អត្ថបទសិក្សា ៣៣
ការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ បង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា និងចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះ
«មនុស្ស . . . នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។—សកម្ម. ២៤:១៥
ចម្រៀងលេខ១៥១ លោកនឹងហៅ
សេចក្ដីសង្ខេបa
១. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតជីវិតទាំងឡាយ?
ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាប់នៅតែឯង។ ប៉ុន្តែលោកមិនឯកោទេ ដោយសារលោកមិនត្រូវការអ្នកឯទៀត ដើម្បីធ្វើឲ្យលោកសប្បាយឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យបុគ្គលឯទៀតមានជីវិតនិងមានសុភមង្គល។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ជំរុញចិត្តព្រះយេហូវ៉ាឲ្យចាប់ផ្ដើមបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។—សកម្ម. ១៧:២៤, ២៥; ១យ៉ូន. ៤:១៩
២. តើលោកយេស៊ូនិងពួកទេវតាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់?
២ មុនបង្អស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតលោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់លោក។ បន្ទាប់មកតាមរយៈបុត្រច្បងនោះ ‹អ្វីៗឯទៀតទាំងអស់បានត្រូវបង្កើត› រួមទាំងបុគ្គលវិញ្ញាណរាប់លាននាក់។ (កូឡ. ១:១៦) លោកយេស៊ូអរសប្បាយនឹងឱកាសរួមការងារជាមួយបិតាលោក។ (សុភ. ៨:៣០) បណ្ដាទេវតាដែលជាបុត្ររបស់ព្រះ ក៏មានហេតុអរសប្បាយដែរ។ ពួកគេបានឃើញព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូដែលជាមេជាងរបស់លោកបង្កើតមេឃនិងផែនដី។ តើពួកទេវតាមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? ពួកគេបាន«ស្រែកអរសាទរ» ពេលផែនដីបានត្រូវបង្កើត ហើយពួកគេទំនងជាបន្តស្រែកអរសាទរពេលពួកគេឃើញអ្វីៗឯទៀតដែលលោកបានបង្កើត ជាពិសេសមនុស្ស។ (យ៉ូប ៣៨:៧; សុភ. ៨:៣១) អ្វីនីមួយៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត បង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់និងប្រាជ្ញារបស់លោក។—ទំនុក. ១០៤:២៤; រ៉ូម ១:២០
៣. ដូចដែលបានបញ្ជាក់នៅកូរិនថូសទី១ ១៥:២១, ២២ តើគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូបើកឱកាសអ្វី?
៣ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យមនុស្សរស់នៅជារៀងរហូតលើផែនដីដ៏ស្រស់ស្អាតដែលលោកបានបង្កើត។ ប៉ុន្តែ អាដាមនិងអេវ៉ាបានធ្វើខុសឆ្គងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយហេតុនេះពួកគេលែងអាចរស់ជារៀងរហូតបាន។ នៅទីបំផុត ពួកគេនិងកូនចៅទាំងអស់របស់ពួកគេត្រូវស្លាប់។ (រ៉ូម ៥:១២) តើព្រះយេហូវ៉ាមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? ភ្លាមៗលោកបានមានប្រសាសន៍អំពីរបៀបដែលលោកនឹងសង្គ្រោះមនុស្សជាតិ។ (លោ. ៣:១៥) ព្រះយេហូវ៉ារៀបចំបង់ថ្លៃលោះ ដែលបើកឱកាសឲ្យកូនចៅរបស់អាដាមនិងអេវ៉ារួចពីការខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ យ៉ាងនេះ លោកអាចផ្ដល់ជីវិតជារៀងរហូតដល់បុគ្គលណាដែលសម្រេចចិត្តបម្រើលោក។—យ៉ូន. ៣:១៦; រ៉ូម ៦:២៣; សូមអាន កូរិនថូសទី១ ១៥:២១, ២២
៤. តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៤ ការដឹងថាព្រះសន្យាថាលោកនឹងប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ នាំឲ្យមានសំណួរខ្លះៗដូចជា តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញទំនងជានឹងកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច? តើយើងអាចចំណាំបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងពេលដែលពួកគេបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញឬទេ? តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងនាំឲ្យយើងទទួលអំណរបែបណា? តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ បង្រៀនយើងយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា និងចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា? សូមយើងពិចារណាសំណួរនីមួយៗ។
តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញទំនងជានឹងធ្វើឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥. ហេតុអ្វីយើងអាចរំពឹងថាមិនមែនមនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅពេលតែមួយ?
