L-Asmonin u Dak li Ħallew Warajhom
META Ġesù kien fuq l-art, il-Ġudaiżmu kien maqsum fi gruppi li kienu jikkompetu bejniethom għall-poter fuq in-nies. Din hi l-istampa li nieħdu mir-rakkonti taʼ l-Evanġelju kif ukoll minn dak li kiteb Ġużeppi Flavju, kittieb taʼ l-istorja Lhudi taʼ l-ewwel seklu.
F’din ix-xena, il-Fariżej u s-Sadduċej jidhru bħala awtoritajiet influwenti li kapaċi jbiddlu l-opinjoni pubblika saħansitra sal-punt li tiċħad lil Ġesù bħala l-Messija. (Mattew 15:1, 2; 16:1; Ġwann 11:47, 48; 12:42, 43) Madankollu, dawn iż-żewġ gruppi influwenti ma jissemmew imkien fl-Iskrittura Ebrajka.
Ġużeppi Flavju jsemmi għall-ewwel darba lis-Sadduċej u l-Fariżej fl-isfond tat-tieni seklu Q.E.K. F’dan iż-żmien, ħafna mil-Lhud kienu qed iċedu għall-Elleniżmu, jiġifieri, il-kultura u l-filosofija Griega. It-tensjoni bejn l-Elleniżmu u l-Ġudaiżmu laħqet il-quċċata tagħha meta l-ħakkiema Selewċidi niġġsu t-tempju f’Ġerusalemm u ddedikawh lil Żews. Ġuda l-Makkabi, mexxej Lhudi dinamiku minn familja magħrufa bħala l-Asmonin, mexxa armata ribelluża u ħeles it-tempju minn taħt idejn il-Griegi.a
Is-snin taʼ wara l-irvell u r-rebħa tal-Makkabin kienu karatterizzati minn tendenza li jiġu fformati setet ibbażati fuq ideoloġiji differenti. Dawn is-setet kienu jikkompetu bejniethom biex jirbħu l-appoġġ tal-komunità Lhudija. Imma għala żviluppat din it-tendenza? Għala kien hemm daqstant firda fil-Ġudaiżmu? Biex nieħdu t-tweġiba, ejja neżaminaw l-istorja taʼ l-Asmonin.
Iktar Indipendenza, Inqas Għaqda
Wara li laħaq il-mira reliġjuża tiegħu li jistabbilixxi mill-ġdid il-qima fit-tempju taʼ Jehovah, Ġuda l-Makkabi sar politikant. Minħabba f’dan, ħafna Lhud abbandunawh. Xorta waħda, hu kompla l-ġlieda tiegħu kontra l-ħakkiema Selewċidi, għamel trattat maʼ Ruma, u ħadem biex iwaqqaf Stat Lhudi indipendenti. Wara l-mewt taʼ Ġuda fil-battalja, ħutu Ġonatan u Xmun komplew jitqabdu. Għall-ewwel, il-ħakkiema Selewċidi opponewhom bil-qawwi lill-Makkabin. Imma maż-żmien, il-ħakkiema aċċettaw li jagħmlu kompromessi politiċi, u taw lill-aħwa Asmonin xi ftit taʼ l-indipendenza.
Għalkemm kienu ġejjin mil-linja saċerdotali, qatt ma kien hemm xi ħadd mill-Asmonin li qeda fil-kariga taʼ qassis il-kbir. Ħafna Lhud ħassew li min jaqdi f’din il-kariga kellu jkun qassis mil-linja taʼ Sadok, li kien inħatar bħala qassis il-kbir minn Salamun. (1 Slaten 2:35; Eżekjel 43:19) Ġonatan uża l-manuvri tal-gwerra u d-diplomazija biex jipperswadi lis-Selewċidi ħalli jaħtruh bħala qassis il-kbir. Imma wara l-mewt taʼ Ġonatan, ħuh Xmun wettaq saħansitra iktar. F’Settembru tas-sena 140 Q.E.K. ħareġ digriet importanti f’Ġerusalemm li ġie preservat bi stil Grieg fuq twavel tal-bronż: “Is-sultan Demetriju [il-ħakkiem Grieg Selewċidu] wettqu [lil Xmun] fid-dinjità taʼ qassis il-kbir u għamlu wieħed mill-ħbieb tiegħu u mlieh b’unuri kbar. . . . Il-Lhud u l-qassisin għoġobhom li Xmun ikun il-kap u l-qassis il-kbir għal dejjem sakemm ma jitfaċċax xi profeta taʼ min joqgħod fuqu.”—1 Makkabin 14:38-41 (ktieb storiku li nsibuh fl-Apokrifa).
