«Һаятимиз вә хизмитимиз. Иш дәптири» үчүн мәлумат мәнбәлири
5—11 март
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | МӘТТА 20, 21
«Ким араңларда улуқ болғуси кәлсә,... силәргә хизмәткар болуши лазим»
(Мәтта 20:3) Үчинчи саатта у йәнә чиқип, базар мәйданида ишсиз жүргәнләрни көрүпту.
nwtsty, рәсим
Базар мәйдани
Иш дәптиридики рәсимдә көрситилгәндәк, базар мәйдани йолниң оттурисида җайлашқан. Содигәрләр йолға бәк көп нәрсиләрни қойғанлиқтин йол тосулуп қалатти. Йәрлик адәмләр базардин күндилик турмушқа һаҗәтлик нәрсиләрни, сапал вә қиммәтбаһа әйнәк буюмларни, шундақла озуқ-түлүкләрни сетивалатти. Музлатқуч болмиғанлиқтин, озуқ-түлүк сетивелиши үчүн адәмләргә һәр күни базарға бериши тоғра келәтти. Херидар базарда содигәр вә башқа адәмләрдин һәрқандақ йеңилиқларни уқушатти, балилар ойнишатти вә ишсиз жүргәнләр уларни ишқа елишини күтүп туратти. Базар мәйданида Әйса кесәлләрни сақайтқан, әлчи Паул болса, вәз қилған (Әлч 17:17). Тәкәббур Тәврат устазлири вә пәрисийләр җәмийәтлик орунларда адәмләрниң етибарини өзлиригә җәлип қилишини вә салам елишини яхши көрәтти.
(Мәтта 20:20, 21) Шу чағда униң алдиға Зәбәдий оғуллириниң аниси икки оғли билән келип, тазим қилғач бир нәрсиләрни илтимас қилди. 21 Әйса униңдин: «Немә халайсиз?»— дәп сориди. У җававән: «Падишалиғиңда мениң оғуллиримниң бирси оң тәрипиңдә, йәнә бирси сол тәрипиңдә олтуридиғанлиғини вәдә қилғин»,— деди.
nwtsty, Мт 20:20, 21 үчүн тәтқиқ қилиш мәлуматлири
Зәбәдий оғуллириң аниси, йәни Әлчи Яқуп вә Йоһаннаниң аниси Саломия. Марк китавиға бенаән, Әйсаниң алдиға Яқуп вә Йоһанна кәлгән. Бу уларниң илтимаси болуши мүмкин, амма улар буни аниси, Әйсаниң һәдиси Саломия арқилиқ сориған еди (Мт 27:55, 56; Мк 15:40, 41; Йоһ 19:25).
Бирси оң тәрипиңдә, йәнә бирси сол тәрипиңдә. Икки тәрәп шан-шәрәп вә һоқуқни билдүриду, лекин оң тәрипи әң шәрәплик болған (Зб 110:1; Әлч 7:55, 56; Рм 8:34).
(Мәтта 20:25—28) Бирақ Әйса уларни йениға чақиривелип, мундақ деди: «Силәр шуни билисиләрки, хәлиқләрниң һакимлири улар үстидин һөкүмранлиқ қилиду вә улуқлири һакимийитидин таза пайдилиниду, 26 силәрниң араңларда ундақ болмаслиғи керәк. Лекин ким араңларда улуқ болғуси кәлсә, әксичә силәргә хизмәткар болуши лазим 27 һәм силәрниң араңларда ким биринчи болғуси кәлсә, у силәргә қул болуши лазим. 28 Чүнки инсан Оғлиму униңға хизмәт қилсун дәп кәлмиди, лекин өзи хизмәт қилип, көплири үчүн җенини төләмгә пида қилғили кәлди».
nwtsty, Мт 20:26, 28 үчүн тәтқиқ қилиш мәлуматлири
Хизмәткар яки «хизмәтчи». Муқәддәс китапта диаконос дегән грек сөзи башқиларниң мәнпәитини ойлап, уларға кәмтәрлик билән хизмәт қилидиған адәмгә нисбәтән қоллиниду. Бу сөз Әйсаға (Рм 15:8), Мәсиһниң хизмәтчилиригә (К1х 3:5—7; Кл 1:23), хизмәт ярдәмчилиригә (Фп 1:1; Т1х 3:8), хизмәтчиләргә (Йоһ 2:5, 9), һакимийәткә қарита ейтилиду (Рм 13:4).
Роһий гөһәрләрни издәйли
(Мәтта 21:9) Һәм алдида вә кәйнидә маңған топ-топ адәмләр, тохтимай мундақ дәп вақирашти: «Саңа ялвуримиз, Давут Оғлини қутқазғина! Йәһваниң исмини дәп келиватқан мубарәк болсун! Әрштики Худа, Саңа ялвуримиз, уни қутқазғина!»
nwtsty, Мт 21:9 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Ялвуримиз,... қутқазғина. Сөзму-сөз «Һәмдусана!» Бу грек сөзи «ялвуримиз, қутқазғин» яки «қутқазғина» дегәнни билдүридиған ибраний сөзидин чиққан. Бу йәрдә «ялвуримиз» дегән сөз Худадин қутқузушни яки ғәлибә қазинишни илтимас сүпитидә қолланған. Дәсләптә бу ибарә пәқәт дуада пайдилинатти, амма вақит өткәнсири бу сөзни мәдһийиләш үчүн қолланған. Бу ибарә Өтүп кетиш һейт мәйримидә ейтилған нахшиларда тилға елинған. Зб 113—118-бапларда дайим ейтилидиған нахшиларниң бир қисми болған һәм Зб 118:25тиму учрайду. Шу сәвәптин бу сөзләр Өтүп кетиш һейт мәйримидә адәмниң есиға чапсан келәтти. Худа уларниң «Давут Оғлини қутқазғина» дегән өтүнүшигә Әйсани тирилдүргәндә җавап бәрди. Мт 21:42дә Әйсаниң өзи Зб 118:22, 23тики сөзләрни кәлтүрүп, уларни Мәсиһкә қарита ейтқан.