៥ ពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រើលោកយេស៊ូដើម្បីប្រោសមនុស្សរាប់លាននាក់ឲ្យរស់ឡើងវិញ យើងអាចរំពឹងថាពួកគេនឹងមិនទទួលជីវិតឡើងវិញនៅពេលតែមួយទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះបើស្រាប់តែមានមនុស្សរាប់លាននាក់ថែមទៀតនៅលើផែនដី នោះទំនងជានឹងនាំឲ្យរញ៉េរញ៉ៃ ហើយព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលប្រព្រឹត្តដោយខ្វះសណ្ដាប់ធ្នាប់ ឬដោយគ្មានរបៀបរៀបរយទេ។ លោកដឹងថាត្រូវតែមានរបៀបរៀបរយដើម្បីរក្សាឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។ (១កូ. ១៤:៣៣) ពេលព្រះយេហូវ៉ារួមការងារជាមួយលោកយេស៊ូដើម្បីរៀបចំផែនដីសម្រាប់មនុស្សជាតិ លោកតែងតែប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញានិងចិត្តអត់ធ្មត់។ លោកយេស៊ូក៏នឹងបង្ហាញគុណសម្បត្តិទាំងនេះក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំ ពេលលោករួមការងារជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន ដើម្បីរៀបចំផែនដីសម្រាប់ទទួលពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។
ពួកអ្នកដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូននឹងបង្រៀនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងតម្រូវការរបស់លោក (សូមមើលវគ្គ៦)b
៦. នៅសកម្មភាព ២៤:១៥ តើអ្នកណាខ្លះនឹងនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
៦ សំខាន់បំផុត ពួកអ្នកដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូននឹងបង្រៀនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងតម្រូវការរបស់លោក។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះបុគ្គលភាគច្រើនដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញជា«មនុស្សមិនសុចរិត»។ (សូមអាន សកម្មភាព ២៤:១៥) ពួកគេនឹងត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរជាច្រើន ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីថ្លៃលោះរបស់គ្រិស្ត។ ការបង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ាដល់មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលមិនទាន់ស្គាល់លោកនឹងតម្រូវឲ្យមានការខំប្រឹងព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង។ តើអ្នកបង្រៀនគម្ពីរនឹងបង្រៀនបុគ្គលម្នាក់ៗ ស្រដៀងនឹងរបៀបដែលយើងបង្រៀនគម្ពីរនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? តើអ្នកថ្មីទាំងនោះនឹងត្រូវចាត់ឲ្យទៅក្រុមជំនុំណាមួយ ហើយទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីបង្រៀនពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីពួកគេឬទេ? យើងត្រូវចាំមើលសិន។ តែយើងដឹងថានៅដំណាច់ការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត «គ្រប់ទាំងអស់នឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅពេញពាសលើផែនដី»។ (អេ. ១១:៩) ក្នុងអំឡុងមួយពាន់ឆ្នាំនោះ យើងពិតជានឹងជាប់រវល់មែន តែយើងក៏នឹងអរសប្បាយដែរ!
៧. ហេតុអ្វីរាស្ត្ររបស់ព្រះនឹងចេះយល់អារម្មណ៍របស់ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញពេលបង្រៀនពួកគេ?
៧ ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត យើងដែលជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងបន្តធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដើម្បីនាំឲ្យលោកពេញចិត្ត។ ដូច្នេះ យើងពិតជានឹងមានចិត្តគំនិតតែមួយឬយល់អារម្មណ៍របស់ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ កាលដែលយើងជួយពួកគេឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរ ដើម្បីយកឈ្នះគំនិតនិងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គង ហើយរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (១ពេ. ៣:៨) ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងឃើញថារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តរាបទាប និងនៅតែធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងៗដើម្បីនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ហើយពួកគេនឹងចង់គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជាមួយនឹងពួកអ្នកទាំងនោះ។—ភី. ២:១២
តើយើងអាចចំណាំពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញឬទេ?
