ចូរបន្តប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ
«អ្នកណាដែលថាខ្លួននៅក្នុងទ្រង់[ព្រះ] នោះត្រូវតែប្រព្រឹត្តដូចជាទ្រង់[ព្រះយេស៊ូ]ដែរ»។—យ៉ូហានទី១ ២:៦
១, ២. តើការរំពឹងមើលព្រះយេស៊ូតម្រូវឲ្យយើងធ្វើអ្វី?
សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ «[ចូរ]រត់ក្នុងទីប្រណាំងដែលនៅមុខយើងដោយអំណត់ទាំងរំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្ដើម ហើយជាមេសំរេចសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង»។ (ហេព្រើរ ១២:១, ២) ការប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះភក្ដីតម្រូវឲ្យយើងរំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។
២ ពាក្យភាសាដើមដែលបទគម្ពីរគ្រីស្ទានភាសាក្រិចបកប្រែថា «រំពឹងមើល»នោះ មានន័យថា៖ «ការប្រមូលអារម្មណ៍ដោយឥតងាករេឡើយ» ឬ«ការបែរមុខចេញពីអ្វីមួយដើម្បីមើលអ្វីមួយទៀត» ឬ«ការសម្លឹងមើលអ្វីមួយ»។ ឯកសារយោងមួយច្បាប់ពន្យល់ថា៖ «បើអ្នករត់ប្រណាំងជនជាតិក្រិចម្នាក់កំពុងតែរត់ក្នុងស្ដាតក្រឡេកមើលហ្វូងមនុស្សមួយភ្លែតដោយមិនប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើផ្លូវរត់និងទិសដៅដែលគាត់កំពុងរត់ឆ្ពោះទៅរកនោះ ល្បឿនគាត់ក៏ចុះថយភ្លាមផងដែរ។ ចំពោះពួកជនគ្រីស្ទានក៏ដូចគ្នាដែរ»។ បើមានអ្វីៗបំបែរអារម្មណ៍យើង នេះក៏អាចរារាំងដល់ជំនឿនរបស់យើងខាងវិញ្ញាណ។ យើងត្រូវរំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ តើយើងរកមើលអ្វីពេលរំពឹងមើលមេផ្ដើមជំនឿរបស់យើង? ពាក្យភាសាក្រិចដែលបកប្រែថា «មេផ្ដើម»ក្នុងឃ្លានេះ មានន័យថា «មេនាំមុខ ពោលគឺបុគ្គលដែលនាំមុខក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ព្រមទាំងតាំងគំរូឲ្យផង»។ ការរំពឹងមើលព្រះយេស៊ូតម្រូវឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់។
៣, ៤. (ក) តើការប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទតម្រូវឲ្យយើងធ្វើអ្វី? (ខ) តើយើងគួរគិតពិចារណាសំណួរណាខ្លះ?
៣ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកណាដែលថាខ្លួននៅក្នុងទ្រង់[ព្រះ] នោះត្រូវតែប្រព្រឹត្តដូចជាទ្រង់[ព្រះយេស៊ូ]ដែរ»។ (យ៉ូហានទី១ ២:៦) យើងត្រូវនៅក្នុងព្រះដោយកាន់តាមបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះយេស៊ូ ដូចជាទ្រង់បានកាន់តាមបញ្ញត្ដិនៃព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ដែរ។—យ៉ូហាន ១៥:១០
៤ អាស្រ័យហេតុនេះបានជាការប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូតម្រូវឲ្យយើងពិនិត្យមើលយ៉ាងច្បាស់នូវគំរូរបស់ទ្រង់ដែលជាមេនាំមុខ ហើយយកតម្រាប់តាមទ្រង់យ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់។ ស្តីអំពីរឿងនេះ យើងអាចគិតពិចារណាសំណួរសំខាន់ៗថា៖ នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើព្រះគ្រីស្ទកំពុងតែនាំមុខយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? តើការយកតម្រាប់តាមការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេស៊ូគួរមានអានុភាពអ្វីលើយើង? តើការធ្វើតាមលំអានដានរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទអាចនាំឲ្យមានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
របៀបព្រះគ្រីស្ទនាំមុខ ពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់
៥. មុនព្រះយេស៊ូបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌នោះ តើទ្រង់សន្យាធ្វើអ្វីចំពោះពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់?
