ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១៤ ខែកក្កដា
គាត់ចេញទៅក្រៅ ហើយយំដោយនឹកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង។—ម៉ាថ. ២៦:៧៥
សាវ័កពេត្រុសមានភាពទន់ខ្សោយដែលគាត់ត្រូវតយុទ្ធ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍ខ្លះ។ ពេលលោកយេស៊ូបានពន្យល់របៀបដែលលោកនឹងរងទុក្ខ ហើយស្លាប់ស្របតាមទំនាយក្នុងគម្ពីរ ពេត្រុសបានស្ដីបន្ទោសលោក។ (ម៉ាក. ៨:៣១-៣៣) ម្ដងហើយម្ដងទៀត ពេត្រុសនិងពួកសាវ័កឯទៀតបានឈ្លោះប្រកែកគ្នាអំពីអ្នកណាធំជាងគេ។ (ម៉ាក. ៩:៣៣, ៣៤) នៅយប់ចុងក្រោយមុនលោកយេស៊ូស្លាប់ ពេត្រុសបានកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀករបស់បុរសម្នាក់។ (យ៉ូន. ១៨:១០) នៅយប់ដដែលនោះ ពេត្រុសក៏ភ័យខ្លាចជាខ្លាំងបានជាគាត់បដិសេធមិនទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូជាមិត្តរបស់គាត់អស់បីដង។ (ម៉ាក. ១៤:៦៦-៧២) នោះនាំឲ្យពេត្រុសយំដោយនឹកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង។ លោកយេស៊ូមិនបានបោះបង់ចោលសាវ័កដែលធ្លាក់ទឹកចិត្តម្នាក់នេះទេ។ ក្រោយពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យពេត្រុសបញ្ជាក់ថាគាត់នៅតែស្រឡាញ់លោក។ លោកយេស៊ូក៏បានអញ្ជើញពេត្រុសឲ្យធ្វើជាគង្វាលនៃចៀមរបស់លោក។ (យ៉ូន. ២១:១៥-១៧) ពេត្រុសធ្វើអ្វីដែលលោកយេស៊ូប្រាប់គាត់។ ហេតុនេះ គាត់បាននៅក្រុងយេរូសាឡិមនាបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ហើយនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដំបូងដែលបានត្រូវរើសតាំងដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ។ w២៣.០៩ ទំ.២២ វ.៦-៧
ថ្ងៃអង្គារ ទី១៥ ខែកក្កដា
ចូរឃ្វាលចៀមតូចៗរបស់ខ្ញុំ។—យ៉ូន. ២១:១៦
សាវ័កពេត្រុសលើកទឹកចិត្តអ្នកចាស់ទុំគ្នីគ្នាថា៖ «ចូរឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ»។ (១ពេ. ៥:១-៤) បើអ្នកជាអ្នកចាស់ទុំ យើងដឹងថាអ្នកស្រឡាញ់បងប្អូននិងចង់ឃ្វាលពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ជួនកាលអ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនរវល់ពេក ឬអស់កម្លាំងពេករហូតដល់មិនអាចបំពេញភារកិច្ចនេះបានទេ។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី? សូមប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីការខ្វល់ខ្វាយទាំងអស់របស់អ្នក។ ពេត្រុសបានសរសេថា៖ «បើអ្នកណាបំពេញកិច្ចបម្រើ អ្នកនោះត្រូវបំពេញកិច្ចបម្រើដោយពឹងផ្អែកលើកម្លាំងដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យ»។ (១ពេ. ៤:១១) បងប្អូនរបស់អ្នកប្រហែលជាកំពុងជួបបញ្ហាដែលមិនអាចដោះស្រាយទាំងស្រុងក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះទេ។ ប៉ុន្តែ សូមចាំថា«មេគង្វាល»ពោលគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្តអាចជួយពួកគេលើសពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ។ លោកអាចធ្វើទាំងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ទាំងនៅពិភពលោកថ្មី។ ព្រះគ្រាន់តែសុំពួកអ្នកចាស់ទុំឲ្យស្រឡាញ់ហ្វូងចៀម ឃ្វាលពួកគេ និង«ធ្វើជាគំរូ»ដល់ពួកគេ។ w២៣.០៩ ទំ.៣០ វ.១៣-១៤
ថ្ងៃពុធ ទី១៦ ខែកក្កដា
ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបច្បាស់ថា ការវែកញែករបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញគឺសុទ្ធតែឥតប្រយោជន៍។—១កូ. ៣:២០
យើងត្រូវចៀសវាងពីការធ្វើតាមការវែកញែករបស់មនុស្ស។ បើយើងមានទស្សនៈដូចមនុស្សដែលមិនឲ្យតម្លៃច្បាប់ព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចចាប់ផ្ដើមមិនអើពើនឹងព្រះយេហូវ៉ានិងខ្នាតតម្រារបស់លោក។ (១កូ. ៣:១៩) «ប្រាជ្ញារបស់ពិភពលោកនេះ»ច្រើនតែនាំឲ្យមនុស្សមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ គ្រិស្តសាសនិកមួយចំនួននៅក្រុងពើកាម៉ុមនិងក្រុងធាទេរ៉ាបានទទួលឥទ្ធិពលពីមនុស្សជុំវិញពួកគេដែលគោរពបូជារូបព្រះនិងដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ លោកយេស៊ូបានឲ្យឱវាទយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដល់ក្រុមជំនុំទាំងពីរនោះ ដោយសារពួកគេបានបណ្ដោយឲ្យមានអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ (បប. ២:១៤, ២០) សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជុំវិញយើងអាចព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងមានគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ។ សមាជិកក្រុមគ្រួសារនិងអ្នកស្គាល់គ្នាប្រហែលជាព្យាយាមវែកញែកដើម្បីធ្វើឲ្យយើងគិតថាយើងជាមនុស្សតឹងរ៉ឹងពេក ហើយថាយើងគួរតែបំពានច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេប្រហែលជានិយាយថាការមានសីលធម៌ស្អាតស្អំគឺមិនសំខាន់ទេ ហើយថាគោលការណ៍សីលធម៌ក្នុងគម្ពីរគឺហួសសម័យ។ ជួនកាល យើងប្រហែលជាវែកញែកថាការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងប្រហែលជាថែមទាំងចង់«ធ្វើលើសពីអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរទុក»។—១កូ. ៤:៦ w២៣.០៧ ទំ.១៦ វ.១០-១១