Wasze zebrania służby
DRUGIE ZEBRANIE
10 min. Słowa wstępne. Omów krótko Mateusza 11:29, 30 i podkreśl, jaką radość daje sama świadomość służenia Jehowie i spełniania Jego woli. Gdy się zajmujemy innymi sprawami, tracimy radość. Zachęć do dalszego jak największego udziału w służbie polowej w miesiącu Pamiątki.
10 min. „Ceńmy sobie sprawy Boże ponad wszystko inne” — przemówienie.
20 min. „Nowe broszury pomocne w zakładaniu studiów biblijnych” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
8 min. Kilku dobrze przygotowanych głosicieli wygłosi kazanie zamieszczone w styczniowej SK oparte na Wiadomościach Królestwa nr 21. Przypomnienie tego kazania można też przeprowadzić w ten sposób, że jedna osoba wygłosi wstęp, druga część główną, a jeszcze kto inny zakończenie. Można też opowiadać doświadczenia z pracy od drzwi do drzwi z nowym kazaniem.
12 min. Odczytanie i omówienie Listu od braci. Uwagi końcowe. Zapowiedz też zbiórki do pracy polowej na najbliższe dni i zachęć do odwiedzania obecnych na Pamiątce.
TRZECIE ZEBRANIE
10 min. Słowa wstępne. Odczytanie i omówienie Wiadomości Teokratycznych.
25 min. „Wielkoduszność chroni przed zgorszeniem” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
10 min. „Pozwalajmy obfitować niezasłużonej życzliwości” — przemówienie. (Po zebraniu albo w innym dogodnym czasie, starsi mogą porozmawiać z głosicielami, którzy ich zdaniem mogliby podjąć służbę pełnoczasową, aby ich do tego zachęcić.)
15 min. „Wykorzystujmy każdą okazję do zapoczątkowania studium biblijnego” — pokaz.
(2 min.) Przewodniczący: Pragniemy być czujni, żeby zapoczątkowywać studia biblijne nie tylko w pracy od drzwi do drzwi i na odwiedzinach ponownych, lecz także upatrywać możliwości zakładania studiów z krewnymi, współpracownikami, sąsiadami i innymi ludźmi, głosząc im przy każdej okazji. Już od dawna świadczenie okazyjne przyczynia się do założenia wielu studiów. Każdy z nas powinien się zastanowić, jak ja osobiście mógłbym wytworzyć sytuację, w której wprowadziłbym w czyn podaną tu propozycję. Spróbuj przyswoić sobie tę metodę zakładania studium biblijnego.
(6 min.) Przewodniczący objaśnia okoliczności. Siostra zaprosiła sąsiadkę na kawę, chcąc porozmawiać z nią na tematy biblijne i — jeśli to będzie możliwe — założyć studium biblijne. Siostra wie, że sąsiadka ma poważne trudności: choroba w rodzinie, złe warunki mieszkaniowe, kłopoty u sąsiadów itp. (można wymienić jakiekolwiek trudności występujące w waszym terenie). W tym wypadku sąsiadka siostry ma ciężko chorego ojca, któremu lekarze nie dają nadziei na wyzdrowienie. Siostra współczuje sąsiadce, a ta bardzo sobie ceni jej troskliwość. Siostra mówi do sąsiadki, że zastanawiała się nad jej trudnym problemem rodzinnym i pomyślała sobie o czasie, kiedy tu na ziemi nikt już nie będzie chorować. Bierze leżącą na stole Biblię i odczytuje Apokalipsę 21:3, 4, dając przy tym stosowne, pokrzepiające komentarze. Następnie siostra mówi w taktowny sposób: ‛Był czas, kiedy nie wiedziałam, dlaczego starzejemy się i umieramy’. Wyjaśnia, jakiej ulgi i pociechy doznała, gdy poznała przyczynę starości i śmierci oraz gdy się dowiedziała o stanie umarłych i o cudownej nadziei zmartwychwstania. Siostra bierze do ręki książkę Prawda, otwiera ją na stronie 31 i pokazuje sąsiadce tytuł rozdziału czwartego, który ta odczytuje na głos: Dlaczego starzejemy się i umieramy? Siostra czyta pierwszy ustęp i proponuje sąsiadce, żeby się wypowiedziała na temat pytania 1a, pomagając jej w razie potrzeby, po czym rozwija dyskusję pytaniem 1b.
