-
«ស្ដេចខាងជើង»ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងបញ្ចប់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម (សម្រាប់សិក្សា) ២០២០ | ឧសភា
-
-
អត្ថបទសិក្សា ១៩
«ស្ដេចខាងជើង»ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងបញ្ចប់
«លុះដល់គ្រាចុងបំផុត នោះស្ដេចខាងត្បូងនឹងតយុទ្ធនឹងវា[ស្ដេចខាងជើង]»។ —ដាន. ១១:៤០
ចម្រៀងលេខ១៥០ ចូរស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះពីព្រះ
សេចក្ដីសង្ខេបa
១. តើទំនាយក្នុងគម្ពីរជួយយើងឲ្យដឹងអំពីអ្វី?
នៅឆាប់ៗខាងមុខ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា? តាមរយៈទំនាយក្នុងគម្ពីរ យើងអាចដឹងអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់ដែលនឹងមានឥទ្ធិពលលើយើងទាំងអស់គ្នា។ ជាពិសេសទំនាយមួយជួយយើងឲ្យដឹងអំពីអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនដ៏ខ្លាំងបំផុតនៅលើផែនដីនឹងធ្វើ។ ទំនាយនោះបានត្រូវកត់ទុកនៅសៀវភៅដានីយ៉ែលជំពូកទី១១ ហើយរៀបរាប់អំពីជម្លោះរវាងស្ដេចពីរ ពោលគឺស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង។ មួយផ្នែកធំនៃទំនាយនោះបានត្រូវសម្រេចរួចហើយ ដូច្នេះយើងអាចជឿជាក់ថាផ្នែកឯទៀតនៃទំនាយនោះក៏នឹងត្រូវសម្រេចដែរ។
២. ដូចបានបង្ហាញនៅលោកុប្បត្តិ ៣:១៥ និងការបើកបង្ហាញ ១១:៧ និង១២:១៧ តើយើងត្រូវចាំចំណុចអ្វីខ្លះពេលសិក្សាទំនាយក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែល?
២ ដើម្បីយល់ទំនាយនៅសៀវភៅដានីយ៉ែលជំពូកទី១១ យើងត្រូវចាំថាទំនាយនោះគឺសំដៅទៅលើតែអ្នកគ្រប់គ្រងឬរដ្ឋាភិបាលដែលមានឥទ្ធិពលលើរាស្ត្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ។ បើប្រៀបធៀបនឹងចំនួនប្រជាជននៃពិភពលោក រាស្ត្ររបស់ព្រះមានចំនួនតិចណាស់។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីរដ្ឋាភិបាលទាំងនេះផ្ដោតគោលដៅទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ? ពីព្រោះសាថាននិងរបៀបរបបពិភពលោកទាំងមូលរបស់វាមានគោលដៅតែមួយ គឺបំផ្លាញពួកអ្នកដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ (សូមអាន លោកុប្បត្តិ ៣:១៥ និងការបើកបង្ហាញ ១១:៧; ១២:១៧) យើងក៏ត្រូវចាំដែរថា ទំនាយនៅក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែលត្រូវស្របជាមួយនឹងទំនាយឯទៀតក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ តាមពិត យើងអាចយល់ទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលយ៉ាងត្រឹមត្រូវបាន លុះត្រាតែយើងប្រៀបធៀបទំនាយនោះជាមួយនឹងបទគម្ពីរឯទៀត។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ និងអត្ថបទបន្ទាប់?
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាដានីយ៉ែល ១១:២៥-៣៩។ យើងនឹងរៀនថា តើអ្នកណាគឺជាស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងពីឆ្នាំ១៨៧០ដល់១៩៩១។ យើងក៏នឹងរៀនដែរអំពីមូលហេតុដែលសមហេតុផលឲ្យយើងកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីផ្នែកមួយនៃទំនាយនេះ។ ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីដានីយ៉ែល ១១:៤០–១២:១ ហើយយើងនឹងកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីអ្វីដែលបទគម្ពីរនោះរៀបរាប់អំពីគ្រាចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩១ដល់សង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ កាលដែលអ្នកសិក្សាអត្ថបទទាំងពីរនេះ នឹងមានប្រយោជន៍បើអ្នកមើលតារាងដែលមានចំណងជើងថា «ស្ដេចពីរដែលប្រឆាំងគ្នានៅគ្រាចុងបំផុត»។ តែមុនដំបូង យើងត្រូវដឹងថាស្ដេចទាំងពីរក្នុងទំនាយនេះគឺជានរណា។
តើអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង?
៤. តើចំណុចបីយ៉ាងអ្វីជួយយើងឲ្យស្គាល់ថាអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង?
៤ នៅដើមដំបូង «ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»សំដៅទៅលើរដ្ឋាភិបាលដែលនៅទិសខាងជើងនិងទិសខាងត្បូងនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ។ ហេតុអ្វីយើងនិយាយដូច្នេះ? សូមមើលអ្វីដែលទេវតាបាននិយាយទៅកាន់ដានីយ៉ែល ដែលថា៖ «ឥឡូវនេះបានមក ដើម្បីឲ្យអ្នកយល់ពីការដែលត្រូវកើតដល់សាសន៍អ្នក[រាស្ត្ររបស់ព្រះ] នៅគ្រាក្រោយបង្អស់»។ (ដាន. ១០:១៤, យើងកែជាអក្សរទ្រេតនិងដិត) រហូតដល់បុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលគឺជារាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែចាប់ពីពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ជាក់ថាលោកចាត់ទុកអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកយេស៊ូជារាស្ត្រលោក។ យ៉ាងនេះ មួយផ្នែកធំនៃទំនាយនៅសៀវភៅដានីយ៉ែលជំពូកទី១១មិនសំដៅលើប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ តែសំដៅទៅលើអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត។ (សកម្ម. ២:១-៤; រ៉ូម ៩:៦-៨; កាឡ. ៦:១៥, ១៦) ម្យ៉ាងទៀត អត្តសញ្ញាណរបស់ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបានផ្លាស់ប្ដូរពីមួយគ្រាទៅមួយគ្រា។ ក៏ប៉ុន្តែ មានអ្វីមួយចំនួនដែលមិនបានផ្លាស់ប្ដូរ។ ទី១ ស្ដេចទាំងនោះគ្រប់គ្រងលើទឹកដីដែលរាស្ត្រជាច្រើនរបស់ព្រះរស់នៅ ឬបៀតបៀនពួកគេ។ ទី២ របៀបដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្តទៅលើរាស្ត្រព្រះបង្ហាញថាពួកគេស្អប់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះពិត។ ទី៣ ស្ដេចទាំងពីរនោះប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្នាដើម្បីអំណាច។
៥. តើមានស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងរវាងឆ្នាំ១០០និងឆ្នាំ១៨៧០ឬទេ? សូមពន្យល់។
៥ ក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី២ គ.ស. គ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយកាន់តែច្រើនឡើងៗមាននៅក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកពិត។ ពួកគេបានទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត ហើយលាក់បាំងសេចក្ដីពិតពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ចាប់ពីពេលនោះរហូតដល់ចុងសតវត្សរ៍ទី១៩ គ្មានអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅលើផែនដីជាក្រុមទេ។ គ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយចាប់ផ្ដើមចម្រើនឡើងប្រៀបដូចជាស្រងែក្នុងវាលស្រូវ ហេតុនេះពិបាកដឹងថាអ្នកណាគឺជាគ្រិស្តសាសនិកពិត។ (ម៉ាថ. ១៣:៣៦-៤៣) ហេតុអ្វីចំណុចនេះគឺសំខាន់ចំពោះយើង? ពីព្រោះនេះបង្ហាញថាអ្វីដែលយើងអានអំពីស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង មិនអាចសំដៅទៅលើអ្នកគ្រប់គ្រងឬរាជាណាចក្រដែលមានអំណាចចាប់ពីឆ្នាំ១០០ដល់ឆ្នាំ១៨៧០ឡើយ។ ដោយសារពេលនោះគ្មានរាស្ត្ររបស់ព្រះជាក្រុមដែលពួកគេអាចវាយប្រហារទេ។b ប៉ុន្តែ យើងអាចយល់ថាមិនយូរក្រោយពីឆ្នាំ១៨៧០ នឹងមានស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងម្ដងទៀត។ ហេតុអ្វី?
