ကျမ်းစာစောင် နံပါတ် ၁၈​—ယောဘဝတ္ထု

ကျမ်းရေးသူ– မောရှေ

ရေးရာဒေသ– တောကန္တာရ

ရေးသားပြီးစီးချိန်– ဘီ.စီ.အီး. ၁၄၇၃ ခန့်

ငုံမိသည့်ကာလပိုင်း– ဘီ.စီ.အီး. ၁၆၅၇ မှ ၁၄၇၃ အကြားရှိ နှစ်ပေါင်း ၁၄၀ ကျော်

၁။ ယောဘ၏အမည်သည် အဘယ်အဓိပ္ပာယ်ရှိသနည်း၊ အဘယ်မေးခွန်းများကို ယောဘကျမ်းကဖြေဆိုပေးသနည်း။

မှုတ်သွင်းခံကျမ်းစာစောင်များတွင် ရှေးအကျဆုံးကျမ်းတစ်ဆူဖြစ်သည်! တန်ဖိုးထားလေးမြတ်ခံရသည့်ကျမ်း၊ မကြာခဏ ကိုးကားခံရသည့်ကျမ်းဖြစ်သည့်တိုင် လူတို့နားမလည်ဆုံးကျမ်းလည်းဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းကို အဘယ်ကြောင့်ရေးသားခဲ့သနည်း၊ ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ အဖြေကို ယောဘဟူသည့်နာမည်၏အဓိပ္ပာယ်တွင်ပင် ဖော်ပြသည်၊ အဓိပ္ပာယ်မှာ– “ရန်လိုမှု၏သားကောင်” ဖြစ်သည်။ မှန်ပါသည်၊ ဤကျမ်းသည် အရေးကြီးသောမေးခွန်းနှစ်ခုကို ဖြေကြားပေးသည်– အပြစ်မဲ့သူများ အဘယ်ကြောင့်ဒုက္ခ ဆင်းရဲခြင်းရောက်ကြသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဆိုးသွမ်းမှုကို အဘယ်ကြောင့်ခွင့်ပြုရသနည်း။ ဤမေးခွန်းများကိုဖြေဆိုရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရန်အတွက် ယောဘခံရသည့် ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် သူ၏ထူးခြားသောခံနိုင်ရည်မှတ်တမ်းတို့ ကျွန်ုပ်တို့တွင်ရှိထားပါသည်။ ယောဘတောင်းဆိုသည့်အတိုင်း ယင်းတို့အားလုံးကို ရေးမှတ်ထားသည်။—ယောဘ ၁၉:၂၃၊ ၂၄။

၂။ ယောဘသည် တကယ့်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း အဘယ်အရာက သက်သေထူသနည်း။