(2 min.) Przewodniczący: Nie jest to chyba trudne, prawda? Ważne jest dobranie tematu mogącego zainteresować daną osobę, a potem nawiązanie rozmowy, która może doprowadzić do założenia studium z tą osobą. Zachęć wszystkich, żeby się zastanowili, jak mogliby pomóc swoim sąsiadom, współpracownikom, krewnym itp. Jakie tematy mogłyby im trafić do przekonania, jakich publikacji można by użyć, żeby ich wciągnąć do dyskusji biblijnej? Jeżeli czas pozwoli, opowiedz jedno lub dwa doświadczenia o sąsiadach, współpracownikach lub krewnych, którzy są teraz w prawdzie dzięki założeniu studium biblijnego po okazyjnym daniu świadectwa.
5 min. Uwagi końcowe.
CZWARTE ZEBRANIE
14 min. Po słowach wstępnych entuzjastyczne przemówienie na temat „Po całej ziemi”. Podkreśl, jak doświadczenia naszych braci w innych częściach świata umacniają naszą wiarę, i zachęć do gorliwej pracy na naszym terenie.
18 min. „Pomaganie nowym i niedoświadczonym w posługiwaniu się Biblią” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Par. 1 i 2 można przedstawić w formie przemówienia, a par. 3 w formie pokazu.) Na zakończenie zapytaj, czego można się było nauczyć z tego pokazu. Następnie zachęć serdecznie tych, którzy potrzebują pomocy, żeby zwrócili się o nią do braci starszych.
12 min. „Starajmy się dotrzeć do każdego z dobrą nowiną” — Przytocz jakąś ciekawą informację z Wiadomości Teokratycznych, a następnie omów dotychczasowe wyniki w obwieszczaniu dobrej nowiny na terenie waszego zboru (ośrodka). Przedstaw, jak przebiega opracowywanie terenu i jakie trudności najczęściej się spotyka (mieszkania zamknięte, obojętność, nieprzychylne nastawienie, za mało terenu do opracowania itp.). Wyjaśnij, jak można temu zaradzić względnie jakie kroki już zostały podjęte. Możesz poprosić o wypowiedzi, jak głosiciele radzą sobie z wymienionymi trudnościami i jakie starania podejmują, żeby dotrzeć do jak największej liczby ludzi. (Robienie dokładnych i starannych notatek z pracy od drzwi do drzwi, przychodzenie o różnych porach dnia, w tym także wieczorami, aż się zastanie kogoś w mieszkaniu zamkniętym, pisanie listów, próba zainteresowania innych członków rodziny itp. Podkreśl też potrzebę stosowania taktu i pozostawiania po sobie dobrego wrażenia — /poproś o odczytanie i skomentowanie Kolosan 4:6 i 1 Piotra 3:15/. Dla unaocznienia skuteczności tych rad możesz przytoczyć jedno lub dwa doświadczenia.)
16 min. Uwagi końcowe. Omów możliwości założenia nowych studiów biblijnych. Wielu braci pragnęłoby prowadzić studia biblijne, inni znów mają po kilka studiów. Zapytaj tych, którzy prowadzą studia, jak je zapoczątkowali. (Przygotuj się do tego wcześniej. Postaraj się o urozmaicenie. Zilustruj potrzebę wytrwałości w dokonywaniu odwiedzin ponownych. Wskaż, jakie dobre wyniki daje proponowanie studium znajomym, współpracownikom i kolegom szkolnym. Warto też proponować studium niewierzącym członkom rodziny i dalszym krewnym.) Zapytaj, dlaczego studia biblijne są takie ważne w naszej służbie. Podkreśl, ile radości daje prowadzenie studium biblijnego. — 1 Tes. 2:19, 20.
PIERWSZE ZEBRANIE W MAJU
4 min. Słowa wstępne. Tekst dzienny w formie przemówienia.
