ஊழியத்தில் நம் திறமைகளை மெருகூட்ட... பேச்சை நிறுத்த முயலுபவருக்குப் பதிலளித்தல்

ஏன் முக்கியம்? இப்படிக் கற்பனை செய்து பாருங்கள். பேரழிவு வரப்போவது உங்களுக்கு முன்கூட்டியே தெரிந்துவிட்டது. பாதுகாப்பான இடத்திற்குப் போனால்தான் எல்லோரும் தப்பிக்க முடியும். பக்கத்து வீட்டுக்காரரிடம் தகவல் சொல்லப் போகிறீர்கள். ஆனால், “வேலை இருக்கிறது, அப்புறம் பேசலாம்” என்று தட்டிக்கழித்து விடுகிறார். எப்படியோ போகட்டும் என்று விட்டுவிடுவீர்களா? எப்படியாவது விஷயத்தை புரிய வைக்கத்தானே முயற்சி செய்வீர்கள்! ஊழியத்திலும் இதேதான் நடக்கிறது. உயிரைக் காப்பாற்ற வந்திருக்கிறோம் என்பது புரியாமல், ஜனங்கள் நம்மை அலட்சியப்படுத்தலாம். ஒருவேளை, அவர்கள் வேலையாக இருக்கலாம். (மத். 24:37-39) வதந்திகளை நம்பி நம்மைப் பற்றி தப்புக்கணக்குப் போட்டிருக்கலாம். (மத். 11:18, 19) கடவுள் பேரைச் சொல்லி ஏமாற்றுபவர்களில் நாமும் ஒருவர் என்று நினைக்கலாம். (2 பே. 2:1, 2) எனவே, ஒருவர் ஆர்வம் காட்டாவிட்டாலும், எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவில்லையென்றால் அவரிடம் தொடர்ந்து பேச நாம் முயற்சி செய்ய வேண்டும்.

எப்படிச் செய்வது?

வீட்டுக்கு வீடு ஊழியம் செய்வதற்குமுன் இதை யோசியுங்கள்: பேச்சை நிறுத்துவதற்கு மக்கள் என்னென்ன சொல்வார்கள்? அவர்களிடம் எப்படிச் சாதுரியமாகப் பதிலளிக்கலாம்?
ஆழ்ந்து தூங்கும் ஒருவரை நாம் மெல்லத் தட்டியெழுப்புவதுபோல், ஆன்மீகத் தூக்கத்தில் இருப்பவர்களையும் மெதுவாகத் தட்டியெழுப்ப வேண்டும். உதாரணத்திற்கு, வீட்டுக்காரர் உங்களைப் பார்த்துக் கோபப்பட்டால் நீங்கள் என்ன செய்யலாம்? அவருடைய உணர்ச்சிக்கு மதிப்புக் கொடுங்கள், வெளிப்படையாய் தன் கருத்தைத் தெரிவித்ததற்கு நன்றி சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து அமைதியாகப் போய்விடுங்கள். (நீதி. 15:1; 17:14; 2 தீ. 2:24) ஒருவருடைய உணர்ச்சிகளையும் சூழ்நிலையையும் புரிந்துகொண்டு நடப்பது, அவரிடம் தொடர்ந்து பேச உங்களுக்கு உதவும். உதாரணத்திற்கு வீட்டுக்காரர், “வேலையா இருக்கேன்” என்று சொன்னால், “எனக்கு புரியுது. இதை மட்டும் கொடுத்துட்டு போயிடுறேன்” என்று நீங்கள் சொல்லலாம். ஒருவேளை வீட்டுக்காரருக்கு ஆர்வம் இல்லையென்றால், நீங்கள் இப்படிக் கேட்கலாம்: “உங்களுக்கு பைபிள்ல ஆர்வம் இல்லையா, மதத்துலயே ஆர்வம் இல்லையா?” சாதுரியமாகவும் கனிவாகவும் நடந்துகொண்டால், சிந்தனையைத் தூண்டும் ஒரு கேள்வியைக் கேட்டு வீட்டுக்காரரின் ஆர்வத்தைத் தட்டியெழுப்ப முடியும்.—கொலோ. 4:6.
யோசித்துச் செயல்படுங்கள். யெகோவா யாரையுமே கட்டாயப்படுத்துவதில்லை. (உபா. 30:19) எல்லோருமே கடவுளுக்குக் கணக்கு கொடுக்க வேண்டும். (கலா. 6:5) வீட்டுக்காரர் பிடிவாதமாக மறுத்தால் அல்லது பைபிளைப் பற்றி பேசினாலே கோபப்பட்டால், அங்கிருந்து வந்துவிடுவது நல்லது. இப்படி, அவருடைய வார்த்தைக்கு மதிப்பு கொடுத்தால், அடுத்தமுறை சாட்சிகள் வரும்போது அவர் காதுகொடுத்துக் கேட்கலாம்.—1 பே. 3:15.

இந்த மாதம் முயன்று பாருங்கள்:

பேச்சை நிறுத்த முயலும் வீட்டுக்காரரை சந்தித்திருந்தால், அங்கிருந்து வந்தபிறகு, அவரிடம் வேறு எப்படிப் பேசியிருந்தால் இன்னும் நன்றாக இருந்திருக்கும் என்பதை உங்களுடன் ஊழியம் செய்பவரோடு கலந்துபேசுங்கள்.