നിങ്ങളെ സന്തുഷ്ട​നാ​ക്കാൻ കഴിയുന്ന പ്രവർത്ത​നം

“ഞാൻ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ എന്റെ ജോലി​യായ അച്ചടി ഇഷ്‌ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു”വെന്ന്‌ ഇററലി, ജനോ​വ​യി​ലെ അന്റോ​ണി​യോ പറയുന്നു. “എനിക്ക്‌ നല്ല ശമ്പളമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, ഇത്‌ അനേകം മണിക്കൂർ ഓവർ​റൈ​റം​ജോ​ലി ചെയ്യാൻ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. എന്റെ ചെറു പ്രായം ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ, ചുരു​ക്കം​ചില വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്‌ ഞാൻ എന്റെ മുതലാ​ളി​യു​ടെ വല​ങ്കൈ​യാ​യി​ത്തീർന്നു.” അന്റോ​ണി​യോ അനേക​രെ​യും കഠിന​വേല ചെയ്യാൻ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന ലക്ഷ്യങ്ങൾ പ്രാപി​ച്ച​താ​യി തോന്നി: ധനം, അന്തസ്സ്‌, ആസ്വാ​ദ്യ​മായ ഒരു രസകര​മായ ജോലി എന്നിവ​തന്നെ.

അന്റോ​ണി​യോ ‘തന്റെ കഠിന​വേ​ല​യെ​ല്ലാം നിമിത്തം സുഖമ​നു​ഭ​വി​ക്കുക’യായി​രു​ന്നോ? (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:13) അങ്ങനെ​യുള്ള പ്രവർത്തനം അയാളെ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ സന്തുഷ്‌ട​നാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നോ? “ഞങ്ങളുടെ ഭ്രാന്ത​മായ ജീവി​ത​ശൈ​ലി​യാ​ലുള്ള പിരി​മു​റു​ക്കം നിമിത്തം ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു കുടും​ബ​മെന്ന നിലയിൽ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​ത്തു​ടങ്ങി. ഇതു ഞങ്ങളെ അസന്തു​ഷ്‌ട​രാ​ക്കി”യെന്ന്‌ അദ്ദേഹം തുടരു​ന്നു. ഇരുവർക്കും തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ജോലി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അന്റോ​ണി​യോ​യോ അയാളു​ടെ ഭാര്യ​യോ സന്തുഷ്‌ടി​യ​നു​ഭ​വി​ച്ചില്ല. നിങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? നിങ്ങൾ ‘നിങ്ങളു​ടെ കഠിന​വേ​ല​യെ​ല്ലാം നിമിത്തം സുഖമ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു’ണ്ടോ? നിങ്ങളു​ടെ ജോലി യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ നിങ്ങളെ സന്തുഷ്‌ട​നാ​ക്കു​ന്നു​വോ?

പ്രബല​മായ പ്രേര​ക​ങ്ങ​ളോ?

കഠിന​വേല ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മുഖ്യ​കാ​രണം ഉപജീ​വ​ന​മാർഗ്ഗം തേടലാണ്‌. ചില രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ, നിലനിൽപ്പി​നു​തന്നെ ആളുകൾ നീണ്ട മണിക്കൂ​റു​കൾ ജോലി​ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ചിലർ തങ്ങളുടെ മക്കൾക്ക്‌ മെച്ചപ്പെട്ട ജീവിതം കിട്ടാൻ അഹോ​രാ​ത്രം അടിമ​വേ​ല​ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇനിയും ചിലർ ധനം വാരി​ക്കൂ​ട്ടാൻ നിർബ​ന്ധ​പൂർവം ജോലി​ചെ​യ്യു​ന്നു.

ഫിലി​പ്പീൻസി​ലെ ലിയോ​ണി​ഡാ​യിക്ക്‌ രണ്ടു ജോലി​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവൾ പകൽസ​മ​യത്ത്‌ ഒരു ബാങ്കിൽ ജോലി​നോ​ക്കു​ക​യും വൈകു​ന്നേ​രത്ത്‌ ഒരു കോള​ജിൽ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്യു​ന്നു. കൂടു​ത​ലായ പണം മൂല്യ​വ​ത്താ​യി​രു​ന്നോ? “ഞാൻ എപ്പോ​ഴും ക്ലോക്കിൽനോ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു,” അവൾ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “എനിക്ക്‌ വിരസത അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ സംതൃ​പ്‌തി​കൂ​ടാ​തെ​യാണ്‌ അതു ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നത്‌.”

