യഹോവ അർഹി​ക്കു​ന്നത്‌ അവനു നൽകുന്നു

തിമൊലിയൊൻ വാസി​ലി​യൂ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ഐഥോനോഹൊറി ഗ്രാമ​ത്തിൽ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിൽ എന്നെ അറസ്റ്റു ചെയ്‌തു. പൊലീ​സു​കാർ എന്റെ ഷൂസ്‌ ഊരി​മാ​റ്റി​യിട്ട്‌ കാൽവെ​ള്ള​യിൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. തുടർച്ച​യാ​യി അടിച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു പാദങ്ങൾ മരവി​ച്ച​തി​നാൽ എനിക്കു വേദന അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടില്ല. അത്തരം ദുഷ്‌പെ​രു​മാ​റ്റങ്ങൾ അന്നൊക്കെ ഗ്രീസിൽ സാധാ​രണം ആയിരു​ന്നു. അതി​ലേക്കു നയിച്ചത്‌ എന്താ​ണെന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ഞാൻ ഒരു ബൈബിൾ അധ്യാ​പകൻ ആയിത്തീർന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു വിവരി​ക്കട്ടെ.

ഞാൻ ജനിച്ചത്‌ 1921-ൽ ആണ്‌. താമസി​യാ​തെ, ഉത്തര ഗ്രീസി​ലെ റൊ​ഡൊ​ലി​വൊസ്‌ പട്ടണത്തി​ലേക്കു ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം താമസം മാറ്റി. യൗവന നാളു​ക​ളിൽ ഞാൻ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതം നയിച്ചി​രു​ന്നു. 11 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ ഞാൻ പുകവ​ലി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. പിന്നീട്‌, ഞാൻ മദ്യപ​നും ചൂതാ​ട്ട​ക്കാ​ര​നും ആയിമാ​റി. മിക്ക രാത്രി​ക​ളി​ലും ഞാൻ വന്യമായ പാർട്ടി​ക​ളിൽ പങ്കെടു​ത്തി​രു​ന്നു. സംഗീ​ത​ത്തിൽ സാമാ​ന്യം നല്ല അഭിരു​ചി ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക ബാൻഡു​വാ​ദ്യ സംഘത്തിൽ ചേർന്നു. ഏതാണ്ട്‌ ഒരു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ സംഘത്തി​ലെ ഉപകര​ണങ്ങൾ എല്ലാം​തന്നെ വായി​ക്കാൻ ഞാൻ പഠിച്ചു. അതേസ​മയം ഞാൻ പഠനത്തി​ലും ശുഷ്‌കാ​ന്തി കാട്ടി​യി​രു​ന്നു. നീതി നടപ്പാക്കി കാണാ​നും ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചി​രു​ന്നു.

1940-ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ, രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം കൊടു​മ്പി​രി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ, ഒരു കൊച്ചു പെൺകു​ട്ടി​യു​ടെ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തിൽ വാദ്യ​പ​രി​പാ​ടി​ക്കാ​യി ഞങ്ങളുടെ സംഘത്തെ ക്ഷണിച്ചു. ശവക്കു​ഴി​യു​ടെ അരികെ നിന്നു ബന്ധുക്ക​ളും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും അടക്കാ​നാ​കാത്ത ദുഃഖ​ത്തോ​ടെ കരയു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ തികഞ്ഞ നിസ്സഹാ​യാ​വസ്ഥ എന്നെ ആഴത്തിൽ സ്‌പർശി​ച്ചു. ‘നാം മരിക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? ജീവിതം ഇത്ര ഹ്രസ്വ​മാ​ണോ അതോ ഇതിൽ കവിഞ്ഞ എന്തെങ്കി​ലും ഉണ്ടോ? എവിടെ ഉത്തരം കണ്ടെത്താ​നാ​കും?’ എന്നിങ്ങനെ ഞാൻ ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഏതാനും ദിവസ​ങ്ങൾക്കു ശേഷം, വീട്ടിലെ ഒരു അലമാ​ര​യിൽ പുതിയ നിയമ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രതി ഇരിക്കു​ന്നതു ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഉടനെ അതെടു​ത്തു വായി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. തന്റെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട അടയാ​ള​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി വലിയ അളവിൽ സംഭവി​ക്കുന്ന യുദ്ധത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ മത്തായി 24:7-ൽ വായി​ച്ച​പ്പോൾ അവന്റെ വാക്കുകൾ നമ്മുടെ കാലത്താ​ണു ബാധക​മാ​കു​ന്ന​തെന്നു ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. തുടർന്നുള്ള വാരങ്ങ​ളിൽ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ ആ പ്രതി ഞാൻ പലതവണ വായിച്ചു.

