តើអ្នកណាកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះសព្វថ្ងៃនេះ?
«ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ! ទ្រង់គួរនឹងទទួលសិរីល្អ[ឬ«សិរីរុងរឿង» ខ.ស.] កិត្ដិនាម និងព្រះចេស្ដា»។—វិវរណៈ ៤:១១
១, ២. (ក) តើមានតួយ៉ាងណាខ្លះដែលបញ្ជាក់ថាមនុស្សខំបង្កើតរបស់របរតាមគំរូដែលគេឃើញជាក់ស្តែងក្នុងធម្មជាតិនោះ? (ខ) តើមានសំនួរអ្វីដែលត្រូវសួរ? ហើយតើមានចម្លើយអ្វី?
នៅថ្ងៃមួយ វិស្វករជនជាតិស្វីសម្នាក់ឈ្មោះចុច ឌឺ មីស្ដ្រាលបានបណ្ដើរឆ្កែចេញទៅក្រៅយកខ្យល់អាកាស ហើយពេលដែលត្រឡប់មកផ្ទះវិញនោះ គាត់ឃើញថាខោអាវរបស់គាត់ព្រមទាំងរោមឆ្កែរបស់គាត់មានជាប់ពេញដោយផ្កាម្យ៉ាងដូចជាកន្ត្រើយ។ ដោយមានចម្ងល់ហើយចង់ដឹងពីមូលហេតុ គាត់ក៏បានប្រើអតិសុខុមទស្សន៍ពិនិត្យមើល ហើយបានចាប់អារម្មណ៍នឹងតម្ពក់តូចៗដែលថ្ពក់ជាប់អ្វីៗដែលមានរាងជារង្វង់។ ជាយថាហេតុ តាមគំរូនេះ គាត់បានបង្កើតរបស់មួយដែលជាគ្រឿងសំរាប់បិទភ្ជាប់គ្នា។ មិនមែនមានតែលោកឌឺ មីស្ដ្រាលទេដែលបង្កើតរបស់របរតាមគំរូដែលមានក្នុងធម្មជាតិនោះ។ នៅសហរដ្ឋអាមេរិកលោកវីលបឺនិងលោកអ័រវីល រ៉ាយ ដែលជាបងប្អូនបង្កើត បានធ្វើយន្តហោះមួយក្រោយពីបានពិនិត្យមើលសត្វស្លាបធំៗហើរ។ វិស្វករជនជាតិបារាំងម្នាក់ឈ្មោះអាឡិចសានឌឺ ហ្គាស្ទាវ អេហ្វែល បានសាងសង់ប៉មមួយនៅក្រុងប៉ារីសដែលដាក់តាមឈ្មោះគាត់ ពោលគឺប៉មទួរអេហ្វែល។ គាត់បានប្រើគំរូតាមក្រិត្យក្រមធម្មជាតិស្តីអំពីឆ្អឹងភ្លៅរបស់មនុស្សដែលអាចទ្រទ្រង់ទម្ងន់នៃរូបកាយបាន។
២ តួយ៉ាងទាំងនេះគឺបញ្ជាក់នូវរបៀបដែលមនុស្សតែងតែខំបង្កើតរបស់របរតាមគំរូដែលគេឃើញជាក់ស្តែងក្នុងធម្មជាតិ។ ប៉ុន្តែ គឺត្រឹមត្រូវដែលសួរថា៖ តើមនុស្សដែលបង្កើតរបស់របរទាំងនោះតែងឲ្យកិត្ដិយសដល់ព្រះដែលបានបង្កើតផ្កាម្យ៉ាងដូចជាកន្ត្រើយ សត្វស្លាបធំៗ ឆ្អឹងភ្លៅរបស់មនុស្ស និងរបស់របរផ្សេងៗដ៏អស្ចារ្យឯទៀតដែលមនុស្សធ្វើតាមគំរូនោះឬទេ? តាមពិតគឺ កម្រមានអ្នកផ្ដល់កិត្ដិយសឬលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះណាស់។
៣, ៤. តើពាក្យហេព្រើរដែលត្រូវបានបកប្រែថា«សិរីរុងរឿង»មានន័យអ្វី? ពេលសំដៅចំពោះព្រះ តើពាក្យនេះបញ្ជាក់អំពីអ្វី?