៨. ហេតុអ្វីគឺសមហេតុសមផលដែលយើងសន្និដ្ឋានថា ពួកអ្នកដែលស្វាគមន៍បុគ្គលដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ អាចចំណាំបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ?
៨ មានមូលហេតុមួយចំនួនដែលយើងអាចសន្និដ្ឋានថា ពួកអ្នកដែលទទួលស្វាគមន៍បុគ្គលដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងអាចចំណាំបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ ដោយមានមូលដ្ឋានទៅលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅអតីតកាល តាមមើលទៅព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្កើតមនុស្សម្នាក់ៗឡើងវិញ ដោយឲ្យពួកគេមានរបៀបនិយាយ គិតគូរ និងមានរូបរាងស្រដៀងនឹងអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់មាននៅពេលមុនដែលពួកគេស្លាប់។ សូមចាំថាលោកយេស៊ូបានប្រដូចសេចក្ដីស្លាប់ទៅនឹងការដេកលក់ ហើយប្រដូចការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញទៅនឹងការភ្ញាក់ពីដំណេក។ (ម៉ាថ. ៩:១៨, ២៤; យ៉ូន. ១១:១១-១៣) ពេលមនុស្សភ្ញាក់ពីដំណេក ពួកគេមានរូបរាងនិងសំឡេងដូចគ្នានឹងមុនដែលពួកគេដេកលក់ ហើយពួកគេក៏នៅតែមានការចងចាំដូចគ្នាដែរ។ សូមគិតអំពីឡាសា។ គាត់បានស្លាប់អស់បួនថ្ងៃ ដូច្នេះរូបកាយរបស់គាត់ចាប់ផ្ដើមរលួយហើយ។ ប៉ុន្តែ ពេលលោកយេស៊ូប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញ បងប្អូនស្រីរបស់គាត់បានចំណាំគាត់ភ្លាមៗ ហើយឡាសាច្បាស់ជាបានចាំពួកគាត់ដែរ។—យ៉ូន. ១១:៣៨-៤៤; ១២:១, ២
៩. ពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ហេតុអ្វីពួកគេនឹងមិនទាន់មានគំនិតនិងរូបកាយល្អឥតខ្ចោះ?
៩ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា ពួកអ្នកដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រិស្តនឹងមិននិយាយថា៖ «ខ្ញុំឈឺ»ឡើយ។ (អេ. ៣៣:២៤; រ៉ូម ៦:៧) ដូច្នេះ ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងគ្មានជំងឺនិងគ្មានពិការភាពទេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងមិនទាន់ទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះឡើយ។ បើពុំនោះទេ បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ ប្រហែលជាពិបាកចំណាំពួកគេ។ តាមមើលទៅ មនុស្សទាំងអស់នឹងក្លាយទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះបន្តិចម្ដងៗក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត។ នៅទីបញ្ចប់មួយពាន់ឆ្នាំនោះ លោកយេស៊ូនឹងប្រគល់រាជាណាចក្រទៅបិតាលោកវិញ។ ពេលនោះរាជាណាចក្រនឹងសម្រេចអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ឲ្យ រួមទាំងការធ្វើឲ្យមនុស្សទៅជាល្អឥតខ្ចោះ។—១កូ. ១៥:២៤-២៨; បប. ២០:១-៣
តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងនាំឲ្យយើងទទួលអំណរបែបណា?
១០. តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងនាំឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
១០ សូមស្រមៃគិតថាការទទួលស្វាគមន៍បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់គឺយ៉ាងណា។ តើអំណររបស់អ្នកនឹងធ្វើឲ្យអ្នកយំ ឬសើចសប្បាយ? តើអ្នកនឹងស្រែកច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? អ្វីមួយដែលប្រាកដគឺថា អ្នកនឹងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងចំពោះបិតាដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នក និងបុត្ររបស់លោកដែលលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួន ដើម្បីរៀបចំការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញជាអំណោយដ៏អស្ចារ្យ។
១១. យោងទៅតាមប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូនៅយ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩ តើពួកអ្នកដែលរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះនឹងទទួលអ្វី?