៦. តើរាស្ត្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមរៀបចំជាក្រុមម្ដងទៀតនៅពេលណា? សូមពន្យល់។
៦ តាំងពីឆ្នាំ១៨៧០ រាស្ត្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមមានការរៀបចំជាក្រុម។ នៅឆ្នាំនោះ បងឆាល ថេស រ៉ាសិលនិងអ្នករួមការងារជាមួយគាត់បានចាប់ផ្ដើមបង្កើតក្រុមសិក្សាគម្ពីរ។ បងរ៉ាសិលនិងអ្នករួមការងារយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយគាត់គឺជាទូតដែល«រៀបចំផ្លូវ»សម្រាប់ការស្ថាបនាឡើងនៃរាជាណាចក្រមេស្ស៊ី។ (ម៉ាឡ. ៣:១) ដូច្នេះ នៅពេលនោះមានមនុស្សមួយក្រុមដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបត្រឹមត្រូវម្ដងទៀត។ តើមានរដ្ឋាភិបាលណានៅសម័យនោះដែលមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះឬទេ? សូមមើលព័ត៌មានបន្តបន្ទាប់។
តើអ្នកណាជាស្ដេចខាងត្បូង?
៧. រហូតដល់មួយរយៈក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១បានចាប់ផ្ដើម តើអ្នកណាគឺជាស្ដេចខាងត្បូង?
៧ នៅឆ្នាំ១៨៧០ អង់គ្លេសបានទៅជាចក្រភពធំបំផុតនៅលើផែនដី ហើយមានអំណាចយោធាខ្លាំងជាងគេ។ ទំនាយក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែលរៀបរាប់អំពីស្នែងតូចដែលច្បាំងឈ្នះស្នែងបីឯទៀត។ ស្នែងតូចជាតំណាងចក្រភពអង់គ្លេស ហើយស្នែងឯទៀតជាតំណាងចក្រភពបារាំង អេស្ប៉ាញ និងហូឡង់។ (ដាន. ៧:៧, ៨) ចក្រភពអង់គ្លេសគឺជាស្ដេចខាងត្បូងរហូតដល់មួយរយៈក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១បានចាប់ផ្ដើម។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានទៅជាប្រទេសអ្នកមានបំផុតក្នុងពិភពលោក ហើយបានសហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយអង់គ្លេស។
៨. ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ តើអ្នកណាជាស្ដេចខាងត្បូង?
៨ ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ អង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានរួមដៃគ្នាក្នុងចម្បាំង ហើយកាន់អំណាចយ៉ាងខ្លាំងក្លា។ នៅពេលនោះ ពួកគេបានទៅជាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ ដូចដានីយ៉ែលបានប្រាប់ទុកជាមុន ស្ដេចនេះមាន«ពលទ័ពយ៉ាងសន្ធឹក ហើយខ្លាំងពូកែផង»។ (ដាន. ១១:២៥) ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ស្ដេចខាងត្បូងគឺជាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។c ប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណាស្ដេចខាងជើង? តើនោះជានរណា?
តើអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើង?
៩. តើស្ដេចខាងជើងបានលេចមកម្ដងទៀតនៅពេលណា ហើយតើដានីយ៉ែល ១១:២៥បានត្រូវសម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ ស្ដេចខាងជើងបានលេចមកម្ដងទៀតនៅឆ្នាំ១៨៧១ នោះគឺមួយឆ្នាំក្រោយពីបងរ៉ាសិលនិងអ្នករួមការងារជាមួយគាត់បង្កើតក្រុមសិក្សាគម្ពីរ។ នៅឆ្នាំនោះ បុរសម្នាក់ឈ្មោះអតូ ហ្វុន ប៊ីស្មាក បានបង្រួបបង្រួមតំបន់មួយចំនួនទៅជាចក្រភពអាល្លឺម៉ង់។ វីលហឹមទី១បានទៅជាអធិរាជដំបូងគេ ហើយគាត់បានតែងតាំងប៊ីស្មាកឲ្យធ្វើជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។d ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ក្រោយមក អាល្លឺម៉ង់បានកាន់អំណាចលើប្រទេសមួយចំនួននៅទ្វីបអាហ្វ្រិក និងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ហើយបានព្យាយាមមានអំណាចច្រើនជាងអង់គ្លេស។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ១១:២៥) អាល្លឺម៉ង់បានពង្រីកកងទ័ព ហើយមានកងទ័ពជើងទឹកធំជាងគេទី២ក្នុងពិភពលោក។ ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ អាល្លឺម៉ង់បានប្រើកងទ័ពទាំងនោះដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងសត្រូវ។
១០. តើដានីយ៉ែល ១១:២៥ខ, ២៦បានត្រូវសម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ ក្រោយមក ដានីយ៉ែលបានប្រាប់ទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះចក្រភពអាល្លឺម៉ង់និងកងកម្លាំងយោធារបស់ពួកគេ។ ទំនាយនេះចែងថាស្ដេចខាងជើង«នឹងទប់ទល់មិនបានទេ»។ ហេតុអ្វី? «ពីព្រោះនឹងមានគេបង្កើតកិច្ចកលទាស់នឹងទ្រង់។ អើ អ្នក១ដែលធ្លាប់ស៊ីចំណីរបស់ទ្រង់នឹងបំផ្លាញទ្រង់បង់»។ (ដាន. ១១:២៥ខ, ២៦ក, យើងកែជាអក្សរទ្រេតនិងដិត) នៅសម័យរបស់ដានីយ៉ែល ពួកអ្នកបរិភោគ«អាហារហ្លួង» រួមបញ្ចូលមន្ត្រីដែល«ធ្វើការងារនៅចំពោះស្ដេច»។ (ដាន. ១:៥) តើទំនាយនេះសំដៅទៅលើអ្នកណា? នេះសំដៅទៅលើមនុស្សដែលមានអំណាចក្នុងរដ្ឋាភិបាលអាល្លឺម៉ង់ ដូចជាមេទ័ពនិងមេបញ្ជាការរបស់ស្ដេច។ បុគ្គលទាំងនេះបានផ្ដួលរលំអំណាចស្ដេច។e ទំនាយនេះមិនគ្រាន់តែប្រាប់ទុកជាមុនអំពីការដួលរលំនៃចក្រភពនោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏រៀបរាប់អំពីលទ្ធផលនៃសង្គ្រាមជាមួយនឹងស្ដេចខាងត្បូង។ ស្ដីអំពីស្ដេចខាងជើង ទំនាយនេះចែងថា៖ «កងទ័ពរបស់ទ្រង់នឹងបែកខ្ញែករត់ទៅតែពាស ក៏នឹងមានជាច្រើនដួលស្លាប់ដែរ»។ (ដាន. ១១:២៦ខ) ដូចបានប្រកាសទុកជាមុន នៅសង្គ្រាមលោកលើកទី១ កងទ័ពអាល្លឺម៉ង់បាន«បែកខ្ញែក» ហើយមានជាច្រើន«ដួលស្លាប់»។ សង្គ្រាមនោះបានធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ច្រើនជាងគេក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររហូតដល់ពេលនោះ។
១១. តើស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបានធ្វើអ្វី?