Давут Оғли. Бу сөзләр билән адәмләр Әйса кимниң әвлади вә униң вәдиләнгән Мәсиһ екәнлигини етирап қилишини чүшәнгәнлигини көрсәткән.
(Мәтта 21:18, 19) Әтиси әтигәндә шәһәргә қайтип келиватқанда, униң қосиғи ачти. 19 Йол бойидики әнҗир дәриғини көрүп, униң йениға кәлди, лекин йопурмақлардин башқа һечнәрсини тапалмай, Әйса униңға: «Әнди сениңдә һечқачан мевиләр болмиғай»,— деди. Әнҗир дәриғи шуан қуруп кәтти.
jy-U 244-б., 4—6 абз.
Әнҗирни мисалға кәлтүрүп, етиқат һәққидә тәлим бәрди
Немишкә Әйса бу дәрәқни қурутувәтти? Сәвәвини чүшәндүрүп, у мундақ деди: «Силәргә һәқни ейтиватимәнки: әгәр етиқатиңлар болса һәм гуманланмисаңлар, мән әнҗир билән қилғанниму қилисиләр, һәм әгәр мону таққа: “Қозғалғин һәм деңизға өзәңни ташла”, десәңларму, шу иш йүз бериду вә етиқат билән дуалириңларда немини сорисаңлар, шуни алисиләр» (Мәтта 21:21, 22). Буниң билән Әйса етиқатниң тағни йөткәйдиған қудрити һәққидә авалирақ ейтқан ойини қайтилиди (Мәтта 17:20).
Әнҗир дәрәқниң қурутқанлиғи билән Әйса Худаға ишәнч қилишиниң қанчилик һаҗәт екәнлигини чүшәндүргиси кәлди. Әйса: «Шуңлашка силәргә ейтиватимәнки, немә тоғрисида сорисаңлар һәм дуа қилсаңлар, шуни алдим дәп ишиниңларки, — һәм у силәрдә болиду»,— деди (Марк 11:24). Дәрһәқиқәт, Әйсаниң һәммә әгәшкүчили үчүн бу муһим савақ! Бу алаһидә әлчиләр үчүн пайдилиқ десә болиду, сәвәви йеқинда уларниң бешиға еғир синақ чүшиду. Бирақ қуруп қалған әнҗир дәриғи билән етиқатниң арисида йәнә бир бағлиқ бар.
Исраил хәлқи бу әнҗиргә охшаш алдамчи тәсират қалдуратти. Худа билән келишим түзгән хәлиқ Муса пәйғәмбәр арқилиқ берилгән қанунға риайә қиливатқандәк туюлиши мүмкин. Һәқиқәтән болса, хәлиқ ишәнчидин ваз кечип яхши мевә бәрмәй қойған. Һәтта Худаниң Оғлини етирап қилмай, униңдин баш тартти. Шуңа, әнҗир дәриғини қурутуш арқилиқ Әйса мевә бәрмәйдиған имансиз хәлиқни немә күтиватқанлиғини көрсәтти.
Муқәддәс китапни оқуш
(Мәтта 20:1—19) Асман Падишалиғи өз үзүмзарлиғиға ишчиларни яллаш үчүн таң сәһәрдә чиққан ғоҗайинға охшайду. 2 Улар билән күнигә бир динарға ишләшкә келишип, үзүмзарлиғиға әвәтипту. 3 Үчинчи саатта у йәнә чиқип, базар мәйданида ишсиз жүргәнләрни көрүпту. 4 Уларғиму: “Мениң үзүмзарлиғимға силәрму бериңлар, тегишлик һәққиңларни мән беримән”,— дәпту. 5 Улар берипту. Алтинчи һәм тоққузинчи саатта ғоҗайин йәнә чиқип, шундақла иш қилипту. 6 Ахири, он биринчи саатта чиқип, йәнә турғанларни көрүп, улардин мундақ дәп сорапту: “Немигә силәр бу йәрдә күн бойи ишсиз турисиләр?” 7 Улар җававән: “Бизни һечким яллимиди”,— дәпту. У уларға: “Силәрму мениң үзүмзарлиғимға бериңлар”,— дәпту. 8 Кәч киргәндә, үзүмзарлиқниң ғоҗайини өз иш башқурғучисиға: “Ишчиларни чақирғин вә уларға ахирқисидин башлап дәсләп кәлгәнгичә һәққини төлигин”,— дәп буйрупту. 9 Он биринчи сааттин башлап ишлигәнләр кәлгәндә, уларниң һәрбири бир динардин һәқ апту. 10 Шуңлашқа дәсләпкиләр келип, көпирәк алимиз дәп ойлишиду, лекин уларму бир динардин һәқ апту. 11 Улар уни алғанда ғоҗайинидин рәнҗип, 12 мундақ дәпту: “Бу ахирқилар бари-йоқи бир саат ишлиди, сиз болсиңиз уларни бизгә тәң қилдиңиз, биз мошундақ аптапта күн бойи еғир әмгәк қилдуққу!” 13 Бирақ ғоҗайин уларниң бирсигә җававән: “Һәй дост, мән саңа адилсизлиқ қилғиним йоқ. Сән бир динар үчүн мениң билән келишим түзмигәнму? 14 Өзәңниңкини алдә, маң. Бу ахирқиларға болса, саңа қанчә бәрсәм, шунчиликла бәргүм келиду. 15 Өз пулумни халиғинимчә ишлитишкә һәққим йоқму? Яки мениң мәртлигимни көрәлмәйватамсән?”— дәпту. 16 Шундақ қилип, ахирқилар дәсләпкиләрдин һәм дәсләпкиләр ахирқилардин болиду». 17 Йерусалимға көтүрүлүватқан вақитта, Әйса йолда он икки шагиртини бир чәткә чақирип, уларға: 18 «Биз Йерусалимға чиқип кетип баримиз һәм инсан Оғли чоң роһанийлар вә Тәврат устазлириниң қолиға берилиду. Улар уни өлүмгә һөкүм қилиду, 19 башқа хәлиқләрниң адәмлиригә уни мәсхирә қилишқа, қамчилашқа вә түврүктә өлтүрүветишкә бериветиду. Амма у үчинчи күни тирилиду»,— деди.
