અયૂબ

 ૩ તેઓ નીચે નમીને બચ્ચાને જન્મ આપે છે,

પછી તેઓની પ્રસવપીડાનો અંત આવે છે.

 ૪ તેઓનાં બચ્ચાં ખુલ્લા મેદાનમાં ઉછરે છે અને તાજાં-માજાં થાય છે,

પછી એ બચ્ચાં જતાં રહે છે અને પાછાં ફરતાં નથી.

 ૬ મેં રણપ્રદેશને એનું ઘર

અને ખારાપ્રદેશને એનું રહેઠાણ બનાવ્યું છે.

 ૭ શહેરમાં થતા કોલાહલને એ ધિક્કારે છે

અને હાંકનારનો અવાજ એ સાંભળતો નથી.

 ૮ ઘાસની શોધમાં એ ટેકરીઓ ખૂંદી વળે છે,

અને દરેક લીલા છોડની શોધમાં ભટકે છે.

૧૩ શાહમૃગ આનંદથી પોતાની પાંખો ફફડાવે છે,

પણ બગલાની સરખામણીમાં એનાં પીછાં અને પાંખની શી વિસાત?+

૧૪ શાહમૃગ પોતાનાં ઈંડાં જમીન પર મૂકે છે,

અને માટીમાં એને સેવે છે.

૧૫ એ ભૂલી જાય છે કે કોઈના પગ નીચે એ કચડાઈ જશે,

અથવા કોઈ જંગલી જાનવર એને ખૂંદી નાખશે.

૧૬ પોતાનાં બચ્ચાં પારકાં હોય એમ એ કઠોરતાથી વર્તે છે;+

તેઓનો ઉછેર નકામો જશે એવી એને કંઈ પડી નથી,

૧૭ કેમ કે ઈશ્વરે એને બુદ્ધિ આપી નથી,*

અને સમજણ એનાથી દૂર રાખી છે.

૧૮ પણ જ્યારે એ પોતાની પાંખો ફફડાવીને દોડે છે,

ત્યારે એ ઘોડા અને એના સવાર પર હસે છે.

૨૧ એ ખીણમાં પગ પછાડે છે અને જોશભેર કૂદે છે;+

એ રણભૂમિમાં* ધસી જાય છે.+

૨૩ એની એક બાજુએ બાણથી ભરેલો ભાથો ખખડે છે,

ભાલો અને બરછી ચમકે છે.

૨૪ અધીરો બનીને જુસ્સામાં એ પૂરઝડપે અંતર કાપે છે,*

રણશિંગડું વાગે ત્યારે એને રોકવો મુશ્કેલ બને છે.*

દૂરથી જ એને લડાઈની ખૂશબૂ આવે છે,

યુદ્ધનો લલકાર અને સેનાપતિઓની બૂમો સંભળાય છે.+

૨૬ શું બાજ પક્ષી તારી સમજણથી ઊંચે ઊડે છે

અને પોતાની પાંખો દક્ષિણ તરફ ફેલાવે છે?

૨૭ શું ગરુડ તારા હુકમથી આકાશમાં ઊંચે ઊડે છે+

અને પોતાનો માળો ઊંચાઈ પર બાંધે છે?+

૨૮ શું એ તારી આજ્ઞાથી ઊંચી ભેખડો પર રાત વિતાવે છે

અને પહાડોની ટોચને પોતાનો ગઢ બનાવે છે?

૨૯ ત્યાંથી એ પોતાનો ખોરાક શોધે છે;+

એની નજર દૂર દૂર સુધી પહોંચે છે.

૩૦ એનાં બચ્ચાં લોહી ચૂસે છે;

જ્યાં મડદાં હોય, ત્યાં તેઓ પહોંચી જાય છે.”+