ബൈബി​ളി​ന്റെ വീക്ഷണം

സ്‌പോർട്‌സി​ലെ മത്സരം തെറ്റാ​ണോ?

വെയി​ലുള്ള ഒരു ദിവസം പ്രായ​മുള്ള രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാർ ചെസ്സും കളിച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു പാർക്കിൽ ഇരിക്കു​ക​യാണ്‌. അടുത്തു​തന്നെ ഓട്ടപ്പി​ടു​ത്തം കളിക്കുന്ന കുട്ടി​ക​ളു​ടെ ഒച്ചയും ബഹളവും കേൾക്കാം. അധികം അകലത്തി​ല​ല്ലാ​തെ ഒരു കൂട്ടം ചെറു​പ്പ​ക്കാർ ബാസ്‌ക്ക​റ്റ്‌ബോൾ കളിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അതേ, നമുക്കു ചുറ്റും എല്ലാ ദിവസ​വും ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രും പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രും സ്‌പോർട്‌സി​ലും കളിക​ളി​ലും ആനന്ദം കണ്ടെത്താ​റുണ്ട്‌. കളിയിൽ പങ്കെടു​ക്കു​മ്പോൾ മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്‌ച​വെ​ക്കാൻ മിക്കവ​രും കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യാ​റുണ്ട്‌. ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങളും അങ്ങനെ ആയിരി​ക്കാം.

എന്നാൽ മത്സരത്തി​ന്റെ അത്തരം സൗഹൃ​ദ​രൂ​പങ്ങൾ തെറ്റാ​ണെന്നു പറയാൻ കഴിയു​മോ? ഗലാത്യർ 5:26-ലെ [NW] അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​ന്റെ പ്രബോ​ധനം പലർക്കും അറിയാം. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ “അന്യോ​ന്യം മത്സരം ഇളക്കി”വിടരു​തെന്ന്‌ ആ ഭാഗത്ത്‌ അവൻ പറയുന്നു. ഇതിന്റെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിനോ​ദ​പ​ര​മായ സ്‌പോർട്‌സു​ക​ളി​ലും കളിക​ളി​ലും മത്സരി​ക്കു​ന്നത്‌ അനുചി​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​മോ?

ലളിത​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, ഇല്ല. എന്തു​കൊണ്ട്‌? ആ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തി​നു മുമ്പായി സ്‌പോർട്‌സി​ന്റെ​യും കളിക​ളു​ടെ​യും ചരി​ത്ര​ത്തി​ലേക്കു നമു​ക്കൊ​ന്നു ഹ്രസ്വ​മാ​യി നോക്കാം.

സ്‌പോർട്‌സി​ന്റെ​യും കളിക​ളു​ടെ​യും ചരിത്രം

സ്‌പോർട്‌സി​ലും കളിക​ളി​ലും പങ്കെടു​ക്കൽ പുരാതന കാലം​മു​തലേ ഉള്ളതാണ്‌. അതു—ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​ന്റെ ചരി​ത്ര​മുൾപ്പെടെ—ചരി​ത്ര​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം ഒരു നിരന്ത​ര​ഘ​ട​ക​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. “പന്തു” എന്ന പദം ബൈബി​ളിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു​പോ​ലു​മുണ്ട്‌. ദുഷ്ടമ​നു​ഷ്യർക്കെ​തി​രെ​യുള്ള യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുറ്റവി​ധി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരാമർശി​ക്കു​മ്പോൾ യെശയ്യാ​വു 22:18-ൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “അവൻ (അവരെ) ഒരു പന്തു​പോ​ലെ . . . ഉരുട്ടി​ക്ക​ള​യും.” ചില ആധുനിക പന്തുകൾ ഇപ്പോ​ഴും ഉണ്ടാക്കു​ന്നതു വസ്‌തു​ക്കൾ ഉരുട്ടി​യെ​ടു​ത്താണ്‌. അതേ വാക്യം ജയിംസ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ “അവൻ . . . ഒരു പന്തു​പോ​ലെ എറിഞ്ഞു​ക​ള​യും” എന്നാണ്‌. ഈ താരത​മ്യം പ്രസക്ത​മാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ അക്കാലത്തു ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നവർ പന്ത്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം.