Għalhekk, il-pożizzjoni taʼ Xmun bħala ħakkiem kif ukoll bħala qassis il-kbir—għalih u għad-dixxendenti tiegħu—ġiet aċċettata mhux biss mill-awtorità barranija Selewċida imma wkoll mill-“Assemblea l-Kbira” tal-poplu tiegħu stess. Minn hemmhekk seħħet bidla importanti. Bħalma poġġieha l-kittieb taʼ l-istorja Emil Schürer, ladarba l-Asmonin kienu waqqfu dinastija politika, “it-tħassib ewlieni tagħhom ma baqax iktar dwar it-twettiq tat-Tora [il-Liġi Lhudija] imma dwar iż-żamma u l-firxa tal-qawwa politika tagħhom.” Madankollu, biex ma joffendix is-sentimenti tal-Lhud, Xmun uża t-titlu “etnarka,” jew “kap tan-nazzjon,” minflok “sultan.”
Mhux kulħadd ħa pjaċir meta l-Asmonin ħatfu taħt idejhom il-kontroll taʼ l-affarijiet reliġjużi u politiċi. Skond ħafna studjużi, kien f’dan il-perijodu li ġiet ifformata l-komunità taʼ Qumran. Qassis mil-linja taʼ Sadok telaq minn Ġerusalemm u mexxa grupp taʼ reżistenza li mar warajh fid-deżert tal-Lhudija ħdejn il-Baħar il-Mejjet. Hu maħsub li dan il-qassis hu l-istess wieħed li fil-kitbiet taʼ Qumran jissejjaħ “l-Għalliem tat-Tjieba.” Wieħed mir-Rombli tal-Baħar il-Mejjet, kummentarju fuq il-ktieb taʼ Ħabakkuk, jikkundanna lill-“Qassis mill-Agħar li għall-ewwel kien magħruf bl-isem tal-verità, imma meta ħakem fuq Iżrael qalbu tkabbret.” Fi qbil mad-deskrizzjoni mogħtija mis-setta, ħafna studjużi jemmnu li l-“Qassis mill-Agħar” li kien qed jaħkem setaʼ kien Ġonatan jew inkella Xmun.
Xmun kompla bil-kampanji militari biex ikabbar it-territorju tiegħu. Madankollu, il-ħakma tiegħu ntemmet zopptu. Dan ġara meta Ptolomew, li kien jiġi ħatnu, qatel lilu u lil tnejn minn uliedu subien waqt ikla kbira ħdejn Ġeriko. Dan l-attentat taʼ Ptolomew biex jieħu l-poter f’idejh falla. Ġwanni Irkanu, l-uniku wieħed li baqaʼ ħaj minn ulied Xmun, sar jaf bl-attentat fuq ħajtu. Hu qabad lil dawk li riedu joqtluh u ħa f’idejh it-tmexxija u l-istat taʼ qassis il-kbir minflok missieru.
