បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ព្រះយេហូវ៉ាគឺជា«ព្រះដែលសំដែងឲ្យយល់សេចក្ដីអាថ៌កំបាំង»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១៥ មិថុនា
- ព្រះយេហូវ៉ាគឺជា«ព្រះដែលសំដែងឲ្យយល់សេចក្ដីអាថ៌កំបាំង»
  
  «ពិតប្រាកដជាព្រះនៃអ្នកជាព្រះលើអស់ទាំងព្រះ ហើយទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងស្តេច គឺជាព្រះដែលសំដែងឲ្យយល់សេចក្ដីអាថ៌កំបាំង»។—ដាន. ២:៤៧
  
  តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
  
  តើព័ត៌មានល្អិតល្អន់អ្វីស្តីអំពីអនាគតដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបើកសម្ដែងឲ្យយើងដឹង?
  
  តើក្បាល៦ដំបូងរបស់សត្វសាហាវជាតំណាងប្រទេសណា?
  
  តើរូបសំណាកដែលស្តេចនេប៊ូក្នេសាបានយល់សប្ដិឃើញនិងសត្វសាហាវទាក់ទងគ្នាយ៉ាងណា?
  
  ១, ២. តើព្រះយេហូវ៉ាបានបើកសម្ដែងឲ្យយើងដឹងអំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វីលោកធ្វើដូច្នេះ?
  
  ពេលរាជាណាចក្រព្រះបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្ស តើរដ្ឋាភិបាលណាជាមហាអំណាច? យើងដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរនេះដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលសំដែងឲ្យយល់សេចក្ដីអាថ៌កំបាំង»បានបើកបង្ហាញដល់យើង។ លោកជួយយើងឲ្យដឹងអំពីអត្តសញ្ញាណនៃរដ្ឋាភិបាលទាំងនោះ តាមរយៈសំណេររបស់អ្នកប្រកាសទំនាយដានីយ៉ែលនិងសាវ័កយ៉ូហាន។
  
  ^២ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យបុរសទាំងនោះនូវការឃើញក្នុងគំនិតជាបន្តបន្ទាប់ដែលទាក់ទងនឹងសត្វសាហាវនានាដែលគ្រប់គ្រងតៗគ្នា។ លោកថែមទាំងប្រាប់ដានីយ៉ែលអំពីអត្ថន័យនៃការយល់សប្ដិដែលព្រះបានបើកឲ្យឃើញអំពីរូបធំសម្បើមដែលធ្វើពីលោហធាតុផ្សេងៗ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានសរសេរ ហើយរក្សាទុកកំណត់ហេតុទាំងនោះក្នុងគម្ពីរដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើង។ (រ៉ូម ១៥:៤) លោកធ្វើដូច្នេះដើម្បីពង្រឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដែលថា មិនយូរទៀតរាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្ស។—ដាន. ២:៤៤
  
  ៣. ដើម្បីយល់ទំនាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវ តើមុនដំបូងយើងត្រូវយល់អំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
  
  ^៣ ពេលយកកំណត់ហេតុរបស់ដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានមកប្រៀបធៀបជាមួយគ្នា កំណត់ហេតុទាំងនោះមិនគ្រាន់តែប្រាប់អំពីអត្តសញ្ញាណនៃស្តេចទាំង៨ឬការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបង្ហាញអំពីលំដាប់ពេលដែលមហាអំណាចទាំងនោះនឹងលេចមក។ ក៏ប៉ុន្តែយើងអាចយល់យ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវទំនាយទាំងនោះបាន លុះត្រាតែយើងយល់អត្ថន័យនៃទំនាយទី១ដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគម្ពីរទាំងមូលនិងទំនាយទាំងអស់ក្នុងគម្ពីរជាប់ទាក់ទងនឹងទំនាយនេះ។
  
  ពូជរបស់ពស់និងសត្វសាហាវ
  
  ៤. តើអ្នកណាខ្លះជាពូជរបស់ស្ត្រី ហើយតើពូជនោះនឹងធ្វើអ្វី?
  
  ^៤ មិនយូរក្រោយពីការបះបោរនៅសួនអេដែន ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថា«ស្ត្រី»ម្នាក់នឹងបង្កើត«ពូជ»មួយ។a (សូមអាន លោកុប្បត្តិ ៣:១៥) នៅទីបំផុត ពូជនោះនឹងកិនក្បាលសត្វពស់ ពោលគឺសាថាន។ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញថា ពូជនោះនឹងមកតាមរយៈអាប្រាហាំ នឹងជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មកពីតំបន់យូឌា ហើយជាពូជពង្សរបស់ស្តេចដាវីឌ។ (លោ. ២២:១៥-១៨; ៤៩:១០; ទំនុក. ៨៩:៣, ៤; លូក. ១:៣០-៣៣) ផ្នែកសំខាន់បំផុតនៃពូជនោះគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (កាឡ. ៣:១៦) ផ្នែកមួយទៀតនៃពូជនោះគឺសមាជិកក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ។ (កាឡ. ៣:២៦-២៩) លោកយេស៊ូនិងអ្នកទាំងនេះដែលព្រះបានរើសតាំងរួមគ្នាជារាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ហើយព្រះនឹងប្រើរាជាណាចក្រនេះដើម្បីបំផ្លាញសាថាន។—លូក. ១២:៣២; រ៉ូម ១៦:២០
  
  ៥, ៦. (ក) តើដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានបានប្រាប់ឲ្យស្គាល់មហាអំណាចប៉ុន្មាន? (ខ) តើក្បាលរបស់សត្វសាហាវក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញជាតំណាងអ្វី?
  
  ^៥ ទំនាយទី១នេះដែលព្រះបានទាយនៅសួនអេដែនក៏បានចែងថាសាថាននឹងបង្កើត«ពូជ»មួយដែរ។ ពូជរបស់សាថាននឹងស្អប់ឬប្រឆាំងនឹងពូជរបស់ស្ត្រី។ តើអ្នកណាជាពូជរបស់ពស់? គឺអស់អ្នកដែលស្អប់ព្រះហើយប្រឆាំងនឹងរាស្ត្ររបស់លោកដូចសាថាន។ តាំងពីសម័យបុរាណមក សាថានបានរៀបចំពូជរបស់វាឲ្យទៅជារដ្ឋាភិបាលឬរាជាណាចក្រជាច្រើន។ (លូក. ៤:៥, ៦) រដ្ឋាភិបាលខ្លះក្នុងចំណោមរដ្ឋាភិបាលទាំងនេះបានប្រឆាំងយ៉ាងចំៗនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះ ពោលគឺប្រឆាំងប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលឬក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ហេតុអ្វីចំណុចនេះសំខាន់ម្ល៉េះ? ពីព្រោះចំណុចនេះពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលការបើកបង្ហាញដែលដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិត រៀបរាប់តែរដ្ឋាភិបាល៨ដែលមានអំណាចខ្លាំងក្លា។
  
  ^៦ នៅចុងសតវត្សរ៍ទី១ គ.ស. លោកយេស៊ូដែលព្រះបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបានបើកបង្ហាញឲ្យសាវ័កយ៉ូហានឃើញអ្វីដ៏អស្ចារ្យផ្សេងៗជាបន្តបន្ទាប់។ (បប. ១:១) នៅពេលមួយ យ៉ូហានបានឃើញមេកំណាចដែលតំណាងដោយនាគមួយកំពុងឈរនៅឆ្នេរសមុទ្រដ៏ធំមួយ។ (សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ១៣:១, ២) យ៉ូហានក៏បានឃើញសត្វចម្លែកមួយឡើងចេញពីសមុទ្រនោះ ហើយបានទទួលអំណាចយ៉ាងធំពីមេកំណាច។ ក្រោយមក ទេវតាមួយរូបបានប្រាប់យ៉ូហានថាក្បាលទាំង៧របស់សត្វសាហាវពណ៌ក្រហមឆ្អៅមួយ ដែលជារូបនៃសត្វសាហាវនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ ១៣:១ ជាតំណាង«ស្តេចប្រាំពីរ»ឬរដ្ឋាភិបាល។ (បប. ១៣:១, ១៤, ១៥; ១៧:៣, ៩, ១០) ពេលដែលយ៉ូហានសរសេរទំនាយនេះ ស្តេចប្រាំបានរលំហើយ ស្តេចមួយកំពុងកាន់អំណាច ហើយស្តេចមួយទៀត«មិនទាន់មកដល់»នៅឡើយ។ តើរាជាណាចក្រឬមហាអំណាចទាំងនេះជាអ្នកណា? សូមយើងពិចារណាអំពីក្បាលនីមួយៗរបស់សត្វសាហាវដែលបានរៀបរាប់នៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ។ យើងក៏នឹងរៀនថែមទៀតអំពីរដ្ឋាភិបាលទាំងនេះក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែល។ តាំងពីច្រើនរយឆ្នាំមុនមានរដ្ឋាភិបាលទាំងនេះ ទំនាយដានីយ៉ែលបានផ្ដល់ព័ត៌មានល្អិតល្អន់អំពីរដ្ឋាភិបាលខ្លះទាំងនេះ។
  
