ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ អ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានបង្កើតមានសាមគ្គីភាពនិងសន្តិភាព
ហេតុអ្វីយើងត្រូវការរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ?
នៅដើមប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្សជាតិ អ្នកបង្កើតយើងដែលមានឈ្មោះយេហូវ៉ា គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងតែមួយគត់។ លោកបានគ្រប់គ្រងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ លោកបានបង្កើតទីលំនៅដ៏សែនស្អាតគឺសួនអេដែនឲ្យមនុស្សរស់នៅ ព្រមទាំងផ្ដល់អាហារជាបរិបូរឲ្យពួកគេដែរ។ បន្ថែមទៅទៀត លោកបានផ្ដល់ឲ្យមនុស្សមានការងារដែលគាប់ចិត្ត។ (ដើមកំណើត ១:២៨, ២៩; ២:៨, ១៥) មនុស្សជាតិនឹងមានសន្តិភាព បើពួកគេនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។
មនុស្សដំបូងបានបដិសេធព្រះដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រង
គម្ពីរបញ្ជាក់ថាទេវតាមួយរូប ដែលក្រោយមកមានឈ្មោះមេកំណាចសាថានបានបះបោរប្រឆាំង ហើយចោទប្រកាន់ទៅលើសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ។ វាអះអាងថាមនុស្សនឹងសប្បាយជាង បើព្រះមិនណែនាំនិងគ្រប់គ្រងលើពួកគេ។ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ អាដាមនិងអេវ៉ាដែលជាឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើង ក៏បានបះបោរប្រឆាំងព្រះនិងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់លោកដែរ។—ដើមកំណើត ៣:១-៦; ការបើកបង្ហាញ ១២:៩
ដោយសារអាដាមនិងអេវ៉ាបានបដិសេធព្រះដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រង ពួកគេបានបាត់បង់ទីលំនៅក្នុងសួនឧទ្យាន និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតដោយមានសុខភាពល្អឥតខ្ចោះ។ (ដើមកំណើត ៣:១៧-១៩) ការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេក៏ជះឥទ្ធិពលទៅលើកូនៗដែលពួកគេនឹងបង្កើតដែរ។ គម្ពីរចែងថា ដោយសារអាដាមបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង នោះ«ភាពខុសឆ្គងបានចូលក្នុងពិភពលោក . . . ហើយសេចក្ដីស្លាប់បានចូលតាមរយៈភាពខុសឆ្គង»។ (រ៉ូម ៥:១២) ភាពខុសឆ្គងក៏មានលទ្ធផលដ៏ខ្លោចផ្សាមួយទៀតដែរ គឺ«មនុស្សបានត្រួតត្រាលើមនុស្ស នោះនាំឲ្យមានទុក្ខវេទនា»។ (អ្នកទូន្មាន ៨:៩) ដូច្នេះ បើនិយាយឲ្យចំទៅ ពេលមនុស្សគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯង តែងតែមានបញ្ហារហូត។
ទីចាប់ផ្ដើមនៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស
នីមរ៉ុឌបានបះបោរប្រឆាំងព្រះយេហូវ៉ា
អ្នកគ្រប់គ្រងដំបូងរបស់មនុស្សដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងគម្ពីរ គឺនីមរ៉ុឌ។ គាត់ជាអ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តាំងពីសម័យនីមរ៉ុឌមក បុរសដែលមានអំណាចបានប្រើអំណាចដើម្បីធ្វើបាបអ្នកឯទៀត។ ប្រមាណ៣.០០០ឆ្នាំមុន ស្ដេចមួយរូបដែលមានប្រាជ្ញាឈ្មោះសាឡូម៉ូនបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញទឹកភ្នែករបស់ពួកអ្នកដែលរងការសង្កត់សង្កិន ហើយគ្មានអ្នកណាម្នាក់សម្រាលទុក្ខពួកគេឡើយ ព្រោះអស់អ្នកដែលសង្កត់សង្កិនជាអ្នកមានអំណាច»។—អ្នកទូន្មាន ៤:១
ការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សគឺដូចគ្នានៅសព្វថ្ងៃនេះ។ នៅឆ្នាំ២០០៩ សៀវភៅមួយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិចែងថា ការគ្រប់គ្រងមិនល្អបានត្រូវចាត់ទុកថាជា«ឫសគល់មួយនៃអំពើអាក្រក់ទាំងឡាយក្នុងសង្គមយើង»។
ព្រះបានចាត់វិធានការ!
ពិភពលោកយើងមិនគ្រាន់តែត្រូវការអ្នកគ្រប់គ្រងល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ត្រូវការការគ្រប់គ្រងដ៏ប្រសើរជាងដែរ។ ហើយនេះជាអ្វីដែលអ្នកបង្កើតយើងបានសន្យា!
សូម្បីតែរដ្ឋាភិបាលដ៏ល្អបំផុតក៏មិនបានដោះស្រាយបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងររបស់មនុស្សជាតិដែរ
ព្រះបានតាំងរាជាណាចក្រឬរដ្ឋាភិបាលមួយឡើង ដែលនឹងជំនួសការគ្រប់គ្រងទាំងអស់របស់មនុស្ស ហើយ«មានតែរាជាណាចក្រនេះប៉ុណ្ណោះនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត»។ (ដានីយ៉ែល ២:៤៤) នេះគឺជារាជាណាចក្រដែលមនុស្សរាប់លាននាក់បានអធិដ្ឋានសុំឲ្យមកដល់។ (ម៉ាថាយ ៦:៩, ១០) ប៉ុន្តែ ព្រះនឹងមិនគ្រប់គ្រងរដ្ឋាភិបាលនេះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកបានតែងតាំងបុគ្គលម្នាក់ដែលធ្លាប់មានជីវិតជាមនុស្ស ឲ្យធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ តើព្រះបានជ្រើសរើសអ្នកណា?