៥ មុនព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌នោះ ទ្រង់បានលេចមកឲ្យពួកសិស្សឃើញទ្រង់ ហើយទ្រង់ក៏បានប្រគល់កិច្ចការសំខាន់ឲ្យពួកគាត់។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ចូរទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍»។ នៅគ្រានោះ មេនាំមុខរបស់ពួកគាត់បានសន្យាថាទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយពួកគាត់ពេលកំពុងបំពេញកិច្ចការនោះ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «មើល! ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប»ឬទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០) នៅទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ តើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទកំពុងតែគង់នៅជាមួយពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៦, ៧. តើព្រះយេស៊ូប្រើវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីនាំមុខយើងបានយ៉ាងណា?
៦ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ព្រះដ៏ជាជំនួយ គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះវរបិតានឹងចាត់មកដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ ទ្រង់នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាពីគ្រប់សេចក្ដីទាំងអស់ ក៏នឹងរំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។ (យ៉ូហាន ១៤:២៦) វិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលត្រូវចាត់មកដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូកំពុងតែនាំមុខនិងពង្រឹងកម្លាំងយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ វិញ្ញាណនោះជួយបំភ្លឺផ្លូវរបស់យើងខាងវិញ្ញាណ ហើយក៏ជួយយើងឲ្យយល់នូវ«សេចក្ដីជ្រាលជ្រៅនៃព្រះដែរ»។ (កូរិនថូសទី១ ២:១០) ម្យ៉ាងទៀត គុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះដូចជា«សេចក្ដីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត ហើយដឹងខ្នាត» ជា«ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ»របស់ព្រះ។ (កាឡាទី ៥:២២, ២៣) យើងក៏អាចបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្ដិទាំងនេះផងដែរ ដោយទទួលជំនួយពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
៧ ពេលដែលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរនិងខំអនុវត្តតាមអ្វីដែលយើងរៀននោះ វិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើងបណ្ដុះឲ្យមានប្រាជ្ញា យោបល់ តំរិះនិងគំនិតវាងវៃកាន់តែច្រើនទៀត។ (សុភាសិត ២:១-១១) វិញ្ញាណបរិសុទ្ធក៏អាចជួយយើងទប់ទល់និងសេចក្ដីល្បួងនិងការល្បងលផ្សេងៗ។ (កូរិនថូសទី១ ១០:១៣; កូរិនថូសទី២ ៤:៧; ភីលីព ៤:១៣) បណ្ដាគ្រីស្ទានបានត្រូវដាស់តឿនឲ្យ‹សំអាតខ្លួនពីគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលប្រឡាក់ខាងសាច់ឈាមនិងខាងវិញ្ញាណផង ព្រមទាំងបង្ហើយសេចក្ដីបរិសុទ្ធ›ដែរ។ (កូរិនថូសទី២ ៧:១) បើគ្មានជំនួយពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងក៏គ្មានលទ្ធភាពបំពេញតាមតម្រូវការរបស់ព្រះឲ្យមានភាពបរិសុទ្ធស្អាតស្អំបានដែរ មែនទេ? នៅសព្វថ្ងៃនេះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់អំណាចឲ្យព្រះយេស៊ូប្រើវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាវិធីមួយដែលទ្រង់អាចនាំមុខយើង។—ម៉ាថាយ ២៨:១៨
៨, ៩. តើព្រះគ្រីស្ទប្រើ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›បានយ៉ាងណា ដើម្បីនាំមុខយើង?