១១ សូមស្រមៃគិតអំពីអំណររបស់ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ កាលដែលពួកគេដោះចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់ ហើយរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ។ ពួកអ្នកដែលធ្វើការកែប្រែទាំងនេះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកអ្នកដែលមិនព្រមកែប្រែបន្តរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន ហើយបង្ខូចសេចក្ដីសុខសាន្តនៅទីនោះឡើយ។—អេ. ៦៥:២០; សូមអាន យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩
១២. តើពួកអ្នកដែលនៅផែនដីនឹងទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា?
១២ ក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ រាស្ត្រទាំងអស់របស់លោកនឹងឃើញថាពាក្យនៅសុភាសិត ១០:២២គឺជាការពិត ដែលថា៖ «អំណោយពរនៃព្រះយេហូវ៉ា នោះធ្វើឲ្យទៅជាមាន ហើយទ្រង់មិនបន្ថែមសេចក្ដីទុក្ខព្រួយផងទេ»។ ដោយមានជំនួយពីសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា រាស្ត្ររបស់លោកនឹងកាន់តែដូចគ្រិស្តខ្លាំងឡើងៗ ហើយនឹងទៅជាល្អឥតខ្ចោះបន្តិចម្ដងៗ។ (យ៉ូន. ១៣:១៥-១៧; អេភ. ៤:២៣, ២៤) ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ រូបកាយរបស់ពួកគេនឹងកាន់តែរឹងមាំ ហើយពួកគេនឹងទៅជាមនុស្សល្អប្រសើរជាង។ នៅពេលនោះ មនុស្សនឹងរស់នៅដោយសុភមង្គលមែន! (យ៉ូប ៣៣:២៥) តើការរំពឹងគិតអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញអាចជួយអ្នកនៅឥឡូវនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្រៀនយើងយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៣. ដូចយើងរៀនពីទំនុកតម្កើង ១៣៩:១-៤ តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្ហាញយ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់យើងយ៉ាងច្បាស់?
១៣ ដូចដែលយើងបានពិចារណានៅខាងលើ ពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកគេនឹងមានការចងចាំនិងបុគ្គលិកលក្ខណៈដូចដែលពួកគេធ្លាប់មាន។ តើនេះបង្ហាញអំពីអ្វី? នេះបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់អ្នកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាលោកកត់សម្គាល់និងនឹកចាំអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកគិត និយាយ និងធ្វើ ព្រមទាំងអារម្មណ៍ទាំងអស់របស់អ្នក។ ដូច្នេះ បើលោកត្រូវប្រោសអ្នកឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកស្រួលឲ្យអ្នកមានការនឹកចាំ ចិត្តគំនិត និងបុគ្គលិកលក្ខណៈដែលអ្នកធ្លាប់មាន។ ស្ដេចដាវីឌបានដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាចាប់អារម្មណ៍នឹងយើងម្នាក់ៗខ្លាំងណាស់។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៣៩:១-៤) តើការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់យើងយ៉ាងច្បាស់ មានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើងនៅឥឡូវនេះ?
១៤. តើការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់យើងយ៉ាងច្បាស់គួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
១៤ ការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់យើងច្បាស់ មិនគួរធ្វើឲ្យយើងព្រួយបារម្ភទេ។ ហេតុអ្វី? សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយលោកចាត់ទុកថាយើងម្នាក់ៗមានតម្លៃពិសេសចំពោះលោក។ លោកកត់សម្គាល់អ្វីទាំងអស់ដែលមានឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់យើង។ ការដឹងដូច្នេះនាំឲ្យយើងមានទំនុកចិត្តថាយើងមិននៅម្នាក់ឯងទេ! រាល់ថ្ងៃ រាល់នាទី ព្រះយេហូវ៉ានៅក្បែរយើងជានិច្ច ហើយរកមើលឱកាសដើម្បីជួយយើង។—២រប. ១៦:៩
តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្រៀនយើងយ៉ាងណាអំពីប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៥. តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្ហាញយ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាមានប្រាជ្ញា?