  ក្បាលពីរដំបូងគឺអេស៊ីបនិងអាសស៊ើរ
  
  ៧. តើក្បាលទី១របស់សត្វសាហាវជាតំណាងអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
  
  ^៧ ក្បាលទី១របស់សត្វសាហាវជាតំណាងអេស៊ីប ពីព្រោះអេស៊ីបគឺជាមហាអំណាចទី១ដែលស្អប់ ហើយប្រឆាំងរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ព្រះបានសន្យានឹងអាប្រាហាំថាពូជរបស់ស្ត្រីនឹងកើតពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគឺជាពូជពង្សរបស់អាប្រាហាំ។ ក្រោយមកពួកគេទៅរស់នៅស្រុកអេស៊ីប ហើយបង្កើតបានកូនចៅជាច្រើន។ ក្រោយមកជនជាតិអេស៊ីបបានជិះជាន់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ សាថានបានប៉ុនប៉ងបំផ្លាញរាស្ត្ររបស់ព្រះចោលមុនពូជនោះកើតមក។ តើតាមរបៀបណា? គឺដោយជំរុញឲ្យផារ៉ូសម្លាប់កូនក្មេងប្រុសទាំងអស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ព្រះយេហូវ៉ាបានទប់ស្កាត់ការប៉ុនប៉ងនោះ ហើយបានរំដោះរាស្ត្ររបស់លោកពីទាសភាពនៅស្រុកអេស៊ីប។ (និក្ខ. ១:១៥-២០; ១៤:១៣) ក្រោយមកលោកបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនូវទឹកដីដែលលោកបានសន្យា។
  
  ៨. តើក្បាលទី២ជាអ្នកណា ហើយតើវាបានប៉ុនប៉ងធ្វើអ្វី?
  
  ^៨ ក្បាលទី២របស់សត្វសាហាវជាតំណាងអាសស៊ើរ។ រាជាណាចក្រដ៏ខ្លាំងក្លានេះក៏បានប៉ុនប៉ងបំផ្លាញរាស្ត្ររបស់ព្រះដែរ។ ពិតមែនតែព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើជនជាតិអាសស៊ើរដើម្បីដាក់ទោសរាជាណាចក្រដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០ ដោយសារពួកគេគោរពបូជារូបព្រះ ហើយបានបះបោរប្រឆាំងនឹងលោក ប៉ុន្តែក្រោយមកជនជាតិអាសស៊ើរបានវាយប្រហារក្រុងយេរូសាឡិម។ សាថានប្រហែលជាមានគោលបំណងបំផ្លាញចោលពូជពង្សដែលលោកយេស៊ូនឹងកើតចេញមក។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឲ្យក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវបំផ្លាញចោលទេ ហេតុនេះលោកបានបំផ្លាញកងទ័ពអាសស៊ើរ ហើយបានសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់លោក។—២ព. ១៩:៣២-៣៥; អេ. ១០:៥, ៦, ១២-១៥
  
  ក្បាលទី៣គឺបាប៊ីឡូន
  
  ៩, ១០. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកបាប៊ីឡូនធ្វើអ្វី? (ខ) ដើម្បីឲ្យទំនាយនេះបានសម្រេច តើអ្វីនឹងកើតឡើង?
  
  ^៩ ក្បាលទី៣នៃសត្វសាហាវដែលយ៉ូហានបានឃើញជាតំណាងរាជាណាចក្រដែលមានក្រុងបាប៊ីឡូនជារាជធានី។ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកបាប៊ីឡូនផ្ដួលរំលំក្រុងយេរូសាឡិម ហើយចាប់បណ្ដាជននៅក្រុងនោះជាឈ្លើយ។ ក៏ប៉ុន្តែមុនរឿងនេះកើតឡើង ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់រាស្ត្រដ៏រឹងទទឹងរបស់លោកអំពីអ្វីដែលរាជាណាចក្របាប៊ីឡូននឹងប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេ។ (២ព. ២០:១៦-១៨) លោកក៏បានប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែរថា លោកនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យស្តេចរបស់ពួកគេអង្គុយលើ«បល្ល័ង្ក»របស់លោកនៅក្រុងយេរូសាឡិមទៀតឡើយ។ (២ព. ២០:១៦-១៨) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានសន្យាដែរថាពូជពង្សមួយរបស់ស្តេចដាវីឌជាអ្នកដែលមាន«ច្បាប់ទទួល»នឹងកើតមក ហើយយកអំណាចនោះមកវិញ។—អេស. ២១:២៥-២៧
  
  ^១០ ទំនាយមួយទៀតបានបង្ហាញថាជនជាតិយូដាកំពុងគោរពប្រណិប័តន៍នៅវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ពេលដែលមេស្ស៊ីដែលបានត្រូវសន្យានឹងលេចមក។ (ដាន. ៩:២៤-២៧) មុនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវចាប់ជាឈ្លើយទៅក្នុងបាប៊ីឡូន ទំនាយមួយទៀតបានចែងថាមេស្ស៊ីនឹងកើតនៅក្រុងបេថ្លេហិម។ (មីកា ៥:១) ដើម្បីឲ្យទំនាយទាំងនោះបានសម្រេច ជនជាតិយូដានឹងត្រូវដោះលែងឲ្យត្រឡប់មកស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេ ហើយសង់វិហាររបស់ព្រះឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ ធម្មតាពួកបាប៊ីឡូនមិនដោះលែងឈ្លើយសឹករបស់ពួកគេទេ។ ដូច្នេះតើរាស្ត្ររបស់ព្រះអាចត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញយ៉ាងដូចម្ដេច? ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ចម្លើយនេះដល់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក។—អេម. ៣:៧
  
  ១១. នៅក្នុងទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហាន តើចក្រភពបាប៊ីឡូនបានត្រូវតំណាងដោយអ្វី? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
  
  ^១១ ដានីយ៉ែលដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ បាននៅក្នុងចំណោមពួកឈ្លើយសឹកដែលគេចាប់ទៅបាប៊ីឡូន។ (ដាន. ១:១-៦) ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើគាត់ឲ្យបើកសម្ដែងអំពីការគ្រប់គ្រងបន្តបន្ទាប់គ្នានៃរាជាណាចក្រនានាដែលនឹងមកក្រោយមហាអំណាចបាប៊ីឡូន។ ព្រះយេហូវ៉ាបើកសម្ដែងនូវអាថ៌កំបាំងទាំងនេះ ដោយប្រើនិមិត្តរូបផ្សេងៗមួយចំនួន។ ជាឧទាហរណ៍ លោកបានធ្វើឲ្យស្តេចបាប៊ីឡូនឈ្មោះនេប៊ូក្នេសាយល់សប្ដិឃើញរូបសំណាកដ៏ធំមួយដែលធ្វើពីលោហធាតុផ្សេងៗ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ២:១, ១៩, ៣១-៣៨) តាមរយៈដានីយ៉ែល ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកសម្ដែងថាក្បាលមាសនៃរូបសំណាកនោះជាតំណាងចក្រភពបាប៊ីឡូន។b មហាអំណាចបន្ទាប់ពីបាប៊ីឡូន បានត្រូវតំណាងដោយដើមទ្រូងនិងដៃដែលធ្វើពីប្រាក់។ តើមហាអំណាចនោះជាប្រទេសណា ហើយតើពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ?
  
  ក្បាលទី៤គឺមេឌីនិងពើស៊ី
  
  ១២, ១៣. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញអ្វីអំពីមហាអំណាចដែលច្បាំងឈ្នះបាប៊ីឡូន? (ខ) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថាចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ីគឺជាក្បាលទី៤នៃសត្វសាហាវ?
  
