ចូរទប់ទល់«ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក»
«យើងមិនបានទទួលវិញ្ញាណរបស់លោកីយ[ឬ«ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក»]ទេ គឺទទួលព្រះវិញ្ញាណ[ឬ«សកម្មពល»]ដែលមកពីព្រះវិញ»។—១កូ. ២:១២; ព.ថ.
១, ២. (ក) ពីមុនៗ ហេតុអ្វីបានជាគេប្រើសត្វចាបពណ៌លឿងក្នុងអណ្ដូងរ៉ែនៅប្រទេសអង់គ្លេស? (ខ) តើពួកគ្រិស្តសាសនិកប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់អ្វី?
នៅឆ្នាំ១៩១១ អាជ្ញាធរនៅប្រទេសអង់គ្លេសបានអនុម័តច្បាប់មួយដើម្បីជួយសង្គ្រោះជីវិតអ្នកជីករកធ្យូងថ្ម។ យោងទៅតាមច្បាប់នោះ អណ្ដូងរ៉ែនីមួយៗត្រូវតែមានសត្វចាបតូចៗពីរដែលមានពណ៌លឿង។ ហេតុអ្វីត្រូវមានសត្វចាបប្រភេទនេះ? ប្រសិនបើមានភ្លើងផ្ទុះឆេះក្នុងអណ្ដូងរ៉ែ នោះអ្នកជួយសង្គ្រោះអាចយកសត្វចាបទៅជាមួយ។ សត្វចាបដ៏តូចទាំងនេះឆាប់ដឹងក្លិនពុល ដូចជាឧស្ម័នពុលជាដើម។ បើខ្យល់មានជាតិពុល នោះធ្វើឲ្យសត្វចាបឈឺចាប់ រហូតទៅដល់ធ្លាក់ពីបង្គងដែរ។ ការដឹងភ្លាមៗនេះគឺសំខាន់ណាស់ ដោយសារឧស្ម័នពុលជាឧស្ម័នដែលគ្មានពណ៌ គ្មានក្លិន ហើយធ្វើឲ្យកោសិកាក្រហមឈប់បង្កើតអុកស៊ីហ៊្សែនក្នុងរូបកាយ។ បើអ្នកជួយសង្គ្រោះមិនដឹងថាខ្យល់មានជាតិពុលឬក៏អត់ នោះគាត់អាចសន្លប់ ព្រមទាំងស្លាប់ដោយមិនដឹងថាខ្លួនពុលសោះ។
២ ស្រដៀងគ្នាដែរ គ្រិស្តសាសនិកប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ដូចអ្នកជីករកធ្យូងថ្ម។ តើយ៉ាងដូចម្ដេច? ពេលព្រះយេស៊ូបង្គាប់សិស្សឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅទូទាំងពិភពលោក នោះទ្រង់បានជ្រាបថា ឥទ្ធិពលដែលមាននៅជុំវិញពួកគាត់អាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ ឥទ្ធិពលនេះគឺមកពីសាតាំង និងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក។ (ម៉ាថ. ១០:១៦; ១យ៉ូន. ៥:១៩) ព្រះយេស៊ូខ្វល់ខ្វាយអំពីសិស្សទ្រង់ដល់ម្ល៉េះ ដែលនៅយប់មុនថ្ងៃទ្រង់អស់ជីវិត ទ្រង់អធិដ្ឋានទៅបិតានៅស្ថានសួគ៌ថា៖ «ទូលបង្គំមិនសូមឲ្យយកគេចេញពីលោកីយទេ គឺសូមឲ្យទ្រង់រក្សាគេ ឲ្យរួចពីសេចក្ដីអាក្រក់វិញ»។—យ៉ូន. ១៧:១៥
៣, ៤. តើព្រះយេស៊ូព្រមានសិស្សអំពីអ្វី? ហើយហេតុអ្វីយើងគួរចាប់អារម្មណ៍នឹងការព្រមាននោះ?
