ចូរទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច!
«ជនទាំងឡាយអើយ ចូរទុកចិត្តនឹងទ្រង់ជានិច្ច»។—ទំនុកតម្កើង ៦២:៨
១-៣. ហេតុអ្វីប៉ូលជឿជាក់ថាគាត់អាចទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
បើអ្នកជាគ្រិស្តសាសនិកនាក្រុងរ៉ូមនៅសតវត្សរ៍ទី១ នោះអ្នកកំពុងរស់នៅគ្រាមួយដែលអ្នកអាចជួបគ្រោះថ្នាក់។ គ្រិស្តសាសនិកបានត្រូវជនជាតិរ៉ូមបៀតបៀនយ៉ាងឃោរឃៅ។ ជនជាតិរ៉ូមបានទម្លាក់កំហុសទៅលើគ្រិស្តសាសនិកថាជាអ្នកធ្វើឲ្យមានភ្លើងឆេះយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅនៅក្រុងរ៉ូម ហើយបានចោទប្រកាន់ពួកគាត់ថាមិនរាប់រកមនុស្សឯទៀតទេ។ បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកជាច្រើននាក់របស់អ្នកបានត្រូវគេចាប់ខ្លួន។ ពួកគាត់ខ្លះបានត្រូវសត្វហែកស៊ី។ បងប្អូនផ្សេងទៀតបានត្រូវគេព្យួរលើបង្គោលឈើ ហើយបន្ទាប់មកគេដុតពួកគាត់ទាំងរស់ដើម្បីធ្វើជាពន្លឺនៅពេលរាត្រី។ រាល់ថ្ងៃអ្នកដឹងថាអ្វីមួយក្នុងចំណោមអ្វីទាំងនេះអាចកើតឡើងចំពោះអ្នក។
២ ក្នុងអំឡុងពេលដ៏ពិបាកនោះ សាវ័កប៉ូលបានត្រូវគេចាប់ដាក់គុក។ គាត់ប្រហែលជាឆ្ងល់ថា បងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកនឹងជួយគាត់ ឬមិនជួយ ដោយសារគាត់បានចាំថាលើកមុនពេលគាត់ជួបបញ្ហាគ្មានអ្នកណាជួយគាត់ទេ។ ប៉ុន្តែ ប៉ូលបានទទួលជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈលោកម្ចាស់យេស៊ូ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «លោកម្ចាស់បានឈរក្បែរខ្ញុំ ហើយពង្រឹងកម្លាំងខ្ញុំ»។ លោកយេស៊ូបានផ្ដល់កម្លាំងដែលគាត់ត្រូវការ។ ប៉ូលថែមទាំងបានសរសេរថា គាត់«បានត្រូវសង្គ្រោះឲ្យរួចពីមាត់តោ»ទៀតផងa (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)។—ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៦, ១៧
៣ ប៉ូលបានចាំអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយគាត់កាលពីមុន។ ដូច្នេះ គាត់បានជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់កម្លាំងដែលគាត់ត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងស្ថានភាពដែលគាត់កំពុងជួបប្រទះនៅឥឡូវនេះ និងដើម្បីស៊ូទ្រាំការពិបាកណាក៏ដោយដែលអាចកើតមាននៅអនាគត។ គាត់ប្រាកដដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់សរសេរថា៖ «លោកម្ចាស់នឹងសង្គ្រោះខ្ញុំឲ្យរួចពីការអាក្រក់គ្រប់យ៉ាង»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៨) ប៉ូលបានដឹងថាទោះជាក្នុងស្ថានភាពដែលបងប្អូនមិនអាចជួយគាត់ក៏ដោយ គាត់អាចទុកចិត្តជានិច្ចថាព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូនឹងជួយគាត់។ គាត់មិនសង្ស័យទាល់តែសោះ។
ឱកាសដែលយើងត្រូវទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា
៤, ៥. (ក) តើអ្នកណាអាចជួយអ្នកជានិច្ចពេលដែលអ្នកត្រូវការជំនួយ? (ខ) តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែរឹងមាំ?
