നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും മനുഷ്യ​നും—എന്തെങ്കി​ലും ബന്ധമു​ണ്ടോ?

നക്ഷത്ര​നി​രീ​ക്ഷണം ഒരു പുത്തൻ സംഗതി​യല്ല. ദ വേൾഡ്‌ ബുക്ക്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ പറയും​പ്ര​കാ​രം ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പു കൃഷി​ക്കാർ “എപ്പോൾ കൃഷി​യി​റ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാൻ നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ നോക്കി​യി​രു​ന്നു. ദിശകൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു സഞ്ചാരി​കൾ താരക​ങ്ങളെ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ പഠിച്ചു.” ഇന്നു​പോ​ലും ബഹിരാ​കാ​ശ​യാ​ത്ര​യിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ വഴികാ​ട്ടി​ക​ളാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. നക്ഷത്ര​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ അഥവാ നക്ഷത്ര​രാ​ശി​ക​ളിൽ ചിത്രീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്നു തങ്ങൾക്കു തോന്നിയ വ്യക്തി​ക​ളെ​യും മൃഗങ്ങ​ളെ​യും സംബന്ധിച്ച കഥകൾ പ്രാചീന മനുഷ്യർ ചമച്ചെ​ടു​ത്തു. കാല​ക്ര​മേണ നക്ഷത്ര​ങ്ങൾക്കു തങ്ങളുടെ ജീവി​തത്തെ സ്വാധീ​നി​ക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ ആളുകൾക്കു തോന്നി​ത്തു​ടങ്ങി.

അസംഖ്യം നക്ഷത്രങ്ങൾ

നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാഹു​ല്യ​വും അവയുടെ വലിപ്പ​വും തന്നെ ഭയദ്യോ​ത​ക​മാണ്‌. പ്രപഞ്ച​ത്തിൽ ഏതാണ്ട്‌ പതിനാ​യി​രം കോടി ആകാശ​ഗം​ഗകൾ അഥവാ വൻ താരാ​ഗ​ണങ്ങൾ ഉള്ളതായി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു! ദി ഇൻറർനാ​ഷണൽ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ഓഫ്‌ അസ്‌​ട്രോ​ണമി ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “ശരാശരി വലിപ്പ​മുള്ള ഒരു കത്തീ​ഡ്ര​ലിൽ കൊള്ളി​ക്കാ​വുന്ന നെൻമ​ണി​ക​ളു​ടെ എണ്ണമാ​ണത്‌.” നമ്മുടെ സൗരയൂ​ഥം ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ക്ഷീരപഥ ആകാശ​ഗം​ഗ​യിൽ ചുരു​ങ്ങി​യത്‌ അത്ര​ത്തോ​ളം​തന്നെ നക്ഷത്രങ്ങൾ ഉള്ളതായി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (സൂര്യ​നെ​ക്കൂ​ടാ​തെ) നമ്മുടെ ഭൂമി​യോട്‌ ഏററവു​മ​ടു​ത്തുള്ള നക്ഷത്രം ആൽഫാ സെന്റോ​റി ഗണത്തിൽപ്പെ​ട്ട​താണ്‌. അതു​പോ​ലും ഏതാണ്ട്‌ 4.3 പ്രകാ​ശ​വർഷം അകലെ​യാണ്‌ സ്ഥിതി ചെയ്യു​ന്നത്‌. ഒരു വർഷം​കൊ​ണ്ടു പ്രകാശം സഞ്ചരി​ക്കുന്ന ദൂരമാണ്‌ ഒരു പ്രകാ​ശ​വർഷം. അതിന്റെ അർഥം, നാം ഒരു നക്ഷത്രത്തെ നോക്കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ കണ്ണിൽ കടക്കുന്ന പ്രകാശം ആ നക്ഷത്രത്തെ വിട്ടു​പോ​ന്നിട്ട്‌ 4.3 വർഷം കഴിഞ്ഞു എന്നാണ്‌. ഇക്കണ്ട സമയ​മെ​ല്ലാം ആ പ്രകാശം സെക്കണ്ടിൽ 2,99,792 കിലോ​മീ​ററർ എന്ന പ്രവേ​ഗ​ത്തിൽ ശൂന്യാ​കാ​ശ​ത്തി​ലൂ​ടെ സഞ്ചരി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അതിൽ അടങ്ങുന്ന ദൂരം സങ്കൽപ്പി​ക്കുക നമ്മുടെ മാനസിക പ്രാപ്‌തി​ക്ക​തീ​ത​മാണ്‌. എന്നാൽ അതു നമ്മോട്‌ ഏററവും അടുത്ത നക്ഷത്രം മാത്ര​മാ​ണെ​ന്നോർക്കണം. ചില നക്ഷത്രങ്ങൾ നമ്മുടെ ആകാശ​ഗം​ഗ​യിൽനി​ന്നു ശതകോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു പ്രകാ​ശ​വർഷങ്ങൾ അകലെ​യാണ്‌. അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ചകൻ ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ച​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല: “ഇതാ ജാതികൾ തുലാ​ക്കൊ​ട്ട​യി​ലെ ഒരു തുള്ളി​പോ​ലെ​യും, തുലാ​സി​ലെ ഒരു പൊടി​പോ​ലെ​യും അവന്നു തോന്നു​ന്നു; ഇതാ, അവൻ ദ്വീപു​കളെ ഒരു മണൽത​രി​യെ​പ്പോ​ലെ എടുത്തു​പൊ​ക്കു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 40:15) അത്തരം ഒരു പൊടി​ക​ണി​ക​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആരു ചിന്തി​ക്കാൻ?