៣ ព្រះយេស៊ូបានព្រមានអ្នកកាន់តាមទ្រង់អំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចនាំឲ្យពួកគាត់បាត់បង់ជីវិត បើមិនយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើឥទ្ធិពលដែលមានជុំវិញពួកគាត់ទេនោះ។ ពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូមានន័យខ្លឹមសារសម្រាប់យើង ដោយសារយើងរស់នៅក្នុងគ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក។ ទ្រង់ដាស់តឿនសិស្សថា៖ «ចូរចាំយាមចុះ! . . . ដើម្បីឲ្យបានរាប់ជាគួរនឹងរួចពីការទាំងនេះដែលត្រូវមក ហើយឲ្យបានឈរនៅមុខកូនមនុស្សផង»។ (លូ. ២១:៣៤-៣៦) ព្រះយេស៊ូក៏បានសន្យាថា ព្រះវរបិតានឹងផ្ដល់វិញ្ញាណឬសកម្មពលរបស់ទ្រង់ទៅលើសិស្សឲ្យចងចាំអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ហើយចាំថាពួកគាត់កំពុងរស់នៅគ្រាណា និងឲ្យមានសេចក្ដីក្លាហាន។—យ៉ូន. ១៤:២៦
៤ តើសព្វថ្ងៃនេះសកម្មពលរបស់ព្រះជួយយើងទេ? បើពិតមែន តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលសកម្មពលនោះ? តើចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកជាអ្វីទៅ? ហើយតើចិត្តគំនិតនោះមានសកម្មភាពយ៉ាងដូចម្ដេច? តើយើងអាចទប់ទល់ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកដោយជោគជ័យយ៉ាងដូចម្ដេច?—សូមអាន កូរិនថូសទី១ ២:១២
សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ឬចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក?
៥, ៦. តើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអាចជួយយើងយ៉ាងណា? តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីទទួលបាន?
៥ មិនមែននៅសតវត្សរ៍ទី១ប៉ុណ្ណោះដែលមនុស្សអាចទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ យើងក៏អាចទទួលនៅសព្វថ្ងៃនេះបានដែរ។ សកម្មពលរបស់ព្រះអាចជួយយើងឲ្យមានចិត្តក្លៀវក្លាក្នុងការធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ព្រមទាំងចម្រើនកម្លាំងយើងក្នុងកិច្ចបម្រើទ្រង់។ (រ៉ូម ១២:១១; ភី. ៤:១៣) ម្យ៉ាងទៀត សកម្មពលរបស់ព្រះក៏អាចជួយយើងបណ្ដុះលក្ខណៈសម្បត្ដិដែលមានភាពទន់ភ្លន់ ដូចជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ សុភាព និងសប្បុរស ដែលជា«ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ»ឬសកម្មពលរបស់ព្រះ។ (កា. ៥:២២, ២៣) ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនផ្ដល់សកម្មពលរបស់ទ្រង់ទៅលើអ្នកដែលមិនចង់បានទេ។
៦ ដូច្នេះ គឺសមហេតុសមផលឲ្យយើងសួរថា ‹តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វី ដើម្បីទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ?›។ គម្ពីរបង្ហាញថា មានវិធីមួយចំនួនដែលយើងអាចទទួលបាន។ វិធីសំខាន់មួយ គឺឲ្យយើងសូមព្រះ។ (សូមអាន លូកា ១១:១៣) វិធីដ៏មានប្រយោជន៍មួយទៀត គឺសិក្សានិងធ្វើតាមឱវាទដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដែលត្រូវបានបណ្ដាលមកដោយសារសកម្មពលរបស់ទ្រង់។ (២ធី. ៣:១៦) ពិតហើយ មិនមែនមនុស្សទាំងអស់ដែលគ្រាន់តែអានគម្ពីរ ទទួលសកម្មពលរបស់ព្រះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលគ្រិស្តសាសនិកស្មោះត្រង់ម្នាក់សិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ នោះគាត់អាចចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍និងទស្សនៈដូចអ្វីដែលបានកត់ទុកក្នុងបណ្ដាំដែលទ្រង់បានបណ្ដាលឲ្យសរសេរ។ ម្យ៉ាងទៀត គឺសំខាន់ចាំបាច់ឲ្យយើងទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងព្រះយេស៊ូជាអ្នកតំណាងទ្រង់ ហើយបានផ្ដល់សកម្មពលរបស់ទ្រង់តាមរយៈព្រះយេស៊ូ។ (កូល. ២:៦) ដូច្នេះហើយ គប្បីឲ្យយើងយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូ ហើយរស់នៅសមស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ទ្រង់។ (១ពេ. ២:២១) ពេលយើងខំប្រព្រឹត្តកាន់តែដូចព្រះគ្រិស្ត នោះយើងនឹងទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះកាន់តែច្រើន។
៧. តើចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានឥទ្ធិពលទៅលើបុគ្គលម្នាក់ៗយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ផ្ទុយទៅវិញ ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានអានុភាពលើមនុស្សដើម្បីឲ្យគេបង្ហាញបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់សាតាំង។ (សូមអាន អេភេសូរ ២:១-៣) ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានសកម្មភាពផ្សេងៗ។ មុនដំបូង ដូចយើងឃើញនៅសព្វថ្ងៃនេះ ចិត្តគំនិតនោះលើកទឹកចិត្តមនុស្សឲ្យប្រឆាំងនឹងគោលការណ៍របស់ព្រះ។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏លើកតម្កើង«សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់សាច់ឈាម នឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ភ្នែក ហើយសេចក្ដីអំនួតរបស់ជីវិត»។ (១យ៉ូន. ២:១៦) ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកបង្កើតកិច្ចការខាងសាច់ឈាម ដូចជាអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ មន្តអាគម ចិត្តច្រណែន ក្ដៅក្រហាយ និងការស្រវឹងជាដើម។ (កា. ៥:១៩-២១) បន្ថែមទៀត ចិត្តគំនិតបែបនោះលើកតម្កើងពាក្យសម្ដីក្បត់ជំនឿដែលបំពានអ្វីដែលបរិសុទ្ធ។ (២ធី. ២:១៤-១៨) ពេលបុគ្គលម្នាក់បណ្ដោយតាមចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកកាន់តែច្រើន នោះបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គាត់គឺកាន់តែដូចសាតាំង។
៨. តើយើងគ្រប់គ្នាប្រឈមមុខនឹងការសម្រេចចិត្តអ្វី?
៨ យើងមិនអាចរស់ដាច់ពីឥទ្ធិពលនៃពិភពលោកនេះបានទេ។ បុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវតែជ្រើសរើសអ្វីដែលនឹងដឹកនាំជីវិតខ្លួន ពោលគឺសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ឬក៏ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក។ អស់អ្នកដែលមានចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកគ្រប់គ្រងលើជីវិត អាចដោះខ្លួនចេញពីឥទ្ធិពលនោះ ហើយអាចឲ្យសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដឹកនាំជីវិតរបស់ពួកគេវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកដែលត្រូវបានដឹកនាំដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអស់មួយរយៈ ក៏អាចទៅជាជាប់អន្ទាក់នៃចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកបានដែរ។ (ភី. ៣:១៨, ១៩) សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលរបៀបដែលយើងអាចទប់ទល់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក។
ចូរកត់សម្គាល់សញ្ញាព្រមាននៃគ្រោះថ្នាក់
៩-១១. តើមានសញ្ញាព្រមានណាខ្លះ ដែលបង្ហាញថាយើងប្រហែលជាចុះចាញ់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក?