പിന്നീട്‌, 1940 ഡിസം​ബ​റിൽ, ഞാൻ അടുത്തുള്ള ഒരു കുടും​ബത്തെ സന്ദർശി​ച്ചു. ഒരു വിധവ​യും അഞ്ചു മക്കളും അടങ്ങു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ കുടും​ബം. അവരുടെ വീടിന്റെ മേൽമു​റി​യിൽ ഒരു​കെട്ടു ചെറു​പു​സ്‌ത​കങ്ങൾ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു ഞാൻ കണ്ടു. അവയിൽ ഒരെണ്ണ​ത്തി​ന്റെ ശീർഷകം ഒരു അഭികാ​മ്യ ഗവൺമെന്റ്‌ എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. വാച്ച്‌ ടവർ ബൈബിൾ ആൻഡ്‌ ട്രാക്‌റ്റ്‌ സൊ​സൈറ്റി പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഞാൻ ആ മേൽമു​റി​യിൽ ഇരുന്നു​തന്നെ പ്രസ്‌തുത ചെറു​പു​സ്‌തകം മുഴുവൻ വായി​ച്ചു​തീർത്തു. ബൈബിൾ ‘അന്ത്യനാ​ളു​കൾ’ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന കാലത്താ​ണു നാം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും യഹോ​വ​യാം ദൈവം ഈ വ്യവസ്ഥി​തി ഉടനടി അവസാ​നി​പ്പി​ച്ചിട്ട്‌ അതിന്റെ സ്ഥാനത്തു നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മായ ഒരു പുതിയ ലോകം സ്ഥാപി​ക്കു​മെ​ന്നും വായിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്ന്‌ എനിക്കു പൂർണ​മാ​യി ബോധ്യ​പ്പെട്ടു.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5; 2 പത്രൊസ്‌ 3:13.

വിശ്വ​സ്‌ത മനുഷ്യർ ഭൗമിക പറുദീ​സ​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കും എന്നും ദൈവ​രാ​ജ്യ ഭരണത്തിൻ കീഴി​ലുള്ള പുതിയ ലോക​ത്തിൽ യാതന​യും മരണവും മേലാൽ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല എന്നുമുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു തെളി​വു​ക​ളാണ്‌ എന്നിൽ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കി​യത്‌. (സങ്കീർത്തനം 37:9-11, 29; വെളി​പ്പാ​ടു 21:3, 4) വായി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ അക്കാര്യ​ങ്ങളെ പ്രതി ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​നു നന്ദി നൽകി. അവന്റെ വ്യവസ്ഥകൾ എന്തെല്ലാ​മാണ്‌ എന്നു കാണി​ച്ചു​ത​രാൻ ഞാൻ അവനോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു. യഹോ​വ​യാം ദൈവം സമ്പൂർണ ഭക്തി അർഹി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ എനിക്കു വ്യക്തമാ​യി.—മത്തായി 22:37.

