Ինչո՛ւ Ժողովքի Գիրքի Ուսումնասիրութեան Կարիք Ունինք

1. Ժողովքի Գիրքի Ուսումնասիրութեան կարգադրութեան սկզբնական քայլերը ի՞նչ էին։

¹ 1895–ին, Աստուածաշունչի Աշակերտներուն ուսումնասիրութեան խումբերը սկսան կոչուիլ Արշալոյսի Խմբակներ՝ Աստուածաշունչի Ուսումնասիրութեան Համար։ Հազարամեայի Արշալոյսը խորագրով հատորները կազմեցին ուսումնասիրութեան հիմը։ Հետագային այս խումբերը կոչուեցան Բերիայի Խմբակներ՝ Աստուածաշունչի Ուսումնասիրութեան Համար։ (Գործք 17։11) Յաճախ պզտիկ խումբ մը կը հաւաքուէր անձնական տան մը մէջ, խումբին յարմարող երեկոյ մը։ Այս ժողովները Ժողովքի Գիրքի Ուսումնասիրութեան նախակարապետն էին։

2. Գիրքի ուսումնասիրութեան մէջ ի՞նչպէս կրնանք ‘իրար քաջալերել’։

² Քաջալերութիւն եւ Օգնութիւն. Որովհետեւ գիրքի ուսումնասիրութեան խումբերը դիտումնաւոր կերպով փոքր կը պահուին, ներկաները աւելի մեծ պատեհութիւն ունին իրենց հաւատքը արտայայտելու։ Արդիւնքը կ’ըլլայ՝ ‘իրար քաջալերել այն հաւատքով որ իւրաքանչիւրը ունի’։—Հռովմ. 1։12, Անթիլիաս

3, 4. Գիրքի ուսումնասիրութեան կարգադրութիւնը ի՞նչպէս կ’օգնէ որ մեր ծառայութիւնը կատարենք։

³ Գիրքի ուսումնասիրութեան տեսուչին ուսուցանելու մեթոտը նկատի առնելը կ’օգնէ մեզի որ ‘ճշմարտութեան խօսքը շիտակ բացատրենք’։ (Բ. Տիմ. 2։15) Նկատէ թէ ան ի՛նչպէս կը շեշտէ նիւթին սուրբ գրային հիմը։ Եթէ ուսումնասիրուած գրականութեան կը յարմարի, ան կրնայ գլխաւոր կէտերը աչքառու դարձնել եզրափակիչ վերաքաղի միջոցով, միայն Աստուածաշունչը գործածելով։ Անոր լաւ օրինակը կրնայ մեզի օգնել քրիստոնէական ծառայութեան մէջ մեր ուսուցումը բարելաւելու։—Ա. Կորն. 11։1

⁴ Շաբաթական դասը վարելէ զատ, գիրքի ուսումնասիրութեան տեսուչը աւետարանչութեան մէջ առաջնորդութիւնը կ’առնէ։ Ծառայութեան տեսուչին հետ համագործակցելով, ան դաշտի ծառայութեան համար գործնական կարգադրութիւններ կ’ընէ։ Ան կը ջանայ խումբին բոլոր անդամներուն օգնել, որ բարի լուրը քարոզելու եւ աշակերտելու իրենց քրիստոնէական պատասխանատուութիւնը կատարեն։—Մատթ. 28։19, 20. Ա. Կորն. 9։16

5. Գիրքի ուսումնասիրութեան միջոցով ի՞նչ անձնական օգնութիւն մատչելի է։

⁵ Գիրքի ուսումնասիրութեան տեսուչը խումբի իւրաքանչիւր անդամին հոգեւոր բարօրութեամբ հետաքրքրուած է։ Ան այս հետաքրքրութիւնը ցոյց կու տայ ժողովքային հանդիպումներու ընթացքին եւ երբ անոնց հետ դաշտի ծառայութեան կը մասնակցի։ Ան նաեւ հոգեւոր քաջալերութիւն կու տայ, երբ եղբայրներուն կ’այցելէ իրենց տան մէջ։ Բոլորն ալ ազատ պէտք է զգան գիրքի ուսումնասիրութեան տեսուչէն հոգեւոր օգնութիւն խնդրելու, երբոր կարիք մը ունին։—Եսայ. 32։1, 2

6. (ա) Կարգ մը երկիրներու մէջ մեր եղբայրները ի՞նչպէս զօրացած են՝ պզտիկ խումբերով հաւաքուելով։ (բ) Գիրքի ուսումնասիրութեան կարգադրութենէն անձամբ ի՞նչպէս օգտուած ես։

⁶ Իրար Զօրացնենք. Այն երկիրներու մէջ, ուր Աստուծոյ ժողովուրդին գործունէութիւնը սահմանափակուած է, եղբայրները յաճախ պզտիկ խումբերով իրենց ժողովները կ’ընեն։ Եղբայր մը ըսաւ. «Թէեւ մեր քրիստոնէական գործունէութիւնները արգիլուած էին, սակայն ամէն առիթ օգտագործելով կը գումարէինք մեր շաբաթական ժողովները, 10-15 անհատ ըլլալով իւրաքանչիւր խումբի մէջ։ Ժողովներէն հոգեւոր զօրութիւն կը քաղէինք, թէ՛ Աստուածաշունչի ուսումնասիրութեան եւ թէ ժողովէն ետք մեր ընկերակցութեան շնորհիւ։ Մեր փորձառութիւնները պատմելով կ’անդրադառնայինք թէ իւրաքանչիւրս նոյն պայքարը ունէինք»։ (Ա. Պետ. 5։9) Նոյնպէս, թող որ իրար զօրացնենք՝ Ժողովքի Գիրքի Ուսումնասիրութեան կարգադրութեան լիովին թիկունք կանգնելով։—Եփ. 4։16