ഇല്ല, പണത്തി​നു​വേണ്ടി മാത്രം ജോലി​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ യഥാർത്ഥ​സം​തൃ​പ്‌തി​യി​ലും സന്തുഷ്‌ടി​യി​ലും കലാശി​ക്കു​ന്നില്ല. ജ്ഞാനി​യായ ശലോ​മോൻരാ​ജാവ്‌ ഇങ്ങനെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “ധനം സമ്പാദി​ക്കാൻ അദ്ധ്വാ​നി​ക്ക​രുത്‌, എന്തെന്നാൽ അതു കണിശ​മാ​യും അതിനു​വേണ്ടി കഴുക​ന്റേ​തു​പോ​ലെ​യുള്ള ചിറകു​ക​ളു​ണ്ടാ​ക്കി ആകാശ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു പറന്നു​പോ​കു​ന്നു.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 23:4, 5) ചില കഴുകൻമാർ റിപ്പോർട്ട​നു​സ​രിച്ച്‌ മണിക്കൂ​റിൽ 80വരെ മൈൽ വേഗത്തിൽ പറക്കുന്നു. ഇത്‌ കഠിനാ​ദ്ധ്വാ​നം​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കിയ പണത്തിന്‌ പറന്നു​പോ​കാൻ കഴിയുന്ന വേഗത്തെ നന്നായി ചിത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു വ്യക്തി ധനം കൂട്ടി​വെ​ച്ചാൽപോ​ലും അയാൾ മരിക്കു​മ്പോൾ അയാൾക്ക്‌ തന്നോ​ടു​കൂ​ടെ യാതൊ​ന്നും കൊണ്ടു​പോ​കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല.—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 5:15; ലൂക്കോസ്‌ 12:13-21.

ഉപജീ​വ​നം തേടു​ന്ന​തിൽ ലയിച്ചു​പോ​കു​ന്ന​തും ചില​പ്പോൾ ഗുരു​ത​ര​മായ അപകടങ്ങൾ വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടു​ന്നു. അത്‌ പണസ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാം. ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ പണസ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നു പ്രസി​ദ്ധ​രാ​യി​രുന്ന പരീശൻമാർ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു കൂട്ടം മതഭക്ത​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ലൂക്കോസ്‌ 16:14) ഒരു മുൻ പരീശ​നെന്ന നിലയിൽ ക്രിസ്‌തീയ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ അവരുടെ ജീവി​ത​രീ​തി പൂർണ്ണ​മാ​യും അറിവു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. (ഫിലി​പ്പി​യർ 3:5) “ധനിക​രാ​കാൻ നിശ്ചയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നവർ നാശത്തി​ലേ​ക്കും കെടു​തി​യി​ലേ​ക്കും നയിക്കുന്ന പ്രലോ​ഭ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കും കെണി​യി​ലേ​ക്കും നിരർത്ഥ​ക​വും ഹാനി​ക​ര​വു​മായ അനേകം മോഹ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും വീണു​പോ​കു​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ പണസ്‌നേഹം ഹാനി​ക​ര​മായ സകലതരം കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മൂലമാ​കു​ന്നു, ഈ സ്‌നേഹം എത്തിപ്പി​ടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ചിലർ അനേകം വേദന​ക​ളോ​ടെ തങ്ങളേ​ത്തന്നെ ആസകലം കുത്തി മുറി​വേൽപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു”വെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു​നൽകു​ന്നു. (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 6:9, 10) അതെ, “പണസ്‌നേ​ഹ​ത്തിന്‌”, എല്ലാം​തന്നെ അതിനു​വേണ്ടി ചെയ്യു​ന്നത്‌, ഒരുവന്റെ ജീവി​തത്തെ പാഴാ​ക്കാൻക​ഴി​യും. അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു ഗതി സന്തുഷ്ടി​യിൽ കലാശി​ക്കു​ന്നില്ല.

ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ച​ട​ത്തോ​ളം കഠിനാ​ദ്ധ്വാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ ആന്തരം ഉദ്യോ​ഗ​ക്ക​യ​ററം കിട്ടു​ക​യെ​ന്ന​താണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവർ ഒടുവിൽ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യ​ത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഫോർച്യൂൺമാ​സിക ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മാനേ​ജ്‌മെൻറ്‌ എത്തിപ്പി​ടി​ക്കാൻ തങ്ങളുടെ 20കളിലും പ്രാരംഭ 30കളിലും ത്യാഗ​ങ്ങൾസ​ഹിച്ച ചെറു​പ്പ​ക്കാർ ടൺകണ​ക്കി​നു കഠിന​വേ​ല​ചെ​യ്‌താ​ലും എല്ലാവ​രും മേൽത്ത​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നുള്ള അനിഷ്ട​മെ​ങ്കി​ലും അനിവാ​ര്യ​മായ ബോദ്ധ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുക​യാണ്‌. കഠിനാ​ദ്ധ്വാ​ന​ത്താൽ ഇടറി അവർ ഇതൊ​ക്കെ​യെ​ന്താ​ണെന്നു ചോദി​ക്കാൻ പ്രലോ​ഭി​ത​രാ​കു​ക​യാണ്‌. ഇത്ര കഠിന​മാ​യി പോരാ​ടു​ന്ന​തെ​ന്തിന്‌? ആർ കൂട്ടാ​ക്കു​ന്നു?”

അങ്ങനെ​യു​ള്ള ഒരു മനുഷ്യ​നാ​യി​രുന്ന മിസു​മോ​റി​യു​ടെ ജീവിതം ലോക​ത്തിൽ മുന്നേ​റു​ന്ന​തിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. ജപ്പാനി​ലെ ഏററവും വലിയ ബാങ്കു​ക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ മാനേ​ജ്‌മെൻറ്‌ സ്ഥാനങ്ങ​ളിൽ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി നോക്കി​യി​രുന്ന അയാൾക്ക്‌ കുടും​ബ​ത്തി​നു​വേണ്ടി സമയമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. 30ൽപരം വർഷങ്ങ​ളിൽ കഠിന​വേല ചെയ്‌ത ശേഷം അയാളു​ടെ ആരോ​ഗ്യം ക്ഷയിച്ചു, അയാൾ തീർച്ച​യാ​യും സന്തുഷ്ട​ന​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അയാൾ പറയുന്നു: “പ്രമു​ഖ​രാ​യി മുന്തി​നിൽക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ആളുക​ളു​ടെ ഇടയിൽ സ്ഥാനങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മൽസരം ‘മായയും കാററി​നു പിന്നാ​ലെ​യുള്ള ശ്രമവു’മാണെന്ന്‌ ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു” .—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 4:4.

എന്നാൽ തങ്ങളുടെ വേല ആസ്വദി​ക്കുന്ന അന്റോ​ണി​യോ​യെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള​വരെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? തന്റെ ജോലി​യിൽ ആകൃഷ്ട​നാ​യി അന്റോ​ണി​യോ ജോലി​യു​ടെ ബലിപീ​ഠ​ത്തിൽ തന്റെ കുടും​ബ​ജീ​വി​തത്തെ അർപ്പിച്ചു. പ്രമു​ഖ​രും അമിത​ജോ​ലി​ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രു​മായ ജാപ്പനീസ്‌ കാര്യ​നിർവാ​ഹ​ക​രു​ടെ പെട്ടെ​ന്നുള്ള മരണത്താൽ സൂചി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ മററു ചിലർ തങ്ങളുടെ ആരോ​ഗ്യ​വും ജീവൻപോ​ലും ബലി​ചെ​യ്യു​ന്നു. വിരഹ​ദുഃ​ഖ​മ​നു​ഭ​വിച്ച അവരുടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വർക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള കൗൺസെ​ലിം​ഗ്‌സേ​വ​ന​ക്കാർക്ക്‌ അതിശ​യി​പ്പി​ക്കു​മാറ്‌ ഒരൊററ ദിവസം​തന്നെ 135 ഫോൺവി​ളി​കൾ ലഭിച്ചു.