പഠിച്ച​ത​നു​സ​രി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു

അന്നു മുതൽ ഞാൻ പുകവ​ലി​യും മദ്യപാ​ന​വും ചൂതാ​ട്ട​വും നിർത്തി. ആ വിധവ​യു​ടെ അഞ്ചു മക്കളെ​യും എന്റെ അനുജ​നെ​യും രണ്ടു പെങ്ങന്മാ​രെ​യും കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി, ആ ചെറു​പു​സ്‌ത​ക​ത്തിൽ നിന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ കാര്യങ്ങൾ അവരോ​ടു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. ഉടനെ​തന്നെ ഞങ്ങളെ​ല്ലാം ആ വിവരങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞങ്ങൾ ആ പ്രദേ​ശത്ത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി അറിയ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ, സാക്ഷി​ക​ളായ ആരെയും ഞങ്ങൾ അന്നോളം കണ്ടുമു​ട്ടി​യി​രു​ന്നില്ല എന്നതാണു വാസ്‌തവം. തുടക്കം മുതലേ ഞാൻ, പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഓരോ മാസവും നൂറി​ല​ധി​കം മണിക്കൂ​റു​കൾ ചെലവി​ട്ടു.

സ്ഥലത്തെ ഒരു ഗ്രീക്ക്‌ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌ പുരോ​ഹി​തൻ ഞങ്ങളെ കുറിച്ചു പരാതി​പ്പെ​ടാൻ മേയറെ ചെന്നു​കണ്ടു. എന്നാൽ, ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ മുമ്പാ​യി​രു​ന്നു ഒരു യുവ സാക്ഷി, കാണാ​തെ​പോയ ഒരു കുതി​രയെ അതിന്റെ ഉടമസ്ഥനെ തിരികെ ഏൽപ്പി​ച്ചത്‌. ആ കാര്യം ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അത്തരം സത്യസ​ന്ധ​ത​യു​ടെ പേരിൽ മേയർ സാക്ഷി​കളെ ആദരി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ പുരോ​ഹി​തൻ പറയു​ന്നതു കേൾക്കാൻ അദ്ദേഹം കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല.

1941 ഒക്‌ടോ​ബ​റിൽ ഒരു ദിവസം ചന്തസ്ഥലത്തു സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കെ അടുത്ത പട്ടണത്തിൽ താമസി​ക്കുന്ന ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷിയെ കുറിച്ച്‌ ഒരാൾ എന്നോടു പറഞ്ഞു. ക്രി​സ്റ്റൊസ്‌ ട്രിയാ​ന്റാ​ഫി​ലൂ എന്നു പേരുള്ള അദ്ദേഹം മുമ്പ്‌ ഒരു പൊലീ​സു​കാ​രൻ ആയിരു​ന്നു. ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കാണാൻ ചെന്നു. 1932 മുതൽ അദ്ദേഹം ഒരു സാക്ഷി​യാ​ണെന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. പഴയ പല വാച്ച്‌ ടവർ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും അദ്ദേഹം എനിക്കു നൽകി. ഞാനതിൽ എത്ര സന്തുഷ്ടൻ ആയിരു​ന്നെ​ന്നോ! ആത്മീയ പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കാൻ അവ എന്നെ വളരെ സഹായി​ച്ചു.

1943-ൽ ദൈവ​ത്തി​നുള്ള എന്റെ സമർപ്പണം ഞാൻ ജലസ്‌നാ​പ​ന​ത്താൽ പ്രതീ​ക​പ്പെ​ടു​ത്തി. അതി​നോ​ടകം ഞാൻ സമീപ​ത്തുള്ള മൂന്നു ഗ്രാമ​ങ്ങ​ളിൽ—ദ്രാവി​സ്‌കോസ്‌, പാലി​യൊ​ക്കൊ​മി, മാവ്‌റൊ​ലൊ​ഫൊസ്‌—ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്തു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ അധ്യയന സഹായി​യാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കിന്നരം എന്ന പുസ്‌ത​ക​മാണ്‌. ക്രമേണ, ആ മേഖല​യിൽ നാലു സഭകൾ രൂപീ​കൃ​ത​മാ​കു​ന്നതു കാണാ​നുള്ള പദവി എനിക്കു ലഭിച്ചു.

