ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രും ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കു​ന്ന​വ​രും

“ഞാൻ എന്റെ മുടി വെട്ടി, ഒരു പുരു​ഷ​നെ​പ്പോ​ലെ വസ്‌ത്രം​ധ​രി​ച്ചു, ചെയ്‌നു​ക​ളും താഴു​ക​ളും കഴുത്തി​ല​ണി​ഞ്ഞു, കവിളിൽ ഒരു സേഫ്‌ററി പിൻ കുത്തി, പങ്ക്‌ (punk) സ്‌​റൈ​റ​ലി​ലുള്ള ജീവിതം ഞാൻ അങ്ങനെ ആരംഭി​ച്ചു.”—തമാര.

നിങ്ങൾ തമാരയെ തെരു​വിൽ കണ്ടിരു​ന്നെ​ങ്കിൽ, കിട്ടാൻ കൊതി​ച്ചി​രുന്ന ശ്രദ്ധയും സ്‌നേ​ഹ​വും കുടും​ബ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ കിട്ടാ​തി​രുന്ന ഏകയും ദ്രോ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​ളു​മായ ഒരു കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു അവളെന്ന്‌ നിങ്ങൾ ഊഹി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? നിയമ​സം​ബ​ന്ധ​മായ കുഴപ്പങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാ​നും ഒരുപക്ഷേ കുററ​കൃ​ത്യ​ത്തി​ന്റേ​തായ ഒരു ജീവിതം നയിക്കാ​നും ഇറങ്ങി​പ്പു​റ​പ്പെട്ട ഒരു വിപ്ലവ​കാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു അവളെന്ന്‌ നിങ്ങൾ വിചാ​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? 14-ാമത്തെ വയസ്സിൽ തുടങ്ങിയ അവളുടെ ജീവി​ത​രീ​തി​യി​ലേക്ക്‌, ഒരിക്ക​ലും അവൾ ആഗ്രഹി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാഞ്ഞ ഒരു ജീവന ശൈലി​യി​ലേക്ക്‌, അവളെ നയിച്ച പേടി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സംഭവങ്ങൾ തമാര ഉണരുക!ക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ

തമാര ഇപ്രകാ​രം വിശദ​മാ​ക്കു​ന്നു: “ഇററലി​യി​ലെ ഒരു ചെറിയ പർവത പട്ടണത്തിൽ സ്‌നേ​ഹ​മെ​ന്തെന്ന്‌ അറിയാൻ പാടി​ല്ലാഞ്ഞ ഒരു കുടും​ബ​ത്തി​ലാ​ണു ഞാൻ വളർന്നത്‌. ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കി​ട​യിൽ പൊട്ടി​ത്തെ​റിച്ച പൊരിഞ്ഞ തർക്കങ്ങൾക്കും ആ സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ അവർ തമ്മിൽ കൈമാ​റിയ പറയാൻ പോലും കൊള്ളാത്ത നിന്ദാ​വാ​ക്കു​കൾക്കും ഞാൻ സാക്ഷി​യാ​യി. ഒടുവിൽ പലപ്പോ​ഴും ഞാനും വഴക്കിൽ പങ്കു​കൊ​ണ്ടു, ഹൃദയ​ശൂ​ന്യ​നായ എന്റെ പിതാവ്‌ എന്നെ നിർദയം മർദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ആ അടിയു​ടെ പാടുകൾ ഞാൻ ആഴ്‌ച​ക​ളോ​ളം കൊണ്ടു​ന​ട​ന്നി​രു​ന്നു.

“14 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ പിതാവ്‌ എനിക്ക്‌ ഏതാനും ഡോള​റും ഏററവു​മ​ടുത്ത നഗരത്തി​ലെ​ത്താ​നുള്ള തീവണ്ടി ടിക്കറ​റും തന്നു. അവിടെ അനേകം ആപത്തുകൾ എനിക്കു​വേണ്ടി പതിയി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആർക്കും വേണ്ടാത്ത എന്നെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള മററു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​മാ​യി ഞാൻ കൂട്ടു​കൂ​ടി. ഞങ്ങളിൽ പലരും മദ്യാ​സ​ക്ത​രാ​യി​ത്തീർന്നു. ഞാൻ അഹങ്കാ​രി​യും ആഭാസ​യും അക്രമി​യു​മാ​യി​ത്തീർന്നു. എനിക്കു പലപ്പോ​ഴും ഭക്ഷണം ലഭിച്ചി​രു​ന്നില്ല. മഞ്ഞുകാ​ലത്തെ ഒരു വൈകു​ന്നേരം ഞാനും എന്റെ കൂട്ടു​കാ​രും വീട്ടു​സാ​മാ​നങ്ങൾ കത്തിച്ചാണ്‌ തീകാ​ഞ്ഞത്‌. എനിക്കു​വേണ്ടി കരുതാ​നും എന്റെ വികാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളി​ലും ഭയങ്ങളി​ലും താത്‌പ​ര്യം വെക്കാ​നും ഒരു കുടും​ബ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഞാൻ അത്‌ എത്ര ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ എനിക്ക്‌ ആരുമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു, ഒററക്കു​ഞ്ഞു പോലും.”