៩ អ្នកជីករកធ្យូងថ្មនៅប្រទេសអង់គ្លេសដែលបានរៀបរាប់ពីមុន ប្រើសត្វចាបពណ៌លឿងតូចៗដើម្បីជួយឲ្យខ្លួនដឹងថាមានឧស្ម័នពុល។ ប្រសិនបើគាត់ឃើញសត្វចាបតូចធ្លាក់ពីបង្គង នោះគាត់ដឹងថាត្រូវតែចាត់វិធានការភ្លាមដើម្បីរួចរស់ជីវិត។ បើយើងគិតអំពីជីវិតរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិក តើមានសញ្ញាព្រមាននៃគ្រោះថ្នាក់ណាខ្លះ ដែលបង្ហាញថាចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានឥទ្ធិពលមកលើយើង?
១០ ពេលយើងរៀនសេចក្ដីពិតដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយបន្ទាប់មកឧទ្ទិសថ្វាយជីវិតយើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងប្រហែលជាចូលចិត្តអានគម្ពីរណាស់។ យើងប្រហែលជាអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្ត ហើយជារឿយៗទៀតផង។ យើងក៏បានរីករាយទៅកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ ព្រមទាំងចាត់ទុកកិច្ចប្រជុំនីមួយៗជាអ្វីដែលផ្ដល់កម្លាំងចិត្តកម្លាំងកាយ ហាក់ដូចជាអណ្ដូងដែលមានទឹកថ្លាឆ្វង់សម្រាប់អ្នកដែលកំពុងតែស្រេកទឹក។ គន្លងជីវិតនោះជួយយើងឲ្យដោះខ្លួននិងផ្ដាច់ខ្លួនពីចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក។
១១ តើយើងនៅតែព្យាយាមអានគម្ពីររៀងរាល់ថ្ងៃទេ? (ទំនុក. ១:២) តើយើងអធិដ្ឋានជាញឹកញាប់ ហើយអស់ពីចិត្តទេ? តើយើងស្រឡាញ់កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ ដោយចូលរួមកិច្ចប្រជុំទាំងអស់រាល់សប្ដាហ៍ទេ? (ទំនុក. ៨៤:១០) ឬក៏តើទម្លាប់ល្អទាំងនោះបានបាត់បង់ខ្លះទៅហើយឬ? យើងប្រហែលជាមានភារកិច្ចច្រើនដែលទាមទារពេលវេលានិងកម្លាំង ហើយពិបាកឲ្យយើងរក្សាឲ្យមានទម្លាប់ល្អក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះ។ ប៉ុន្តែ បើយើងលែងមានទម្លាប់ល្អដូចពីមុន តើនេះបញ្ជាក់ថាយើងកំពុងតែចុះចាញ់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកទេ? តើយើងនឹងខំប្រឹងឲ្យមែនទែនពីឥឡូវ ដើម្បីឲ្យមានទម្លាប់ល្អឡើងវិញទេ?
កុំ«ពង្វក់ចិត្ត»អ្នកឲ្យសោះ
១២. តើព្រះយេស៊ូព្រមានសិស្សឲ្យ«ប្រយ័តខ្លួន»នឹងអ្វី? ហេតុអ្វី?
១២ តើយើងអាចធ្វើអ្វីទៀតដើម្បីកុំឲ្យចុះចាញ់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក? ពេលព្រះយេស៊ូរំលឹកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា «ចូរចាំយាមចុះ!» នោះទ្រង់ទើបតែព្រមានពួកគាត់ចំៗអំពីគ្រោះថ្នាក់ខ្លះ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រយ័តខ្លួន ក្រែងចិត្តអ្នករាល់គ្នាកំពុងតែផ្ទុក[ឬ«ពង្វក់ចិត្ត»]នូវសេចក្ដីវក់នឹងស៊ីផឹក ហើយនឹងសេចក្ដីខ្វល់ខ្វាយនៅជីវិត នោះលោតែថ្ងៃនោះមកដល់អ្នករាល់គ្នាភ្លាម . . . ដូចជាលប់»។—លូ. ២១:៣៤, ៣៥; ព.ថ.