പ്രതി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾക്കു മധ്യേ​യും സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നു

1944-ൽ ജർമനി​യു​ടെ അധീന​ത​യിൽ നിന്നു ഗ്രീസ്‌ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി. കുറച്ചു നാളു​കൾക്കു ശേഷം, വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ഏഥൻസി​ലുള്ള ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീ​സു​മാ​യി ബന്ധം സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെട്ടു. രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശത്തെ കുറിച്ച്‌ ആരും​തന്നെ കേട്ടി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഒരു പ്രദേ​ശത്തു സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കാൻ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ എന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. അങ്ങോട്ടു മാറി​യ​ശേഷം മൂന്നു മാസം ഞാൻ ഒരു കൃഷി​യി​ട​ത്തിൽ പണി​യെ​ടു​ത്തു, ആ വർഷം ശേഷിച്ച സമയം മുഴുവൻ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലും ചെലവ​ഴി​ച്ചു.

അതേ വർഷം എന്റെ അമ്മയും മുമ്പു പറഞ്ഞ വിധവ​യും അവരുടെ കുട്ടി​ക​ളും—ഇളയ മകൾ ഒഴികെ—സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ന്നതു കാണാ​നുള്ള അനു​ഗ്രഹം എനിക്കു​ണ്ടാ​യി. അവരുടെ ഇളയ മകൾ മാരി​യാൻതി സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റത്‌ 1943-ൽ ആയിരു​ന്നു. ആ വർഷം നവംബ​റിൽ മാരി​യാൻതി​യു​മാ​യി എന്റെ വിവാഹം നടന്നു. 30 വർഷത്തി​നു ശേഷം, അതായത്‌ 1974-ൽ, എന്റെ പിതാ​വും സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ സാക്ഷി​യാ​യി.

1945-ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീ​സിൽ നിന്നു ഞങ്ങൾക്കു മിമി​യോ​ഗ്രാഫ്‌ യന്ത്രത്തിൽ ഉണ്ടാക്കിയ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രതി ലഭിച്ചു. “നിങ്ങൾ പുറ​പ്പെട്ട്‌, സകല ജനതക​ളെ​യും ശിഷ്യ​രാ​ക്കുക” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു അതിലെ മുഖ്യ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ ശീർഷകം. (മത്തായി 28:19, ദി എംഫാ​റ്റിക്‌ ഡയഗ്ലട്ട്‌) സ്‌​ട്രൈ​മാൻ നദിയു​ടെ കിഴക്കുള്ള വിദൂര പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രവർത്തി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു ഞാനും മാരി​യാൻതി​യും ഉടനടി വീടു​വി​ട്ടു. പിന്നീട്‌, സാക്ഷി​ക​ളിൽ വേറെ​യും ചിലർ ഞങ്ങളോ​ടു ചേർന്നു.

മിക്ക​പ്പോ​ഴും, മലയി​ടു​ക്കു​ക​ളും മലകളും കടന്ന്‌ കിലോ​മീ​റ്റ​റു​ക​ളോ​ളം നഗ്നപാ​ദ​രാ​യി നടന്നാണു ഞങ്ങൾ ഓരോ ഗ്രാമ​ത്തി​ലും എത്തിയി​രു​ന്നത്‌. ഷൂസുകൾ തേഞ്ഞു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​ണു ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. കാരണം, അവ ചീത്തയാ​യി പോയാൽ ഇടാൻ വേറൊ​രു ജോടി ഞങ്ങളുടെ പക്കൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. 1946 മുതൽ 1949 വരെ ആഭ്യന്തര യുദ്ധം ഗ്രീസി​നെ പിച്ചി​ച്ചീ​ന്തി. യാത്ര ചെയ്യു​ന്നതു വളരെ അപകട​കരം ആയിരു​ന്നു. റോഡു​ക​ളിൽ മൃതശ​രീ​രങ്ങൾ കിടക്കു​ന്നതു സാധാരണ ദൃശ്യം ആയിരു​ന്നു.