Iktar Espansjoni u Oppressjoni
Għall-ewwel, Ġwanni Irkanu ffaċċja theddid serju mill-qawwiet armati Sirjani. Imma mbagħad, fis-sena 129 Q.E.K., id-dinastija Selewċida tilfet battalja deċiżiva mal-Partjani. Dwar l-effett taʼ din il-gwerra fuq is-Selewċidi, l-istudjuż Lhudi Menahem Stern kiteb: “Tistaʼ tgħid li l-istruttura kollha kemm hi tas-saltna ġġarrfet.” B’hekk, Irkanu “setaʼ jirkupra bis-sħiħ l-indipendenza politika tal-Lhudija u beda jkabbar it-territorji tiegħu f’ħafna direzzjonijiet.” U hekk għamel tabilħaqq.
Issa, li ma kellu l-ebda theddida Sirjana tfixklu, Irkanu beda jinvadi t-territorji lil hinn mil-Lhudija u jġibhom taħt il-kontroll tiegħu. L-għażla taʼ l-abitanti kienet li jew jikkonvertu għall-Ġudaiżmu inkella l-bliet tagħhom jiġu meqrudin għalkollox. Waħda minn dawn il-kampanji kienet kontra l-Idumin (l-Edumin). Dwar dan, Stern irrimarka: “Il-konverżjoni taʼ l-Idumin kienet l-ewwel taʼ din ix-xorta, peress li kienet taʼ razza sħiħa iktar milli taʼ ftit individwi.” Fost il-postijiet li ntrebħu kien hemm is-Samarija, fejn Irkanu qered għalkollox it-tempju Samaritan li kien hemm fuq il-Muntanja Geriżim. Biex jesprimi kemm kienet ironika din il-politika tal-konverżjoni inforzata mid-dinastija taʼ l-Asmonin, il-kittieb taʼ l-istorja Solomon Grayzel kiteb hekk: “Hawnhekk kellna neputi taʼ Mattatija [missier Ġuda l-Makkabi] li kien qed imur kontra l-istess prinċipju—il-libertà reliġjuża—li l-ġenerazzjoni taʼ qabel iddefendiet b’tant nobbiltà.”
Il-Fariżej u s-Sadduċej Jidħlu fix-Xena
Kien meta beda jikteb dwar ir-renju taʼ Irkanu li Ġużeppi Flavju għamel l-ewwel referenza għall-influwenza li l-Fariżej u s-Sadduċej kien qed ikollhom dejjem iżjed fuq in-nies. (Ġużeppi Flavju kien semma lill-Fariżej li kienu jgħixu fi żmien ir-renju taʼ Ġonatan.) Hu ma jgħidilniex dwar l-oriġini tagħhom. Xi studjużi jgħidu li dan il-grupp ħareġ mill-Ħasidin. Dawn kienu setta devota li appoġġat lil Ġuda l-Makkabi fil-miri reliġjużi tiegħu imma li telqitu meta l-ambizzjonijiet tiegħu saru politiċi.
L-isem Fariżej ġeneralment huwa marbut maʼ l-għerq Ebrajk li jfisser “separati,” għalkemm xi wħud jgħidu li huwa relatat mal-kelma “interpreti.” Il-Fariżej kienu nies taʼ skola minn fost in-nies komuni. Ma kinux ġejjin minn xi familja speċjali. Huma sseparaw lilhom infushom minn ċerimonji mniġġsa permezz taʼ filosofija taʼ devozzjoni speċjali, billi applikaw il-liġijiet tat-tempju rigward il-qdusija saċerdotali għal sitwazzjonijiet ordinarji fil-ħajja taʼ kuljum. Il-Fariżej żviluppaw mod ġdid kif jinterpretaw l-Iskrittura kif ukoll konċett li wara sar magħruf bħala l-liġi orali. Matul ir-renju taʼ Xmun huma kisbu iktar poter meta xi wħud minnhom inħatru bħala membri fil-Ġerusija (il-kunsill taʼ l-irġiel ixjeħ), li iktar tard sar magħruf bħala s-Sinedriju.