៣ អ្នកខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា៖ ‹ហេតុអ្វីក៏ចាំបាច់លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ ក្រែងព្រះមានសិរីរុងរឿងហើយតើ?› ពិតមែន ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានសិរីរុងរឿងបំផុតក្នុងសកលលោក ប៉ុន្តែនេះមិនបានន័យថាមនុស្សទាំងអស់ចាត់ទុកទ្រង់ថាមានសិរីរុងរឿងនោះទេ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យហេព្រើរដែលត្រូវបកប្រែថា«សិរីរុងរឿង»សំដៅលើអ្វីដែលធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់សំខាន់ ឬនាំឲ្យមនុស្សចាត់ទុកជាបុគ្គលធំដុំ។ ហើយពេលប្រើសំដៅទៅលើព្រះ ពាក្យនេះបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សកោតស្ងើចចំពោះទ្រង់។
៤ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សតិចណាស់កត់សម្គាល់នូវលក្ខណៈរបស់ព្រះដែលគួរឲ្យកោតស្ងើច។ (ទំនុកដំកើង ១០:៤; ១៤:១) តាមការពិត បុគ្គលដែលមានមុខមានមាត់ក្នុងសង្គមបាននាំឲ្យមនុស្សមិនគោរពព្រះដ៏រុងរឿងដែលជាអ្នកបង្កើតសកលលោកទេ ទោះជាគេជឿថាមានព្រះឬអត់ក៏ដោយ។ តើពួកគេបានធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
«ពុំអាចដោះសាខ្លួនបានឡើយ»
៥. ចំពោះអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលត្រូវបានបង្កើត តើអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនពន្យល់ដោះសាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនប្រកាន់មតិយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា គ្មានព្រះទេ។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលត្រូវបានបង្កើត ដែលរួមបញ្ចូលមនុស្សជាតិដែរនោះ? ពួកគេចាត់ទុកថា មនុស្សជាតិនិងអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលត្រូវបានបង្កើតសុទ្ធតែកើតមកពីការវិវត្ត ជាកម្លាំងធម្មជាតិដែលអាស្រ័យលើព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកើតឡើងដោយចៃដន្យ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងការវិវត្តលោកស្ទេផាន ចេយ ហ៊្គូលបានសរសេរថា៖ «យើងមានជីវិតរស់នៅគឺដោយសារត្រីខ្លះៗដែលមានព្រុយចម្លែកដែលប្រែក្លាយទៅជាជើងសំរាប់សត្វដីគោក . . . យើងប្រហែលជាចង់បានចម្លើយមួយដ៏គួរឲ្យគោរពជាងនេះ ប៉ុន្តែគ្មានចម្លើយណាផ្សេងទៀតទេ»។ ស្រដៀងគ្នាដែរ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខាងវិវត្តលោករីឆឺដ លីគី និងរ៉ដចឺ លូវិនបានសរសេរថា៖ «មនុស្សជាតិប្រហែលគ្រាន់តែជាកំហុសធំមួយក្នុងដំណើរការធម្មជាតិ»។ សូម្បីតែអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខ្លះដែលសរសើរនិងចូលចិត្តសោភ័ណភាពហើយដំណើរការក្នុងធម្មជាតិ ក៏ពួកគេនៅតែមិនថ្វាយកិត្ដិយសចំពោះព្រះសោះឡើយ។
៦. តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនមិនចង់លើកកិត្ដិយសចំពោះព្រះជាអ្នកបង្កើត ទោះជាទ្រង់សមនឹងទទួលក៏ដោយនោះ?
៦ នៅពេលដែលអ្នកប្រាជ្ញអះអាងថាអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់កើតមកពីការវិវត្ត នោះពួកគេចង់បង្ហើបថាមានតែមនុស្សល្ងង់ខ្លៅទេដែលមិនជឿលើការវិវត្តនោះ។ តើមនុស្សជាច្រើនមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះការអះអាងបែបនេះ? ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះ បុរសម្នាក់ដែលមានចំណេះជ្រៅជ្រះខាងការវិវត្តបានសម្ភាសន៍មនុស្សដែលជឿលើការវិវត្ត។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញថា មនុស្សភាគច្រើនដែលជឿលើការវិវត្ត ដោយព្រោះមានគេប្រាប់ថាអ្នកដែលមានប្រាជ្ញាគឺជាអ្នកជឿលើការវិវត្ត»។ មែនហើយ នៅពេលមនុស្សដែលជាអ្នកចេះដឹងនិយាយថាខ្លួនមិនជឿលើព្រះ នេះធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនឯទៀតមិនចង់លើកកិត្ដិយសចំពោះព្រះជាអ្នកបង្កើតទេ ទោះជាទ្រង់សមនឹងទទួលក៏ដោយ។—សុភាសិត ១៤:១៥, ១៨
៧. យោងទៅតាមរ៉ូម ១:២០, ខ.ស. តើអ្វីដែលយើងអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់តាមរយៈការបង្កើត? ហេតុអ្វី?