മററു ചിലർ മററു​ള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാൻ തങ്ങളുടെ ജീവി​തത്തെ അർപ്പി​ക്കു​ന്നു. യേശു ഈ ആത്മാവി​നെ പ്രോൽസാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. (മത്തായി 7:12; യോഹ​ന്നാൻ 15:13) മററു​ള്ള​വരെ സഹായി​ക്കുന്ന പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മായ വേലയിൽ തിര​ക്കോ​ടെ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ സന്തുഷ്ടി കൈവ​രു​ത്തു​ക​തന്നെ ചെയ്യുന്നു.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 11:25.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ശ്രേഷ്‌ഠ​മ​ന​സ്ഥി​തി​യി​ലുള്ള അങ്ങനെ​യുള്ള കർമ്മോൽസു​ക​ത​യും കെണി​ക​ളിൽനി​ന്നു വിമു​ക്തമല്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, യഹൂദ​യി​ലെ ഉസ്സീയാ​രാ​ജാവ്‌ മരുഭൂ​മി​യിൽ കിണറു​കൾ കുഴി​ക്കുന്ന ഒരു ബൃഹത്തായ ആഭ്യന്ത​ര​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെട്ടു. ആ കാലത്ത്‌ ഉസ്സീയാ​രാ​ജാവ്‌ “യഹോ​വയെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ക​യും” തെളി​വ​നു​സ​രിച്ച്‌ രാജാ​ക്കൻമാർ നിസ്വാർത്ഥ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നുള്ള ദിവ്യ​ശാ​സന അനുസ​രി​ക്കു​ക​യു​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവന്‌ തന്റെ ജനങ്ങളു​ടെ പ്രയോ​ജനം മനസ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 26:5, 10; ആവർത്തനം 17:14-20) ഇത്‌ അവന്റെ സൈനി​ക​വി​ജ​യത്തെ വർദ്ധി​പ്പി​ച്ചു, “അവന്റെ കീർത്തി ബഹുദൂ​രം എത്തി.” എന്നാൽ ശക്തനായ ശേഷം അവൻ അഹങ്കാ​രി​യാ​യി​ത്തീർന്നു, അത്‌ അവന്റെ വീഴ്‌ച​യിൽ കലാശി​ച്ചു. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 26:15-20; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 16:18) മററു​ള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാൻ അർപ്പി​ത​നും സ്വസം​തൃ​പ്‌തി​യാ​ലും അഹങ്കാ​ര​ത്താ​ലും പ്രേരി​ത​നു​മായ ഒരുവ​നും തകർച്ച​യിൽ കലാശി​ച്ചേ​ക്കാം. അപ്പോൾ, ആരെങ്കി​ലും കഠിന​വേല ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹി​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

ജോലി​ചെ​യ്യാൻവേണ്ടി മനുഷ്യൻ നിർമ്മി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു

ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ഏതു മനുഷ്യ​നെ​ക്കാ​ളും വളരെ​യേറെ നൻമ ചെയ്‌ത ഒരു മനുഷ്യ​നിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ വേല​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു വളരെ​യ​ധി​കം പഠിക്കാൻക​ഴി​യും. അവൻ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വാണ്‌. (മത്തായി 20:28; യോഹ​ന്നാൻ 21:25) അവൻ ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ മരിച്ച​പ്പോൾ “നിവൃ​ത്തി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു!” എന്ന്‌ അവൻ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 19:30) അവന്റെ 331⁄2വർഷത്തെ ജീവിതം സംതൃ​പ്‌തി​ദാ​യ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു.

“ഏതു വേലക്കു നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​തത്തെ സന്തുഷ്ട​മാ​ക്കാൻ കഴിയും?” എന്ന ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം​പ​റ​യാൻ യേശു​വി​ന്റെ ജീവിതം സഹായി​ക്കു​ന്നു. അവന്റെ സ്വർഗ്ഗീ​യ​പി​താ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം നിറ​വേ​റ​റു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അവന്‌ അതുല്യ​മായ സന്തുഷ്ടി കൈവ​രു​ത്തി​യത്‌. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം​ചെ​യ്യ​ലിന്‌ നമുക്ക്‌ നേട്ടത്തി​ന്റെ ഒരു ബോധം നൽകാ​നും നമ്മെ സന്തുഷ്ട​രാ​ക്കാ​നും കഴിയും. എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവന്‌ നമ്മെക്കാ​ള​ധി​ക​മാ​യി പോലും നമ്മുടെ ഘടനയും ആവശ്യ​ങ്ങ​ളും അറിയാം.

