេញពីសភានោះទៅ។—យ៉ូប ១:១១, ១២
៨. (ក) តើយ៉ូបបានបាត់បង់ទ្រព្យអ្វីខ្លះ? (ខ) តើ«ភ្លើងរបស់ព្រះ»តាមការពិតជាអ្វី?
៨ មិនយូរប៉ុន្មាន សាតាំងក៏ចាប់ផ្ដើមការវាយប្រហាររបស់វា។ អ្នកបំរើរបស់យ៉ូបម្នាក់បានមកជំរាបប្រាប់ពត៌មានដ៏អាក្រក់នេះថា៖ «កំពុងដែលគោនៅភ្ជួរ ហើយហ្វូងលារកស៊ីជិតខាង នោះស្រាប់តែពួកសាសន៍សេបា មកប្លន់ពង្រត់យកទៅ ក៏បានកាប់សំឡាប់ពួកបាវព្រាវ ដោយមុខដាវ»។ (យ៉ូប ១:១៣-១៥) របងការពារនៅជុំវិញទ្រព្យរបស់យ៉ូបត្រូវបានដកចេញ។ សឹងតែមួយរំពេចនោះ អារក្សបានប្រើអំណាចរបស់វា ពីព្រោះអ្នកបំរើម្នាក់ទៀតបានរាយការណ៍ថា៖ «ភ្លើងរបស់ព្រះបានធ្លាក់ពីលើមេឃមកបញ្ឆេះហ្វូងចៀម នឹងពួកបាវព្រាវអស់ទៅហើយ»។ (យ៉ូប ១:១៦) ជាការឃោរឃៅមែន ដែលវាបានធ្វើឲ្យការណ៍នេះហាក់បីដូចជាព្រះជាដើមហេតុចំពោះវិបត្ដិភ័យទៅលើអ្នកបំរើផ្ទាល់របស់ទ្រង់! ដោយផ្លេកបន្ទោរមកពីស្ថានសួគ៌ គេអាចបន្ទោសទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្រួល ប៉ុន្តែតាមការពិត ភ្លើងនោះគឺបានមកពីប្រភពរបស់អារក្សទេ។
៩. តើការហិនហោចខាងសេដ្ឋកិច្ចមានអានុភាពយ៉ាងណាទៅលើទំនាក់ទំនងរបស់យ៉ូបជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា?
៩ កាលដែលសាតាំងបានបន្តការវាយប្រហាររបស់វា អ្នកបំរើម្នាក់ទៀតបានរាយការណ៍ថា ពួកសាសន៍ខាល់ដេបានមកប្លន់ពង្រត់យកអូដ្ឋរបស់យ៉ូប និងបានសម្លាប់ពួកអ្នកបំរើទាំងអស់ហើយ។ (យ៉ូប ១:១៧) ថ្វីបើយ៉ូបបានមានការហិនហោចខាងសេដ្ឋកិច្ចក្ដី ការនេះមិនបានធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះបាក់បែកទេ។ តើអ្នកអាចស៊ូទ្រាំនឹងការបាត់បង់ទ្រព្យដ៏សម្បើម ដោយមិនបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាបានទេ?
ព្រឹត្ដិការណ៍ដែលរឹតតែខ្លោចផ្សា
១០, ១១. (ក) តើមានអ្វីកើតឡើងដល់កូនចៅដប់នាក់របស់យ៉ូប? (ខ) ក្រោយពីសេចក្ដីស្លាប់នៃកូនចៅរបស់យ៉ូបដែលគួរឲ្យខ្លោចផ្សានោះ តើគាត់មានចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងណា?