ഭൂമി​യോട്‌ ഏററവു​മ​ടു​ത്തുള്ള ജ്യോ​തിർഗോ​ളം ചന്ദ്രനാണ്‌. അതിനു ഭൂമി​യു​ടെ​മേൽ ഒരു സുനി​ശ്ചിത പ്രഭാ​വ​മുണ്ട്‌. അതിന്റെ ഗുരു​ത്വാ​കർഷ​ണ​ബലം ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ വേലി​യേ​റ​റ​വും വേലി​യി​റ​ക്ക​വും തമ്മിൽ 15 മീററർ വ്യത്യാ​സം ഉണ്ടാക്കാൻ പര്യാ​പ്‌ത​മാണ്‌. മൂന്നു ഫ്രഞ്ചു ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഭൂമി​യു​ടെ അച്ചുത​ണ്ടി​നെ 23 ഡിഗ്രി ചെരിഞ്ഞ അവസ്ഥയിൽ നിലനിർത്തു​ന്നത്‌ ചന്ദ്രന്റെ ഗുരു​ത്വാ​കർഷ​ണ​ബ​ല​മാ​ണെന്ന്‌ ഇപ്പോൾ വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഈ ചെരി​വാ​ണു ക്രമമായ കാലാ​വ​സ്ഥാ​വ്യ​തി​യാ​നങ്ങൾ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്നത്‌. (നേച്ചർ, ഫെബ്രു​വരി 18, 1993) ചന്ദ്രൻ നമ്മുടെ ഗ്രഹത്തിൻമേൽ അത്തര​മൊ​രു അക്ഷരീയ പ്രഭാവം ചെലു​ത്തു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, ശതകോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളോ? എന്ന ചോദ്യം ന്യായ​യു​ക്ത​മാണ്‌. ബൈബിൾ പോലുള്ള പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നമ്മോട്‌ എന്താണു പറയു​ന്നത്‌?

