អត្ថបទសិក្សា ២៩
ចម្រៀងលេខ៨៧ ចូរមកទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ!
របៀបឲ្យយោបល់
«ខ្ញុំនឹងផ្ដល់ឱវាទដល់អ្នក ហើយមើលថែអ្នកមិនឲ្យឃ្លាតពីភ្នែករបស់ខ្ញុំឡើយ»។—ចសព. ៣២:៨
ចំណុចផ្ដោត
របៀបឲ្យយោបល់ដែលមានប្រសិទ្ធភាព។
១. តើអ្នកណាត្រូវឲ្យយោបល់ដល់អ្នកឯទៀត? សូមពន្យល់។
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីការឲ្យយោបល់ឬឱវាទ? បុគ្គលខ្លះស្រួលឲ្យយោបល់។ រីឯបុគ្គលខ្លះទៀតស្ទាក់ស្ទើរឲ្យយោបល់ ហើយមានអារម្មណ៍មិនស្រួលពេលឲ្យយោបល់។ មិនថាយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាក៏ដោយ ជួនកាលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវឲ្យយោបល់។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកកាន់តាមពិតរបស់លោកត្រូវបានសម្គាល់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ (យ៉ូន. ១៣:៣៥) របៀបមួយដែលយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ គឺដោយឲ្យយោបល់ដល់បងប្អូននៅពេលដែលចាំបាច់។ គម្ពីររៀបរាប់ថា យោបល់ពី«មនុស្សដែលមានប្រាជ្ញាជួយកែតម្រង់» បានត្រូវប្រដូចទៅនឹងអំណោយដ៏ថ្លៃវិសេស ដែលជាគ្រឿងលម្អសម្រាប់អ្នកទទួល។—សុភ. ២៥:១២
២. តើពួកអ្នកចាស់ទុំត្រូវធ្វើអ្វី ហើយហេតុអ្វី? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «ការជូនឱវាទនៅកិច្ចប្រជុំសម្រាប់កិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក»)
២ ជាពិសេស អ្នកចាស់ទុំត្រូវដឹងអំពីរបៀបឲ្យយោបល់ដែលមានប្រសិទ្ធភាព។ តាមរយៈលោកយេស៊ូ ព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងពួកបុរសទាំងនេះឲ្យឃ្វាលក្រុមជំនុំ។ (១ពេ. ៥:២, ៣) របៀបមួយដែលពួកគេអាចធ្វើដូច្នោះ គឺដោយផ្ដល់យោបល់ដែលមានមូលដ្ឋានពីគម្ពីរតាមរយៈសុន្ទរកថារបស់ពួកគេនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ពួកគេក៏ត្រូវឲ្យយោបល់ដល់ចៀមម្នាក់ៗ រួមបញ្ចូលពួកអ្នកដែលបានបែរចេញពីហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ។ តើអ្នកចាស់ទុំនិងយើងទាំងអស់គ្នាអាចឲ្យយោបល់ល្អយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣. (ក) តើយើងអាចរៀនធ្វើជាអ្នកឲ្យយោបល់ល្អយ៉ាងដូចម្ដេច? (អេសាយ ៩:៦; សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «ចូរធ្វើតាមលោកយេស៊ូពេលឲ្យយោបល់») (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ យើងអាចរៀនច្រើនអំពីរបៀបធ្វើជាអ្នកឲ្យយោបល់ល្អដោយសិក្សាអំពីគំរូរបស់បុគ្គលក្នុងគម្ពីរ ជាពិសេសគំរូរបស់លោកយេស៊ូ ដោយសារលោកបានត្រូវហៅថា«ទីប្រឹក្សាដ៏អស្ចារ្យ»។ (សូមអាន អេសាយ ៩:៦) ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើពេលដែលអ្នកឯទៀតសុំយោបល់ពីយើង ហើយអ្វីដែលយើងអាចធ្វើពេលយើងត្រូវឲ្យយោបល់ ទោះជាគេមិនបានសុំយោបល់ពីយើងក្ដី។ យើងក៏នឹងពិចារណាដែរអំពីសារៈសំខាន់នៃការឲ្យយោបល់នៅពេលត្រឹមត្រូវនិងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។