១៣, ១៤. តើសមរម្យឲ្យយើងសួរខ្លួនឯងសំណួរអ្វីខ្លះស្តីអំពីការស៊ីផឹក?
១៣ សូមគិតអំពីការព្រមាននោះ។ តើព្រះយេស៊ូហាមឃាត់មិនឲ្យទទួលទានឬពិសាស្រាទេ? មិនមែនទេ! ទ្រង់ជ្រាបអំពីពាក្យរបស់សាឡូម៉ូនដែលថា៖ «យើងដឹងហើយ ថាគ្មានអ្វីសំរាប់[មនុស្សជាតិ] ដែលវិសេសជាងមានចិត្តរីករាយ ហើយរកបានសេចក្ដីល្អដល់ខ្លួនអស់វេលាដែលមានជីវិតរស់នៅនោះទេ។ ហើយការដែលគ្រប់មនុស្សបានស៊ីហើយផឹក ព្រមទាំងរីករាយដោយផលល្អ ដែលកើតពីអស់ទាំងការនឿយហត់របស់ខ្លួន នោះហើយជាអំណោយទាននៃព្រះទេ»។ (សាស. ៣:១២, ១៣) ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូបានជ្រាបថា ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកនាំឲ្យមនុស្សមិនចេះទប់ចិត្តក្នុងការបរិភោគម្ហូបអាហារនិងផឹកស្រា។
១៤ តើយើងអាចប្រាកដយ៉ាងដូចម្ដេចថា ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមិនបានបំពុលស្មារតីយើង ធ្វើឲ្យលែងគិតពីគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្ដាលមកពីការស៊ីផឹកជ្រុល? យើងអាចសួរខ្លួនថា ‹តើខ្ញុំគិតយ៉ាងណា ពេលអានដំបូន្មានក្នុងគម្ពីរឬសៀវភៅផ្សេងៗស្តីអំពីការល្មោភស៊ី? តើខ្ញុំមានទំនោរចិត្តឲ្យចាត់ទុកដំបូន្មាននោះជាអ្វីដែលមិនទាក់ទងនឹងខ្ញុំឬហួសហេតុពេក ហើយប្រហែលជាខំយកលេសនឹងការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្ញុំទេ?a តើខ្ញុំមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះឱវាទដែលថា បើសម្រេចចិត្តផឹកស្រាត្រូវផឹកដោយចេះប្រមាណខ្លួន និងជៀសវាងពីការ«ស៊ីផឹកស្រវឹង»? តើខ្ញុំមើលស្រាលឱវាទបែបនោះ ដោយមានអារម្មណ៍ថាឱវាទនោះមិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំទេ? បើអ្នកឯទៀតប្រាប់ថាគេខ្វល់ខ្វាយពីរបៀបដែលខ្ញុំផឹកស្រា តើខ្ញុំអាក់អន់ចិត្តឬខឹងគេទេ? តើខ្ញុំលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតមិនឲ្យគិតអំពីដំបូន្មានពីគម្ពីរឲ្យបានហ្មត់ចត់ទេ?›។ ត្រូវហើយ ចិត្តគំនិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ជាទីសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់ថា គាត់ចុះចាញ់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកឬក៏អត់។—សូមពិនិត្យបន្ថែម រ៉ូម ១៣:១១-១៤; ខ.ស.
កុំឲ្យសេចក្ដីខ្វល់ខ្វាយមកបង្អាក់ចិត្តអ្នក
១៥. តើព្រះយេស៊ូបានព្រមានអំពីទំនោរចិត្តអ្វីរបស់មនុស្សជាតិ?