ദൈവം ആദ്യമ​നു​ഷ്യ​നായ ആദാമി​നെ സൃഷ്ടി​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ അവന്‌ കായി​ക​വും മാനസി​ക​വു​മായ ജോലി കൊടു​ത്തു. (ഉല്‌പത്തി 2:15, 19) മററു ഭൗമി​ക​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളെ​ല്ലാം ‘അധീന​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ’ ആദാമിന്‌ മേൽനോട്ട ജോലി​യും ചെയ്യാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 1:28) ആദാം ഈ ക്രമീ​ക​ര​ണ​പ്ര​കാ​രം ജീവി​ച്ച​ട​ത്തോ​ളം കാലം, അവന്റെ ജോലി അർത്ഥവ​ത്തും പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​വു​മാ​യി തുടർന്നു. ഓരോ ചെറിയ ജോലി​നി​യ​മ​ന​വും അത്യു​ന്ന​ത​ദൈ​വത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള മറെറാ​രു അവസര​മാ​യി​രു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും ആദാമി​നെ​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌ ഇത്‌ വാസ്‌ത​വ​മാ​യി തുടർന്നില്ല. അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽനിന്ന്‌ കുതറി​മാ​റാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ആദാം മേലാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ പ്രസാ​ദി​ച്ചില്ല, എന്നാൽ തനിക്കി​ഷ്ട​മു​ള്ള​തു​ചെ​യ്യാൻ അവൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ആദാമി​ന്റെ തീരു​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി അവനും അവന്റെ ഭാര്യ​യും അവന്റെ സകല സന്തതി​ക​ളും “നിഷ്‌പ്ര​യോ​ജ​ന​ത്വ​ത്തി​നു വിധേ​യ​മാ​ക്ക​പ്പെട്ടു”. (റോമർ 5:12; 8:20) വേല സന്തുഷ്ടി കൈവ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​നു പകരം ഒരു മുഷിഞ്ഞ കഠിന​ജോ​ലി​യാ​യി​ത്തീർന്നു. ആദാമി​നെ​തി​രായ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​വി​ധി​യിൽ ഈ വാക്കുകൾ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു: “നിന്റെ നിമിത്തം ഭൂമി ശപിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. നീ വേദന​യോ​ടെ നിന്റെ ആയുസ്സിൻനാ​ളു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം അതിന്റെ ഉല്‌പന്നം തിന്നും. അതു നിനക്കു​വേണ്ടി മുള്ളു​ക​ളും പറക്കാ​ര​യും മുളപ്പി​ക്കും, നീ വയലിലെ സസ്യങ്ങൾ തിന്നേ​ണ്ട​താണ്‌. നീ നില​ത്തേക്കു തിരികെ ചേരു​ന്ന​തു​വരെ നീ നിന്റെ മുഖത്തെ വിയർപ്പോ​ടെ അപ്പം ഭക്ഷിക്കും.” (ഉല്‌പത്തി 3:17-19) മമനു​ഷ്യ​ന്റെ സ്രഷ്‌ഷ​ടാ​വി​നെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ക​യെന്ന അന്തിമ​ല​ക്ഷ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മാന്യ​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന വേല ഇപ്പോൾ ഒരുവന്റെ സ്വന്തം ആഹാരം നേടാ​നുള്ള വേദനാ​ജ​ന​ക​മായ അദ്ധ്വാ​ന​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

ഈ വസ്‌തു​ത​യിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ ഏതു നിഗമ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി​ച്ചേ​രാൻ കഴിയും? ഇത്‌: നാം നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ ദിവ്യേ​ഷ്ടം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ മാത്രമേ കഠിന​വേല നിലനിൽക്കുന്ന സംതൃ​പ്‌തി​യും സന്തുഷ്ടി​യും കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു​ള്ളു.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ‘സുഖമ​നു​ഭ​വി​ക്കുക’

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിന്‌ ആഹാരം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു—ആസ്വാ​ദ്യ​വും ആത്മീയ​ജീ​വൻ നിലനിർത്തു​ന്ന​തു​മായ ഒന്നുതന്നെ. (യോഹ​ന്നാൻ 4:34) നിങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങനെ​യുള്ള വേലയി​ലെ ആസ്വാ​ദനം എങ്ങനെ നേടാൻ കഴിയും?