ദുഷ്‌ക​ര​മാ​യ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ നിമിത്തം നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​കു​ന്ന​തി​നു പകരം ഞങ്ങൾ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ സേവനം തുടർന്നു. “കൂരി​രുൾതാ​ഴ്‌വ​ര​യിൽ കൂടി നടന്നാ​ലും ഞാൻ ഒരു അനർത്ഥ​വും ഭയപ്പെ​ടു​ക​യില്ല; നീ എന്നോ​ടു​കൂ​ടെ ഇരിക്കു​ന്നു​വ​ല്ലോ; നിന്റെ വടിയും കോലും എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ എഴുതിയ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രനെ പോലെ പലപ്പോ​ഴും എനിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. (സങ്കീർത്തനം 23:4) ഈ കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ആഴ്‌ച​ക​ളോ​ളം വീട്ടിൽ നിന്ന്‌ അകലെ ആയിരി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ചില മാസങ്ങ​ളിൽ ഞാൻ 250 മണിക്കൂർ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രു​ന്നു.

ഐഥോ​നോ​ഹൊ​റി​യി​ലെ ഞങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷ

1946-ൽ ഞങ്ങൾ സന്ദർശിച്ച ഗ്രാമ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നായി​രു​ന്നു മലമു​ക​ളിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഐഥോ​നോ​ഹൊ​റി. ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തിൽ താത്‌പ​ര്യ​മുള്ള രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാർ ആ ഗ്രാമ​ത്തി​ലു​ണ്ടെന്ന്‌ അവിടെ ഒരാൾ ഞങ്ങളോ​ടു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ, അയൽക്കാ​രെ പേടിച്ച്‌ അവരുടെ അടുക്ക​ലേക്കു ഞങ്ങളെ കൊണ്ടു​പോ​കാൻ അയാൾ തയ്യാറാ​യില്ല. ഞങ്ങൾ ഒരു വിധത്തിൽ അവരുടെ വീടു കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു, അവർ ഞങ്ങളെ ആതിഥ്യ​മ​ര്യാ​ദ​യോ​ടെ കൈ​ക്കൊ​ണ്ടു. ഏതാനും മിനി​ട്ടു​കൾ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ സ്വീക​ര​ണ​മു​റി ആളുകളെ കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു! അവരെ​ല്ലാം ആ വീട്ടു​കാ​രു​ടെ ബന്ധുക്ക​ളോ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളോ ആയിരു​ന്നു. ഞങ്ങൾ പറയു​ന്നത്‌ അവർ അതീവ ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ കേട്ടി​രു​ന്നത്‌ എന്നെ അത്യന്തം ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി സമ്പർക്ക​ത്തിൽ വരാൻ അവർ ആകാം​ക്ഷാ​പൂർവം കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്നു ഞങ്ങൾ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. എന്നാൽ, ജർമൻ അധിനി​വേശ സമയത്ത്‌ ആ പ്രദേ​ശത്തു സാക്ഷികൾ ആരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. അവരുടെ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ ഉണർത്തി​യത്‌ എന്തായി​രു​ന്നു?

ആ രണ്ടു കുടും​ബ​നാ​ഥ​ന്മാ​രും സ്ഥലത്തെ കമ്മ്യൂ​ണിസ്റ്റ്‌ പാർട്ടി നേതാ​ക്ക​ന്മാർ ആയിരു​ന്നു. അവർ ആ പ്രദേ​ശ​ത്തു​ള്ള​വ​രു​ടെ ഇടയിൽ കമ്മ്യൂ​ണിസ്റ്റ്‌ ആദർശങ്ങൾ പ്രചരി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈറ്റി പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ഗവൺമെന്റ്‌ എന്ന പുസ്‌തകം അവർക്കു ലഭിക്കാൻ ഇടയായി. അതു വായി​ച്ച​തോ​ടെ, പൂർണ​വും നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​വു​മായ ഗവൺമെ​ന്റി​നുള്ള ഏക പ്രത്യാശ ദൈവ​രാ​ജ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അവർക്കു ബോധ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

