តើនឹងនៅយូរប៉ុន្មានទៀតសំរាប់ពួកមនុស្សអាក្រក់?
«ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់[ព្រះយេហូវ៉ា] . . . នៅតែស្ងៀម ក្នុងកាលដែលពួកអ្នកអាក្រក់លេបមនុស្សដែលសុចរិតជាងខ្លួនបាត់ទៅដូច្នេះ»?—ហាបាគុក ១:១៣
១. តើនៅពេលណាដែលផែនដីនឹងមានពេញដោយចំណេះអំពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
តើព្រះទ្រង់នឹងកំទេចចោលពួកមនុស្សអាក្រក់ឬទេ? បើអ៊ីចឹង តើយើងនឹងត្រូវរង់ចាំដល់យូរប៉ុន្មានទៀតទៅ? មនុស្សនៅជុំវិញផែនដីបានសួរសំនួរបែបនេះ។ តើយើងអាចរកឃើញសំនួរនេះនៅកន្លែងណាទៅ? យើងអាចរកឃើញនៅក្នុងពាក្យទំនាយរបស់ព្រះ ដែលបានបណ្ដាលមកដោយព្រះ ស្តីអំពីគ្រាកំណត់របស់ទ្រង់។ ពាក្យទាំងនោះធានារ៉ាប់រងយើងថា មិនយូរប៉ុន្មានទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងជំនុំជំរះពួកមនុស្សអាក្រក់ទាំងអស់។ មានតែក្រោយពីពេលនោះទេ ដែលផែនដីនឹងពេញទៅដោយការ«ស្គាល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះយេហូវ៉ា . . . ដូចជាទឹកក៏នៅពេញសមុទ្រដែរ»។ នោះហើយជាសេចក្ដីសន្យាខាងឯទំនាយ ដែលមាននៅក្នុងបន្ទូលដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ គឺហាបាគុក ២:១៤។
២. តើសៀវភៅហាបាគុកមានការជំនុំជំរះប្រហារជីវិតបីណាខ្លះពីព្រះ?
២ សៀវភៅហាបាគុកដែលបានសរសេរមកនៅឆ្នាំ៦២៨ ម.ស.យ. មានការជំនុំជំរះប្រហារជីវិតបីពីព្រះយេហូវ៉ា ដែលមានជាលំដាប់លំដោយ។ ការជំនុំជំរះពីរទាំងនោះបានសម្រេចរួចទៅហើយ។ ការជំនុំជំរះលើកទីមួយ គឺការជំនុំជំរះរបស់ព្រះយេហូវ៉ាប្រឆាំងនឹងសាសន៍ដ៏វង្វេង គឺសាសន៍យូដាពីបុរាណ។ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះការជំនុំជំរះលើកទីពីរ? នោះគឺជាការជំនុំជំរះរបស់ព្រះ ដែលបានកាត់ទោសលើពួកបាប៊ីឡូនដ៏ជិះជាន់។ បើអ៊ីចឹង យ៉ាងប្រាកដណាស់ ដែលយើងមានមូលហេតុក្នុងការទុកចិត្តថា ការជំនុំជំរះលើកទីបីរបស់ព្រះ នឹងបានសម្រេចឡើងដែរ។ តាមការពិត យើងអាចរង់ចាំនូវការសម្រេចនេះនឹងកើតឡើងមិនយូរប៉ុន្មានទៀតនោះឡើយ។ ដើម្បីជាប្រយោជន៍នៃពួកអ្នកទៀងត្រង់ នៅថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់ទាំងនេះ នោះព្រះទ្រង់នឹងនាំឲ្យមានការហិនវិនាសលើពួកមនុស្សអាក្រក់ទាំងអស់។ ពួកមនុស្សអាក្រក់ចុងក្រោយនឹងផុតដង្ហើម ក្នុងកាលដែល«ចំបាំង នៅថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុត»កំពុងតែមកកាន់តែលឿនឡើងនេះ។—វិវរណៈ ១៦:១៤, ១៦
៣. តើអ្វីដែលប្រាកដជានឹងកើតឡើងចំពោះពួកមនុស្សអាក្រក់នៅក្នុងសម័យយើងនេះ?
៣ សង្គ្រាមនៅថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះ គឺកាន់តែជិតមកដល់ហើយ។ ហើយការជំនុំជំរះពីព្រះលើពួកមនុស្សអាក្រក់ក្នុងសម័យយើងនេះនឹងសម្រេចបានដូចការជំនុំជំរះរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ប្រឆាំងនឹងពួកយូដានិងពួកបាប៊ីឡូនអ៊ីចឹងដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅឥឡូវនេះ សូមគិតថាយើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងសម័យរបស់ហាបាគុក ក្នុងស្រុកយូដា។ តើមានអ្វីកំពុងតែកើតឡើងក្នុងស្រុកនោះ?
ស្រុកដែលមានចលាចល
៤. តើហាបាគុកឮដំណឹងដ៏រន្ធត់អ្វី?