៤ តើអ្នកធ្លាប់មានបញ្ហាពិបាក ហើយមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្នកណាជួយអ្នកឬទេ? ប្រហែលជាអ្នកបានបាត់បង់ការងារ ឬមានការបង្ខិតបង្ខំនៅសាលា។ ប្រហែលជាអ្នកមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ ឬមានទុក្ខលំបាកផ្សេងទៀត។ អ្នកប្រហែលជាបានសុំជំនួយពីអ្នកឯទៀត ប៉ុន្តែអ្នកខកចិត្តដោយសារពួកគេមិនបានជួយអ្នកដូចដែលអ្នកត្រូវការ។ មានបញ្ហាខ្លះមនុស្សជាតិមិនអាចដោះស្រាយបានទេ។ នៅពេលនោះ តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណា? គម្ពីរប្រាប់យើងឲ្យ«ពឹង[ទុកចិត្ត]ដល់ព្រះយេហូវ៉ា»។ (សុភាសិត ៣:៥, ៦) ប៉ុន្តែ តើអ្នកអាចប្រាកដថាលោកនឹងជួយអ្នកឬទេ? ពិតជាអាចមែន! យើងអាចរៀនអំពីគំរូជាច្រើនក្នុងគម្ពីរដែលឲ្យយើងជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាពិតជាជួយរាស្ត្ររបស់លោកមែន។
ទុក្ខលំបាកផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវឱកាសដែលអ្នកអាចទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង
៥ សូមកុំខឹងពេលអ្នកឯទៀតមិនផ្ដល់ជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដូចប៉ូលដែរ សូមចាត់ទុកថាទុក្ខលំបាកនោះគឺជាឱកាសដែលអ្នកត្រូវទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង។ ទុក្ខលំបាកនោះក៏ជាឱកាសដែលអ្នកអាចឃើញអំពីរបៀបដែលលោកថែរក្សាអ្នកដែរ។ នេះនឹងពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់អ្នកលើព្រះយេហូវ៉ា ហើយជួយធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងលោកកាន់តែរឹងមាំ។
យើងត្រូវតែទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា
៦. ពេលយើងមានបញ្ហាពិបាក ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាមិនងាយស្រួលទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា?
៦ អ្នកប្រហែលជាមានបញ្ហាពិបាកដែលធ្វើឲ្យអ្នកខ្វល់ចិត្ត។ អ្នកបានខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានោះ ហើយអ្នកបានអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ ឥឡូវនេះ តើអ្នកអាចមានចិត្តស្ងប់ដោយសារអ្នកទុកចិត្តថាលោកនឹងជួយអ្នកឬទេ? អ្នកអាចមានចិត្តស្ងប់មែន! (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៦២:៨; ពេត្រុសទី១ ៥:៧) បើអ្នកចង់មានចំណងមិត្តភាពដ៏ល្អជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ជាការសំខាន់ដែលអ្នកត្រូវរៀនឲ្យចេះទុកចិត្តលោក។ ប៉ុន្តែ ការធ្វើដូច្នេះគឺមិនតែងតែងាយស្រួលឡើយ។ ហេតុអ្វី? មូលហេតុមួយគឺព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាមិនតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកភ្លាមៗទេ។—ទំនុកតម្កើង ១៣:១, ២; ៧៤:១០; ៨៩:៤៦; ៩០:១៣; ហាបាគុក ១:២
ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់យើង ហើយលោកដឹងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ
៧. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាមិនតែងតែតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងភ្លាមៗ?
៧ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាមិនតែងតែតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងភ្លាមៗ? គម្ពីរចែងថាព្រះយេហូវ៉ាគឺជាបិតារបស់យើង ហើយយើងគឺជាកូនរបស់លោក។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១៣) ជាឧទាហរណ៍ ឪពុកមិនឲ្យកូននូវអ្វីទាំងអស់ដែលកូនសុំ ឬឲ្យអ្វីនោះដល់កូនភ្លាមៗទេ។ ឪពុកដឹងថាកូនប្រហែលជាឃើញអ្វីមួយភ្លាមចង់បានភ្លាម ហើយក្រោយមកលែងចង់បានវិញ។ ឪពុកក៏ដឹងដែរនូវអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់កូន ហើយគាត់ដឹងថានោះអាចមានឥទ្ធិពលលើអ្នកឯទៀតឬយ៉ាងណា។ គាត់ដឹងអំពីអ្វីដែលកូនត្រូវការ ហើយពេលណាដែលកូនគួរមានអ្វីនោះ។ បើឪពុកចេះតែឲ្យកូនភ្លាមៗនូវអ្វីៗដែលកូនសុំ ឪពុកនោះនឹងក្លាយទៅជាអ្នកបម្រើរបស់កូន។ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់យើង។ ក្នុងនាមជាអ្នកបង្កើតដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា លោកដឹងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ ហើយលោកសម្រេចចិត្តថាពេលណាជាពេលល្អបំផុតដែលលោកគួរឲ្យនូវអ្វីដែលយើងសុំ។ ជាការល្អដែលយើងគួរចាំមើលថាព្រះយេហូវ៉ាតបឆ្លើយយ៉ាងណានឹងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង។—សូមពិនិត្យបន្ថែម អេសាយ ២៩:១៦; ៤៥:៩
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាអ្វីស្តីអំពីសមត្ថភាពស៊ូទ្រាំរបស់យើង?
