Butësia është një pikë e fortë, jo një dobësi. Duhet forcë e brendshme për të ruajtur qetësinë në një situatë të vështirë. Butësia është një aspekt i ‘frytit të frymës’. (Gal. 5:22, 23) Një formë e fjalës greke e përkthyer «butësi» përdorej edhe për të përshkruar një kalë të egër që ishte zbutur. Përfytyro pak një kalë të tillë që është i zbutur, por njëkohësisht i fuqishëm. Po ne si mund ta zhvillojmë butësinë, e në të njëjtën kohë të jemi të fortë? Kjo nuk arrihet thjesht nga forca e vullnetit. Kemi nevojë t’i lutemi Perëndisë të na japë frymën e tij e të na ndihmojë ta zhvillojmë këtë cilësi të bukur. Kemi plot shembuj që tregojnë se mund të mësojmë të jemi të butë. Për shembull, shumë vëllezër e motra kanë reaguar me butësi përballë provokimeve, e kështu kanë lënë përshtypje të mira për shërbëtorët e Jehovait.—2 Tim. 2:24, 25. w23.09 14 ¶3

Apostulli Gjon pa në një vegim mahnitës 24 pleq në qiell që adhuronin Jehovain. Ata e lëvdonin Perëndinë duke pranuar se është i denjë të marrë «lavdinë, nderimin dhe fuqinë». (Zbul. 4:10, 11) Edhe engjëjt besnikë kanë arsye të panumërta që ta lëvdojnë e ta nderojnë Jehovain. Ata janë me të në qiell dhe kanë pasur mundësi ta njohin mirë. Engjëjt shohin si shpalosen cilësitë e Jehovait te gjërat që bën. E ndërsa shohin veprat e tij, zemra i nxit ta lëvdojnë. (Jobi 38:4-7) Edhe ne duam ta lëvdojmë Jehovain në lutje, duke i thënë cilat cilësi të tij na mbushin me dashuri ose çfarë admirojmë tek ai. Ndërsa lexon dhe studion Biblën, përpiqu të veçosh ato cilësi të Jehovait që janë më tërheqëse për ty. (Jobi 37:23; Rom. 11:33) Pastaj thuaja Jehovait si ndihesh për to. Mund ta lëvdojmë Jehovain edhe për ndihmën që na jep ne vetë dhe gjithë vëllezërve e motrave.—1 Sam. 2:1, 2. w23.05 3-4 ¶6-7

Në vitin 1919, populli i Perëndisë u lirua nga pushteti i Babilonisë së Madhe. Po atë vit u emërua «skllavi besnik dhe i mençur», tamam në kohë për të mirëpritur në ‘Udhën e Shenjtërisë’ udhëtarët e parë—njerëz që ishin në kërkim të së vërtetës. (Mat. 24:45-47; Isa. 35:8) Falë përpjekjeve të punëtorëve besnikë të së kaluarës, ata që nisnin udhëtimin mund të mësonin më shumë për qëllimet e Jehovait. (Prov. 4:18) Gjithashtu mund të mësonin të jetonin në harmoni me kërkesat e Jehovait. Jehovai nuk ka pritur që populli i tij t’i bënte njëherësh të gjitha ndryshimet e nevojshme, por e ka rafinuar dalëngadalë ndër vite. Sa të lumtur do të ndihemi kur të jemi në gjendje t’ia gëzojmë zemrën Perëndisë tonë me gjithçka që bëjmë! Çdo rrugë ka nevojë të mirëmbahet rregullisht. Që nga viti 1919, ka nisur mirëmbajtja në ‘Udhën e Shenjtërisë’, që sa më shumë njerëz të kenë mundësi të dalin nga Babilonia e Madhe. w23.05 17 ¶15; 19 ¶16