ഞങ്ങൾ അവരോ​ടും അവിടെ കൂടി​യി​രുന്ന മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടും അർധരാ​ത്രി​വരെ സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കു ലഭിച്ച ബൈബിൾ അധിഷ്‌ഠിത ഉത്തരങ്ങൾ അവരെ തികച്ചും തൃപ്‌ത​രാ​ക്കി. എന്നാൽ, താമസി​യാ​തെ ആ ഗ്രാമ​ത്തി​ലുള്ള കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റു​കാർ എന്നെ കൊല്ലാൻ പദ്ധതി​യൊ​രു​ക്കി. തങ്ങളുടെ മുൻ നേതാ​ക്ക​ന്മാ​രെ മതപരി​വർത്തനം ചെയ്യി​ക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അവർ ആരോ​പി​ച്ചു. ഗ്രാമ​ത്തി​ലെ താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രെ കുറിച്ച്‌ എന്നോടു പറഞ്ഞ ആ വ്യക്തി​യും അന്നു രാത്രി​യിൽ അവിടെ സന്നിഹി​ത​നാ​യി​രു​ന്നു. ഒടുവിൽ അദ്ദേഹം ബൈബിൾ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം ഒരു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പനും ആയിത്തീർന്നു.

കൊടിയ പീഡനം

ആ മുൻ കമ്മ്യൂ​ണി​സ്റ്റു​കാ​രെ സന്ദർശിച്ച്‌ അധിക​നാൾ കഴിയു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ഞങ്ങൾ യോഗം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരു വീട്ടി​ലേക്കു രണ്ടു പൊലീ​സു​കാർ പാഞ്ഞു​ക​യറി. ഞാനുൾപ്പെടെ നാലു​പേരെ തോക്കു ചൂണ്ടി അറസ്റ്റ്‌ ചെയ്‌തു പൊലീസ്‌ സ്റ്റേഷനി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി. അവി​ടെ​വെച്ച്‌, ഗ്രീക്ക്‌ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌ വൈദി​ക​രു​മാ​യി വളരെ അടുപ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പൊലീസ്‌ ലെഫ്‌റ്റ​നന്റ്‌ ഞങ്ങളോ​ടു ക്രുദ്ധി​ച്ചു സംസാ​രി​ച്ചു. ഒടുവിൽ അദ്ദേഹം ചോദി​ച്ചു, “ഞാൻ നിങ്ങളെ എന്തു ചെയ്യണം?”

“നമുക്ക്‌ അവരെ ശരി​ക്കൊ​ന്നു കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാം!” ഞങ്ങളുടെ പിന്നിൽ നിന്ന പൊലീ​സു​കാർ ഒരേ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

അപ്പോ​ഴേ​ക്കും രാത്രി​യേറെ ചെന്നി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളെ ബേസ്‌മെ​ന്റിൽ ഇട്ടു പൂട്ടി​യിട്ട്‌ പൊലീ​സു​കാർ അടുത്തുള്ള ഒരു ഷാപ്പി​ലേക്കു പോയി. മദ്യപി​ച്ചു ലക്കു​കെട്ടു മടങ്ങി​യെ​ത്തിയ അവർ എന്നെ മുകളി​ലത്തെ നിലയി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി.