១១ ដានីយ៉ែល ១១:២៧, ២៨រៀបរាប់អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងមុនសង្គ្រាមលោកលើកទី១ គឺថាស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងនឹង«កុហកដល់គ្នានឹងគ្នា ក្នុងពេលកំពុងអង្គុយនៅតុជាមួយគ្នា»។ នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងមែន! ទោះជាអាល្លឺម៉ង់និងអង់គ្លេសបានប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមកថាពួកគេចង់មានសន្តិភាពក្ដី សង្គ្រាមលោកលើកទី១បានផ្ទុះឡើងនៅឆ្នាំ១៩១៤។ នេះបង្ហាញថាពួកគេបាននិយាយកុហកគ្នា។ ទំនាយនេះក៏រៀបរាប់ដែរថាស្ដេចខាងជើងនឹងប្រមូល«ទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន»។ នេះបានកើតឡើងមុនឆ្នាំ១៩១៤ ពេលដែលអាល្លឺម៉ង់បានក្លាយទៅជាប្រទេសអ្នកមានទី២ក្នុងពិភពលោក។ ក្រោយមក ទំនាយនៅដានីយ៉ែល ១១:២៩និងផ្នែកដំបូងនៃខ៣០បានត្រូវសម្រេចនៅពេលដែលអាល្លឺម៉ង់បានប្រយុទ្ធនឹងស្ដេចខាងត្បូង ប៉ុន្តែបានបរាជ័យ។
ស្ដេចប្រឆាំងរាស្ត្រព្រះ
១២. ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ តើស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបានធ្វើអ្វី?
១២ តាំងពីឆ្នាំ១៩១៤ ស្ដេចទាំងពីរនេះបានបន្តប្រយុទ្ធគ្នា ហើយប្រយុទ្ធនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះកាន់តែខ្លាំងទៅៗ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ ទាំងរដ្ឋាភិបាលអាល្លឺម៉ង់ទាំងរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសបានបៀតបៀនអ្នកបម្រើរបស់ព្រះដែលមិនព្រមចូលធ្វើសង្គ្រាម។ ម្យ៉ាងទៀត រដ្ឋាភិបាលអាម៉េរិកបានចាប់ពួកអ្នកដែលនាំមុខក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដាក់គុក។ ការបៀតបៀននេះបានសម្រេចទំនាយនៅការបើកបង្ហាញ ១១:៧-១០។
១៣. ក្រោយឆ្នាំ១៩៣០និងក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ តើស្ដេចខាងជើងបានធ្វើអ្វី?
១៣ ក្រោយពីឆ្នាំ១៩៣០ ហើយជាពិសេសក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ស្ដេចខាងជើងបានវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះដោយគ្មានត្រាប្រណី។ ពេលគណបក្សណាត្ស៊ីបានកាន់អំណាចលើអាល្លឺម៉ង់ ហ៊ីត្លែរនិងអ្នកគាំទ្រគាត់បានដាក់បម្រាមលើកិច្ចការរបស់រាស្ត្រព្រះ។ ពួកអ្នកប្រឆាំងទាំងនោះបានសម្លាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ារាប់រយនាក់ ហើយបានបញ្ជូនរាប់ពាន់នាក់ទៅជំរំឃុំឃាំង។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែល។ ស្ដេចខាងជើងបាន«បង្អាប់ទីបរិសុទ្ធ» ហើយ«បញ្ឈប់បំបាត់ការថ្វាយដង្វាយជានិច្ចចេញ» ដោយរឹតបន្តឹងសិទ្ធិសេរីភាពរបស់អ្នកបម្រើព្រះក្នុងការសរសើរនាមរបស់លោកជាសាធារណៈ។ (ដាន. ១១:៣០ខ, ៣១ក) ហ៊ីត្លែរដែលជាមេដឹកនាំប្រទេសនោះ ថែមទាំងបានស្បថថា គាត់នឹងបំបាត់រាស្ត្ររបស់ព្រះពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់។
ស្ដេចខាងជើងថ្មីបានលេចមក
១៤. តើអ្នកណាបានទៅជាស្ដេចខាងជើងក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២? សូមពន្យល់។
១៤ ក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ រដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនីស្តរបស់សហភាពសូវៀតបានដណ្ដើមយកតំបន់ជាច្រើនពីអាល្លឺម៉ង់ ហើយបានទៅជាស្ដេចខាងជើង។ ដូចរបបផ្ដាច់ការរបស់ពួកណាត្ស៊ី សហភាពសូវៀតបានបៀតបៀនអស់អ្នកដែលចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះពិតថាសំខាន់ជាងការស្ដាប់បង្គាប់រដ្ឋាភិបាល។
១៥. តើស្ដេចខាងជើងបានធ្វើអ្វីបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២បានចប់?
១៥ មិនយូរក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២បានចប់ ស្ដេចខាងជើងថ្មី ពោលគឺសហភាពសូវៀតនិងប្រទេសឯទៀតដែលសហការជាមួយបានចាប់ផ្ដើមវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ដូចទំនាយដែលបានកត់ទុកនៅការបើកបង្ហាញ ១២:១៥-១៧ ស្ដេចនេះបានដាក់បម្រាមលើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង ហើយបាននិរទេសអ្នកបម្រើរាប់ពាន់នាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ស្ដេចខាងជើងបានបញ្ចេញទឹកច្រើនដូច«ទន្លេ»ដែលសំដៅលើការបៀតបៀន។ ពួកគេបានធ្វើដូច្នេះក្នុងគោលបំណងបញ្ឈប់កិច្ចការរបស់រាស្ត្រព្រះ ប៉ុន្តែពួកគេបានបរាជ័យ។f
១៦. តើសហភាពសូវៀតបានធ្វើឲ្យទំនាយនៅដានីយ៉ែល ១១:៣៧-៣៩សម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ សូមអាន ដានីយ៉ែល ១១:៣៧-៣៩។ សមស្របតាមទំនាយនេះ ស្ដេចខាងជើងមិន«កោតខ្លាចដល់ព្រះណាផង»ឬមិនគោរពដល់ព្រះរបស់បុព្វបុរសពួកគេ។ តើនេះបានកើតឡើងតាមរបៀបណា? សហភាពសូវៀតមានគោលដៅបំបាត់ចោលសាសនា ដូច្នេះពួកគេបានព្យាយាមដកអំណាចរបស់សាសនា។ ដើម្បីសម្រេចគោលដៅនេះ តាំងពីឆ្នាំ១៩១៨ រដ្ឋាភិបាលសូវៀតរៀបចំឲ្យសាលាបង្រៀនថាគ្មានព្រះទេ។ ចុះយ៉ាងណាតើស្ដេចខាងជើងគោរពតាមព្រះនៃបន្ទាយក្នុងន័យអ្វី? គឺក្នុងន័យថាសហភាពសូវៀតបានចំណាយលុយច្រើនសន្ធឹកដើម្បីពង្រីកកងទ័ពរបស់ខ្លួន ហើយបានផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែររាប់ពាន់ដើម្បីពង្រឹងអំណាច។ នៅទីបំផុត ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងមានអាវុធដែលអាចសម្លាប់មនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់!
ស្ដេចទាំងពីរសហការគ្នា
១៧. តើ«សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើមដែលនាំឲ្យបង្ខូចបំផ្លាញ»គឺជាអ្វី?
១៧ ស្ដេចខាងជើងបានគាំទ្រស្ដេចខាងត្បូងក្នុងការបង្កើតអ្វីដ៏សំខាន់មួយ ពោលគឺ«សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើមដែលនាំឲ្យបង្ខូចបំផ្លាញ»។ (ដាន. ១១:៣១) «សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើម»នោះ គឺអង្គការសហប្រជាជាតិ។
១៨. ហេតុអ្វីគម្ពីរហៅអង្គការសហប្រជាជាតិថា «សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើម»?