12—18 март
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | МӘТТА 22, 23
«Икки муһим әмиргә итаәт қилиң»
(Мәтта 22:36—38) «Устаз, Қанундики әң муһим әмир қайси?» 37 Әйса җававән: «“Йәһва Худани пүтүн жүригиң, пүтүн җениң һәм пүтүн әқлиң билән сөйгүн”. 38 Бу биринчи вә әң муһим әмир».
nwtsty, Мт 22:37 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Жүрәк. Бу сөз көчмә мәнада қоллинилған вә адәттә инсанниң пүтүн ички маһийитини билдүриду. «Җан» вә «әқил» дегән сөзләр биллә кәлгәндә, асасән адәмниң туйғулирини, истәклирини вә кәйпиятини билдүриду. Бу айәттә «жүрәк», «җан» вә «әқил» дегән сөзләрниң мәнаси өз ара бағлиқ әмәс дәп ейтишқа болмайду. Әксинчә, улар бир-бирини толуқтуриду вә Худаға болған меһир-муһәббитимиз толуқ вә чәксиз болуши керәклигини ениқ тәстиқләйду.
Җан яки «пүтүн маһийити».
Әқил, йәни ойлаш қабилийити. Адәм Худани тонуп-билиш вә униңға болған меһир-муһәббитини ашуруши үчүн ойлаш қабилийәтлирини пайдилиниши лазим (Йоһ 17:3; Рм 12:1). Қ. ш 6:5тин елинған җүмлиниң түп нусхисидики мәтиндә жүрәк, җан вә күч дегән сөзләр учришиду. Лекин грек тилидики Мәтта китавида «күч» дегән сөзниң орниға «әқил» дегән сөз ишлитилгән. Буниң бирнәччә сәвәви болуши мүмкин. Биринчидин, гәрчә қедимий ибраний тилда «әқил» дегәнни билдүридиған сөз болмисиму, бу чүшәнчә ибраний тилида адәттә «жүрәк» дегән сөз арқилиқ йәткүзүләтти. Бу ибарә көчмә мәнада адәмниң пүтүн ички дуниясини, шу җүмлидин, ойлири, һиссиятлири, кәйпиятлири вә нийәтлирини өз ичигә алиду (Қ. ш 29:4; Зб 26:2; 64:6; бу айәттики жүрәк дегән сөзгә берилгән тәтқиқ қилиш мәлуматни қараң). Шу сәвәптин ибраний тилидики «жүрәк» дәп берилгән сөз «Септуагинтида» «әқил» дегән мәнани билдүридиған грек сөзи қоллинилиду (Яр 8:21; 17:17; П.н 2:10; Йша 14:13). Иккинчидин, Қ. ш 6:5тә «күч» яки «һаятлиқ күчи» дәп тәрҗимә қилинған ибраний сөз җисманий күчни һәм ойлаш қабилийитини билдүргән болуши мүмкин. Қандақ болмисун, ибраний вә грек тилидики бу сөзләрниң мәнаси бир-бирини толуқтурған. Бу Инҗил язғучиларниң Қанун шәрһи китавини кәлтүргәндә, бу ойни һәр түрлүк йәткүзгәнлигиниң сәвивини чүшинишкә ярдәм бериду.
(Мәтта 22:39) Һәм иккинчиси буниңға охшаш: “Өз йениңдики кишини өзәңдәк сөйгүн”.
nwtsty, Мт 22:39 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Иккинчиси. Мт 22:37дә Әйса пәрисийләрниң соалиға җавап бәрди. Лекин Әйса берилгән соал билән чәкләнмәй, иккинчи әмирни кәлтүрди (Лв 19:18). Бу икки әмир бир-бири билән чәмбәрчас бағлиқ екәнлигини, Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләр китаплири уларға асасланғанлиғини көрсәтмәкчи еди (Мт 22:40).
Йениңиздики киши. «Йениңиздики киши» (сөзму сөз «йеқин әтраптики адәм») дегән грек сөзи пәқәт бир-биригә йеқин яшайдиған адәмләрни билдүрмәйду. Бу сөз инсан учраштуридиған һәр қандақ кишигә нисбәтән ишлитиши мүмкин (Лқ 10:29—37; Рм 13:8—10).