៧ តើអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿដូច្នេះដោយសារមានភស្តុតាងនិងហេតុការណ៍ពិតបញ្ជាក់ដែរឬទេ? មិនទាល់តែសោះ! នៅជុំវិញយើងមានភស្តុតាងជាច្រើនដែលបង្ហាញថាមានអ្នកបង្កើតមួយអង្គ។ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរស្តីអំពីព្រះថា៖ «លក្ខណៈដ៏ប្រសើរបំផុតរបស់ព្រះអង្គ ដែលមនុស្សមើលពុំឃើញ គឺឫទ្ធានុភាពដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចក្ដី ឬឋានៈរបស់ព្រះអង្គជាព្រះជាម្ចាស់ក្ដី ព្រះអង្គបានសំដែងអោយគេឃើញ តាំងពីកំណើតពិភពលោកមកម្ល៉េះ នៅពេលណាដែលគេរិះគិតអំពីស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ គេ[អ្នកមិនជឿ]ពុំអាចដោះសាខ្លួនបានឡើយ»។ (រ៉ូម ១:២០, ខ.ស.) យើងអាចឃើញភស្តុតាងជាច្រើនយ៉ាងច្បាស់ដែលបង្ហាញថាមានអ្នកបង្កើតមួយអង្គមែន ដោយសង្កេតមើលស្នាព្រះហស្តរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ ប៉ុលមានប្រសាសន៍ថា ចាប់តាំងពីដើមកំណើតរបស់មនុស្សជាតិ នោះមនុស្សអាច«រិះគិត»អំពីភស្តុតាងថាមានព្រះតាមរយៈការបង្កើតដែលយើងអាចមើលឃើញ។ តើភស្តុតាងនេះមាននៅកន្លែងណាខ្លះ?
៨. (ក) តើវត្ថុធាតុក្នុងអវកាសបញ្ជាក់នូវតេជានុភាពនិងប្រាជ្ញារបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើមានភស្តុតាងអ្វីដែលបង្ហាញថាសកលលោកមានអ្នកបង្កើតនោះ?
៨ យើងឃើញភស្តុតាងអំពីព្រះក្នុងផ្ទៃមេឃពោរពេញដោយផ្កាយ។ ទំនុកដំកើង ១៩:១ ចែងថា៖ «ផ្ទៃមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ»។ «ផ្ទៃមេឃ»នេះដែលរួមបញ្ចូលព្រះអាទិត្យ ព្រះច័ន្ទនិងផ្កាយ ជាភស្តុតាងនៃតេជានុភាពនិងប្រាជ្ញារបស់ព្រះ។ ចំនួនផ្កាយដែលមានច្រើនក្រៃលែងធ្វើឲ្យយើងនឹកកោតស្ងើច។ ហើយវត្ថុធាតុអវកាសទាំងនេះធ្វើដំណើរក្នុងលំហអវកាសតាមច្បាប់ធម្មជាតិ មិនមែនរសាត់ដោយគ្មានទិសទីនោះទេ។a (អេសាយ ៤០:២៦) តើត្រឹមត្រូវទេបើនិយាយថារបស់ទាំងនេះកើតឡើងដោយចៃដន្យនោះ? គួរឲ្យកត់សម្គាល់ថា អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើននិយាយថា សកលលោកកើតមកដោយឯកឯង។ សាស្ដ្រាចារ្យម្នាក់ពន្យល់អំពីជំនឿនេះ ដោយសរសេរថា៖ «ចំពោះអស់អ្នកដែលមិនជឿថាមានព្រះឬសង្ស័យអំពីអត្ថិភាពនៃព្រះ នោះការជឿលើសកលលោកដែលមានជាយូរមកហើយគឺស្រួលជឿជាង។ យ៉ាងដូច្នោះដែរ សកលលោកដែលមានទីចាប់ផ្ដើមហាក់ដូចជាតម្រូវឲ្យមានប្រភពដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ ដ្បិតតើអ្នកណានឹងជឿលើលទ្ធផលបានបើគ្មានបុព្វហេតុនោះ?»។
៩. តើប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានឃើញជាក់ស្តែងដោយសត្វយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ នៅលើផែនដីយើងក៏អាចឃើញភស្តុតាងអំពីព្រះដែរ។ អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានឧទានថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! អស់ទាំងស្នាដៃរបស់ទ្រង់មានច្រើនប្រការណាស់ហ្ន៎! ទ្រង់បានធ្វើទាំងអស់ដោយប្រាជ្ញា