  ^១២ ជាងមួយសតវត្សរ៍មុនសម័យដានីយ៉ែល តាមរយៈអ្នកប្រកាសទំនាយអេសាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញយ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីមហាអំណាចដែលនឹងច្បាំងឈ្នះបាប៊ីឡូន។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែបើកបង្ហាញអំពីរបៀបដែលមហាអំណាចនោះវាយយកបានក្រុងបាប៊ីឡូនប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ប្រាប់អំពីឈ្មោះរបស់អ្នកដឹកនាំនៃមហាអំណាចនោះដែរ។ អ្នកដឹកនាំនោះឈ្មោះស៊ីរូសជាជនជាតិពើស៊ី។ (អេ. ៤៤:២៨–៤៥:២) ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញឲ្យដានីយ៉ែលឃើញក្នុងគំនិតនូវអ្វីពីរផ្សេងទៀតស្តីអំពីមហាអំណាចមេឌីនិងពើស៊ី។ នៅពេលមួយគាត់ឃើញរាជាណាចក្រនោះបានត្រូវតំណាងដោយសត្វខ្លាឃ្មុំដែលកំពុងឈរ ហើយនឹងត្របាក់«ស៊ីសាច់ . . . ច្រើន»។ (ដាន. ៧:៥) នៅពេលមួយទៀតដានីយ៉ែលបានឃើញមហាអំណាចមួយដែលមានជាតិសាសន៍ពីរដែលបានត្រូវតំណាងដោយសត្វចៀមឈ្មោលមានស្នែងពីរ។—ដាន. ៨:៣, ២០
  
  ^១៣ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ីឲ្យវាយដណ្ដើមយកបាប៊ីឡូន ហើយអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញដូចលោកបានទាយទុក។ (២រប. ៣៦:២២, ២៣) ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយមកមហាអំណាចនេះហៀបនឹងបំផ្លាញរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ សៀវភៅអេសធើរកត់ទុកនូវគម្រោងការណ៍មួយដែលរៀបចំដោយនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃចក្រភពពើស៊ីឈ្មោះហាម៉ាន។ គាត់បានរៀបចំផែនការដើម្បីបំផ្លាញជនជាតិយូដាទាំងអស់ដែលរស់នៅចក្រភពពើស៊ីដ៏ធំទូលាយ ហើយបានកំណត់ថ្ងៃជាក់លាក់មួយដើម្បីប្រល័យពូជសាសន៍យូដា។ ដោយសារតែព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអន្តរាគមន៍ នោះរាស្ត្ររបស់លោកបានត្រូវសង្គ្រោះម្ដងទៀតពីការព្យាបាទពីពូជរបស់សាថាន។ (អេធ. ១:១-៣; ៣:៨, ៩; ៨:៣, ៩-១៤) ហេតុនេះ ជាការត្រឹមត្រូវដែលចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ីបានត្រូវតំណាងដោយក្បាលទី៤របស់សត្វសាហាវក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញ។
  
  ក្បាលទី៥គឺក្រិច
  
  ១៤, ១៥. តើព័ត៌មានល្អិតល្អន់អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបើកសម្ដែងអំពីចក្រភពក្រិចសម័យបុរាណ?
  
  ^១៤ ក្បាលទី៥របស់សត្វសាហាវក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញជាតំណាងមហាអំណាចក្រិច។ ដូចដានីយ៉ែលបានបើកបង្ហាញនៅដើមដំបូង ពេលគាត់បកស្រាយសុបិនរបស់នេប៊ូក្នេសា មហាអំណាចនេះបានត្រូវតំណាងដោយពោះនិងភ្លៅដែលធ្វើពីស្ពាន់របស់រូបសំណាក។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យដានីយ៉ែលឃើញនូវអ្វីពីរទៀតក្នុងគំនិតដែលមានព័ត៌មានកាន់តែល្អិតល្អន់អំពីរាជាណាចក្រក្រិចនិងអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្បីល្បាញបំផុត។
  
  ^១៥ នៅពេលមួយដានីយ៉ែលបានឃើញចក្រភពក្រិចដែលតំណាងដោយខ្លារខិនមានស្លាបបួនដែលបញ្ជាក់ថាចក្រភពនេះនឹងច្បាំងឈ្នះយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ (ដាន. ៧:៦) នៅពេលមួយទៀតដានីយ៉ែលបានឃើញពពែឈ្មោលមួយដែលមានស្នែងធំមួយ ហើយពពែនោះបានសម្លាប់ចៀមឈ្មោលស្នែងពីរដែលជាតំណាងចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ី។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ដានីយ៉ែលថាពពែឈ្មោលជាតំណាងចក្រភពក្រិច ហើយស្នែងធំនោះជាតំណាងស្តេចមួយរបស់ចក្រភពនោះ។ ដានីយ៉ែលបានកត់ទុកថែមទៀតថាស្នែងធំនោះនឹងបាក់ហើយស្នែងបួនដែលតូចជាងនឹងដុះឡើងជំនួសវិញ។ ទោះជាទំនាយនេះបានត្រូវសរសេររាប់រយឆ្នាំមុនក្រិចក្លាយជាមហាអំណាចក៏ដោយ ទំនាយនេះបានសម្រេចយ៉ាងល្អិតល្អន់។ អាឡិចសង់ដ៏ខ្លាំងក្លាជាស្តេចដែលល្បីល្បាញជាងគេបំផុតនៅប្រទេសក្រិចសម័យបុរាណ បានច្បាំងនឹងចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ី។ ក៏ប៉ុន្តែ មិនយូរប៉ុន្មានស្នែងនេះបានបាក់ ស្តេចដ៏ខ្លាំងក្លានេះបានស្លាប់នៅពេលដែលគាត់មានអំណាចខ្លាំងបំផុតនិងនៅពេលដែលគាត់មានអាយុតែ៣២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ ក្រោយមក មេទ័ពបួននាក់របស់គាត់បានបែងចែករាជាណាចក្ររបស់គាត់។—សូមអាន ដានីយ៉ែល ៨:២០-២២
  
  ១៦. តើស្តេចអាន់ទីយ៉ូកឹសទី៤បានធ្វើអ្វី?
  
  ^១៦ បន្ទាប់ពីច្បាំងឈ្នះចក្រភពពើស៊ី មហាអំណាចក្រិចបានគ្រប់គ្រងលើទឹកដីនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ កាលនោះជនជាតិយូដាបានតាំងលំនៅទឹកដីដែលព្រះបានសន្យា ហើយបានសង់វិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅតែជារាស្ត្រដែលព្រះបានជ្រើសរើស ហើយវិហារដែលបានសង់ឡើងវិញនៅតែជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅសតវត្សរ៍ទី២ មុនគ.ស. មហាអំណាចក្រិចដែលជាក្បាលទី៥នៃសត្វសាហាវបានវាយប្រហារលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ស្តេចអាន់ទីយ៉ូកឹសទី៤ដែលបានទទួលចំណែកមួយពីការបែងចែកទឹកដីចក្រភពក្រិចរបស់អាឡិចសង់ បានសង់ទីបូជារបស់ព្រះមិនពិតនៅវិហារក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបានប្រកាសថាពួកអ្នកដែលកាន់សាសនាយូដាត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។ នេះជាការបង្ហាញនូវការស្អប់និងប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងពីសំណាក់ពូជរបស់សាថាន! ប៉ុន្តែមិនយូរក្រោយមក មហាអំណាចមួយទៀតបានជំនួសមហាអំណាចក្រិច។ តើប្រទេសណាជាក្បាលទី៦នៃសត្វសាហាវ?
  
  ក្បាលទី៦គឺរ៉ូមដែល«គួរស្បើមគួរស្ញែងខ្លាច»
  
  ១៧. តើក្បាលទី៦មានតួនាទីដ៏សំខាន់អ្វីក្នុងការសម្រេចទំនាយនៅលោកុប្បត្តិ ៣:១៥?
  
  ^១៧ ចក្រភពរ៉ូមជាមហាអំណាចពេលដែលយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិតអំពីសត្វសាហាវ។ (បប. ១៧:១០) ក្បាលទី៦នេះមានតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការសម្រេចទំនាយនៅលោកុប្បត្តិ ៣:១៥។ សាថានបានប្រើអាជ្ញាធររ៉ូមឲ្យវាយប្រហារពូជរបស់ស្ត្រីដោយចឹក«កែងជើង»។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ពូជនោះមិនអាចមានសកម្មភាពមួយរយៈពេល។ តើតាមរបៀបណា? ពួកគេបានកាត់ទោសលោកយេស៊ូដោយចោទប្រកាន់មិនពិតអំពីបទបំបះបំបោរ ហើយបានប្រហារជីវិតលោក។ (ម៉ាថ. ២៧:២៦) ប៉ុន្តែ មិនយូរប៉ុន្មានរបួសនោះបានជាសះស្បើយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញ។
  
  ១៨. (ក) តើប្រជាជាតិថ្មីមួយណាដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើស ហើយហេតុអ្វី? (ខ) តើពូជរបស់ពស់បន្តស្អប់និងប្រឆាំងពូជរបស់ស្ត្រីយ៉ាងដូចម្ដេច?
  
