សំណួរពីយុវវ័យ
តើតាមរបៀបណាខ្ញុំអាចយកឈ្នះការល្បួង?
សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖«ពេលខ្ញុំចង់ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ នោះអ្វីដែលអាក្រក់នៅជាប់ជាមួយនឹងខ្ញុំ»។ (រ៉ូម ៧:២១) តើប្អូនធ្លាប់មានអារម្មណ៍ដូចនេះទេ? បើមានមែន អត្ថបទនេះអាចជួយប្អូនឲ្យយកឈ្នះការល្បួងពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាអាក្រក់។
អ្វីដែលប្អូនគួរដឹង
ជាញឹកញយ ពេលអ្នកឯទៀតបង្ខិតបង្ខំប្អូន គេល្បួងប្អូនឲ្យធ្វើអ្វីដែលអាក្រក់។ តាមពិត គម្ពីរចែងថា៖«ការសេពគប់អាក្រក់បង្ខូចសីលធម៌ល្អ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣, កំណត់សម្គាល់) ការបង្ខិតបង្ខំពីអ្នកឯទៀតឬពីប្រព័ន្ធផ្សាយព័ត៌មានអាចនាំឲ្យប្អូនមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាអាក្រក់ដែលល្បួងប្អូនឲ្យធ្វើអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវ ហើយថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យប្អូន«ប្រព្រឹត្តអាក្រក់តាមមនុស្សភាគច្រើន»ទៀតផង។—ដំណើរចាកចេញ ២៣:២
ប្អូនយេរេមីបានរៀបរាប់ថា៖«ការបង្ខិតបង្ខំឲ្យធ្វើដូចគេនិងដើម្បីចូលគេចុះ អាចនាំឲ្យយើងធ្វើអ្វីតាមពួកគេ ព្រោះយើងចង់ឲ្យគេពេញចិត្តយើង»។
សូមពិចារណា៖ ហេតុអ្វីប្អូនប្រហែលជាពិបាកយកឈ្នះការល្បួង បើប្អូនខ្វល់ច្រើនពេកអំពីអ្វីដែលអ្នកឯទៀតគិតមកលើប្អូន?—សុភាសិត ២៩:២៥
សរុបសេចក្ដី៖ សូមកុំឲ្យការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករប្អូន ល្បួងប្អូនឲ្យធ្វើខុសនឹងគោលការណ៍របស់ប្អូនឡើយ។
អ្វីដែលប្អូនអាចធ្វើ
ស្គាល់គោលជំហររបស់ខ្លួន។ បើប្អូនមិនស្គាល់គោលជំហររបស់ខ្លួនទេ នោះប្អូនប្រៀបដូចជាតុក្កតាដែលអ្នកឯទៀតចង់បញ្ជាទៅណាក៏បាន។ ជាការល្អដែលប្អូនធ្វើតាមការដាស់តឿនក្នុងគម្ពីរដែលថា៖«ចូរពិចារណាអ្វីៗទាំងអស់ឲ្យប្រាកដថាត្រឹមត្រូវ ចូរកាន់ខ្ជាប់តាមអ្វីៗដែលប្រសើរ»។ (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:២១) ពេលប្អូនមានគោលជំហរច្បាស់លាស់ចំពោះអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនិងល្អប្រសើរ នោះប្អូនស្រួលកាន់ខ្ជាប់តាម ហើយស្រួលយកឈ្នះការល្បួង។
សូមពិចារណា៖ ហេតុអ្វីប្អូនជឿជាក់ថាខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ប្អូន?
ប្អូនឃីមបឺលីបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំឃើញថាពេលដែលខ្ញុំកាន់ខ្ជាប់តាមជំនឿរបស់ខ្ញុំ ហើយមិនព្រមចុះចាញ់ការល្បួង នោះអ្នកឯទៀតគោរពខ្ញុំច្រើនជាង»។
គំរូក្នុងគម្ពីរ៖ ដានីយ៉ែល។ តាមមើលទៅ តាំងពីដានីយ៉ែលនៅវ័យជំទង់ គាត់«បានតាំងចិត្ត»ធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ។—ដានីយ៉ែល ១:៨
បើប្អូនមិនស្គាល់គោលជំហររបស់ខ្លួនទេ នោះប្អូនប្រៀបដូចជាតុក្កតាដែលអ្នកឯទៀតចង់បញ្ជាទៅណាក៏បាន
ស្គាល់ចំណុចខ្សោយរបស់ប្អូន។ គម្ពីរចែងអំពី«សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដែលកើតមានក្នុងគ្រាយុវវ័យ»គឺខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ ជាពិសេសពេលដែលប្អូនដល់វ័យនោះ។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:២២) សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានោះមិនគ្រាន់តែជាចំណង់ផ្លូវភេទប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាការចង់ចូលគេចុះនិងការចង់ឯករាជ្យលើខ្លួនឯងទាំងដែលប្អូនមិនទាន់ម្ចាស់ការលើខ្លួនផង។
សូមពិចារណា៖ គម្ពីរចែងថា«មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវល្បងលដោយសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនទាក់ទាញនិងល្បួងលួងលោម»។ (យ៉ាកុប ១:១៤) តើសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមួយណាដែលទាក់ទាញចិត្តប្អូនខ្លាំងបំផុត?