ផែនដីបានពេញដោយរបស់ដែលទ្រង់បង្កើត»។ (ទំនុកដំកើង ១០៤:២៤) ‹របស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្កើត›រួមបញ្ចូលសត្វ ដែលបង្ហាញពីភស្តុតាងនៃប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់។ ដូចយើងបានកត់សម្គាល់នៅដើមអត្ថបទនេះ ការបង្កើតនូវភាវៈរស់មានគុណភាពខ្ពស់ណាស់ដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រតែងតែបង្កើតរបស់របរដោយខំធ្វើតាមគំរូនោះ។ ចូរពិនិត្យមើលនូវតួយ៉ាងខ្លះៗ។ អ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងតែសិក្សាអំពីស្នែងសត្វប្រើសដោយមានគោលបំណងធ្វើមួកការពារដ៏រឹងមាំជាង។ ពួកគេក៏កំពុងតែពិនិត្យមើលសត្វរុយម្យ៉ាងដែលពូកែស្ដាប់ដោយចង់បង្កើតប្រដាប់ដាក់ក្នុងត្រចៀកដើម្បីជួយឲ្យស្ដាប់ឮ ហើយពួកគេក៏បានពិនិត្យមើលស្លាបទីទុយក្នុងបំណងបង្កើតយន្តហោះដែលរ៉ាដាចាប់ពុំបាន។ ប៉ុន្តែ ទោះជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខំប្រឹងធ្វើតាមគំរូដែលមានក្នុងធម្មជាតិយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនអាចធ្វើល្អដូចបេះបិទបានដែរ។ សៀវភៅ ការធ្វើតាមគំរូដែលមានក្នុងធម្មជាតិ កត់សម្គាល់ថា៖ «ភាវៈរស់បានសម្រេចអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាងដែលមនុស្សចង់ធ្វើ ដោយឥតត្រូវការផូស៊ីលឥន្ធនៈដែលធ្វើឲ្យកខ្វក់ផែនដី ឬធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតរបស់ពួកវាឡើយ»។ នេះពិតជាការសម្ដែងនូវប្រាជ្ញាមែន!
១០. ការបដិសេធថាគ្មានព្រះជាអ្នកបង្កើត ហេតុអ្វីក៏មិនសមហេតុសមផល? សូមពន្យល់។
១០ មិនថាយើងមើលផ្ទៃមេឃឬការបង្កើតនៅផែនដីក្ដី គឺឃើញច្បាស់នូវភស្តុតាងថាមានព្រះជាអ្នកបង្កើតមួយអង្គមែន។ (យេរេមា ១០:១២) គប្បីឲ្យយើងយល់ស្របទាំងស្រុងនឹងអ្វីដែលសត្តនិករវិញ្ញាណនៅស្ថានសួគ៌បានពោលថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ! ទ្រង់គួរនឹងទទួលសិរីល្អ កិត្ដិនាម និងព្រះចេស្ដា ដ្បិតទ្រង់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើមក»។ (វិវរណៈ ៤:១១) ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនពុំទទួលស្គាល់នូវភស្តុតាងអំពីព្រះជាអ្នកបង្កើតទេ ទោះជាពួកគេកោតស្ងើចនឹងភាពអស្ចារ្យពីរបស់របរដែលពួកគេឃើញនឹងភ្នែកផ្ទាល់ក៏ដោយ។ យើងអាចពន្យល់តាមរបៀបនេះថា៖ ការសរសើរសោភ័ណភាពនិងការបង្កើតដែលមានក្នុងធម្មជាតិ តែបដិសេធថាគ្មានព្រះជាអ្នកបង្កើតគឺមិនសមហេតុសមផលសោះ ដូចគ្នានឹងការសរសើរនូវរូបគំនូរដ៏ល្អវិចិត្រ ហើយបដិសេធថារូបភាពលេចមកដោយខ្លួនឯងគ្មានអ្នកគូរ។ ដូច្នេះហើយ អស់អ្នកដែលបដិសេធមិនជឿថាមានព្រះ ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាមនុស្សដែល«ពុំអាចដោះសាខ្លួនបានឡើយ!»។
«មនុស្សខ្វាក់»នាំមនុស្សជាច្រើនឲ្យវង្វេង
១១, ១២. តើលទ្ធិអំពីព្រេងវាសនាមានមូលដ្ឋានលើជំនឿអ្វី? តើអ្វីដែលបង្ហាញថា លទ្ធិនេះមិនលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ?