^၂ ယောဘဟူသည့်စကားလုံးသည် သည်းခံခြင်း၊ ခံနိုင်ရည်ဟူသည့်စကားလုံးတို့နှင့် ကြောင်းတူသံကွဲစကားဖြစ်လာခဲ့သည်။ သို့သော် ယောဘဟူသောပုဂ္ဂိုလ် တကယ်ရှိခဲ့ပါသလော။ မာရ်နတ်သည် ဤသမာဓိစောင့်သိခြင်းဆိုင်ရာ ပုံသက်သေကောင်းထားခဲ့သူကို သမိုင်းစာမျက်နှာများမှဖျောက်ဖျက်ပစ်ရန် နည်းမျိုးစုံကြိုးစားခဲ့သည့်ကြားမှ မပျောက်မပျက်တည်ရှိနေခြင်းက အဖြေမှာရှင်းနေသည်။ ယောဘသည် ဧကန်အမှန်ရှိခဲ့သူဖြစ်သည်! ယေဟောဝါသည် မိမိ၏သက်သေခံများဖြစ်သည့်၊ တကယ်တည်ရှိခဲ့ကြောင်း ယေရှုခရစ်လက်ခံခဲ့သူများဖြစ်သည့် နောဧ၊ ဒံယေလတို့နှင့်အတူ သူ့ကိုပါအမည်တပ်ခေါ်ဝေါ်ခဲ့သည်။ (ယေဇ. ၁၄:၁၄၊ ၂၀; မဿဲ ၂၄:၁၅၊ ၃၇ နှိုင်းယှဉ်) ရှေးဟေဗြဲလူမျိုးများသည် ယောဘကို တကယ့်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးအဖြစ် ယူမှတ်ခဲ့ကြသည်။ ခရစ်ယာန်ကျမ်းရေးသူယာကုပ်သည် ယောဘ၏ခံနိုင်ရည်ပုံသက်သေကို ဖော်ပြခဲ့သည်။ (ယာ. ၅:၁၁) လုပ်ကြံဇာတ်လမ်းမဟုတ်သော ဘဝဖြစ်ရပ်မှန်ပုံသက်သေကသာ အခြေအနေအမျိုးမျိုးအောက်တွင် သမာဓိစောင့်သိနိုင်ကြောင်း ဘုရားသခင်အားဝတ်ပြုသူများ ယုံကြည်လက်ခံလာစေရန် သြဇာညောင်းမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ယောဘကျမ်းတွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသော ပြင်းထန်ပြီး ခံစားချက်နှင့်ပြောဆိုသောစကားများက တကယ့်အဖြစ်မှန်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။

၃။ ယောဘကျမ်းသည် မှုတ်သွင်းခံကျမ်းဖြစ်ကြောင်း အဘယ်အထောက်အထားက သက်သေပြသနည်း။

^၃ ထူးခြားသည့်အချက်ဖြစ်သော ယောဘကိုယ်တိုင်က ဣသရေလလူမျိုးတစ်ဦးမဟုတ်သော်လည်း ရှေးဟေဗြဲလူမျိုးတို့သည် ယောဘကျမ်းကို ၎င်းတို့၏သမ္မာကျမ်းစာ ကျမ်းဂန်စုထဲတွင် အမြဲထည့်သွင်းခဲ့ခြင်းက ကျမ်းစစ်ကျမ်းမှန်ဖြစ်ပြီး မှုတ်သွင်းခံကျမ်းဖြစ်ခြင်း၏ သာဓကပင်ဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းကို ယေဇကျေလ၊ ယာကုပ်တို့က ရည်ညွှန်းဖော်ပြကြသည့်အပြင် တမန်တော်ပေါလုက ကိုးကားခဲ့သည်။ (ယောဘ ၅:၁၃; ၁ ကော. ၃:၁၉) သိပ္ပံပညာ၏ သက်သေပြပြီးသော အချက်အလက်များနှင့် အံ့ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ညီညွတ်သည့်အချက်သည် ဤကျမ်းမှုတ်သွင်းခံရကြောင်း ခိုင်မာသောအထောက်အထားဖြစ်သည်။ ရှေးလူတို့က ကမ္ဘာကြီး မည်သို့ထောက်ပင့်ခံထားရသည်ကို အမျိုးမျိုးစိတ်ကူးပုံဖော်နေသည့်အချိန်တွင် ယေဟောဝါသည် “မြေကြီးကို အခုအခံမရှိဆွဲထားတော်မူ” ကြောင်းကို မည်သို့သိနိုင်ခဲ့သနည်း။ (ယောဘ ၂၆:၇) ရှေးခေတ်က စွဲကိုင်ထားသောယုံကြည်ချက်တစ်ခုမှာ ဧရာမပင်လယ်လိပ်ကြီးတစ်ကောင်ပေါ်တွင် ရပ်နေသောဆင်များက ကမ္ဘာမြေကြီးကို ချီမထားကြသည်ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ယောဘကျမ်းသည် ထိုကဲ့သို့အဓိပ္ပာယ်မရှိသောစကားမျိုးနှင့် အဘယ်ကြောင့်မတူခဲ့သနည်း။ ရှင်းနေသည်မှာ ဖန်ဆင်းရှင်ယေဟောဝါက အမှန်တရားကို မှုတ်သွင်းပေးခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမြေကြီး၊ ယင်း၏အံ့ဖွယ်ရာများ၊ သားရိုင်းများနှင့် ငှက်များ၏ သဘာဝအလေ့အထများဆိုင်ရာ အခြားဖော်ပြချက်များစွာတို့သည်လည်း အလွန်တရာ တိကျမှန်ကန်နေရကား ယေဟောဝါဘုရားသခင်သည်သာ ယောဘကျမ်း၏အာဘော်ရှင်၊ မှုတ်သွင်းရှင်ဖြစ်နိုင်သည်။a

