Ռահվիրայություն. իմաստությամբ օգտագործենք մեր ժամանակը

¹ «Ես արդեն բավականին ծանրաբեռնված եմ.... մի՞թե իմ կողմից խելամիտ քայլ կլինի հիմա ռահվիրայություն սկսելը»։ Այսպիսի մտածմունքների մեջ էր մի քույր, մինչ լսում էր «Հաստատակամորեն շարունակենք ռահվիրայական ծառայությունը» վերնագրով ելույթը շրջանային համաժողովում, որը ներկայացնում էր ռահվիրայական ծառայության մեջ գտնվող մի երեց։ Ունկնդիրների մեջ մեկ ուրիշ եղբայր, լսելով այդ նույն ելույթը, մտածեց. «Հետաքրքիր է. ինչպե՞ս է նրան հաջողվում ժամանակ գտնել ռահվիրայության համար։ Թեև ես երեց չեմ, բայց գործերս չափից դուրս շատ են»։

² Իր ելույթում երեցը շարունակեց քննարկել ռահվիրայության բերած օրհնությունները, ապա հարցազրույց անցկացրեց իր տարածքում ծառայող մի քանի ռահվիրաների հետ։ Հարցազրույցի ընթացքում նրանք պատմեցին, թե ինչպիսի բարեփոխումներ են մտցրել իրենց կյանքում ռահվիրա ծառայելու համար և թե ինչպես է Եհովան առատապես օրհնել նրանց ջանքերը։ Ռահվիրաներից մեկը հաշմանդամ էր, մյուսն անհավատ կողակից ուներ, իսկ երրորդը թողել էր իր կարիերան, բայց կարողանում էր ծածկել առաջին անհրաժեշտության ծախսերը։ Լսելով, թե այս ռահվիրաներն ինչպես են Եհովայի օգնությամբ հաջողությունների հասել, վերը հիշատակված քույրը և եղբայրը սկսեցին վերաքննել իրենց մտածելակերպն ու այն պայմանները, որոնցում գտնվում են իրենք։ Ձեզ նույնպես հրավիրում ենք նույնը անել, հատկապես հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ ռահվիրաներից պահանջվող ժամերի քանակը նվազել է, և ռահվիրայությունն այժմ մատչելի է ավելի մեծ թվով քարոզիչների։

³ Մենք գիտենք, որ Եհովան Արարիչն է ու Տիեզերքի Գերիշխանը, և մեր կյանքի համար միայն նրան ենք պարտական (Դան. 4։17; Գործք 17։28)։ Մեզ համար հստակ է, որ Եհովան միայն մեկ կազմակերպություն է գործածում, և մենք, մինչև վախճանի հասնելը, արժանացել ենք այդ կազմակերպության հետ ծառայելու պատվին՝ թիկունք կանգնելով «հաւատարիմ եւ իմաստուն ծառային» Թագավորության մասին վկայելու գործում (Մատթ. 24։45; Ա Պետ. 2։9)։ Ապրելով «վերջին օրերում»՝ մենք գիտակցում ենք, որ քարոզելու համար հատկացված ժամանակը գնալով սպառվում է (Բ Տիմոթ. 3։1)։ Միևնույն ժամանակ, մենք պետք է հոգանք մեր ընտանիքի նյութական կարիքները (Ա Տիմոթ. 5։8)։ Այսօր մարդկանց ստացած աշխատավարձը չի բավականացնում, ինչպես որ առաջներում էր։ Կամ գուցե նախկին առողջությունը չունենք։ Եվ, անկեղծ ասած, բոլորս էլ ցանկանում ենք որոշ ժամանակ և միջոցներ տրամադրել մեզ (Ժող. 3։12, 13)։ Ուստի, մեզ կարող է զարմացնել այն միտքը, թե մեր կողմից ռահվիրայության հրավերն ընդունելը իրոք որ իմաստուն է։