നക്ഷത്രങ്ങൾ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ

ബൈബി​ളിൽ നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ പലപ്രാ​വ​ശ്യം പരാമർശി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌, അക്ഷരീ​യ​വും ആലങ്കാ​രി​ക​വു​മായ അർഥത്തിൽ. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരു സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഭൂമിക്കു പ്രകാശം നൽകു​ന്ന​തി​നു “രാത്രി വാഴു​വാൻ ചന്ദ്ര​നെ​യും നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും” സ്രഷ്ടാവ്‌ നിർമി​ച്ചു. (സങ്കീർത്തനം 136:9, താനാക്ക്‌) പിൽക്കാ​ലത്ത്‌, വിശ്വ​സ്‌ത​നായ അബ്രഹാ​മു​മാ​യി ഉടമ്പടി സ്ഥാപി​ച്ച​പ്പോൾ ദൈവം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നീ ആകാശ​ത്തേക്കു നോക്കുക; നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ എണ്ണുവാൻ കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ എണ്ണുക എന്നു കല്‌പി​ച്ചു. നിന്റെ സന്തതി ഇങ്ങനെ ആകും എന്നും അവനോ​ടു കല്‌പി​ച്ചു.” (ഉല്‌പത്തി 15:5) “സൂര്യന്റെ തേജസ്സു വേറെ, ചന്ദ്രന്റെ തേജസ്സു വേറെ, നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ തേജസ്സു വേറെ; നക്ഷത്ര​വും നക്ഷത്ര​വും തമ്മിൽ തേജസ്സു​കൊ​ണ്ടു ഭേദം ഉണ്ടല്ലോ” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ നക്ഷത്ര​ങ്ങൾക്കു വ്യത്യാ​സങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു.a (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:41) അതേസ​മയം, നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഈ ബാഹു​ല്യ​വും അവയുടെ മഹത്ത്വ​വും സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ മണ്ഡലത്തി​നോ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​നോ വെളി​യി​ലല്ല: “അവൻ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ എണ്ണം നോക്കു​ന്നു; അവെക്കു ഒക്കെയും പേർ വിളി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 147:4.

നേരേ​മ​റിച്ച്‌, വ്യക്തി​ക​ളെ​യും ഭരണാ​ധി​കാ​രി​ക​ളെ​യും ദൂതൻമാ​രെ​യും പരാമർശി​ക്കാൻ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി നാം കണ്ടെത്തു​ന്നു. യാക്കോ​ബി​ന്റെ പുത്ര​നായ യോ​സേ​ഫി​നു​ണ്ടായ ഒരു സ്വപ്‌ന​ത്തിൽ അവന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ “സൂര്യ​നും ചന്ദ്രനു”മായും സഹോ​ദ​രൻമാർ “നക്ഷത്രങ്ങ”ളായും ചിത്രീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ദൂതൻമാ​രെ “പ്രഭാ​ത​ന​ക്ഷ​ത്രങ്ങൾ” എന്നു വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ബാബി​ലോൻ രാജാവ്‌ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നക്ഷത്രങ്ങ”ളായ ഇസ്രാ​യേൽ രാഷ്‌ട്ര​ത്തി​ലെ ദാവീ​ദിക ഭരണാ​ധി​കാ​രി​കൾക്കു മീതെ ആയിരി​ക്കാൻ ലക്ഷ്യമി​ടു​ന്ന​താ​യി പറയ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ സഭയിലെ അസ്ഥിര​രായ പുരു​ഷൻമാ​രെ “വക്രഗ​തി​യുള്ള നക്ഷത്രങ്ങ”ളോട്‌ ഉപമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതേസ​മയം ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ വിശ്വസ്‌ത സംഘങ്ങളെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ വലങ്കയ്യി​ലെ “നക്ഷത്ര”ങ്ങളായും വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.—ഉല്‌പത്തി 37:9, 10; ഇയ്യോബ്‌ 38:6; യെശയ്യാ​വു 14:13; യൂദാ 13; വെളി​പ്പാ​ടു 1:16.