ពេលនរណាម្នាក់សុំយោបល់ពីយើង
៤-៥. ពេលនរណាម្នាក់សុំយោបល់ពីយើង តើយើងគួរសួរខ្លួនទុកជាមុននូវសំណួរអ្វី? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
៤ តើយើងគួរមានប្រតិកម្មបែបណាពេលគេសុំយោបល់ពីយើង? យើងប្រហែលជាសប្បាយចិត្តដែលគេសុំយោបល់ ហើយចង់ជួយភ្លាមៗ។ ប៉ុន្តែ ដំបូងយើងគួរសួរខ្លួនថា ‹តើខ្ញុំមានបទពិសោធន៍និងចំណេះគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យយោបល់ល្អអំពីរឿងនេះឬទេ?›។ ជួនកាល របៀបដ៏ល្អបំផុតដែលយើងអាចជួយបុគ្គលដែលសុំយោបល់ គឺដោយមិនផ្ដល់យោបល់ទេ តែដោយជួយរកអ្នកដែលអាចផ្ដល់យោបល់ល្អស្ដីអំពីរឿងនោះ។
៥ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍នេះ។ ឧបមាថា មិត្តជិតស្និទ្ធម្នាក់របស់អ្នកមានបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ គាត់ប្រាប់អ្នកថាគាត់បានចាប់ផ្ដើមស្រាវជ្រាវអំពីវិធីព្យាបាលផ្សេងៗ ហើយក្រោយមកសួរយោបល់អ្នកអំពីវិធីព្យាបាលដែលអ្នកគិតថាល្អជាងគេ។ អ្នកប្រហែលជាគិតថាវិធីព្យាបាលណាមួយគឺល្អជាងគេ តែអ្នកមិនមែនជាគ្រូពេទ្យទេ ហើយអ្នកក៏មិនបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនឲ្យព្យាបាលជំងឺនោះដែរ។ យ៉ាងនេះ របៀបដ៏ល្អបំផុតដែលអ្នកអាចជួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នក គឺដោយជួយស្វែងរកបុគ្គលដែលបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីព្យាបាលជំងឺនោះ។
៦. ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាសម្រេចចិត្តចាំបន្តិចសិនមុនឲ្យយោបល់?
៦ ទោះជាយើងមានអារម្មណ៍ថាយើងមានសមត្ថភាពឲ្យយោបល់អំពីរឿងណាមួយក្ដី យើងប្រហែលជាអាចទុកពេលបន្តិចសិនមុននឹងឆ្លើយ។ ហេតុអ្វី? សុភាសិត ១៥:២៨ចែងថា៖ «មនុស្សសុចរិតគិតសិនមុននឹងឆ្លើយ»។ ចុះបើយើងគិតថា យើងស្គាល់ចម្លើយរួចហើយ? យើងប្រហែលជានៅតែអាចលៃទុកពេលខ្លះដើម្បីស្រាវជ្រាវ អធិដ្ឋាន និងរំពឹងគិត។ យ៉ាងនេះ យើងអាចមានទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងថា ចម្លើយរបស់យើងគឺសមស្របនឹងទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងនោះ។ សូមគិតពិចារណាអំពីគំរូរបស់អ្នកប្រកាសទំនាយណាថាន់។
៧. តើអ្នករៀនអ្វីពីគំរូរបស់អ្នកប្រកាសទំនាយណាថាន់?
៧ ស្ដេចដាវីឌបានប្រាប់អ្នកប្រកាសទំនាយណាថាន់ថាគាត់ចង់សង់វិហារឲ្យព្រះយេហូវ៉ា។ ណាថាន់បានឆ្លើយភ្លាមៗថាដាវីឌអាចធ្វើដូច្នោះបាន។ ប៉ុន្តែ មុនដំបូង ណាថាន់គួរលៃទុកពេលសិនដើម្បីសុំយោបល់ពីព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឲ្យដាវីឌសង់វិហារទេ។ (១ប្រ. ១៧:១-៤) ដូចកំណត់ហេតុនេះបានបង្ហាញ ពេលគេសុំយោបល់ពីយើង ជាការឈ្លាសវៃឲ្យយើង«មិនរហ័សនិយាយ»។—យ៉ា. ១:១៩
៨. តើមានមូលហេតុផ្សេងទៀតអ្វីដែលយើងគួរគិតយ៉ាងដិតដល់ពេលឲ្យយោបល់?