നിങ്ങൾ “യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടം എന്താ​ണെന്ന്‌” ഗ്രഹി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (എഫേസ്യർ 5:17) അവന്റെ ഇഷ്ടം മനുഷ്യ​വർഗ്ഗം “ദൈവ​മ​ക്ക​ളു​ടെ മഹത്തായ സ്വാത​ന്ത്ര്യ”ത്തിലേക്കു പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മെ​ന്നുള്ള​താണ്‌. (റോമർ 8:21; 2 പത്രോസ്‌ 3:9) ഇതു സാക്ഷാ​ത്‌ക്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ലോക​വ്യാ​പ​ക​മായ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കൽവേല നടന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. നിങ്ങൾക്കും ഏററവും സംതൃ​പ്‌തി​ക​ര​മായ ഈ വേലയിൽ ഒരു പങ്കു ലഭിക്കാൻ കഴിയും. തീർച്ച​യാ​യും അങ്ങനെ​യുള്ള വേല നിങ്ങളെ സന്തുഷ്ട​നാ​ക്കും.

തുടക്ക​ത്തിൽ പറഞ്ഞ അന്റോ​ണി​യോ പിന്നീട്‌ സംതൃ​പ്‌തി​യും സന്തുഷ്ടി​യും കണ്ടെത്തി. അയാളും അയാളു​ടെ ഭാര്യ​യും തങ്ങളുടെ “വ്യർത്ഥ​മായ” ലൗകി​ക​ജോ​ലി​യെ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാമതു കരുതു​ക​യും അവയിൽ ആഴത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ അവരുടെ ആത്മീയ​ജീ​വി​ത​ത്തിന്‌ ക്ഷീണം​തട്ടി. അപ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു അവർക്ക്‌ ഗാർഹി​ക​പ്ര​ശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി​യത്‌. സാഹച​ര്യ​ത്തെ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അയാളു​ടെ ഭാര്യ തന്റെ ജോലി നിർത്താൻ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ക​യും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മുഴു​സ​മ​യ​വും പ്രസം​ഗി​ക്കുന്ന വേല ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ‘തീവ്ര​യ​ത്‌നം​ചെ​യ്യാൻ’ തുടങ്ങു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു.—ലൂക്കോസ്‌ 13:24.

അന്റോ​ണി​യോ പറയുന്നു: “പെട്ടെന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരു വലിയ മാററം കണ്ടു. മേലാൽ നിരന്ത​ര​മായ വഴക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തി​ലേക്ക്‌ സമാധാ​നം മടങ്ങി​വന്നു. അയാളു​ടെ ഭാര്യ “നിത്യ​ജീ​വനെ” അർത്ഥമാ​ക്കുന്ന അറിവു നേടാൻ മററു​ള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ സന്തോഷം കൊയ്‌തു. (യോഹ​ന്നാൻ 17:3) അവളുടെ സന്തുഷ്ടി എന്താണ്‌ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മെന്ന്‌ വീണ്ടും വിലയി​രു​ത്താൻ അന്റോ​ണി​യോ​യെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. ദൈവത്തെ മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ സേവി​ക്കാ​നുള്ള അയാളു​ടെ ആഗ്രഹം ജയിച്ചു. അയാൾ ഉദ്യോ​ഗ​ക്ക​യ​റ​റ​ത്തി​നുള്ള ഒരു വാഗ്‌ദാ​നത്തെ നിരസി​ക്കു​ക​യും ലൗകി​ക​ജോ​ലി രാജി​വെ​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു. ഈ മാററം അയാൾ കൂടുതൽ എളിയ ഒരു ജോലി സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അർത്ഥമാ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും അന്റോ​ണി​യോ​യും അയാളു​ടെ ഭാര്യ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്‌ടം​ചെ​യ്‌തു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ സമയത്തിൽ അധിക​ഭാ​ഗ​വും ക്രിസ്‌തീ​യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സന്തുഷ്‌ട​രാണ്‌.