20 വർഷ​ത്തോ​ളം ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയെ എതിർത്തി​രുന്ന കനാനി​ലെ യാബീൻ രാജാ​വി​ന്റെ സൈനി​ക​ത്ത​ല​വ​നായ ‘സീസെ​ര​ക്കെ​തി​രെ നക്ഷത്രങ്ങൾ അവയുടെ ഭ്രമണ​പ​ഥ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു പൊരു​തി’ എന്ന്‌ ഒരു ബൈബിൾ വിവരണം പറയുന്നു. ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനി​ന്നു രക്ഷിക്കാൻ യഹോവ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ബാരാക്ക്‌ എന്ന ന്യായാ​ധി​പനെ നിയമി​ക്കു​ക​യും സീസെ​ര​യു​ടെ​മേൽ അവനു തകർപ്പൻ വിജയം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. സീസെ​രക്കു ചക്രങ്ങ​ളിൽ ഇരുമ്പ​രി​വാ​ളു​ക​ളുള്ള തൊള്ളാ​യി​രം രഥങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടു​മാ​ണു ബാരാ​ക്കിന്‌ ഈ വിജയം ലഭിച്ചത്‌. ഒരു ജയഗീ​ത​ത്തിൽ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ പാടി: “ആകാശ​ത്തു​നി​ന്നു നക്ഷത്രങ്ങൾ പൊരു​തി, അവയുടെ ഭ്രമണ​പ​ഥ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അവ സീസെ​ര​ക്കെ​തി​രെ പൊരു​തി.” നക്ഷത്രങ്ങൾ പൊരു​തിയ വിധം സംബന്ധി​ച്ചു യാതൊ​രു വിശദീ​ക​ര​ണ​വും നൽക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടില്ല. നക്ഷത്രങ്ങൾ യുദ്ധത്തിൽ നേരി​ട്ടുള്ള ഒരു സ്വാധീ​നം ചെലു​ത്തി​യെന്ന്‌ അനുമാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കു വേണ്ടി ഏതോ തരത്തി​ലുള്ള ദിവ്യ ഇടപെടൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ഈ പദപ്ര​യോ​ഗം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നത്‌ ന്യായ​യു​ക്ത​മാണ്‌.—ന്യായാ​ധി​പൻമാർ 5:20, NW.

ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലെ “നക്ഷത്രം”

ബൈബി​ളിൽ പല നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും പരാമർശി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഒരുപക്ഷേ, അവയിൽ ഏററവും അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ “കിഴക്കു”നിന്നു വന്ന ജ്യോ​ത്സ്യൻമാർക്കു വഴികാ​ട്ടിയ ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലെ “നക്ഷത്ര”മാണ്‌. യേശു കാലി​ത്തൊ​ഴു​ത്തിൽ ജനിച്ച​ശേഷം ആ നക്ഷത്രം ജ്യോ​ത്സ്യൻമാ​രെ നയിച്ചത്‌ അവന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ അവനെ കൊണ്ടു​പോയ വീട്ടി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. ആ നക്ഷത്രം എന്തായി​രു​ന്നു? അതു തീർച്ച​യാ​യും ഒരു സാധാരണ നക്ഷത്ര​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, ഏതാണ്ട്‌ 1,600 കിലോ​മീ​ററർ ദൂരം അതിനെ പിന്തു​ട​രാൻ ജ്യോ​ത്സ്യൻമാർക്കു കഴിയ​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അതു താഴ്‌ന്നാ​ണു പോയത്‌. ആ “നക്ഷത്രം” അവരെ നയിച്ച​തോ ആദ്യം യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്ക്‌. ഇതു കേട്ട ഹെരോ​ദാ രാജാവ്‌ അവരെ ചോദ്യം ചെയ്യു​ക​യും ഉണ്ണി​യേ​ശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌ ആ “നക്ഷത്രം” യേശു താമസി​ച്ചി​രുന്ന ഭവനത്തി​ലേ​ക്കു​തന്നെ അവരെ നയിച്ചു. തീർച്ച​യാ​യും യാതൊ​രു സാധാരണ നക്ഷത്ര​ത്തി​നും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. നക്ഷത്ര​സ​മാ​ന​മായ ഈ വസ്‌തു​വി​നെ ദൈവ​മാ​ണോ അയച്ചത്‌? ജ്യോ​ത്സ്യൻമാ​രു​ടെ സന്ദർശനം പരോ​ക്ഷ​മാ​യി, “രണ്ടു വയസ്സും താഴെ​യു​മുള്ള ആൺകു​ട്ടി​കളെ ഒക്കെയും ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലും അതിന്റെ എല്ലാ അതിരു​ക​ളി​ലും ആളയച്ചു കൊല്ലി”ക്കുന്നതിൽ കലാശി​ച്ചു. അതു​കൊണ്ട്‌, ആ “നക്ഷത്രം” ദൈവ​പു​ത്രനെ നശിപ്പി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു ഉദ്യമ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​യോ​ഗി​യായ സാത്താൻ ഉപയോ​ഗിച്ച എന്തെങ്കി​ലു​മാ​ണെന്നു നിഗമനം ചെയ്യു​ന്നതു ന്യായ​യു​ക്ത​മല്ലേ?—മത്തായി 2:1-11, 16.