១១ មនុស្សជាច្រើនដែលកាន់សាសនា ពិតជាជឿថា ការថ្វាយបង្គំរបស់ពួកគេលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ។ (រ៉ូម ១០:២, ៣) ប៉ុន្តែ ស្ថាប័នសាសនាផ្សេងៗបានរាំងស្កាត់មិនឲ្យមនុស្សរាប់កោដិនាក់លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេ។ តើហេតុអ្វី? សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលនូវមូលហេតុពីរយ៉ាង។
១២ ទីមួយ សាសនារាំងស្កាត់ការលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត។ សូមគិតអំពីលទ្ធិស្តីពីព្រេងវាសនា។ លទ្ធិនេះមានមូលដ្ឋានលើជំនឿថា ព្រះមានតេជានុភាពជ្រាបដឹងអំពីអនាគត ដូច្នេះហើយទ្រង់ត្រូវតែដឹងលទ្ធផលអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ លទ្ធិអំពីព្រេងវាសនានាំឲ្យមនុស្សគិតថា ព្រះបានចារទុកតាំងពីយូរមកហើយនូវអនាគតរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា មិនថាអំពីអនាគតល្អឬមិនល្អក៏ដោយ។ យោងទៅតាមការបង្រៀននេះ មនុស្សត្រូវបន្ទោសព្រះចំពោះភាពទុច្ចរិតក្នុងរបបលោកីយ៍នេះ។ នេះពិតជាពុំលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេ ដ្បិតអ្នកដែលមានទោសគឺសាតាំង ដែលជាមេសត្រូវរបស់ព្រះ ហើយព្រះគម្ពីរហៅវាថាជា«ចៅហ្វាយរបស់លោកីយនេះ!»។—យ៉ូហាន ១៤:៣០; យ៉ូហានទី១ ៥:១៩
១៣. ហេតុអ្វីក៏មិនប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែលគិតថាព្រះមិនអាចទប់សមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ ចំពោះការដឹងទុកជាមុនអំពីអនាគត? សូមឲ្យឧទាហរណ៍។
១៣ លទ្ធិអំពីព្រេងវាសនាគឺជាការបង្រៀនដែលគ្មានមូលដ្ឋានពីបទគម្ពីរ ហើយក៏ជាការប្រមាថដល់ព្រះដែរ។ លទ្ធិនេះធ្វើឲ្យមនុស្សភាន់ច្រឡំអំពីអ្វីដែលទ្រង់អាចធ្វើនិងអ្វីដែលទ្រង់កំពុងតែធ្វើ។ ហេតុការណ៍ពិតដែលថាព្រះអាចជ្រាបដឹងនូវព្រឹត្ដិការណ៍ទុកជាមុន គឺចែងយ៉ាងច្បាស់ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ (អេសាយ ៤៦:៩, ១០) ប៉ុន្តែ ការដែលគិតថាទ្រង់មិនអាចទប់សមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ចំពោះការទតឃើញអនាគត ឬថាទ្រង់ទទួលកំហុសចំពោះលទ្ធផលទាំងអស់នោះគឺឥតត្រឹមត្រូវទេ។ ជាឧទាហរណ៍: បើអ្នកមានកម្លាំងខ្លាំង តើអ្នកនឹងចង់លើករបស់ធ្ងន់ៗទាំងអស់ដែលអ្នកឃើញទេ? អត់ទេ! ដូចគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពដឹងទុកជាមុនអំពីអនាគត តែនេះមិនបានន័យថាព្រះបានចារទុកនូវអ្វីៗទាំងអស់ឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើសមត្ថភាពដឹងទុកជាមុនរបស់ទ្រង់តាមវិធីដែលចេះជ្រើសរើសដោយប្រយ័ត្នប្រយែង។b យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ការបង្រៀនក្លែងក្លាយរួមបញ្ចូលលទ្ធិអំពីព្រេងវាសនា មិនលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះឡើយ។
១៤. តើសាសនាបានធ្វើឲ្យអបកិត្ដិនាមរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ មូលហេតុទីពីរដែលស្ថាប័នសាសនាច្រើនតែធ្វើឲ្យអបកិត្ដិនាមរបស់ព្រះគឺតាមរយៈកិរិយាប្រព្រឹត្តរបស់សមាជិក។ ជនគ្រីស្ទានត្រូវស្ដាប់តាមការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនអ្នកកាន់តាមទ្រង់ឲ្យ«ស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»និងឲ្យរក្សាខ្លួន«មិនមែនជារបស់ផងលោកីយ»។ (យ៉ូហាន ១៥:១២; ១៧:១៤-១៦) ចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកបព្វជិត? តើពួកគេបានធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូជាពិតប្រាកដទេ?
១៥. (ក) ស្តីអំពីសង្គ្រាម តើពួកបព្វជិតមានប្រវត្ដិយ៉ាងណា? (ខ) តើការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកបព្វជិតមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើមនុស្សរាប់លាននាក់?