၄။ ဤအဖြစ်အပျက်သည် မည်သည့်နေရာနှင့် မည်သည့်အချိန်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီး ယောဘကျမ်းကို အဘယ်အချိန်တွင် အပြီးသတ်ရေးသားခဲ့သနည်း။

^၄ ပထဝီပညာရှင်အချို့၏အဆိုအရ ဧဒုံလူမျိုးများသိမ်းပိုက်ထားသောနယ်မြေအနီးရှိ မြောက်ပိုင်းအာရေဗျတွင်တည်ရှိပြီး အာဗြဟံသားစဉ်မြေးဆက်တို့အား ကတိထားရာပြည်အရှေ့ဘက်တွင်တည်ရှိသော ဥဇပြည်တွင် ယောဘနေထိုင်ခဲ့သည်။ တောင်ဘက်တွင် ရှေဘအမျိုးသားများနေထိုင်ကြပြီး အရှေ့ဘက်တွင် ခါလဒဲလူမျိုးများနေထိုင်ကြသည်။ (၁:၁၊ ၃၊ ၁၅၊ ၁၇) ယောဘစမ်းသပ်ခံရချိန်သည် အာဗြဟံခေတ်လွန်ပြီး အတန်ကြာမှဖြစ်သည်။ “မြေကြီးပေါ်မှာ [ယောဘ] နှင့်တူသောသူတစ်ယောက်မျှမရှိ၊ စုံလင်ဖြောင့်မတ်ပေ၏” ဟုဆိုရသောအချိန်ကဖြစ်သည်။ (၁:၈) ထူးကဲသောယုံကြည်ခြင်းရှိခဲ့သူ ယောသပ်သေဆုံးချိန် (ဘီ.စီ.အီး. ၁၆၅၇) မှ မောရှေ မိမိ၏သမာဓိရှိသောလမ်းစဉ်ကို စတင်လျှောက်လှမ်းသည့်အချိန်အကြားတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ရမည်။ ဣသရေလလူမျိုးတို့ အီဂျစ်ပြည်တွင် နတ်ဆိုးဝတ်ပြုရေးနှင့် ညစ်ညမ်းနေချိန်တွင် ယောဘသည် စစ်မှန်သောဝတ်ပြုရေးတွင် ထူးထူးခြားခြားဆည်းကပ်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ယောဘအခန်းကြီးတစ်တွင်ပါသော အပြုအမူများနှင့် ယောဘကိုစစ်မှန်သောဝတ်ပြုသူအဖြစ် ဘုရားသခင်လက်ခံခြင်းတို့ကိုထောက်ရှုလျှင် ပညတ်တရားအောက်တွင် ဣသရေလလူမျိုးကို ဘုရားသခင်သီးသန့်ဆက်ဆံခဲ့ချိန်ဖြစ်သည့် ဘီ.စီ.အီး ၁၅၁၃ ခုနှစ်နောက်ပိုင်းမဟုတ်သော ဖခင်စိုးမိုးသည့်ခေတ်ကဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ (အာ. ၃:၂; ဧ. ၂:၁၂) ထို့ကြောင့် ယောဘအသက်ရှည်ခြင်းကိုထည့်တွက်ကာ ဤကျမ်းသည် ဘီ.စီ.အီး ၁၆၅၇ မှ မောရှေသေသည့်နှစ် ဘီ.စီ.အီး ၁၄၇၃ အထိ ငုံမိကြောင်းတွေ့ရသည်; ဤကျမ်းကို ယောဘသေဆုံးပြီးနောက်၊ ဣသရေလလူမျိုးများ တောကန္တာရတွင်လှည့်လည်နေစဉ်တစ်ချိန်ချိန်တွင် မောရှေအပြီးသတ်ရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။—ယောဘ ၁:၈; ၄၂:၁၆၊ ၁၇။