  ^១៨ អ្នកដឹកនាំសាសនានៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែលបានឃុបឃិតជាមួយអាជ្ញាធររ៉ូមប្រឆាំងនឹងលោកយេស៊ូ ហើយបណ្ដាជនភាគច្រើនក៏បានបដិសេធលោកដែរ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាលែងទទួលស្គាល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលជារាស្ត្ររបស់លោកទៀត។ (ម៉ាថ. ២៣:៣៨; សកម្ម. ២:២២, ២៣) ក្រោយមកលោកបានជ្រើសរើសប្រជាជាតិថ្មីមួយគឺ«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»។ (កាឡ. ៣:២៦-២៩; ៦:១៦) ប្រជាជាតិនេះគឺជាក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង ដែលមានទាំងជនជាតិយូដានិងជនជាតិដទៃផងដែរ។ (អេភ. ២:១១-១៨) ក្រោយមរណភាពនិងការប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញ ពូជរបស់ពស់បានបន្តស្អប់និងប្រឆាំងពូជរបស់ស្ត្រី។ ជាច្រើនដង អាជ្ញាធររ៉ូមបានព្យាយាមបំផ្លាញក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលជាផ្នែកនៃពូជរបស់ស្ត្រី។c
  
  ១៩. (ក) តើដានីយ៉ែលរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីមហាអំណាចទី៦? (ខ) តើអត្ថបទមួយទៀតនឹងពិចារណាអំពីអ្វី?
  
  ^១៩ ក្នុងសុបិនដែលដានីយ៉ែលបានបកស្រាយជូនស្តេចនេប៊ូក្នេសា ចក្រភពរ៉ូមបានត្រូវតំណាងដោយជើងធ្វើពីដែក។ (ដាន. ២:៣៣) នៅពេលមួយ ដានីយ៉ែលក៏បានឃើញមិនគ្រាន់តែចក្រភពរ៉ូមប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងមហាអំណាចដែលនឹងកើតចេញពីចក្រភពរ៉ូមផងដែរ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ៧:៧, ៨) អស់ជាច្រើនរយឆ្នាំ ចក្រភពរ៉ូមគឺដូចជាសត្វសាហាវដែល«គួរស្បើម គួរស្ញែងខ្លាចហើយមានកម្លាំងយ៉ាងក្រៃលែង»។ ប៉ុន្តែ យោងតាមទំនាយនេះ «ស្នែង១០»នឹងកើតចេញពីចក្រភពនេះ។ ក្រោយមក«ស្នែងមួយទៀត ជាស្នែងតូច»នឹងលេចមក ហើយបានទៅជាខ្លាំងក្លាជាងស្នែងឯទៀត។ តើស្នែងទាំង១០នេះជាតំណាងអ្វី ហើយតើស្នែងតូចជាអ្នកណា? តើផ្នែកមួយណានៃរូបសំណាកដ៏ធំក្នុងសុបិនរបស់ស្តេចនេប៊ូក្នេសាដែលមានន័យដូចគ្នានឹងស្នែងតូចនោះ? អត្ថបទនៅទំព័រ១៤នឹងឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ។
  
  [កំណត់សម្គាល់]
  
  a ស្ត្រីនេះជាតំណាងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានបុគ្គលវិញ្ញាណនៅស្ថានសួគ៌ ហើយប្រៀបដូចជាភរិយារបស់លោក។—អេ. ៥៤:១; កាឡ. ៤:២៦; បប. ១២:១, ២
  
  b បាប៊ីឡូនបានត្រូវតំណាងដោយក្បាលរបស់រូបសំណាកក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែលនិងក្បាលទី៣របស់សត្វសាហាវដែលបានរៀបរាប់នៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ។ សូមមើលរូបភាពនៅទំព័រ១២-១៣។
  
  c ទោះជាអាជ្ញាធររ៉ូមបានបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមនៅឆ្នាំ៧០ គ.ស. ក៏ដោយ ការវាយប្រហារនោះមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃការសម្រេចទំនាយនៅលោកុប្បត្តិ ៣:១៥ទេ។ នៅពេលនោះប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលលែងជាប្រជាជាតិដែលព្រះបានជ្រើសរើសទៀតហើយ។

ព្រះយេហូវ៉ាបើកបង្ហាញអ្វីដែល«ត្រូវកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១៥ មិថុនា
- ព្រះយេហូវ៉ាបើកបង្ហាញអ្វីដែល«ត្រូវកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ»
  
  «ការបើកបង្ហាញដោយលោកយេស៊ូគ្រិស្តជាអ្វីដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យលោក ដើម្បីបង្ហាញពួកខ្ញុំបម្រើរបស់លោក ឲ្យឃើញអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ»។—បប. ១:១
  
  តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
  
  តើផ្នែកមួយណារបស់រូបធំសម្បើមដែលជានិមិត្តរូបនៃមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក?
  
  តើយ៉ូហានរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនិងអង្គការសហប្រជាជាតិ?
  
  តើដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស?
  
  ១, ២. (ក) តើទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានជួយយើងឲ្យយល់អំពីអ្វី? (ខ) តើក្បាល៦ដំបូងរបស់សត្វសាហាវជាតំណាងអ្វី?
  
  ទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានមានភាពស្របគ្នាដែលធ្វើឲ្យយើងយល់អំពីអត្ថន័យនៃព្រឹត្ដិការណ៍ជាច្រើនដែលកើតឡើងនៅបច្ចុប្បន្ននិងនៅអនាគត។ តើយើងអាចដឹងអំពីអ្វីពេលប្រៀបធៀបការឃើញក្នុងគំនិតរបស់យ៉ូហានអំពីសត្វសាហាវ និងកំណត់ហេតុរបស់ដានីយ៉ែលអំពីសត្វសាហាវគួរស្ញែងខ្លាចដែលមានស្នែង១០ និងការពន្យល់របស់ដានីយ៉ែលអំពីរូបធំសម្បើមនោះ? ហើយតើការយល់ច្បាស់អំពីទំនាយទាំងនោះគួរជំរុញយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
  
  ^២ សូមយើងពិចារណាអំពីសត្វសាហាវដែលយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិត។ (បប., ជំពូក ១៣) ដូចយើងបានពិចារណាក្នុងអត្ថបទមុន ក្បាល៦ដំបូងរបស់សត្វសាហាវតំណាង អេស៊ីប អាសស៊ើរ បាប៊ីឡូន មេឌីនិងពើស៊ី ក្រិចនិងរ៉ូម។ មហាអំណាចទាំងនេះបានស្អប់និងប្រឆាំងពូជរបស់ស្ត្រី។ (លោ. ៣:១៥) រ៉ូមដែលជាក្បាលទី៦នៅតែជាមហាអំណាចរាប់សតវត្សរ៍ក្រោយយ៉ូហានបានសរសេរការឃើញក្នុងគំនិតរបស់គាត់។ នៅទីបំផុត ក្បាលទី៧នឹងមកជំនួសរ៉ូម។ តើមហាអំណាចណាដែលជាក្បាលទី៧ ហើយតើមហាអំណាចនោះប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅលើពូជរបស់ស្ត្រី?
  
  ចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកឡើងជាមហាអំណាច
  
  ៣. តើសត្វសាហាវដែលគួរស្ញែងខ្លាចដែលមានស្នែង១០ជាតំណាងអ្វី ហើយតើស្នែងទាំង១០ជាតំណាងអ្វី?
  
  ^៣ យើងអាចដឹងអត្តសញ្ញាណក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញជំពូក១៣ ដោយប្រៀបធៀបការឃើញក្នុងគំនិតរបស់យ៉ូហាននិងការឃើញក្នុងគំនិតរបស់ដានីយ៉ែលអំពីសត្វសាហាវគួរឲ្យស្ញែងខ្លាចដែលមានស្នែង១០។a (សូមអាន ដានីយ៉ែល ៧:៧, ៨, ២៣, ២៤) សត្វសាហាវដែលដានីយ៉ែលបានឃើញជាតំណាងមហាអំណាចរ៉ូម។ (សូមមើលរូបភាពនៅទំព័រ១២-១៣) នៅសតវត្សរ៍ទី៥ គ.ស. ចក្រភពរ៉ូមចាប់ផ្ដើមបែកខ្ញែកគ្នា។ ហើយស្នែង១០ដែលដុះចេញពីក្បាលនៃសត្វគួរឲ្យស្ញែងខ្លាចជាតំណាងរាជាណាចក្រដែលកើតចេញពីចក្រភពនោះ។
  
  ៤, ៥. (ក) តើស្នែងតូចរបស់សត្វសាហាវបានធ្វើអ្វី? (ខ) តើក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវគឺជាអ្វី?
  