៨ សូមគិតអំពីវិធីមួយទៀតដែលព្រះយេស៊ូប្រើដើម្បីនាំមុខក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ពេលដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីវត្តមានរបស់ទ្រង់និងទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាជាអ្នកបំរើស្មោះត្រង់មានមារយាទដែលចៅហ្វាយបានតាំងឲ្យត្រួតលើពួកផ្ទះលោក នឹងឲ្យអាហារគេបរិភោគតាមត្រូវពេល? បើកាលណាចៅហ្វាយមកដល់ឃើញអ្នកបំរើនោះកំពុងតែធ្វើដូច្នោះ នោះមានពរហើយ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា ចៅហ្វាយនឹងតាំងអ្នកនោះឡើងឲ្យត្រួតលើរបស់ទ្រព្យលោកទាំងអស់»។—ម៉ាថាយ ២៤:៣, ៤៥-៤៧
៩ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទជា«ចៅហ្វាយ»នោះឯង។ ក្រុមពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងនៅលើផែនដីជា«អ្នកបំរើ»។ ក្រុមអ្នកបំរើនេះបានទទួលបញ្ញើ ជាការថែរក្សារបស់ទាំងអស់នៅលើផែនដីដែលទាក់ទងនឹងព្រះយេស៊ូ ហើយក៏មានភារកិច្ចប្រទានអាហារខាងវិញ្ញាណតាមត្រូវពេល។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមួយក្រុមតូចពីចំណោមក្រុម‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›នោះ ជាគណៈអភិបាលដែលតំណាងក្រុមអ្នកបំរើទាំងមូលនោះ។ គណៈអភិបាលនេះកំពុងតែដឹកនាំកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទូទាំងពិភពលោក ព្រមទាំងនាំមុខក្នុងការប្រទានអាហារខាងវិញ្ញាណតាមត្រូវពេលផងដែរ។ យ៉ាងនេះហើយដែលព្រះគ្រីស្ទនាំមុខក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានតាមរយៈ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›និងគណៈអភិបាលនៃក្រុមអ្នកបំរើនោះដែលបានតែងតាំងដោយវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។
១០. តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកចាស់ទុំ? ហើយហេតុអ្វី?
១០ វិធីម្យ៉ាងទៀតដែលព្រះយេស៊ូបង្ហាញថាទ្រង់កំពុងតែនាំមុខយើងគឺតាមរយៈ«អំណោយទាន[«ជា», ព.ថ.]មនុស្ស» ពោលគឺពួកអ្នកចាស់ទុំគ្រីស្ទានដែលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យក្នុងក្រុមជំនុំ។ ព្រះយេស៊ូបានប្រទានពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យទាំងនេះមក «ប្រយោជន៍នឹងនាំឲ្យពួកបរិសុទ្ធបានគ្រប់លក្ខណ៍ឡើង សំរាប់ធ្វើការជំនួយ ហើយនឹងស្អាងរូបកាយព្រះគ្រីស្ទឡើង»។ (អេភេសូរ ៤:៨, ១១, ១២) សៀវភៅហេព្រើរ ១៣:៧ រៀបរាប់អំពីពួកអ្នកចាស់ទុំថា៖ «ចូរនឹកចាំពីពួកអ្នកនាំមុខដែលបានផ្សាយព្រះបន្ទូលមកអ្នករាល់គ្នា ត្រូវតែត្រាប់តាមសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកទាំងនោះ ទាំងពិចារណាមើលចុងបំផុតនៃកិរិយាគេផង»។ ពួកអ្នកចាស់ទុំនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំនានា។ ដោយសារពួកអ្នកចាស់ទុំធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ នោះគួរគប្បីឲ្យយើងត្រាប់តាមជំនឿរបស់ពួកគាត់។ (កូរិនថូសទី១ ១១:១) យើងអាចបង្ហាញនូវចិត្តកតញ្ញូចំពោះការរៀបចំឲ្យមានពួកអ្នកចាស់ទុំបាន ដោយស្ដាប់តាមនិងចុះចូលចំពោះពួក«អំណោយទានជាមនុស្ស»ទាំងនេះ។—ហេព្រើរ ១៣:១៧
១១. នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើព្រះយេស៊ូនាំមុខពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច? តើការដើរដូចព្រះយេស៊ូរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
១១ ពិតមែនហើយ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទកំពុងតែនាំមុខពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់តាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›និងពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ។ ការប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូតម្រូវឲ្យយើងយល់អំពីរបៀបដែលទ្រង់កំពុងតែនាំមុខយើង ព្រមទាំងចុះចូលចំពោះការណែនាំនោះ។ នេះក៏តម្រូវឲ្យយើងយកតម្រាប់តាមការប្រព្រឹត្តឬរបៀបដើររបស់ព្រះយេស៊ូដែរ។ សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «ទ្រង់បានហៅអ្នករាល់គ្នាមកឯសេចក្ដីនោះឯង ពីព្រោះព្រះគ្រីស្ទក៏បានរងទុក្ខជំនួសយើងដែរទាំងទុកដំរាប់ ឲ្យយើងរាល់គ្នាដើរតាមលំអានដាននៃទ្រង់»។ (ពេត្រុសទី១ ២:២១) តើការធ្វើតាមតម្រាប់ល្អគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់ព្រះយេស៊ូគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើយើង?
