របាយការណ៍ពីពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រ
ប្រើគ្រប់ឱកាសដែលហុចឲ្យ
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវគេស្គាល់ពេញពិភពលោក ថាធ្វើកិច្ចការអប់រំខាងព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ គេក៏មានកម្មវិធីដែលនាំឲ្យមានផលប្រយោជន៍ដល់សង្គមដែរ។ មុខងារសាធារណៈនេះបានត្រូវគេទទួលយកយ៉ាងល្អ ដូចការពិសោធជាបន្ទាប់ពីប្រទេសអេក្វាដ៊របានបង្ហាញប្រាប់។
◻ ក្រុមអ្នកចាត់ការនៃរោងចក្រផលិតកញ្ចក់ ចង់រៀបចំកម្មវិធីសំរាប់ពួកនិយោជិតក្រុមហ៊ុន ស្តីអំពីគោលការណ៍ខាងគ្រួសារ។ ចាងហ្វាងទីស្តីការបុគ្គលិកបានអញ្ជើញបព្វជិតកាតូលិកបីបួននាក់ឲ្យចូលរួម ប៉ុន្តែគេឥតបានមកទេ។ បព្វជិតម្នាក់បានប្រាប់គាត់ថា មានបព្វជិតតិចណាស់ ដែលមានសមត្ថភាពនិយាយអំពីកម្មវត្ថុនេះ ហើយច្បាស់ជាគ្មានអ្នកណានឹងមកទេ។ ពេលឮអំពីរឿងនេះ និយោជិតដែលជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំចាត់ចែងឲ្យបងប្រុស ដែលបានផ្សាយខាងតំបន់លក់ដូរ ឲ្យមកឯរោងចក្រនោះ។
ថ្ងៃស្អែកឡើង ស្មរបន្ទាល់នោះក៏មកឯចាងហ្វាងទីស្តីការបុគ្គលិក បង្ហាញនូវកម្មវិធីសិក្សាមួយ។ គឺបានកត់ចុះកម្មវត្ថុដែលនឹងត្រូវសិក្សាពីប្រកាសនវត្ថុផ្សេងៗនៃសមាគមប៉មយាម។ ចាងហ្វាងនោះមានចិត្តរំភើបណាស់។ គាត់ក៏បានរើសយកប្រធានបីសំរាប់ការពិគ្រោះ ដែលជាទំនាក់ទំនងមនុស្ស អភិសមាចារនៅឯកន្លែងធ្វើការ និងអភិសមាចារក្នុងគ្រួសារ។ រួចមក ក៏រៀបចំពត៌មាននេះមកពិគ្រោះជាមួយពួកអ្នកធ្វើការទាំងឡាយ។
ពួកនិយោជិតបានញែកទៅជាប្រាំពីរក្រុម ដែលមាន៣០នាក់ក្នុងមួយក្រុម ហើយបងប្រុសបីនាក់ដែលមានសមត្ថភាពក៏ពន្យល់ពត៌មាននេះប្រាប់គេ។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? ពួកនិយោជិតមួយចំនួនបានចង់ឲ្យបងប្អូនយើងទៅបង្រៀននៅឯផ្ទះរបស់គេ ហើយសៀវភៅជួយសិក្សាព្រះគម្ពីរអស់២១៦ក្បាលបានត្រូវចែកចាយ។ ក្រុមអ្នកចាត់ការនៃរោងច័ក្រនេះមានចិត្តអស្ចារ្យដល់ម្ល៉េះ ដែលគេសុំឲ្យស្មរបន្ទាល់រៀបចំកម្មវិធីមួយទៀតដើម្បីនឹងពិគ្រោះ។
◻ នៅពេលថ្មីៗនេះ ប្រទេសអេក្វាដ៊របានចេញក្រិត្យ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យបង្រៀនសាសនាក្នុងសាលា។ បងស្រីម្នាក់ដែលជាសាសនទូតបានទៅសាលាបឋមសិក្សា ហើយសួរចាងហ្វាងថា តើក្រិត្យថ្មីនេះមានលទ្ធផលយ៉ាងណាដែរ។ ចាងហ្វាងនោះបានពន្យល់ថា គេបានចង់ចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីអំពីការថ្វាយបង្គំព្រះនាងម៉ារា ប៉ុន្តែមិនបានសម្រេចទេ។ នៅពេលនោះបងស្រីយើងក៏និយាយថា ការថ្វាយបង្គំបែបនេះអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាចំពោះកូនក្មេងដែលមិនកាន់សាសនាកាតូលិកនោះ ហើយចាងហ្វាងនោះក៏យល់ស្របដែរ។ បងស្រីសាសនទូតនេះមានប្រសាសន៍ថា «ម្យ៉ាងវិញ យើងមានកម្មវិធីអប់រំគោលការណ៍ខាងសីលធម៌ពីព្រះគម្ពីរ ដែលមិនបង្ខំបុគ្គលម្នាក់ឲ្យទទួលយកសាសនាណាមួយនោះឡើយ»។ ចាងហ្វាងនោះបានតបឆ្លើយថា៖ «តើនៅពេលណាដែលអ្នកអាចមកបាន? តើអាចមកខានស្អែកបានទេ»? នៅពេលដែលបងស្រីសាសនទូតនេះបង្ហាញសៀវភៅ ការស្ដាប់តាមលោកគ្រូដ៏ឧត្តម នោះចាងហ្វាងក៏បានសម្រេចនឹងពិនិត្យមើលជំពូក ដែលថា «សប្បាយហើយអស់អ្នកដែលស្លូតបូត»។
ពេលត្រឡប់មកវិញ សាសនទូតនេះក៏បានចំណាយពេលបីម៉ោងក្នុងការបង្រៀនសិស្សនៅប្រាំពីរបន្ទប់ ដែលចាងហ្វាងកំពុងតែស្ដាប់ដែរ។ ក្រោយពីបានបង្រៀនជាមួយសិស្សពីថ្នាក់ទីប្រាំ នោះសិស្សម្នាក់បាននិយាយថា៖ «អ្នកគ្រូ សូមទៅបង្រៀនថ្នាក់ទីប្រាំមួយផង។ គេតែងតែចង់វាយយើងហើយរករឿងវាយតែម្ដង»! អ្នកគ្រូម្នាក់លាន់មាត់ថា៖ «អំពើឃោរឃៅជាកម្មវត្ថុដ៏សំខាន់ណាស់។ យើងត្រូវការពេលច្រើនទៀត ដើម្បីពិគ្រោះអំពីរឿងនេះ»។
រួចមកក៏បានរៀបចំដើម្បីត្រឡប់ទៅសាលានោះវិញ ដើម្បីពិគ្រោះអត្ថបទដែលមានចំណងជើងដូចជា ការស្ដាប់បង្គាប់និងការភូតភរ។ មកដល់ត្រឹមនេះ គឺមានលទ្ធផលល្អណាស់។ ឥឡូវនេះ នៅពេលដែលបងស្រីសាសនទូតនេះដើរនៅតាមផ្លូវ កូនក្មេងរត់មកជួបគាត់ ហើយសួរសំនួរអំពីព្រះគម្ពីរ។ អ្នកខ្លះទៀតបានប្រាប់ឪពុកម្ដាយគេផង។ ថែមទៀតនោះ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរតាមផ្ទះបានចាប់ផ្ដើមជាមួយសិស្សពីរនាក់។