១៥ ចូរគិតអំពីប្រវត្ដិរបស់ពួកបព្វជិតស្តីអំពីសង្គ្រាម។ ពួកបព្វជិតបានគាំទ្រ បណ្ដោយឲ្យមានសង្គ្រាម ព្រមទាំងនាំមុខក្នុងសង្គ្រាមជាច្រើនក្នុងប្រទេសនានាផងដែរ។ ពួកគេបានប្រទានពរដល់កងទ័ពនិងរកលេសដោះសាចំពោះការសម្លាប់នោះ។ នេះជំរុញយើងឲ្យសួរថា៖ ‹តើពួកបព្វជិតទាំងនេះមិនបានគិតទេឬថា ពួកប្រឆាំងនឹងគេក៏ធ្វើដូច្នេះដែរនោះ?›។ (សូមមើលប្រអប់«តើព្រះគាំទ្រខាងណា?») ពួកបព្វជិតពុំបានលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេ ពេលដែលពួកគេអះអាងថាពួកគេមានការគាំទ្រពីព្រះក្នុងសង្គ្រាមដែលបង្ហូរឈាមនោះ។ ហើយពួកគេក៏មិនលើកតម្កើងទ្រង់ដែរ ពេលដែលពួកគេប្រកាសថាខ្នាតតម្រាក្នុងព្រះគម្ពីរគឺហួសសម័យ ហើយបណ្ដោយឲ្យមានអំពើអសីលធម៌ខាងកាម។ នេះរំឭកយើងពីព្រះយេស៊ូដែលបានហៅអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យទ្រង់ថា«ពួកទទឹងច្បាប់» និងពួក«មនុស្សខ្វាក់!»។ (ម៉ាថាយ ៧:១៥-២៣; ១៥:១៤) ដោយសារការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកបព្វជិត មនុស្សរាប់លាននាក់បានអនុញ្ញាតឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនិងព្រះគម្ពីររសាយទៅ។—ម៉ាថាយ ២៤:១២
តើអ្នកណាពិតជាកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ?
១៦. ដើម្បីឲ្យដឹងថាតើអ្នកណាពិតជាកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ ហេតុអ្វីយើងត្រូវពិនិត្យមើលព្រះគម្ពីរ?
១៦ បើមនុស្សធំដុំនិងមានអំណាចក្នុងលោកីយ៍នេះមិនបានលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេនោះ តើអ្នកណាពិតជាកំពុងតែធ្វើដូច្នេះ? យើងនឹងពិនិត្យមើលព្រះគម្ពីរដើម្បីឆ្លើយសំនួរនេះ។ គឺពិតជាសមត្រឹមត្រូវដែលព្រះមានសិទ្ធិមានបន្ទូលអំពីរបៀបដែលសិរីរុងរឿងរបស់ទ្រង់ត្រូវលើកតម្កើង ហើយទ្រង់បានដាក់ខ្នាតតម្រាស្តីអំពីរឿងនេះក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ (អេសាយ ៤២:៨) សូមពិចារណាវិធីបីយ៉ាងដែលអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ ហើយក្នុងវិធីនិមួយៗគឺទាក់ទងនឹងអ្នកដែលពិតជាកំពុងតែធ្វើដូច្នេះសព្វថ្ងៃនេះ។
១៧. តើព្រះយេហូវ៉ាបញ្ជាក់យ៉ាងដូចម្ដេចថា ការលើកតម្កើងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់នោះ? សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាកំពុងតែសរសើរព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទូទាំងផែនដី?
១៧ ទីមួយ យើងអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយសរសើរព្រះនាមរបស់ទ្រង់។ អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលដល់ព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់នូវហេតុដែលការលើកតម្កើងព្រះនាមរបស់ព្រះ គឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ បីបួនថ្ងៃមុននឹងព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត ទ្រង់បានអធិស្ឋានថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ! សូមដំកើងព្រះនាមទ្រង់ឡើង»។ រួចមកស្រាប់តែមានឮសំឡេងពីលើមេឃថា៖ «អញបានដំកើងហើយ ក៏នឹងដំកើងឡើងទៀតដែរ»។ (យ៉ូហាន ១២:២៨) នេះគឺច្បាស់ជាបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ របៀបព្រះយេហូវ៉ាឆ្លើយតបបញ្ជាក់ថា ការលើកតម្កើងព្រះនាមរបស់ទ្រង់គឺសំខាន់ចំពោះទ្រង់។ សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាកំពុងតែលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាដោយការផ្សាយនិងការសរសើរអំពីព្រះនាមទ្រង់ទូទាំងផែនដី? ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែធ្វើដូច្នេះនៅ២៣៥ប្រទេស!—ទំនុកដំកើង ៨៦:១១, ១២
១៨. តើយើងអាចសម្គាល់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះដោយ«សេចក្ដីពិត»យ៉ាងដូចម្ដេច? តើក្រុមមួយណាដែលបានបង្រៀននូវចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះគម្ពីរជាងមួយសតវត្សរ៍មកហើយ?