១៥ មនុស្សខ្លាចស្លាប់ ដូច្នេះសត្រូវប្រើសេចក្ដីស្លាប់ដើម្បីគំរាមកំហែងពួកគេឲ្យធ្វើតាមពាក្យបញ្ជា។ មនុស្សដែលនៅក្រោមអំណាចរបស់សាថាន ប្រើការខ្លាចស្លាប់ ដើម្បីបង្ខំអ្នកឯទៀតឲ្យក្បត់មិត្តភក្ដិ ឬប្រព្រឹត្តអ្វីដែលពួកគេដឹងថាមិនត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនអាចបង្ខំយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះបានទេ ដោយសារយើងដឹងថាបើសត្រូវសម្លាប់យើង ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រោសយើងឲ្យមានជីវិតឡើងវិញ។ (បប. ២:១០) យើងជឿជាក់ថាពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វី ដែលនាំឲ្យយើងឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ (រ៉ូម ៨:៣៥-៣៩) ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញប្រាជ្ញាដ៏អស្ចារ្យរបស់លោកដោយផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមឲ្យរស់ឡើងវិញ! ដោយសារសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ យើងមិនខ្លាចពេលពួកអ្នកគាំទ្រសាថានគំរាមសម្លាប់យើង បើយើងមិនធ្វើតាមពួកគេនោះទេ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះក៏ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវចិត្តក្លាហានដើម្បីរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
តើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់យើងឬទេ? (សូមមើលវគ្គ១៦)c
១៦. តើអ្នកត្រូវសួរខ្លួននូវសំណួរអ្វីខ្លះ ហើយតើចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនោះអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងថាអ្នកទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងប៉ុណ្ណា?
១៦ បើសត្រូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគំរាមសម្លាប់អ្នក តើអ្នកនឹងមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រោសអ្នកឲ្យរស់ឡើងវិញឬទេ? តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ? របៀបមួយគឺដោយសួរខ្លួនឯងថា ‹តើការសម្រេចចិត្តតូចៗដែលខ្ញុំធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃបង្ហាញថាខ្ញុំទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?›។ (លូក. ១៦:១០) យើងក៏អាចសួរខ្លួនឯងថា ‹តើរបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំទុកចិត្តសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្ញុំ បើខ្ញុំស្វែងរករាជាណាចក្ររបស់លោកជាមុនឬទេ?›។ (ម៉ាថ. ៦:៣១-៣៣) បើអ្នកឆ្លើយសំណួរទាំងនេះថាមែន នោះបង្ហាញថាអ្នកទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា ហើយថាអ្នកនឹងត្រៀមចិត្តសម្រាប់ទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយដែលប្រហែលជានឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃអនាគត។—សុភ. ៣:៥, ៦
តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្រៀនយើងយ៉ាងណាអំពីចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៧. (ក) តើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបង្ហាញយ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តអត់ធ្មត់? (ខ) តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងមានអំណរគុណចំពោះចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ថ្ងៃនិងម៉ោងរួចហើយ ដែលលោកនឹងបំផ្លាញរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៦) លោកនឹងមិនចាត់វិធានការមុនពេលនោះទេ។ ទោះជាលោកចង់ប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញក្ដី លោកនៅតែបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់។ (យ៉ូប ១៤:១៤, ១៥) លោករង់ចាំរហូតដល់ពេលត្រឹមត្រូវដើម្បីប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (យ៉ូន. ៥:២៨) យើងសប្បាយចិត្តដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់។ ហេតុនេះហើយ មនុស្សជាច្រើននាក់ រួមទាំងយើង«មានឱកាសប្រែចិត្ត»។ (២ពេ. ៣:៩) ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យមនុស្សច្រើនបំផុតមានឱកាសទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ដូច្នេះ សូមយើងបង្ហាញថាយើងមានអំណរគុណចំពោះចិត្តអត់ធ្មត់របស់លោក។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីស្វែងរកមនុស្សដែលមាន«ចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់» ហើយជួយពួកគេឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងបម្រើលោក។ (សកម្ម. ១៣:៤៨) យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងទទួលប្រយោជន៍ពីចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដូចដែលយើងបានទទួលដែរ។
១៨. ហេតុអ្វីយើងគួរមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះអ្នកឯទៀត?