១៨ អង្គការសហប្រជាជាតិបានត្រូវហៅថា«សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើម» ដោយសារអង្គការនោះបានអះអាងថាពួកគេអាចធ្វើឲ្យពិភពលោកមានសន្តិភាព។ នេះជាអ្វីដែលមានតែរាជាណាចក្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះអាចធ្វើបាន។ ទំនាយនេះចែងថាសេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើមនឹង«បង្ខូចបំផ្លាញ» ដោយសារអង្គការសហប្រជាជាតិនឹងជាអ្នកនាំមុខក្នុងការបំផ្លាញសាសនាមិនពិតទាំងអស់ (សូមមើលតារាងដែលមានចំណងជើងថា«ស្ដេចពីរដែលប្រឆាំងគ្នានៅគ្រាចុងបំផុត»)។
ហេតុអ្វីយើងត្រូវដឹងព័ត៌មាននេះ?
១៩-២០. (ក) ហេតុអ្វីយើងត្រូវដឹងព័ត៌មាននេះ? (ខ) តើយើងនឹងទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
១៩ យើងត្រូវដឹងអំពីព័ត៌មានទាំងនេះ ដោយសារនេះបង្ហាញថាតាំងពីឆ្នាំ១៨៧០ដល់ឆ្នាំ១៩៩១ ទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលអំពីស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបានត្រូវសម្រេច។ ដូច្នេះយើងអាចជឿជាក់ថាផ្នែកឯទៀតនៃទំនាយនេះក៏នឹងត្រូវសម្រេចដែរ។
២០ នៅឆ្នាំ១៩៩១ សហភាពសូវៀតបានដួលរលំ។ ដូច្នេះតើអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ? អត្ថបទបន្ទាប់នឹងផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។
ចម្រៀងលេខ១២៨ ចូរស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់
a យើងអាចឃើញទីសំអាងដែលបញ្ជាក់ថាទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលអំពី«ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»កំពុងក្លាយជាការពិត។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ? ម្យ៉ាងទៀត ហេតុអ្វីយើងត្រូវយល់អំពីព័ត៌មានក្នុងទំនាយនេះ?
b ជំពូក១៣ និង១៤ក្នុងសៀវភៅមួយរបស់យើង (Pay Attention to Daniel’s Prophecy!) បានពន្យល់ថា អធិរាជរ៉ូមអូរេលាន (ឆ្នាំ២៧០-២៧៥ គ.ស.) ជា«ស្ដេចខាងជើង» និងមហាក្សត្រីហ្សេណូបៀ (ឆ្នាំ២៦៧-២៧២ គ.ស.) ជា«ស្ដេចខាងត្បូង»។ ប៉ុន្តែ តាមមើលទៅ គឺមិនសមត្រឹមត្រូវឲ្យនិយាយដូច្នេះទៀតទេ ដោយសារមិនមានអ្នកដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបត្រឹមត្រូវជាក្រុមនៅពេលនោះឡើយ។
c សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកក្នុងទំនាយគម្ពីរ»។
d នៅឆ្នាំ១៨៩០ ប៊ីស្មាកបានត្រូវអធិរាជវីលហឹមទី២ដកចេញពីតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
e ពួកអ្នកដែលមានអំណាចក្នុងរដ្ឋាភិបាលអាល្លឺម៉ង់បានប្រើវិធីជាច្រើនដើម្បីផ្ដួលរលំរដ្ឋាភិបាលរបស់ពួកគេឲ្យបានឆាប់។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេបានឈប់គាំទ្រស្ដេច បានប្រាប់រឿងសម្ងាត់អំពីសង្គ្រាមដល់អ្នកឯទៀត ហើយបានធ្វើរដ្ឋប្រហារ។
f ដូចបានបង្ហាញនៅដានីយ៉ែល ១១:៣៤ អស់មួយរយៈពេល ស្ដេចខាងជើងបានឈប់បៀតបៀនគ្រិស្តសាសនិក។ ជាឧទាហរណ៍ នេះបានកើតឡើងពេលសហភាពសូវៀតបានដួលរលំនៅឆ្នាំ១៩៩១។
-
-
នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាជា«ស្ដេចខាងជើង»?ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម (សម្រាប់សិក្សា) ២០២០ | ឧសភា
-
-
អត្ថបទសិក្សា ២០
នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាជា«ស្ដេចខាងជើង»?
«វានឹងមកដល់ចុងបំផុតរបស់វា ឥតមានអ្នកណាជួយឡើយ»។—ដាន. ១១:៤៥
ចម្រៀងលេខ៩៥ ពន្លឺសេចក្ដីពិតកាន់តែភ្លឺឡើង
សេចក្ដីសង្ខេបa
១-២. ក្នុងអត្ថបទនេះ តើយើងនឹងពិចារណាអ្វី?
យើងមានទីសំអាងកាន់តែច្រើនជាងពេលណាទាំងអស់ដែលបញ្ជាក់ថា យើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ មិនយូរទៀត ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគ្រិស្តនឹងបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់ដែលប្រឆាំងនឹងរាជាណាចក្រព្រះ។ មុនពេលនោះ ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងនឹងបន្តប្រឆាំងគ្នា ហើយប្រឆាំងនឹងរាស្ត្រព្រះ។
២ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាទំនាយនៅដានីយ៉ែល ១១:៤០–១២:១។ យើងនឹងរៀនថាអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ និងអំពីមូលហេតុដែលយើងមិនតក់ស្លុត ហើយទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះយើង ទោះជាមានរឿងអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ។
ស្ដេចខាងជើងថ្មីលេចមក
៣-៤. តើអ្នកណាជាស្ដេចខាងជើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ? សូមពន្យល់។
៣ ក្រោយពីសហភាពសូវៀតបានដួលរលំនៅឆ្នាំ១៩៩១ រាស្ត្ររបស់ព្រះនៅតំបន់ដ៏ធំនោះមាន«ជំនួយបន្តិច» ពោលគឺសេរីភាពអស់មួយរយៈពេល។ (ដាន. ១១:៣៤) ជាលទ្ធផល ពួកគេអាចផ្សព្វផ្សាយដោយសេរី ហើយមិនយូរក្រោយមក ចំនួនអ្នកផ្សាយដែលធ្លាប់នៅក្រោមអំណាចរបបកុម្មុយនីស្ត មានចំនួនរាប់សែននាក់។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក រុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយបានទៅជាស្ដេចខាងជើង។ ដូចបានពិចារណានៅអត្ថបទមុន រដ្ឋាភិបាលដែលអាចទៅជាស្ដេចខាងជើងឬស្ដេចខាងត្បូងត្រូវធ្វើអ្វីបីយ៉ាង៖ (១) ស្ដេចទាំងនោះគ្រប់គ្រងលើទឹកដីដែលរាស្ត្រជាច្រើនរបស់ព្រះរស់នៅ ឬបៀតបៀនពួកគេ (២) របៀបដែលពួកគេប្រព្រឹត្តបង្ហាញថា ពួកគេគឺជាសត្រូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងរាស្ត្រលោក (៣) ស្ដេចទាំងនោះប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្នាដើម្បីអំណាច។
៤ មានមូលហេតុដែលយើងអាចនិយាយថារុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយ គឺជាស្ដេចខាងជើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ (១) ពួកគេមានឥទ្ធិពលទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ ដោយដាក់បម្រាមលើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងបៀតបៀនបងប្អូនរាប់សែននាក់ដែលរស់នៅក្រោមអំណាចរបស់ពួកគេ។ (២) ទង្វើទាំងនេះបង្ហាញថាពួកគេស្អប់ព្រះយេហូវ៉ានិងរាស្ត្ររបស់លោក។ (៣) ពួកគេកំពុងប្រឆាំងជាមួយនឹងស្ដេចខាងត្បូង ពោលគឺមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ សូមយើងរៀនអំពីអ្វីដែលរុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយបានធ្វើដែលបង្ហាញថាពួកគេគឺជាស្ដេចខាងជើង។
ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបន្តប្រឆាំងគ្នា
៥. តើដានីយ៉ែល ១១:៤០-៤៣រៀបរាប់អំពីគ្រាណា ហើយតើអ្វីកើតឡើងក្នុងអំឡុងគ្រានោះ?