Ġużeppi Flavju jirrakkonta li Ġwanni Irkanu għall-ewwel kien student tal-Fariżej u kien jappoġġahom. Madankollu, f’xi żmien, il-Fariżej ċanfruh talli ma ċediex l-inkarigu taʼ qassis il-kbir. Dan wassal għal firda drammatika. Fuq projbizzjoni taʼ Irkanu, il-Fariżej ma setgħux jagħmlu regolamenti reliġjużi. Iżjed minn hekk, hu kompla jikkastigahom billi qaleb għal mas-Sadduċej, l-opponenti reliġjużi tal-Fariżej.
L-isem Sadduċej x’aktarx li hu marbut mal-Qassis il-Kbir Sadok, li d-dixxendenti tiegħu kienu żammew il-kariga taʼ qassis sa minn żmien Salamun. Madankollu, mhux is-Sadduċej kollha kienu minn din il-linja. Skond Ġużeppi Flavju, is-Sadduċej kienu n-nobbli u s-sinjuri tal-pajjiż, u dawn ma kellhomx l-appoġġ tal-massa. Il-Professur Schiffman jikkummenta: “Il-biċċa l-kbira minnhom . . . milli jidher kienu qassisin jew uħud li kienu żżewġu għand il-familji tal-qassisin il-kbar.” B’hekk, huma kienu ilhom żmien twil imħalltin maʼ dawk fil-poter. Għaldaqstant, il-fatt li l-irwol tal-Fariżej kien qed isir dejjem iżjed importanti fil-ħajja pubblika u l-fatt li l-idea tagħhom kienet li joffru l-qdusija saċerdotali lil kulħadd kienu qed jitqiesu bħala theddida li setgħet ixxejjen l-awtorità li s-Sadduċej ħassew li kellhom bi dritt. Issa, fl-aħħar snin tar-renju taʼ Irkanu, is-Sadduċej reġgħu ġew minn fuq.
Iktar Politika, Inqas Devozzjoni
Aristobulu, it-tifel il-kbir taʼ Irkanu, saltan għal sena waħda biss qabel ma miet. Hu kompla bil-politika taʼ konverżjoni inforzata maʼ l-Iturin u kiseb il-kontroll tan-naħa taʼ fuq tal-Galilija. Imma d-dinastija taʼ l-Asmonin laħqet il-quċċata tal-qawwa tagħha matul ir-renju taʼ ħuh, Alessandru Ġannew, li ħakem bejn is-snin 103-76 Q.E.K.
Alessandru Ġannew ma kompliex bil-politika taʼ dawk taʼ qablu u b’wiċċu minn quddiem iddikjara lilu nnifsu kemm bħala qassis il-kbir u kemm bħala sultan. Il-konflitti bejn l-Asmonin u l-Fariżej komplew jiħraxu, u saħansitra wasslu għal gwerra ċivili li fiha tilfu ħajjithom 50,000 Lhudi. Wara li trażżan l-irvell, Ġannew dendel madwar 800 ribell maʼ l-arbli, att li jfakkarna fis-slaten pagani. Fl-aħħar mumenti taʼ ħajjithom, dawn ir-ribelli raw lin-nisa tagħhom u lil uliedhom jinqatlu quddiem għajnejhom, mentri Ġannew qagħad jixxala quddiem kulħadd mal-konkubini tiegħu.b
Minkejja l-mibegħda li kellu lejn il-Fariżej, Ġannew kien politikant realistiku. Billi ra li kull ma jmur il-Fariżej kien qed jiżdidilhom l-appoġġ tan-nies, fuq is-sodda tal-mewt hu ordna lil martu, Salomi Alessandra, biex taħkem magħhom. Ġannew kien għażilha biex tkun is-suċċessura tas-saltna tiegħu qabel uliedu. Hi wriet bil-provi li kienet kapaċi taħkem. Fil-fatt, iż-żmien li għamlet taħkem kien wieħed mill-iktar perijodi paċifiċi matul il-ħakma taʼ l-Asmonin (76-67 Q.E.K.). Il-Fariżej reġgħu ngħatawlhom il-pożizzjonijiet t’awtorità li kellhom qabel, u l-liġijiet li kienu kontra r-regolamenti reliġjużi tagħhom tneħħew.