ពេលមានអំណាចលើអ្នកដទៃ ចូរចេះយោគយល់ចុះ!
១២. តើពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំគួរយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសលើផ្នែកមួយណានៃគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទ?
១២ ទោះបីជាព្រះយេស៊ូបានទទួលអំណាចច្រើនបំផុតពីព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ក៏ដោយ ទ្រង់តែងតែបានបង្ហាញការចេះយោគយល់ក្នុងរបៀបប្រើអំណាចនោះ។ បងប្អូនគ្រប់រូបក្នុងក្រុមជំនុំ ជាពិសេសពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យ គួរ«សំដែងឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានស្គាល់សេចក្ដីសំឡូត[ឬ«ឃើញថាអ្នករាល់គ្នាចេះយោគយល់», ព.ថ.]»។ (ភីលីព ៤:៥; ធីម៉ូថេទី១ ៣:២, ៣) ដោយសារពួកអ្នកចាស់ទុំមានអំណាចខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំ គឺចាំបាច់ណាស់ឲ្យពួកគាត់ដើរតាមលំអានដាននៃព្រះគ្រីស្ទពេលប្រើអំណាចនោះ។
១៣, ១៤. តើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ទបានយ៉ាងណាក្នុងការលើកទឹកចិត្តឲ្យមនុស្សដទៃបំរើព្រះ?
១៣ ព្រះយេស៊ូបានទទួលស្គាល់កម្រិតសមត្ថភាពរបស់សិស្សទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូមិនតម្រូវឲ្យពួកគាត់ធ្វើអ្វីដែលហួសសមត្ថភាពទេ។ (យ៉ូហាន ១៦:១២) ព្រះយេស៊ូមិនបានសង្កត់លើពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ទេ តែបានលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឲ្យ«ខំប្រឹងយ៉ាងអស់ពីចិត្ត»ក្នុងការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះ។ (លូកា ១៣:២៤) ព្រះយេស៊ូបានលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឲ្យធ្វើដូច្នេះដោយនាំមុខនិងជំរុញទឹកចិត្តពួកគាត់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ អ្នកចាស់ទុំគ្រីស្ទាននៅសព្វថ្ងៃនេះក៏មិនបង្ខំឬបំភ័យអ្នកដទៃឲ្យបំរើព្រះដោយព្រោះខ្លាចអាម៉ាស់មុខទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកអ្នកចាស់ទុំលើកទឹកចិត្តមនុស្សឲ្យបំរើព្រះយេហូវ៉ាដោយព្រោះស្រឡាញ់ទ្រង់និងព្រះយេស៊ូ ហើយដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សគ្នីគ្នា។—ម៉ាថាយ ២២:៣៧-៣៩
១៤ ព្រះយេស៊ូមិនបានប្រើអំណាចដែលបានប្រគល់មកទ្រង់ដោយបំពានសិទ្ធិមនុស្សដទៃទេ។ ព្រះយេស៊ូក៏មិនបានបង្កើតច្បាប់ច្រើនពេកឬរៀបទុកខ្នាតតម្រាដែលមនុស្សមិនអាចបំពេញតាមឡើយ។ ព្រះយេស៊ូបានជំរុញទឹកចិត្តមនុស្សដោយលើកបញ្ជាក់គោលការណ៍ក្នុងក្រិត្យវិន័យដែលព្រះប្រទានមកតាមរយៈលោកម៉ូសេ។ (ម៉ាថាយ ៥:២៧, ២៨) ពួកអ្នកចាស់ទុំក៏យកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដោយមិនបង្កើតច្បាប់វិន័យតាមតែចិត្តគាត់រៀងៗខ្លួន ហើយមិនទទូចទាមទារឲ្យអ្នកដទៃធ្វើតាមទស្សនៈរបស់ខ្លួនឡើយ។ ស្តីអំពីការស្លៀកពាក់សំអិតសំអាងខ្លួននិងការកំសាន្តលំហែចិត្តកាយនោះ ពួកអ្នកចាស់ទុំខំជំរុញចិត្តដោយផ្អែកគោលការណ៍ក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដូចបានកត់ទុកនៅសៀវភៅមីកា ៦:៨ កូរិនថូសទី១ ១០:៣១-៣៣ និងធីម៉ូថេទី១ ២:៩, ១០។
ចូរមានចិត្តអាណិតនិងអត់ទោសឲ្យគេ
១៥. តើព្រះយេស៊ូធ្វើអ្វីពេលដែលសិស្សទ្រង់ធ្វើខុស?