ប្អូនស៊ីលវីអាបានរៀបរាប់ថា៖«យើងត្រូវស្គាល់ចំណុចខ្សោយរបស់ខ្លួន ថាការល្បួងមួយណាដែលយើងងាយរងគ្រោះបំផុត។ បន្ទាប់មក សូមស្រាវជ្រាវអំពីរបៀបយកឈ្នះការល្បួងទាំងនោះ ហើយកត់ទុកចំណុចដែលយើងអាចអនុវត្ត។ យ៉ាងនេះពេលជួបការល្បួងលើកក្រោយ យើងនឹងដឹងអំពីរបៀបដែលយើងអាចយកឈ្នះបាន»។
គំរូក្នុងគម្ពីរ៖ ដាវីឌ។ ពេលខ្លះ ដាវីឌបានធ្វើតាមការបង្ខិតបង្ខំពីអ្នកឯទៀត ហើយគាត់ក៏ធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនដែរ។ ប៉ុន្តែ គាត់បានរៀនពីកំហុសទាំងនោះ ហើយព្យាយាមកែប្រែនិងធ្វើល្អឡើងវិញ។ គាត់បានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖«សូមលោកជួយខ្ញុំឲ្យមានចិត្តបរិសុទ្ធ ហើយឲ្យខ្ញុំមានចិត្តគំនិតថ្មីដែលមិនប្រែប្រួលរហូតតទៅ»។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៥១:១០
ចេះគ្រប់គ្រងខ្លួន។ គម្ពីរចែងថា៖«កុំឲ្យសេចក្ដីអាក្រក់ឈ្នះអ្នកឡើយ»។ (រ៉ូម ១២:២១) ប្អូនអាចយកឈ្នះការល្បួងបាន។ ប្អូនអាចសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។
សូមពិចារណា៖ តើតាមរបៀបណាប្អូនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួននិងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវពេលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដែលប្រហែលជាល្បួងប្អូនឲ្យធ្វើខុស?
ប្អូនសូហ្វៀបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំគិតថាបើខ្ញុំព្រមចុះចាញ់ការល្បួង តើខ្ញុំនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សប្បាយជាងទេ? ប្រហែល! តែមួយភ្លែតប៉ុណ្ណោះ។ ចុះមួយរយៈក្រោយមក? ខ្ញុំនឹងមានអារម្មណ៍ពិបាកជាង។ តើសមឲ្យខ្ញុំធ្វើអ៊ីចឹងទេ? អត់ទេ!»។
គំរូពីគម្ពីរ៖ ប៉ូល។ ទោះជាគាត់បានសារភាពថាគាត់មានទំនោរចិត្តមិនត្រឹមត្រូវក្ដី គាត់បានគ្រប់គ្រងទំនោរចិត្តនោះ។ គាត់បានសរសេរថា៖«ខ្ញុំដាក់ទោសរូបកាយរបស់ខ្ញុំ ហើយបង្ខំឲ្យចុះចូលដូចខ្ញុំបម្រើ»។—កូរិនថូសទី១ ៩:២៧, កំណត់សម្គាល់
សរុបសេចក្ដី៖ ប្អូនជាអ្នកសម្រេចចិត្តថាប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះការល្បួង។
សូមចាំថា សេចក្ដីល្បួងគឺមានតែមួយរយៈពេលប៉ុណ្ណោះ។ ប្អូនមេលីសាដែលមានអាយុ២០ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ថា៖«ពេលខ្ញុំរៀននៅវិទ្យាល័យ ខ្ញុំធ្លាប់ជួបការល្បួងជាច្រើនដែលខ្ញុំគិតថាវាធំណាស់ តែបើប្រៀបនឹងឥឡូវ វាគឺជារឿងតូចតាចប៉ុណ្ណោះ។ ពេលគិតឡើងវិញអំពីរឿងនោះ ជួយពង្រឹងទំនុកចិត្តខ្ញុំថាការល្បួងនៅឥឡូវនេះនឹងកន្លងផុតទៅដែរ ហើយខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាជីវិតខ្ញុំគឺប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់ដោយសារខ្ញុំបានយកឈ្នះការល្បួងទាំងនោះ»។