១០ អារក្សមិនទាន់ចប់វាយប្រហារយ៉ូបទេ។ នៅមានអ្នកបំរើម្នាក់ទៀតបានរាយការណ៍ថា៖ «ពួកកូនប្រុសកូនស្រីរបស់លោកកំពុងតែបរិភោគ នៅផ្ទះបងច្បង។ ស្រាប់តែមានខ្យល់គំហុកជាខ្លាំងបក់មកពីទីរហោស្ថាន បោកប្រមុំផ្ទះទាំង៤ជ្រុង រំលំទៅលើកូនលោកស្លាប់អស់ទៅហើយ។ មានតែខ្ញុំ១ទេ ដែលរួច ដើម្បីមកជំរាបលោក»។ (យ៉ូប ១:១៨, ១៩) អ្នកឲ្យការណ៍មិនពិតប្រហែលជាមានប្រសាសន៍ថា ហាយនភាពនោះត្រូវបានបណ្ដាលមកដោយខ្យល់ដែលជា‹ការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះ›។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អំណាចរបស់អារក្សបានប៉ះពាល់ទៅលើកន្លែងដែលងាយធ្វើឲ្យយ៉ូបឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង។
១១ ដោយមានទុក្ខសោក យ៉ូប‹បានហែកអាវខ្លួន ហើយកោរសក់ រួចផ្ដួលខ្លួនក្រាបចុះដល់ដីថ្វាយបង្គំ›។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរស្ដាប់ពាក្យរបស់គាត់ចុះ៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រទានមក ហើយទ្រង់ក៏បានដកយកទៅវិញ សូមឲ្យព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាបានព្រះពរចុះ»។ ដំណើររឿងបន្ថែមទៀតថា៖ «ក្នុងគ្រប់សេចក្ដីទាំងនេះយ៉ូបមិនបានធ្វើបាបឡើយ ក៏មិនបានប្រកាន់ទោសដល់ព្រះដែរ»។ (យ៉ូប ១:២០-២២) សាតាំងក៏ត្រូវបានបរាជ័យនៅលើកនេះទៀត។ ចុះយ៉ាងណាវិញដែរ បើសិនជាយើងមានអ្នកណាមួយបានស្លាប់ចោលហើយមានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំង ជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះម្នាក់នោះ? ភក្ដីភាពដែលអអញនិយមដល់ព្រះយេហូវ៉ា និងការទុកចិត្តទៅលើទ្រង់នឹងជួយយើងឲ្យចេះស៊ូទ្រាំបាន ជាអ្នកមានចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍ម្នាក់ ដូចលោកយ៉ូបដែរ។ ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំង និងពួកគូកនរបស់គេដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅលើផែនដីនេះ ច្បាស់ជាបានទទួលការសម្រាលទុក្ខនិងការលើកទឹកចិត្តជាមិនខាន ពីដំណើររឿងនៃការស៊ូទ្រាំរបស់លោកយ៉ូប។
រឿងចំណោទមានសភាពកាន់តែខ្លាំងឡើង
១២, ១៣. នៅក្នុងសភាមួយទៀតក្នុងស្ថានសួគ៌ តើសាតាំងបានស្នើសុំអ្វី ហើយតើព្រះបានតបឆ្លើយយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ មិនយូរប៉ុន្មាន ព្រះយេហូវ៉ាក៏ហៅប្រជុំមួយទៀតនៅក្នុងទីលានសួគ៌ា។ យ៉ូបបានក្លាយទៅជាអ្នកគ្មានកូនចៅ ជាបុរសទ័លក្រ ដែលហាក់បីដូចជាព្រះបានធ្វើឲ្យមានទុក្ខវេទនា ប៉ុន្តែគាត់នៅតែមានចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍ដដែល។ ប្រាកដហើយ សាតាំងមិនសារភាពថា ការចោទប្រឆាំងរបស់វាចំពោះព្រះនិងយ៉ូប ជាការខុសទេ។ ឥឡូវនេះ‹ពួកកូនព្រះ›ហៀបនឹងឮការប្រកែកនិងការឆ្លើយតប កាលដែលព្រះយេហូវ៉ាចាត់វិធានការនឹងអារក្ស ដើម្បីនឹងយករឿងចំណោទមកដោះស្រាយផ្ដាច់ព្រ័ត្រ។