៤ ចូរនឹកក្នុងចិត្តថាព្យាការីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺហាបាគុក កំពុងតែអង្គុយលើដំបូលរាបលើផ្ទះរបស់គាត់ ហើយគាប់ចិត្តនឹងខ្យល់បក់រំភើយក្នុងរាត្រីមួយ។ នៅជិតលោក គឺមានគ្រឿងភ្លេងមួយប្រភេទ។ (ហាបាគុក ១:១; ៣:១៩) ប៉ុន្តែ ហាបាគុកឮដំណឹងដ៏រន្ធត់ណាស់។ យេហូយ៉ាគីមដែលជាស្តេចរបស់ស្រុកយូដាបានធ្វើគុតដល់អ៊ូរីយ៉ា ហើយព្រមទាំងបោះខ្មោចនេះទៅក្នុងផ្នូរនៃពួកមនុស្សសាមញ្ញ។ (យេរេមា ២៦:២៣) ពិតមែន អ៊ូរីយ៉ាមិនបានរក្សានូវការទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាទេរហូតដល់ភ័យខ្លាច ហើយរត់ទៅស្រុកអេស៊ីប។ ប៉ុន្តែ ហាបាគុកដឹងថា អំពើឃោរឃៅរបស់យេហូយ៉ាគីម មិនបានត្រូវជំរុញដោយសេចក្ដីប្រាថ្នា ដើម្បីដំកើងកិត្ដិយសរបស់ព្រះយេហូវ៉ានោះទេ។ នេះគឺឃើញជាក់ស្តែងពីការឥតគោរពទាំងស្រុងរបស់ស្តេចនេះ ស្តីអំពីក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ និងការស្អប់ព្យាការីយេរេមា ហើយពួកអ្នកឯទៀត ដែលកំពុងតែបំរើព្រះយេហូវ៉ា។
៥. តើមានស្ថានការណ៍ខាងវិញ្ញាណបែបណានៅក្នុងស្រុកយូដា ហើយតើហាបាគុកបានតបឆ្លើយយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ ហាបាគុកឃើញនូវផ្សែងធូបចេញពីដំបូលផ្ទះដែលនៅជិតនោះ។ ពួកមនុស្សមិនមែនអុជធូបនេះ ធ្វើជាពួកអ្នកថ្វាយបង្គំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ពួកគេកំពុងតែជាប់ធ្វើការប្រព្រឹត្តខាងសាសនាក្លែងក្លាយ ដែលបានគាំទ្រដោយស្តេចយេហូយ៉ាគីមដ៏អាក្រក់របស់ស្រុកយូដា។ នេះជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យអបយសមែន! ភ្នែករបស់លោកហាបាគុកគឺមានពេញដោយទឹកភ្នែក ហើយលោកអង្វរថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើត្រូវឲ្យទូលបង្គំអំពាវនាវដល់កាលណាទៀត ឥតទ្រង់ឆ្លើយតបសោះដូច្នេះ ទូលបង្គំស្រែកដល់ទ្រង់អំពីការច្រឡោត តែទ្រង់មិនជួយសង្គ្រោះឡើយ ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ឲ្យទូលបង្គំឃើញអំពើទុច្ចរិត ហើយឲ្យទូលបង្គំមើលឃើញតែសេចក្ដីទំនាស់ចិត្តដូច្នេះ ដ្បិតមានសុទ្ធតែការបំផ្លាញ នឹងការច្រឡោតនៅមុខទូលបង្គំ ក៏មានសេចក្ដីឈ្លោះប្រកែក នឹងការទាស់ទែងគ្នាកើតឡើង ហេតុដូច្នេះ បញ្ញត្តច្បាប់បានអន់ថយទៅ ហើយសេចក្ដីយុត្ដិធម៌មិនលេចមកឲ្យឃើញឡើយ ដ្បិតមនុស្សអាក្រក់ឡោមព័ទ្ធមនុស្សសុចរិត បានជាសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ចេញមកខូចហើយ»។—ហាបាគុក ១:២-៤
៦. តើមានអ្វីកើតឡើងដល់ក្រិត្យវិន័យនិងសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ក្នុងស្រុកយូដា?
៦ ត្រូវហើយ គឺមានពេញដោយការបំផ្លាញនិងអំពើឃោរឃៅ។ នៅកន្លែងណាដែលហាបាគុកមើល នោះលោកឃើញមានបញ្ហា ការឈ្លោះប្រកែក និងការទាស់ទែងគ្នា។ ‹ច្បាប់បានទៅជាអន់ថយ› ហើយទៅជាគ្មានអំណាចនោះឡើយ។ ចុះចំពោះយុត្ដិធម៌វិញ? គឺមិនដែល«លេចមកឲ្យឃើញ»ថាបានជោគជ័យឡើយ! គឺមិនដែលមានជ័យជំនះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ‹ពួកមនុស្សអាក្រក់ឡោមព័ទ្ធមនុស្សសុចរិត› ដោយបង្អាក់វិធានការដ៏ត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ដែលមានបំណងដើម្បីការពារពួកគ្មានទោសនោះ។ ប្រាកដមែន «សេចក្ដីយុត្ដិធម៌ចេញមកខូចហើយ»។ សេចក្ដីនោះបានត្រូវខូចបង់ហើយ។ នេះគឺជាស្ថានការណ៍ដែលគួរឲ្យស្ដាយមែន!
៧. តើលោកហាបាគុកតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
៧ ហាបាគុកបានផ្អាកសិន ហើយក៏ជញ្ជឹងគិតនឹងស្ថានការណ៍នោះ។ តើគាត់នឹងចុះចាញ់ដោយឈប់ធ្វើកិច្ចការរបស់គាត់ឬ? ប្រាកដជាមិនអ៊ីចឹងទេ! ក្រោយពីបានពិនិត្យមើលសាឡើងវិញនូវការបៀតបៀនដែលមានលើពួកអ្នកដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះ នោះបុរសដ៏ស្មោះត្រង់នេះបានតាំងចិត្តជាថ្មី ដើម្បីឲ្យនៅមុតមាំហើយខ្ជាប់ខ្ជួនជាព្យាការីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ហាបាគុកនឹងបន្តប្រកាសនូវសាររបស់ព្រះ ទោះជានេះមានន័យថាគាត់នឹងទទួលមរណៈភាពក៏ដោយ។
ព្រះយេហូវ៉ាបន្ត«ធ្វើការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យ
៨, ៩. តើព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែបន្ត«ធ្វើកិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យអ្វី?
៨ នៅក្នុងចក្ខុនិមិត្ត នោះលោកហាបាគុកឃើញពួកអ្នកកាន់សាសនាក្លែងក្លាយ ដែលធ្វើឲ្យអបយសដល់ព្រះ។ សូមស្ដាប់នូវអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេ នោះគឺ៖ «ចូរពិចារណាមើល ក្នុងសាសន៍ដទៃទាំងប៉ុន្មាន ចូរមើលទៅ ហើយមានសេចក្ដីអស្ចារ្យដ៏ពន្លឹកចុះ»។ ហាបាគុកទំនងជាឆ្ងល់នូវហេតុអ្វី ដែលព្រះមានបន្ទូលទៅពួកមនុស្សអាក្រក់តាមរបៀបនេះ។ រួចមក លោកក៏ឮព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា៖ «ដ្បិតនៅក្នុងជំនាន់របស់ឯងនេះ អញកំពុងតែធ្វើការ១ ដែលឯងរាល់គ្នាមិនព្រមជឿទេ ទោះបើមានគេប្រាប់ក៏ដោយ»។ (ហាបាគុក ១:៥) តាមពិតទៅ ព្រះយេហូវ៉ាអង្គទ្រង់ផ្ទាល់គឺកំពុងតែបន្តធ្វើកិច្ចការនេះ ដែលពួកគេពិបាកនឹងជឿនោះ។ ប៉ុន្តែ តើកិច្ចការនេះជាអ្វីទៅ?
៩ ហាបាគុកខំប្រឹងស្ដាប់បន្ទូលព្រះថែមទៀត ដែលបានកត់ទុកក្នុងហាបាគុក ១:៦-១១។ នេះជាសាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយគ្មានព្រះក្លែងក្លាយណាឬរូបព្រះដែលគ្មានជីវិតណា អាចបង្ខាំងនូវការសម្រេចនៃបន្ទូលនេះឡើយ ដែលថា៖ «ដ្បិតមើល អញនឹងតាំងសាសន៍ខាល់ដេឡើង ជាសាសន៍ដែលមួម៉ៅ ហើយរហ័សរហាល់ គេនឹងលើកគ្នាដើរកាត់ផែនដីទាំងមូល ដើម្បីនឹងចាប់យកទីលំនៅ ដែលមិនមែនជារបស់ផងខ្លួន គេគួរស្ញែងខ្លាច ហើយមានភាពគួរស្បើម សេចក្ដីយុត្ដិធម៌ នឹងយសសក្ដិរបស់គេ នោះមកតែពីខ្លួនគេទេ ឯសេះរបស់គេ ក៏លឿនជាងខ្លារខិន ហើយសាហាវជាងឆ្កែព្រៃ ដែលចេញនៅពេលល្ងាចផង ពួកទ័ពសេះរបស់គេ សំរុកចូលដោយឥតញញើត អើ ពួកពលសេះរបស់គេមកពីឆ្ងាយ គេលឿនដូចជាឥន្ទ្រីដែលរហ័សហើរទៅហែកស៊ី គេសុទ្ធតែមកដើម្បីរឹបជាន់ មុខគេរកតែទៅខាងមុខទៀត គេប្រមូលបានឈ្លើយដូចជាខ្សាច់ អើ គេឡកឡឺយឲ្យអស់ទាំងស្តេច ហើយយកពួកចៅហ្វាយជាទីមើលងាយ គេសើចចំពោះអស់ទាំងទីមាំមួន ដ្បិតគេនឹងគ្រាន់តែពូនធូលីដីឡើង ចាប់យកបានហើយ រួចបោសហួសទៅដូចជាខ្យល់ ហើយកន្លងទៅ ព្រមទាំងនាំឲ្យខ្លួនមានទោស គឺគេនឹងយកកំឡាំងរបស់ខ្លួនទុកជាព្រះ»។
១០. តើអ្នកណាដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែតាំងឡើងនោះ?
១០ នេះពិតជាការព្រមានដ៏អស្ចារ្យណាស់ហ្ន៎ ខាងឯទំនាយពីព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត! ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែជំរុញពួកសាសន៍ខាល់ដេ ដែលជាសាសន៍ដ៏ព្រៃផ្សៃរបស់បាប៊ីឡូន។ កាលដែលសាសន៍នេះលើកគ្នាដើរកាត់‹ផែនដីទាំងមូល› នោះវានឹងចាប់យកទីលំនៅជាច្រើន។ នេះគឺគួរឲ្យភ័យខ្លាចខ្លាំងមែន! ពួកហ្វូងទ័ពខាល់ដេគឺ«គួរស្ញែងខ្លាច ហើយមានភាពគួរស្បើម» គឺគួរឲ្យខ្លាចណាស់។ វាបង្កើតច្បាប់ដ៏តឹងរឹងរបស់ខ្លួន។ ‹សេចក្ដីយុត្ដិធម៌របស់គេ នោះមកតែពីខ្លួនគេទេ›។
១១. តើអ្នកនឹងរៀបរាប់យ៉ាងណា នូវការមកនៃពួកទ័ពបាប៊ីឡូនដើម្បីប្រឆាំងនឹងពួកយូដានោះ?
១១ សេះរបស់ពួកបាប៊ីឡូនមានល្បឿនលឿនជាងខ្លារខិនដែលចេះរត់លឿន។ ពួកទ័ពសេះគឺសាហាវជាងឆ្កែព្រៃ ដែលចេញរកស៊ីអាហារនៅពេលយប់។ ដោយសម្រុកនឹងទៅ នោះ‹ពួកទ័ពសេះកកាយនឹងជើង›យ៉ាងអន្ទះអន្ទែង។ ពីកន្លែងដ៏ឆ្ងាយនៅបាប៊ីឡូន នោះពួកពលសេះនេះក៏ឆ្ពោះទៅស្រុកយូដា។ ហោះហើរយ៉ាងលឿនដូចជាឥន្ទ្រីយដែលរហ័សហើរទៅហែកស៊ីអាហារដ៏ឆ្ងាញ់ នោះមិនយូរប៉ុន្មានទៀត ពួកខាល់ដេក៏សង្គ្រប់លើចំណីរបស់គេនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ តើនេះគ្រាន់តែជាការរឹបអូសយក ដោយពួកទាហានមួយចំនួនតូចនោះឬ? ប្រាកដជាមិនអ៊ីចឹងទេ! «គេសុទ្ធតែមកដើម្បីរឹបជាន់» ដូចជាពួកហ្វូងដ៏សម្បើម ដើម្បីមកបំផ្លិចបំផ្លាញ។ មុខរបស់គេគឺបញ្ចេញពន្លឺព្រឹមៗដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ពួកគេជិះទៅខាងលិចឆ្ពោះទៅស្រុកយូដានិងទីក្រុងយេរូសាឡិម ដោយរហ័សរហួនដូចជាខ្យល់ពីទិសខាងកើត។ ពួកទ័ពបាប៊ីឡូនចាប់យកពួកឈ្លើយជាច្រើន ដែលពួកគេ«ប្រមូលបានឈ្លើយដូចជាខ្សាច់»។
១២. តើពួកបាប៊ីឡូនមានអាកប្បកិរិយាយ៉ាងណា ហើយតើសត្រូវដ៏គួរឲ្យខ្លាចនេះ«នាំឲ្យខ្លួនមានទោស»យ៉ាងណា?
១២ ពួកទ័ពសាសន៍ខាល់ដេ ឡកឡឺយឲ្យអស់ទាំងស្តេច ហើយយកពួកចៅហ្វាយជាទីមើលងាយ ដែលពួកទាំងនេះគឺគ្មានអំណាចបញ្ឈប់ការជឿនទៅមុខដែលឥតបង្អង់ដៃ។ «ពួកគេសើចចំពោះអស់ទាំងទីមាំមួន» ដែលបន្ទាយត្រូវបាក់បែក ហើយពេលដែលពួកបាប៊ីឡូន«ពូនធូលីដីឡើង» ដោយបានវាយប្រហារយក។ នៅឯគ្រាកំណត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះសត្រូវដែលគួរឲ្យខ្លាច«រួចបក់ហួសទៅដូចជាខ្យល់»។ ក្នុងការវាយយកស្រុកយូដានិងទីក្រុងយេរូសាឡិម នោះវានិង«នាំឲ្យខ្លួនមានទោស» ដោយសារការធ្វើបាបដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ក្រោយពីមានជ័យជំនះយ៉ាងរហ័ស នោះពួកមេបញ្ជាការសាសន៍ខាល់ដេបានអួតថា៖ ‹អំណាចនេះគឺដោយសារព្រះរបស់យើង›។ ប៉ុន្តែលោកនោះមិនទាំងដឹងអ្វីសោះឡើយ!