១៥ ព្រះគ្រីស្ទបានទុកតម្រាប់មួយទៀតឲ្យយើងធ្វើតាមក្នុងរបៀបដែលទ្រង់បានប្រព្រឹត្តលើសិស្សទ្រង់ពេលដែលពួកគាត់ធ្វើខុស។ សូមពិចារណាព្រឹត្ដិការណ៍ពីរយ៉ាងដែលបានកើតឡើងនៅរាត្រីចុងក្រោយបង្អស់ដែលព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មជាមនុស្សនៅលើផែនដី។ ពេលបានទៅដល់សួនគែតសេម៉ានីនោះ ព្រះយេស៊ូបាន«យកពេត្រុស យ៉ាកុបនឹងយ៉ូហានទៅជាមួយ» ហើយមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគាត់ឲ្យ«ចាំយាមចុះ!»។ រួច«កាលទ្រង់បានយាងទៅមុខបន្ដិច នោះទ្រង់ទំលាក់ព្រះអង្គផ្កាប់ព្រះភក្ដ្រចុះអធិស្ឋាន»។ ពេលដែលព្រះយេស៊ូត្រឡប់មកជួបសាវ័កបីនាក់នោះវិញ ទ្រង់«ឃើញពួកសិស្សកំពុងតែដេកលក់»។ តើព្រះយេស៊ូមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «វិញ្ញាណប្រុងស្រេចមែន តែសាច់ឈាមខ្សោយទេ»។ (ម៉ាកុស ១៤:៣២-៣៨) ជាជាងស្តីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំងដាក់ពេត្រុស យ៉ាកុបនិងយ៉ូហាននោះ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញព្រះទ័យអាណិតដល់ពួកគាត់វិញ! នៅរាត្រីដដែលនោះ ពេត្រុសបានប្រកែកបីដងថាគាត់មិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូទេ។ (ម៉ាកុស ១៤:៦៦-៧២) បន្ទាប់មក តើព្រះយេស៊ូប្រព្រឹត្តនឹងពេត្រុសយ៉ាងណា? «ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមែន ក៏បានលេចមកឲ្យស៊ីម៉ូន[ពេត្រុស]ឃើញ»។ (លូកា ២៤:៣៤) ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ទ្រង់បានលេចមកឲ្យកេផាសឃើញ រួចដល់ពួក១២នាក់ដែរ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៥) ជាជាងចងគំនុំនោះ ព្រះយេស៊ូបានអត់ទោសឲ្យសាវ័កពេត្រុសដែលមានចិត្តសង្រេង ហើយទ្រង់ក៏បានពង្រឹងកម្លាំងចិត្តគាត់ឡើងវិញដែរ។ ក្រោយៗមក ព្រះយេស៊ូបានប្រគល់ភារកិច្ចសំខាន់ជាងទៅទៀតដល់ពេត្រុស។—កិច្ចការ ២:១៤; ៨:១៤-១៧; ១០:៤៤, ៤៥
១៦. បើបងប្អូនរួមជំនឿធ្វើខុសនឹងយើងឬធ្វើឲ្យយើងខកចិត្តនោះ តើយើងអាចប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូបានយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ ដោយសារបងប្អូនដែលរួមជំនឿមានភាពមិនគ្រប់ល័ក្ខណ៍ដែរ បើគាត់ធ្វើខុសនឹងយើងឬធ្វើឲ្យយើងខកចិត្តនោះ យើងគួរតែបង្ហាញចិត្តអាណិតនិងអត់ទោសឲ្យគាត់ដូចព្រះយេស៊ូបានប្រព្រឹត្ត