១៣ ក្នុងការជំនុំជំរះសាតាំង ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលសួរថា៖ ‹តើឯងមកពីណា›? តើវាឆ្លើយយ៉ាងណា? គឺ«មកពីដើរចុះឡើងទៅមកនៅផែនដី»។ ម្ដងនេះទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានបំបែរសតិអារម្មណ៍ទៅឯយ៉ូបជាអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ ដែលមិនអាចបន្ទោសបាន ទៀងត្រង់ និងចេះកោតខ្លាចព្រះ ដែលនៅកាន់ចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។ អារក្សបានទូលឆ្លើយថា៖ «ស្បែកឲ្យធួននឹងស្បែកចុះ មនុស្សនឹងសុខចិត្តលះបង់ទាំងអស់ចោល ដើម្បីឲ្យបានជីវិតគង់នៅ ចូរទ្រង់គ្រាន់តែលូកព្រះហស្តទៅពាល់ដល់ឆ្អឹង នឹងសាច់គាត់ចុះ នោះគាត់នឹងប្រមាថដល់ទ្រង់ នៅចំពោះព្រះភក្ដ្រ»។ ដូច្នេះព្រះបានមានបន្ទូលថា៖ «អញប្រគល់គាត់ទៅក្នុងអំណាចឯងទៀត ចូរប្រណីដល់តែជីវិតគាត់ប៉ុណ្ណោះ»! (យ៉ូប ២:២-៦) ដោយនិយាយផ្ដោះផ្ដងថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនទាន់ដកយករបងការពារចេញទាំងអស់ទេនោះ សាតាំងបានទាមទារចង់ធ្វើគ្រោះថ្នាក់ដល់ឆ្អឹងនិងសាច់របស់យ៉ូប។ ព្រះមិនអនុញ្ញាតឲ្យអារក្សសម្លាប់លោកយ៉ូបឡើយ ប៉ុន្តែសាតាំងដឹងថា រោគខាងរូបកាយនឹងធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចាប់ ហើយនឹងធ្វើឲ្យគាត់គិតថា គាត់កំពុងតែរងទុក្ខទណ្ឌកម្មពីព្រះ ដោយសារអំពើបាបសម្ងាត់ណាមួយ។
១៤. តើសាតាំងបានបៀតបៀនយ៉ូបនឹងអ្វី ហើយហេតុអ្វីក៏គ្មានមនុស្សណាអាចផ្ដល់ការធូរស្បើយដល់អ្នករងទុក្ខបាន?
១៤ ក្រោយពីបានអនុញ្ញាតឲ្យចាកចេញពីសភានោះហើយ សាតាំងក៏បន្តកិច្ចការរបស់វាយ៉ាងឃោរឃៅ។ វាបានបៀតបៀនយ៉ូបឲ្យ«កើតដំបៅដ៏អាក្រក់ ចាប់តាំងពីបាតជើងរហូតដល់ក្រយៅក្បាល»។ យ៉ូបបានស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង កាលដែលគាត់បានអង្គុយនៅក្នុងផេះ ហើយយកអំបែងឆ្នាំងមកកោសខ្លួននោះ! (យ៉ូប ២:៧, ៨) គ្មានគ្រូពេទ្យមនុស្សណាអាចធ្វើឲ្យធូរស្បើយដល់ការឈឺចាប់ដ៏អាក្រក់ ដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមនិងគួរឲ្យអាម៉ាស់មុខនេះបានឡើយ ពីព្រោះដំបៅដ៏អាក្រក់នេះបានបណ្ដាលមកដោយអំណាចរបស់សាតាំង។ មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេ ដែលអាចធ្វើឲ្យយ៉ូបជាវិញបាន។ បើសិនអ្នកជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះម្នាក់ដែលមានជម្ងឺនោះ ចូរកុំភ្លេចថាព្រះអាចជួយអ្នកឲ្យចេះស៊ូទ្រាំបាន ហើយអាចប្រទានឲ្យជីវិតដល់អ្នកនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដែលគ្មានជម្ងឺ។—ទំនុកដំកើង ៤១:១-៣; អេសាយ ៣៣:២៤
១៥. តើប្រពន្ធរបស់យ៉ូបជម្រុញគាត់ឲ្យធ្វើអ្វី តើគាត់បានប្រតិកម្មយ៉ាងណា?