(Мәтта 22:40) «Мана мошу икки әмирдә пүтүн Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләр китаплири асасланмақта»,— деди.
nwtsty, Мт 22:40 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләр китаплири. Тәврат қанунлириға Яритилиштин Қанун шәрһигичә болған китаплар кириду. «Пәйғәмбәрләр китаплириға» Ибраний язмилардики бәшарәтлик китаплар кириду. Бирақ бу ибариләр биллә кәлгәндә, пүтүн Ибраний язмиларни билдүрүши мүмкин (Мт 7:12; 22:40; Лқ 16:16).
Асасланған. Грек тилидики бу пеил сөзму сөз «бир нәрсигә асас қоюш» дегәнни билдүриду. Әйса буниң билән пәқәтла Он әмирни өз ичигә алған Тәвратни әмәс, пүтүн Ибраний язмилар меһир-муһәббәткә асасланғанлиғини көрсәтти (Рм 13:9).
Роһий гөһәрләрни издәйли
(Мәтта 22:21) Улар җававән: «Қәйсәрниң»,— дейишти. Шунда у уларға: «Шуңлашқа қәйсәрниңкини қәйсәргә, Худаниңкини болса Худаға тапшуруңлар»,— деди.
nwtsty, Мт 22:21 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Қәйсәрниңкини қәйсәргә. Әйсаниң мошу җавави Мк 12:17 вә Лқ 20:25тики бағлинишлиқ айәтләрдә Рим императори һәққидә тилға елинған бизгә мәлум болған ялғуз вақиә. «Қәйсәрниңкини қәйсәргә» бериш дегән һөкүмәт тәрәптин көрситилгән хизмәтниң һәқини төләш, һакимийәткә һөрмәт көрситишни вә нисбий һалда итаәт қилишни билдүриду (Рм 13:1—7).
Худаниңкини болса Худаға. Буниңға адәмниң Худаға чин дилидин ибадәт қилиш, җан-җигәри билән сөйүш шундақла һәммә яқтин итаәт қилиш кириду (Мт 4:10; 22:37, 38; Әлч 5:29; Рм 14:8).
(Мәтта 23:24) Һәй, кор йетәкчиләр, силәр пашини сүзүп чиқиридиғанлар, бирақ төгини пүтүн жутуветидиғанлар!
nwtsty, Мт 22:24 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Пашини сүзүп чиқиридиғанлар, бирақ төгини пүтүн жүтиветидиғанлар. Исраил хәлқигә тонуш болған әң кичиккинә вә әң йоған напак дәп һесаплинидиған мәвҗудатларниң ичидә паша вә төгә болған (Лв 11:4, 21—24). Әйса кичик нәрсини йоған қилип көрситидиған мисал кәлтүрүп, кинайәтни қолланған. У дин рәһбәрлири өзиниң уссулуқлирини паша чүшүп кәткәнликтин һарам болуп қалмаслиғи үчүн уни сүзгәнлигини ейтти. Амма шуниң билән биллә улар Қанундики муһим тәләпләрни рәт қилип, төгини жүткәндәк болған.
Муқәддәс китапни оқуш
(Мәтта 22:1—22) Униңдин кейинму Әйса тәмсилләрни кәлтүрүп, улар билән сөзлишишни давамлаштурди һәм мундақ деди: 2 «Асман Падишалиғи оғли үчүн той зияпитини уюштурған падишаға охшайду. 3 У қуллирини той зияпитигә тәклип қилинғанларни чақиришқа әвәтти, лекин улар келишни халимиди. 4 Шунда у башқа қуллирини әвәтип, уларға мундақ тапилиди: “Тәклип қилинғанларға: “Мән зияпәтни тәйярлап, топақларни вә бодиған мални сойдум. Һәммә нәрсә тәйяр. Той зияпитигә келиңлар”. 5 Бирақ улар бепәрвалиқ көрситип, бири өз етизиға, йәнә бирси сода-сетиқ қилишқа кәтти, 6 қалғанлири болса, униң қуллирини тутувелип, уларни қийнап өлтүрүвәтти. 7 Шунда ғәзәпләнгән падиша әскәрлирини әвәтип, шу қатилларни уҗуқтурди вә уларниң шәһирини көйдүрүвәтти. 8 Андин қуллириға: “Той зияпити тәйяр, чақирғанлар болса лайиқ чиқмиди. 9 Шуңлашқа шәһәрдин чиқидиған йолларға бериңлар вә кимнила көрсәңлар, барлиғини тойға чақириңлар”,— деди. 10 Қуллар йолларға чиқип, яхши-яманлиғидин қәтъий нәзәр учратқан барлиғини жиғди, шуниң билән той өтүдиған сарай меһманларға тошти. 11 Падиша меһманлар билән көрүшкили киргәндә, уларниң арисида той кийимигә кийинмигән адәмни көрүп, 12 униңдин: “Һәй дост, қандақларчә сән бу йәргә той кийимисиз кирдиң?”— дәп сорапту. У җим турупту. 13 Андин падиша өз чакарлириға: “Пут-қолини бағлап, уни қараңғулуққа ташлаңлар. У йәрдә у жиғлайду һәм чишлирини ғучурлитиду”,— дәп буйрупту. 14 Чүнки тәклип қилинғанлар көп, лекин талланғанлар аз». 15 Шуниң билән пәрисийләр кетишип, Әйсани униң сөзлири арқилиқ жиқитишни келишти. 16 Улар Һирод падишаниң тәрәпдарлири билән өзлириниң шагиртлирини әвәтип, мундақ дегүзди: «Устаз, биз билимизки, сән һәқлиқ һәм Худа йолини һәқиқәткә уйғун үгитисән вә башқиларниң ой-пикри сени тәшвишләндүрмәйду, чүнки адәмниң атақ-дәриҗиси саңа бирдәк. 17 Шуңлашқа бизгә ейтқина, қандақ ойлайсән, қәйсәргә кишилик селиқ төләш Тәврат қануниға уйғунму йә әмәсму?» 18 Лекин Әйса уларниң яман нийәтлирини билип: «Иккийүзлүкләр, силәр немишкә мени синаватисиләр? 19 Қени, маңа кишилик селиқ төлинидиған тәңгини көрситиңлар»,— деди. Улар униңға динарни әкәлди. 20 У улардин: «Мону кимниң сүрити һәм йезиғи»,— дәп сориди. 21 Улар җававән: «Қәйсәрниң»,— дейишти. Шунда у уларға: «Шуңлашқа қәйсәрниңкини қәйсәргә, Худаниңкини болса Худаға тапшуруңлар»,— деди. 22 Бу сөзләрни аңлап, улар һәйран қелишти һәм униңдин нери кетишти.