  ^៤ ស្នែងបួនឬរាជាណាចក្របួនដែលដុះចេញពីក្បាលនៃសត្វសាហាវមានលក្ខណៈពិសេសគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ស្នែងបីបានត្រូវដកចេញដោយស្នែងមួយទៀត«ជាស្នែងតូច»។ នេះបានត្រូវសម្រេចនៅពេលដែលចក្រភពអង់គ្លេសដែលពីមុនជាផ្នែកដ៏តូចមួយនៃចក្រភពរ៉ូម បានក្លាយទៅជារាជាណាចក្រដ៏ខ្លាំងក្លាមួយ។ រហូតដល់សតវត្សរ៍ទី១៧ចក្រភពអង់គ្លេសជារាជាណាចក្រមួយដែលមិនសូវមានអំណាចប៉ុន្មានទេ។ តំបន់បីទៀតនៃអតីតចក្រភពរ៉ូមគឺ អេស្ប៉ាញ ហូឡង់ បារាំង មានអំណាចខ្លាំងជាងអង់គ្លេសឆ្ងាយ។ ប៉ុន្តែ ចក្រភពអង់គ្លេសបានច្បាំងនឹងរាជាណាចក្រទាំងនោះម្ដងមួយៗ ហើយមានអំណាចខ្លាំងជាងរាជាណាចក្រទាំងនោះ។ នៅពាក់កណ្ដាលសតវត្សរ៍ទី១៨ ចក្រភពអង់គ្លេសកំពុងក្លាយជាមហាអំណាចដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងពិភពលោក។ ប៉ុន្តែ ចក្រភពអង់គ្លេសមិនទាន់ក្លាយជាក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវនៅឡើយទេ។
  
  ^៥ ទោះជាចក្រភពអង់គ្លេសបានក្លាយទៅជារាជាណាចក្រដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក៏ដោយ អាណានិគមរបស់អង់គ្លេសនៅអាម៉េរិកខាងជើងបានបះបោរឡើង ហើយបានក្លាយទៅជាសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ ចក្រភពអង់គ្លេសមិនបានរារាំងមិនឲ្យសហរដ្ឋអាម៉េរិកក្លាយទៅជាប្រទេសដ៏ខ្លាំងក្លាមួយទេ ហើយថែមទាំងបានការពារសហរដ្ឋអាម៉េរិកដោយកងនាវាចរអង់គ្លេសទៀតផង។ នៅក្នុងអំឡុងថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់ដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ១៩១៤ ចក្រភពអង់គ្លេសបានស្ថាបនានូវចក្រភពដ៏ធំបំផុតក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ ហើយសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានក្លាយទៅជាប្រទេសឧស្សាហកម្មដ៏ខ្លាំងបំផុតលើពិភពលោក។b ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានក្លាយទៅជាដៃគូដ៏ជិតស្និទ្ធរបស់អង់គ្លេស។ ឥឡូវនេះក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវគឺច្បាស់ជាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ តើក្បាលនេះប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះពូជរបស់ស្ត្រី?
  
  ៦. តើក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ?
  
  ^៦ មិនយូរក្រោយពីថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់ចាប់ផ្ដើម ក្បាលទី៧បានវាយប្រហារលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ ពោលគឺបងប្អូនរបស់គ្រិស្តដែលនៅផែនដីនៅឡើយ។ (ម៉ាថ. ២៥:៤០) លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាក្នុងអំឡុងវត្តមានរបស់លោក ពូជរបស់ស្ត្រីដែលនៅសល់នៅផែនដីនឹងមានសកម្មភាពលើផែនដី។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥-៤៧; កាឡ. ៣:២៦-២៩) មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកបានធ្វើសង្គ្រាមនឹងពួកអ្នកបរិសុទ្ធទាំងនេះ។ (បប. ១៣:៣, ៧) ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ មហាអំណាចនេះបានបៀតបៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះ បានហាមមិនឲ្យចែកចាយសៀវភៅខ្លះរបស់ពួកគេ ហើយបានចាប់អ្នកតំណាងក្រុមខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ដាក់គុក។ ក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវស្ទើរតែបានបញ្ឈប់កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយអស់មួយរយៈពេល។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញឲ្យយ៉ូហានឃើញក្នុងគំនិតថានេះនឹងកើតឡើង។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានប្រាប់យ៉ូហានដែរថាផ្នែកទី២នៃពូជនោះនឹងមានជីវិតឡើងវិញ ដើម្បីបង្កើនសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយ។ (បប. ១១:៣, ៧-១១) ប្រវត្ដិរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅសម័យនេះបញ្ជាក់ថាព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះបានកើតឡើងមែន។
  
  មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនិងប្រអប់ជើងធ្វើពីដែកនិងដីឥដ្ឋនៃរូបធំសម្បើម
  
  ៧. តើផ្នែកមួយណានៃរូបធំសម្បើមដែលមានន័យដូចគ្នានឹងក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវ?
  
  ^៧ ប្រអប់ជើងនៃរូបធំសម្បើមមានន័យដូចគ្នានឹងក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវ ពោលគឺមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ ចក្រភពអង់គ្លេសគឺចេញពីចក្រភពរ៉ូម។ ដោយសារសហរដ្ឋអាម៉េរិកចេញពីចក្រភពអង់គ្លេស យើងអាចនិយាយជាប្រយោលថាសហរដ្ឋអាម៉េរិកក៏ចេញពីចក្រភពរ៉ូមដែរ។ ដូច្នេះ ប្រអប់ជើងរបស់រូបសំណាកមានដែកក្នុងនោះ។ ប៉ុន្តែ ប្រអប់ជើងនោះក៏មានដីឥដ្ឋដែរ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ២:៤១-៤៣) ការរៀបរាប់នេះអំពីប្រអប់ជើងនិងក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវបញ្ជាក់អំពីព្រឹត្ដិការណ៍តែមួយ ពោលគឺពេលដែលចក្រភពអង់គ្លេសអាម៉េរិកក្លាយទៅជាមហាអំណាច។ ដូចជាសំណង់មួយដែលធ្វើពីដែកលាយជាមួយដីឥដ្ឋគឺខ្សោយជាងសំណង់ដែលធ្វើពីដែកសុទ្ធ ដូច្នេះមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកខ្សោយជាងមហាអំណាចដែលវាបានចេញមក។ តើតាមរបៀបណា?
  
  ៨, ៩. (ក) តើមហាអំណាចទី៧បានបង្ហាញថាខ្លាំងដូចដែកយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើដីឥដ្ឋដែលលាយក្នុងប្រអប់ជើងរបស់រូបនោះជាតំណាងអ្វី?
  
  ^៨ ជួនកាលក្បាលទី៧នៃសត្វសាហាវបានបង្ហាញលក្ខណៈដូចដែក។ ជាឧទាហរណ៍ វាបានបង្ហាញអំណាចរបស់វាពេលដែលវាឈ្នះសង្គ្រាមលោកលើកទី១។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ អំណាចដែលប្រៀបដូចជាដែកនៃក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវក៏បានត្រូវបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដែរ។c ក្រោយសង្គ្រាមនោះ ជួនកាលក្បាលទី៧នៅតែបង្ហាញលក្ខណៈដែលប្រៀបដូចជាដែក។ ក៏ប៉ុន្តែ តាំងពីដំបូងមកដែកនោះបានលាយជាមួយនឹងដីឥដ្ឋវិញ។
  
  ^៩ ជាយូរមកហើយអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានស្វែងយល់អំពីអត្ថន័យជានិមិត្តរូបនៃប្រអប់ជើងនៃរូបនោះ។ ដានីយ៉ែល ២:៤១ រៀបរាប់ថាដែកបានលាយជាមួយនឹងដីឥដ្ឋជា«នគរ»ឬរាជាណាចក្រមួយ មិនមែនរាជាណាចក្រច្រើនទេ។ ដូច្នេះ យើងអាចយល់ថាដីឥដ្ឋមានន័យថាអ្វីមួយនៅក្នុងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកធ្វើឲ្យវាខ្សោយជាងចក្រភពរ៉ូមដែលបានត្រូវតំណាងដោយជើងធ្វើពីដែកសុទ្ធ។ ដីឥដ្ឋសំដៅទៅ«ពូជមនុស្ស»ឬបណ្ដាជនសាមញ្ញ។ (ដាន. ២:៤៣) បណ្ដាជនបានធ្វើឲ្យមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកចុះខ្សោយ ពេលពួកគេបានតស៊ូដើម្បីទាមទារសិទ្ធិពលរដ្ឋ ដើម្បីមានសិទ្ធិថែមទៀតនៅកន្លែងធ្វើការ និងរហូតដល់ក្លាយជាប្រជាជាតិឯករាជ្យ។ បណ្ដាជនសាមញ្ញធ្វើឲ្យមហាអំណាចនេះពិបាកបញ្ចេញកម្លាំងដែលប្រៀបដូចជាដែក។ បណ្ដាជនមានទស្សនៈនយោបាយខុសៗគ្នា។ កាលណាអ្នកដឹកនាំឈ្នះឆ្នោតតែបន្ដិចបន្តួចគាត់មិនមានអំណាចគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើអ្វីដែលគាត់បានសន្យានោះទេ។ ដានីយ៉ែលបានទាយថា៖ «នគរនោះនឹងមានកម្លាំង១ចំណែក ហើយស្រួយ១ចំណែក»។—ដាន. ២:៤២; ២ធី. ៣:១-៣
  
  ១០, ១១. (ក) តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់«ប្រអប់ជើង»របស់រូបធំសម្បើម? (ខ) តើយើងអាចសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាអំពីចំនួននៃម្រាមជើងរបស់រូបនោះ?
  