១៥ នៅទីបំផុត ប្រពន្ធរបស់យ៉ូបបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹តើអ្នកនៅតែរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍ទៀតឬ ចូរប្រមាថដល់ព្រះ ហើយស្លាប់ទៅចុះ›! ‹ចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍›មានន័យថាចិត្តភក្ដីដែលគ្មានបន្ទោស ហើយនាងប្រហែលជានិយាយចំអកបញ្ឈឺចិត្តដើម្បីឲ្យយ៉ូបប្រមាថព្រះ។ ប៉ុន្តែគាត់បានតបឆ្លើយថា៖ «ឯងនិយាយដូចជាស្រីឆោតល្ងង់ទេ ម៉េច យើងទទួលសេចក្ដីល្អមកពីព្រះ តើមិនត្រូវទទួលសេចក្ដីអាក្រក់ដែរទេឬ»? សូម្បីតែកលល្បិចរបស់សាតាំងនេះ ក៏ពុំបានជោគជ័យដែរ ពីព្រោះយើងត្រូវបានប្រាប់ថា៖ «ក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទាំងនោះ យ៉ូបមិនបានធ្វើឲ្យខ្លួនសៅហ្មង ដោយបបូរមាត់ទេ»។ (យ៉ូប ២:៩, ១០) ឧបមាថា សមាជិកដែលប្រឆាំងក្នុងគ្រួសារនិយាយថា យើងបានធ្វើឲ្យខ្លួនអស់កំឡាំងក្នុងសកម្មភាពគ្រីស្ទានដែលឥតប្រយោជន៍ ហើយដាស់តឿនយើងឲ្យលះបង់ព្រះយេហូវ៉ាចោលនោះ យើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងការសាកល្បងបែបនេះដូចយ៉ូបបានដែរ ពីព្រោះយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាហើយចង់សរសើរព្រះនាមបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។—ទំនុកដំកើង ១៤៥:១, ២; ហេព្រើរ ១៣:១៥
បុរសក្លែងក្លាយដែលក្រអឺតក្រអោងបីនាក់
១៦. តើអ្នកណាដែលតាំងខ្លួនបានមកសម្រាលទុក្ខឲ្យយ៉ូប ប៉ុន្តែតើសាតាំងបានប្រើពួកគេយ៉ាងណា?
១៦ គ្រោងការណ៍របស់សាតាំងមួយទៀត គឺមានបុរសបីនាក់ដែលតាំងខ្លួនជា«មិត្រសំឡាញ់»បានមកជួយសម្រាលទុក្ខយ៉ូប។ បុរសម្នាក់ឈ្មោះអេលីផាស ដែលប្រហែលជាកូនចៅនៃអ័ប្រាហាំតាមរយៈអេសាវ។ ដោយព្រោះតែអេលីផាសជាអ្នកនិយាយមុនគេ គាត់ប្រហែលជាមានចំណាស់ជាងគេហើយ។ ប៊ីលដាឌជាកូនចៅនៃស៊ូអាក៏នៅទីនោះដែរ ជាកូនប្រុសរបស់អ័ប្រាហាំម្នាក់តាមរយៈកិទូរា។ បុរសទីបីគឺសូផារ បានហៅជាន៉ាអាម៉ាដើម្បីនឹងសម្គាល់គ្រួសាររបស់គាត់ឬកន្លែងនៃទីលំនៅ ប្រហែលជានៅទិសខាងជើងឈៀងខាងលិចនៃប្រទេសអារ៉ាប៊ី។ (យ៉ូប ២:១១; លោកុប្បត្តិ ២៥:១, ២; ៣៦:៤, ១១) ដូចអស់អ្នកដែលខំព្យាយាមឲ្យស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាលះបង់ចោលព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ សាតាំងក៏បានប្រើបុរសបីនាក់នេះ ក្នុងការខំព្យាយាមធ្វើឲ្យយ៉ូបសារភាពកំហុសចំពោះការចោទមិនត្រឹមត្រូវ ហើយឲ្យបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់គាត់ដែរ។
១៧. តើបុរសបីនាក់ដែលមកលេងបានធ្វើអ្វី ហើយអស់រយៈប្រាំពីរថ្ងៃនិងប្រាំពីរយប់ តើពួកគេមិនបានធ្វើអ្វី?