មែនទេ? ពេត្រុសបានដាស់តឿនអ្នកជឿគ្នីគ្នារបស់គាត់ថា៖ «ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាមានគំនិតតែ១ ព្រមទាំងមានចិត្តអាណិតអាសូរហើយស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូន នឹងមានចិត្តទន់សន្ដោសហើយសុភាព ឥតធ្វើការអាក្រក់ស្នងនឹងការអាក្រក់ ឬពាក្យប្រមាថស្នងនឹងពាក្យប្រមាថឡើយ គឺត្រូវឲ្យពរវិញ»។ (ពេត្រុសទី១ ៣:៨, ៩) ចុះយ៉ាងណាទៅវិញបើនរណាម្នាក់មិនប្រព្រឹត្តលើយើងដូចព្រះយេស៊ូ ដោយមិនព្រមបង្ហាញចិត្តអាណិតឬអត់ទោសឲ្យយើង? សូម្បីតែពេលនោះក៏ដោយ គួរឲ្យយើងខំយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូដោយប្រព្រឹត្តដូចទ្រង់។—យ៉ូហានទី១ ៣:១៦
ចូរចាត់ទុកកិច្ចការ ខាងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអាទិភាព
១៧. តើអ្វីបង្ហាញថាព្រះយេស៊ូបានចាត់ទុកការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាអាទិភាពក្នុងព្រះជន្មទ្រង់?
១៧ មានរបៀបមួយទៀតដែលយើងត្រូវប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ ព្រះយេស៊ូបានចាត់ទុកកិច្ចការប្រកាសផ្សាយដំណឹងល្អពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអាទិភាពក្នុងព្រះជន្មទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយដល់ស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីនៅជិតទីក្រុងស៊ូខារនៅស្រុកសាម៉ារីហើយក្រោយមកទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រាប់សិស្សទ្រង់ថា៖ «ឯអាហារខ្ញុំ គឺត្រង់ដែលខ្ញុំធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ព្រមទាំងបង្ហើយការរបស់ទ្រង់នោះឯង»។ (យ៉ូហាន ៤:៣៤) ការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះវរបិតាបានពង្រឹងកម្លាំងព្រះយេស៊ូ ដ្បិតទង្វើនោះបានបំប៉ននិងចំរើនកម្លាំងទ្រង់ ទាំងសព្វព្រះហឫទ័យទ្រង់ដូចជាអាហារ។ គ្មានអ្វីសោះអាចនាំឲ្យមានខ្លឹមសារក្នុងជីវិតឬស្កប់ស្កល់ចិត្តច្រើនជាងការយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូដោយប្រមូលអារម្មណ៍លើការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះ មែនទេ?
១៨. តើការលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យចូលធ្វើកិច្ចបំរើពេញពេលអាចនាំឲ្យមានពរអ្វីខ្លះ?