അവരുടെ മട്ടു കണ്ടപ്പോൾ എന്നെ ഏതൊരു നിമി​ഷ​വും കൊന്നു​ക​ള​ഞ്ഞേ​ക്കും എന്നു ഞാൻ കരുതി. എന്തു യാതന നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നാ​ലും അതു സഹിക്കാ​നുള്ള കരുത്തി​നാ​യി ഞാൻ ദൈവ​ത്തോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു. അവർ കുറെ തടിക്ക​ഷ​ണങ്ങൾ എടുത്ത്‌ ആരംഭ​ത്തിൽ വിവരി​ച്ച​തു​പോ​ലെ എന്റെ കാൽവെ​ള്ള​യിൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിനു ശേഷം അവർ എന്റെ മുഴു ശരീര​വും തല്ലിച്ച​തച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അവർ വീണ്ടും എന്നെ ബേസ്‌മെ​ന്റിൽ കൊണ്ടി​ട്ടു. അടുത്ത​താ​യി അവർ വേറൊ​രാ​ളെ കൊണ്ടു​പോ​യി അദ്ദേഹ​ത്തെ​യും അടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അതിനി​ട​യിൽ, വരാനി​രി​ക്കുന്ന പരി​ശോ​ധ​നയെ നേരി​ടാൻ യുവ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി​രുന്ന മറ്റു രണ്ടു പേരെ​യും സജ്ജരാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ സമയം തക്കത്തിൽ വിനി​യോ​ഗി​ച്ചു. എന്നാൽ, അവർക്കു പകരം എന്നെയാ​ണു പൊലീ​സു​കാർ വീണ്ടും മുകളി​ലത്തെ നിലയി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യത്‌. അവർ എന്റെ വസ്‌ത്രം ഊരി​മാ​റ്റി. ഒരു മണിക്കൂ​റോ​ളം അഞ്ചു പൊലീ​സു​കാർ എന്നെ അടിച്ചു, സൈനിക ബൂട്ടുകൾ അണിഞ്ഞി​രുന്ന അവർ എന്റെ തലയിൽ ചവിട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നിട്ട്‌ അവർ എന്നെ ബേസ്‌മെ​ന്റി​ലേക്കു നടകളി​ലൂ​ടെ തള്ളിയി​ട്ടു. 12 മണിക്കൂ​റോ​ളം ബോധ​ര​ഹി​ത​നാ​യി ഞാൻ അവിടെ കിടന്നു.

ഒടുവിൽ ഞങ്ങളെ മോചി​പ്പി​ച്ചു. ഗ്രാമ​ത്തി​ലെ ഒരു കുടും​ബം ആ രാത്രി തങ്ങാൻ ഞങ്ങൾക്കു സൗകര്യ​മേ​കു​ക​യും ഞങ്ങളെ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിറ്റേന്നു ഞങ്ങൾ വീട്ടി​ലേക്കു യാത്ര തിരിച്ചു. ഞങ്ങൾ അടി​കൊ​ണ്ടു ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശരാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ വീട്ടിൽ എത്താൻ എട്ടു മണിക്കൂർ എടുത്തു, സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ രണ്ടു മണിക്കൂർ കൊണ്ടു നടന്നെ​ത്താ​വുന്ന ദൂരമേ ഉള്ളൂ. അടി​കൊ​ണ്ടു ശരീരം മൊത്തം നീരു​വെ​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ മാരി​യാൻതിക്ക്‌ എന്നെ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

എതിർപ്പി​ന്മ​ധ്യേ പുരോ​ഗ​തി

1949-ൽ ഞങ്ങൾ തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​യി​ലേക്കു താമസം മാറ്റി. ആഭ്യന്ത​ര​യു​ദ്ധം അപ്പോ​ഴും അവസാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. ആ നഗരത്തി​ലെ നാലു സഭകളിൽ ഒന്നിൽ സഹായ സഭാ ദാസനാ​യി സേവി​ക്കാൻ എനിക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. നല്ല പുരോ​ഗതി ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഒരു വർഷത്തി​നു ശേഷം ഞങ്ങളുടെ സഭ രണ്ടായി. അപ്പോൾ സഭാ ദാസൻ അഥവാ അധ്യക്ഷ മേൽവി​ചാ​രകൻ ആയി എനിക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. ഒരു വർഷത്തി​നു ശേഷം ആ പുതിയ സഭയും രണ്ടായി. അങ്ങനെ വീണ്ടു​മൊ​രു സഭ രൂപീ​കൃ​ത​മാ​യി!

തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​യി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വളർച്ച​യിൽ എതിരാ​ളി​കൾ കോപാ​കു​ല​രാ​യി. 1952-ൽ ഒരു ദിവസം സേവന​ത്തി​നു ശേഷം തിരി​ച്ചെ​ത്തിയ ഞാൻ കണ്ടത്‌ എന്റെ വീട്‌ കത്തി ചാമ്പലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌. മാരി​യാൻതി ജീവനും​കൊ​ണ്ടു കഷ്ടിച്ചു രക്ഷപ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അന്നു വൈകു​ന്നേരം യോഗ​ങ്ങൾക്കു ചെന്ന​പ്പോൾ മുഷിഞ്ഞ വസ്‌ത്രം ധരിച്ചി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം ഞങ്ങൾക്കു വിശദീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു—ധരിച്ചി​രുന്ന വസ്‌ത്ര​മൊ​ഴി​കെ മറ്റെല്ലാം ഞങ്ങൾക്കു നഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ വളരെ അനുക​മ്പ​യു​ള്ള​വ​രും സഹായ​മ​ന​സ്‌ക​രും ആയിരു​ന്നു.

1961-ൽ എനിക്കു സഞ്ചാര വേലയ്‌ക്കുള്ള നിയമനം ലഭിച്ചു. വാരം​തോ​റും വ്യത്യസ്‌ത സഭകൾ സന്ദർശി​ച്ചു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ആത്മീയ​മാ​യി ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. തുടർന്നു വന്ന 27 വർഷം ഞാനും മാരി​യാൻതി​യും മാസി​ഡോ​ണിയ, ത്രേസ്‌, തെസലി എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ സർക്കി​ട്ടു​ക​ളും ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റു​ക​ളും സന്ദർശി​ച്ചു. 1948-ൽ എന്റെ പ്രിയ​പ്പെട്ട മാരി​യാൻതി​ക്കു കാഴ്‌ച​ശക്തി നഷ്ടപ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും അവൾ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പല പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളും സഹിച്ച്‌ എന്നോ​ടൊ​പ്പം ധൈര്യ​പൂർവം സേവന​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ച്ചു. അവൾക്കും പല തവണ അറസ്റ്റും വിചാ​ര​ണ​യും ജയിൽവാ​സ​വു​മൊ​ക്കെ അനുഭ​വി​ക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്‌. പിന്നീട്‌, അവളുടെ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി വഷളാ​കാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ദീർഘ​കാ​ലം കാൻസ​റു​മാ​യി മല്ലിട്ട​ശേഷം, 1988-ൽ അവൾ മരണമ​ടഞ്ഞു.

അതേ വർഷം തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​യിൽ പ്രത്യേക പയനി​യ​റാ​യി എനിക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. ഇന്ന്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ 56-ലധികം വർഷം ചെലവ​ഴി​ച്ച​ശേഷം, എനിക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യാ​നും ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ എല്ലാ മണ്ഡലങ്ങ​ളി​ലും പങ്കെടു​ക്കാ​നും സാധി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഓരോ വാരത്തി​ലും 20-ഓളം ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്താൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌.

യഹോ​വ​യു​ടെ പുതിയ ലോക​ത്തിൽ—അതേ, ആയിരം വർഷക്കാ​ലം—തുടരാൻ പോകുന്ന വലിയ പഠിപ്പി​ക്കൽ പരിപാ​ടി​യു​ടെ തുടക്ക​ത്തി​ലാ​ണു നാം എന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതേസ​മ​യം​തന്നെ, വേലയിൽ മന്ദീഭാ​വം കാട്ടാ​നോ അതു പിന്ന​ത്തേക്കു നീട്ടി​വെ​ക്കാ​നോ ജഡിക അഭിലാ​ഷങ്ങൾ നിവർത്തി​ക്കാ​നോ ഉള്ള സമയമല്ല ഇതെന്നും എനിക്ക​റി​യാം. തുടക്ക​ത്തി​ലേ ഞാൻ ചെയ്‌ത വാഗ്‌ദാ​നം നിവർത്തി​ക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ച​തി​നു ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​നു നന്ദി പറയുന്നു. കാരണം, യഹോവ തീർച്ച​യാ​യും നമ്മുടെ മുഴു ഹൃദയ​ത്തോ​ടും ഭക്തി​യോ​ടും കൂടി​യുള്ള സേവനം അർഹി​ക്കു​ന്നു.

[24-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സുവിശേഷവേല നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഒരു പ്രസംഗം നടത്തുന്നു

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മാരിയാൻ തിയോ​ടൊ​പ്പം