១៥ ជំហានមួយទៀតក្នុងការមិនចុះចាញ់ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក ទាក់ទងនឹងរបៀបដែលយើងដោះស្រាយកង្វល់របស់យើង។ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា យើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ មានទំនោរចិត្តខ្វល់ខ្វាយពីរឿងធម្មតាៗក្នុងជីវិត។ ទ្រង់បាននិយាយទៅកាន់សិស្សទ្រង់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ថា៖ «កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយ»ឡើយ។ (ម៉ាថ. ៦:២៥) មិនជាការចម្លែកទេដែលយើងខ្វល់ខ្វាយអំពីរឿងសំខាន់ៗ ដូចជាការធ្វើឲ្យព្រះមានព្រះទ័យរីករាយ បំពេញភារកិច្ចរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិក ព្រមទាំងផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសារជាដើម។ (១កូ. ៧:៣២-៣៤) ដូច្នេះ តើយើងអាចរៀនអ្វីពីសេចក្ដីព្រមានរបស់ព្រះយេស៊ូ?
១៦. តើចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានអានុភាពអ្វីទៅលើមនុស្សជាច្រើន?
១៦ ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកនេះ ដែលគិតតែពីសេចក្ដីអំណួតរបស់ជីវិត បង្កឲ្យមនុស្សជាច្រើនមានកង្វល់ដែលបង្ខូចសុខភាព។ មនុស្សក្នុងពិភពលោកចង់ឲ្យយើងជឿថា ប្រាក់នាំឲ្យមានជីវិតផុតទុក្ខកង្វល់។ គេក៏ចង់ឲ្យយើងគិតថា តម្លៃមនុស្សអាស្រ័យទៅលើចំនួននិងគុណភាពនៃទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ខ្លួន មិនមែនដោយបុគ្គលិកលក្ខណៈជាគ្រិស្តសាសនិកទេ។ អស់អ្នកដែលចាញ់បោកការឃោសនានេះ នឹងដេញតាមទ្រព្យសម្បត្ដិ ព្រមទាំងខ្វល់ខ្វាយជានិច្ចអំពីការប្រមូលទំនិញថ្មីជាងគេ ធំជាងគេ និងទំនើបជាងគេ។ (សុ. ១៨:១១) ការមានទស្សនៈខុសឆ្គងអំពីទ្រព្យសម្បត្ដិ បង្កឲ្យមានកង្វល់ដែលខ្ទប់មិនឲ្យគ្រិស្តសាសនិកមានការរីកចម្រើនបានឡើយ។—សូមអាន ម៉ាថាយ ១៣:១៨, ២២
១៧. តើយើងអាចទប់កង្វល់មិនឲ្យបង្អាក់ចិត្តបានយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ យើងអាចទប់កង្វល់មិនឲ្យបង្អាក់ចិត្តយើងបាន បើយើងធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូដែលថា៖ «ចូរស្វែងរកនគរ នឹងសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះជាមុនសិន»។ ព្រះយេស៊ូធានាថា បើយើងធ្វើដូចនេះ នោះអ្វីៗដែលយើងត្រូវការចាំបាច់នឹងផ្ដល់មកឲ្យយើងថែមទៀតផង។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងជឿជាក់នឹងសេចក្ដីសន្យានេះយ៉ាងដូចម្ដេច? វិធីមួយគឺដោយស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន ពោលគឺធ្វើតាមគោលការណ៍របស់ព្រះពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវស្តីអំពីរឿងលុយកាក់។ ជាឧទាហរណ៍ យើងមិនព្រមកែបន្លំប្រាក់ចំណូលដើម្បីបង់ពន្ធដារតិចជាងទៅរដ្ឋ ឬក៏មិននិយាយកុហកក្នុងមុខរបររបស់យើងទេ សូម្បីតែបន្ដិចបន្តួចក៏ដោយ។ ចំពោះកិច្ចសន្យាខាងរឿងលុយកាក់ នោះយើងខំធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីសងបំណុលវិញ ដោយរក្សាសម្ដីថា «មែនៗ»។ (ម៉ាថ. ៥:៣៧; ទំនុក. ៣៧:២១) សេចក្ដីទៀងត្រង់ដូចនេះមិនធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ក្លាយទៅជាមានទេ តែនេះនឹងនាំឲ្យព្រះពេញចិត្ត យើងគ្មានវិប្បដិសារៈ ហើយមិនសូវមានកង្វល់ដែរ។