19—25 март
РОҺИЙ ГӨҺӘРЛӘРНИ ИЗДӘЙЛИ | МӘТТА 24
«Ахирқи күнлири роһий җәһәттин һошияр болуң»
(Мәтта 24:12) Җинайәтчиликниң көпийишидин, нурғун адәмләрдә меһир-муһәббәт совуп кетиду.
it-U «Любовь», «Любовь может охладеть»
Меһир-муһәббәт
Меһир-муһәббәт совуп кетиши мүмкин. Әйса Мәсиһ шагиртлириға келәчәктики вақиәләр һәққидә гәп қилип, Худаға ишиниватқан адәмләрниң көпинчисидә меһир-муһәббәт (агапи) совуп кетишини ейтмақчи еди (Мт 24:3, 12). Әлчи Паул ейтқандәк, ахирқи күнләрниң алаһидилигиниң бири — адәмләрниң «пулхумар» болуши (Т2х 3:1, 2). Шу сәвәптин, адәм һәққаний принципларға тоғра көзқаришини вә илгири болған меһир-муһәббитини йоқитип қоюши мүмкин. Шуңа, дайим меһир-муһәббәтни көрситип, уни риваҗландуруп, Худаниң Сөзидә йезилғанлар һәққидә ой жүгәртип вә униң принциплириға мувапиқ яшаш лазим (Әф 4:15, 22—24).
(Мәтта 24:39) һәммисини елип кәткичә ойланмиған еди, инсан Оғлиниң һазирлиниш вақтидиму дәл шундақ болиду.
w99-U 15.11 19-б., 5-абз.
Худа алдидики борчиңизни толуқ орунлаватамсиз?
5 Биз яшаватқан қийин вақитлар һәққидә Әйса мундақ ейтқан еди: «Бирақ Нуһ пәйғәмбәр күнлиридә қандақ болса, инсан Оғлиниң һазирлиниш вақтидиму шундақ болиду. Нуһ кемигә киргичә, топан алдидики күнләрдә кишиләр йәп-ичкән, өйләнгән һәм турмушқа чиққан еди вә топан бесип, һәммисини елип кәткичә ойланмиған еди, инсан Оғлиниң һазирлиниш вақтидиму дәл шундақ болиду» (Мәтта 24:37—39). Адәм чекини билсә, йәп-ичишниң, шундақла неканиң асасини Худа халиғанлиқтин, өйлинишниң яки турмушқа чиқишниң һечқандақ ямини йоқ (Яритилиш 2:20—24). Лекин һаятимизда мошу аддий ишлар муһим орунда турған болса, бу һәққидә дуа қилсақ болиду. Йәһва бизгә Падишалиқниң мәнпәәтлирини биринчи орунға қоюшқа, дурус иш-һәрикәт қилишқа вә униң алдидики борчимизни өтәшкә ярдәм бериду (Мәтта 6:33; Римлиқларға 12:12; Коринтлиқларға 2-хәт 13:7).
(Мәтта 24:44) Шуниң үчүн силәрму тәйяр болуңлар, чүнки инсан Оғли силәр ойлимиған вақит-саатта келиду.
jy-U 259-б., 5-абз.
Әлчиләрниң бәлгү һәққидә сориши
Әйса шагиртлирини агаһландуруп, уларниң һошияр вә тәйяр туруши керәклигини ейтти. Сөзлири муһим әһмийәткә егә екәнлигини тәкитләш үчүн Әйса мисал кәлтүрди: «Бирақ бир нәрсини билиңларки, әгәр өйниң егиси қайси мәзгилдә оғриниң келишини билгән болса, у һошияр болуп, өйигә оғриниң киришигә йол қойматти. Шуниң үчүн силәрму тәйяр болуңлар, чүнки инсан Оғли силәр ойлимиған вақит-саатта келиду» (Мәтта 24:43, 44).