៨ សូមចាំដែរថាព្រះយេហូវ៉ាដឹងអំពីសមត្ថភាពស៊ូទ្រាំរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១៤) ហេតុនេះ លោកផ្ដល់កម្លាំងដែលយើងត្រូវការ។ ពិតមែនតែពេលខ្លះយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនអាចស៊ូទ្រាំបានទៀតទេ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាបើយើងរងទុក្ខលំបាកហួសពីសមត្ថភាពស៊ូទ្រាំរបស់យើង នោះលោកនឹង«រៀបចំផ្លូវចេញ»។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ១០:១៣) យើងពិតជាទទួលការសម្រាលទុក្ខមែន ពេលយើងដឹងថាយើងអាចមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់សមត្ថភាពស៊ូទ្រាំរបស់យើង។
៩. បើយើងអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ប៉ុន្តែលោកមិនបានតបឆ្លើយភ្លាមៗទេ តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
៩ បើយើងអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ប៉ុន្តែលោកមិនបានតបឆ្លើយភ្លាមៗទេ សូមមានចិត្តអត់ធ្មត់។ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាពិតជាចង់ជួយយើងខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែដោយចិត្តអត់ធ្មត់ លោករង់ចាំពេលដ៏ល្អបំផុតដើម្បីផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ។ គម្ពីរប្រាប់យើងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់រង់ចាំឱកាស[ដោយចិត្តអត់ធ្មត់]នឹងផ្ដល់ព្រះគុណដល់ឯងរាល់គ្នា» ហើយ«ដើម្បីឲ្យទ្រង់មានសេចក្ដីអាណិតមេត្ដាដល់ឯងពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះដ៏ប្រកបដោយយុត្ដិធម៌។ មានពរហើយ អស់អ្នកណាដែលរង់ចាំទ្រង់»។—អេសាយ ៣០:១៨
«មាត់តោ»
១០-១២. (ក) តើអ្វីប្រហែលជាធ្វើឲ្យយើងពិបាកមើលថែរក្សាសមាជិកគ្រួសារដែលឈឺ? (ខ) កាលដែលអ្នកទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាក្នុងគ្រាលំបាក តើនេះនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងលោក? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
១០ ស្ថានភាពរបស់អ្នកប្រហែលជាពិបាកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចប៉ូល ហើយត្រូវការគេជួយសង្គ្រោះអ្នកឲ្យរួចពី«មាត់តោ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៧) ក្នុងអំឡុងគ្រាដ៏ពិបាកទាំងនេះ ជាការសំខាន់បំផុតដែលអ្នកត្រូវទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រហែលជាត្រូវថែរក្សាសមាជិកក្រុមគ្រួសារម្នាក់ដែលឈឺ។ អ្នកបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាសុំលោកជួយអ្នកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវ ហើយសុំលោកពង្រឹងកម្លាំងរបស់អ្នក។b (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) ឥឡូវអ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាអ្នកមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្ត ពេលអ្នកនឹកចាំថាព្រះយេហូវ៉ាឃើញ ហើយយល់អំពីអ្នក ព្រមទាំងស្ថានភាពរបស់អ្នក។ លោកនឹងជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំ ហើយជួយអ្នកឲ្យនៅស្មោះត្រង់ចំពោះលោក។—ទំនុកតម្កើង ៣២:៨
ចូរទុកចិត្តថាបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌នឹងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យអ្នកដើម្បីស្ដាប់បង្គាប់លោកដោយស្មោះត្រង់
១១ ប៉ុន្តែ ក្នុងស្ថានភាពខ្លះមើលទៅហាក់ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាមិនបានជួយអ្នកទេ។ ជាឧទាហរណ៍ វេជ្ជបណ្ឌិតផ្សេងៗឲ្យយោបល់ខុសៗគ្នាស្តីអំពីអ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ ឬក៏អ្នកសង្ឃឹមថាសាច់ញាតិរបស់អ្នកនឹងសម្រាលទុក្ខអ្នក ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេហាក់ដូចជាធ្វើឲ្យស្ថានភាពរបស់អ្នកកាន់តែពិបាកជាងមុន។ សូមពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ចដើម្បីឲ្យលោកផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នក។ ចូរបន្តចូលទៅជិតលោក។ (សូមអាន សាំយូអែលទី១ ៣០:៣, ៦) ក្រោយមក ពេលអ្នកទទួលស្គាល់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយអ្នក នោះចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងលោកនឹងកាន់តែរឹងមាំ។
១២ បងស្រីលីនដាក៏មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។c (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) គាត់ត្រូវមើលថែរក្សាឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ដែលមានជំងឺអស់មួយរយៈពេលយូរមុនពួកគាត់ស្លាប់។ គាត់និយាយថា៖ «នៅពេលនោះ ខ្ញុំ ប្ដីខ្ញុំ និងប្អូនប្រុសខ្ញុំ យើងច្រើនតែពិបាកដឹងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ។ ជួនកាល យើងមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្នកណាជួយយើងសោះ។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងគិតអំពីអ្វីដែលនៅអតីតកាល យើងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញថាលោកនៅជាមួយនឹងយើង។ លោកបានពង្រឹងកម្លាំងយើង ហើយបានផ្ដល់នូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ ទោះជាពេលដែលយើងហាក់ដូចជាគ្មានជម្រើសក៏ដោយ»។
១៣. តើតាមរបៀបណាការទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាបានជួយបងរ៉នដាឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងរឿងខ្លោចផ្សាមួយហើយមួយទៀត?