⁴ Ուշադրությամբ նկատի առնելով մեր հանգամանքները՝ միայն մենք կարող ենք որոշում կայացնել՝ ռահվիրայություն վերցնել, թե՝ ոչ (Հռովմ. 14։12; Գաղ. 6։5)։ Քաջալերիչ է, երբ տեսնում ենք, որ ռահվիրայություն վերցնելու հրավերին արձագանքողների թիվը գնալով աճում է։ Չնայած այս վերջին օրերի ճնշումներին և խնդիրներին՝ «1999 թ. տարեգրքում» հրատարակված հաշվետվությունը ցույց է տալիս, որ ամբողջ աշխարհում Եհովայի ժողովրդից մոտ 700 000 հոգի վճռականորեն շարունակում է ռահվիրայական ծառայությունը։ Թեև այս եղբայրները ծառայում են ծանր տնտեսական պայմաններում, չունեն փոխադրամիջոցներ, առողջական խնդիրներ ունեն կամ ուրիշ դժվարությունների և զրկանքների են հանդիպում, բայց նրանք չեն հոգնում «բարին գործելուց», և դա գովելի է (Գաղ. 6։9)։ Նրանք ընդունել են Աստծուն փորձելու Եհովայի հրավերը (Մաղ. 3։10)։ Նրանք գտնում են, որ, որպես ռահվիրա ծառայելով, իրենց սահմանափակ ժամանակն իմաստությամբ են օգտագործում և որ Եհովան իրոք օրհնել է իրենց անհրաժեշտ բարեփոխումներ կատարելու և ռահվիրա մնալու համար։

⁵ Ռահվիրաներն օրհնվում են։ Կամերունում ապրող մի քույր, որը փոքր երեխա ուներ, պատմում է. «Ծնված օրից սկսած՝ աղջիկս միշտ ուղեկցել է ինձ ծառայության մեջ։ Գործվածքի կտորով ամուր կապված վիճակում կրում էի նրան մեջքիս վրա, նույնիսկ մինչև նրա քայլել սովորելը։ Օրերից մի օր, առավոտյան՝ ծառայության ժամանակ, կանգնած էի ճանապարհի եզրին գտնվող մի կրպակի մոտ։ Փոքրիկս, պայուսակիցս մի քանի ամսագիր վերցնելով, հեռացավ ինձանից։ Նա, տոտիկ–​տոտիկ անելով, մոտեցավ հաջորդ կրպակին։ Թեև դեռ լավ չէր խոսում, բայց կարողացավ գրավել մի կնոջ ուշադրությունը և ամսագիր առաջարկեց։ Կինը պարզապես զարմացած էր մնացել այդ փոքրիկ քարոզչուհու վրա։ Նա հաճույքով ընդունեց ամսագիրը և, դեռ ավելին, համաձայնվեց Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն սկսել»։

⁶ Ավելի մեծ թվով ենթառահվիրաների պահանջին արձագանքելով՝ Զամբիայից մի երեց, որը նաև ընտանիքի գլուխ էր և լիաժամ աշխատանք ուներ, որոշեց ենթառահվիրայություն վերցնել՝ չնայած իր ծանրաբեռնված գրաֆիկին։ Նա ցանկանում էր ժողովի և իր ընտանիքի համար օրինակ ծառայել։ Ի՞նչ էր նա անում. իր ավտոմեքենան կանգնեցնում էր ճանապարհի եզրին և մագնիտոֆոնի վրա միացնում էր «Ընտանեկան Ուրախութեան Գաղտնիքը» գրքի ձայներիզը՝ հրավիրելով անցորդներին մոտենալ և ունկնդրել։ Այդ մեթոդով նա կարողացավ տարածել «Ընտանեկան Ուրախութիւն» գրքի 16 և «Գիտություն» գրքի 13 օրինակ և Աստվածաշնչի երկու ուսումնասիրություն սկսել։