തീർച്ച​യാ​യും, എല്ലാവ​രും അങ്ങനെ​യുള്ള വലിയ മാററം വരുത്താ​വുന്ന സ്ഥാനത്തല്ല. നേരത്തെ പറഞ്ഞ ജാപ്പനീ​സ്‌ബാ​ങ്ക​റായ മിസു​മോ​റി ഒരു ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യി​ലെ ഒരു മൂപ്പൻ എന്ന നിലയിൽ തന്റെ ശുശ്രൂഷ ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോ​ഴും തന്റെ ലൗകി​ക​ജോ​ലി​യാൽ തന്റെ കുടും​ബത്തെ പോറ​റു​ക​യും​ചെ​യ്യു​ന്നു, അയാൾക്ക്‌ ഒരു മാനേ​ജർസ്ഥാ​ന​മാ​ണു​ള്ളത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അയാളു​ടെ ജീവിതം മേലാൽ തന്റെ ലൗകി​ക​ജോ​ലി​യിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാ​തെ, ദൈ​വേ​ഷ്ടം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ ചുററി​ത്തി​രി​യു​ന്നു. അയാളു​ടെ ലൗകി​ക​ജോ​ലി അയാളെ പോറ​റാ​നും ആ ലക്ഷ്യം നിറ​വേ​റ​റാൻ അയാളെ പ്രാപ്‌ത​നാ​ക്കാ​നു​മുള്ള ഉപാധി​യാണ്‌. ഇപ്പോൾ ലൗകി​ക​ജോ​ലി​യും അർത്ഥവ​ത്താണ്‌.

നിങ്ങളു​ടെ തൊഴി​ലി​നോട്‌ നിങ്ങൾ ഈ വീക്ഷണം വെച്ചു​പു​ലർത്തു​മ്പോൾ, നിങ്ങൾ “മനുഷ്യ​രെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​പ്പോ​ലെ, ദൃഷ്ടി​സേ​വ​യു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാ​ലല്ല, പിന്നെ​യോ ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ ആത്മാർത്ഥ​ത​യോ​ടെ, യഹോ​വാ​ഭ​യ​ത്തോ​ടെ,” തീവ്ര​യ​ത്‌നം ചെയ്യു​മെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു സംശയ​മില്ല. (കൊ​ലോ​സ്യർ 3:22) ഈ മത്സരാത്മക സമുദാ​യ​ത്തിൽ അങ്ങനെ​യുള്ള ആത്മാർത്ഥത ബഹുദൂ​രം പോകു​ക​യി​ല്ലെന്നു തോന്നി​യേ​ക്കാം, എന്നാൽ മിസു​മോ​റി സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, അങ്ങനെ​യുള്ള തത്വങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ നിങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും വിലമ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും​ചെ​യ്യും. അയാൾ സ്ഥാനക്ക​യ​റ​റ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ജോലി​ചെ​യ്യു​ന്നതു നിർത്തി​യെ​ങ്കി​ലും അത്‌ അയാളെ തേടി​യെത്തി.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 22:29.

അതെ, ദൈ​വേ​ഷ്ടം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തിൽ നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​തത്തെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ കഠിന​വേ​ല​യിൽ സന്തോഷം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള താക്കോൽ. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ജ്ഞാനി​യായ ശലോ​മോൻരാ​ജാവ്‌ ഇങ്ങനെ നിഗമ​നം​ചെ​യ്‌തത്‌: “ഒരുവന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ക​യും നൻമ​ചെ​യ്യു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മെച്ചമാ​യത്‌ അവർക്കില്ല; കൂടാതെ ഓരോ മനുഷ്യ​നും തിന്നു​ക​യും തീർച്ച​യാ​യും കുടി​ക്കു​ക​യും തന്റെ കഠിന​വേ​ല​യി​ലെ​ല്ലാം സുഖമ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്യണം. അത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദാനമാണ്‌.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:12, 13. (w89 7/15)

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

കഠിനവേലയുടെ ഫലം ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള താക്കോൽ നിങ്ങളു​ടെ കുടും​ബ​ജീ​വി​തത്തെ ബൈബിൾ പഠനത്തി​നു ചുററും കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്‌ടം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​മാണ്‌