១៧ បុរសបីនាក់នេះបានសម្ញែងឲ្យគេឃើញនៃសមានចិត្តរបស់ខ្លួន ដោយធ្វើជាយំ ហែកអាវ ហើយបាចធូលីដីទៅលើក្បាលរបស់គេផង។ ប៉ុន្តែរួចមក ពួកគេបានអង្គុយជាមួយយ៉ូបអស់ប្រាំពីរថ្ងៃប្រាំពីរយប់ ដោយឥតមានអ្នកណាម្នាក់និយាយពាក្យសម្រាលទុក្ខមួយមាត់សោះ! (យ៉ូប ២:១២, ១៣; លូកា ១៨:១០-១៤) បុរសក្លែងក្លាយដែលក្រអឺតក្រអោងបីនាក់នេះពុំមានភាពវិញ្ញាណឡើយ ដូច្នេះហើយពួកគេគ្មានអ្វីល្អៗនឹងនិយាយអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ឡើយ។ តែពួកគេចេះតែធ្វើការសន្និដ្ឋានខុស ហើយប្រុងប្រៀបខ្លួននឹងប្រើការសន្និដ្ឋាននេះប្រឆាំងនឹងយ៉ូប ពេលដែលគេបានសម្ញែងឲ្យឃើញការទុក្ខព្រួយជាសាធារណៈរបស់គេរួច។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដែរ មុននឹងការស្ងប់ស្ងៀមប្រាំពីរថ្ងៃនោះបានចប់ យុវជនម្នាក់ឈ្មោះអេលីហ៊ូវបានមកអង្គុយនៅកន្លែងដែលគាត់អាចឮការសន្ទនាពីចម្ងាយ។
១៨. ហេតុអ្វីក៏យ៉ូបចង់ស្លាប់ដើម្បីឲ្យបានសន្ដិភាព?
១៨ នៅទីបំផុត យ៉ូបក៏លែងនៅស្ងៀមបានទៀត។ ដោយសារតែបុរសបីនាក់នោះពុំបានជួយសម្រាលទុក្ខដល់គាត់ គាត់ក៏ដាក់បណ្ដាសាដល់ថ្ងៃកំណើតរបស់ខ្លួន ហើយបានងឿងឆ្ងល់នូវហេតុអ្វីបានជាជីវិតដ៏វេទនារបស់គាត់នៅមានដ៏យូរម្ល៉េះ។ គាត់ចង់ស្លាប់ដើម្បីឲ្យបានសន្ដិភាព ដោយមិននឹកស្មានថា គាត់នឹងមានសេចក្ដីអំណរទៀតមុននឹងគាត់ស្លាប់ ពីព្រោះឥឡូវនេះ គាត់ជាមនុស្សទុគ៌ត ហើយកូនចៅស្លាប់ចោលអស់ ព្រមទាំងឈឺយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរផង។ ប៉ុន្តែ ព្រះមិនបណ្ដោយឲ្យអារក្សធ្វើគ្រោះថ្នាក់ដល់យ៉ូបរហូតដល់ស្លាប់ឡើយ។—យ៉ូប ៣:១-២៦
ការវាយប្រហាររបស់អ្នកចោទប្រកាន់យ៉ូប
១៩. តើអេលីផាសបានចោទប្រកាន់ដោយមិនពិតថាយ៉ូបធ្វើអ្វីខ្លះ?