⁷ Հիանալի ռահվիրայական ոգի է նկատվել նաև հարևան Զիմբաբվեում։ 1998 թ. ապրիլին 117 քարոզիչներից բաղկացած մի ժողովում հայտարարվեց 70 ենթառահվիրաների և 9 ընդհանուր ռահվիրաների մասին։ Մեկ ուրիշ ժողով, որն ուներ 94 քարոզիչ, իր հաշվետվության մեջ ցույց տվեց 58 ենթառահվիրաների։ Իսկ մեկ ուրիշ ժողովի 126 քարոզիչներից 58–ը որոշել էին ենթառահվիրայություն վերցնել և 4–ը՝ ընդհանուր ռահվիրայություն։ Անցած ծառայողական տարին Զիմբաբվեի համար իրոք որ յուրահատուկ տարի էր։ Թեպետ եղբայրները ծանրաբեռնված էին ընտանեկան հոգսերով, ժողովի գործունեությամբ և մասնաճյուղի շինարարությամբ, սակայն նրանք իրենց ուշադրությունը հիմնականում կենտրոնացրել էին իրենց ժամանակը ծառայության մեջ իմաստուն կերպով օգտագործելու վրա։

⁸ Ռահվիրաները գիտակցում են, որ ռահվիրայություն սկսելն ու շարունակելը իրենց ուժերից կախված չէ։ Նրանք ընդունում են, որ այն ամենը, ինչ որ ի վիճակի են անելու, կախված է «այն զօրութիւնից, որն Աստուած շնորհում է» իրենց (Ա Պետ. 4։11)։ Նրանց հավատը հնարավորություն է տալիս օր օրի շարունակել իրենց ծառայությունը։ Իրենց անձնական շահը և հանգիստը փնտրելու փոխարեն՝ ռահվիրաները գիտակցում են, որ, հաստատակամորեն շարունակելով ռահվիրայությունը, գուցե «մեծ ընդդիմութեան» հանդիպեն, բայց արդյունքում նրանց շատ օրհնություններ են սպասվում (Ա Թեսաղ. 2։2)։

⁹ Պողոսի օրինակին արժե հետևել։ Աստվածաշունչը մեզ տեղեկացնում է ծառայության մեջ Պողոս առաքյալի ունեցած առաջադիմության և նրա կողմից մարդկանց ցույց տված հիանալի օգնության մասին։ Այն ժամանակ, եթե ինչ–​որ մեկը խիստ զբաղված էր, դա Պողոսն էր։ Բարի լուրը քարոզելու և ժողովներն ամրապնդելու համար նա դիմագրավում էր հալածանքներն ու մարմնական ճնշումները։ Պողոսը պետք է նաև համբերությամբ տաներ իր տկարությունը (Բ Կորնթ. 11։21—29; 12։7—10)։ Այնուհանդերձ, նա որոշել էր իր ժամանակն իմաստությամբ օգտագործել։ Պողոսը գիտակցում էր, որ առանց Եհովայի օգնության նա չէր կարող կատարել այդ աշխատանքը (Փիլիպ. 4։13)։ Պողոսից օգնություն ստացած ոչ մի մարդ պատճառ չուներ եզրակացնելու, թե իր անձնական ժամանակը և Եհովային ծառայելու մեջ գործադրած ջանքերը ավելորդ էին կամ կարելի էր ավելի լավ օգտագործել։ Այսօր մենք կարող ենք օգուտներ քաղել իմաստությամբ ժամանակը օգտագործելու Պողոսի օրինակից։ Մենք բարձր ենք գնահատում նրա խորհուրդը, որն օգնում է մեզ այս դժվարին ժամանակներում կառչել ճշմարտությանը և որոշել, թե որոնք են մեր կյանքում առաջնահերթ բաները։