៥ សូមអាន ដានីយ៉ែល ១១:៤០-៤៣។ ផ្នែកនេះនៃទំនាយដានីយ៉ែល ប្រាប់អំពីគ្រាចុងបញ្ចប់ ហើយរៀបរាប់អំពីការប្រឆាំងគ្នារវាងស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង។ ដូចដានីយ៉ែលបានប្រាប់ទុកជាមុន នៅគ្រាចុងបញ្ចប់ ស្ដេចខាងត្បូងនឹង«តយុទ្ធ»នឹងស្ដេចខាងជើង។—ដាន. ១១:៤០
៦. តើមានទីសំអាងអ្វីដែលបញ្ជាក់ថាស្ដេចទាំងពីរកំពុងប្រយុទ្ធគ្នា?
៦ ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបន្តប្រយុទ្ធគ្នាដើម្បីកាន់អំណាចខ្លាំងជាងគេនៅក្នុងពិភពលោក។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ពេលសហភាពសូវៀតនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយកាន់អំណាចមួយផ្នែកធំនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ នេះបណ្ដាលឲ្យស្ដេចខាងត្បូងបង្កើតអង្គការយោធាមួយជាមួយនឹងប្រទេសឯទៀតដែលបានត្រូវហៅថា អង្គការសន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិចខាងជើង(NATO) ស្ដេចខាងជើងបន្តប្រកួតប្រជែងនឹងស្ដេចខាងត្បូងដើម្បីមានកម្លាំងយោធាខ្លាំងបំផុត ដោយចំណាយលុយជាច្រើន។ ស្ដេចខាងជើងបានគាំទ្រសត្រូវរបស់ស្ដេចខាងត្បូងក្នុងសង្គ្រាមនៅទ្វីបអាហ្វ្រិក អាស៊ី និងអាម៉េរិកឡាទីន។ នៅពេលថ្មីៗនេះ រុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយមានអំណាចយ៉ាងខ្លាំងនៅទូទាំងពិភពលោក។ ស្ដេចទាំងពីរនេះ បានប្រើកុំព្យូទ័រដើម្បីវាយប្រហារគ្នា។ ពួកគេបានចោទប្រកាន់គ្នាទៅវិញទៅមកថា ម្នាក់ៗបានប្រើកម្មវិធីកុំព្យូទ័រដើម្បីបង្ខូចប្រព័ន្ធនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ច។ ម្យ៉ាងទៀត ដូចដានីយ៉ែលបានប្រាប់ទុកជាមុន ស្ដេចខាងជើងបន្តវាយប្រហារទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ។—ដាន. ១១:៤១
ស្ដេចខាងជើង«ចូលទៅក្នុងស្រុកឧត្ដម»
៧. តើ«ស្រុកឧត្ដម»គឺជាអ្វី?
៧ ដានីយ៉ែល ១១:៤១ចែងថាស្ដេចខាងជើងនឹង«ចូលទៅក្នុងស្រុកឧត្ដម»។ តើស្រុកនោះជាអ្វី? នៅសម័យបុរាណ ស្រុកអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវចាត់ទុកជា«ទីរុងរឿងជាងស្រុកទាំងអស់»។ (អេស. ២០:៦) ប៉ុន្តែអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យស្រុកនោះជាទីរុងរឿងជាងគេ គឺដោយសារនោះជាកន្លែងដែលគេគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ តាំងពីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. «ស្រុក»នោះមិនអាចជាកន្លែងមែនទែនបានទេ ព្រោះរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមាននៅទូទាំងផែនដី។ ផ្ទុយទៅវិញ «ស្រុកឧត្ដម»នៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺជាសកម្មភាពរបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាដែលរួមបញ្ចូលការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេចំពោះលោក តាមរយៈកិច្ចប្រជុំនិងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
៨. តើស្ដេចខាងជើងបានចូល«ស្រុកឧត្ដម»យ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយ ស្ដេចខាងជើងបានចូលក្នុង«ស្រុកឧត្ដម»ម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលពួកណាត្ស៊ីអាល្លឺម៉ង់ធ្លាប់ធ្វើជាស្ដេចខាងជើង ជាពិសេសក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ស្ដេចនោះបានចូល«ស្រុកឧត្ដម»ដោយបៀតបៀន និងសម្លាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ពេលសហភាពសូវៀតបានទៅជាស្ដេចខាងជើង ស្ដេចនោះបានចូល«ស្រុកឧត្ដម» ដោយបៀតបៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយនិរទេសពួកគេ។
៩. ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះ តើរុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយបានចូល«ស្រុកឧត្ដម»យ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ ក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះ រុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយ ក៏បានចូល«ស្រុកឧត្ដម»ដែរ។ តើតាមរបៀបណា? នៅឆ្នាំ២០១៧ ស្ដេចខាងជើងនេះ បានដាក់បម្រាមលើកិច្ចការរបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានចាប់បងប្អូនខ្លះដាក់គុក។ ស្ដេចនោះក៏បានដាក់បម្រាមលើសៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើង រួមទាំងសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី។ លើសពីនេះទៀត គាត់បានរឹបអូសយកការិយាល័យសាខារបស់យើងនៅប្រទេសរុស្ស៊ី ព្រមទាំងសាលប្រជុំនិងសាលសន្និបាត។ ក្រោយពីទង្វើទាំងនេះ នៅឆ្នាំ២០១៨ គណៈអភិបាលបានប្រាប់ថា រុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយគឺជាស្ដេចខាងជើង។ ក៏ប៉ុន្តែ សូម្បីតែពេលរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានទទួលការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងក្ដី ក៏ពួកគេមិនព្រមប្រឆាំង ឬព្យាយាមផ្លាស់ប្ដូររដ្ឋាភិបាលឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេធ្វើតាមយោបល់ពីគម្ពីរដែលឲ្យអធិដ្ឋានដើម្បី«អស់អ្នកដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់» ជាពិសេសពេលបុគ្គលទាំងនោះត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សេរីភាពដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះមានក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។—១ធី. ២:១, ២
តើស្ដេចខាងជើងនឹងបំផ្លាញ ស្ដេចខាងត្បូងឬទេ?