  ^១០ នៅសម័យយើងនេះ ចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅតែជាដៃគូពិសេស។ ពួកគេច្រើនតែសហការគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងរឿងសំខាន់ៗ។ ទំនាយអំពីរូបធំសម្បើមនិងសត្វសាហាវបញ្ជាក់ថាគ្មានមហាអំណាចណានៅអនាគតនឹងជំនួសមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកទេ។ មហាអំណាចចុងក្រោយនេះប្រហែលជាខ្សោយជាងមហាអំណាចដែលតំណាងដោយដែក ប៉ុន្តែវានឹងមិនដួលរលំដោយខ្លួនឯងទេ។
  
  ^១១ តើចំនួនម្រាមជើងនៃរូបនោះមានអត្ថន័យពិសេសឬទេ? សូមពិចារណាអំពីអ្វីផ្សេងទៀតដែលដានីយ៉ែលបានឃើញក្នុងគំនិតដែលរៀបរាប់អំពីចំនួនជាក់លាក់។ ជាឧទាហរណ៍ចំនួនស្នែងនៅលើក្បាលសត្វសាហាវផ្សេងៗ។ ចំនួនទាំងនេះមានសារៈសំខាន់។ ប៉ុន្តែ ពេលរៀបរាប់អំពីរូបនោះ ដានីយ៉ែលមិនបាននិយាយអំពីចំនួនម្រាមជើងឡើយ។ ដូច្នេះ តាមមើលទៅ ចំនួននៃម្រាមជើងមិនសំខាន់ទេ ដូចចំនួនដៃ ប្រអប់ដៃ ម្រាមដៃ ឬចំនួនជើងនិងប្រអប់ជើងនៃរូបនោះក៏មិនសំខាន់ដែរ។ ដានីយ៉ែលពិតជារៀបរាប់យ៉ាងជាក់លាក់ថាម្រាមជើងធ្វើពីដែកនិងដីឥដ្ឋ។ តាមរយៈការរៀបរាប់របស់គាត់ យើងអាចសន្និដ្ឋានថាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកគឺជាមហាអំណាច ពេលដែល«ថ្ម»ជាតំណាងរាជាណាចក្រព្រះទង្គិចនឹងប្រអប់ជើងរបស់រូបនោះ។—ដាន. ២:៤៥
  
  មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនិងសត្វសាហាវដែលមានស្នែងពីរ
  
  ១២, ១៣. តើសត្វសាហាវស្នែងពីរជាតំណាងអ្វី ហើយតើវាធ្វើអ្វី?
  
  ^១២ ទោះជាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកធ្វើពីដែកលាយដីឥដ្ឋក៏ដោយ ការបើកបង្ហាញដែលលោកយេស៊ូបានឲ្យយ៉ូហានឃើញក្នុងគំនិត បង្ហាញថាមហាអំណាចនេះនឹងបន្តមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ តើតួនាទីនោះគឺអ្វី? ក្នុងការឃើញក្នុងគំនិតយ៉ូហានបានឃើញសត្វសាហាវមួយមានស្នែងពីរដែលនិយាយដូចនាគ។ តើសត្វសាហាវចម្លែកនេះជាតំណាងអ្វី? សត្វនេះមានស្នែងពីរ ដូច្នេះវាជាមហាអំណាចដែលមានប្រទេសពីរ។ ម្ដងនេះទៀត យ៉ូហានកំពុងឃើញមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក ប៉ុន្តែក្នុងតួនាទីពិសេសមួយ។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ១៣:១១-១៥
  
  ^១៣ សត្វសាហាវស្នែងពីរ«ប្រាប់»មនុស្សឲ្យធ្វើរូបសត្វសាហាវដែលមានក្បាល៧។ យ៉ូហានបានសរសេរថារូបនៃសត្វសាហាវនឹងលេចមក បាត់ទៅវិញ ហើយក្រោយមកឡើងមកម្ដងទៀត។ នេះបានកើតឡើងមែនចំពោះអង្គការមួយដែលបានត្រូវលើកស្ទួយដោយចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិក ជាអង្គការមួយដែលមានគោលបំណងបង្រួបបង្រួមនិងធ្វើជាតំណាងរាជាណាចក្រទាំងឡាយក្នុងពិភពលោក។d អង្គការនេះបានលេចមកក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី១ ហើយបានត្រូវស្គាល់ថាជាអង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិ។ អង្គការនេះបានរលាយទៅវិញពេលចាប់ផ្ដើមសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមនេះ រាស្ត្ររបស់ព្រះបានប្រកាសថាស្របតាមទំនាយនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ រូបនៃសត្វសាហាវនឹងឡើងមកម្ដងទៀត។ រួចសត្វនោះបានឡើងមកម្ដងទៀតមែន ជាអង្គការសហប្រជាជាតិ។—បប. ១៧:៨
  
  ១៤. តើរូបរបស់សត្វសាហាវជា«ស្តេចទីប្រាំបី»ក្នុងន័យដូចម្ដេច?
  
  ^១៤ យ៉ូហានបានរៀបរាប់ថារូបសត្វសាហាវជា«ស្តេចទីប្រាំបី»។ តើក្នុងន័យអ្វី? រូបសត្វសាហាវនោះមិនបានត្រូវរៀបរាប់ថាជាក្បាលទី៨នៃសត្វសាហាវដំបូងនោះទេ។ នេះគ្រាន់តែជារូបនៃសត្វសាហាវនោះប៉ុណ្ណោះ។ អំណាចរបស់រូបនេះមកពីប្រជាជាតិទាំងឡាយដែលជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ ជាពិសេសពីមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ (បប. ១៧:១០, ១១) ប៉ុន្តែ វាពិតជាទទួលអំណាចដើម្បីប្រព្រឹត្តដូចជាស្តេច ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចជាក់លាក់មួយដែលនឹងធ្វើឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗជាបន្តបន្ទាប់ដែលនឹងផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពពិភពលោកទាំងមូល។
  
  រូបនៃសត្វសាហាវលេបត្របាក់ស្ត្រីពេស្យា
  
  ១៥, ១៦. តើស្ត្រីពេស្យាដែលយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិតជាតំណាងអ្វី? តើអ្វីកំពុងកើតឡើងដល់សាសនានៅសព្វថ្ងៃនេះ?
  
  ^១៥ យ៉ូហានក៏បានរៀបរាប់ដែរអំពីស្ត្រីពេស្យាម្នាក់ដែលជិះលើសត្វសាហាវសម្បុរក្រហមឆ្អៅ។ សត្វនេះគឺដូចគ្នានឹងរូបសត្វសាហាវដែលមានក្បាល៧។ ស្ត្រីពេស្យានេះមានឈ្មោះថា«បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លា»។ (បប. ១៧:១-៦) ស្ត្រីពេស្យានេះជាតំណាងយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៃសាសនាមិនពិតទាំងអស់ ជាពិសេសពិភពគ្រិស្តសាសនា។ សាសនាមិនពិតបានឲ្យពរដល់រូបសត្វសាហាវ ហើយបានព្យាយាមមានឥទ្ធិពលទៅលើរូបនោះ។
  
  ^១៦ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងអំឡុងថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់ បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លាបានឃើញទឹក ពោលគឺរាស្ត្រដែលគាំទ្រនាង រីងអស់។ (បប. ១៦:១២; ១៧:១៥) ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលរូបនៃសត្វសាហាវបានលេចមកជាលើកដំបូង ពិភពគ្រិស្តសាសនាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់នៅបស្ចិមប្រទេស។ សព្វថ្ងៃនេះ បណ្ដាជនលែងគោរព និងលែងគាំទ្រវិហារនិងពួកបព្វជិតនៃវិហារទាំងនោះទៀតហើយ។ តាមការពិត មនុស្សជាច្រើនជឿថាសាសនាបណ្ដាលឲ្យមានជម្លោះ។ អ្នកខ្លះទៀតនិយាយជាសាធារណៈថាពិភពលោកគួរបំបាត់សាសនាទាំងអស់ចោល។
  
  ១៧. មិនយូរទៀតតើអ្វីនឹងកើតឡើងដល់សាសនាមិនពិត ហើយហេតុអ្វី?
  