¹⁰ Այսօր ավելի, քան երբևէ «ժամանակը կարճ է» բարի լուրը քարոզելու համար (Ա Կորնթ. 7։29; Մատթ. 24։14)։ Հետևաբար, տեղին կլինի, եթե հարցնենք ինքներս մեզ. «Եթե վաղն իմ կյանքը անսպասելիորեն ընդհատվի, այսօր կարո՞ղ եմ ասել Եհովային, որ ժամանակս իմաստուն կերպով եմ օգտագործել» (Յակ. 4։14)։ Ինչո՞ւ հիմա իսկ չաղոթենք Եհովային, որպես մեկն իր Վկաներից, և չհայտնենք ժամանակն իմաստությամբ օգտագործելու համար կայացրած մեր հաստատ որոշման մասին (Սաղ. 90։12)։ Խնդրիր Եհովային կյանքդ թեթևացնելու համար։ Նույնիսկ եթե ժամանակին գտել ես, որ չես կարող ռահվիրայություն վերցնել, գուցե հիմա որոշես ռահվիրայությունը կյանքիդ մեկ մասը դարձնել։

¹¹ Մեծապես օգտվիր հանգամանքներից։ Հասկանալի է, որ, հանգամանքներից ելնելով, բոլորը չեն, որ կարող են ամիսը 70 ժամ տրամադրել ընդհանուր ռահվիրայություն վերցնելու համար։ Այնուհանդերձ, շատ քարոզիչներ ժամանակ առ ժամանակ կամ կանոնավորաբար ամիսը 50 ժամ են հատկացնում քարոզելուն՝ ծառայելով որպես ենթառահվիրաներ։ Եթե հանգամանքներդ թույլ չեն տալիս ենթառահվիրայություն կամ ընդհանուր ռահվիրայություն վերցնել հիմա, մի՛ հուսահատվիր։ Աղոթքիդ մեջ շարունակ խնդրիր, որ հանգամանքները փոխվեն։ Սակայն, եթե ոչ մի փոփոխություն հնարավոր չէ կատարել, կարող ես մխիթարվել, քանի որ Եհովային հաճելի է այն ամենը, ինչ որ անում ես հնարավորությանդ սահմաններում և անկեղծ սրտով (Մատթ. 13։23)։ Նա տեսնում է, որ դու իր կողմն ես ամուր դիրք բռնել և որ ջանք չես խնայում՝ լինելու իր հավատարիմ քարոզիչը, որը չի անցկացնում նույնիսկ մեկ ամիս առանց քարոզելու։ Կարող ես աշխատել ընդունակություններիդ վրա՝ կատարելագործվելով որպես բարի լուրի քարոզիչ և ուսուցիչ (Ա Տիմոթ. 4։16)։

¹² Քանի որ Եհովայի «մեծ եւ ահեղ օրը» շատ մոտ է, հարկավոր է մնացած ժամանակն իմաստությամբ օգտագործել մեզ հանձնարարված գործն ավարտելու համար (Յովել 2։31)։ Սատանան գիտի, որ քիչ ժամանակ ունի, և հիմա առավել, քան երբևէ փորձում է իր ուժերից եկածն անել, որ մեր կյանքը բարդացնի և որ մենք դժվարանանք կենտրոնանալ իսկապես կարևոր բաների վրա (Փիլիպ. 1։10; Յայտն. 12։12)։ Երբեք մի՛ թերագնահատիր քո հանդեպ Աստծո ցուցաբերած հետաքրքրությունը։ Եհովան կարող է օգնել քեզ, որպեսզի կյանքդ թեթևանա և ծառայությանդ մեջ լավագույնը անես (Սաղ. 145։16)։ Ուրախալի է, որ շատերը վերլուծում են իրենց հանգամանքները և գտնում, որ կարող են անցնել ենթառահվիրաների կամ ընդհանուր ռահվիրաների շարքը։ Իրոք, ռահվիրաները մեծ բավարարվածություն են ստանում իրենց ժամանակը իմաստուն կերպով օգտագործելուց։ Կլինե՞ս արդյոք նրանցից մեկը...