មូលដ្ឋានដ៏មាំមួនសំរាប់សេចក្ដីសង្ឃឹម
១៣. ហេតុអ្វីក៏ហាបាគុកបានពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមនិងការទុកចិត្ត?
១៣ ដោយមានការយល់ច្រើនជាងមុនស្តីអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះសេចក្ដីសង្ឃឹមក៏មានដុះលូតលាស់ក្នុងចិត្តរបស់ហាបាគុក។ ដោយមានការទុកចិត្តទាំងស្រុង នោះលោកបាននិយាយដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាខ្លាំងដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដូចបានកត់សម្គាល់នៅឯហាបាគុក ១:១២, ព.ថ. ព្យាការីនេះនិយាយថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើទ្រង់គង់នៅតាំងពីអស់កល្បរៀងមកមែនឬ? ឱព្រះនៃទូលបង្គំ ជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃទូលបង្គំអើយ ព្រះទ្រង់មិនស្លាប់ទេ»។ ប្រាកដហើយ ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះដែលគង់«ចាប់តាំងពីអស់កល្ប រៀងទៅដល់អស់កល្បជានិច្ច» គឺជារៀងរាបដរាបទៅ។—ទំនុកដំកើង ៩០:១, ២
១៤. តើពួកក្បត់ជំនឿក្នុងស្រុកយូដា បានបន្តស្វះស្វែងធ្វើអ្វី?
១៤ ក្នុងការជញ្ជឹងគិតលើចក្ខុនិមិត្តរបស់គាត់ដែលព្រះប្រទានឲ្យ ហើយអរសប្បាយនឹងការយល់ធ្លុះជ្រៅ ដែលចក្ខុនិមិត្តនេះផ្ដល់ឲ្យ នោះព្យាការីនេះនិយាយបន្តថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ទ្រង់បានដំរូវទុកគេឲ្យត្រូវជំនុំជំរះ ហើយឱថ្មដាអើយ ទ្រង់បានតាំងគេឡើង ដើម្បីវាយផ្ចាល»។ ព្រះបានជំនុំជំរះពួកក្បត់ជំនឿនៅស្រុកយូដានេះដោយគ្មានអនុគ្រោះ ហើយពួកគេនឹងទទួលនូវដំបូន្មាន និងការស្តីប្រដៅយ៉ាងខ្លាំងពីព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេគួរតែចាត់ទុកទ្រង់ជាថ្មដា ជាបន្ទាយតែមួយគត់ ជាទីពឹងជ្រក និងជាប្រភពនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ (ទំនុកដំកើង ៦២:៧; ៩៤:២២; ៩៥:១) ប៉ុន្តែ ពួកមេដឹកនាំដ៏ជាអ្នកក្បត់ជំនឿក្នុងស្រុកយូដាមិនមកជិតព្រះនោះទេ ហើយពួកគេបន្តជិះជាន់លើពួកគ្មានកំហុសដែលជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាទៅវិញ។
១៥. តើក្នុងន័យអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន «ព្រះនេត្របរិសុទ្ធក្រៃលែង នឹងទតមើលការអាក្រក់មិនបាន»?
១៥ ស្ថានការណ៍នេះធ្វើឲ្យព្យាការីរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានការពិបាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ដូច្នេះ លោកក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «ទ្រង់មានព្រះនេត្របរិសុទ្ធក្រៃលែង នឹងទតមើលការអាក្រក់មិនបាន ក៏នឹងពិនិត្យមើលការទុច្ចរិតមិនបានដែរ»។ (ហាបាគុក ១:១៣) ត្រូវហើយ ព្រះយេហូវ៉ាមាន«ព្រះនេត្របរិសុទ្ធក្រៃលែង នឹងទតមើលការអាក្រក់មិនបាន» នោះបានសេចក្ដីថា ទ្រង់មិនបណ្ដោយឲ្យមានអំពើខុសទំនងឡើយ។
១៦. តើអ្នកនឹងសង្ខេបយ៉ាងណា នូវសេចក្ដីដែលកត់ទុកក្នុងហាបាគុក ១:១៣-១៧?