ഇന്നത്തെ ലോക​ത്തിൽ ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ “തമാര​മാർ” ഉണ്ട്‌. തങ്ങളുടെ കടമക​ളു​ടെ നേരെ കണ്ണടയ്‌ക്കുന്ന മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളാൽ അവഗണി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന കുട്ടികൾ എല്ലാ ഭൂഖണ്ഡ​ങ്ങ​ളി​ലു​മുണ്ട്‌.

ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കു​ന്നവർ

മററു​ചില യുവജ​നങ്ങൾ വീടു​വി​ടാൻ തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം “അത്‌ അവരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ജീവി​ക്കാൻ കേവലം വളരെ ഭയാന​ക​മായ സ്ഥലമാ​ണെ​ന്ന​താണ്‌; അത്‌ വളരെ വേദനാ​ക​ര​മാണ്‌, വളരെ അപകട​ക​ര​വും, അതു​കൊണ്ട്‌ അവർ തെരു​വി​ലേക്ക്‌ ഓടുന്നു.”—ന്യൂ​യോർക്ക്‌ സ്‌റേ​റ​ററ്‌ ജേണൽ ഓഫ്‌ മെഡി​സിൻ.

അമ്മ വീണ്ടും വിവാഹം കഴിച്ച​പ്പോൾ ഒൻപതു വയസ്സു​കാ​രൻ ഡോമി​ങ്ങോ​സി​നെ ഒരു അനാഥ​മ​ന്ദി​ര​ത്തിൽ തള്ളി. പുരോ​ഹി​തൻ ഏൽപ്പിച്ച മർദനങ്ങൾ കാരണം അവൻ പുറത്തു​ചാ​ടാൻ പദ്ധതി​യി​ട്ടു. എന്നാൽ അമ്മ അവനെ വീട്ടി​ലേക്കു തിരിച്ചു കൊണ്ടു​വന്നു, പക്ഷേ രണ്ടാനപ്പൻ അവനെ സ്ഥിരം തല്ലിത്തു​ടങ്ങി. വീട്ടിലെ ക്രൂര​ത​യിൽനി​ന്നു രക്ഷനേ​ടാൻ അവൻ കണ്ട ഒരേ ഒരു മാർഗം ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു.

ദുഃഖ​ക​ര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, “ഭദ്രമായ കരുത​ലി​ന്റെ ഏററവും കുറഞ്ഞ ഒരു അളവി​നു​വേ​ണ്ടി​പ്പോ​ലും ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു കുട്ടി​കൾക്ക്‌ അവരുടെ സ്വന്തം വീട്ടി​ലുള്ള മുതിർന്ന​വരെ ആശ്രയി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ അപഹരി​ക്ക​പ്പെട്ട ബാല്യം—കുട്ടി​ക​ളു​ടെ അവകാ​ശ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി തിരയു​ന്നു (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ അനുരാധ വിററാ​ച്ചി എഴുതു​ന്നു. അവർ ഇങ്ങനെ​യും എഴുതു​ന്നു: “ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ ഓരോ ദിവസ​വും മൂന്നു കുട്ടികൾ വീതം തങ്ങളുടെ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള ദ്രോ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി മരണമ​ട​യു​ന്ന​താ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.” വളരെ​യ​ധി​കം കേസു​ക​ളിൽ കുട്ടി​യു​ടെ ലൈം​ഗി​കത കുടും​ബാം​ഗ​ത്താൽ സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​ന്നു പകരം അതി​ക്ര​മി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

ചൂഷണം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും സമനി​ല​തെ​റ​റു​ക​യും ചെയ്‌തു

കൊള്ള​യി​ലും മോഷ​ണ​ത്തി​ലും ഏർപ്പെ​ടു​ക​യും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ മയക്കു​മ​രു​ന്നു​കൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യും വിൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്ന മററു തെരുവു പിള്ളേ​രോ​ടൊ​പ്പം ജീവി​ക്കാൻ ഡോമി​ങ്ങോസ്‌ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​യി. ദാരു​ണ​മെന്നു പറയട്ടെ, വീട്ടിലെ മോശ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കുന്ന പലരും പെൺവി​ടൻമാ​രാ​ലും ശിശു​ലൈം​ഗി​ക​വി​ക​ടൻമാ​രാ​ലും അശ്ലീല സംഘങ്ങ​ളാ​ലും ചൂഷണം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഒററയ്‌ക്കും വിശന്നും നടക്കുന്ന ഈ കുട്ടി​കൾക്ക്‌ താമസ​സ്ഥ​ല​വും “കരുത​ലുള്ള” ഒരു മുതിർന്ന​യാ​ളി​ന്റെ സ്വന്തമാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളും നൽക​പ്പെ​ടു​ന്നു, എന്നാൽ ഒരു വേശ്യാ​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ അവർ തങ്ങളുടെ ശരീര​ങ്ങൾകൊണ്ട്‌ പ്രതി​ഫലം വീട്ടണ​മെന്നു മാത്രം. ജോലി വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാത്ത ഇവർ പലരും വഴിപി​ഴ​പ്പി​ച്ചും വഴിപി​ഴ​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടും തങ്ങൾക്കു സാധ്യ​മായ ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ തെരു​വിൽ കഴിഞ്ഞു​കൂ​ടാൻ പഠിക്കു​ന്നു. ചിലർ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്നില്ല. മയക്കു​മ​രു​ന്നു​കൾ, മദ്യം, കൊല​പാ​തകം, ആത്മഹത്യ എന്നിവ അനേകം യുവ ഇരകളെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കു​ന്നു.