៨ សូមគិតអំពីមូលហេតុមួយទៀតដែលយើងគួរប្រុងប្រយ័ត្នពេលឲ្យយោបល់នរណាម្នាក់។ យើងប្រហែលជាមានកំហុសខ្លះ បើយោបល់ដែលយើងឲ្យនរណាម្នាក់នាំឲ្យគាត់ធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលមានលទ្ធផលអាក្រក់។ គឺសំខាន់ណាស់ឲ្យយើងគិតយ៉ាងដិតដល់មុនឲ្យយោបល់។
ការឲ្យយោបល់ទោះជាគេមិនបានសុំយោបល់ពីយើងក្ដី
៩. មុនឲ្យយោបល់ តើពួកអ្នកចាស់ទុំត្រូវប្រាកដអំពីអ្វី? (កាឡាទី ៦:១)
៩ ជួនកាល ពួកអ្នកចាស់ទុំត្រូវចាត់វិធានការដើម្បីផ្ដល់យោបល់ដល់បងប្អូនដែល«ចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុស»។ (សូមអាន កាឡាទី ៦:១) បងប្អូនបែបនោះប្រហែលជាធ្វើការសម្រេចចិត្តមិនឈ្លាសវៃដែលអាចនាំឲ្យគាត់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលក្រោយមក។ ពួកអ្នកចាស់ទុំមានគោលដៅជួយបុគ្គលនោះឲ្យបន្ដដើរលើផ្លូវដែលនាំទៅឯជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ (យ៉ា. ៥:១៩, ២០) ប៉ុន្តែ ដើម្បីឲ្យយោបល់ដោយមានប្រសិទ្ធភាព ដំបូងពួកគេត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថាបុគ្គលនោះពិតជាចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុសមែន។ ពួកអ្នកចាស់ទុំទទួលស្គាល់ថាទោះជាបុគ្គលណាម្នាក់ធ្វើការសម្រេចចិត្តខុសពីពួកគេក្ដី នេះមិនមានន័យថាបុគ្គលនោះធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តទេ។ (រ៉ូម ១៤:១-៤) ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើបងប្អូនណាម្នាក់ពិតជាចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុស ហើយពួកអ្នកចាស់ទុំសម្រេចចិត្តថាពួកគេត្រូវឲ្យយោបល់គាត់?
១០-១២. ពេលឲ្យយោបល់ដែលគេមិនបានសុំ តើពួកអ្នកចាស់ទុំគួរធ្វើអ្វី? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។ (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១០ គឺមិនងាយស្រួលទេឲ្យអ្នកចាស់ទុំជូនយោបល់ដល់បុគ្គលណាម្នាក់ដែលមិនបានសុំយោបល់។ ហេតុអ្វី? សាវ័កប៉ូលនិយាយថាបុគ្គលណាម្នាក់ប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុសដោយមិនដឹងខ្លួន។ ហេតុនេះ បើពួកអ្នកចាស់ទុំជូនយោបល់គាត់ គាត់ប្រហែលជាពិបាកយល់អំពីមូលហេតុដែលគាត់ទទួលយោបល់នោះ។ ដូច្នេះ មុនឲ្យយោបល់ដល់បុគ្គលនោះ ពួកអ្នកចាស់ទុំគួរធ្វើអ្វីមួយចំនួនដើម្បីឲ្យបុគ្គលនោះស្រួលស្ដាប់យោបល់ពីពួកគេជាង។
១១ ការឲ្យយោបល់ដែលគេមិនបានសុំ អាចប្រដូចទៅនឹងការដាំដំណាំលើដីរឹង។ មុនកសិករណាម្នាក់ចាប់ផ្ដើមសាបព្រោះ គាត់ត្រូវជ្រួយដី។ នេះធ្វើឲ្យដីលែងសូវរឹង ហើយដាំគ្រាប់ពូជបាន។ ក្រោយដាំគ្រាប់ពូជរួច គាត់ស្រោចទឹកដើម្បីឲ្យគ្រាប់ពូជនោះដុះលូតលាស់ឡើង។ ស្រដៀងគ្នាដែរ មានអ្វីខ្លះដែលអ្នកចាស់ទុំអាចធ្វើដើម្បីឲ្យបងប្អូនងាយស្រួលទទួលយោបល់ពីគាត់ជាង។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកចាស់ទុំចាំដល់ពេលត្រឹមត្រូវ ហើយក្រោយមកប្រាប់បងប្អូននោះថាគាត់ស្រឡាញ់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ ហើយថាមានអ្វីដែលគាត់ចង់និយាយជាមួយពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត បើអ្នកដែលជូនយោបល់មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាបុគ្គលដែលសប្បុរសនិងប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះអ្នកឯទៀតងាយស្រួលទទួលយោបល់ពីគាត់ជាង។