Роһий гөһәрләрни издәйли
(Мәтта 24:8) Бу азапларниң башлиниши
nwtsty, Мт 24:8 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Азапларниң башлиниши. Грек тилидики бу ибарә сөзму сөз аял кишиниң туғут вақтида тартқан қаттиқ азавини билдүриду. Бу сөз җанға патқан ағриқни, қийнилиш, азап чекиш дегән мәнани бериши үчүн қоллинилған. Шундақла бу сөз туғутниң алдида толғақ пат-пат болидиғинидәк, Мт 24:21дә ейтилған бүйүк апәтниң алдида болидиған қийинчилиқлар вә азап-оқубәтләрниң, күчийиши вә узаққа созулушини билдүрүши мүмкин.
Мәтта 24:20) Қечишиңлар қишқа яки шәнбә күнигә тоғра кәлмиши үчүн, дуа қилиңлар
nwtsty, Мт 24:20 үчүн тәтқиқ қилиш мәлумати
Қиш. Җилниң бу мәзгилидә қаттиқ ямғурлар, су ташқини вә күн соғ болғанлиқтин, йол меңиш, озуқлиниш вә баш пана тепиш қийин болған (Әзр 10:9, 13).
Шәнбә күни. Шәнбә қануни билән бағлиқ чәкләр болғанлиқтин, Йәһудияға охшаш территориядә адәмниң узақ сәпәргә бериши вә жүк көтириши қийин болған. Шундақла, Шәнбә күни шәһәрниң дәрвазлири йепиқ болатти (Ә қошумчиси, 16-бөлүм).
Муқәддәс китапни оқуш
(Мәтта 24:1—22) Әйса мәркизий ибадәтханидин чиқип, йолға чүшүши алдида, мәркизий ибадәтханиниң беналирини көрситиш үчүн униң қешиға шагиртлири кәлди. 2 У уларға: «Монуларниң һәммисини көрүватамсиләр? Силәргә һәқни ейтиватимәнки, бу йәрдә таш үстидә таш қалмайду, һәммә нәрсә вәйран болиду»,— деди. 3 У Зәйтун теғида олтарғанда, шагиртлири өзлирила униң йениға келип: «Ейтқина бизгә, бу қачан болиду? Һәм немә сениң һазир болушуңниң вә дуния қурулуминиң аяқлашқанлиғиниң бәлгүси болиду?»— дәп сорашти. 4 Әйса уларға җававән: «Байқаңлар, һечким силәрни адаштурмисун, 5 чүнки нурғунлири мениң намимдин кәлгәч: “Мән Мәсиһ”, дәп көплирини аздуриду. 6 Силәр һәрқандақ җайларда болудиған урушлар һәққидә аңлайсиләр. Қараңлар, булардин қорқуп кәтмәңлар, чүнки буниң һәммиси йүз бериши керәк, амма бу техи ахир әмәс. 7 Хәлиқ хәлиқкә қарши чиқиду, падишалиқ падишалиққа һәм бир җайдин кейин йәнә бир җайда ачарчилиқ вә йәр тәврәшләр йүз бериду. 8 Бу азапларниң башлиниши. 9 Шу вақитта силәрни азап-оқубәткә салиду вә өлтүриду, вә барлиқ хәлиқләр мениң исмим үчүн силәрни өч көриду. 10 Шу чағда нурғунлири путликашаң болиду һәм бир-бирсини сатиду, бир-бирсини өч көрүшиду. 11 Көплигән сахта пәйғәмбәрләр пәйда болиду, улар нурғунлирини аздуриду, 12 җинайәтчиликниң көпийишидин, нурғун адәмләрдә меһир-муһәббәт совуп кетиду. 13 Лекин ким ахирғичә тәқабил турса, шу қутқузулиду. 14 Падишалиқ һәққидики мошу хуш хәвәр пүткүл йәр йүзи бойичә барлиқ хәлиқләргә гувалиқ үчүн вәзә қилиниду, мана шу чағда ахир келиду. 15 Даниял пәйғәмбәр арқилиқ ейтилған вәйранчилиқ елип келидиған жиркиничликни муқәддәс җайда көргиниңларда (оқурмән уқум көрсәтсун), 16 Йәһудийәдә болғанлар тағларға қачсун. 17 Өгүздикиләр бир нәрсә алай дәп өйигә чүшмисун, 18 етиздикиләр сиртқи кийимини елиш үчүн өйигә қайтмисун. 19 Һалиңларға вай, шу күнләрдә һамилдар һәм емитидиған аяллар! 20 Қечишиңлар қишқа яки шәнбә күнигә тоғра кәлмиши үчүн, дуа қилиңлар. 21 Чүнки шу вақитта адәмзат асас қилинғандин башлап болмиған һәм башқа һечқачан болмайдиған бүйүк апәт йүз бериду. 22 Һәм шу күнләр қисқартилмиған болса, һечбир адәм қутулалматти, лекин талланғанлар үчүн шу күнләр қисқартилиду.
26-март — 1-апрель
РОҺИЙ ГӨҺӘРЛӘРНИ ИЗДӘЙЛИ | МӘТТА 25
«Һошияр болуңлар»
(Мәтта 25:1—6) Шуниңға купайә асман Падишалиғи он қизға охшаш болиду, улар чирақларни елип өйлинидиған жигитни қарши елишқа чиқти. 2 Уларниң бәши әқилсиз, қалған бәши пәм-парасәтлик екән. 3 Әқилсизләр чирақларни елип, лекин өзлири билән яғ алмапту. 4 Пәм-парасәтликләр болса чирақлири билән қачиларда яғ еливапту. 5 Өйлинидиған жигит кечикипту, шуңлашқа уларниң һәммисини уйқа бесип ухлап қапту. 6 Нәқ йерим кечидә: “Жигит келиватиду! Алдиға чиқиңлар”, дегән аваз аңлинипту.