ജ്യോ​ത്സ്യൻമാർ വന്നതു കിഴക്കു​നി​ന്നാണ്‌ എന്ന കാര്യ​വും മനസ്സിൽ പിടി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. ഒരുപക്ഷേ അവർ വന്നത്‌ ജാലവി​ദ്യ​യു​ടെ​യും മന്ത്രവാ​ദ​ത്തി​ന്റെ​യും ജ്യോ​തി​ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രാചീന കേന്ദ്ര​മായ ബാബി​ലോ​നിൽനി​ന്നാ​യി​രി​ക്കാം. അനവധി ജ്യോ​തിർഗോ​ള​ങ്ങൾക്കു ബാബി​ലോ​ന്യ ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ പേരു നൽകി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. നെബു​ഖ​ദ്‌നേസ്സർ രാജാ​വി​ന്റെ നാളു​ക​ളിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പോരാ​ട്ട​ദൗ​ത്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗതി നിശ്ചയി​ക്കാൻ ഭാവി​ക​ഥ​ന​വി​ദ്യ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു.—യെഹെ​സ്‌കേൽ 21:20-22.

ബാബി​ലോ​നി​ലെ ഉപദേ​ശ​കൻമാ​രെ പ്രവാ​ച​ക​നായ യെശയ്യാ​വു വെല്ലു​വി​ളി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നിന്റെ ആലോ​ച​നാ​ബാ​ഹു​ല്യം​കൊ​ണ്ടു നീ [ബാബി​ലോൻ] വലഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു [“നിനക്ക്‌ ഉപദേശം ലഭിച്ചി​ട്ടും നീ അശക്തയാണ്‌,” TEV]; ജ്യോ​തി​ഷ​ക്കാ​രും നക്ഷത്രം നോക്കു​ന്ന​വ​രും നിനക്കു വരുവാ​നുള്ള മാസാ​ന്തരം അറിയി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ഇപ്പോൾ എഴു​ന്നേ​ററു നിന്നെ രക്ഷിക്കട്ടെ. ഇതാ, അവർ താളടി​പോ​ലെ ആയി തീക്കു ഇരയാ​കും; അവർ . . . തങ്ങളെ​തന്നേ വിടു​വി​ക്ക​യില്ല; . . . ആരും നിന്നെ രക്ഷിക്ക​യില്ല.” യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രവചനം സത്യമാ​യി ഭവിച്ചു. മഹാ ശക്തിയുള്ള ബാബി​ലോൻ പൊ.യു.മു. [പൊതു​യു​ഗ​ത്തി​നു​മുമ്പ്‌] 539-ൽ മഹാനായ സൈറ​സിന്‌ (കോ​രേ​ശിന്‌) കീഴടങ്ങി. നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ ആ ബാബി​ലോ​ന്യ ജ്യോ​ത്സ്യൻമാർ അവകാ​ശ​പ്പെട്ട മാർഗ​നിർദേശം ബന്ധപ്പെട്ട എല്ലാവർക്കും ഒരു വിപത്താ​യി മാറു​ക​യാ​ണു ചെയ്‌തത്‌.—യെശയ്യാ​വു 47:13-15.

