៣ ជួយស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហា
នៅសព្វថ្ងៃនេះ មានបញ្ហាដែលមិនអាចជៀសផុតនិងមិនអាចដោះស្រាយបាន។ ជាឧទាហរណ៍ បើអ្នកបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដោយសារស្លាប់ ឬបើអ្នកមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកប្រហែលជាមិនអាចគេចពីបញ្ហាទាំងនោះបានទេ ប៉ុន្តែ អ្នកខំរកវិធីយកឈ្នះភាពឈឺចាប់របស់អ្នក។ តើគម្ពីរអាចជួយក្នុងកាលៈទេសៈដ៏ពិបាកបែបនេះឬទេ?
ជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ
រ៉ូសនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានជំងឺតពូជ។ វាតែងតែធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង។ សុខភាពខ្ញុំចុះខ្សោយយ៉ាងខ្លាំង»។ អ្វីដែលនាងបារម្ភខ្លាំងបំផុតគឺពេលខ្លះនាងពិបាកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការសិក្សាគម្ពីរនិងរឿងដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ១៩:២៦ បានជួយនាងយ៉ាងខ្លាំង។ ខនោះថា៖ «ព្រះអាចសម្រេចគ្រប់ការទាំងអស់បាន»។ រ៉ូសបានយល់ថាមិនគ្រាន់តែមានវិធីមួយដើម្បីសិក្សាគម្ពីរទេ។ ដោយសារជួនកាលភាពឈឺចាប់របស់នាងធ្វើឲ្យនាងស្ទើរតែមិនអាចអានបាន ដូច្នេះនាងបានចាប់ផ្ដើមស្ដាប់ឯកសារជាសំឡេង ដូចជាគម្ពីរនិងសៀវភៅឯទៀតដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។a នាងនិយាយថា៖ «បើគ្មានវិធីទាំងនោះ ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំអាចរក្សាចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះតាមរបៀបណាទេ!»។
ពេលរ៉ូសកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងដែលធ្វើឲ្យនាងមិនអាចធ្វើអ្វីដែលនាងធ្លាប់ធ្វើ នាងរកឃើញការសម្រាលទុក្ខនៅកូរិនថូសទី២ ៨:១២ ដែលថា៖ «ប្រសិនបើមានចិត្តចង់ឲ្យហើយ នោះធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តណាស់។ ការឲ្យគឺតាមអ្វីដែលខ្លួនមាន មិនមែនតាមអ្វីដែលខ្លួនមិនមាននោះទេ»។ ពាក្យទាំងនេះរំលឹករ៉ូសថា ព្រះពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលនាងធ្វើ ដោយសារនេះជាអ្វីដែលនាងខំធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព។
រឿងខ្លោចផ្សា
ដេហ្វីនដែលបានត្រូវរៀបរាប់ពីមុននឹកចាំថា៖ «ក្រោយកូនស្រីអាយុ១៨ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំបានស្លាប់ ខ្ញុំកើតទុក្ខខ្លាំងណាស់រហូតដល់មានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំមិនអាចរស់នៅតទៅទៀតបានទេ។ អ្វីៗគឺមិនដូចពីមុន»។ ប៉ុន្តែ នាងបានរកឃើញការសម្រាលទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងនៅទំនុកតម្កើង ៩៤:១៩។ នៅខនោះអ្នកតែងទំនុកតម្កើង បាននិយាយទៅព្រះថា៖ «គ្រាដែលទូលបង្គំមានគំនិតសាន់វ័ណ្ឌ[ទុក្ខកង្វល់ញាំញី]ក្នុងចិត្តជាច្រើន នោះសេចក្ដីកំសាន្តចិត្ត[ការសម្រាលទុក្ខ]នៃទ្រង់ក៏ជាទីរីករាយដល់ព្រលឹងទូលបង្គំវិញ»។ នាងនិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយខ្ញុំរកអ្វីផ្សេងៗធ្វើ ដើម្បីកាត់បន្ថយការពិបាកចិត្តរបស់ខ្ញុំ»។
នាងបានចូលរួមកាន់តែច្រើនក្នុងកិច្ចការស្ម័គ្រចិត្ត។ ជួនកាលនាងប្រដូចខ្លួននាងទៅនឹងគូល័រទៀនរបស់កូនក្មេង ទោះជាវាបាក់ក៏ដោយ វានៅតែអាចប្រើផាត់ពណ៌បាន។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ទោះជានាងបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក៏ដោយ នាងយល់ថានាងនៅតែអាចជួយអ្នកឯទៀតបាន។ នាងនឹកចាំថា៖ «ពេលខ្ញុំប្រើគោលការណ៍គម្ពីរដើម្បីសម្រាលទុក្ខសិស្សគម្ពីររបស់ខ្ញុំ ភ្លាមៗខ្ញុំយល់ឃើញថានោះជារបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាសម្រាលទុក្ខនិងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។ នាងបានធ្វើបញ្ជីអំពីបុគ្គលនៅក្នុងគម្ពីរ ដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់រឿងខ្លោចផ្សា។ នាងបានប្រាប់ថា៖ «ពួកគេពិតជាមនុស្សដែលអធិដ្ឋានទៅព្រះ»។ នាងក៏ប្រាប់ដែរថា៖ «យើងអាចយកឈ្នះបញ្ហាបាន លុះត្រាតែយើងអានគម្ពីរ»។
ការសិក្សាគម្ពីរបានបង្រៀនដេហ្វីនឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអនាគតកាល មិនមែនអតីតកាលទេ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនៅសកម្មភាព ២៤:១៥ បានសម្រាលទុក្ខនាង។ ខនោះថា៖ «មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សមិនសុចរិតនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។ តើនាងជឿជាក់ខ្លាំងយ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រោសកូនស្រីនាងឲ្យរស់ឡើងវិញ? ដេហ្វីនឆ្លើយថានាងជឿជាក់ថានាងនឹងឃើញកូនស្រីរបស់នាងម្ដងទៀតនៅពេលកំណត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នាងនិយាយថា៖ «ខ្ញុំស្រមៃឃើញថាខ្ញុំកំពុងអង្គុយជាមួយកូនស្រីខ្ញុំនៅក្នុងសួនច្បាររបស់យើងក្រោយពីបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ស្ថានភាពនេះគឺពិតជាដូចថ្ងៃដែលកូនស្រីខ្ញុំបានកើតមក»។
a ឯកសារជាសំឡេងជាច្រើនបែបនេះមាននៅក្នុងគេហទំព័រjw.org។
គម្ពីរអាចជួយអ្នកឲ្យទទួលការសម្រាលទុក្ខសូម្បីតែនៅក្នុងពេលដ៏ពិបាកបំផុតក៏ដោយ