၅။ ယောဘကျမ်းကိုရေးသူသည် မောရှေဖြစ်ကြောင်း အဘယ်အရာကဖော်ပြသနည်း။

^၅ မောရှေရေးခဲ့သည်ဟု အဘယ်ကြောင့်ပြောရသနည်း။ ဂျူးများနှင့် စောစောပိုင်းခရစ်ယာန်သုတေသီများ၏ ရှေးအကျဆုံးထုံးတမ်းစဉ်လာတွင် ထိုသို့ပင်လက်ခံခဲ့သည်။ ယောဘကျမ်းတွင် ထက်မြက်ပိုင်နိုင်လှသော ဟေဗြဲကဗျာလင်္ကာရေးဟန်များကို အသုံးပြုထားသောကြောင့် မောရှေ၏ဘာသာစကား မူလဟေဗြဲစကားဖြင့်ရေးခဲ့ကြောင်းထင်ရှားသည်။ အာရဘီစကားကဲ့သို့သော အခြားဘာသာစကားမှ ဘာသာပြန်ထားခြင်းမဖြစ်နိုင်ပါ။ ၎င်းအပြင် စကားပြေအပိုင်းအချို့သည် ကျမ်းစာထဲမှအခြားအရေးအသားများထက် ပင်တကျွတ်ကျမ်းနှင့် အလွန်ဆင်တူသည်ကိုတွေ့ရသည်။ စာရေးသူသည် မောရှေကဲ့သို့သော ဣသရေလလူမျိုးတစ်ဦးဖြစ်ရမည်၊ အကြောင်းမှာ ဂျူးများသည် “ဘုရားသခင်၏ဗျာဒိတ်တော်များကို ခံရကြ” သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ (ရော. ၃:၁၊ ၂) မောရှေသည် အရွယ်ရောက်လူလားမြောက်ပြီးနောက် ဥဇပြည်အနီးတွင်ရှိသော မိဒျန်ပြည်တွင် အနှစ် ၄၀ နေထိုင်ခဲ့ရ၍ ယောဘကျမ်းတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော အသေးစိတ်သတင်းအချက်အလက်များကို ရရှိနိုင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း မောရှေသည် ဣသရေလလူများနှင့် တောကန္တာရအတွင်း အနှစ် ၄၀ ခရီးနှင်နေရင်း ယောဘ၏နေရင်းပြည်အနား ဖြတ်သွားချိန်တွင် လေ့လာခွင့်ရခဲ့ပြီး ဤကျမ်းကို အသေးစိတ်အပြီးသတ်မှတ်တမ်းတင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

၆။ ယောဘကျမ်းသည် အဘယ်နည်းဖြင့် အပြောင်မြောက်ဆုံးစာပေတစ်ခုထက်မက များစွာပို၍သာသနည်း။