(Мәтта 25:7—10) Шу чағда барлиқ қизлар туруп, өз чирақлирини җөндәпту. 8 Әқилсизләр пәм-парасәтликләрдин: “Бизгә кичиккинә яғ бериңлара, болмиса бизниң чирақлиримиз һазир өчүп қалиду”,— дәп соришипту. 9 Лекин пәм-парасәтлик қизлар җававән: “Силәргә һәм бизгә яғ йәтмәй қелиши мүмкин. Тоғриси, содигәрләргә берип сетивелиңлар”,— дәпту. 10 Улар яғ сетивелишқа кәткәндә, өйлинидиған жигит келип қапту. Тәйяр турған қизлар униң билән биллә той мәрикисигә кирипту, вә уларниң кәйнидин ишик йепилипту.
(Мәтта 25:11, 12) Кейинәрәк қалған қизлар кәпту һәм: “Тәхсир, тәхсир, бизгә ечип бериңа!”— дәп ялвурупту. 12 У болса җававән: “Силәргә һәқни ейтиватимәнки: мән силәрни тонумаймән”,— дәпту.
Роһий гөһәрләрни издәйли
(Мәтта 25:31—33) Инсан Оғли шан-шөһритидә қайтқанда һәм униң билән биллә барлиқ пәриштиләр, өзиниң бүйүк тәхтисигә олтириду. 32 Униң алдида барлиқ хәлиқләр жиғилиду вә у адәмләрни, худди қойчи қойларни өшкиләрдин айриғандәк, бир-биридин айрийду. 33 Қойларни өзиниң оң тәрипигә, өшкиләрни сол тәрипигә қойиду.
w15-U 15.3 27-б., 7-абз.
Әйсаниң қериндашлирини садақәтмәнлик билән қоллап-қувәтләйли
7 Бүгүн биз қой вә өшкә һәққидики мисални ениқ чүшинимиз. Бу мисалда тилға елинғанлар кимләрни билдүридиғанлиғини билимиз. «Инсан Оғли» яки Падиша бу Әйса, «қериндашлири» болса, Мәсиһ билән биллә һөкүмранлиқ қилидиған майланған әр вә аял кишиләрни билдүриду (Рим. 8:16, 17). «Қойлар» билән «өшкиләр» болса, һәммә хәлиқтин чиққан адәмләр. Улар муқәддәс роһ билән майланмиған. Қойларни өшкиләрдин айриши қачан башлиниду? Бу һөкүм келәчәктә болидиған бүйүк апәтниң ахирида әмәлгә ашиду. Адәмләр неминиң асасида қой яки өшкә дәп бөлиниду? Бу уларниң йәр йүзидики майланған қериндашлириға қандақ мунасивәт қилғанлиғиға бағлиқ. Бу дуния түзүминиң ахири наһайити йеқин болғанлиқтин, Мәтта китавиниң 24, 25-баплирида йезилған мошу вә башқа мисалларниң мәнасини бара-бара ениғирақ рошән қилғанлиғи үчүн Йәһваға қанчилик миннәтдармиз!
(Мәтта 25:40) Падиша уларға: “Силәргә һәқни ейтиватимәнки, мошуниң һәммисини мениң әң кичик қериндашлиримниң бирсигә қилғиниңлар, маңа қилған болиду”,— дәп җавап бәрди.
w09-U 15.10 16-б., 16—18-абз.
«Силәр мениң достлирим»
16 Әгәр сиз Худаниң Падишалиғи һөкүмранлиқ қилидиған вақитта яшашни үмүтләнсиңиз, Мәсиһниң қериндашлири билән дост екәнлигиңизни қандақ көрситәләйсиз? Буниң үч йоли бар. Биринчидин, вәз қилиш ишиға чин дилдин қатнишиш. Мәсиһ өзиниң қериндашлириға хуш хәвәрни дуния йүзи бойичә вәз қилишни буйруди (Мәт. 24:14). Лекин һазирки күндә йәрдә қалған Мәсиһниң қериндашлириға бу тапшуруқни башқа қойларниң ярдимисиз орунлаш қийин болар еди. Һәқиқәтән, башқа қойлар һәр қачан вәз қилиш ишиға қатнашқанда, Мәсиһниң қериндашлириға бу тапшуруқни орунлашқа ярдәм бериду. Садиқ һәм әқил-парасәтлик қул вә Әйса шундақ достлуқни җуқури баһалайду.
17 Иккинчидин, башқа қойлар Мәсиһниң қериндашлириға вәз қилиш ишини маддий тәрәптин қоллаш арқилиқ ярдәм бериду. Әйса әгәшкүчилирини «наһәқ байлиғи» билән достлар тепишқа дәвәт қилиду (Луқа 16:9). Биз Әйсаниң яки Йәһваниң достлуғини сетип алалмаймиз. Бирақ Падишалиқниң мәнпәити үчүн дуния-мүлкүмизни қоллиниш арқилиқ достлуғумизни вә меһир-муһәббитимизни пәқәт сөз билән әмәс, «ишимиз һәм һәқиқәт бойичә» испатлаймиз (Йоһанниң 1-хети 3:16—18). Шундақ маддий ярдәмни вәз қилиш ишиға қатнишиш, ибадәт өйлиримизни қуруш вә җөндәш, шундақла дуниявий вәзлик ишиға ианә қилиш арқилиқ көрситәләймиз. Қанчә ианә қилғинимиздин қәтъийнәзәр, Йәһва вә Әйса хошаллиқ билән бәргән һәдийәлиримизни жуқури дәриҗидә баһалайду (Кор. 2-х. 9:7).