മാത്രമല്ല, ബൈബി​ളിൽ ഗോ​ത്ര​പി​താ​വായ യാക്കോബ്‌ ഒരു ദൂത​നോ​ടു ഗുസ്‌തി പിടി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വിവരണം ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. യാക്കോബ്‌ നേര​ത്തെ​തന്നെ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ വൈദ​ഗ്‌ധ്യം നേടി​യെ​ടു​ത്തു​വെന്ന ഒരു ധാരണ ഈ വിവരണം നൽകുന്നു. കാരണം ആ മൽപ്പി​ടു​ത്തം തീരു​മാ​ന​മൊ​ന്നു​മാ​കാ​തെ മണിക്കൂ​റു​ക​ളോ​ളം നീണ്ടു​നിന്ന ഒന്നായി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 32:24-26) രസാവ​ഹ​മെന്നു പറയട്ടെ, ചില പണ്ഡിത​ന്മാർ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഗുസ്‌തി​പി​ടുത്ത നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ യാക്കോ​ബിന്‌ പരിചയം ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​താ​യി ആ രേഖ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തോന്നു​ന്നു. ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ അമ്പെയ്‌തി​ലും ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കാം—പരിശീ​ല​ന​വും വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​വും ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന മറ്റൊരു കായി​ക​വി​നോ​ദ​മാ​ണത്‌. (1 ശമൂവേൽ 20:20; വിലാ​പങ്ങൾ 3:12) പണ്ടേ പുരു​ഷ​ന്മാർ വ്യായാ​മം ചെയ്യു​ക​യും പരിശീ​ലനം നേടു​ക​യും ചെയ്‌ത മറ്റൊരു കായി​ക​യി​ന​മാ​യി​രു​ന്നു ഓട്ടം.—2 ശമൂവേൽ 18:23-27; 1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 12:8.

കടങ്കഥകൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, മനസ്സിനെ വ്യാപൃ​ത​മാ​ക്കിയ കളികൾ തെളി​വ​നു​സ​രിച്ച്‌ ജനപ്രീ​തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തും വളരെ​യ​ധി​കം മൂല്യ​മു​ള്ള​തു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരുപക്ഷേ, ഇതിന്റെ ഏറ്റവും മുന്തിയ ദൃഷ്ടാന്തം ശിം​ശോൻ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രോ​ടു പറഞ്ഞ കടങ്കഥ​യാ​യി​രി​ക്കാം.—ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാർ 14:12-18.

ക്രിസ്‌തീ​യ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ, ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ സ്‌പോർട്‌സും കളിക​ളും ക്രിസ്‌തീയ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, 1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:24, 25-ൽ ഒരു കായി​കാ​ഭ്യാ​സി​യു​ടെ കഠിന​വും ക്രമീ​കൃ​ത​വു​മായ പരിശീ​ല​നത്തെ പരാമർശി​ക്കു​ക​യും ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ ആത്മനി​യ​ന്ത്ര​ണ​വും സഹിഷ്‌ണു​ത​യും വേണ​മെന്നു പറഞ്ഞ്‌ അതു ബാധക​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ദൈവം തന്റെ സൃഷ്ടി​യിൽ, മനുഷ്യ​നും മൃഗത്തി​നും, കളിക്കാ​നുള്ള സമയം കണ്ടെത്താ​നുള്ള ഒരു പ്രവണത ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു​ള്ളതു വ്യക്തമാണ്‌.—ഇയ്യോബ്‌ 40:20; സെഖര്യാ​വു 8:5; എബ്രായർ 12:1 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

