អត្ថបទសិក្សា ៣០
ចម្រៀងលេខ៩៧ ជីវិតពឹងពាក់លើបណ្ដាំព្រះ
តើអ្នកនៅតែអាចរៀនពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរឬទេ?
«ខ្ញុំប្រុងប្រៀបរំលឹកអ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនេះជានិច្ច ទោះជាអ្នករាល់គ្នាដឹងការទាំងនេះក៏ដោយ ក៏អ្នករាល់គ្នាបានតាំងខ្លួនមាំមួនក្នុងសេចក្ដីពិត»។—២ពេ. ១:១២
ចំណុចផ្ដោត
របៀបដែលអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់រៀនពេលសិក្សាគម្ពីរដំបូងនៅតែអាចជួយអ្នកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។
១. ពេលអ្នករៀនសេចក្ដីពិតដំបូង តើសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើអ្នក?
សេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលយើងរៀនថាព្រះមាននាមយេហូវ៉ា យើងចង់ធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ (អេ. ៤២:៨) ពេលយើងរៀនអំពីស្ថានភាពរបស់មនុស្សស្លាប់ យើងលែងបារម្ភថា មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើងដែលបានស្លាប់កំពុងរងទុក្ខទៀត។ (អទ. ៩:១០) ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះថាផែនដីនឹងក្លាយទៅជាសួនឧទ្យាន យើងលែងខ្វល់ខ្វាយអំពីអនាគតទៀត។ យើងជឿជាក់ថា យើងមិនគ្រាន់តែអាចរស់៧០ឬ៨០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងអាចរស់ជារៀងរហូត។—ចសព. ៣៧:២៩; ៩០:១០
២. តើពេត្រុសទី២ ១:១២, ១៣បង្ហាញយ៉ាងណាថាសូម្បីតែគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំ ក៏ទទួលប្រយោជន៍ពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរ?
២ យើងមិនត្រូវមើលស្រាលសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរឡើយ។ សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរសំបុត្រទី២របស់គាត់ទៅគ្រិស្តសាសនិកដែលបាន«តាំងខ្លួនមាំមួនក្នុងសេចក្ដីពិត»។ (សូមអាន ពេត្រុសទី២ ១:១២, ១៣) ប៉ុន្តែនៅពេលនោះ មានបុគ្គលក្នុងក្រុមជំនុំដែលអាចបង្ខូចចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា រួមមានគ្រូក្លែងក្លាយនិងមនុស្សដែលមិនគោរពកោតខ្លាចព្រះ។ (២ពេ. ២:១-៣) ពេត្រុសចង់ពង្រឹងកម្លាំងបងប្អូន ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យទប់ទល់នឹងបញ្ហាទាំងនោះ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នោះ គាត់បានរំលឹកពួកគេអំពីសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះដែលពួកគេធ្លាប់រៀនរួចហើយ។ សេចក្ដីបង្រៀនទាំងនេះនឹងជួយពួកគេឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេរហូតដល់ទីបញ្ចប់។
៣. សូមលើកឧទាហរណ៍អំពីមូលហេតុដែលគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់គួរបន្តរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរ។
៣ កាលដែលយើងរីកចម្រើនជាគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំ យើងប្រហែលជាអាចទាញមេរៀនថ្មីពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ ចុងភៅដែលមានជំនាញ និងបុគ្គលដែលទើបតែរៀនធ្វើម្ហូប ប្រហែលជាមានគ្រឿងផ្សំដូចគ្នាពេលធ្វើម្ហូប។ ប៉ុន្តែយូរៗទៅ ចុងភៅដែលមានជំនាញនោះកាន់តែរៀនឲ្យប្រើគ្រឿងផ្សំទាំងនោះដើម្បីធ្វើម្ហូបថ្មី ហើយឈ្ងុយឆ្ងាញ់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពួកអ្នកដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ជាយូរមកហើយ និងសិស្សគម្ពីរដែលទើបតែចាប់ផ្ដើមសិក្សា ប្រហែលជាមើលខគម្ពីរដូចគ្នា តែទាញមេរៀនខុសៗគ្នា។ ស្ថានភាពឬអ្វីដែលយើងធ្វើក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ទំនងជាបានផ្លាស់ប្ដូរតាំងពីយើងទទួលការជ្រមុជទឹក។ ពេលយើងគិតអំពីសេចក្ដីបង្រៀនដែលយើងបានរៀននៅអតីតកាល យើងប្រហែលជាអាចឃើញរបៀបថ្មីដែលសេចក្ដីបង្រៀននោះអាចជួយយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ សូមយើងមើលអំពីអ្វីដែលគ្រិស្តសាសនិកដែលមានភាពចាស់ទុំអាចរៀនពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗបីយ៉ាងពីគម្ពីរ។
ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកបង្កើត
៤. តើការរៀនថាព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកបង្កើតមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
៤ «អ្នកដែលបានសង់អ្វីៗទាំងអស់គឺព្រះ»។ (ហេ. ៣:៤) យើងដឹងថាភពផែនដីរបស់យើងនិងជីវិតទាំងឡាយនៅលើផែនដី មានអ្នកបង្កើតដ៏មានប្រាជ្ញានិងឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត។ លោកបង្កើតយើង ដូច្នេះលោកស្គាល់យើងច្បាស់។ លើសពីនេះទៅទៀត លោកយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើង។ លោកស្គាល់អ្វីដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង។ ការដឹងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមនេះដែលថាព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើតយើង មានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងមកលើជីវិតរបស់យើង ពោលគឺធ្វើឲ្យជីវិតរបស់យើងមានគោលបំណងនិងមានន័យខ្លឹមសារ។
៥. តើសេចក្ដីបង្រៀនអ្វីអាចជួយយើងឲ្យមានចិត្តរាបទាប? (អេសាយ ៤៥:៩-១២)
៥ សេចក្ដីពិតដែលថាព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកបង្កើត អាចបង្រៀនយើងនូវមេរៀនអំពីចិត្តរាបទាប។ ក្រោយពីយ៉ូបផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងពេកមកលើខ្លួនគាត់និងលើមនុស្សឯទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានរំលឹកគាត់ថា លោកគឺជាអ្នកបង្កើតដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត។ (យ៉ូប ៣៨:១-៤) ការរំលឹកនេះជួយយ៉ូបឲ្យឃើញថា ផ្លូវរបស់ព្រះគឺខ្ពង់ខ្ពស់ជាងផ្លូវរបស់មនុស្សឆ្ងាយណាស់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ នៅពេលក្រោយមក អ្នកប្រកាសទំនាយអេសាយបានសរសេរថា៖ «តើដីឥដ្ឋគួរសួរជាងស្មូនថា៖ ‹តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីហ្នឹង?›»។—សូមអាន អេសាយ ៤៥:៩-១២
៦. តើពេលណាជាពិសេសដែលយើងគួរគិតអំពីប្រាជ្ញានិងឫទ្ធានុភាពរបស់អ្នកបង្កើត? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៦ ពេលបុគ្គលណាម្នាក់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ជាច្រើនឆ្នាំ គាត់អាចចាប់ផ្ដើមពឹងផ្អែកខ្លាំងពេកលើគំនិតរបស់ខ្លួន ជាជាងស្វែងរកការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ានិងបណ្ដាំរបស់លោក។ (យ៉ូប ៣៧:២៣, ២៤) ប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណា បើបុគ្គលម្នាក់គិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីប្រាជ្ញានិងភាពអស្ចារ្យដែលគ្មានអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកបង្កើត? (អេ. ៤០:២២; ៥៥:៨, ៩) នេះនឹងជួយគាត់ឲ្យរក្សាចិត្តរាបទាបនិងមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវអំពីគំនិតរបស់ខ្លួន។
តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះមតិយោបល់របស់ខ្លួន? (សូមមើលវគ្គ៦)d
៧. តើបងរ៉ាហេឡាបានធ្វើអ្វីដើម្បីសម្របខ្លួនទៅនឹងការណែនាំថ្មី?