  ^១៧ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ សាសនាមិនពិតនឹងមិនបាត់បង់អំណាចបន្ដិចម្ដងៗ ហើយក្រោយមករលាយសាបសូន្យទេ។ ស្ត្រីពេស្យានឹងនៅតែខ្លាំងក្លាដោយប៉ុនប៉ងធ្វើឲ្យស្តេចធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់នាង រហូតដល់ព្រះបណ្ដាលចិត្តពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងនោះឲ្យធ្វើតាមគំនិតរបស់លោក។ (សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ១៧:១៦, ១៧) មិនយូរទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងបណ្ដាលឲ្យរដ្ឋាភិបាលនៃរបៀបរបបសាថានប្រើអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីវាយប្រហារសាសនាមិនពិត។ ស្ត្រីពេស្យានោះនឹងមិនអាចគ្រប់គ្រងលើរដ្ឋាភិបាលទាំងនោះទៀតទេ ហើយនាងនឹងបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់នាង។ ព្រឹត្ដិការណ៍ដូចនេះប្រហែលជាមិនទំនងកើតឡើងទេនៅពីរបីទសវត្សរ៍មុន។ ឥឡូវនេះស្ថានភាពចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរហើយ។ ប៉ុន្តែ ស្ត្រីពេស្យាមិនបាត់បង់អំណាចរបស់នាងបន្ដិចម្ដងៗឡើយ។ នាងនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលមួយរំពេច។—បប. ១៨:៧, ៨, ១៥-១៩
  
  សត្វសាហាវបានត្រូវបំផ្លាញ
  
  ១៨. (ក) តើសត្វសាហាវនឹងធ្វើអ្វី? ជាលទ្ធផលតើនឹងមានអ្វីកើតឡើង? (ខ) យោងតាមដានីយ៉ែល ២:៤៤ តើរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងបំផ្លាញរាជាណាចក្រណាខ្លះ? (សូមមើលប្រអប់នៅទំព័រ១៧)
  
  ^១៨ បន្ទាប់ពីសាសនាមិនពិតត្រូវបំផ្លាញ សត្វសាហាវដែលជាប្រព័ន្ធនយោបាយរបស់សាថាននៅផែនដី នឹងត្រូវជំរុញឲ្យវាយប្រហារលើរាជាណាចក្រព្រះ។ ស្តេចនៅផែនដីនឹងមិនអាចវាយប្រហាររាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ទេ ដូច្នេះពួកគេនឹងព្យាយាមវាយប្រហារពួកអ្នកគាំទ្ររាជាណាចក្រនោះដែលរស់នៅផែនដី។ នេះនឹងនាំឲ្យមានសង្គ្រាមផ្ដាច់ព្រ័ត្រជាមួយព្រះ។ (បប. ១៦:១៣-១៦; ១៧:១២-១៤) ដានីយ៉ែលរៀបរាប់អំពីលក្ខណៈមួយនៃសង្គ្រាមផ្ដាច់ព្រ័ត្រនោះ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ២:៤៤) សត្វសាហាវដែលត្រូវរៀបរាប់នៅការបើកបង្ហាញ ១៣:១និងរូបរបស់វា និងសត្វសាហាវស្នែងពីរនឹងត្រូវបំផ្លាញ។
  
  ១៩. តើយើងអាចមានទំនុកចិត្តយ៉ាងណា ហើយឥឡូវនេះជាពេលដែលយើងត្រូវធ្វើអ្វី?
  
  ^១៩ យើងកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រានៃក្បាលទី៧របស់សត្វសាហាវ។ មុននឹងសត្វនេះត្រូវបំផ្លាញ គ្មានក្បាលណាទៀតរបស់សត្វសាហាវនឹងលេចមកទៀតទេ។ មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនឹងជាមហាអំណាចដែលខ្លាំងក្លាជាងគេពេលសាសនាមិនពិតត្រូវបំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យ។ ទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានបានសម្រេចយ៉ាងល្អិតល្អន់បំផុត។ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាសាសនាមិនពិតនឹងត្រូវបំផ្លាញ ហើយមិនយូរទៀតសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូននឹងមកដល់។ ព្រះបានប្រាប់យើងឲ្យដឹងច្បាស់ថាអ្វីនឹងកើតឡើង។ តើយើងនឹងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការព្រមានតាមរយៈទំនាយទាំងនេះឬទេ? (២ពេ. ១:១៩) ឥឡូវនេះជាពេលដែលយើងកាន់ជំហរខាងព្រះយេហូវ៉ាហើយគាំទ្ររាជាណាចក្រលោក។—បប. ១៤:៦, ៧
  
  [កំណត់សម្គាល់]
  
  a នៅក្នុងគម្ពីរ ចំនួន១០ច្រើនតែជាតំណាងភាពពេញលេញ ក្នុងករណីនេះគឺរាជាណាចក្រទាំងអស់ដែលកើតចេញពីចក្រភពរ៉ូម។
  
  b ចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកមានរួចហើយតាំងពីសតវត្សរ៍ទី១៨ម្ល៉េះ។ ប៉ុន្តែ យ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិតថានៅពេលដែល«ថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់»ចាប់ផ្ដើម ប្រទេសទាំងពីរនឹងទៅជាមហាអំណាចមួយ។ ទំនាយផ្សេងៗក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញសម្រេចនៅ«ថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់»។ (បប. ១:១០) គឺក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ដែលចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានចាប់ផ្ដើមសហការគ្នាជាមហាអំណាចមួយ។
  
  c ដានីយ៉ែលបានទាយអំពីសេចក្ដីហិនវិនាសដ៏ធំសម្បើម ដែលស្តេចនោះនឹងបណ្ដាលឲ្យមានក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមនោះដោយសរសេរថា៖ «វានឹងបំផ្លាញយ៉ាងអស្ចារ្យ[គួរឲ្យខ្លាច]»។ (ដាន. ៨:២៤) ជាឧទាហរណ៍ សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានបណ្ដាលឲ្យមានការហិនវិនាសដ៏គួរឲ្យខ្លាចដែលមិនធ្លាប់មានពីមុន នៅពេលដែលវាទម្លាក់គ្រាប់បែកបរមាណូពីរគ្រាប់ទៅលើប្រទេសមួយដែលជាសត្រូវរបស់មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។
  
  d សូមមើលសៀវភៅការបើកបង្ហាញ ការសម្រេចផ្ដាច់ព្រ័ត្រជិតមកដល់ហើយ!(Rev-elation—Its Grand Climax at Hand!) ទំព័រ២៤០, ២៤១, ២៥៣។
  
  [ប្រអប់នៅទំព័រ១៧]
  
  តើ«នគរ[ឬរាជាណាចក្រ]ទាំងនោះ»គឺរាជាណាចក្រណាខ្លះ?
  
  ទំនាយនៅដានីយ៉ែល ២:៤៤ ចែងថារាជាណាចក្រព្រះ‹នឹងបំបាក់បំបែក ហើយលេបបំបាត់នគរទាំងនោះ›។ ទំនាយនោះសំដៅទៅរាជាណាចក្រនានាដែលតំណាងដោយផ្នែកផ្សេងៗនៃរូបនោះប៉ុណ្ណោះ។
  
  ចុះយ៉ាងណាចំពោះរដ្ឋាភិបាលឯទៀតទាំងអស់របស់មនុស្ស? ទំនាយនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញដែលរៀបរាប់អំពីរឿងដូចគ្នាប្រាប់យើងថែមទៀត។ ទំនាយនោះប្រាប់ថា៖ «ស្តេចទាំងឡាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»នឹងត្រូវប្រមូលគ្នាមកប្រឆាំងព្រះយេហូវ៉ានៅ«ថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត»។ (បប. ១៦:១៤; ១៩:១៩-២១) ហេតុនេះ មិនត្រឹមតែរាជាណាចក្រដែលតំណាងដោយផ្នែកផ្សេងៗនៃរូបនោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលឯទៀតទាំងអស់របស់មនុស្សនឹងត្រូវបំផ្លាញនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។

ស្ដេចទាំង៨បានត្រូវបើកបង្ហាញ

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១៥ មិថុនា
- ស្តេចទាំង៨បានត្រូវបើកបង្ហាញ
  
  ពេលយកទំនាយនៅសៀវភៅដានីយ៉ែលមកប្រៀបជាមួយនឹងសៀវភៅការបើកបង្ហាញ សៀវភៅទាំងនោះមិនត្រឹមតែប្រាប់អំពីអត្តសញ្ញាណនៃស្តេចទាំង៨ឬការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏បង្ហាញដែរអំពីលំដាប់ពេលដែលស្តេចទាំងនោះនឹងលេចមក។ យើងអាចសន្និដ្ឋានអំពីទំនាយទាំងនេះកាលដែលយើងយល់ទំនាយទី១ដែលបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ។
  