^၆ ဗြိတဲန်နီကာစွယ်စုံကျမ်းသစ်၏အဆိုအရ ယောဘကျမ်းကို “ကမ္ဘာ့စာပေများထဲမှ အပြောင်မြောက်ဆုံးစာပေများအဝင်ဖြစ်သည်” ဟုဖော်ပြလေ့ရှိကြသည်။b သို့ရာတွင် ဤကျမ်းသည် အပြောင်မြောက်ဆုံးစာပေတစ်ခုထက်မက များစွာပို၍သာသည်။ ယောဘကျမ်းသည် ယေဟောဝါ၏တန်ခိုးတော်၊ တရားမျှတမှု၊ ဉာဏ်ပညာနှင့် မေတ္တာတော်ကို အပီပြင်ဆုံးဖော်ကျူးထားသော ကျမ်းတစ်ကျမ်းအဝင်ဖြစ်၏။ ဝေနေယျသတ္တဝါအပေါင်းရှေ့တွင် အဓိကအကျဆုံးအရေးကိစ္စကို ရှင်းလင်းပီပြင်မှုအရှိဆုံး ဖော်ပြထားသည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင်ပါသောအခြားကျမ်းများ၊ အထူးသဖြင့် ကမ္ဘာဦး၊ ထွက်မြောက်ရာ၊ ဒေသနာ၊ လုကာ၊ ရောမနှင့် ဗျာဒိတ်ကျမ်းတို့တွင်ဖော်ပြထားသည့်အရာများကို များစွာအလင်းဖြာပေးသည်။ (ယောဘ ၁:၆-၁၂; ၂:၁-၇ နှင့် ကမ္ဘာဦး ၃:၁၅; ထွက်မြောက်ရာ ၉:၁၆; လုကာ ၂၂:၃၁၊ ၃၂; ရောမ ၉:၁၆-၁၉; ဗျာဒိတ် ၁၂:၉ တို့ကိုနှိုင်းယှဉ်ပါ; ယောဘ ၁:၂၁; ၂၄:၁၅; ၂၁:၂၃-၂၆; ၂၈:၂၈ နှင့် ဒေသနာ ၅:၁၅; ၈:၁၁; ၉:၂၊ ၃; ၁၂:၁၃ တို့ကို အစီအစဉ်လိုက် နှိုင်းယှဉ်ပါ။) ဘဝ၏မေးခွန်းများစွာကိုလည်း ဖြေကြားပေးသည်။ အကျိုးပြုသောနားလည်သဘောပေါက်မှုဖြစ်စေရန် များစွာထောက်ကူပေးသော ဘုရားသခင့်မှုတ်သွင်းခံနှုတ်ကပါဌ်တော်၏ အရေးပါသောအပိုင်း အမှန်ဖြစ်သည်။

အဘယ်ကြောင့်အကျိုးရှိကြောင်း

၃၉။ ယောဘကျမ်းသည် မည်သည့်နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ယေဟောဝါအား ချီးမြှင့်ဖော်ကျူးထားသနည်း။

^၃၉ ယောဘကျမ်းသည် ယေဟောဝါကိုချီးမြှင့်ပြီး ကိုယ်တော်၏စစ်၍မကုန်နိုင်သောဉာဏ်ပညာနှင့် တန်ခိုးတော်တို့ကို သက်သေခံ၏။ (၁၂:၁၂၊ ၁၃; ၃၇:၂၃) ဤကျမ်းတစ်ကျမ်းတည်းတွင်ပင် ဘုရားသခင်ကို အနန္တတန်ခိုးရှင်ဟု ၃၁ ကြိမ်ရည်ညွှန်းခေါ်ဆိုထားသည်၊ ကျန်ကျမ်းစာစောင်များအားလုံးထက် ပို၍များသည်။ မှတ်တမ်းက ကိုယ်တော်၏ထာဝရအဖြစ်တော်နှင့် မြင့်မြတ်သောရာထူးအပါအဝင် (၁၀:၅; ၃၆:၄၊ ၂၂၊ ၂၆; ၄၀:၁; ၄၂:၂) ကိုယ်တော်၏တရားမျှတမှု၊ မေတ္တာကရုဏာ၊ သနားကြင်နာမှုတို့ကိုလည်း ချီးမြှင့်ဖော်ကျူးထားသည်။ (၃၆:၅-၇; ၁၀:၁၂; ၄၂:၁၂) လူသားများ၏ကယ်တင်ခြင်းထက် ယေဟောဝါ၏သင်္ကာယနကင်းရှင်းခြင်းကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ (၃၃:၁၂; ၃၄:၁၀၊ ၁၂; ၃၅:၂; ၃၆:၂၄; ၄၀:၈) ဣသရေလတို့၏ဘုရားသခင် ယေဟောဝါသည် ယောဘ၏ဘုရားသခင်လည်းဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။