៧ បងស្រីរ៉ាហេឡាដែលរស់នៅប្រទេសស្លូវេនីបានឃើញថា ការគិតអំពីអ្នកបង្កើតបានជួយគាត់ឲ្យទទួលយកការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងការណែនាំពីអង្គការ។ គាត់សារភាពថា៖ «ជួនកាលខ្ញុំពិបាកសម្របខ្លួនទៅនឹងការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកអ្នកនាំមុខ។ ជាឧទាហរណ៍ ទោះជាខ្ញុំបានមើលវីដេអូឆ្នាំ២០២៣ របាយការណ៍ថ្មីទី៨ពីគណៈអភិបាលហើយក្ដី ខ្ញុំនៅតែភ្ញាក់ផ្អើលពេលលើកដំបូងខ្ញុំបានឃើញបងប្រុសដែលទុកពុកចង្កាថ្លែងសុន្ទរកថា។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាសុំលោកជួយខ្ញុំឲ្យសម្របខ្លួនទៅនឹងការផ្លាស់ប្ដូរនេះ»។ បងរ៉ាហេឡាទទួលស្គាល់ថា ក្នុងនាមជាអ្នកបង្កើតមេឃនិងផែនដី ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែស្គាល់របៀបល្អបំផុតដើម្បីណែនាំអង្គការលោក។ បើអ្នកពិបាកសម្របខ្លួនទៅនឹងការយល់ដឹងថ្មីឬទទួលយកការណែនាំថ្មី សូមរំពឹងគិតដោយចិត្តរាបទាបអំពីប្រាជ្ញានិងឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតរបស់អ្នកបង្កើតយើង។—រ៉ូម ១១:៣៣-៣៦
មូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនា
៨. តើការរៀនអំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាផ្ដល់ប្រយោជន៍យ៉ាងណាដល់យើង?
៨ ហេតុអ្វីព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនា? បុគ្គលខ្លះដែលមិនស្គាល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ ខឹងនឹងព្រះឬសន្និដ្ឋានថាគ្មានព្រះទៀតផង។ (សុភ. ១៩:៣) ប៉ុន្តែអ្នកបានរៀនថា មនុស្សរងទុក្ខហើយស្លាប់ ដោយសារបានឆ្លងភាពខុសឆ្គងនិងភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ មិនមែនដោយសារព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យមនុស្សរងទុក្ខទេ។ អ្នកក៏បានរៀនដែរថា ចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សបើកឱកាសឲ្យមនុស្សរាប់លាននាក់ស្គាល់លោក ហើយរៀនអំពីរបៀបដែលលោកនឹងបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាជារៀងរហូត។ (២ពេ. ៣:៩, ១៥) ការដឹងមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាបានសម្រាលទុក្ខអ្នក ហើយជួយអ្នកឲ្យចូលកាន់តែជិតលោក។
៩. តើមានស្ថានភាពណាខ្លះដែលយើងគួរនឹកចាំអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនា?
៩ យើងយល់អំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់ពេលដែលយើងរង់ចាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនា។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើងជួបការពិបាក រងអំពើអយុត្តិធម៌ ឬបាត់បង់បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ យើងប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាមិនបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាទាំងអស់ឲ្យបានឆាប់បំផុត? (ហាប. ១:២, ៣) ពេលយើងមានអារម្មណ៍បែបនោះ ជាការល្អឲ្យយើងគិតអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សសុចរិតរងទុក្ខវេទនា។a (ចសព. ៣៤:១៩) យើងក៏អាចគិតអំពីគោលបំណងរបស់លោក គឺលោកនឹងបំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាជារៀងរហូត។
១០. តើអ្វីបានជួយសម្រាលទុក្ខបងអានក្រោយពីម្ដាយរបស់គាត់បានស្លាប់?