១៣ ពេលយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង នេះក៏នឹងជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំរឿងខ្លោចផ្សាផ្សេងៗដែរ។ នេះជាអ្វីដែលបងស្រីរ៉នដាបានឆ្លងកាត់។ ប្ដីរបស់គាត់ដែលមិនមែនជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានលែងលះគាត់។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ប្អូនប្រុសរបស់គាត់បានត្រូវពិនិត្យឃើញថាមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរម្យ៉ាង។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក ប្រពន្ធរបស់ប្អូនប្រុសគាត់បានស្លាប់។ ពេលបងរ៉នដាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលឡើងវិញពីរឿងដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាទាំងនេះ គាត់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ មិនយូរក្រោយមកម្ដាយរបស់គាត់បានស្លាប់។ តើបងរ៉នដាអាចស៊ូទ្រាំនឹងរឿងខ្លោចផ្សាទាំងនេះបានយ៉ាងដូចម្ដេច? គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ារាល់ថ្ងៃ សូម្បីតែក្នុងការសម្រេចចិត្តតូចតាចក្ដី។ នេះបានធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទៅជាបុគ្គលពិតចំពោះខ្ញុំ ហើយក៏បានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យពឹងផ្អែកលើលោកជាជាងខ្លួនឯង ឬអ្នកឯទៀត។ ម្យ៉ាងទៀត លោកពិតជាបានជួយខ្ញុំមែន ពោលគឺលោកបានបំពេញរាល់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្ញុំ។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា»។
១៤. បើសមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នកបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព តើព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ សូមគិតអំពីស្ថានភាពដ៏ពិបាកមួយទៀត។ ប្រហែលជាមានសមាជិកគ្រួសារម្នាក់របស់អ្នកបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព។ អ្នកដឹងអ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីរបៀបដែលត្រូវប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលដែលបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព។ (កូរិនថូសទី១ ៥:១១; យ៉ូហានទី២ ១០) ប៉ុន្តែ ដោយសារអ្នកស្រឡាញ់បុគ្គលនោះ អ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាពិបាកធ្វើតាមបង្គាប់ក្នុងគម្ពីរ ឬថែមទាំងមានអារម្មណ៍ថាអ្នកមិនអាចធ្វើតាមបង្គាប់នោះទៀតផង។ តើអ្នកនឹងទុកចិត្តថាបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌នឹងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យអ្នកដើម្បីស្ដាប់បង្គាប់លោកដោយស្មោះត្រង់ឬទេ? តើអ្នកនឹងចាត់ទុកស្ថានភាពនេះថាជាឱកាសដែលអ្នកអាចចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?
១៥. ហេតុអ្វីអាដាមមិនបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៥ តើយើងអាចប្រដូចស្ថានភាពនេះទៅនឹងស្ថានភាពរបស់អាដាមដែលជាបុរសទី១យ៉ាងដូចម្ដេច? តើគាត់ជឿថាគាត់អាចឈប់ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយរស់តទៅទៀតឬ? មិនមែនទេ ពីព្រោះគម្ពីរចែងថា អាដាម«មិនបានត្រូវបោកបញ្ឆោត»ឡើយ។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:១៤) ដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាគាត់មិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា? ដោយសារអាដាមស្រឡាញ់ប្រពន្ធរបស់គាត់ជាងព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានបរិភោគផ្លែឈើដែលនាងបានឲ្យគាត់។ គាត់បានស្ដាប់ប្រពន្ធរបស់គាត់ជាជាងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។—លោកុប្បត្តិ ៣:៦, ១៧
១៦. តើយើងគួរស្រឡាញ់អ្នកណាខ្លាំងជាងគេ ហើយហេតុអ្វី?