១៨. តើព្រះយេស៊ូតាំងគំរូល្អណាឲ្យយើង? តើយើងទទួលប្រយោជន៍ដោយធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ ការស្វែងរករាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមុនសិន រួមបញ្ចូលការដឹងពីអ្វីដែលគួរតែសំខាន់ជាងគេក្នុងជីវិត។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ពេលខ្លះទ្រង់បានពាក់អាវយ៉ាងល្អ។ (យ៉ូន. ១៩:២៣) ទ្រង់ពិសាម្ហូបនិងស្រាយ៉ាងរីករាយជាមួយមិត្តសម្លាញ់។ (ម៉ាថ. ១១:១៨, ១៩) ប្រសិនបើប្រៀបនឹងម្ហូបទៅវិញ ក្នុងជីវិតទ្រង់ទ្រព្យសម្បត្ដិនិងការកម្សាន្តគឺដូចជាគ្រឿងផ្សំ មិនមែនជាម្ហូបតែម្ដងទេ។ ការធ្វើតាមបំណងចិត្តនៃព្រះយេហូវ៉ាជាម្ហូបរបស់ព្រះយេស៊ូវិញ។ (យ៉ូន. ៤:៣៤-៣៦) ពេលធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ នោះយើងពិតជាមានសុភមង្គលក្នុងជីវិតមែន! យើងមានអំណរក្នុងការជួយមនុស្សដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិនឲ្យទទួលការកម្សាន្តចិត្តពីបទគម្ពីរ។ យើងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគាំទ្រពីក្រុមជំនុំ។ ហើយយើងក៏នាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយចិត្តដែរ។ ពេលយើងទុកអ្វីដែលសំខាន់ក្នុងជីវិតឲ្យបានត្រឹមត្រូវ នោះទ្រព្យសម្បត្ដិនិងការកម្សាន្តមិនមែនជាម្ចាស់យើងឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រព្យសម្បត្ដិនិងការកម្សាន្តជាខ្ញុំបម្រើរបស់យើង ឬជាឧបករណ៍ដែលជួយយើងក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ បើយើងមានសកម្មភាពកាន់តែច្រើនក្នុងកិច្ចការដែលគាំទ្ររាជាណាចក្ររបស់ព្រះ នោះយើងមិនងាយចុះចាញ់នឹងចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកឡើយ។
ចូរបន្ត‹ផ្ដោតគំនិតតាមសកម្មពលរបស់ព្រះ›
១៩-២១. តើយើងអាចបន្ត‹ផ្ដោតគំនិតតាមសកម្មពលរបស់ព្រះ›យ៉ាងដូចម្ដេច? ហេតុអ្វីចាំបាច់ឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ?
១៩ យើងត្រូវគិតមុនគូរ។ ការប្រព្រឹត្តដោយមិនគិត ច្រើនតែជាការប្រព្រឹត្តដែលមកពីការគិតតែពីខាងសាច់ឈាម។ យ៉ាងនេះ សាវ័កប៉ុលរំលឹកយើងឲ្យការពារសមត្ថភាពគិតគូររបស់យើងជាចាំបាច់។ គាត់បានសរសេរថា៖ «អស់អ្នកណាដែលតាមសាច់ឈាម នោះគិតតែខាងសាច់ឈាម តែអស់អ្នកណាដែលតាមព្រះវិញ្ញាណ[ឬ«សកម្មពលរបស់ព្រះ»] នោះគិតតែខាងវិញ្ញាណវិញ[ឬ«ផ្ដោតគំនិតទៅលើអ្វីៗដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មពលរបស់ព្រះ»]»។—រ៉ូម ៨:៥; ព.ថ.
