សំណួរពីអ្នកអាន
តើជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅក្នុងសួនឧទ្យានជាជីវិតដ៏អផ្សុកឬ?
▪ គម្ពីរផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមថា យើងអាចរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាននៅលើផែនដី។ (ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៩; លូកា ២៣:៤៣) តើការរស់ជារៀងរហូតក្នុងស្ថានភាពមួយដែលល្អឥតខ្ចោះអាចជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យអផ្សុកឬទេ?
នេះពិតជាសំណួរដែលគួរឲ្យចង់ដឹងមែន។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ការអផ្សុកអស់រយៈពេលយូរអាចបណ្ដាលឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទៅជាអន្ទះអន្ទែង ធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយចង់ធ្វើអ្វីដែលប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់។ អ្នកដែលគិតថាជីវិតគ្មានគោលបំណង ឬអ្នកដែលនឿយណាយនឹងកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃប្រហែលជាអផ្សុក។ តើជីវិតក្នុងសួនឧទ្យាននឹងគ្មានគោលបំណងឬ? តើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃនឹងធ្វើឲ្យអផ្សុកឬទេ?
មុនដំបូង សូមឲ្យយើងពិចារណាថា ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកនិពន្ធគម្ពីរ។ គឺលោកទេដែលជាអ្នកផ្ដល់នូវជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដល់យើង។ (យ៉ូហាន ៣:១៦; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) គុណសម្បត្ដិដ៏សំខាន់ជាងគេរបស់ព្រះគឺសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨) ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយលោកបានផ្ដល់ឲ្យយើងគ្រប់ទាំងរបស់ល្អដែលធ្វើឲ្យយើងសប្បាយរីករាយនៅឥឡូវនេះ។—យ៉ាកុប ១:១៧
ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតយើងដឹងថា ដើម្បីឲ្យយើងសប្បាយរីករាយ យើងត្រូវការកិច្ចការដែលមានគោលដៅច្បាស់លាស់។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៩:១៤-១៦; សាស្ដា ៣:១២) នៅសួនឧទ្យាន អ្នកធ្វើការនឹងគ្មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនដូចជាមនុស្សយន្តនោះទេ។ កិច្ចការដែលពួកគេធ្វើនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពួកគេផ្ទាល់ និងអ្នកដែលពួកគេស្រឡាញ់។ (អេសាយ ៦៥:២២-២៤) បើលោកអ្នកអាចមានការងារពេញពេលដែលលោកអ្នកចូលចិត្តធ្វើ ជាកិច្ចការដែលតម្រូវឲ្យលោកអ្នកខំព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង តើលោកអ្នកគិតថាជីវិតគួរឲ្យអផ្សុកឬទេ?
សូមពិចារណាផងដែរថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សណាក៏ដោយរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាននោះទេ។ លោកផ្ដល់អំណោយជាជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ចំពោះតែអ្នកដែលធ្វើតាមគំរូលោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់លោកប៉ុណ្ណោះ។ (យ៉ូហាន ១៧:៣) ពេលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកពេញចិត្តធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់បិតាលោក។ តាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងគំរូ លោកបានបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា សុភមង្គលដែលស្ថិតស្ថេរយូរអង្វែង មកពីការឲ្យមិនមែនមកពីការទទួលទេ។ (សកម្មភាព ២០:៣៥) នៅក្នុងសួនឧទ្យានដែលនឹងត្រូវរៀបចំឡើងវិញ មនុស្សទាំងអស់នឹងរស់នៅស្របតាមបញ្ញត្ដិពីរដែលសំខាន់បំផុត គឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៦-៤០) សូមស្រមៃគិតថា នៅជុំវិញលោកអ្នក មានសុទ្ធតែមនុស្សដែលមិនគិតប្រយោជន៍ខ្លួន ដែលស្រឡាញ់លោកអ្នក ហើយដែលស្រឡាញ់ការងាររបស់ពួកគេ! តើលោកអ្នកគិតថា លោកអ្នកនឹងធុញទ្រាន់ក្នុងការសេពគប់ជាមួយមនុស្សបែបនោះឬទេ?
តើជីវិតនៅក្នុងសួនឧទ្យាននឹងរួមបញ្ចូលអ្វីទៀត? ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងនឹងអាចរៀនអ្វីថ្មីអំពីព្រះជាអ្នកបង្កើតយើង។ ស្តីអំពីអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញអ្វីៗជាច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ (រ៉ូម ១:២០) ប៉ុន្តែ មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ យើងពិតជាមានចំណេះដឹងស្តួចស្តើងណាស់អំពីការបង្កើតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ រាប់ពាន់ឆ្នាំកន្លងទៅហើយ លោកយ៉ូបដែលជាបុរសដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់បានពិចារណាឡើងវិញនូវអ្វីដែលគាត់បានដឹងអំពីអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើត ហើយការសន្និដ្ឋានរបស់គាត់នៅតែជាការពិត។ លោកយ៉ូបបាននិយាយថា៖ «ការទាំងនេះគ្រាន់តែជាកិច្ចខាងក្រៅរបស់[ព្រះ]ទេ ហើយយើងឮនិយាយពីទ្រង់ ជាសំឡេងខ្សាវៗយ៉ាងណាទៅ ឯសំឡេងលាន់ឮពីឥទ្ធិឫទ្ធិរបស់ទ្រង់ នោះតើអ្នកណានឹងយល់បាន?»។—យ៉ូប ២៦:១៤
ទោះជាយើងរស់ជារៀងរហូតក៏ដោយ យើងនឹងមិនអាចដឹងអ្វីទាំងអស់អំពីព្រះយេហូវ៉ា និងអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើតឡើយ។ គម្ពីរចែងថា ព្រះបានធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តចង់រស់ជារៀងរហូត។ ប៉ុន្តែគម្ពីរក៏បានប្រាប់ដែរថា យើងនឹង«រកយល់មិនបានពីកិច្ចការដែលព្រះបានធ្វើ តាំងពីដើមដរាបដល់ចុង»។ (សាស្ដា ៣:១០, ១១) តើលោកអ្នកគិតថា លោកអ្នកនឹងធុញទ្រាន់ក្នុងការរៀនអ្វីថ្មីៗអំពីព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតលោកអ្នកឬទេ?
សូម្បីតែនៅសព្វថ្ងៃនេះក៏ដោយ ពួកអ្នកដែលរវល់ធ្វើកិច្ចការដែលផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកឯទៀត និងនាំឲ្យព្រះទទួលការលើកតម្កើង ពួកគេកម្រឃើញថាពួកគេមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់។ យើងអាចប្រាកដថា បើយើងនៅតែជាប់រវល់ធ្វើកិច្ចការស្រដៀងគ្នានេះ យើងនឹងមិនដែលធុញទ្រាន់ឡើយ សូម្បីតែយើងរស់ជារៀងរហូតក៏ដោយ។
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យប្រើរូបភាពនៅទំព័រ៣០]
Earth: Image Science and Analysis Laboratory, NASA-Johnson Space Center; Galaxy: The Hubble Heritage Team (AURA/STScI/NASA)