១០ ការដឹងអំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក។ បងស្រីអានដែលរស់នៅកោះម៉ាយ៉ូតនាមហាសមុទ្រឥណ្ឌាបានរៀបរាប់ថា៖ «ការបាត់បង់ម្ដាយរបស់ខ្ញុំប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ធ្វើឲ្យខ្ញុំពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំច្រើនតែរំលឹកខ្លួនថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខវេទនាទេ។ លោកពិតជាចង់បំបាត់ទុក្ខវេទនាទាំងអស់ ហើយប្រោសមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើងឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ការរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តដែលច្រើនតែហួសពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹកស្មានទៅទៀត»។
១១. តើតាមរបៀបណាការដឹងអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាជួយយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយ?
១១ ការស្គាល់សេចក្ដីពិតអំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនាអាចជំរុញចិត្តយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយ។ ក្រោយពីពេត្រុសពន្យល់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តអត់ធ្មត់ ដោយសារលោកចង់ឲ្យមនុស្សប្រែចិត្តនិងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ គាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរពិចារណាថា អ្នករាល់គ្នាគួរជាមនុស្សប្រភេទណា។ អ្នករាល់គ្នាគួរជាមនុស្សដែលមានការប្រព្រឹត្តបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើអ្វីដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ»។ (២ពេ. ៣:១១) របៀបមួយដែលយើង«ធ្វើអ្វីដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ» គឺតាមរយៈកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង។ យើងស្រឡាញ់មនុស្សដូចបិតារបស់យើងដែរ។ យើងចង់ឲ្យពួកគេរស់នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តអត់ធ្មត់ដោយឲ្យមនុស្សនៅក្នុងតំបន់ផ្សាយរបស់អ្នកមានឱកាសគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ អ្នកមានឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យក្នុងការរួមការងារជាមួយនឹងព្រះ ហើយជួយមនុស្សឲ្យបានច្រើនបំផុតរៀនអំពីលោកមុនទីបញ្ចប់មកដល់!—១កូ. ៣:៩
យើងកំពុងរស់នៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»
១២. តើតាមរបៀបណាការដឹងថាយើងកំពុងរស់នៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»ផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើង?
១២ គម្ពីររៀបរាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីលក្ខណៈរបស់មនុស្សនៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»។ (២ធី. ៣:១-៥) ពេលយើងឃើញការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សនៅជុំវិញយើង យើងអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់ថាអ្វីដែលគម្ពីរចែងគឺជាការពិត។ យើងឃើញថាចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ នេះធ្វើឲ្យយើងកាន់តែទុកចិត្តបណ្ដាំរបស់ព្រះ។—២ធី. ៣:១៣-១៥
១៣. ដូចឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូនៅលូកា ១២:១៥-២១ តើយើងអាចសួរខ្លួននូវសំណួរអ្វីខ្លះ?
១៣ ការដឹងថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ជួយយើងឲ្យយល់ថានេះជាគ្រាបន្ទាន់។ យើងអាចរៀនអំពីមូលហេតុដែលនេះគឺសំខាន់ពីឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូនៅលូកា ១២:១៥-២១។ (សូមអាន) ហេតុអ្វីបុរសអ្នកមាននោះបានត្រូវហៅថាជា«មនុស្សឥតចេះគិតពិចារណា»? មិនមែនដោយសារបុរសនោះជាអ្នកមានទេ តែគឺដោយសារអ្វីដែលគាត់ចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់គាត់គឺមិនត្រឹមត្រូវ។ គាត់ប្រមូល«ទ្រព្យសម្បត្តិទុកសម្រាប់ខ្លួន តែមិនមែនជាអ្នកមានចំពោះព្រះ»។ ហេតុអ្វីរឿងនោះជារឿងបន្ទាន់? ព្រះបានប្រាប់បុរសនោះថា៖ «នៅយប់នេះឯង គេនឹងទាមទារជីវិតរបស់អ្នកហើយ»។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ កាលដែលទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះកាន់តែខិតចូលមកដល់ យើងអាចសួរខ្លួនថា ‹តើគោលដៅរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំចាត់ទុកគ្រានេះជាគ្រាបន្ទាន់ឬទេ? តើខ្ញុំចង់ជួយកូនរបស់ខ្ញុំឲ្យកំណត់គោលដៅបែបណា? តើខ្ញុំប្រើកម្លាំង ពេលវេលា និងធនធានរបស់ខ្ញុំដើម្បីប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុកសម្រាប់ខ្លួនឬប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុកនៅស្ថានសួគ៌?›។
១៤. ដូចបទពិសោធន៍របស់បងមិគី ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ឲ្យយើងចាំថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់?