១៦ ដូច្នេះ លោកហាបាគុកមានសំនួរដែលធ្វើឲ្យត្រិះរិះពិចារណា។ លោកសួរថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ទតមើលចំពោះពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តកម្បថ ហើយនៅតែស្ងៀម ក្នុងកាលដែលពួកអ្នកអាក្រក់លេបមនុស្សដែលសុចរិតជាងខ្លួនបាត់ទៅដូច្នេះ គឺធ្វើឲ្យមនុស្សបានដូចជាត្រីនៅសមុទ្រ ឬដូចជាសត្វលូនវារដែលគ្មានអ្នកណាគ្រប់គ្រងរក្សាសោះ គេស្ទូចចាប់យកទាំងអស់ ក៏ចាប់ដោយសំណាញ់ ហើយកៀរយកដោយអួន ដូច្នេះគេមានចិត្តរីករាយ ហើយអរសប្បាយ ហេតុនោះបានជាគេថ្វាយយញ្ញបូជាដល់សំណាញ់របស់គេ ហើយដុតកំញានថ្វាយដល់អួន ពីព្រោះចំណែករបស់គេបានធំឡើង ហើយគេមានអាហារជាបរិបូរ ដោយសាររបស់ទាំងនោះ ដូច្នេះ តើគេនឹងចេះតែចាក់ចេញពីអួន ហើយសំឡាប់អស់ទាំងសាសន៍ឥតប្រណីជានិច្ចឬ?»។—ហាបាគុក ១:១៣-១៧
១៧. (ក) ក្នុងការវាយប្រហារយកស្រុកយូដានិងទីក្រុងយេរូសាឡិម តើពួកបាប៊ីឡូនបានជួយសម្រេចតាមគោលបំណងរបស់ព្រះយ៉ាងណា? (ខ) តើព្រះយេហូវ៉ានឹងលាតត្រដាងនូវអ្វីចំពោះលោកហាបាគុក?
១៧ ក្នុងការវាយប្រហារយកស្រុកយូដានិងទីក្រុងយេរូសាឡិម ដែលជារដ្ឋធានីនោះ ពួកបាប៊ីឡូននឹងចាត់វិធានការ ដែលស្របទៅតាមសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់គេ។ ពួកគេនឹងមិនដឹងថា គេធ្វើជាមធ្យោបាយរបស់ព្រះដើម្បីសម្រេចនូវសេចក្ដីជំនុំជំរះដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ ប្រឆាំងនឹងប្រជាជនដែលគ្មានចិត្តស្មោះត្រង់នោះទេ។ គឺឃើញយ៉ាងស្រួលនូវមូលហេតុដែលហាបាគុក មានការពិបាកយល់ហេតុដែលព្រះប្រើពួកបាប៊ីឡូនដ៏អាក្រក់ជួជាតិ ដើម្បីនឹងសម្រេចការជំនុំជំរះរបស់ទ្រង់ទៅវិញ។ ពួកខាល់ដេដ៏សាហាវទាំងនោះ មិនមែនជាពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាសោះឡើយ។ ពួកគេចាត់ទុកមនុស្សគ្រាន់តែជា‹ត្រីនិងសត្វលូនវារ›ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ភាពវង្វេងវង្វាន់របស់ហាបាគុក នឹងមិនមាននៅយូរនោះឡើយ។ មិនយូរប៉ុន្មានទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងលាតត្រដាងប្រាប់ព្យាការីរបស់ទ្រង់ថា ពួកបាប៊ីឡូននឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មចំពោះការបំផ្លាញដ៏ល្មោភរបស់គេ ហើយចំពោះការមានទោសសម្លាប់គេដ៏សាហាវនោះ។—ហាបាគុក ២:៨
ប្រុងប្រៀបជាស្រេចចំពោះបន្ទូលឯទៀតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
១៨. តើយើងអាចរៀនអ្វី ពីអាកប្បកិរិយារបស់ហាបាគុក ដូចបានបង្ហាញក្នុងហាបាគុក ២:១?
១៨ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ហាបាគុករង់ចាំស្ដាប់បន្ទូលថែមទៀតដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងមានបន្ទូលប្រាប់គាត់។ ព្យាការីនេះមានប្រសាសន៍ដោយម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «ខ្ញុំនឹងនៅត្រង់ទីចាំយាម ខ្ញុំនឹងឡើងទៅលើប៉ម ហើយខំមើលទៅ ដើម្បីឲ្យដឹងជាទ្រង់នឹងមានបន្ទូលមកដូចម្ដេច ហើយនឹងឆ្លើយពីដំណើរដែលខ្ញុំចោទប្រកាន់ជាយ៉ាងណា»។ (ហាបាគុក ២:១) ដោយសារលោកជាព្យាការីម្នាក់នោះ ហាបាគុកគឺមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងនូវអ្វីដែលព្រះនឹងមានបន្ទូលដល់លោក។ ជំនឿរបស់លោកលើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះមួយអង្គដែលមិនបណ្ដោយឲ្យមានអំពើអាក្រក់កើតឡើង នោះធ្វើឲ្យលោកឆ្ងល់នូវហេតុអ្វីក៏មានអំពើអាក្រក់ជួជាតិអ៊ីចឹង ប៉ុន្តែលោកសុខចិត្តកែតម្រូវគំនិតរបស់លោក។ បើអ៊ីចឹង ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះយើងនោះ? នៅពេលដែលយើងឆ្ងល់នូវមូលហេតុដែលរបស់អាក្រក់ណាមួយបានត្រូវបណ្ដោយឲ្យមាននោះ ការទុកចិត្តរបស់យើងលើព្រះយេហូវ៉ាគួរតែជួយយើងឲ្យរក្សាតុល្យភាពរបស់យើង ហើយឲ្យយើងរង់ចាំទ្រង់វិញ។—ទំនុកដំកើង ៤២:៥, ១១
១៩. ដោយស្មោះត្រង់នឹងបន្ទូលរបស់ព្រះចំពោះហាបាគុក តើបានមានអ្វីកើតឡើងដល់ពួកយូដាដ៏វង្វេងនោះ?