១៨ បើមាតាបិតាលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យធ្វើកិច្ចបំរើពេញពេល នោះពួកគាត់និងកូនផងនឹងទទួលពរជាច្រើន។ បិតាម្នាក់ដែលមានកូនភ្លោះបានលើកទឹកចិត្តកូនប្រុសទាំងពីរនាក់តាំងពីតូចឲ្យមានគោលដៅធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ ពេលដែលកូនភ្លោះនោះរៀនចប់ហើយ ពួកគេបានចុះឈ្មោះជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ បិតារបស់កូនភ្លោះនោះបានគិតពិចារណាអំពីអំណរដែលគាត់ទទួលជាលទ្ធផល ហើយសរសេរថា៖ «កូនប្រុសពីរនាក់នេះមិនបានផ្ដល់ហេតុឲ្យយើងជាមាតាបិតាខកចិត្តសោះ។ យើងអាចនិយាយដោយចិត្តកតញ្ញូថា៖ ‹កូនចៅជាមរដកមកពីព្រះយេហូវ៉ា›មែន»។ (ទំនុកដំកើង ១២៧:៣) តើកូនទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីកិច្ចបំរើពេញពេលនោះ? មាតាម្នាក់ដែលមានកូនប្រាំនាក់បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កិច្ចការត្រួសត្រាយបានជួយកូនទាំងប្រាំនាក់របស់ខ្ញុំបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា បានជួយគេឲ្យមានទំលាប់ល្អក្នុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន បានជួយបង្រៀនគេឲ្យចេះកំណត់និងប្រើម៉ោងដោយប្រមាណ ហើយបានជួយគេរៀនឲ្យចេះចាត់ទុករឿងខាងវិញ្ញាណជាអាទិភាពក្នុងជីវិតរៀងៗខ្លួន។ ទោះបីជាពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវធ្វើការកែប្រែច្រើនក្ដី គ្មានមួយណាសោះបានស្ដាយក្រោយអំពីគន្លងជីវិតដែលគេបានជ្រើសរើស»។
១៩. តើប្អូនៗយុវវ័យគួរគិតឲ្យមានបំណងចិត្តធ្វើអ្វីនៅពេលអនាគត?
១៩ ប្អូនៗយុវជនយុវតីអើយ! តើប្អូនៗមានបំណងចិត្តធ្វើអ្វីនៅពេលអនាគត? តើប្អូនៗចង់ធ្វើជាអ្នកពូកែជាងគេក្នុងមុខរបរណាមួយឬទេ? ឬក៏តើប្អូនៗមានគោលដៅចង់ធ្វើកិច្ចបំរើពេញពេលវិញ? ប៉ុលបានដាស់តឿនថា៖ «ត្រូវប្រយ័តដោយមធ្យ័ត ដែលអ្នករាល់គ្នាដើរយ៉ាងណា[ឬ‹ប្រុងប្រយ័ត្នអំពីរបៀបដែលប្អូនរស់នៅអោយមែនទែន›, ខ.ស.] កុំឲ្យដើរដូចជាមនុស្សឥតប្រាជ្ញាឡើយ ត្រូវតែដើរដោយមានប្រាជ្ញាវិញ ទាំងលៃយកឱកាស[ឬ«ចេះប្រើប្រាស់ពេលវេលា», ខ.ស.]ឲ្យទាន់ពេលផង ពីព្រោះសម័យនេះអាក្រក់ណាស់»។ ប៉ុលមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «ដូច្នេះ កុំឲ្យខ្លៅល្ងង់ឡើយ ត្រូវខំឲ្យយល់បំណងព្រះហឫទ័យព្រះអម្ចាស់វិញ»។—អេភេសូរ ៥:១៥-១៧
ចូររក្សាឲ្យមានភាពស្មោះត្រង់
២០, ២១. តើព្រះយេស៊ូបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច? តើយើងអាចយកតម្រាប់តាមភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូបានយ៉ាងណា?