ഇതിന്റെ അർഥം നമുക്കു നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഒന്നും പഠിക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്നാ​ണോ?

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[5-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ചിലർ പറഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ളത്‌

ജ്യോ​തി​ഷം: “ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഉപാം​ഗ​വും ചങ്ങാതി​യും.”—ജർമൻ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ജോഹാ​ന്നസ്‌ കെപ്ലർ (1571-1630).

“ജ്യോ​തി​ഷം ഒരു രോഗ​മാണ്‌, ഒരു ശാസ്‌ത്രമല്ല. . . . ജ്യോ​തി​ഷ​മെന്ന വൃക്ഷത്തി​ന്റെ തണലിൽ എല്ലാത്തരം അന്ധവി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളും തഴച്ചു​വ​ള​രു​ന്നു.”—മധ്യയു​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ യഹൂദ പണ്ഡിത​നായ മോസസ്‌ മൈ​മോ​നി​ഡ്‌സ്‌ (1135-1204).

“ഓരോ​രോ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തെ​യും പെരു​മാ​റ​റ​ത്തെ​യും വിലയി​രു​ത്താ​നും ആകാശ​ത്തി​ലെ ഗ്രഹനി​ലയെ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി ഭാവി പ്രവണ​ത​ക​ളും സംഭവ​ങ്ങ​ളും മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യാ​നും കഴിയു​മെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു പ്രാകൃത ശാസ്‌ത്രം. . . . ക്രിസ്‌തു​വി​നു മുമ്പ്‌ ഏതാണ്ട്‌ 6-ാം നൂററാ​ണ്ടി​നോ​ട​ടുത്ത്‌ ഇറാക്കി​ന്റെ തെക്കു​ഭാ​ഗ​ത്തുള്ള കൽദയർ വ്യക്തി​ഗ​ത​മായ ജാതകം പ്രയോ​ഗ​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വ​ന്ന​താ​യി കരുത​പ്പെ​ടു​ന്നു. ജനനസ​മ​യത്തു സ്ഥിരന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ളും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ സൂര്യ​നും ചന്ദ്രനും അഞ്ചു ഗ്രഹങ്ങ​ളും ചെലു​ത്തുന്ന സ്വാധീ​ന​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെ​ട്ട​താണ്‌ ഇത്‌. . . . ജ്യോ​തി​ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും ജാതക​വ്യാ​ഖ്യാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും നടപടി​ക്ര​മങ്ങൾ, ആത്മനി​ഷ്‌ഠ​വും അസ്വീ​കാ​ര്യ​വു​മായ ആശയങ്ങ​ളി​ല​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മാ​ണെന്നു ജ്യോ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രും മററന​വധി ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രും കണ്ടെത്തു​ന്നു.”—ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ കേം​ബ്രി​ഡ്‌ജി​ലുള്ള ഈസ്‌ററ്‌ ഏഷ്യൻ സയൻസ്‌ ട്രസ്‌റ​റി​ന്റെ പ്രോ​ജ​ക്‌ററ്‌ കോ-ഓർഡി​നേ​റ​റ​റും ദി ഇൻറർനാ​ഷണൽ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ഓഫ്‌ അസ്‌​ട്രോ​ണ​മി​ക്കു വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​നു​മായ സി. എ. റോണാൻ. ആ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡി​യ​യിൽ നിന്നാണ്‌ ഈ ഉദ്ധരണി എടുത്തി​ട്ടു​ള്ളത്‌.