၄၀။ (က) ယောဘကျမ်းသည် ဘုရားသခင့်ဖန်ဆင်းခြင်းလက်ရာတော်များအကြောင်းကို မည်သို့အကျယ်ဖွင့်၊ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖော်ပြထားသနည်း။ (ခ) ယင်းသည် ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်း၏ သွန်သင်ချက်များ၏ အရိပ်အမြွက် မည်သို့ဖြစ်ပြီး ကိုက်ညီသနည်း။

^၄၀ ယောဘကျမ်းပါမှတ်တမ်းသည် ဘုရားသခင့်ဖန်ဆင်းခြင်းလက်ရာတော်ကို အကျယ်ဖွင့်၊ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖော်ပြသည်။ (၃၈:၄–၃၉:၃၀; ၄၀:၁၅၊ ၁၉; ၄၁:၁; ၃၅:၁၀) လူသည် မြေမှုန့်ဖြင့်ဖန်ဆင်းခံရ၍ မြေမှုန့်သို့ပြန်သွားသည်ဟူသော ကမ္ဘာဦးကျမ်းအဆိုနှင့် ညီညွတ်သည်။ (ယောဘ ၁၀:၈၊ ၉; က. ၂:၇; ၃:၁၉) ‘ရွေးနုတ်ရှင်၊’ ‘ရွေးနုတ်ဖိုး၊’ ‘ပြန်ရှင်ခြင်း’ စသည့်အသုံးအနှုန်းများကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းပါ အဓိကပေါ်လွင်သောသွန်သင်ချက်များကို အရိပ်အမြွက်အဖြစ် ဖော်ပြပေးသည်။ (ယောဘ ၁၉:၂၅; ၃၃:၂၄; ၁၄:၁၃၊ ၁၄) ပရောဖက်များနှင့် ခရစ်ယာန်ကျမ်းရေးသူများက ဤကျမ်း၌ပါသောအချက်အလက်များစွာကို ထုတ်နုတ်ဖော်ပြ သို့မဟုတ် နှိုင်းယှဉ်ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။ ဥပမာ၊ ဤကျမ်းချက်တို့ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ၊ ယောဘ ၇:၁၇—ဆာလံ ၈:၄; ယောဘ ၉:၂၄—၁ ယောဟန် ၅:၁၉; ယောဘ ၁၀:၈—ဆာလံ ၁၁၉:၇၃; ယောဘ ၁၂:၂၅၊ ကဘ—တရားဟောရာ ၂၈:၂၉; ယောဘ ၂၄:၂၃—သုတ္တံ ၁၅:၃; ယောဘ ၂၆:၈—သုတ္တံ ၃၀:၄; ယောဘ ၂၈:၁၂၊ ၁၃၊ ၁၅-၁၉—သုတ္တံ ၃:၁၃-၁၅; ယောဘ ၃၉:၃၀—မဿဲ ၂၄:၂၈။c

၄၁။ (က) ယောဘကျမ်းတွင် အဘယ်သီအိုကရက်တစ်စံနှုန်းများကို အလေးပေးဖော်ပြထားသနည်း။ (ခ) ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်ယောဘသည် ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အဘယ်ထူးကဲသောပုံသက်သေကောင်းဖြစ်သနည်း။