១៨ ទីពីរ យើងអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយបង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថាអ្នកថ្វាយបង្គំពិតនឹង‹ថ្វាយបង្គំព្រះដោយសេចក្ដីពិត›។ (យ៉ូហាន ៤:២៤) តើយើងអាចសម្គាល់អស់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះដោយ«សេចក្ដីពិត»យ៉ាងដូចម្ដេច? ពួកអ្នកទាំងនោះត្រូវតែបដិសេធសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតដែលគ្មានមូលដ្ឋានពីព្រះគម្ពីរនិងមិននិយាយកុហកអំពីព្រះនិងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបង្រៀនសេចក្ដីពិតពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដែលរួមបញ្ចូលការបង្រៀនដូចតទៅ៖ មានតែព្រះយេហូវ៉ាដែលសមនឹងទទួលកិត្ដិយសជាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត។ (ទំនុកដំកើង ៨៣:១៨) ព្រះយេស៊ូជារាជបុត្រារបស់ព្រះនិងជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលត្រូវតែងតាំងក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះមេស្ស៊ី។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:២៧, ២៨) ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងធ្វើឲ្យព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធ ហើយក៏បំពេញគោលបំណងរបស់ទ្រង់សំរាប់ផែនដីនិងមនុស្សជាតិ។ (ម៉ាថាយ ៦:៩, ១០) ដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្រនេះនឹងត្រូវប្រកាសទូទាំងផែនដី។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) មានតែក្រុមមួយទេ ពោលគឺស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានបង្រៀននូវចំណេះត្រឹមត្រូវបែបនេះដោយចិត្តរំភើប ជាងមួយសតវត្សរ៍មកហើយ!
១៩, ២០. (ក) ហេតុអ្វីក៏ការប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់ជនគ្រីស្ទាននាំឲ្យលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ? (ខ) តើមានសំនួរណាខ្លះដែលអាចជួយយើងឲ្យដឹងថា សព្វថ្ងៃនេះពួកណាដែលកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយការប្រព្រឹត្តរបស់គេ?
១៩ ទីបី យើងអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយរស់នៅឲ្យសមស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ទ្រង់។ សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «ប្រព្រឹត្តដោយទៀងត្រង់ នៅក្នុងពួកសាសន៍ដទៃដើម្បីនៅកន្លែងណា ដែលគេនិយាយដើម ពីអ្នករាល់គ្នាទុកដូចជាមនុស្សប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះឲ្យគេបានសរសើរដល់ព្រះ នៅថ្ងៃដែលទ្រង់យាងមកប្រោស ដោយគេឃើញការល្អរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ»។ (ពេត្រុសទី១ ២:១២) ការប្រព្រឹត្តរបស់ជនគ្រីស្ទានម្នាក់ៗសឲ្យឃើញនូវជំនឿរបស់គាត់។ នៅពេលដែលអ្នកដទៃឃើញថាការប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់ជនគ្រីស្ទានគឺដោយសារជំនឿរបស់គាត់ នោះនាំឲ្យមានការលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ។
២០ សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាដែលលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដោយការប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់ពួកគេ? តើក្រុមសាសនាមួយណាដែលនាំឲ្យរដ្ឋាភិបាលជាច្រើនសរសើរដោយសារពួកគេជាពលរដ្ឋដែលកាន់តាមច្បាប់ ស្រឡាញ់សន្ដិសុខ ដែលបង់ពន្ធនោះ? (រ៉ូម ១៣:១, ៣, ៦, ៧) តើក្រុមណាដែលល្បីទូទាំងពិភពលោកដោយសារមានឯកភាពក្នុងចំណោមអ្នកជឿគ្នីគ្នា ទាំងមិនប្រកាន់ពូជសាសន៍នោះ? (ទំនុកដំកើង ១៣៣:១; កិច្ចការ ១០:៣៤, ៣៥) ហើយតើក្រុមណាដែលមនុស្សស្គាល់ទូទាំងពិភពលោកចំពោះកិច្ចការអប់រំព្រះគម្ពីរ ដែលនាំឲ្យមានការគោរពច្បាប់ ឲ្យតម្លៃចំពោះគ្រួសារនិងមានសីលធម៌ក្នុងព្រះគម្ពីរ? គឺមានតែក្រុមមួយទេពោលគឺស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលការប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់ពួកគេផ្ដល់នូវភស្តុតាងនោះ។
តើអ្នកកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេ?
២១. ហេតុអ្វីក៏យើងត្រូវគិតថាតើយើងកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឬក៏អត់?
២១ យើងម្នាក់ៗគួរសួរខ្លួនឯងថា៖ ‹តើខ្ញុំកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ?›។ យោងទៅតាមទំនុកដំកើង ១៤៨ ការបង្កើតទាំងអស់លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ។ ដូចជាបណ្ដាទេវតា ផ្ទៃមេឃ ផែនដីនិងសត្វ ទាំងអស់សុទ្ធតែសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ (ខ១-១០) គួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ដែលមនុស្សភាគច្រើនឥតលើកតម្កើងទ្រង់ទេ! យើងធ្វើដូចអ្នកបំរើស្មោះភក្ដីទាំងឡាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលនៅស្ថានសួគ៌និងលើផែនដី ដោយរស់នៅតាមរបៀបដែលលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ។ (ខ១១-១៣) គឺគ្មានរបៀបរស់នៅណាប្រសើរជាងការសរសើរព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។
២២. ដោយលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើអ្នកទទួលពរអ្វី? តើអ្នកគួរប្ដេជ្ញាធ្វើអ្វី?
២២ អ្នកនឹងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនពីការលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលដែលអ្នកធ្វើតាមជំនឿទៅលើយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយនឹងព្រះត្រូវបានផ្សះផ្សា ហើយធ្វើឲ្យអ្នកមានចំណងមេត្រីភាពនិងទទួលប្រយោជន៍ពីព្រះវរបិតាស្ថានសួគ៌។ (រ៉ូម ៥:១០) ពេលដែលអ្នកប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើមូលហេតុដែលគួរលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ អ្នកមានគំនិតសុទិដ្ឋិនិយមនិងជាមនុស្សដែលមានចិត្តកតញ្ញូធម៌ជាង។ (យេរេមា ៣១:១២) អ្នកក៏អាចជួយមនុស្សឯទៀតឲ្យមានជីវភាពសប្បាយនិងមានគោលបំណងសំរាប់ជីវិតល្អប្រសើរជាង ហើយតាមរយៈទង្វើនេះយើងក៏បានសុភមង្គលច្រើនជាងដែរ។ (កិច្ចការ ២០:៣៥) ចូរឲ្យអ្នករួមចំណែកជាមួយមនុស្សដែលប្ដេជ្ញាលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះពីឥឡូវនិងជារៀងរហូត!
[កំណត់សម្គាល់]
a បើចង់បានពត៌មានថែមទៀតអំពីរបៀបដែលវត្ថុធាតុអវកាសបង្ហាញនូវប្រាជ្ញានិងតេជានុភាពរបស់ព្រះ សូមមើលសៀវភៅ ចូរចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា ជំពូកទី៥និង១៧ ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
b សូមមើលសៀវភៅ ការយល់ធ្លុះជ្រៅនឹងបទគម្ពីរ ក្បាលទី១ ទំព័រ៨៥៣ បោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាភាសាអង់គ្លេស។
តើអ្នកនៅចាំឬទេ?
• ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រទូទៅឥតបានគាំទ្រមនុស្សដែលលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ?
• តើសាសនាបានបង្ការមនុស្សពុំឲ្យលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះតាមវិធីពីរណា?
• តើយើងអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
• ហេតុអ្វីក៏អ្នកគួរពិនិត្យមើលថាតើអ្នកកំពុងតែលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឬក៏អត់?
[ប្រអប់នៅទំព័រ១១]
«តើព្រះគាំទ្រខាងណា?»
បុរសម្នាក់ជនជាតិអាឡឺម៉ង់ដែលបំរើក្នុងកងទ័ពអាកាសក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកបានក្លាយទៅជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានឹកចាំថា៖
«អ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំខ្វល់ចិត្តក្នុងឆ្នាំទាំងប៉ុន្មានពេលមានសង្គ្រាម . . . គឺខ្ញុំឃើញពួកបព្វជិតសឹងតែគ្រប់និកាយ ដូចជាកាតូលិក សាសនាលូហ្សឺរ៉ុង សាសនាអេភីស្កូផែលជាដើម ប្រទានពរដល់យន្តហោះនិងអ្នកបើករបស់ពួកគេមុនទៅទំលាក់គ្រាប់បែក។ ខ្ញុំតែងគិតថា‹តើព្រះគាំទ្រខាងណា?›។
«ទាហានអាឡឺម៉ង់ពាក់ខ្សែក្រវាត់ដែលមានពាក្យថា ហ្គុត មីត អុន (ព្រះនៅខាងយើង)។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានឆ្ងល់ថា‹ហេតុអ្វីក៏ព្រះមិននៅខាងទាហានដែលជាកងទ័ពប្រឆាំងដែលកាន់សាសនាដូចគ្នា ហើយអធិស្ឋានដល់ព្រះតែមួយនោះ?›»។
[រូបភាពនៅទំព័រ១០]
ទូទាំងផែនដី ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