Mal-mewt taʼ Salomi, uliedha Irkanu II, li kien qeda bħala qassis il-kbir, u Aristobulu II bdew jikkompetu maʼ xulxin għall-poter. It-tnejn li huma kienu neqsin mid-dehen politiku u militari taʼ missirijiethom. Barra minn hekk, milli jidher ħadd minnhom ma fehem x’kien ifisser eżatt il-fatt li l-preżenza Rumana f’dawk l-inħawi kienet dejjem qed tiżdied, wara li s-saltna Selewċida sfaxxat fix-xejn. Fis-sena 63 Q.E.K., waqt li l-ħakkiem Ruman Pompej kien qiegħed Damasku, iż-żewġ aħwa talbuh jgħinhom fil-kwistjoni taʼ bejniethom. Dik is-sena stess, Pompej u t-truppi tiegħu daħlu f’Ġerusalemm u ħaduha taħt idejhom. Dan kien il-bidu tat-tmiem għas-saltna taʼ l-Asmonin. Fis-sena 37 Q.E.K., Ġerusalemm ittieħdet mis-Sultan Erodi l-Kbir, is-sultan taʼ l-Idumija. Dan kellu l-approvazzjoni tas-Senat Ruman bħala “Sultan tal-Lhudija” u “alleat u ħabib tal-poplu Ruman.” Is-saltna taʼ l-Asmonin kienet intemmet.
Dak li Ħallew Warajhom l-Asmonin
Il-perijodu taʼ l-Asmonin, minn Ġuda l-Makkabi sa Aristobulu II, qiegħed il-pedament għad-diviżjoni reliġjuża li kienet teżisti meta Ġesù kien fuq l-art. L-Asmonin bdew b’ħeġġa kbira għall-qima t’Alla, imma din il-ħeġġa tħassret u saret egoiżmu abbużiv. Il-qassisin tagħhom, li kellhom l-opportunità li jgħaqqdu n-nies flimkien biex jimxu fuq il-Liġi t’Alla, ġabu lin-nazzjon f’qagħda mwegħra mimlija frid u ġlied politiku. F’dan l-ambjent, in-nuqqas taʼ qbil fl-opinjonijiet reliġjużi kompla ħa spinta ’l quddiem. L-Asmonin kienu spiċċaw, imma t-taqbida għall-poter reliġjuż bejn is-Sadduċej, il-Fariżej, u oħrajn kienet se tkun il-karatteristika tan-nazzjon li issa kien taħt Erodi u Ruma.
[Noti taʼ taħt]
a Ara l-artiklu “Min Kienu l-Makkabin?” f’It-Torri taʼ l-Għassa tal-15 taʼ Novembru, 1998.
b Ir-Romblu tal-Baħar il-Mejjet “Kummentarju fuq Naħum” isemmi lill-“Iljun tar-Rabja” li “għallaq irġiel ħajjin.” Dan setaʼ kien qed jirreferi għall-inċident li għadna kif semmejna.
[Tabella f’paġna 30]
(Għall-formazzjoni sħiħa tat-test, ara pubblikazzjoni)
Id-Dinastija taʼ l-Asmonin
Ġuda l-Makkabi Ġonatan il-Makkabi Xmun il-Makkabi
↓
Ġwanni Irkanu
↓ ↓
Salomi Alessandra — iżżewġet — Alessandru Ġannew Aristobulu
↓ ↓
Irkanu II Aristobulu II
[Stampa f’paġna 27]
Ġuda l-Makkabi ħadem għall-indipendenza Lhudija
[Sors]
The Doré Bible Illustrations/Dover Publications, Inc.
[Stampa f’paġna 29]
L-Asmonin iġġieldu biex jifirxu l-qawwa tagħhom fuq il-bliet li ma kinux Lhud
[Sors]
The Doré Bible Illustrations/Dover Publications, Inc.