២០ ការប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូតម្រូវឲ្យយើងយកតម្រាប់តាមភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់។ ព្រះគម្ពីររៀបរាប់អំពីភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូថា៖ «ទោះបើទ្រង់មានរូបអង្គជាព្រះក៏ដោយ គង់តែ[ទ្រង់]មិនបានរាប់សេចក្ដីដែលស្មើនឹងព្រះនោះ ទុកជាសេចក្ដីដែលគួរកាន់ខ្ជាប់ឡើយ។ គឺទ្រង់បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ មកយករូបភាពជាបាវបំរើវិញ ព្រមទាំងប្រសូតមកមានរូបជាមនុស្សផង។ ហើយដែលឃើញទ្រង់មានភាពជាមនុស្សដូច្នោះ នោះក៏បន្ទាបព្រះអង្គទ្រង់ ទាំងចុះចូលស្ដាប់បង្គាប់រហូតដល់ទីមរណៈ គឺទ្រង់ទទួលសុគតជាប់លើឈើឆ្កាងផង»។ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញព្រះទ័យស្មោះត្រង់ក្នុងការលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាជាអធិបតី ដោយយល់ព្រមធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យទ្រង់បំពេញ។ ព្រះយេស៊ូបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់សោយទិវង្គតលើបង្គោលទារុណកម្ម។ យើងក៏ត្រូវតែ«មានគំនិតគិតដូចជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ» ហើយត្រូវបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់ដោយយល់ព្រមធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។—ភីលីព ២:៥-៨
២១ ព្រះយេស៊ូក៏បានបង្ហាញព្រះទ័យស្មោះត្រង់ចំពោះសាវ័កទ្រង់ដែលមានចិត្តស្មោះភក្ដី។ ទោះបីជាពួកគាត់មានភាពខ្សោយជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូបានស្រឡាញ់ពួកគាត់«ដរាបដល់ចុងបំផុត»។ (យ៉ូហាន ១៣:១) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមិនគួរអនុញ្ញាតឲ្យភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់បងប្អូនរួមជំនឿបណ្ដាលឲ្យយើងរិះគន់ពួកគាត់ទេ។
ចូរយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ
២២, ២៣. តើការយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូនឹងនាំឲ្យមានពរអ្វីខ្លះ?
២២ យើងជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ដូច្នេះយើងមិនអាចប្រព្រឹត្តដូចបេះបិទនឹងដានរបស់ព្រះអង្គដែលតាំងគំរូល្អគ្រប់ល័ក្ខណ៍ឲ្យយើងបានទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងនៅតែអាចព្យាយាមធ្វើតម្រាប់តាមទ្រង់យ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់បាន។ ការធ្វើដូច្នេះតម្រូវឲ្យយើងយល់និងចុះចូលចំពោះវិធីណាដែលព្រះយេស៊ូប្រើក្នុងការនាំមុខយើង ហើយឲ្យយើងកាន់ខ្ជាប់តាមគំរូរបស់ទ្រង់។
២៣ ការធ្វើជាមនុស្សដែលយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ទនឹងនាំឲ្យមានពរជាច្រើន។ ជីវិតនឹងមានខ្លឹមសារច្រើនជាងហើយយើងនឹងមានចិត្តស្កប់ស្កល់កាន់តែច្រើនផងដែរ ពីព្រោះយើងប្រមូលអារម្មណ៍លើការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាជាងធ្វើតាមបំណងចិត្តខ្លួនយើង។ (យ៉ូហាន ៥:៣០; ៦:៣៨) យើងនឹងមានមនសិការជ្រះថ្លា។ ការប្រព្រឹត្តរបស់យើងក៏អាចទុកជាគំរូល្អដែរ។ ព្រះយេស៊ូបានអញ្ជើញអស់អ្នកដែលនឿយព្រួយនិងមានបន្ទុកធ្ងន់ឲ្យមកឯទ្រង់ដើម្បីឲ្យបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពោលគឺចិត្តស្ងប់។ (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០) បើយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ យើងក៏អាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យមានចិត្តស្ងប់ដែរពេលដែលយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងគេ។ បើដូច្នេះ ចូរឲ្យយើងបន្តប្រព្រឹត្តដូចព្រះយេស៊ូជានិច្ចចុះ!
តើអ្នកចាំទេ?
• នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើព្រះគ្រីស្ទនាំមុខពួកអ្នកដែលកាន់តាមទ្រង់បានតាមរបៀបណាខ្លះ?
• តើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងការប្រើអំណាចដែលព្រះប្រទានឲ្យ?
• ពេលឃើញកំហុសរបស់អ្នកដទៃ តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូបានយ៉ាងណា?
• តើប្អូនៗយុវវ័យអាចចាត់ទុកកិច្ចការព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអាទិភាពបានយ៉ាងណា?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៥]
ពួកអ្នកចាស់ទុំគ្រីស្ទានជួយយើងឲ្យធ្វើតាម ការនាំមុខរបស់ព្រះគ្រីស្ទ
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
តើប្អូនៗមានបំណងចិត្តធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យមានជោគជ័យក្នុងជីវភាពរស់នៅជាជនគ្រីស្ទាន?