മത്സരം വളരെ​യ​ധി​കം ആകു​മ്പോൾ

“അന്യോ​ന്യം മത്സരം ഇളക്കി​വിട”രുതെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൻ എന്തായി​രു​ന്നു അർഥമാ​ക്കി​യത്‌? (ഗലാത്യർ 5:26) അതിനുള്ള ഉത്തരം സന്ദർഭ​ത്തി​ലാ​ണു കിടക്കു​ന്നത്‌. ആ പ്രസ്‌താ​വ​ന​യ്‌ക്കു മുമ്പു “വൃഥാ​ഭി​മാ​നി​കൾ ആകരുതു” അല്ലെങ്കിൽ മറ്റു ബൈബിൾ ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ “അഹങ്കാ​രി​കൾ,” “ആത്മപ്ര​ശം​സകർ,” “വ്യർഥ​മായ മഹത്ത്വം അഭില​ഷി​ക്കു​ന്നവർ” ആകരുത്‌ എന്നും അവരോ​ടു പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പൗലോ​സി​ന്റെ കാലത്തെ കായി​ക​താ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇടയിൽ കീർത്തി​യു​ടെ​യും മഹത്ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും പിന്നാലെ പോകു​ന്നതു സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ വ്യർഥ​മായ മഹത്ത്വം തേടുന്ന ഇന്നത്തെ ലോക​ത്തി​ലും അധിക​മ​ധി​കം കായി​ക​താ​രങ്ങൾ തങ്ങൾ വലിയ​വ​രാ​ണെന്ന മട്ടിൽ നടക്കു​ക​യും തങ്ങളി​ലേ​ക്കും തങ്ങളുടെ കഴിവു​ക​ളി​ലേ​ക്കും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ചിലർ മറ്റുള്ള​വരെ തുച്ഛീ​ക​രി​ക്കുന്ന അളവോ​ളം പോകു​ന്നു. വെല്ലു​വി​ളി​ക്കൽ, കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ, ചീത്ത വിളിക്കൽ, അല്ലെങ്കിൽ ചില കായി​ക​താ​രങ്ങൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ “കുറ്റം​പ​റ​ച്ചിൽ” തുടങ്ങി​യവ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഇതെല്ലാം “മത്സരം ഇളക്കി”വിടു​ന്ന​താണ്‌. അതു ഗലാത്യർ 5:26-ന്റെ അവസാന ഭാഗത്തു പൗലോസ്‌ പരാമർശിച്ച അസൂയ​യി​ലേക്കു നയിക്കു​ന്ന​താണ്‌.

ഏറ്റവും മോശ​മാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ, സമനി​ല​യി​ല്ലാത്ത മത്സരം വഴക്കു​ക​ളി​ലേ​ക്കും മരണത്തി​ലേ​ക്കും പോലും നയിക്കു​ന്നു. ശൗലിന്റെ ആൾക്കാ​രും ദാവീ​ദി​ന്റെ ആൾക്കാ​രും ഗിബെ​യോ​നിൽവെച്ചു കണ്ടുമു​ട്ടി​യ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. “യുവാക്കൾ മുന്നോ​ട്ടു​വന്ന്‌ [അവരുടെ] മുമ്പിൽ കളിക്കാൻ അനുവദി”ക്കുന്നതിന്‌ അപ്പോൾ അബ്‌നേ​രും യോവാ​ബും സമ്മതിച്ചു. (2 ശമൂവേൽ 2:14-32, താനാക്ക്‌) ഇത്‌ ഏതെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള ഗുസ്‌തി​പി​ടുത്ത ടൂർണ​മെൻറി​നെ പരാമർശി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. ആ മത്സരം എന്തുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നാ​ലും, അതു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ഉഗ്രവും രക്തപങ്കി​ല​വു​മായ ഒരു യുദ്ധമാ​യി അധഃപ​തി​ച്ചു.

സമനി​ല​യുള്ള ഒരു വീക്ഷണം

സ്‌പോർട്‌സും കളിക​ളും ഉൻമേ​ഷ​ദാ​യ​ക​മാ​യി​രി​ക്കണം—അല്ലാതെ ദുഃഖി​പ്പി​ക്ക​രുത്‌. കാര്യ​ങ്ങളെ അതിന്റെ ഉചിത​മായ സ്ഥാനത്തു നിർത്തു​ക​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും സഹമനു​ഷ്യ​രു​ടെ​യും മുമ്പാ​കെ​യുള്ള നമ്മുടെ വില സ്‌പോർട്‌സു​മാ​യും കളിക​ളു​മാ​യും ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ ഓർക്കു​ക​യും ചെയ്‌താൽ നമുക്കത്‌ ആർജി​ക്കാൻ കഴിയും.