១០. តើស្ដេចខាងជើងនឹងច្បាំងឈ្នះស្ដេចខាងត្បូងឬទេ? សូមពន្យល់។
១០ ទំនាយនៅដានីយ៉ែល ១១:៤០-៤៥ រៀបរាប់ភាគច្រើនអំពីសកម្មភាពរបស់ស្ដេចខាងជើង។ តើនេះមានន័យថាស្ដេចនោះនឹងច្បាំងឈ្នះស្ដេចខាងត្បូងឬទេ? មិនមែនទេ។ ស្ដេចខាងត្បូងនឹងនៅតែ«នៅរស់នៅឡើយ»ឬនៅតែមានអំណាច ពេលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ បំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្សនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ (បប. ១៩:២០) សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលទំនាយនៅសៀវភៅដានីយ៉ែល និងសៀវភៅការបើកបង្ហាញបានប្រាប់ដែលបង្ហាញថានេះជាការពិត។
នៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន រាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលបានត្រូវប្រដូចទៅនឹងថ្ម នឹងបញ្ចប់ការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស ដែលបានត្រូវតំណាងដោយរូបធំសម្បើម (សូមមើលវគ្គ១១)
១១. តើដានីយ៉ែល ២:៤៣-៤៥បង្ហាញអំពីអ្វី? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
១១ សូមអាន ដានីយ៉ែល ២:៤៣-៤៥។ ដានីយ៉ែលដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានរៀបរាប់អំពីរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួន ដែលមានឥទ្ធិពលលើរាស្ត្រព្រះ។ ពួកគេជាផ្នែកផ្សេងៗនៃរូបសំណាកដ៏ធំសម្បើមមួយដែលធ្វើពីលោហៈ។ ប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីដែកលាយដីឥដ្ឋសំដៅទៅលើរដ្ឋាភិបាលចុងក្រោយ ពោលគឺមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ ទំនាយនេះបង្ហាញថា មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនឹងនៅតែមានអំណាចពេលដែលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមកបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្ស។
១២. តើក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវជាតំណាងអ្វី ហើយហេតុអ្វីគឺសំខាន់ដែលយើងដឹងចំណុចនេះ?
១២ សាវ័កយ៉ូហានក៏រៀបរាប់អំពីមហាអំណាចផ្សេងៗដែលមានឥទ្ធិពលលើរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងទំនាយរបស់យ៉ូហាន រដ្ឋាភិបាលទាំងនោះជាតំណាងសត្វសាហាវមួយដែលមានក្បាល៧។ ក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវនោះជាតំណាងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ ក្បាលទី៧នេះគឺសំខាន់ ដោយសារនេះជាក្បាលចុងក្រោយនៃសត្វនោះ។ ក្បាលទី៧នៃសត្វនោះ នៅតែគ្រប់គ្រងពេលដែលគ្រិស្តនិងកងទ័ពនៅស្ថានសួគ៌ មកបំផ្លាញវា។b—បប. ១៣:១, ២; ១៧:១៣, ១៤
នៅពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ តើស្ដេចខាងជើងនឹងធ្វើអ្វី?
១៣-១៤. តើ‹កូកនៃស្រុកម៉ាកូក›ជានរណា ហើយតើអ្វីប្រហែលជាជំរុញវាឲ្យវាយប្រហារលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ?
១៣ ទំនាយមួយដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅអេសេគាល ប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលប្រហែលជានឹងកើតឡើងមុនការបំផ្លាញស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូង។ តាមមើលទៅ ទំនាយនៅអេសេគាល ៣៨:១០-២៣; ដានីយ៉ែល ២:៤៣-៤៥; ១១:៤៤–១២:១ និងការបើកបង្ហាញ ១៦:១៣-១៦, ២១ រៀបរាប់អំពីគ្រានិងព្រឹត្តិការណ៍ដូចគ្នា។ បើដូច្នេះ យើងអាចរំពឹងថានឹងមានអ្វីមួយចំនួនកើតឡើង។
១៤ មិនយូរក្រោយពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងចាប់ផ្ដើម «ស្ដេចទាំងឡាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»ឬប្រជាជាតិផ្សេងៗ នឹងចងសម្ព័ន្ធជាមួយគ្នា។ (បប. ១៦:១៣, ១៤; ១៩:១៩) គម្ពីរហៅប្រជាជាតិទាំងនោះថា‹កូកនៃស្រុកម៉ាកូក›។ (អេស. ៣៨:២) ប្រជាជាតិទាំងនោះនឹងវាយប្រហារលើរាស្ត្រទាំងអស់របស់ព្រះ ហើយព្យាយាមបំផ្លាញពួកគេទាំងស្រុង។ តើអ្វីនឹងជំរុញប្រជាជាតិទាំងនោះឲ្យធ្វើការវាយប្រហារ? ក្នុងទំនាយអំពីគ្រានោះ សាវ័កយ៉ូហានបាននិយាយថានឹងមានដុំព្រិលធំធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំងលើសត្រូវព្រះ។ ដុំព្រិលនោះប្រហែលជាតំណាងការវិនិច្ឆ័យទោសដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្សាយ។ ដំណឹងនេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យកូកនៃស្រុកម៉ាកូកវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយព្យាយាមបំផ្លាញពួកគេទាំងស្រុង។—បប. ១៦:២១
១៥-១៦. (ក) តើដានីយ៉ែល ១១:៤៤, ៤៥ប្រហែលជារៀបរាប់អំពីអ្វី? (ខ) តើអ្វីនឹងកើតឡើងដល់ស្ដេចខាងជើងនិងប្រជាជាតិផ្សេងៗដែលជាកូកនៃស្រុកម៉ាកូក?
១៥ ដំណឹងនេះនិងការវាយប្រហារចុងក្រោយដោយពួកសត្រូវរបស់ព្រះ ប្រហែលជាសំដៅទៅលើព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅដានីយ៉ែល ១១:៤៤, ៤៥។ (សូមអាន) នៅបទគម្ពីរនោះ ដានីយ៉ែលរៀបរាប់ថា៖ «ដំណឹងដែលនឹងចេញពីស្រុកខាងកើត ហើយពីខាងជើង» នឹងនាំឲ្យស្ដេចខាងជើងព្រួយបារម្ភ ហើយគាត់នឹងចេញទៅដោយ«សេចក្ដីក្រេវក្រោធយ៉ាងខ្លាំង»។ ស្ដេចខាងជើងមានបំណង«រំលាងមនុស្សជាច្រើនបង់»ឬសម្លាប់ពួកគេ។ «មនុស្សជាច្រើន»នោះ តាមមើលទៅសំដៅទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។c នៅខទាំងនោះ ដានីយ៉ែលប្រហែលជារៀបរាប់អំពីការវាយប្រហារចុងក្រោយទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ។
១៦ ពេលស្ដេចខាងជើងនិងរដ្ឋាភិបាលឯទៀតវាយប្រហារលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ នេះនឹងធ្វើឲ្យព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតខឹងយ៉ាងខ្លាំង ហើយបន្ទាប់មកសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូននឹងចាប់ផ្ដើម។ (បប. ១៦:១៤, ១៦) នៅពេលនោះ ស្ដេចខាងជើងនិងប្រជាជាតិឯទៀតដែលជាកូកនៃស្រុកម៉ាកូកនឹងត្រូវបំផ្លាញ ហើយ«ឥតមានអ្នកណាជួយឡើយ»។—ដាន. ១១:៤៥
នៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន លោកយេស៊ូគ្រិស្តនិងកងទ័ពស្ថានសួគ៌របស់លោក នឹងបំផ្លាញពិភពលោកដ៏អាក្រក់របស់សាថាន ហើយសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់ព្រះ (សូមមើលវគ្គ១៧)
១៧. នៅដានីយ៉ែល ១២:១ តើ«មហាទេវតា»មីកែលជាអ្នកណា ហើយតើលោកធ្វើអ្វី?
១៧ ខទី១ក្នុងជំពូក១២ នៃសៀវភៅដានីយ៉ែល ផ្ដល់ព័ត៌មានថែមទៀតអំពីរបៀបដែលស្ដេចខាងជើងនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយនឹងត្រូវបំផ្លាញ និងអំពីរបៀបដែលយើងនឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ១២:១) តើបទគម្ពីរនេះមានន័យអ្វី? មីកែលគឺជាឈ្មោះមួយទៀតរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត ដែលជាស្ដេចយើង។ លោកបាន«ឈរឡើង»ដើម្បីជួយរាស្ត្ររបស់ព្រះតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤ ពេលដែលលោកទៅជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌។ នៅអនាគតឆាប់ៗខាងមុខនេះ លោកនឹង«ឈរឡើង»ឬបំផ្លាញសត្រូវរបស់ព្រះនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ សង្គ្រាមនោះជាព្រឹត្តិការណ៍ចុងក្រោយនៃគ្រាមួយដែលដានីយ៉ែលហៅថា«គ្រាវេទនាជាខ្លាំង»បំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ក្នុងទំនាយរបស់យ៉ូហានដែលបានកត់ទុកនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ គាត់ហៅគ្រាមុនសង្គ្រាមនោះថា«គ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង»។—បប. ៦:២; ៧:១៤
តើឈ្មោះរបស់អ្នកនឹងត្រូវ«កត់ទុកក្នុងបញ្ជី»ឬទេ?