១៤ ពេលយើងគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីការពិតដែលថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ នេះអាចជួយយើងឲ្យដឹងថាយើងគួរធ្វើការសម្រេចចិត្តបែបណា។ នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះមិគី។ គាត់រៀបរាប់ថា៖ «ពេលខ្ញុំរៀនចប់វិទ្យាល័យ ខ្ញុំចង់រកការងារមួយដែលបើកឱកាសឲ្យខ្ញុំសិក្សាអំពីសត្វ។ ខ្ញុំក៏មានគោលដៅត្រួសត្រាយពេញពេលនិងបម្រើនៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង។ មិត្តភក្តិដែលមានភាពចាស់ទុំជូនយោបល់ខ្ញុំឲ្យគិតពិចារណាថា តើខ្ញុំអាចមានអាជីពដែលខ្ញុំចង់បានផង និងនៅតែអាចសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះផងបានឬទេ? ពួកគេរំលឹកខ្ញុំថារបៀបរបបពិភពលោកនេះកាន់តែខិតមកដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេក៏រំលឹកខ្ញុំដែរថានៅក្នុងពិភពលោកថ្មី ខ្ញុំនឹងមានពេលសិក្សាអំពីសត្វផ្សេងៗជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តរៀនជំនាញខ្លីមួយ។ នេះជួយខ្ញុំឲ្យមានការងារដែលអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំមានលុយគ្រប់គ្រាន់និងមានពេលត្រួសត្រាយ ហើយក្រោយមក ខ្ញុំបានរើទៅប្រទេសអេក្វាទ័រ ជាកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង»។ ឥឡូវបងមិគីនិងប្ដីរបស់គាត់បម្រើក្នុងកិច្ចការត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលនៅប្រទេសនោះ។
១៥. តើមនុស្សប្រហែលជានឹងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះដំណឹងល្អ? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។ (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៥ ពេលមនុស្សមិនចាប់អារម្មណ៍ដំណឹងល្អតាំងពីដំបូង យើងមិនគួរធ្លាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ ទស្សនៈរបស់មនុស្សអាចផ្លាស់ប្ដូរបាន។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់យ៉ាកុបដែលជាប្អូនប្រុសរបស់លោកយេស៊ូ។ គាត់បានឃើញលោកយេស៊ូធំឡើងក្លាយទៅជាមេស្ស៊ី ហើយបង្រៀនយ៉ាងល្អប្រសើរជាងមនុស្សណាទាំងអស់។ ប៉ុន្តែអស់ជាច្រើនឆ្នាំ យ៉ាកុបមិនបានទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូទេ។ គឺទាល់តែក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ទើបយ៉ាកុបបានទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយតាមពិត គាត់ជាអ្នកកាន់តាមដ៏ខ្នះខ្នែងម្នាក់។b (យ៉ូន. ៧:៥; កាឡ. ២:៩) គឺសំខាន់ដែលអ្នកមិនអស់សង្ឃឹមចំពោះសាច់ញាតិដែលមិនទាន់ចាប់អារម្មណ៍សេចក្ដីពិត ហើយបន្តព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកអ្នកដែលពីមុនមិនចង់ស្ដាប់អ្នក។ សូមចាំថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ដូច្នេះកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងគឺជាកិច្ចការបន្ទាន់។ អ្វីដែលអ្នកនិយាយទៅកាន់ពួកគេនៅថ្ងៃនេះ ប្រហែលជានឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើពួកគេនៅពេលក្រោយមក មិនថាគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងបានចាប់ផ្ដើមរួចហើយក្ដី។c
តើអ្វីអាចជំរុញចិត្តយើងមិនឈប់ព្យាយាមជួយសាច់ញាតិដែលមិនមែនជាអ្នកជឿ? (សូមមើលវគ្គ១៥)e
ចូរឲ្យតម្លៃជានិច្ចចំពោះការរំលឹកពីព្រះយេហូវ៉ា
១៦. តើអ្នកទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាចំពោះការរំលឹកពីព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «សូមប្រើសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត»)