ഈ ആത്മനി​ഷ്‌ഠത ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു റോണാൻ ഒരു വിശദീ​ക​രണം നൽകു​ന്നുണ്ട്‌. പാശ്ചാ​ത്യ​രെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ചുവന്ന ഗ്രഹമായ ബുധൻ യുദ്ധ​ത്തോ​ടും മത്സര​ത്തോ​ടും ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതേസ​മയം ചൈനാ​ക്കാർക്ക്‌ ചുവപ്പ്‌ മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു വർണമാണ്‌. ബുധനു ശുഭക​ര​മായ സ്വാധീ​നം ഉള്ളതാ​യും അവർ വീക്ഷി​ച്ചു​പോ​രു​ന്നു. അതിനു വിപരീ​ത​മാ​യി, പാശ്ചാത്യ ഐതി​ഹ്യം ശുക്രനെ വെളു​പ്പു​നി​റ​ത്തോ​ടും സൗന്ദര്യ​ത്തോ​ടും ബന്ധപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. എന്നാൽ ചൈനാ​ക്കാർ “വെളു​പ്പി​നെ . . . മരണത്തി​ന്റെ​യും ജീർണ​ത​യു​ടെ​യും നാശത്തി​ന്റെ​യും നിറമാ​യി കരുതി​പ്പോ​രു​ന്നു; അതു​കൊണ്ട്‌ ശുക്രൻ ‘യുദ്ധത്തി​ന്റെ ഇരുണ്ട ഗ്രഹ’മായി പരാമർശി​ക്ക​പ്പെട്ടു.”

റോണാൻ ഇങ്ങനെ തുടരു​ന്നു: “പ്രാകൃത ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ സ്വഭാവം ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടു​പോ​ലും ജ്യോ​തി​ഷം ആദിമ കാലങ്ങ​ളിൽ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​നി​രീ​ക്ഷ​ണത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അതു നടത്തു​ന്ന​തി​നാ​വ​ശ്യ​മായ പണം സ്വരൂ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ഉപയോ​ഗ​പ്ര​ദ​മായ ഒരു ഘടകമാ​യി വർത്തിച്ചു.”

1975-ൽ 19 നോബൽ സമ്മാന ജേതാ​ക്ക​ളും മററു ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രും ചേർന്ന്‌ ഒരു പ്രസ്‌താ​വന പുറത്തി​റക്കി. അതിന്റെ ശീർഷകം “ജ്യോ​തി​ഷ​ത്തോ​ടുള്ള എതിർപ്പു​കൾ—192 പ്രമുഖ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ പ്രസ്‌താ​വന” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. അത്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു:

“ഭൂമി​യിൽനി​ന്നു ഗ്രഹങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​മുള്ള ഭീമമായ ദൂരങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ യാതൊ​രു ബോധ്യ​വും . . . പ്രാചീന കാലത്തെ ആളുകൾക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഈ ദൂരങ്ങൾ നിർണ​യി​ക്കാൻ കഴിയും, അങ്ങനെ ചെയ്‌തി​ട്ടു​മുണ്ട്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ വിദൂര ഗ്രഹങ്ങ​ളും അതിലും വിദൂ​ര​മായ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും ചെലു​ത്തുന്ന ഗുരു​ത്വാ​കർഷണ ഫലങ്ങളും മററു തരത്തി​ലുള്ള ഫലങ്ങളും എത്രയോ നിസ്സാ​ര​മെന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നത്‌. ജനനം നടക്കുന്ന പ്രത്യേക നിമി​ഷ​ത്തിൽ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും ഗ്രഹങ്ങ​ളും ചെലു​ത്തുന്ന ശക്തികൾക്ക്‌ ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ നമ്മുടെ ഭാവിയെ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയു​മെന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ തീർച്ച​യാ​യും തെററാ​യി​രി​ക്കും.”b

Footnotes]