18 Үчинчидин, Әйсаниң достлири екәнлигимизни җамаәт ақсақаллириниң рәһбәрлигини қоллиғанлиғимиз арқилиқ көрситимиз. Бу әр кишиләр Әйсаниң рәһбәрлиги арқилиқ муқәддәс роһ билән тайинланған (Әфәс. 5:23). Әлчи Паул: «Араңларда өзлиригә рәһбәрлик алидиғанларға итаәтчан болуп, беқиниңлар»,— дәп язған (Ибр. 13:17). Бәзи вәзийәтләрдә йәрлик ақсақалларниң Муқәддәс китапқа асасланған рәһбәрлигини қобул қилиш қийин болуши мүмкин. Уларниң мукәммәлсизлигини көргәнлигимиз мәслиһәтни дурус қобул қилишқа тосалғу болуши мүмкин. Демәк, уларниң рәһбәрлигини қандақ қобул қилғанлиғимиз Мәсиһ билән достлуқ мунасивитимизгә удул тәсир қилиду. Ақсақалларниң камчилиқлирини байқимай, рәһбәрлигигә хурсәнлик билән итаәт қилсақ, Мәсиһни яхши көргәнлигимизни дәлилләймиз.
Муқәддәс китапни оқуш
(Мәтта 25:1—23) Шуниңға купайә асман Падишалиғи он қизға охшаш болиду, улар чирақларни елип өйлинидиған жигитни қарши елишқа чиқти. 2 Уларниң бәши әқилсиз, қалған бәши пәм-парасәтлик екән. 3 Әқилсизләр чирақларни елип, лекин өзлири билән яғ алмапту. 4 Пәм-парасәтликләр болса чирақлири билән қачиларда яғ еливапту. 5 Өйлинидиған жигит кечикипту, шуңлашқа уларниң һәммисини уйқа бесип ухлап қапту. 6 Нәқ йерим кечидә: “Жигит келиватиду! Алдиға чиқиңлар”, дегән аваз аңлинипту. 7 Шу чағда барлиқ қизлар туруп, өз чирақлирини җөндәпту. 8 Әқилсизләр пәм-парасәтликләрдин: “Бизгә кичиккинә яғ бериңлара, болмиса бизниң чирақлиримиз һазир өчүп қалиду”,— дәп соришипту. 9 Лекин пәм-парасәтлик қизлар җававән: “Силәргә һәм бизгә яғ йәтмәй қелиши мүмкин. Тоғриси, содигәрләргә берип сетивелиңлар”,— дәпту. 10 Улар яғ сетивелишқа кәткәндә, өйлинидиған жигит келип қапту. Тәйяр турған қизлар униң билән биллә той мәрикисигә кирипту, вә уларниң кәйнидин ишик йепилипту. 11 Кейинәрәк қалған қизлар кәпту һәм: “Тәхсир, тәхсир, бизгә ечип бериңа!”— дәп ялвурупту. 12 У болса җававән: “Силәргә һәқни ейтиватимәнки: мән силәрни тонумаймән”,— дәпту. 13 Шуңлашқа һошияр болуңлар, чүнки йә күнини, йә саатини билмәйсиләр. 14 Униңдин башқа, Падишалиқни башқа бир әлгә кетиватқан адәмгә охшатқили болиду. У қуллирини жиғип, уларға өз мүлүк-байлиғини тапшуриду. 15 Һәрбириниң қабилийитигә бола, у бирсигә бәш талант, йәнә бирсигә икки, үчинчисигә бир талант берип, башқа дөләткә кетипту. 16 Бәш талант алған қул дәрру уларни тиҗарәткә селип, йәнә бәш талант кирим апту. 17 Шуниңдәк икки талант алған йәнә икки талант кирим апту. 18 Бир талант алған болса, берип өз ғоҗайининиң күмүч тәңгилирини йәргә көмүп қоюпту. 19 Көп вақит өткәндин кейин шу қулларниң егиси қайтип келип, улардин һесават тәләп қипту. 20 Бәш талант алған киши қошумчә бәш талантни елип келип, мундақ дәпту: “Ғоҗайин, сиз маңа бәш талант тапшурған едиңиз. Қараң, мән улардин йәнә бәш талант пайда алдим”. 21 Ғоҗайин униңға: “Ярайсән! Сән меһриван һәм садиқ қул екәнсән. Сән кичик нәрсигә идарә қилғанда садиқ болдуң, шу сәвәптин мән сени көп нәрсиниң үстидин қоюмән. Ғоҗайиниңниң хошаллиғини бөлүшкин”,— деди. 22 Униңдин кейин икки талант алған қул келип: “Ғоҗайин, сиз маңа икки талант тапшурған едиңиз. Қараң, мән улардин йәнә икки талант пайда алдим”,— деди. 23 Ғоҗайин униңға: “Ярайсән! Сән меһриван һәм садиқ қул екәнсән. Сән кичик нәрсигә идарә қилғанда садиқ болдуң, шу сәвәптин мән сени көп нәрсиниң үстидин қоюмән. Ғоҗайиниңниң хошаллиғини бөлүшкин”,— деди.