១៨ ព្រះយេហូវ៉ានឹងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃគ្រាមួយពាន់ឆ្នាំ មុនដែលលោកតម្រូវឲ្យយើងជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ រហូតដល់ពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង។ ដូច្នេះ យើងគួរធ្វើតាមគំរូរបស់លោកដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិរបស់អ្នកឯទៀត និងមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះពួកគេ។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីម្នាក់។ ប្ដីរបស់គាត់ចាប់ផ្ដើមមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ហើយឈប់ទៅកិច្ចប្រជុំ។ បងស្រីនោះនិយាយថា៖ «នោះពិបាកណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ជីវិតរបស់យើងបានផ្លាស់ប្ដូរភ្លាមៗ ហើយយើងលែងអាចធ្វើអ្វីៗដែលយើងចង់ធ្វើទៀត»។ ប៉ុន្តែ ប្រពន្ធនេះនៅតែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះប្ដីរបស់គាត់។ គាត់បានពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនឈប់ព្យាយាម។ ដូចព្រះយេហូវ៉ា គាត់ផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីល្អៗអំពីប្ដីរបស់គាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ប្ដីរបស់ខ្ញុំមានគុណសម្បត្តិដ៏គួរឲ្យសរសើរ ហើយគាត់ព្យាយាមយកឈ្នះបញ្ហារបស់គាត់បន្តិចម្ដងៗ»។ គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះសមាជិកក្រុមគ្រួសារឬក្រុមជំនុំ ដែលកំពុងព្យាយាមយកឈ្នះការពិបាកផ្សេងៗ!
១៩. តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
១៩ លោកយេស៊ូនិងពួកទេវតាអរសប្បាយពេលផែនដីបានត្រូវបង្កើតមក។ ដូច្នេះ សូមស្រមៃគិតថាបុគ្គលទាំងនោះនឹងសប្បាយចិត្តយ៉ាងណាទៅ ពេលឃើញផែនដីពោរពេញទៅដោយមនុស្សល្អឥតខ្ចោះដែលស្រឡាញ់និងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ សូមស្រមៃគិតអំពីអំណររបស់ពួកអ្នកដែលបានត្រូវយកពីផែនដីទៅស្ថានសួគ៌ឲ្យគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងគ្រិស្ត ពេលដែលពួកគេឃើញមនុស្សទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចការរបស់ពួកគេ។ (បប. ៤:៤, ៩-១១; ៥:៩, ១០) សូមស្រមៃគិតដែរអំពីគ្រាដែលយើងរំភើបចិត្តរហូតដល់យំ ជាជាងយំដោយសារឈឺចាប់ និងគ្រាដែលជំងឺ ទុក្ខព្រួយ និងសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត។ (បប. ២១:៤) រហូតដល់ពេលនោះ សូមតាំងចិត្តយកតម្រាប់បិតារបស់អ្នក ដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា និងចិត្តអត់ធ្មត់។ បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងរក្សាអំណរ ទោះជាប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយ។ (យ៉ា. ១:២-៤) សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលថា៖ «មនុស្ស . . . នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»ពិតជាធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្តមែន!—សកម្ម. ២៤:១៥
ចម្រៀងលេខ១៤១ ភាពអស្ចារ្យនៃជីវិត
a ព្រះយេហូវ៉ាជាបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងមានប្រាជ្ញា ព្រមទាំងចិត្តអត់ធ្មត់។ គុណសម្បត្តិទាំងនេះសឲ្យឃើញតាមរយៈអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានបង្កើត ហើយតាមរយៈសេចក្ដីសន្យារបស់លោកអំពីការប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរខ្លះអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយលើកបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា និងចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
b ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បុរសជនជាតិដើមអាម៉េរិកម្នាក់ដែលបានស្លាប់រាប់រយឆ្នាំមុន នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត។ បងប្រុសម្នាក់ដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន សប្បាយចិត្តបង្រៀនបុរសនោះអំពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីថ្លៃលោះរបស់គ្រិស្ត។
c ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់ប្រាប់ថៅកែរបស់គាត់ថា រាល់សប្ដាហ៍ មានថ្ងៃខ្លះដែលគាត់មិនអាចធ្វើការថែមម៉ោងទេ។ គាត់ពន្យល់ថា នៅថ្ងៃទាំងនោះគាត់ទុកពេលនៅពេលល្ងាចសម្រាប់ធ្វើកិច្ចការដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែគាត់ក៏ពន្យល់ដែរថា បើពិតជាត្រូវការគាត់នៅពេលផ្សេង គាត់សុខចិត្តធ្វើការថែមម៉ោង។