^၄၁ အသက်ရှင်နေထိုင်မှုနှင့်ပတ်သက်သော ယေဟောဝါ၏ဖြောင့်မတ်သောစံနှုန်းများကို ကျမ်းပိုဒ်များစွာတွင် ချမှတ်ပေးထားသည်။ ဤကျမ်းတွင် ရုပ်ဝါဒလိုက်စားခြင်း (ယောဘ ၃၁:၂၄၊ ၂၅)၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း (၃၁:၂၆-၂၈)၊ သူ့သားအိမ်ရာပြစ်မှားခြင်း (၃၁:၉-၁၂)၊ မကောင်းစိတ်ဖြင့် အားရပီတိဖြစ်ခြင်း (၃၁:၂၉)၊ မတရားမှု၊ မျက်နှာလိုက်မှု (၃၁:၁၃; ၃၂:၂၁)၊ တစ်ကိုယ်ကောင်းစိတ် (၃၁:၁၆-၂၁)၊ မရိုးသားမှု၊ လိမ်လည်မှု (၃၁:၅) တို့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရှုတ်ချထားပြီး ထိုအကျင့်တို့ကိုကျင့်သောသူသည် ဘုရားသခင့်မျက်နှာသာနှင့် ထာဝရအသက်မရနိုင်ဟု တင်ပြထားသည်။ ဧလိဟုသည် အလွန်ရိုသေလေးစားခြင်း၊ ကျိုးနွံခြင်း၊ ရဲရင့်ခြင်း၊ သတ္တိရှိခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကိုဂုဏ်တင်ချီးမြှောက်ခြင်းတို့တွင် စံနမူနာကောင်းဖြစ်သည်။ (၃၂:၂၊ ၆၊ ၇၊ ၉၊ ၁၀၊ ၁၈-၂၀; ၃၃:၆၊ ၃၃) ယောဘကိုယ်တိုင်၏ အိမ်ထောင်ဦးစီးပုံ၊ မိသားစုအပေါ်ထောက်ညှာပုံနှင့် ဧည့်ဝတ်ကျေပုံတို့ကလည်း သင်ခန်းစာကောင်းတစ်ရပ်ပေးသည်။ (၁:၅; ၂:၉၊ ၁၀; ၃၁:၃၂) သို့ရာတွင် ယောဘ၏ သစ္စာသမာဓိစောင့်သိမှုနှင့် စိတ်ရှည်သည်းခံမှုတို့ကို ပို၍အမှတ်ရကြပြီး ခေတ်အဆက်ဆက်၊ အထူးသဖြင့် ယုံကြည်ခြင်းစမ်းသပ်ခံရသော ယခုခေတ်အတွက် ယုံကြည်ခြင်းအားတက်ဖွယ်ခံတပ်နှင့်တူသည့် ပုံသက်သေကိုထားခဲ့သည်။ “ယောဘသည် သည်းခံကြောင်းကို သင်တို့ကြားရပြီ၊ ထာဝရဘုရားသည် မိမိအမှုကိုလက်စသတ်တော်မူရာမှာ အလွန်သနားစုံမက်တော်မူကြောင်းကိုလည်း သိမြင်ရကြပြီ။”—ယာ. ၅:၁၁။

၄၂။ ယောဘကျမ်းတွင် အဘယ်အခြေခံနိုင်ငံတော်အရေးကိစ္စကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖော်ပြထားပြီး ထိုပြဿနာနှင့်ပတ်သက်သော အဘယ်စိတ်ဝင်စားဖွယ်အသွင်အပြင်များကို ရှင်းပြထားသနည်း။

^၄၂ ယောဘသည် နိုင်ငံတော်ကတိရရှိသူ အာဗြဟံ၏မျိုးနွယ်မဟုတ်သော်လည်း သူ၏သမာဓိနှင့်ပတ်သက်သောမှတ်တမ်းသည် ယေဟောဝါ၏နိုင်ငံတော်ရည်ရွယ်ချက်အကြောင်း ပို၍ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားလည်စေသည်။ ဤကျမ်းသည် သမ္မာကျမ်းစာ၏ အရေးပါသောအပိုင်းတစ်ပိုင်းဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ယေဟောဝါ၏အချုပ်အခြာအာဏာအပေါ် လူသားများ၏ သမာဓိစောင့်သိမှုပါဝင်ပတ်သက်သည့် ဘုရားသခင်နှင့် စာတန်တို့ဖြစ်သော အဓိကအရေးကိစ္စကို ဖော်ပြပေး၍ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာနှင့်လူသားတို့ထက် အရင်ဖန်ဆင်းခံခဲ့ရသော ကောင်းကင်တမန်များသည်လည်း ဤကမ္ဘာနှင့် အငြင်းပွားမှု၏အကျိုးဆက်တို့ကို ကြည့်ရှုနေသူများ၊ အလွန်စိတ်ဝင်စားသူများဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရသည်။ (ယောဘ ၁:၆-၁၂; ၂:၁-၅; ၃၈:၆၊ ၇) အဆိုပါအငြင်းပွားမှုသည် ယောဘခေတ်မတိုင်မီကတည်းက ရှိလာခဲ့ကြောင်း၊ စာတန်သည် တကယ်ပင် နာမ်ဝိညာဉ်သားတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း ယင်းကတင်ပြသည်။ ယောဘကျမ်းကို မောရှေရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်လျှင် ဟေဗြဲသမ္မာကျမ်းစာတွင် has·Sa·tanʹ ဟူသည့်စကားအသုံးအနှုန်းကို ဦးဆုံးဖော်ပြသည့်ကျမ်းဖြစ်ပြီး “ရှေးမြွေဟောင်း” မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း ထပ်၍ခွဲခြားသိမြင်စေသည်။ (ယောဘ ၁:၆;d ဗျာ. ၁၂:၉) လူသားများ၏ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်း၊ ဖျားနာမှုနှင့် သေခြင်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကြောင့်မဟုတ်ကြောင်း သက်သေပြပြီး ဖြောင့်မတ်သူများ အဘယ်ကြောင့်နှိပ်စက်ခံရကြောင်း၊ လူဆိုးများနှင့် ဆိုးသွမ်းမှုတို့ကို ဆက်၍ခွင့်ပြုထားရခြင်းအကြောင်းတို့ကိုလည်း ရှင်းပြ၏။ ယေဟောဝါသည် ၎င်းပြဿနာကို ယင်း၏နောက်ဆုံးဖြေရှင်းချက်ရောက်ရှိရေးအတွက် စိတ်ဝင်စားနေကြောင်း ထင်ရှားဖော်ပြ၏။

၄၃။ ယောဘကျမ်းမှ မြင့်မြတ်သောဖွင့်ပြချက်များနှင့်အညီ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကောင်းချီးများကို ရှာဖွေနေသူအားလုံးသည် ယခု အဘယ်လမ်းစဉ်ကို လိုက်လျှောက်ရမည်နည်း။

^၄၃ ယခုအချိန်သည် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အုပ်ချုပ်မှုအောက်နေထိုင်လိုသူတိုင်းသည် “စွပ်စွဲသောသူ” စာတန်အား မိမိတို့၏သမာဓိရှိလမ်းစဉ်အားဖြင့် ချေပဖြေကြားရမည့်အချိန်ဖြစ်သည်။ (ဗျာ. ၁၂:၁၀၊ ၁၁၊ ကဘ) ‘အံ့သြစရာကောင်းသောစုံစမ်းမှုများ’ ကြားမှာပင် သမာဓိစောင့်သိသူများသည် ဘုရားသခင့်နာမတော် သန့်ရှင်းခြင်းရှိရန်၊ နိုင်ငံတော်တည်ထောင်ပြီး စာတန်နှင့် သူ၏မျိုးနွယ်အားလုံးကိုချေမှုန်းပစ်ရန် မပြတ်ဆုတောင်းရမည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ “စစ်ပြိုင်၍တိုက်ရာအချိန်ကာလ” တွင်ဖြစ်မည်ဖြစ်ပြီး ယောဘမျှော်လင့်ခဲ့သည့် ကယ်လွှတ်ခြင်းနှင့်ကောင်းချီးများ ဆက်တိုက်လိုက်ပါလာမည်ကို မျှော်လင့်နိုင်သည်။—၁ ပေ. ၄:၁၂; မ. ၆:၉၊ ၁၀; ယောဘ ၃၈:၂၃; ၁၄:၁၃-၁၅။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]