២០ តើយើងអាចជៀសវាងមិនឲ្យមានការគិតគូរនិងការប្រព្រឹត្តដែលបង្ហាញចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងត្រូវការពារចិត្តគំនិតដោយមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងការឃោសនារបស់ពិភពលោក។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលជ្រើសរើសកម្មវិធីទូរទស្សន៍ឬកុន យើងមិនឲ្យកម្មវិធីណាដែលលើកតម្កើងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ឬអំពើឃោរឃៅ មកបង្ខូចចិត្តគំនិតយើងឡើយ។ យើងដឹងថាសកម្មពលបរិសុទ្ធ ឬស្អាតស្អំ មិនស្ថិតនៅជាមួយមនុស្សដែលមានគំនិតស្មោកគ្រោកទេ។ (ទំនុក. ១១:៥; ២កូ. ៦:១៥-១៨) បន្ថែមទៅទៀត យើងឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះចូលក្នុងចិត្តគំនិតរបស់យើងតាមរយៈការអានគម្ពីរជាទៀងទាត់ ការអធិដ្ឋាន ការរំពឹងគិត និងការចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងក៏ធ្វើការជាមួយសកម្មពលរបស់ព្រះកាលដែលយើងចូលរួមផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទៀងទាត់។
២១ ត្រូវហើយ យើងត្រូវទប់ទល់ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោក និងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាមដែលពិភពលោកលើកតម្កើង។ ប៉ុន្តែ ការធ្វើដូច្នេះពិតជាមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង ដ្បិតប៉ុលថ្លែងថា៖ «គំនិតខាងសាច់ឈាម នោះជាសេចក្ដីស្លាប់ទទេ ឯគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ[ឬ«សកម្មពលរបស់ព្រះ»] នោះទើបជាជីវិតនឹងសេចក្ដីសុខសាន្តវិញ»។—រ៉ូម ៨:៦; ព.ថ.
[កំណត់សម្គាល់]
a ការល្មោភស៊ីទាក់ទងនឹងចិត្តគំនិត ពោលគឺចិត្តគំនិតល្មោភឬបណ្ដែតបណ្ដោយតាមការសប្បាយ។ យ៉ាងនេះ បុគ្គលម្នាក់អាចជាអ្នកល្មោភស៊ីដោយសារចិត្តគំនិតរបស់គាត់ចំពោះម្ហូបអាហារ មិនមែនដោយសាររាងរៅឡើយ។ បុគ្គលម្នាក់ប្រហែលជាមានកម្ពស់កម្ពរធម្មតាឬក៏ស្គម តែជាអ្នកល្មោភស៊ី។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្នុងករណីខ្លះ ការធាត់ពេកដោយសារជំងឺឬក៏មានបញ្ហាដែលឆ្លងពីឪពុកម្ដាយដែលនាំឲ្យខ្លួនធាត់ដុះពោះ។ មិនថាបុគ្គលម្នាក់មានទម្ងន់ធ្ងន់ប៉ុន្មានក៏ដោយ អ្វីដែលសំខាន់គឺតើបុគ្គលនោះល្មោភពេកស្តីអំពីម្ហូបអាហារឬក៏អត់។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
• ដើម្បីទទួលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ តើយើងគួរធ្វើអ្វីខ្លះ?
• តើចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកមានឥទ្ធិពលមកលើយើងតាមរបៀបណាខ្លះ?
• តើយើងអាចទប់ទល់ចិត្តគំនិតរបស់ពិភពលោកយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
មុនពេលចេញទៅធ្វើការឬទៅសាលារៀន ចូរអធិដ្ឋានសូមសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
យើងត្រូវរក្សាចិត្តគំនិតឲ្យស្អាតរកស៊ីឲ្យបានត្រឹមត្រូវនិងទម្លាប់ឲ្យចេះប្រមាណ