തെരുവു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭി​പ്രാ​യം പറയവേ, ഒരു മുൻ ബാല​വേശ്യ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ വെളി​യിൽ ഭയാകു​ല​രാണ്‌. എന്നെ അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെ​ന്നു​വെ​ച്ചാൽ ഒരു കുട്ടി ട്രെയി​നിൽ കിടന്നു​റ​ങ്ങു​ക​യോ സദാ കറങ്ങി​യ​ടി​ച്ചു നടക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ അവർക്ക​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​ത്തീ​രാൻ ആഗ്രഹ​മു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​തെന്ന്‌ അനേകം [ആളുകൾ] വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​താണ്‌. ഇപ്പോൾ ഞാൻ വലുതാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ ആ വിധത്തിൽ ഞാൻ അതിനെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല. ഈ കുട്ടി​ക​ളിൽ ഓരോ​രു​ത്ത​രും അവരവ​രു​ടേ​തായ പ്രത്യേക രീതി​യിൽ കരയു​ന്നുണ്ട്‌. അങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല, എന്നാൽ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ അവരെ വേണ്ട.”

“സ്വാത​ന്ത്ര്യം” തേടൽ

തെരു​വി​ലു​ള്ള​താ​യി അവർ സങ്കൽപ്പി​ക്കുന്ന സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ങ്ങ​ളാൽ അവി​ടേക്കു പ്രലോ​ഭി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും വീട്ടിൽനി​ന്നു കാണാ​താ​യ​താ​യി റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌ത ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ മററു യുവജ​ന​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. ചിലർക്കു പട്ടിണി​യിൽനി​ന്നുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യ​മാണ്‌ ആവശ്യം. മററു​ചി​ലർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌ അത്യന്തം നിയ​ന്ത്ര​ണാ​ത്മ​ക​മെന്ന്‌ അവർക്കു തോന്നുന്ന, മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അധികാ​ര​ത്തിൽനി​ന്നും നിയമ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​മുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യ​മാണ്‌.

മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തിൽനി​ന്നും ഒരു ക്രിസ്‌തീയ ഭവനത്തി​ലെ തത്ത്വങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​മുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം എന്നു പറയു​ന്നതു രുചി​ച്ചു​നോ​ക്കിയ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു ഇമ എന്നു പേരുള്ള ഒരു യുവതി. കൂട്ടു​കാ​രു​മൊ​ത്തുള്ള ഒരു ജീവി​ത​ത്തി​നു​വേണ്ടി വീടു​വി​ട്ടു​പോയ അവൾ മയക്കു​മ​രു​ന്നു​കൾക്ക്‌ അടിമ​യാ​യി​ത്തീർന്നു. എന്നാൽ തെരു​വി​ലെ മൃഗീയത അനുഭ​വി​ച്ചു കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ മടങ്ങി​പ്പോ​രാ​നും മയക്കു​മ​രു​ന്നു ശീലം നിർത്താ​നും ഇമ ആഗ്രഹം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, അവൾ ചീത്ത കൂട്ടു​കെട്ടു വിച്‌ഛേ​ദി​ച്ചില്ല. അങ്ങനെ വേനൽക്കാ​ലത്തെ ഒരു വൈകു​ന്നേരം തന്റെ കൂട്ടു​കാ​രോ​ടൊത്ത്‌ അവൾ ഹെറോ​യിൻ കുത്തി​വെച്ചു. ഇമയെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അത്‌ അവസാ​ന​ത്തേ​താ​യി​രു​ന്നു. അവൾ ഗാഢനി​ദ്ര​യി​ലാ​കു​ക​യും പിറേറ ദിവസം മരണമ​ട​യു​ക​യും ചെയ്‌തു, ആരോ​രു​മി​ല്ലാ​തെ, “സുഹൃ​ത്തുക്ക”ളാൽ അവഗണി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌.

മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ​യും മററു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും ക്രൂര​ത​കൾക്ക്‌ ഇരകളാ​യി​ത്തീ​രുന്ന കുട്ടി​ക​ളു​ടെ ഭാവി മെച്ചമാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ? യുവജ​ന​ങ്ങളെ മേലാൽ ചൂഷണം ചെയ്യാത്ത ഒരു ലോകം എന്നെങ്കി​ലും ഉണ്ടാകു​മോ? ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കാൻ യുവജ​നങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം കുടും​ബ​ജീ​വി​തം പുരോ​ഗ​മി​ക്കു​ക​യും വിലമ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യു​മെ​ന്നു​ള്ള​തിന്‌ എന്തു പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണു​ള്ളത്‌? ഉത്തരങ്ങൾ പിൻവ​രുന്ന ലേഖന​ത്തിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും.