യുവജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ദാരുണ മരണം

“ഞങ്ങളുടെ തലമുറ അന്യം​നി​ന്നു പോകു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നു​ന്നു.”—ജോഹാന പി., 18 വയസ്സുള്ള ബിരുദ വിദ്യാർഥി​നി, കണെറ്റി​ക്കട്ട്‌, യു.എസ്‌.എ.

ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലെ ടാസ്‌മാ​നിയ എന്ന ദ്വീപ സംസ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ തലസ്ഥാ​ന​മായ ഹോബാർട്ടി​ലുള്ള ഒരു കൃഷി​യി​ട​ത്തിൽ രക്തം ഉറഞ്ഞു​പോ​കുന്ന ഒരു ദൃശ്യ​മാ​ണു പൊലീ​സു​കാ​രെ വരവേ​റ്റത്‌. കൃഷി​യി​ട​ത്തി​ലെ വീട്ടി​നു​ള്ളിൽ 10-നും 18-നും ഇടയ്‌ക്കു പ്രായ​മുള്ള നാലു പെൺകു​ട്ടി​കൾ മരിച്ച നിലയിൽ കാണ​പ്പെട്ടു. അവരുടെ പിതാവ്‌ ആയിരു​ന്നു ഘാതകൻ. തൊട്ട​ടു​ത്തു​തന്നെ തലയ്‌ക്കു വെടി​യേറ്റ നിലയിൽ അയാളും മരിച്ചു കിടപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അയാൾ മഴു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ വലത്തേ കൈ മുറി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഈ കൊല​പാ​ത​ക​ങ്ങ​ളും ആത്മഹത്യ​യും ടാസ്‌മാ​നി​യൻ ജനതയെ ഒന്നടങ്കം ഞെട്ടിച്ചു. അത്‌ ആളുക​ളു​ടെ മനസ്സിൽ കുഴപ്പി​ക്കുന്ന ഒരു ചോദ്യം അവശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു—എന്തിന്‌? നിരപ​രാ​ധി​ക​ളായ ആ നാലു പെൺകു​ട്ടി​കൾ മരി​ക്കേണ്ടി വന്നത്‌ എന്തിന്‌?

ബെൽജി​യം ഇപ്പോ​ഴും ഞെട്ടലിൽനി​ന്നു മുക്തമാ​യി​ട്ടില്ല. കാരണം, അവിടെ പരോ​ളിൽ ഇറങ്ങിയ ഒരു ബലാൽസം​ഗി ആറു പെൺകു​ട്ടി​കളെ മാനഭം​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ശേഷം അവരിൽ നാലു പേരെ അരു​ങ്കൊല ചെയ്‌തു. വീണ്ടും അതേ ചോദ്യം ഉയർന്നു വരുന്നു—ആ പെൺകു​ട്ടി​കൾ മരി​ക്കേണ്ടി വന്നത്‌ എന്തിന്‌? അർജന്റീ​ന​യി​ലെ ചില അമ്മമാർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നത്‌, ഹീനയുദ്ധംa എന്ന്‌ ഇപ്പോൾ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന യുദ്ധത്തിൽ 30,000 പേർ—അധിക​വും തങ്ങളുടെ മക്കൾ—മരണമ​ടഞ്ഞു എന്നാണ്‌. ആ ഹതാശ​രിൽ ചിലരെ പീഡി​പ്പി​ക്കു​ക​യും അവർക്കു മയക്കു​മ​രു​ന്നു കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത ശേഷം വിമാ​ന​ത്തിൽ കൊണ്ടു​പോ​യി കടലിൽ തള്ളിയി​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അനേക​രെ​യും ജീവ​നോ​ടെ​യാ​ണു തള്ളിയി​ട്ടത്‌. അവർ മരി​ക്കേണ്ടി വന്നത്‌ എന്തിന്‌? അവരുടെ അമ്മമാർ ഇപ്പോ​ഴും ഉത്തരങ്ങൾ തേടുന്നു.

1955-ൽ ലോക മാതൃ സമ്മേളനം യുദ്ധത്തി​ന്റെ ഫലശൂ​ന്യ​തയെ അപലപി​ച്ചു. “ഒരു വലിയ പ്രതി​ഷേധം, യുദ്ധത്തി​ന്റെ​യും അതിനുള്ള തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പു​ക​ളു​ടെ​യും കെടു​തി​ക​ളിൽ നിന്ന്‌ തങ്ങളുടെ കൊച്ചു കുട്ടി​ക​ളെ​യും മുതിർന്ന കുട്ടി​ക​ളെ​യും സംരക്ഷി​ക്കാൻ കിണഞ്ഞു പരി​ശ്ര​മി​ക്കുന്ന അമ്മമാ​രു​ടെ മുന്നറി​യി​പ്പിൻ മുറവി​ളി” ആണു പ്രസ്‌തുത സമ്മേള​ന​മെന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. വിരോ​ധാ​ഭാ​സ​മെന്നു പറയട്ടെ, ആ സമ്മേള​ന​ത്തി​നു ശേഷം രക്തപങ്കി​ല​മായ യുദ്ധങ്ങ​ളിൽ കൊല​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടുന്ന യുവജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ സംഖ്യ ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി വർധിച്ചു വരുക​യാണ്‌—മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ജീൻ സഞ്ചയത്തി​നു സംഭവി​ക്കുന്ന കനത്ത നഷ്ടം തന്നെ.

യുവജന മരണങ്ങ​ളു​ടെ നീണ്ട ചരിത്രം

ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഏടുകൾ യുവജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ രക്തത്തിൽ കുതിർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. പ്രബു​ദ്ധ​മെന്നു പറയ​പ്പെ​ടുന്ന നമ്മുടെ 20-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ പോലും വർഗീ​യ​വും ഗോ​ത്ര​പ​ര​വു​മായ പോരാ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ പ്രഥമ ലക്ഷ്യം യുവജ​ന​ങ്ങ​ളാണ്‌. മുതിർന്ന​വ​രു​ടെ ദുഷ്‌കൃ​ത്യ​ങ്ങൾക്കും ദുരാ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾക്കും വേണ്ടി യുവജ​നങ്ങൾ ജീവൻ ഒടു​ക്കേണ്ടി വരുന്ന​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

ഒരു ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യത്ത്‌, കർത്താ​വി​ന്റെ പ്രതി​രോധ സേന എന്ന പേരിൽ കൗമാ​ര​ക്കാർ ഒരു മത സംഘടന രൂപീ​ക​രി​ച്ചു. തങ്ങളിൽ വെടി​യു​ണ്ടകൾ തറയ്‌ക്കു​ക​യില്ല എന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ അവർ പഠിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ദ ന്യൂ റിപ്പബ്ലിക്ക്‌ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. ആ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ “കൗമാ​ര​ക്കാ​രു​ടെ പാഴ്‌ജീ​വി​തം” എന്ന തലക്കെട്ട്‌ തികച്ചും അനു​യോ​ജ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. പുത്ര​ന്മാ​രു​ടെ​യും പുത്രി​മാ​രു​ടെ​യും—അവർ വെടി​യുണ്ട തറയ്‌ക്കാ​ത്ത​വ​രൊ​ന്നും ആയിരു​ന്നില്ല—വിയോ​ഗ​ത്തിൽ ദുഃഖാർത്ത​രായ കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ യഥോ​ചി​തം ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കു​ന്നു: ഈ യുവജ​നങ്ങൾ മരി​ക്കേണ്ടി വന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തിനു വേണ്ടി?

ഇതി​നെ​ല്ലാം പുറ​മേ​യാ​ണു യുവജ​ന​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ ആത്മഹത്യാ നിരക്ക്‌.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]