១៨. ហេតុអ្វីយើងអាចរក្សាចិត្តស្ងប់ ទោះជាមានរឿងអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ?
១៨ ទាំងដានីយ៉ែលទាំងយ៉ូហាន បាននិយាយថាពួកអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូនឹងត្រូវសង្គ្រោះក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ដូច្នេះ យើងអាចរក្សាចិត្តស្ងប់ ទោះជាមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ។ ដានីយ៉ែលនិយាយថា ឈ្មោះរបស់អស់អ្នកដែលនឹងរួចជីវិត បានត្រូវ«កត់ទុកក្នុងបញ្ជី»។ (ដាន. ១២:១) តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានឈ្មោះក្នុងបញ្ជីនោះ? យើងត្រូវបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា យើងមានជំនឿលើលោកយេស៊ូ ដែលជាកូនចៀមរបស់ព្រះ។ (យ៉ូន. ១:២៩) យើងត្រូវប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។ (១ពេ. ៣:២១) ម្យ៉ាងទៀត យើងត្រូវបង្ហាញថាយើងគាំទ្ររាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ដោយជួយអ្នកឯទៀតឲ្យរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា។
១៩. នៅឥឡូវនេះតើយើងគួរធ្វើអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
១៩ នៅឥឡូវនេះ យើងគួរពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់យើងលើព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់លោក។ យើងក៏គួរគាំទ្ររាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅឥឡូវនេះដែរ។ បើយើងធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ពេលដែលស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងបានត្រូវបំផ្លាញដោយរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
ចម្រៀងលេខ១៤៩ ចម្រៀងជ័យជម្នះ
a នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាជា«ស្ដេចខាងជើង» ហើយតើស្ដេចនោះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលយ៉ាងដូចម្ដេច? ការដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះអាចពង្រឹងជំនឿរបស់យើង ហើយជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ទុក្ខលំបាកដែលយើងនឹងជួបប្រទះនៅថ្ងៃអនាគតឆាប់ៗខាងមុខនេះ។
b ដើម្បីមើលការពន្យល់អំពីដានីយ៉ែល ២:៣៦-៤៥ និងការបើកបង្ហាញ ១៣:១, ២ សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ ទំព័រ៧-១៩។
c ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀត សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥ ទំព័រ២៧-២៨។
-
-
ស្ដេចពីរដែលប្រឆាំងគ្នានៅគ្រាចុងបំផុតទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម (សម្រាប់សិក្សា) ២០២០ | ឧសភា
-
-
ស្ដេចពីរដែលប្រឆាំងគ្នានៅគ្រាចុងបំផុត
ទំនាយខ្លះក្នុងតារាងនេះរៀបរាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងនៅពេលដំណាលគ្នា។ ទំនាយទាំងនោះបង្ហាញថាយើងកំពុងរស់នៅក្នុង«គ្រាចុងបំផុត»។—ដាន. ១២:៤
បទគម្ពីរ បប. ១១:៧; ១២:១៣, ១៧; ១៣:១-៨, ១២
ទំនាយ «សត្វសាហាវ»នោះ គ្រប់គ្រងលើមនុស្សនៅផែនដីអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ។ នៅគ្រាចុងបំផុត ក្បាលទី៧បានរងរបួស។ ក្រោយមក ក្បាលនោះបានជាសះស្បើយ ហើយ«ផែនដីទាំងមូល»ទៅតាមសត្វសាហាវ។ សាថានប្រើសត្វសាហាវនោះដើម្បី«ចេញទៅច្បាំងនឹងពួកអ្នកដែលនៅសល់»។
ការសម្រេច ក្រោយសម័យទឹកជំនន់ រដ្ឋាភិបាលផ្សេងៗដែលជាសត្រូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានគ្រប់គ្រងលើមនុស្ស។ ជាង៣.០០០ឆ្នាំក្រោយមក ចក្រភពអង់គ្លេសបានបាត់បង់អំណាចមួយកម្រិត ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ តែមានអំណាចឡើងវិញ ពេលបានរួមដៃជាមួយនឹងសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ ជាពិសេសក្នុងអំឡុងគ្រាចុងបំផុតនេះ សាថានប្រើរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់នៅលើផែនដីដើម្បីបៀតបៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះ។
បទគម្ពីរ ដាន. ១១:២៥-៤៥
ទំនាយ ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងបំផុត ស្ដេចខាងជើងនិងស្ដេចខាងត្បូងប្រឆាំងគ្នាដើម្បីបានអំណាច។
ការសម្រេច អាល្លឺម៉ង់ច្បាំងនឹងអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ នៅឆ្នាំ១៩៤៥ សហភាពសូវៀតនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយទៅជាស្ដេចខាងជើង។ នៅឆ្នាំ១៩៩១ សហភាពសូវៀតដួលរលំ ហើយក្រោយមក រុស្ស៊ីនិងប្រទេសដែលសហការជាមួយទៅជាស្ដេចខាងជើង។
បទគម្ពីរ អេ. ៦១:១; ម៉ាឡ. ៣:១; លូក. ៤:១៨
ទំនាយ ព្រះយេហូវ៉ាចាត់«ទូត»របស់លោកឲ្យ«រៀបចំផ្លូវ» មុនស្ថាបនារាជាណាចក្រមេស្ស៊ី។ «ទូត»នេះបានចាប់ផ្ដើម«ផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សទាល់ក្រ»ឬមនុស្សដែលមានចិត្តសុភាពរាបទាប។
ការសម្រេច ចាប់ពីឆ្នាំ១៨៧០ បងឆាល ថេស រ៉ាសិលនិងអ្នករួមការងារជាមួយគាត់ សិក្សាគម្ពីរយ៉ាងខ្នះខ្នែងដើម្បីស្វែងយល់អ្វីដែលគម្ពីរពិតជាបង្រៀន។ នៅឆ្នាំ១៨៨១ ពួកគាត់បានទទួលស្គាល់ថាគឺជាការសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះផ្សព្វផ្សាយ។ ពួកគាត់បានចេញផ្សាយអត្ថបទដូចជា«ត្រូវការអ្នកផ្សព្វផ្សាយ១.០០០នាក់»និង«គ្រិស្តសាសនិកបានត្រូវរើសតាំងដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ»។
បទគម្ពីរ ម៉ាថ. ១៣:២៤-៣០, ៣៦-៤៣
ទំនាយ បុរសម្នាក់សាបព្រោះស្រូវសាលីនៅវាលមួយ រួចមកសត្រូវម្នាក់មកសាបព្រោះស្រងែនៅវាលនោះដែរ។ ស្រងែដុះឡើងគ្របបាំងស្រូវសាលី។ លុះដល់រដូវច្រូតកាត់ ស្រងែបានត្រូវញែកចេញពីស្រូវសាលី។