១៩ អេលីផាសបាននិយាយមុនគេជារៀងរាល់ដងក្នុងកិច្ចពិភាក្សាតទល់គ្នាទាំងបីទឹក ដែលបានសាកល្បងមើលចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យ៉ូបតទៅទៀត។ ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងទីមួយ អេលីផាសបានសួរថា៖ «តើមានកន្លែងណា ដែលមនុស្សទៀងត្រង់ត្រូវកាត់ចេញនោះ»? គាត់បានសន្និដ្ឋានថា យ៉ូបច្បាស់ជាបានធ្វើអ្វីមួយដ៏អាក្រក់ហើយបានជាគាត់ទទួលទណ្ឌកម្មពីព្រះនោះ។ (យ៉ូបជំពូក ៤, ៥) ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងទីពីរ អេលីផាសបានចំអកដល់ប្រាជ្ញារបស់យ៉ូប ហើយបានសួរថា៖ «តើអ្នកចេះអ្វីដែលពួកយើងមិនចេះដែរ»? អេលីផាសបាននិយាយផ្ដោះផ្ដង ថាយ៉ូបខំព្យាយាមកាន់ឫកខ្ពស់ស្មើនឹងព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដា។ ក្នុងការបញ្ចប់ការវាយប្រហារលើកទីពីរនេះ គាត់បានពិពណ៌នាអំពីយ៉ូប ជាអ្នកមានទោសនៃការបះបោរជំនឿ ការសូកប៉ាន់ និងការបោកបញ្ឆោត។ (យ៉ូបជំពូក ១៥) ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងចុងបញ្ចប់របស់គាត់ អេលីផាសបានចោទប្រកាន់យ៉ូបដ៏មិនត្រឹមត្រូវថា គាត់បានប្រព្រឹត្តឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើនដូចជា—ការគំរាមកំហែងយកទ្រព្យសម្បត្ដិគេ ការមិនព្រមឲ្យនំប៉័ងនិងទឹកទៅពួកអ្នកដែលខ្វះខាត និងការជិះជាន់លើពួកមេម៉ាយនិងពួកក្មេងកំព្រា។—យ៉ូបជំពូក ២២
២០. តើការចោទប្រកាន់របស់ប៊ីលដាឌទៅលើយ៉ូបមានប្រភេទយ៉ាងណា?
២០ ក្នុងកិច្ចពិភាក្សាតទល់គ្នាទាំងបីទឹកនេះ ប៊ីលដាឌជាអ្នកថ្លែងទីពីរ ហើយគាត់តែងតែនិយាយបន្តពីប្រធានដែលអេលីផាសបានចាប់ផ្ដើម។ សេចក្ដីថ្លែងរបស់ប៊ីលដាឌមានប្រវែងមែន ប៉ុន្តែគឺមុតណាស់។ គាត់បានចោទថាកូនចៅរបស់យ៉ូបបានប្រព្រឹត្តអំពើខុស ដូច្នេះហើយបានជាសមនឹងទទួលនូវសេចក្ដីស្លាប់។ ក្នុងការវែកញែកមិនត្រឹមត្រូវរបស់គាត់ គាត់បានប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចមួយ៖ ដូចដើមកក់និងដើមផ្នក់ទឹកស្វិតក្រៀមហើយងាប់ទៅដោយគ្មានទឹក «ឯអស់ទាំងផ្លូវរបស់មនុស្សដែលភ្លេចព្រះ»ក៏ដូច្នោះដែរ។ ការនិយាយយ៉ាងនេះគឺពិតមែន ប៉ុន្តែការនេះមិនទាក់ទងនឹងយ៉ូបទេ។ (យ៉ូបជំពូក ៨) ប៊ីលដាឌបានចាត់ទុកការទុក្ខវេទនារបស់យ៉ូប ជាអ្វីដែលមានមកលើតែពួកមនុស្សអាក្រក់។ (យ៉ូបជំពូក ១៨) ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងដ៏ខ្លីនៅលើកទីបី ប៊ីលដាឌបានប្រកែកថា មនុស្សជា«ដង្កូវ» ដូច្នេះហើយ ជាអ្វីដែលមិនស្អាតនៅចំពោះព្រះ។—យ៉ូបជំពូក ២៥
២១. តើសូផារបានចោទប្រកាន់យ៉ូបទៅលើអ្វី?