១៩ ដោយស្មោះត្រង់តាមបន្ទូលរបស់ទ្រង់ចំពោះហាបាគុក នោះព្រះបានសម្រេចការជំនុំជំរះចំពោះសាសន៍យូដាដ៏វង្វេង គឺដោយអនុញ្ញាតឲ្យពួកបាប៊ីឡូនលុកលុយយកស្រុកយូដាបាន។ នៅក្នុងឆ្នាំ៦០៧ ម.ស.យ. ពួកគេបានបំផ្លាញចោលទីក្រុងយេរូសាឡិមនិងព្រះវិហារ សម្លាប់មនុស្សក្មេងចាស់ ហើយក៏បាននាំយកមនុស្សជាច្រើនទៅធ្វើជាឈ្លើយផងដែរ។ (របាក្សត្រទី២ ៣៦:១៧-២០) ក្រោយពីបានរស់នៅជានិរទេសជនជាយូរមកក្នុងប្រទេសបាប៊ីឡូន នោះពួកអ្នកសំណល់ដ៏ស្មោះត្រង់នៃសាសន៍យូដា បានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតគេវិញ ហើយជាយថាហេតុ ក៏សាងសង់ព្រះវិហារនោះវិញ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកពួកយូដាក៏សឲ្យឃើញថា គេឥតមានចិត្តស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត ជាពិសេសក្នុងកាលដែលពួកគេបដិសេធចោលព្រះយេស៊ូជាព្រះមេស្ស៊ី។
២០. តើប៉ុលបានប្រើហាបាគុក ១:៥ ស្តីអំពីការបដិសេធចោលព្រះយេស៊ូយ៉ាងណា?
២០ យោងទៅតាមកិច្ចការ ១៣:៣៨-៤១ នោះសាវ័កប៉ុលបានបង្ហាញប្រាប់ពួកយូដានៅក្នុងទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូក នូវអត្ថន័យនៃការបដិសេធចោលព្រះយេស៊ូ ហើយដូច្នេះក៏ច្រានចោលនូវយញ្ញបូជាលោះរបស់ទ្រង់នោះ។ ដោយបានស្រង់ពាក្យពីហាបាគុក ១:៥ ពីសេចក្ដីបកប្រែសេបទូជីនភាសាក្រិក នោះប៉ុលបានព្រមានថា៖ «ដូច្នេះ ត្រូវប្រយ័ត ក្រែងអ្នករាល់គ្នាកើតមានសេចក្ដី ដែលពួកហោរាបានទាយទុកថា ‹នែ អស់អ្នកដែលមើលងាយអើយ ចូរភាំងឆ្ងល់ ហើយវិនាសទៅចុះ ដ្បិតអញធ្វើការ១នៅជំនាន់ឯងរាល់គ្នា គឺជាការដែលឯងរាល់គ្នាមិនព្រមជឿឡើយ ទោះបើមានគេប្រាប់មកឯងរាល់គ្នាក៏ដោយ›»។ ស្របតាមការដកស្រង់របស់ប៉ុល នោះការសម្រេចទីពីរនៃហាបាគុក ១:៥ បានកើតឡើងក្នុងពេលដែលកងទ័ពរ៉ូម៉ាំងបានកំទេចចោលទីក្រុងយេរូសាឡិម និងព្រះវិហារនៅទីនោះក្នុងឆ្នាំ៧០ ស.យ.
២១. តើពួកសាសន៍យូដានៅសម័យរបស់លោកហាបាគុក មានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះ«កិច្ចការ»របស់ព្រះ ក្នុងការឲ្យពួកបាប៊ីឡូនកំទេចចោលទីក្រុងយេរូសាឡិមនោះ?
