សេចក្ដីរាយការណ៍ពីពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រ
ការផ្សាយក្នុងរដូវដែលមានទុកលំបាក
សាវ័កប៉ុលបានទាយទុកថា«នៅជាន់ក្រោយបង្អស់ នឹងមានគ្រាលំបាកណាស់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) ពាក្យទាំងនេះបានបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងជាក់ស្តែងមែន! ប្រជាជននៃប្រទេសអែលសាវ៉ាឌរក្នុងទ្វីបអាមេរិកកណ្ដាល បានជួបប្រទះការពិសោធនេះជាយូរយារមកហើយ។ ប្រទេសនេះបានមានចំបាំងគ្នាឯងជាងមួយទសវត្សកន្លងទៅហើយ ដែលនាំឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនា និងសេចក្ដីស្លាប់ដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់។ ថ្វីបើឥឡូវនេះសង្គ្រាមចប់ហើយក្ដី តែសេចក្ដីទុក្ខវេទនានៅតែមានដដែល។ ឧក្រិដ្ឋកម្មបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងបន្ទាប់ពីសង្គ្រាម។ អ្នកធ្វើអត្ថាធិប្បាយតាមទូរទស្សន៍ម្នាក់បានមានប្រសាសន៍នៅពេលថ្មីៗនេះថា៖ «អំពើឃោរឃៅ និងការលួចប្លន់ ឥឡូវនេះជាហេតុការណ៍ដែលកើតមានឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ»។
ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ក៏ពុំបានគេចផុតពីឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះបានដែរ។ ពួកចោរបានលួចចូលសាលព្រះរាជាណាចក្រជាច្រើន ហើយបានលួចយកគ្រឿងប្រដាប់សម្លេងដែរ។ នៅគ្រាបីបួនដង ក្រុមក្មេងដែលមានអាវុធជាប់នឹងខ្លួន បានចូលមកក្នុងសាលព្រះរាជាណាចក្រ ក្នុងពេលដែលកំពុងតែមានកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទាន ដោយប្លន់យកប្រាក់ នាឡិកា និងប្រដាប់ប្រដាដែលមានតម្លៃពីអ្នកមកប្រជុំទាំងឡាយ។ ពួកស្មរបន្ទាល់មួយចំនួនក៏ត្រូវបានពួកចោរសម្លាប់ចោលដែរ កាលដែលកំពុងតែប្រព្រឹត្តតាមសកម្មភាពរស់នៅជារៀងរាល់ថ្ងៃរបស់គេនោះ។
ទោះបីមានឧបសគ្គទាំងនេះក្ដី ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅប្រទេសអែលសាវ៉ាឌរ នៅតែខំបន្តការផ្សាយដំណឹងល្អជានិច្ច។ ពួកគេធ្វើការទាំងនេះ ដោយគោរពតាមដំបូន្មានព្រះគម្ពីរដែលថា៖ «ឯដំណឹងល្អ នឹងត្រូវផ្សាយដល់គ្រប់សាសន៍ជាមុនសិន»។ (ម៉ាកុស ១៣:១០) ក្នុងប្រទេសនេះ នៅមានមនុស្សជាច្រើននាក់ទៀត ដែលប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃព្រះរាជាណាចក្រ ដែលព្រះគម្ពីរផ្ដល់មកនោះ។ ដូច្នេះពួកស្មរបន្ទាល់កំពុងតែខំប្រឹងទៅផ្សាយប្រាប់អ្នកទាំងនេះ។ ការធ្វើបន្ទាល់ក្រៅផ្លូវការ ជាវិធីមួយដែលមានប្រសិទ្ធិភាពល្អក្នុងការផ្សាយ។
កាលដែលកំពុងតែទទួលការព្យាបាលនៅឯមន្ទីរពេទ្យ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់បានឆ្លៀតយកឱកាស ដើម្បីនឹងនិយាយទៅអ្នកជម្ងឺដទៃទៀត អំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរចំពោះអនាគត។ អ្នកជម្ងឺដ៏ធ្ងន់ធ្ងរម្នាក់ បាននិយាយដោយទុក្ខសោកថា៖ «បន្ដិចទៀត ខ្ញុំនឹងស្លាប់ហើយ»! ប៉ុន្តែទស្សនវិស័យដ៏អស់សង្ឃឹមរបស់អ្នកជម្ងឺនេះ មិនធ្វើឲ្យស្មរបន្ទាល់នេះធ្លាក់ទឹកចិត្តពីការផ្សាយប្រាប់ដំណឹងល្អនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានអានឲ្យឮៗទៅបុរសម្នាក់នេះ ពីសៀវភៅឈ្មោះ អ្នកអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី ដែលបានបោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពីរបីថ្ងៃក្រោយមក ស្មរបន្ទាល់នេះបានចាកចេញពីមន្ទីរពេទ្យ ដោយគិតយ៉ាងស្រងូតស្រងាត់ពីបុរសដែលជិតនឹងស្លាប់នោះ។
បួនឆ្នាំក្រោយមក ស្មរបន្ទាល់នោះក៏ត្រូវទទួលការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យផ្សេងមួយទៀត។ នៅឯកន្លែងនោះ ស្រាប់តែមានអ្នកជម្ងឺម្នាក់បានមកជួបគាត់ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នកនៅចាំខ្ញុំទេ»? នេះជាបុរសដែលគាត់បានជួបបួនឆ្នាំមុន ជាបុរសដែលគេគិតថាប្រហែលជានឹងស្លាប់នោះ! ជាការគួរឲ្យសប្បាយអស្ចារ្យណាស់មើលទៅ នៅពេលដែលបុរសនោះបានឱបគាត់ ហើយនិយាយទៀតថា៖ «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំក៏ជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ដែរ»! បុរសនោះបានទទួលយកសេចក្ដីសង្ឃឹមពីព្រះគម្ពីរចំពោះអនាគត ហើយបានសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា រួចបានឧទ្ទិសថ្វាយជីវិតខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់មិនត្រឹមតែជាស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះឡើយ តែគាត់បានចូលរួមក្នុងកិច្ចបំរើពេញពេល ជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលជាងពីរឆ្នាំទៀតផង។
ក្នុងករណីយនេះ ពូជនៃសេចក្ដីពិតបានសាបព្រោះក្នុងការធ្វើបន្ទាល់ក្រៅផ្លូវការ ដែលមានឥទ្ធិពលលើចិត្តដែលប្រព្រឹត្តតាម។ សិទ្ធិនៃការជួយមនុស្សឲ្យមកស្គាល់នឹងសេចក្ដីពិតនេះ ជំរុញពួកជនគ្រីស្ទានពិតឲ្យបន្តការផ្សាយ ថ្វីបើមាន«គ្រាលំបាកណាស់»យ៉ាងណាក្ដី។