១៦ តើនេះមានន័យថាយើងមិនគួរស្រឡាញ់សាច់ញាតិរបស់យើងយ៉ាងខ្លាំងឬ? មិនមែនទេ។ ប៉ុន្តែ យើងគួរស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងជាងគេ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ២២:៣៧, ៣៨) ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងជាងគេ យើងអាចជួយសាច់ញាតិរបស់យើងតាមរបៀបដែលល្អបំផុត ទោះជាពួកគេកំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ឬមិនបម្រើក៏ដោយ។ ដូច្នេះ ចូរបន្តស្រឡាញ់និងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំង។ បើអ្នកបារម្ភអំពីសមាជិកដែលបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្តភាព ចូរអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយជម្រាបលោកអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកក្នុងគ្រប់រឿងទាំងអស់។d (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) (រ៉ូម ១២:១២; ភីលីព ៤:៦, ៧) ទោះជាអ្នកកំពុងរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងក៏ដោយ ចូរចាត់ទុកស្ថានភាពនេះថាជាឱកាសមួយដែលអ្នកអាចធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែរឹងមាំថែមទៀត។ ក្រោយមក អ្នកនឹងអាចទុកចិត្តលោក ហើយដឹងថាការស្ដាប់បង្គាប់លោកនឹងនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អបំផុត។
កាលដែលយើងរង់ចាំ
១៧. បើយើងបន្តជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ តើយើងអាចទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើអ្វី?
១៧ ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាបានសង្គ្រោះប៉ូលពី«មាត់តោ»? ប៉ូលនិយាយថា៖ «ដើម្បីឲ្យខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងសព្វគ្រប់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៧) ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានឲ្យយើងនូវកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ«ដំណឹងល្អ»ដែរ ហើយលោកហៅយើងថាជា«អ្នករួមការងារ»ជាមួយនឹងលោក។ (ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:៤; កូរិនថូសទី១ ៣:៩) បើយើងបន្តជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ យើងអាចទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីទាំងអស់ដែលយើងត្រូវការ។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣) ម្យ៉ាងទៀត បើយើងធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងងាយស្រួលជាងក្នុងការរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ាធ្វើតាមសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង។
១៨. តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចមានទំនុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំង ហើយធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងលោកកាន់តែរឹងមាំ?
១៨ ដូច្នេះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ចូរធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកនិងព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែរឹងមាំ។ ពេលអ្នកជួបប្រទះស្ថានភាពណាដែលនាំឲ្យអ្នកខ្វល់ចិត្ត ចូរប្រើស្ថានភាពនោះដើម្បីចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ ចូរអាន សិក្សា និងរំពឹងគិតអំពីគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ចូរអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច ហើយបន្តជាប់រវល់ក្នុងការបម្រើលោក។ បើអ្នកធ្វើអ្វីទាំងអស់នេះ អ្នកអាចទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកទាំងអស់ដែលអ្នកមាននៅឥឡូវនេះ និងទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយដែលប្រហែលជាកើតឡើងនៅអនាគត។
a ប៉ូលប្រហែលជាបានត្រូវជួយសង្គ្រោះពីតោមែនទែន ឬពីស្ថានភាពផ្សេងទៀតដែលនាំឲ្យគាត់ជួបគ្រោះថ្នាក់។
b មានអត្ថបទផ្សេងៗដែលអាចជួយគ្រិស្តសាសនិកដែលមានជំងឺឲ្យស៊ូទ្រាំ ហើយក៏ជួយបុគ្គលដែលមើលថែរក្សាពួកគេដែរ។ សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៧ ទំព័រ១៩-២៤ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែមេសា–មិថុនា ឆ្នាំ២០១៣ ទំព័រ១០-១២ និងសៀវភៅគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារ ជំពូកទីដប់។
c ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
d មានអត្ថបទផ្សេងៗដែលអាចជួយយើងពេលដែលសមាជិកគ្រួសាររបស់យើងចាកចេញពីព្រះយេហូវ៉ា។ សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៣ ទំព័រ១៥-១៦ វគ្គ១៦-២០។