២១ ចំពោះពួកសាសន៍យូដានៅសម័យរបស់លោកហាបាគុក នោះ«កិច្ចការ»របស់ព្រះ ក្នុងការឲ្យពួកបាប៊ីឡូនកំទេចចោលទីក្រុងយេរូសាឡិម គឺជាអ្វីដែលគេគិតថាមិនអាចកើតមានឡើងទេ ពីព្រោះទីក្រុងនោះគឺជាមណ្ឌលនៃការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា និងជាកន្លែងដែលស្តេចចាក់ប្រេងតាំងរបស់ទ្រង់បានត្រូវឲ្យឡើងសោយរាជ្យ។ (ទំនុកដំកើង ១៣២:១១-១៨) អ៊ីចឹងហើយ ទីក្រុងយេរូសាឡិមគឺមិនដែលធ្លាប់កំទេចចោលទេ។ ព្រះវិហារនេះគឺមិនដែលឆេះខ្ទេចទេ។ ដំណាក់របស់ដាវីឌមិនដែលរំលំទេ។ គឺជាអ្វីដែលពិបាកនិងជឿ ដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងអនុញ្ញាតឲ្យរឿងបែបនេះកើតឡើង។ ប៉ុន្តែតាមរយៈហាបាគុក នោះព្រះបានប្រទានឲ្យការព្រមានជាច្រើន ដែលថាព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ភ្ញាក់ផ្អើលនេះនឹងកើតឡើង។ ហើយប្រវត្ដិសាស្ត្របង្ហាញថា នេះគឺបានកើតឡើងដូចបានទាយប្រាប់មកមែន។
«កិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យរបស់ព្រះក្នុងសម័យរបស់យើង
២២. តើ«កិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទាក់ទងអ្វីនៅសម័យយើងនេះ?
២២ តើព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើ«កិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យក្នុងសម័យយើងឬទេ? សូមទុកចិត្តថាទ្រង់នឹងធ្វើមែន ទោះជានេះហាក់ដូចពិបាកនិងជឿចំពោះអស់អ្នកដែលមានចិត្តសង្ស័យក៏ដោយ។ នៅគ្រានេះ កិច្ចការដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺនឹងធ្វើឲ្យមានការហិនវិនាសដល់ពិភពគ្រីស្ទសាសនា។ ដូចពួកយូដាពីបុរាណដែលអួតអាងថាថ្វាយបង្គំព្រះ ក៏ប៉ុន្តែការពិតគឺពុករលួយទាំងស្រុង។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងធានារ៉ាប់រងថា ស្លាកស្លាមកេរ្ដិ៍ដំណែលទាំងអស់របស់ប្រព័ន្ធខាងពិភពគ្រីស្ទសាសនា មិនយូរប៉ុន្មានទៀត នឹងត្រូវបោសសំអាតចេញទាំងអស់ ហើយ«បាប៊ីឡូនដ៏ធំ» ដែលជាចក្រភពទូទៅនៃសាសនាមិនពិត ក៏នឹងត្រូវបោសសំអាតចេញទាំងអស់ដែរ។—វិវរណៈ ១៨:១-២៤
២៣. តើវិញ្ញាណរបស់ព្រះជំរុញឲ្យហាបាគុកធ្វើអ្វីជាបន្ទាប់?
២៣ ព្រះយេហូវ៉ាមានកិច្ចការច្រើនទៀតឲ្យហាបាគុកធ្វើ មុននឹងសេចក្ដីហិនវិនាសនៃទីក្រុងយេរូសាឡិមនៅក្នុងឆ្នាំ៦០៧ ម.ស.យ.។ តើព្រះទ្រង់នឹងប្រាប់អ្វីដល់ព្យាការីរបស់ទ្រង់? យ៉ាងណាមិញ ហាបាគុកនឹងឮអ្វីខ្លះដែលនឹងជំរុញលោកឲ្យយកគ្រឿងភ្លេង ហើយច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា តាមចំរៀងដែលជាសេចក្ដីអធិស្ឋាន។ ប៉ុន្តែ មុនដំបូង វិញ្ញាណរបស់ព្រះជំរុញឲ្យព្យាការីនេះ ប្រកាសនូវសេចក្ដីវេទនាដ៏ធំ។ យ៉ាងប្រាកដណាស់ យើងនឹងអបអរដោយបានយល់ធ្លុះជ្រៅ នូវអត្ថន័យនៃបទទំនាយបែបនេះ ដែលស្តីអំពីគ្រាកំណត់របស់ព្រះ។ ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងប្រុងស្មារតីថែមទៀត ទៅនឹងទំនាយរបស់ហាបាគុក។
តើអ្នកនឹកចាំឬទេ?
• តើស្ថានការណ៍អ្វីដែលមានក្នុងស្រុកយូដា ក្នុងសម័យហាបាគុកនោះ?
• តើព្រះយេហូវ៉ាបានបន្តធ្វើ«កិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យអ្វី នៅសម័យរបស់ហាបាគុក?
• តើហាបាគុកមានអ្វី ដែលជាមូលដ្ឋានសំរាប់សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះ?
• តើព្រះនឹងធ្វើ«កិច្ចការ»ដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យអ្វីក្នុងសម័យយើងនេះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ៩]
ហាបាគុកបានឆ្ងល់នូវមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់។ តើអ្នកឆ្ងល់ឬទេ?