២១ សូផារជាបុរសទីបីដែលបានថ្លែងក្នុងកិច្ចពិភាក្សាតទល់គ្នានេះ។ ជាទូទៅ សេចក្ដីថ្លែងវែកញែករបស់គាត់ គឺមានសភាពដូចអេលីផាសនិងប៊ីលដាឌដែរ។ សូផារបានចោទប្រកាន់ថាយ៉ូប បានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ជួជាតិ ហើយបានដាស់តឿនគាត់ឲ្យកំចាត់ការប្រព្រឹត្តដែលមានបាបនោះចេញ។ (យ៉ូបជំពូក ១១, ២០) ក្រោយពីគាត់បានថ្លែងនៅទឹកទីពីរហើយ សូផារបានឈប់និយាយទៀត។ នៅទឹកទីបីគាត់ពុំមានអ្វីនិយាយទៀតទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងកំឡុងការពិភាក្សាតទល់គ្នានេះ យ៉ូបបានតបឆ្លើយនឹងអ្នកចោទប្រកាន់របស់គាត់យ៉ាងក្លាហាន។ ជាឧទាហរណ៍ នៅឯចំណុចមួយគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកកំសាន្តចិត្ត ដែលនាំឲ្យល្វើយវិញ! តើពាក្យជាអសារឥតការទាំងនេះនឹងចប់ចុះត្រឹមណា»?—យ៉ូប ១៦:២, ៣
យើងក៏អាចស៊ូទ្រាំបានដែរ
២២, ២៣. (ក) ដូចករណីរបស់យ៉ូប តើតាមរបៀបណាខ្លះដែលអារក្សអាចខំព្យាយាមបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) ថ្វីបើយ៉ូបបានស៊ូទ្រាំពីការសាកល្បងផ្សេងៗ តើមានសំនួរអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចសួរអំពីអាកប្បកិរិយារបស់គាត់?
២២ ដូចយ៉ូប យើងប្រហែលជាជួបប្រទះនឹងសេចក្ដីទុក្ខលំបាកជាច្រើននៅពេលណាមួយ ហើយសាតាំងអាចប្រើការធ្លាក់ទឹកចិត្តឬកត្ដាឯទៀត ដើម្បីព្យាយាមបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើង។ វាប្រហែលជាព្យាយាមបំបែរយើងឲ្យប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ា បើកាលណាយើងមានបញ្ហាខាងសេដ្ឋកិច្ច។ បើសិនជាបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងបានស្លាប់ទៅ ឬយើងមានសុខភាពមិនល្អក្ដី សាតាំងអាចខំព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងបន្ទោសព្រះ។ ដូចពួកមិត្រសំឡាញ់របស់យ៉ូប ក៏អាចមានអ្នកណាម្នាក់ចោទមិនពិតមកលើយើងដែរ។ ដូចបងប្រុសម៉ាក់មិល្លិនបានបង្ហាញប្រាប់មក សាតាំងអាច‹ដេញតាមយើង› ប៉ុន្តែយើងអាចស៊ូទ្រាំបាន។
២៣ ដូចជាយើងបានសង្កេតឃើញរួចមកហើយ យ៉ូបបានស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្ដីទុក្ខលំបាកផ្សេងៗជាច្រើន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ តើគាត់ស៊ូទ្រាំសឹងតែមិនបានឬ? តើគាត់មានវិញ្ញាណខ្ទេចខ្ទាំមែនឬ? សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើល ថាតើយ៉ូបពិតជាបានអស់សង្ឃឹមទាំងអស់មែនទេ។
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
◻ តើរឿងចំណោទដ៏ធំណា ដែលសាតាំងបានចោទឡើងនៅសម័យយ៉ូប?
◻ តើតាមមធ្យោបាយណា ដែលយ៉ូបត្រូវបានសាកល្បងដល់កម្រិតពេញទំហឹងនោះ?
◻ តើ«មិត្រសំឡាញ់»របស់យ៉ូបបីនាក់បានចោទប្រកាន់គាត់អំពីអ្វី?
◻ ដូចករណីរបស់យ៉ូប តើសាតាំងអាចខំព្យាយាមបំបាក់បំបែកចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងណា?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
អាឡិកស្សាឌឺ ហ៊ូ ម៉ាក់មិល្លិន