១៦ ព័ត៌មានខ្លះដែលយើងទទួលពីអង្គការព្រះបានត្រូវរៀបចំសម្រាប់បុគ្គលដែលមិនសូវស្គាល់គម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ សុន្ទរកថាសាធារណៈប្រចាំសប្ដាហ៍ អត្ថបទនិងវីដេអូខ្លះនៅគេហទំព័រjw.org និងទស្សនាវដ្ដីសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយ បានត្រូវរៀបចំជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមិនមែនជាសាក្សី។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ យើងទទួលប្រយោជន៍ពីការរំលឹកទាំងនោះ។ ការរំលឹកទាំងនោះ ជួយយើងឲ្យកាន់តែស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើបណ្ដាំរបស់លោក ហើយជួយយើងឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពជាងពេលបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗពីគម្ពីរ។—ចសព. ១៩:៧
១៧. តើអ្នកអាចគិតពិចារណាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗពីគម្ពីរក្នុងស្ថានភាពណាខ្លះ?
១៧ ក្នុងនាមជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា យើងពិតជារំភើបចិត្តពេលយើងយល់ច្បាស់ជាងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏ឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗក្នុងគម្ពីរដែលបាននាំយើងឲ្យចូលទៅក្នុងសេចក្ដីពិតនៅដើមដំបូង។ ដូចយើងបានរៀន សេចក្ដីបង្រៀនទាំងនេះនៅតែអាចជួយយើងនៅសព្វថ្ងៃ។ ពេលយើងទទួលការណែនាំពីអង្គការ តែយើងគិតថាមតិយោបល់ឬរបៀបដែលយើងធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗគឺល្អជាង យើងអាចចាំដោយចិត្តរាបទាបថា ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកបង្កើតដ៏មានប្រាជ្ញានិងមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតកំពុងណែនាំអង្គការលោក។ ពេលយើងឬបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងរងទុក្ខ យើងអាចមានចិត្តអត់ធ្មត់ ហើយនឹកចាំអំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានទុក្ខវេទនា។ មួយវិញទៀត ពេលយើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តអំពីរបៀបប្រើពេលវេលានិងធនធាន យើងអាចនឹកចាំថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ដែលជាគ្រាបន្ទាន់។ សូមឲ្យការរំលឹកពីព្រះយេហូវ៉ាបន្តពង្រឹងកម្លាំងយើង ជំរុញចិត្តយើង ហើយជួយយើងឲ្យមានប្រាជ្ញា។
ចម្រៀងលេខ៩៥ ពន្លឺសេចក្ដីពិតកាន់តែភ្លឺឡើង
a សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «មូលហេតុដែលការឈឺចាប់នឹងកន្លងផុតទៅ»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៧ ទំ.១២-១៧។
c សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «តើយើងដឹងអ្វីខ្លះអំពីការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅថ្ងៃអនាគត?»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៤ ទំ.៨-១៣។
d ការពណ៌នាអំពីរូបភាព៖ ក្រុមអ្នកចាស់ទុំមិនយល់ស្របនឹងយោបល់របស់អ្នកចាស់ទុំម្នាក់។ ក្រោយមក គាត់មើលផ្កាយដែលរះព្រោងព្រាតនៅលើមេឃ ហើយនោះជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះមតិយោបល់របស់ខ្លួន។
e ការពណ៌នាអំពីរូបភាព៖ ក្នុងអំឡុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន សាក្សីម្នាក់គិតពិចារណាអំពីភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ នេះជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យតេទៅបងស្រីរបស់គាត់ ហើយផ្សព្វផ្សាយ។