  ក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ សាថានបានរៀបចំពូជរបស់វាឲ្យទៅជារដ្ឋាភិបាលឬរាជាណាចក្រជាច្រើន។ (លូក. ៤:៥, ៦) រដ្ឋាភិបាលខ្លះក្នុងចំណោមរដ្ឋាភិបាលទាំងនេះបានប្រឆាំងយ៉ាងចំៗនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះ ពោលគឺប្រឆាំងនឹងប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលឬក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ការបើកបង្ហាញដែលដានីយ៉ែលនិងយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិតរៀបរាប់តែរដ្ឋាភិបាល៨ដែលមានអំណាចខ្លាំងក្លា។
  
  [តារាង/រូបភាពនៅទំព័រ១២]
  
  (ដើម្បីមើលឃើញទាំងអស់ សូមមើលទស្សនាវដ្ដី)
  
  ទំនាយនៅសៀវភៅដានីយ៉ែល ទំនាយនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ
  
  ១. អេស៊ីប
  
  ២. អាសស៊ើរ
  
  ៣. បាប៊ីឡូន
  
  ៤. មេឌីនិងពើស៊ី
  
  ៥. ក្រិច
  
  ៦. រ៉ូម
  
  ៧. ចក្រភពអង់គ្លេស និងសហរដ្ឋអាម៉េរិកa
  
  ៨. អង្គការសម្ព័ន្ធប្រជាជាតិ និងអង្គការសហប្រជាជាតិb
  
  រាស្ត្ររបស់ព្រះ
  
  ឆ្នាំ២០០០ មុនគ.ស.
  
  អាប្រាហាំ
  
  ឆ្នាំ១៥០០
  
  ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល
  
  ឆ្នាំ១០០០
  
  ដានីយ៉ែល ឆ្នាំ៥០០
  
  មុនគ.ស./គ.ស.
  
  យ៉ូហាន
  
  អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ ឆ្នាំ៥០០
  
  ឆ្នាំ១០០០
  
  ឆ្នាំ១៥០០
  
  ឆ្នាំ២០០០ គ.ស.
  
  [កំណត់សម្គាល់]
  
  a រដ្ឋាភិបាលនិងអង្គការទាំងនេះមាននៅអំឡុងគ្រាជាន់ក្រោយបង្អស់។ សូមមើលទំព័រ១៩។
  
  b រដ្ឋាភិបាលនិងអង្គការទាំងនេះមាននៅអំឡុងគ្រាជាន់ក្រោយបង្អស់។ សូមមើលទំព័រ១៩។
  
  [រូបភាព]
  
  រូបសំណាកធំសម្បើម (ដាន. ២:៣១-៤៥)
  
  សត្វសាហាវបួន ឡើងចេញពីសមុទ្រ (ដាន. ៧:៣-៨,១៧,២៥)
  
  ចៀមឈ្មោល និងពពែ (ដាន., ជំពូក ៨)
  
  សត្វសាហាវដែលមានក្បាល៧ (បប. ១៣:១-១០, ១៦-១៨)
  
  សត្វសាហាវដែលមានស្នែងពីរជំរុញឲ្យធ្វើរូបសត្វសាហាវ (បប. ១៣:១១-១៥)
  
  [អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
  
  Photo credits: Egypt and Rome: Photograph taken by courtesy of the British Museum; Medo-Persia: Musée du Louvre, Paris

សំណួរពីអ្នកអាន

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០១២ | ១៥ មិថុនា
- សំណួរពីអ្នកអាន
  
  តើពេលណាដែលមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកបានក្លាយទៅជាមហាអំណាចទី៧តាមទំនាយក្នុងគម្ពីរ?
  
  ▪ រូបធំសម្បើមធ្វើពីលោហធាតុដែលស្តេចនេប៊ូក្នេសាបានឃើញមិនមែនជាតំណាងមហាអំណាចទាំងអស់ទេ។ (ដាន. ២:៣១-៤៥) រូបនោះតំណាងតែមហាអំណាចប្រាំប៉ុណ្ណោះដែលបានគ្រប់គ្រងតាំងពីសម័យរបស់ដានីយ៉ែលរហូតដល់ឥឡូវ ហើយដែលបានប្រឆាំងរាស្ត្ររបស់ព្រះ។
  
  ការរៀបរាប់របស់ដានីយ៉ែលអំពីរូបធ្វើពីលោហធាតុធ្វើឲ្យយើងដឹងថាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក នឹងចេញមកពីចក្រភពរ៉ូម មិនមែនច្បាំងឈ្នះចក្រភពរ៉ូមទេ។ ក្នុងរូបនោះដានីយ៉ែលបានឃើញថា ធាតុដែកក្នុងជើងមានចាប់តាំងពីជើងរហូតដល់ប្រអប់ជើងនិងម្រាមជើង។ (ដែកដែលនៅក្នុងប្រអប់ជើងនិងម្រាមជើងបានលាយជាមួយដីឥដ្ឋ)a ការរៀបរាប់នេះបញ្ជាក់ថាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនឹងចេញពីចក្រភពរ៉ូមដែលជាជើងធ្វើពីដែក។ ប្រវត្ដិសាស្ត្របញ្ជាក់ថាការរៀបរាប់នេះគឺត្រឹមត្រូវ។ ប្រទេសអង់គ្លេសដែលពីមុនជាផ្នែកតូចមួយនៃចក្រភពរ៉ូម តែបានចាប់ផ្ដើមក្លាយទៅជារាជាណាចក្រដ៏ខ្លាំងក្លាមួយនៅចុងសតវត្សរ៍ទី១៨។ ក្រោយមក សហរដ្ឋអាម៉េរិកបានក្លាយទៅជាប្រជាជាតិមួយដ៏ខ្លាំងក្លា។ ប៉ុន្តែ មហាអំណាចទី៧នៃទំនាយក្នុងគម្ពីរមិនទាន់កើតឡើងនៅឡើយ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកមិនទាន់សហការគ្នាយ៉ាងស្អិតល្មួតនៅឡើយទេ។ នេះបានកើតឡើងនៅអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១។
  
  កាលនោះ«កូននៃរាជាណាចក្រ»កំពុងផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងសកម្មជាពិសេសនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក ហើយទីស្នាក់ការពិភពលោករបស់ពួកគេមានទីតាំងនៅក្រុងប៊្រុគ្លីន រដ្ឋញូវយ៉ក។ (ម៉ាថ. ១៣:៣៦-៤៣) សមាជិកនៃក្រុមអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងសកម្មនៅប្រទេសដែលគ្រប់គ្រងដោយចក្រភពអង់គ្លេស។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ចក្រភពអង់គ្លេសនិងសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានក្លាយជាដៃគូពិសេស។ ពួកគេបានរួមដៃគ្នាច្បាំងនឹងប្រទេសដែលជាសត្រូវរបស់ពួកគេ។ ដោយសារសង្គ្រាមបានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សមានគំនិតជាតិនិយមកាន់តែខ្លាំងឡើង នោះពួកគេក៏បានស្អប់និងប្រឆាំងពួកអ្នកដែលជាផ្នែកនៃពូជ«ស្ត្រី»របស់ព្រះ ដោយហាមមិនឲ្យចែកចាយសៀវភៅដែលពួកគេបានបោះពុម្ព ហើយចាប់ពួកអ្នកដឹកនាំកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដាក់គុក។—បប. ១២:១៧
  
  អាស្រ័យហេតុនេះ យោងទៅតាមទំនាយគម្ពីរ មហាអំណាចទី៧មិនបានលេចមកនៅចុងសតវត្សរ៍ទី១៨ទេ ពេលប្រទេសអង់គ្លេសទើបនឹងចាប់ផ្ដើមក្លាយទៅជារាជាណាចក្រដ៏ខ្លាំងក្លាមួយ។ ផ្ទុយទៅវិញ មហាអំណាចទី៧បានលេចមកនៅពេលដែលថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់ចាប់ផ្ដើម។b
  
  [កំណត់សម្គាល់]
  
  a ដីឥដ្ឋដែលលាយជាមួយដែកជាតំណាងបណ្ដាជននៅក្នុងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ បន្ដិចម្ដងៗបណ្ដាជនដែលតំណាងដោយដីឥដ្ឋនេះបានធ្វើឲ្យមហាអំណាចនោះគ្មានភាពរឹងមាំដូចវាចង់បានទេ។
  
  b ការពន្យល់នេះកែព័ត៌មាននៅសៀវភៅទំនាយរបស់ដានីយ៉ែល (Daniel’s Prophecy) ទំព័រ៥៧, វគ្គ២៤ ហើយដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងតារាងរូបភាពនៅទំព័រ៥៦និង១៣៩ក្នុងសៀវភៅនោះ។
  
  [រូបភាពនៅទំព័រ១៩]
  
  បងប្រុស៨នាក់ពីទីស្នាក់ការពិភពលោកនៃសមាគមប៉មយាមបានត្រូវបញ្ជូនទៅគុកនៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩១៨