16 min. „Wykupujmy dogodny czas” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
25 min. „W jakiej mierze dostrzegasz kwestię sporną?” — Na wstępie omów krótko, czego dotyczy wszechświatowa kwestia zwierzchnictwa.
Przez zaatakowanie Boskiego prawa do sprawowania władzy Szatan zakwestionował słuszność, sprawiedliwość i zasadność Boskiego zwierzchnictwa. Ponadto bunt Szatana i naszych prarodziców wywołał jeszcze jedną kwestię, mianowicie: Czy wszystkie inne stworzenia obdarzone rozsądkiem również zlekceważą prawo Boże, jeżeli uznają to za korzystne dla siebie? Gdy właściwie pojmujemy tę kwestię, wtedy zdajemy sobie sprawę, że zlekceważenie prawa Bożego oznacza bunt przeciw Bogu jako Władcy. Człowiek, który się buntuje przeciw Bogu, staje po stronie Szatana. Czy znajomość tych faktów wywiera wpływ na nasze życie codzienne? — Prawdziwy pokój, s. 51, 52.
Omów z ośrodkiem poniższe pytania, dopilnowując, żeby za każdym razem zostało jasne wykazane, jak omawiana postawa wiąże się z kwestią sporną i jak można w danej sytuacji dowieść, po której stronie stoimy. Zachęć wszystkich do swobodnego wypowiadania się, odczytywania wersetów i przytaczania myśli omówionych w książce Prawdziwy pokój i bezpieczeństwo (pp), na ile czas pozwoli. (1) Jakie odnoszenie się męża do żony i do rodziny wskazywałoby, że powinien jeszcze popracować nad tym, by świadomość istnienia kwestii spornej wywarła silniejszy wpływ na jego życie? (Efez. 5:28-31; 6:4; Kol. 3:19, 21; pp s. 165, par. 5; s. 172, par. 22; s. 136, par. 17) (2) W jaki sposób żona, nawet gdyby mąż był nierozsądny lub zbyt wymagający, daje dowód, że zawsze pamięta o istnieniu kwestii spornej? (Efez. 5:22-24; 1 Piotra 3:1-6; pp s. 136, 137; s. 173, par. 24) (3) Jak swoim nastawieniem i odnoszeniem się do rodziców dzieci wykazują, że zdają sobie sprawę z istnienia kwestii spornej? Dlaczego? (Kol. 3:17, 20; Rzym. 15:2, 3; pp s. 129, 130, 136, 137) (4) Dlaczego wyraźne dostrzeganie kwestii spornej uchroni nas przed naśladowaniem świata pod względem „przyjętego” w nim lekceważenia przepisów drogowych (ograniczenie szybkości, parkowanie itp.)? (Efez. 2:2, 3; 1 Jana 5:19; pp s. 134, par. 14) (5) Dlaczego zaśmiecanie otoczenia lub uczestnictwo w takim postępowaniu zdradza, że dany brat powinien zacząć poważniej traktować kwestię sporną? (Mat. 7:12; pp s. 166, par. 8) (6) Jak dalece docenianie kwestii spornej zapobiega poddaniu się wpływowi uprzedzeń rasowych, społecznych czy narodowościowych? (Dzieje 17:26; Rzym. 3:23; Jak. 2:1-9, pp s. 168, par. 12 do 169, par. 16) (7) Z uwagi na jaki szczegół rozstrzygnięcia kwestii spornej gorliwe uczestniczenie w ogłaszaniu Królestwa i czynieniu uczniów jest sprawą naglącą? (Mat. 24:34; 2 Tes. 1:6-9; 2 Piotra 3:9, 15; pp s. 170-172)
W zakończeniu powiedz z naciskiem, że dobrze jest zastanawiać się poważnie nad swoją postawą i postępowaniem. Czy pracujemy usilnie nad robieniem postępów w jeszcze pełniejszym uświadomieniu sobie Boskiego zwierzchnictwa? — pp s. 139, par. 25; s. 140, par. 26.
8 min. „Pomagaj swemu otoczeniu” — przemówienie.
7 min. Uwagi końcowe. Omów wyniki pracy z ubiegłego miesiąca ze szczególnym uwzględnieniem kampanii Strażnicy i nakreśl plan pracy na następny miesiąc.