១២ ក្នុងការសន្ទនាជាមួយបុគ្គលដែលចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុស អ្នកចាស់ទុំអាចហាក់ដូចជាបន្ដជ្រួយដី ដោយទទួលស្គាល់ថាជួនកាលមនុស្សគ្រប់រូបធ្វើខុស ហើយត្រូវការយោបល់។ (រ៉ូម ៣:២៣) អ្នកចាស់ទុំបង្ហាញបងប្អូននោះអំពីរបៀបដែលគម្ពីរបញ្ជាក់ថា គាត់ចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុស ហើយអ្នកចាស់ទុំនោះធ្វើដូច្នេះដោយស្លូតបូតនិងដោយបង្ហាញការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ក្រោយពីបងប្អូននោះទទួលស្គាល់ថាគាត់បានធ្វើខុស អ្នកចាស់ទុំហាក់ដូចជាដាំគ្រាប់ពូជ ដោយពន្យល់គាត់យ៉ាងច្បាស់អំពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើដើម្បីកែប្រែស្ថានភាពនោះ។ ចុងក្រោយ អ្នកចាស់ទុំនោះហាក់ដូចជាស្រោចគ្រាប់ពូជ ដោយសរសើរបងប្អូននោះយ៉ាងស្មោះ ហើយដោយអធិដ្ឋានជាមួយគាត់។—យ៉ា. ៥:១៥
អ្នកចាស់ទុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយធ្វើឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់កាន់តែងាយស្រួលទទួលយោបល់ដែលគាត់មិនបានសុំ (សូមមើលវគ្គ១០-១២)
១៣. តើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចធ្វើឲ្យប្រាកដយ៉ាងណាថាបុគ្គលនោះយល់អំពីយោបល់ដែលគាត់បានទទួល?
១៣ ជួនកាល បុគ្គលម្នាក់ប្រហែលជាយល់ខុសអំពីយោបល់ដែលគាត់បានទទួល។ តើអ្នកចាស់ទុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យរឿងនេះកើតឡើង? តាមរបៀបដ៏សប្បុរស ពួកអ្នកចាស់ទុំអាចសួរសំណួរបុគ្គលនោះដើម្បីដឹងថា តើគាត់យល់អំពីយោបល់ដែលគាត់បានទទួល ហើយស្គាល់អំពីរបៀបអនុវត្តយោបល់នោះឬយ៉ាងណា។—អទ. ១២:១១
ការឲ្យយោបល់នៅពេលត្រឹមត្រូវនិងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ
១៤. តើយើងគួរឲ្យយោបល់ពេលដែលយើងខឹងឬទេ? សូមពន្យល់។
១៤ យើងទាំងអស់គ្នាជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ដូច្នេះជួនកាលយើងនិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតពិបាកចិត្ត។ (កូឡ. ៣:១៣) គម្ពីរចែងថា ជួនកាលបុគ្គលម្នាក់ថែមទាំងនិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យយើងខឹងទៀតផង។ (អេភ. ៤:២៦) ប៉ុន្តែ យើងមិនត្រូវឲ្យយោបល់អ្នកឯទៀតពេលដែលយើងខឹងនោះទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះ«កំហឹងរបស់មនុស្សមិននាំឲ្យធ្វើអ្វីត្រឹមត្រូវដែលព្រះពេញចិត្តទេ»។ (យ៉ា. ១:២០) បើយើងឲ្យយោបល់ពេលយើងខឹង យើងអាចធ្វើឲ្យស្ថានភាពនោះកាន់តែអាក្រក់ទៅ។ នេះមិនមែនមានន័យថា យើងមិនគួរប្រាប់គំនិតឬអារម្មណ៍របស់យើងទាល់តែសោះដល់អ្នកដែលធ្វើឲ្យយើងខឹងទេ។ ប៉ុន្តែ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអាចមានប្រសិទ្ធភាពជាង បើយើងរង់ចាំរហូតដល់យើងស្ងប់អារម្មណ៍។ សូមកត់សម្គាល់អំពីគំរូល្អរបស់អេលីហ៊ូដែលជាអ្នកឲ្យយោបល់ដល់យ៉ូប។
