Duhet të mbajmë parasysh sa e rëndësishme është të vazhdojmë të ndihmojmë të tjerët, sidomos nëpërmjet shërbimit tonë. Në shërbim duhet të jemi elastikë. Takojmë njerëz që kanë gjithfarë bindjesh e pikëpamjesh dhe që vijnë nga lloj-lloj vendesh a kulturash. Apostulli Pavël dinte të përshtatej. Ne mund të mësojmë nga shembulli i tij. Jezui e caktoi Pavlin të shërbente si «apostull i kombeve». (Rom. 11:13) Në atë rol, Pavli u predikoi judenjve, grekëve, intelektualëve, fshatarëve të thjeshtë, funksionarëve të lartë dhe mbretërve. Për t’u prekur zemrën gjithë atyre dëgjuesve aq të ndryshëm nga njëri-tjetri, Pavli u bë «çdo gjë për njerëz të çdo lloji». (1 Kor. 9:19-22) Ai i kushtonte vëmendje kulturës, prejardhjes dhe bindjeve të dëgjuesve të tij. Kështu mund të tregohej elastik e të fliste me çdo njeri në një mënyrë që do ta ndihmonte të afrohej me Perëndinë. Edhe ne mund të jemi më të efektshëm në shërbim, nëse tregohemi elastikë dhe mendjeshkathët, duke menduar cila mund të jetë mënyra më e mirë për të ndihmuar çdo njeri. w23.07 23 ¶11-12

Butësia është një pikë e fortë, jo një dobësi. Duhet forcë e brendshme për të ruajtur qetësinë në një situatë të vështirë. Butësia është një aspekt i ‘frytit të frymës’. (Gal. 5:22, 23) Një formë e fjalës greke e përkthyer «butësi» përdorej edhe për të përshkruar një kalë të egër që ishte zbutur. Përfytyro pak një kalë të tillë që është i zbutur, por njëkohësisht i fuqishëm. Po ne si mund ta zhvillojmë butësinë, e në të njëjtën kohë të jemi të fortë? Kjo nuk arrihet thjesht nga forca e vullnetit. Kemi nevojë t’i lutemi Perëndisë të na japë frymën e tij e të na ndihmojë ta zhvillojmë këtë cilësi të bukur. Kemi plot shembuj që tregojnë se mund të mësojmë të jemi të butë. Për shembull, shumë vëllezër e motra kanë reaguar me butësi përballë provokimeve, e kështu kanë lënë përshtypje të mira për shërbëtorët e Jehovait.—2 Tim. 2:24, 25. w23.09 14 ¶3

Apostulli Gjon pa në një vegim mahnitës 24 pleq në qiell që adhuronin Jehovain. Ata e lëvdonin Perëndinë duke pranuar se është i denjë të marrë «lavdinë, nderimin dhe fuqinë». (Zbul. 4:10, 11) Edhe engjëjt besnikë kanë arsye të panumërta që ta lëvdojnë e ta nderojnë Jehovain. Ata janë me të në qiell dhe kanë pasur mundësi ta njohin mirë. Engjëjt shohin si shpalosen cilësitë e Jehovait te gjërat që bën. E ndërsa shohin veprat e tij, zemra i nxit ta lëvdojnë. (Jobi 38:4-7) Edhe ne duam ta lëvdojmë Jehovain në lutje, duke i thënë cilat cilësi të tij na mbushin me dashuri ose çfarë admirojmë tek ai. Ndërsa lexon dhe studion Biblën, përpiqu të veçosh ato cilësi të Jehovait që janë më tërheqëse për ty. (Jobi 37:23; Rom. 11:33) Pastaj thuaja Jehovait si ndihesh për to. Mund ta lëvdojmë Jehovain edhe për ndihmën që na jep ne vetë dhe gjithë vëllezërve e motrave.—1 Sam. 2:1, 2. w23.05 3-4 ¶6-7