ശാരീ​രി​ക​മോ മാനസി​ക​മോ ആയ പ്രാപ്‌തി​ക​ളി​ലുള്ള ശ്രേഷ്‌ഠ​ത​യു​ടെ വികാ​രങ്ങൾ നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ കുമി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നതു വിഡ്‌ഢി​ത്ത​മാ​യി​രി​ക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മി​ലേ​ക്കു​തന്നെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുക എന്ന അനുചി​ത​മായ, ലൗകി​ക​മായ, പ്രവണത ഒഴിവാ​ക്കാം; അല്ലെങ്കിൽ അതു മറ്റുള്ള​വ​രിൽ അസൂയ ഉളവാ​ക്കും, കാരണം സ്‌നേഹം അഹങ്കരി​ക്കു​ന്നില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4; 1 പത്രൊസ്‌ 2:1) ആഹ്ലാദ​വും ഉത്സാഹ​ത്തി​മർപ്പും ടീമം​ഗ​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ അഭിന​ന്ദ​ന​വും ന്യായ​മാ​ണെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​മെ​ന്നി​രി​ക്കെ, അത്തരം വികാ​രങ്ങൾ അനിയ​ന്ത്രി​ത​മാ​യി​ത്തീ​രാ​നോ പ്രതാ​പ​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങ​ളാ​യി മാറാ​നോ അനുവ​ദി​ക്കാൻ നാമാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നില്ല.

സ്‌പോർട്‌സി​ലും കളിക​ളി​ലു​മുള്ള പ്രാപ്‌തി​ക​ളാൽ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ മൂല്യം നാം ഒരിക്ക​ലും അളക്കില്ല. സമാന​മാ​യി, പ്രാപ്‌തി​ക്കു​റവു നിമിത്തം നമ്മെക്കു​റി​ച്ചു താഴ്‌ത്തി ചിന്തി​ക്കാ​നും നാമാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നില്ല. അതിന്റെ അർഥം സ്‌കോർവച്ചു കളിക്കു​ന്നതു തെറ്റാ​ണെ​ന്നാ​ണോ? അവശ്യം അങ്ങനെയല്ല. എന്നാൽ കളികൾ യഥാർഥ​ത്തിൽ എത്രയോ നിസ്സാ​ര​മാ​ണെന്നു നാം ഓർത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌—ആളുകൾ കളിക​ളിൽ എങ്ങനെ മികവു കാട്ടുന്നു എന്നതി​നെയല്ല ആളുക​ളു​ടെ യഥാർഥ മൂല്യം ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ടീം കളിക​ളിൽ ഒരു ടീം മാത്രം എപ്പോ​ഴും ജയിക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു ചില ടീമുകൾ കളിക്കാ​രെ അങ്ങുമി​ങ്ങും മാറ്റാ​റുണ്ട്‌.

സ്‌പോർട്‌സും കളിക​ളും ബൈബി​ളിൽ പരാമർശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, അവയെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചുരു​ക്ക​മാ​യേ പരാമർശി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളൂ എന്ന കാര്യം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഓർത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. സ്‌പോർട്‌സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബി​ളിൽ പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ എല്ലാത്തരം സ്‌പോർട്‌സി​നും അതു മൊത്ത​ത്തിൽ അനുമതി നൽകു​ന്നു​വെന്നു നിഗമനം ചെയ്യു​ന്നതു തെറ്റാ​യി​രി​ക്കും. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:26 സങ്കീർത്തനം 11:5-നോടു താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) കൂടാതെ, “ശരീരാ​ഭ്യാ​സം അല്‌പ​പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ള്ള​ത​ത്രേ; ദൈവ​ഭ​ക്തി​യോ . . . സകലത്തി​ന്നും പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​കു​ന്നു” എന്നു പൗലോസ്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:8.

അതു​കൊണ്ട്‌, സ്‌പോർട്‌സു​ക​ളെ​യും കളിക​ളെ​യും അവയുടെ ഉചിത​മായ സ്ഥാനത്തു നിർത്തു​മ്പോൾ അവ ആസ്വാ​ദ്യ​വും ഉന്മേഷ​പ്ര​ദ​വു​മാണ്‌. എല്ലാത്തരം മത്സര​ത്തെ​യും ബൈബിൾ കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്നില്ല, മിഥ്യ​യും കിടമ​ത്സ​ര​വും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും അസൂയ​യും അക്രമ​വും ഇളക്കി​വി​ടുന്ന മത്സര​ത്തെ​യാ​ണു ബൈബിൾ കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്നത്‌.