១៥. តើយើងរៀនអ្វីពីគំរូរបស់អេលីហ៊ូ? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៥ អស់ប៉ុន្មានថ្ងៃអេលីហ៊ូបានស្ដាប់យ៉ូបនិយាយការពារខ្លួនពីការចោទប្រកាន់របស់ពួកបុរសដែលជាអ្នកសម្រាលទុក្ខក្លែងក្លាយ។ អេលីហ៊ូមានចិត្តអាណិតមេត្តាចំពោះយ៉ូប។ ប៉ុន្តែ អេលីហ៊ូក៏ខឹងយ៉ូបយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារយ៉ូបនិយាយមិនត្រឹមត្រូវអំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងពេកមកលើខ្លួនឯង។ ទោះជាដូច្នោះក៏ដោយ អេលីហ៊ូរង់ចាំដល់វេនគាត់ ហើយនិយាយដោយបង្ហាញចិត្តស្លូតបូតនិងការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅពេលឲ្យឱវាទដល់យ៉ូប។ (យ៉ូប ៣២:២; ៣៣:១-៧) យើងអាចរៀនមេរៀនដ៏សំខាន់ណាស់ពីអេលីហ៊ូគឺថា ជាការល្អដែលយើងឲ្យយោបល់នៅពេលត្រឹមត្រូវនិងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ ពោលគឺដោយបង្ហាញការគោរពនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់។—អទ. ៣:១, ៧
ទោះបីជាអេលីហ៊ូខឹងយ៉ូបយ៉ាងខ្លាំងក្ដី ក្រោយមក គាត់ឲ្យយោបល់តាមរបៀបស្លូតបូតនិងដោយបង្ហាញការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ (សូមមើលវគ្គ១៥)
ចូរបន្ដឲ្យនិងទទួលយោបល់
១៦. តើអ្នកទាញមេរៀនអ្វីពីចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣២:៨?
១៦ បទគម្ពីរជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អត្ថបទនេះគឺព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងផ្ដល់ឱវាទដល់អ្នក ហើយមើលថែអ្នកមិនឲ្យឃ្លាតពីភ្នែករបស់ខ្ញុំឡើយ»។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣២:៨) នេះមានន័យថាលោកនឹងបន្ដជួយយើង។ លោកមិនគ្រាន់តែឲ្យយោបល់ដល់យើងប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកក៏ជួយយើងឲ្យធ្វើតាមយោបល់នោះដែរ។ យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលយើងត្រូវឲ្យយោបល់អ្នកឯទៀត យើងក៏អាចបន្ដលើកទឹកចិត្តពួកគេ ហើយជួយពួកគេឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃ។
១៧. ពេលពួកអ្នកចាស់ទុំឲ្យយោបល់ជាក់លាក់ដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ តើពួកគេប្រៀបដូចជាអ្វី? សូមពន្យល់។ (អេសាយ ៣២:១, ២)
១៧ ឥឡូវជាងពេលមុនៗទៅទៀត យើងត្រូវឲ្យនិងទទួលយោបល់ល្អ។ (២ធី. ៣:១) អ្នកចាស់ទុំដែលឲ្យយោបល់ជាក់លាក់ដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ «ប្រៀបដូចជាទឹកអូរនៅតំបន់រាំងស្ងួត»។ (សូមអាន អេសាយ ៣២:១, ២) យើងសប្បាយចិត្តដែលមានមិត្តភក្តិមិនស្ទាក់ស្ទើរឲ្យយោបល់ដែលយើងត្រូវការ។ ពាក្យរបស់ពួកគេប្រៀបដូចជា«ផ្លែប៉ោមមាសក្នុងចានប្រាក់»។ (សុភ. ២៥:១១) សូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាបណ្ដុះឲ្យមានប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការដើម្បីឲ្យនិងទទួលយោបល់ល្អ។
ចម្រៀងលេខ១០៩ ចូរស្រឡាញ់គ្នាឲ្យខ្លាំងដោយស្មោះពីចិត្ត