ការសម្រេច ចាប់ពីឆ្នាំ១៨៧០ ភាពខុសគ្នារវាងគ្រិស្តសាសនិកពិតនិងគ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយបានត្រូវសឲ្យឃើញកាន់តែច្បាស់។ ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងបំផុត គ្រិស្តសាសនិកពិតបានត្រូវប្រមូលទៅក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយបានត្រូវញែកចេញពីគ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយ។
បទគម្ពីរ ដាន. ២:៣១-៣៣, ៤១-៤៣
ទំនាយ ប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីដែកលាយដីឥដ្ឋជាផ្នែកមួយនៃរូបសំណាកដែលធ្វើពីលោហៈផ្សេងៗ។
ការសម្រេច ដីឥដ្ឋជាតំណាងមនុស្សសាមញ្ញធម្មតាដែលនៅក្រោមអំណាចរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសនិងអាម៉េរិកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលទាំងនោះ។ ដោយសារមនុស្សបែបនេះ រដ្ឋាភិបាលទាំងនោះមិនអាចប្រើអំណាចរបស់ពួកគេយ៉ាងពេញលេញបានទេ។
បទគម្ពីរ ម៉ាថ. ១៣:៣០; ២៤:១៤, ៤៥; ២៨:១៩, ២០
ទំនាយ «ស្រូវសាលី»បានត្រូវប្រមូលទុកក្នុង«ជង្រុក» ហើយ«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»បានត្រូវតែងតាំងឲ្យមើលការខុសត្រូវលើ«ខ្ញុំបម្រើឯទៀត»។ ‹ដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ›បានត្រូវចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយដល់«គ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»។
ការសម្រេច នៅឆ្នាំ១៩១៩ ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់បានត្រូវតែងតាំងឲ្យមើលការខុសត្រូវលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ចាប់ពីពេលនោះមក និស្សិតគម្ពីរបានផ្សព្វផ្សាយកាន់តែច្រើនឡើងៗ។ សព្វថ្ងៃនេះ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាផ្សព្វផ្សាយនៅជាង២០០ប្រទេស ហើយបោះពុម្ពសៀវភៅដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរជាង១.០០០ភាសា។
បទគម្ពីរ ដាន. ១២:១១; បប. ១៣:១១, ១៤, ១៥
ទំនាយ សត្វសាហាវដែលមានស្នែងពីរប្រាប់មនុស្សនៅលើផែនដីឲ្យធ្វើ«រូបសត្វសាហាវនោះ» ហើយផ្ដល់«ដង្ហើមជីវិតឲ្យរូបសត្វសាហាវនោះ»។
ការសម្រេច មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនាំមុខក្នុងការបង្កើតអង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិ។ ប្រជាជាតិផ្សេងៗគាំទ្រអង្គការនេះ។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩២៦ដល់ឆ្នាំ១៩៣៣ ស្ដេចខាងជើងក៏ចូលរួមជាមួយនឹងអង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិនេះដែរ។ មនុស្សបានជឿថា អង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិអាចធ្វើឲ្យពិភពលោកមានសន្តិភាព ហើយនៅពេលក្រោយមក គេក៏ជឿដូច្នេះលើអង្គការសហប្រជាជាតិដែរ ប៉ុន្តែមានតែរាជាណាចក្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះអាចធ្វើដូច្នេះបាន។
បទគម្ពីរ ដាន. ៨:២៣, ២៤
ទំនាយ ស្ដេចមួយរូបដែលមើលទៅមានទឹកមុខសាហាវ«នឹងបំផ្លាញយ៉ាងអស្ចារ្យ»។
ការសម្រេច មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកបានសម្លាប់មនុស្សជាច្រើន ហើយបង្កឲ្យមានការបំផ្លាញយ៉ាងធំ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានទម្លាក់គ្រាប់បែកបរមាណូលើប្រជាជាតិមួយដែលជាសត្រូវរបស់អង់គ្លេសនិងអាម៉េរិក។ គ្រឿងសាស្ដ្រាវុធនេះបានបង្កឲ្យមានការបំផ្លិចបំផ្លាញច្រើនជាងគ្រឿងសាស្ដ្រាវុធឯទៀតរហូតដល់ពេលនោះ។
បទគម្ពីរ ដាន. ១១:៣១; បប. ១៧:៣, ៧-១១
ទំនាយ សត្វសាហាវដែលមាន«សម្បុរក្រហមឆ្អៅ»និងមានស្នែង១០ ឡើងមកពីទីជ្រៅបំផុត ហើយវាគឺជាស្ដេចទី៨។ សៀវភៅដានីយ៉ែលរៀបរាប់អំពីស្ដេចនេះថាជា«សេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើមដែលនាំឲ្យបង្ខូចបំផ្លាញ»។
ការសម្រេច ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ អង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិលែងមានសកម្មភាព។ ក្រោយពីសង្គ្រាមនោះ អង្គការសហប្រជាជាតិបានត្រូវ‹តាំងឡើង›។ ដូចអង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិ អង្គការសហប្រជាជាតិទទួលកិត្តិយសដែលរាជាណាចក្រព្រះសមនឹងទទួល។ អង្គការសហប្រជាជាតិនឹងវាយប្រហារសាសនា។
ទំនាយ ប្រជាជាជាតិនានាប្រកាសថា៖ «មានសន្តិភាពនិងសន្តិសុខហើយ» រួចមក«ស្នែងទាំងដប់»និង«សត្វសាហាវ»វាយប្រហារ«ស្ត្រីពេស្យា»និងបំផ្លាញនាង។ បន្ទាប់មក ប្រជាជាតិនានានឹងត្រូវបំផ្លាញ។
ការសម្រេច ប្រជាជាតិនានានឹងអះអាងថាពួកគេបានធ្វើឲ្យពិភពលោកមានសន្តិភាពនិងសន្តិសុខ។ បន្ទាប់មក ប្រជាជាតិនានាដែលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិនឹងបំផ្លាញអង្គការសាសនាមិនពិត។ នេះជាទីចាប់ផ្ដើមនៃគ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង។ គ្រានោះនឹងចប់ពេលដែលរបៀបរបបពិភពលោកនេះបានត្រូវបំផ្លាញនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។
បទគម្ពីរ អេស. ៣៨:១១, ១៤-១៧; ម៉ាថ. ២៤:៣១
ទំនាយ កូកវាយលុកស្រុករបស់រាស្ត្រព្រះ។ បន្ទាប់មក បណ្ដាទេវតាប្រមូល«អ្នករើសតាំង»។
ការសម្រេច ស្ដេចខាងជើងនិងរដ្ឋាភិបាលឯទៀតនឹងវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ក្រោយពីការវាយប្រហារនេះចាប់ផ្ដើម ពួកអ្នករើសតាំងដែលនៅសល់នៅផែនដីនឹងត្រូវប្រមូលទៅស្ថានសួគ៌។
បទគម្ពីរ អេស. ៣៨:១៨-២៣; ដាន. ២:៣៤, ៣៥, ៤៤, ៤៥; បប. ៦:២; ១៦:១៤, ១៦; ១៧:១៤; ១៩:២០
ទំនាយ ‹អ្នកដែលជិះសេះសម្បុរស›បង្ហើយ«ជ័យជម្នះរបស់លោក»ដោយបំផ្លាញកូកនិងកងទ័ពរបស់វា។ «សត្វសាហាវ»នឹងត្រូវ«បោះទៅក្នុងបឹងដែលឆេះដោយភ្លើង» ហើយដុំថ្មមួយបានបុកកម្ទេចរូបសំណាកដ៏ធំសម្បើមនោះ។
ការសម្រេច លោកយេស៊ូដែលជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្រព្រះ នឹងមកសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ លោកយេស៊ូនិងពួក១៤៤.០០០នាក់ ព្រមទាំងបណ្ដាទេវតានឹងបំផ្លាញប្រជាជាតិទាំងអស់ដែលវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ពេលនោះ នឹងលែងមានពិភពលោករបស់សាថានទៀត។
-