१९ तिमीले जिन्दगीभर रोटीको* लागि पसिना बगाउनुपर्नेछ अनि तिमी माटोमा फर्किनेछौ किनकि तिमी माटोबाटै बनाइएका हौ।+ तिमी माटै हौ र माटोमै मिल्नेछौ।”+

९ याकुबले जवाफ दिए: “म १३० वर्षको भएँ। तर मेरा पुर्खाहरूको तुलनामा मेरो जीवन छोटो र दुःखैदुःखले भरिएको छ।+ मेरा पितापुर्खाले जस्तै मैले पनि आफ्नो सारा जीवन ठाउँठाउँमा परदेशीको रूपमा बिताएको छु।”+

२३ बाँचुन्जेल उसले आफ्नो कामबाट दुःख-पीडा र दिक्दारीबाहेक अरू केही पाउँदैन।+ राती पनि ऊ मजाले निदाउन सक्दैन।+ त्यसैले यो पनि व्यर्थ रहेछ।